Zestig jaar nadat in de gemeente Ommen de eerste Zuid-Molukkers kwamen, komt er een herdenkingsmonument.De onthulling van het monument is zaterdag 29 september door de ambassadeur van Indonesië, mevrouw Retno Marsudi. Zij doet dat samen met burgemeester Marc-Jan Ahne. artikel
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Fijn hoor deze aandacht en waardering voor mijn ZuidOost- en ZuidWest-Molukse volksgenoten afkomstig van de eilanden met die prachtige namen zoals: Wetar, Kisar, Babar, Kai, Aru. Fijne mensen, mooie nAMEN.
Alleen de redacteur van dienst van De Stentor nog een keer uitleggen, dat er goed onderscheid is te maken tussen een Javaanse ‘Tanibar’ en het ZuidOost-Molukse eiland TANIMBAR.
e.m. (centraal molukker)
“Bien étonné de se trouver ensemble” zouden mijn Franse voorvaderen zeggen over de aanwezigheid van de Indonesische ambassadeur, mevrouw Retno Marsudi, bij de herdenkende Zuidoost en Zuidwest Molukkers.
Had zij namens de Grote Bapak in Jakarta een verzoenende rol te vervullen of kwam zij omdat betreffende ZO en ZW Molukkers formeel nog steeds onderdaan van de eenheidsstaat Indonesia zijn?
Pak Pierre
Sorry, ik zie nu pas dat ik in de 2de alinea niet de verleden, maar de tegenwoordige of toekomende tijd had moeten gebruiken, want het feest ligt nog in het verschiet.
Senior moments.
Pak Pierre
Pak P.
Voor zover ik weet waren vroeger ( toen ik nog setuden was) veel Orang Kei/Ambon die pro Indonesia zijn .
Niet alle Zuid Molukkers zijn tegen Indonesia .
In de jaren 70 hadden wij leden van de PPI (Perhimpunan Pelajar Indonesia Nijmegen) goede kontakten met orang Kei / Ambonezen die pro Indonesia zijn .
Hoeveel % Zuid Molukkers in Nederland pro Indonesia zijn weet ik niet precies.
Een verhaal over Zuid Molukkers in Breukelen.
“De laatstgenoemde groepering wilde terug naar Indonesië en
vormde zich in
1957 om tot de Partai Pantja Sila (PPS); deze nieuwe naam bracht de erkenning van de
Pantja Sila, de vijf grondbeginselen van de Indonesische eenheidsstaat, tot uitdrukking”
Klik om toegang te krijgen tot THKB_1997-04_3.pdf
Bedankt Pak Surya.
Interessant, dat aspect is nieuw voor mij. Heb altijd gedacht dat alle KNIL-Molukkers en hun nakomelingen zo niet pro RMS, dan toch wel anti Indonesia zijn/waren.
Rest dan de vraag waarom die pro Indonesische groep(en) niet kaki sepuluh terug zijn gegaan naar hun wonderschone eilanden met die inderdaad prachtige poëtische namen, i.p.v. hier in woonoorden te kleumen van de kou.
Pak Pierre
Vergeet ook niet de moslim nakomelingen van de knillers. Vele daarvan zijn pro indonesisch.
Pak pierre, die nakomelingen zijn vernederlands/verwesterd, net zoals alle andere nakomelingen van migranten groepen. Teruggaan naar kampong/desa lijkt me niet reeel.
@ Pak van Beek;
Van die nakomelingen kan ik het heel goed begrijpen.
Ik doelde op de 1ste generatie, de oud KNIL-lers dus, toen het nog kon, d.w.z. toen zij nog sterk van lijf en leden waren.
Pak Pierre
Dag meneer De la Croix, ik heb wel eens eerder gememoreerd dat het niet altijd koek en ei is tussen de diverse Molukse eilandgroepen. In mijn beleving is de relatie tussen Molukse Moslims en Molukse Christenen (in Nederland dan) nog het meest ideaal. Onderling gekissebis is meer aan de orde. Hoe het de Molukse moslimgemeenschap, in het bijzonder geconcentreerd in de Zuid-Hollandse gemeente Ridderkerk en het Noord-Brabantse Waalwijk, vergaat daarvan ben ik niet zo goed op de hoogte. In Waalwijk was recentelijk wat reuring vanwege het gebruik van de moskee. Vermeldenswaard, als architectonische creatie heeft die moskee de aandacht van fotograaf Ed Vos uit Tilburg. Een prominent vertegenwoordiger uit het Waalwijkse is advocaat en oud PvdA-2eKamerlid mr Usman Santi. Laatstelijk in het nieuws vanwege diens uiterste pogingen als bestuursvoorzitter, het MuMa voor een dreigende ondergang te behoeden.
