JAKARTA – De 200 orang-oetans in het regenwoud rond Atjeh in Indonesië sterven mogelijk binnen enkele weken uit.
-
- en
Indische Soos -
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Tja … meneer De la Croix, zult u op uw …. dag toch een keer mee moeten demonstreren, want op de geboortegrond van Pak Ronaldo -Atjeh, Sumatra- zijn geheime beleidsplannen van het provinciale gouvernement uitgelekt, waarbij sprake is van het vernietigen van maar liefst 1,2 miljoen hectare tropisch regenwoud en al het door Allah geschonken leven wat daar in leeft, ten behoeve van die steeds maar wild om zich heen uitbreidende oliepalmplantages. Straks verdrinken we nog in de palmolie, maar zijn er geen Orang Oetans meer om voor ons te pleiten als Moeder Natuur keihard terugslaat.
Diederik Samsom mag van mij hierover mijn beklag doen bij de Indonesische ambassadeur in Den Haag mevrouw RETNO L. P. MARSUDI.
Once there were green fields kissed by the sun
Once there were valleys where rivers used to run
Once there were blue skies with white clouds high above
Once they were part of an everlasting love
We were the lovers who strolled through green fields
http://www.youtube.com/watch?v=Hn7OnAqPxA8
e.m.
P.S.
Toespraak Chief Seatle 1854:
http://www.odeon-nijmegen.nl/leviagro/modules.php?name=News&file=print&sid=8
http://www.synaptic.bc.ca/ejournal/SeattleSpeechVersion1.htm
e.m.
Dank Pak Eppeson voor het ophale van dit topic van precies een jaar geleden. Wat konden we toch mooie dingen schrijven in die tijd. Was het al lang weer vergeten. Een bakje Rendang Padang is per slot van rekening veel belangrijker dan een uit de boom geschoten orang oetan.
Maar nu u er toch over begonnen bent, wil ik graag kwijt dat ik van een mij bekende dame, zeer bezig met “sustainability” in allerlei vormen, zeer tegen het genetisch manipuleren van zaden en gewas en lid van een clubje dat zich “natuurwetmoeders” noemt, al een uitgebreid signaal kreeg over die plannetjes in Aceh.
Het past wel onder dit weer tot leven geroepen topic dat ik een mail quoteer van een in Aceh woonachtige en actieve Indonesiër. Ik voel mij niet vrij om zijn naam te noemen, maar ik ben er zeker van dat zijn noodkreet authentiek is.
Overigens …. had u niet gedacht van een VVD-er hè?
Quote
Beste vrienden,
Het is de laatste plek op aarde waar bedreigde orang-oetans, tijgers, neushoorns en olifanten samen vrij rondlopen. Maar mijnbouw- en grootschalige landbouwbedrijven willen het regenwoud in stukjes hakken. Als een miljoen mensen de Indonesische president oproepen om de kettingzagen stil te houden in de komende drie dagen, dan kunnen wij dit kostbare leefgebied redden.Teken nu:
Ik woon en werk in de laatste plek op aarde waar bedreigde orang-oetans, neushoorns, olifanten en tijgers nog steeds samen rondlopen — maar het zal platgewalst worden tenzij onze president deze oproep hoort en iets doet om dit unieke leefgebied te redden.
Op dit moment, in een van Indonesië’s meest ongerepte en onaangetaste regenwouden, wil een lokale bewindsman toestaan dat mijnbouw- en palmoliebedrijven zich verplaatsen naar uitgedunde gebieden ter grootte van een miljoen voetbalvelden! En het lijkt er op dat het nationale ministerie van Bosbouw hem zijn gang laat gaan, tenzij de president stappen onderneemt om het plan dat orang-oetans vermoordt te verwerpen.
