Nieuwe topics op Javapost
*Verboden voor inlanders en honden
*Batavia in Beeld
En verder……
De afgelopen weken zijn onder andere de volgende stukjes op hun plaats gelegd: artikelen over Poncke Princen, de beantwoording van een minister over het aantal deserteurs en het dodental in Rawagede (alle bersiap); een artikel over de mishandeling van dr. Sara Johanna Engels in het kamp Ziekenzorg in Solo (Japanse bezettingstijd); en artikelen over de schrijfster Maria Dermoût, de architect Wolff Schoemaker, en de bijzondere aantrekkingskracht van de berghut Lalidjiwo op de flanken van de Ardjoeno (tempo doeloe).





















































Op Javapost was er een topic over het beruchte bordje “Verboden voor inlanders en honden” (https://javapost.nl/2012/12/01/verboden-voor-honden-en-inlanders/).
Waar in de serieuze wetenschap het bestaan van iets wordt bewezen, toonde Javapost en de reacties op het topic tonen op uiterst vermakelijke en empirische wijze aan waarom het bordje “Verboden voor inlanders en honden” niet bestaat, of beter gezegd, niet had kunnen bestaan in Nederlands-Indië. Er zou sprake zijn van misverstanden (B. Immerzeel).
Nu lees ik in Marion Bloems boek “Indo” dat haar moeder “die bordjes wel zag bij het zwembad en op andere plekken waar het voor inlanders verboden was, maar dat ze aan de tekst gewend was en er niet bij stilstond” (pag. 348). Wellicht ook uit hygienisch oogpunt werden honden niet in zwembaden toegelaten.
In hoofdstuk 115, “Indische apartheid”, geeft ze een verklaring: het was in Indië vanzelfsprekend om Indonesische,i.c. inheemse elementen uit het gezichtsbeeld te verbannen. Niet alleen in zwembaden maar ook op foto’s werden inheemse familieleden m.n. de oermoeder angstvallig buiten het camerabeeld gehouden.
Het was ook voor Indo’s een (pijnlijke) vanzelfsprekendheid, waarover je niet hoefde na te denken. Het was een aspect van het internaliseren van koloniale waarden, en het werd extra ingehamerd door het onderwijs, door het gedrag van hun Europese voorouders en ging vastzitten in het bewustzijn, vastgenesteld in het onderbewustzijn.
Bij ons in Lincln Hills, California hebben ze een dag vrij gemaakt voor “Inlanders en Honden” Elke andere dag is die combinatie verboden.
A.Olive
In Jakarta zijn er ‘honden café’s’ waar er honden worden gehouden die men kan aaien e.d. Er wordt ook voedsel en drank geserveerd wat natuurlijk niet al te hygiënisch is, maar ja. Buiten hebben ze vaak een zwembad waar men de eigen honden kan laten zwemmen.
Buiten Bali is de angst voor honden nog zeer groot in Indonesië. Dit heeft natuurlijk een religieuze oorsprong. Toeval of niet, als we de honden uitlaten is het ook altijd heel rustig op straat.
Op Bali hebben we een aantal straathonden ‘semi-geadopteerd’. Als we er zijn blijven ze bij ons -in de tuin- en anders gaan ze naar de buren. We hebben bijgelegd om ze te laten castreren/steriliseren zodat het in ieder geval niet uit de hand loopt. Er is dan ook minder agressie. (🤔 Ik hoor Pak Pierre al denken “hmm, misschien een optie voor een aantal forumleden?” 😅)
Bernadette S. zegt 16 februari 2025 om 03:40: Ik hoor Pak Pierre al denken “hmm, misschien een optie voor een aantal forumleden?” 😅)”
Oeps Bernadette …. zo slecht ben ik ook weer niet. Op de School met den Bijbel in Semarang leerde ik dat ik mijn vijanden lief moest hebben. Dát leek me wel overdreven.
@PetervandenBroek :’bordje Verboden voor etc.’- Volgorde was; ‘verboden voor honden en inlanders!’ Honden waren sowieso verboden en dus ook….. idem inlanders! In het Nederlands gesteld tbv. die inlanders die het Nederlands onderwijs hebben genoten/ verstonden! Toch wel typisch dat in het boek van Beynon; Verboden voor honden en Inlanders’ geen enkel (Indo)Europeaan dit bord hebben gezien….. wel erover ‘gehoord’. Terwijl al in het boek genoemde prominente Indonesiërs; oa Nasution het hebben gezien. Ook mijn vader, Soerabaja geb.1912, die mij in 1947 door zijn stad gidste en stilstond bij het Oranje hotel en de Simpang sociëteit! Ook vermelde Margareta Ferguson: Angst op Java; ‘bij het zwembad hoorde ik het joelen….het bord verboden voor honden en inlanders merkte ik het nauwelijks’
@PetervandenBroek :’bordje Verboden voor etc.’- Volgorde was; ‘verboden voor honden en inlanders!’ Honden waren sowieso verboden en dus ook….. idem inlanders! In het Nederlands gesteld tbv. die inlanders die het Nederlands onderwijs hebben genoten/ verstonden! Toch wel typisch dat in het boek van Beynon; Verboden voor honden en Inlanders’ geen enkel (Indo)Europeaan dit bord hebben gezien….. wel erover ‘gehoord’. Terwijl al in het boek genoemde prominente Indonesiërs; oa Nasution het hebben gezien. Ook mijn vader, Soerabaja geb.1912, die mij in 1947 door zijn stad gidste en stilstond bij het Oranje hotel en de Simpang sociëteit! Ook vermelde Margareta Ferguson: Angst op Java; ‘bij het zwembad hoorde ik het joelen….het bord verboden voor honden en inlanders merkte ik het nauwelijks’