Nadat de Ambonezen kris kras door elkaar over het land waren verspreid en veelal in houten barakkenkampen waren gehuisvest kwamen na verloop van tijd onderhuidse spanningen bovendrijven. Het kris kras door elkaar speelde daarbij ook een belangrijke rol. Ik beperk me voor een beter overzicht tot één van de grotere kampen toentertijd, namelijk woonoord Lunetten in Vught.
Hoewel in beginsel de RMS-gedachte algemeen ingang vond, werd ze sterk gedomineerd door de voornamelijk protestantse Christen-Ambonezen afkomstig van de Lease- eilanden (Oeliassers) naast Ambon, Haruku , Saparua en Nusa-Laut (later Centraal Molukken). In Kamp Vught bevond zich ook een contingent Keiezen van de Kei-eilanden (later ZuidOost Molukken), voornamelijk katholieke Christenen. In het 1951 heeft in w.o. Lunetten een ernstig incident plaatsgevonden, waarbij een grote groep Ambonezen zich keerde tegen een minderheid Keiezen. Tijdens deze aanval op de Keiezen waarbij met klewangs ledematen werden afgehakt, viel een kleuter als dode te betreuren en vele gewonden aan Keiese kant. De affaire Vught; bekend onder de naam ‘het incident met de afgekapte hand’ heeft uiteindelijk tot een schisma geleid. De bewoners van de eilanden gelegen tussen Wetar en Kei namen in het verdere vervolg volledig afstand van de Centraal Molukkers en vooral hun RMS-ideaal.
De spanningen zijn in Nederland niet uit de lucht komen vallen, want ook in Nederlands-Indie en later nog even in Indonesië was er sprake van verdeeldheid, waarbij zaken speelden zoals eerste gekerstend, eerste gealfabetiseerd, eerste geschoold, eerste bijna gelijkwaardig; met als gevolg dat de Keiezen een onderliggende positie werden opgelegd.
In andere kampen hebben zich ook incidenten voorgedaan, maar het incident in Vught zorgde er uiteindelijk voor dat de Keiezen zich gingen organiseren (Terselatan). Misschien kun je ook wel van emancipatie spreken. Zelfstandig verder; niet direct pro-Indonesich, maar wel hartgrondig Anti-RMS.
Als het nog mag van de webmaster (niet te lang); ik herinner me een documentaire waarin een Keiese zoon (2e generatie) na twee jaar zijn ouders niet te hebben gezien, het vliegtuig pakt en voor drie weken bij hen op bezoek gaat. Vader een gepensioneerd operator bij Thomas en Drijver in Deventer was naar zijn Kei-eiland teruggekeerd en van een alleen maar televisiekijkende pensionado weer helemaal opgeleefd. In mijn herinnering had moeder meer moeite, vanwege de kinderen en kleinkinderen in Nederland. Zoonlief bekende, na drie weken toch weer blij te zijn om naar Nederland terug te kunnen keren. Hij verlangde er zelfs naar vanwege zijn vrouw en hun drie kinderen.
Ik beschik niet over ‘het alles weten’ om volledig te kunnen zijn, heb ook niet die pretentie. Tot zover wat meer informatie ZuidWest- en ZuidOost Molukkers in Nederland; ook wel Orang Tenggara geheten van Maluku Tenggara
e.m.
De Zuid Molukkers in Waalwijk ( in de buurt waar Pak Vos woont-hij schrijf weleens over de An Nur Masjid) hebben goede kontakten met de Indonesiers of Indonesische migranten.
Zoals Zuid Molukkers uit Nijmegen-Bemmel e.o ( vroeger jaren 70hebben we goede contacten-feestvieren etc )
De Molukken is onderverdeeld in Noor Molukken en Zuid Molukken, die weer onderverdeeld is(later) met de “Centrale” deel Ambon-Haruku Saparua .
De Orang Kei zitten nu (volgen Indonesia ) in Zuid Oost Molukken.
In de Zuid Molukken , met die 2 grote eilanden Ceram en Buru en andere kleinere eilandjes heb je 132 talen ( !!).
De al dan niet spanningen tussen de katholieken en christenen ( Portugees-Nederlands georienteerd ) was vroeger tijdens de VOC een feit.
Met de Moslim was ook zo. Het bleef latent aanwezig .