Wij weten dat de president gezien wil worden als een fervent natuurbeschermer, maar wij moeten hem duidelijk maken dat zijn ‘groene’ reputatie en mogelijke toekomstige VN-aspiraties op het spel staan om ervoor te zorgen dat hij de juiste dingen doet. Wij moeten snel handelen — Teken de urgente petitie en vertel iedereen dat onze majestueuze regenwouden dodelijke bedreigd worden. Als een miljoen mensen tekenen in de komende 3 dagen, dan zorg ik ervoor dat de president ons hoort:
http://www.avaaz.org/nl/the_plan_to_kill_orangutans_loc/?bzuUyab&v=24905
Ik ken deze regenwouden goed — ik werk hier sinds 2007 als manager natuurbehoud, en kreeg de “Future for Nature Award 2013†voor mijn werk ter bescherming van grote zoogdieren in Sumatra, met name de neushoorns. Deze plek heeft de grootste biodiversiteit in Azië Pacific, en delen ervan staan op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Maar dit nieuwe plan ten gunste van mijnbouwbedrijven zal een groot gedeelte verwoesten en lokale gemeenschappen bedreigen met dodelijke aardverschuivingen en overstromingen! En een verwoest leefgebied kan de laatste paar orang-oetans, tijgers, olifanten en neushoorns uitroeien.
Twee jaar geleden heeft de president een nationale taskforce voor ontbossing opgezet, en tekende een twee-jaar geldende wettelijke bepaling tegen houtkap. Hij deed dit nadat Indonesië in het wereldnieuws kwam als een van ’s werelds grootste broeikasgasvervuilers door de ongecontroleerde ontbossing en zwerflandbouw. Gelukkig staat er in rapporten geschreven dat de president deze week heeft ingestemd met het vernieuwen van het moratorium, wat voor heel veel ernstig bedreigde soorten een levensverzekering was. Maar zelfs met deze vernieuwing zou de bewindsman van Atjeh grote delen van het regenwoud kunnen toewijzen aan houtkap, tenzij de president ingrijpt. Met nog maar anderhalf jaar te gaan als president zeggen sommigen dat hij hoopt op een overgang te maken naar een topfunctie bij de Verenigde Naties en wij willen gewoon dat hij zich aan zijn woord houdt.“Regenwouden liggen mij nauw aan het hart … het verliezen van onze tropische regenwouden zou een grootse na tionale, internationale en planetaire ramp zijnâ€, zei onze president tegen andere wereldleiders bij een recente conferentie.
Mega palmoliebedrijven zouden niets liever doen dan deze bomen uit de grond trekken. De in Canada gevestigde East Asia Minirals Corporation is achter de schermen aan het werken om dit plan er door te drukken! Landen zoals de mijne hebben het recht op ontwikkeling, maar niet ten koste van onze waardevolle natuurlijke erfenis. En het moet ten goede komen van Indonesiërs en hen niet schaden.
Laten wij de president vertellen dat er een makkelijke oplossing is – laat het dodelijke ontbossingsplan in Sumatra vallen, en verleng de wettelijke bepaling tegen houtkap. Teken nu en vertel het aan iedereen – wij hebben niet veel tijd voordat het verbod verloopt. Mocht je op Twitter zitten, stuur dan nadat je getekend hebt, een direct bericht naar onze van Twitterende president:
http://www.avaaz.org/nl/the_plan_to_kill_orangutans_loc/?bzuUyab&v=24905
Als lid van Avaaz heb ik deze gemeenschap samen zien komen om bossen en ernstig bedreigde soorten, van de Amazone in Ecuador en Brazilië tot olifanten en neushoorns die bedreigd worden door stroperij, te beschermen. Nu is Indonesië aan de beurt – doe met ons mee om deze magische regenwouden te redden.
Met hoop,
………. in Indonesië, met het hele Avaaz team
Unquote
Pak Pierre
@Overigens …. had u niet gedacht van een VVD-er hè?@
Thou art ‘Semarang born’ in the former Dutch East Indies!!! Een soldaat voor moeder natuur als bewaker van het woud en beschermer van de Orang Oetan. En één die de wereldzeeën heeft bevaren waar ooit the white whale over Tuhan Allah’s wilde wateren heerste. Weet u het nog:
“Call me Ishmael. Some years ago –never mind how long precisely- having little or no money in my purse, and nothing particular to interest me on shore, I thought I would sail about a little and see the watery part of the world. It is a way I have of driving off the spleen, and regulating the circulation. /………./There is nothing surprising in this. If they but knew it, almost all men in their degree, some time or other, cherish very nearly the same feelings towards the ocean with me.”***
De mail van uw forester uit Aceh meneer De la Croix, stemt hoopvol; thank heavens! Mogen de decibellen aanzwellen tot het geklaag van miljoenen Indonesische stemmen. Maar eerst op naar 1.500. 000 for Mother Nature created the Ocean and gave birth to the Great Whale; and created the Rainforest of Sumatra as a home for the OrangUtan!