Oude ongenoegen en vete’s waren mee genomen naar Nederland.
Trouwens de RMS gedachte was in feite een “ingefluisterd”idee van pro Nederlanders .
Quote :
1. Molukkers zouden oorspronkelijk inwoners van het eiland Ambon zijn geweest. Daarmee wordt voorbijgegaan aan Molukkers afkomstig
van Saparua, Haruku, Nusa-Laut, Seram. De Noord- en Zuidoost-Molukken.
2. Molukkers zouden in de koloniale tijd zijn overgegaan tot het christendom. Dat geldt echter maar voor ongeveer de helft van de bevolking. Wel bestaat de groep die uiteindelijk naar Nederland kwam grotendeels uit christenen.
3. Uit hun midden werd het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL) gerekruteerd. Uit hun midden werd inderdaad gerecruteerd, maar het KNIL bestond slechts voor een beperkt deel uit Molukkers. De meeste KNIL-lers waren moslims, afkomstig van Java.
4. De Republiek der Zuid-Molukken werd opgerold door de strijdkrachten van Soekarno. Dat klinkt alsof het veroveren van Ambon probleemloos is verlopen, terwijl die verovering veel en veel langer duurde dan het Indonesische leger had verwacht en hoge verliescijfers opleverde.
5. Uiteindelijk troffen de Molukkers een vergelijk met de Nederlandse overheid. Van zo’n vergelijk was helemaal geen sprake.
6. Wat zou dat vergelijk hebben ingehouden? Wie niet op Indonesische grondgebied wou demobiliseren, mocht dit in Nederland doen. Van demobilisatie was echter geen sprake. De Molukkers kwamen naar Nederland en werden daar gedemilitariseerd. Dat mocht niet; dat moest.
7. In totaal kwamen 12.500 mensen in 1951 naar Nederland, die hoopten op terugkeer naar de RMS onder hun president J.A.J. Manusama. J.A.J. Manusama, oom Arie, zit hier vandaag in de zaal. Ir. J.A. Manusama, die door de auteurs bedoeld wordt, was in 1951 niet in Nederland en was toen bovendien nog geen president. Hij arriveerde pas in 1953 en werd pas president in 1966 na de executie van president Chr. Soumokil.
RMS – Niet geheel nieuw is de vaststelling, dat het idee om een onafhankelijke Republiek der Zuid-Molukken uit te roepen pas vlak vóór 24 april 1950 ontstond, namelijk pas op het moment dat duidelijk werd dat de deelstaat Oost-Indonesië op zou gaan in de Indonesische eenheidsstaat. In zijn memoires schreef Manusama daar ook al over.
Bron Muma .
Hartelijk dank Paks Eppeson en Surya voor uw deskundige toelichting. Als Indische jongen van de generatie 1½ hoor ik toch een boven gemiddelde kennis te hebben over de KNIL-Molukkers, maar dat blijkt nu tegen te vallen.
Dat komt natuurlijk omdat iedereen in Nederland, blank en bruin, het had over “de Ambonezen” als werd gerefereerd aan de beroepsmilitairen uit de Molukken aan wie trouw aan de Kompenie en grote krijgshaftigheid werd toegeschreven. Thuis in Den Haag hadden we het blaadje van de Stichting “Door De Eeuwen Trouw” waarop Pa was geabonneerd, dat gewoon “De Stem van Ambon” heette. Het enige Nederlandse weekblad dat zich in de vijftiger jaren v.d.v.e. het lot van de Molukkers in Nederland aantrok, wijlen “De Spiegel” van protestants-christelijken huize, schreef als ik mij goed herinner ook alleen over “de Ambonezen” die zich in hun trieste woonoorden nog wanhopig probeerden vast te klampen aan hun (wreed afgepakte) militaire status.
Met de “Overzichtskaart van den Nederlandsch Oost Indischen Archipel” erbij (van 1901, schaal 1: 6.500.000, herdruk van 1996, op de kop getikt op een Pasar Malam) heb ik het gebied van de Molukken nog eens goed bekeken en mij plotseling gerealiseerd om hoeveel eilanden en eilandjes het gaat en hoe groot de afstanden tussen de eilanden en eilandjes onderling nog zijn. Wetend dat eilanders, alle eilanders, de neiging hebben om zich isolationistisch op te stellen (“Isolationistisch” komt van “isola” = “eiland”), c.q. zich in hun eigen kringetje op te sluiten en bedenkend dat de eilanders van de Molukken nog eens werden/worden gescheiden door 132 talen (bron: Pak Surya) en diverse godsdiensten, kan ik mij heel goed voorstellen dat “eenheid” onder Molukkers soms ver te zoeken was en misschien nog steeds is.