***uit Moby Dick van Herman Melville
http://www.greenpeacekids.nl/orang-oetan.html
http://www.greenpeacekids.nl/walvis-soorten.html
e.m.
Tja Pak Eppeson,
Ik ga nog maar eens luisteren naar dat mooie liedje uit de sixties (v.d.v.e. natuurlijk) “Once there were green fields” en substitueer “fields” even door “forests”.
Dan nog kijken wat er rond de tafel van P & W zit en dan “toeroe kasôr”, Javaans voor “hit the balé-balé”.
Morgen weer een dag, zo Toean Allah het wil.
Pak Pierre
@PakPierre de la Croix, op 27 mei 2013 om 22:54 zei: Morgen weer een dag, zo Toean Allah het wil.@
t Viel gelukkig mee meneer De la Croix. Eerst durfde ik niet goed kijken bij de I4E alliteratie ‘recente reacties’. Maar in één oogopslag zag ik u twee keer voorbij komen en dacht ‘God is love’. Nu de Orang Oetans nog! 😉
e.m.
God is genadig, waarde Pak Eppeson, want Hij schonk mij zelfs een warme zonnige dag, en dat in Mei.
Inderdaad, moge Hij ook waken over Zijn andere schepselen in de verdrukking, want het kan toch niet in Zijn bedoeling hebben gelegen dat zij die Hij naar Zijn evenbeeld heeft geschapen, zo destructief roekeloos met Zijn hele oeuvre omgaan.
Hè-hè …… waar de School met den Bijbel in Semarang al niet goed voor is geweest.
Pak Pierre
Beste Pierre de la Croix,
Ik las uw stukje over de bedreiging van orang utan op Sumatra (hoop tenminste dat het van u is en ik me nu tot u richt).
Mijn vraag heeft in dit geval niets met Indisch4ever te maken, maar met mijn belangstelling en werk voor de natuur van Indonesië.
Werkt en woont u (nog) op Sumatra, bent u bioloog of zit u professioneel in natuurbeheer daar ?
Hoop van u te horen, ik zou graag met u in contact komen over dit onderwerp..
vriendelijke groet,
Piet Eggen
Beste Piet Eggen,
Neen, ik ben niets van wat u mij toedicht. “Helaas” moet ik misschien zeggen, want als ik het leven mocht overdoen zou “bioloog” waarschijnlijk hoog op mijn beroepskeuzelijstje zijn komen te staan.
Zonder daarin heel fanatiek te zijn ben ik wel begaan met de natuur in het algemeen en het behoud van de bio diversiteit in het bijzonder, ik vind dat de mens veel te veel levensruimte afpikt van zijn dierlijke medeschepselen.
Aangezien Indonesië mijn geboorteland is waar ik ook deels ben opgegroeid richt mijn belangstelling zich op wat daar gaande is. Op mijn leeftijd, ik ben 74 jaar, beperken mijn activiteiten zich evenwel tot het opentrekken van de beurs ten gunste van instituten die zich met behoud van de fauna en hun biotoop bezig houden en die ik vertrouw.
Het stukje, c.q. de smeekbede, waaraan u refereert is dan ook niet van mij, maar van een Indonesiër die in het gebied woonachtig is. Op onderstaande site die ook in het citaat is te vinden zult u zijn naam ontwaren.
http://www.avaaz.org/nl/the_plan_to_kill_orangutans_loc/?bzuUyab&v=24905
U kunt ook kennis nemen van de site van Orang Utan Outreach Nederland en b.v. googelen op Willy Smits, van oorsprong Nederlander, nu Indonesiër, die ter plekke ook veel goeds doet. Verder beheert het WNF op Sumatra een olifantenreservaat, of wat daarvan nog over is.
Al typende kreeg ik een telefoontje van mijn achter-achter neef Max de la X die mij attent maakte op uw vragen. Wat is toeval?
Pak Pierre
Beste Pierre de la Croix / Pak Pierre,
Dank voor uw snelle reactie.
Ja, ik dacht al, als u woont of woonde en werkte op Sumatra dan moet toch al rond de 70 zijn, gezien de jeugdherinneringen waarover u schrijft. Maar er waren zoveel ‘stukjes’ geplaatst dat het voor mij niet meer duidelijk was wie wat schreef.
Willie Smits ken ik heel goed. Ik heb vanaf 1993 regelmatig voor en met hem gewerkt (natuurprojecten/illustraties en workshops natuur-illustreren). Ik zal de site Avaaz en de schrijver googlen.
Ja inderdaad ‘bestaat toeval wel’ schreef ik aan uw achter-achterneef Max.
Na jaren had ik weer contact met hem, De familie de la Croix is een dierbare stukje verleden uit mijn jeugd (en was mijn eerste kennismaking met de Indische wereld, een belangstelling die altijd is gebleven).
vriendelijke groet,
Piet Eggen
Beste Pierre de la Croix,
Vergat ik nog te vermelden; mijn reactie betreft niet alleen mijn eigen belangstelling voor de natuur, maar is ook in verband met het werk van mijn dochter Willemijn Eggen die in Indonesië voor een rehabilitatie- dierenopvangcentrum op Java werkt (in Cikananga bij Sukabumi).
Zie de site van haar stichting Wanicare; http://www.wanicare.com
Bij deze nodig ik dan ook iedereen die belangstelling heeft voor de bescherming van de unieke natuur van Indonesië uit de site te bezoeken. Steun en donateurs zeer welkom.
Bij voorbaat dank (ook namens de dieren),
vriendelijke groet,
Piet Eggen
Een beetje dom! Jullie zouden toch hetzelfde hebben gedaan?
“Het hele erge” bedoelt u? Neen, Pak Somers.
In de tijd dat ik – net uit de celana monyet – mijn eerste Tarzanfilm zag, bewonderde ik die gespierde totok die van boom tot boom slingerde grenzeloos en voelde ik mij op een manier die ik niet kon verklaren aangetrokken tot Jane, maar daar bleef het bij.
Het volgende moment zat ik weer met mijn blote poten in de modder van het Bandjirkanaal Oost, visjes vangen met de ikrak of op de sawah, proberen op een karbouw te klauteren (wat uiteindelijk lukte).
Seks? Mijn vriendjes en ik waren niet belast met zaken, waar we geestelijk en lichamelijk kennelijk nog niet aan toe waren. Het hele pakket informatie kreeg ik niet “aangereikt”, maar kwam gefaseerd en in flarden tot mij, als ik mijn oor goed te luisteren legde. Gelukkig had ik er al redelijk verstand van toen ik op mijn 18de jaar ging varen.
Uit de ontboezeming van Pak Arthur maak ik op dat het hem niet anders is vergaan. Maar goed, hij kan voor zichzelf spreken als hij er zin in heeft.
Pak Pierre
Dag meneer De la Croix,
Ja, die was dacht weer ik met Fred Astaire. En van Fred werd gezegd, dat ie nog slechter was dan slechtste neger-danser. Maar negers mochten toen Mr Bojangles ten spijt nog niet op het ‘witte doek’. Echt andere tijden; terug naar de onze.
Andere landen, andere zeden. Want inn Turkije schijnt het gezegde te zijn ‘je koopt geen huis, je koopt buren!’
Op de vroegere basisschool van mijn dochter gebruik(t)en ze een Geschiedenislesleermethode waarvan me nog is bijgebleven, dat in groep 6 of 7 bij een hoofdstuk over omgeving en milieu ook naar die befaamde toespraak van Chief Seattle werd verwezen.
Overigens vanwaar die Indo/Indisch/Molukse belangstelling voor de Native American. Op de lagere school de boekjes van Karl May over Winnetou en Old Shatterhand. Later was het weer genieten van Pierre(!) Brice en Lex Barker. Eén titel is me altijd bijgebleven, het verhaal niet meer zo, die luidde ‘Der Ölprinz’. En waarom nu in het Duits? Geen idee. Ja, en natuurlijk heb ik ‘The Last of the Mohicans’ op de plank staan. Op de achterflap [….. and his companions, the Mohican Chingachgook and Uncas, his son, the last of his tribe.] Maar verder geen attributen, wel een weinig muziek en Pocohontas!
Roepende in de woestijn? De aanhouder wint! En van interrrlectuelen zegt een Chinese volkswijsheid: ‘niets is irriterender dan je eigen fouten bij een ander te zien’. Just another brick in THE (China) WALL. Laten we inderdaad van elkaar leren.