Wij moeten beseffen dat “De Molukken” door mensenhand tot geografische eenheid is gesmeed, waarmee nog niet is gezegd dat de bewoners (afkomstig) van het gebied zich één voelen. Wij hoeven alleen maar over onze zuidgrens naar België te kijken om dit inzicht bevestigd te zien.
Nu denk ik ook beter te begrijpen waarom MUMA ten dode lijkt te zijn opgeschreven. Ik dacht eerst dat het lag aan de bestuurders die (te) weinig aandacht hadden besteed aan het “marketing en verkopeting” deel van hun bestuurlijke taken. Nu vermoed ik, maar ik hoor gaarne van het tegendeel, dat niet alle Molukkers zich even goed in het MUMA vertegenwoordigd hebben gevoeld en dat het draagvlak dus nooit optimaal is geweest.
Enfin, ik hoop dat ze vandaag een leuk feestje hebben daar in Ommen, met de Indonesische ambas en de Pak Lurah van de gemeente. Ben benieuwd hoeveel oudjes van de eerste generatie dit nog mogen meemaken en wat zij van de onthulling van “hun” monument denken, 60 jaar na dato, 60 jaar te laat.
Pak Pierre
Niet alleen isolationistisch! “Meestal kleine eilanden, met een groot aantal nederzettingen. Elk dorp beschikte over versterkte heuveltoppen, bentengs, die in de onderlinge oorlogen bescherming boden aan de bevolking. Men beschikte over kora-kora, roeivaartuigen, waarmee overvallen op andere dorpen werden uitgevoerd.”
Nu hoop ik niet dat de vreedzame EM mij afvalt. Het is een beschrijving uit rond 1600 in mijn dissertatie.
Hele aardige mensen die lui uit Waalwijk. Geen kwaad woord over hen 😉
Zelfs Orang RMS in Twente(Enschede-Almelo e.o -) zijn ook aardig tegen mij , terwijl ze weten dat ik een anak van een Indonesische ambtenaar is.Ook tijdens de gijzelingsactie.
Ga ik ook om met hun kinderen, de 2de Gen.
Pak Jan S.
Als je de oude artikelen leest heb je gewoon een verschil tussen de bewoners van A.H.S( Ambon -Haruku-Saparua) en de oorspronkelijke bewoners van Ceram , de Alifuren .
Zelfs de RMS-ers die naar Ceram uitweken zijn in conflict gekomen met de oorsprongkelijke bewoners van Nusa Ina (Bron boekje van Manusama ).
@Jan A.Somers, op 29 september 2012 om 16:44 zei:@
Ja, dat was die ‘goeie ouwe tijd’ meneer Somers. Toen headhunters nog niet op zoek waren naar de Crème de la Crème t.b.v. de financiële instanties, maar ze meteen een kopje kleiner maakten. Die onderlinge oorlogen, het koppensnellen en het weer terughalen van je haren(!) hebben o.a. mijn voorouders doen inzien, dat je samen sterker staat. Zowel bij aanval als in de verdediging. Het verbond dat daaruit voortkwam is het befaamde ‘pela-schap’ (fonetisch: pèlla). Het was natuurlijk ook slim om uit zelfbescherming een pela-verbond aan te gaan met notoire koppensnellers om voortaan erger te voorkomen.
Ik ben niet zo goed op de hoogte van de wezenskenmerken van het pelaschap. In dit soort adatgebonden aangelegenheden mis ik mijn eerste leermeester, want er zijn ook verschillende vormen van het pela-schap. Bij gebrek aan kennis mijnerzijds ga ik dus ook niet moeilijk om het tot in de finesse proberen uit te leggen. In grote lijnen is het te vergelijken met een ‘bloedbroederschap’. De Karl May-lezers hebben nu een voorsprong, omdat zij van het bloedverbond weten tussen Winnetou en Old Shatterhand. Of er tijdens het aangaan van pela-verbonden ook daadwerkelijk tussen de stamoudsten of dorpshoofden bloed heeft gevloeid of is gedronken, durf ik niet te zeggen.
Wel is het zo dat de gesmeden bloedband een onderling ‘trouwverbod’ tot gevolg had. Pela’s mogen absoluut NIET met elkaar trouwen. Dat is ADAT! Een pela is gelijk een broer atau een zuster. Wee de twee, die zich er niet aan houden; het onheil over je zelf afroepen als een self fulfilling prophecy. God, en God alleen straft! En voor de goegemeente rest slechts een niet meelevend ‘itoe dia!’ In Nederland is de situatie anders dan dáár, want hier kun je als pela’s in dezelfde straat wonen. En een jongen is een jongen en meisje is een meisje. Althans zo was het in mijn tijd.
Mijn (mag ik dat zeggen) negeri Aboroe op het eiland Haroekoe heeft pela-verbanden met negeri Kariu ook op pulau Haroekoe; met negeri Booi op het eiland Saparoea en met negeri Hualoi op Nusa Ina, het moedereiland Ceram. Pela in voor- en tegenspoed. Pela-verbonden moeten onderhouden, aangehaald of verstevigd worden. In de volksmond heet dat ‘Biking Panas Ikatan Pela’.
In de regio Sittard/Geleen heeft dat bijvoorbeeld geleid tot het oprichten van het Booi-Aboru-Kariu-Hualoi Koor. Landelijk actief onder de naam ‘BAKH Choir’. Hebben geloof ik ook op de TongTongFair opgetreden.
Tot zover deze vreedzame bijdrage van
😉
Ik ben helaas vergeten te vermelden, dat het pela-koor BAKH Choir inmiddels een 3e CD (Now is the time) heeft uitgebracht. Het repetoire van het koor bestaat uit ‘Nyanyian² Rohani dan Badani’, in goed Nederlands Gospel & Traditional Songs. Hoe je de CD’s kunt bestellen is mij niet bekend***. Hieronder ‘In your arms’ van de laatste CD.
***wanneer ik het wel weet, zal ik het alsnog z.s.m. melden
e.m.
Pela …… “Peace keeping” onder natuurvolkeren. De VN zou er een puntje aan kunnen zuigen.
Toevallig eergisteren in NRC Handelsblad gelezen over een ander natuurvolk, de Enga in het hoogland van Papoea Nieuw Guinea, dat ook een systeem had ontwikkeld om vrede te stichten als bloedige conflicten tussen clans uit de hand dreigden te lopen. Het traditionele systeem raakte in onbruik in de jaren ’60 v.d.v.e. onder Australisch bestuur. Citaat uit het artikel: “Conflicten moesten voortaan worden uitgevochten voor de rechter. Maar die hield geen rekening met traditie van materiële compensatie. Toen de sociale ongelijkheid toenam, werd er weer gegrepen naar de wapens. Ditmaal vuurwapens”.
Het bewijst maar weer eens dat Ieder voordeel z’n nadeel heeft. Ik heb eens een verhaaltje gelezen over een Molukse Romeo en Julia in Nederland die elkaar niet konden krijgen vanwege een oud Pela verbond van hun families. Of zij toch nog lang en gelukkig met elkaar hebben mogen voortleven of een lot zijn tegemoet gegaan als van Running Bear en Little White Dove (oooh-ah-ah …) weet ik niet.
Pak Pierre
Ale rasa, beta rasa
http://warisanindonesia.com/en/2011/10/pela-gandong-malukus-antidote-to-conflict/
Helaas heeft het pela gandong systeem niet gewerkt. Zie kerusuhan. En niet op elk moluks-indonesisch eiland is er sprake van pela gandong. Bijvoorbeeld banda naira. Toch leefden daar de sarane’s(christenen) en de salam’s(moslims) lang in vrede. Lain sajang lain, satoe bantoe satoe zijn de molukse slogans altijd geweest. Nu is er alleen nog op poelaoe aj bij banda waar er nog christenen leven. De rest is islamitisch. De christenen hadden de keuze om moslim te worden(=blijven) of christen blijven(=pigi). Jammer genoeg word er onder de moluks gemeenschap weinig aandacht voor de ‘orang banda’. Ook in museum maluku.
Hormat van een nakomeling van een orang banda.
Kerusuhan. Zeker! Waar het evenwicht wordt verstoord onstaan conflictsituaties. Nederland stond jarenlang bekend als een tolerant land. Totdat in wijken de zogenoemde ‘critical mass’ aan bijvoorbeeld buitenlanders wordt bereikt. Zoals dat evenzeer geldt voor overlastgevende hangjeugd in een wijk. Of in een schoolklas: één buitenlands kind betekent integratie; zeven buitenlandse kinderen, desintegratie. Aldus een onderwijssocioloog (dus niet Wilders of Roemer).
Het zijn voor de wet natuurlijk allemaal Indonessiërs, maar In Ambon kwam er druk op de ketel vanwege de instroom van allochtone moslims jegens autochtone christenen. Over wankel evenwicht gesproken: in dit land maken wij ons ook zorgen om sommige allochtone normen en waarden die niet des Nederlands zijn.
Overigens, bij mijn weten bestaan pela-schappen (bloedverbond) alleen tussen christen-dorpen; met moslim-dorpen werden vriendschapsverbonden gesloten. Voor zover ik weet kennen moslims onderling niet het pela-schap, omdat de Islam iedereen al verenigt. Hoe het pelaverbond (adat-isti-adat) op de ZuisOost Molukse eilanden is vormgeven weet ik niet precies.
Stond Banda vroeger niet onder de invloedssfeer van de Sultan van Ternate? Net als Ambon trouwens! In elk geval in 1623 werd het evenwicht op Banda op onbarmhartge wijze verstoord. Of de aan de slachting ontkomen Bandanezen de oorspronkelijke Bandanese kebudayaan nog hebben kunnen redden tegenover de geforceerde toevloed van buiten is mij niet bekend. Ook zou ik best wel graag willen weten of er nog iets valt te duiden aan Banda-cultuur op o.a. de Kei-eilanden waar sommigen te dien tijde in opperste paniek naartoe hebben kunnen vluchten. Jammer, dat dat in het MuMa blijkbaar niet is terug te vinden. Een gemiste kans?
e.m.
Er zijn 3 soorten pela:
1.Pela Keras ( elkaar bijstaan bij oorlogshandelingen , of het oplossen van grote conflicten
2.Pela Gandong : vaak met familie verband ,
3.Pela Tampat Sirih de “allerlichtste”verbondschap .
Christenen en Moslim dorpen kunnen ook een Pelaschap sluiten.
De Pelaschap werd min of meer verzwakt door de rol van de Christendom( Protestant) .
Bron:Indonesische site.
http://www.nunusaku.com/03_publications/articles/tuhanmu.html
Bij de Kerusuhan ging het eerst om een conflict tussen een migrant en oorspronkelijke bewoner .
Met de resultaat de vlucht van vele migranten ( B.B.M=Bugis-Buton-Makasar).
Nadat migranten wegvluchten werd het uitgebreid tussen de eiland bewoners onderling.
Door sociale mobiliteit van de Moslim bevolking werd de oude politieke macht herverdeeld .
Interessant om te lezen wat diverse Nederlandse journalisten o.a Dirk Vlasblom-NRC hadden geschreven, en de interview van Schulte Nordholt .
Maar dat is bij bijna iedereen bekend.
Nu heerst vrede , met af en toe kleine erupties.
Hartelijk dank meneer Surya Atmadja voor uw verwijzingen naar voor mij zeer interessante en leerzame links. Terima kasih!
e.m.
Pak E.M
Mocht je belangstelling hebt voor Indonesische bronnen kan via Google indonesia “Ambon Berdarah” intikken.
Sommige site zijn mss eenzijdig , maar dat hoeft geen bezwaar te zijn.
Je(men) kan het vergelijken met Nederlandse/Amerikaanse/Australische site’s .
Klik om toegang te krijgen tot berichtgeving_molukken3.pdf
http://scholarspace.manoa.hawaii.edu/bitstream/handle/10125/4261/UHM.CS…1.Goss.pdf?sequence=1
Ik was voor 1999 en daarna bijna jaarlijks pulang kampung naar Betawi , dus had ook de ontwikkelingen gevolgd op kranten/tv en hoorde weleens kabar angin via mijn oud klasgenoten/familie die bij ABRI- zijn .
Niemand heeftooit gecontateerd dat wat in de Moluken was en is ge\beurt is verorzaak door GODSDIEBST.d
Niemand heeft ooit gecontateerd dat wat in de Moluken was en is gebeurt is veroorzaak door de GODDIENST.De anak emas van de Hollanders zijn natuurlijk Christenen die ook naar Holland zijn gegaan.Een grote goddienst oorlog was gebeurt omdat een 14 jarige Christen meisje , onthoofd was door een Mohamadaan .Ook was alles gebeurt wegens de Ismamisatie door dahwah ( ook In East Timor en Papua), wat the Christen bang voor zijn.Maar nu door de Pancasila prinsipe en de basis is van de NKRI( eenheidstaat ) schijnt alles opgelost zijn.En geen geloofs staat( negara agama) in Maluku en ook niet in geheel Indonesie.