Ik begrijp wat u bedoelt, maar ik moet nu nodig. 🙂
AL!
e.m.
Pak Eppeson,
Ginger Rogers hoorde dus bij Pak Pred Asterrrr. Niks te maken met die zingende coyboys bij het kampvuur. Ik ben een leek op dansgebied, dus ik bewonderde Pred. Zingen en dansen in de regen, mét pajong. Bukan main. Of heb ik nu weer een andere held uit een andere film in mijn hoofd gehaald? Mijn herinneringen overlappen elkaar. Té veel voor een smal denkraam.
Dansende negers op het witte doek van die tijd kan ik mij inderdaad helemaal niet herinneren. Ze werden nog geacht vlijtig katoen te plukken, lekker in de buitenlucht. Pas toen de machines kwamen mochten ze bij de film en in de sport. Lekker blanken de ring uit boksen en hollen. Bovendien ging mijn belangstelling niet uit naar dansende negers. Tarzan was mijn held. Vanwege Jane natuurlijk, in haar spannende hansop.
Blij verrast dat je dochter al op de lagere school hoorde van de rede van Seattle (ik bedoel, niet in maritieme zin). Als ze van bloemrijke taal houdt en van natuur en milieu, dan zou ze het boekje voor dochterdag op haar verlanglijstje kunnen zetten. Oeps …. dat kost je weer een boot.
Waarom die Indisch/Indo/Molukse belangstelling voor de Native American? Nooit bij stilgestaan, wist niet dat zij algemeen leefde onder deze groep. Indien zo, dan wel in eerste aanleg door Karl May. Wij houden wel van heldenromantiek. Nobele wilde wilden wij allemaal wel zijn. Pas veel later, na lezing van “Bury my heart at Wounded Knee”, kwam het besef van de harde werkelijkheid over de Indianen. Keiharde kolonisatie, list, bedrog, moord en systematische uithongering voor Winnetou en Pocahontas. Genocide? Stop! Ander woord! Wie jammert er nu nog over in de US of A? Welke “king of the wild fronteer” wordt daar postuum van zijn sokkeltje gelicht wegens begane misdaden tegen de mens(elijk)heid?
Jammeren met terugwerkende kracht over wat dan ook hoeft trouwens niemand van mij. We kunnen in het HIER en het NU wel het goede voorbeeld geven.
Hallo Orang Oetan daar hoog in uw boom, hebt u hulp nodig? Hallo Papoea ………….. , hallo Oom Ambon …………….
Tenslotte bedankt voor de Turkse en Chinese volkswijsheden. We strompelen allemaal voort, op weg naar het licht en een beter leven in morele zin.
Wie zoekt zal vinden …………..
Pak Pierre
Pak Pierre,
Tarzan en Jane woonden samen, ze waren partners.
In die tijd was het een no no, maar als kind en zelfs als jonge volwassenen dachten we er niet eens aan.
We waren werkelijk onschuldig of misschien dusun.
Zalig zijn de onschuldigen en eenvoudigen van geest, Pak Arthur.
Gelukkige tolols waren wij, inderdaad geen idee wat Tarzan en Jane in hun vrije tijd in het bos deden.
Pak Pierre
I4E voor elk wat wils. Goede zaak dat op I4E aan kwesties zoals dit ‘topic’ aandacht wordt besteed. Toppie!
De gestage drop holt de steen:
http://dieren.blog.nl/bedreigde-dieren-en-natuurbescherming/2012/02/12/palmolieplantages-betalen-voor-het-doden-van-orang-oetans
e.m.
Niemand weet eigenlijk waar het gezegde, “Good fences make good neighbors vandaan komt.
Will Rogers, de Amerikaanse cowboy humorist, was een van hen die het populair maakte.
…. en dan was er in de familie geloof ik ook nog een Ginger Rogers, in mijn herinnering een mooie blonde meid. Maar goed, ik kan verkeerd zitten. Like the sailor said: “Everything reminds me of a woman’s curves”.
“Don’t fence me in”, is nog steeds één van mijn lievelingsliedjes. In de vertolking van Bing C. en de Andrew Sisters ook niet te versmaden.
Bij “let me ride through the wide open country that I love” komen we vanzelf weer op die native americans die zich niet zo maar in reservaten wilden laten opsluiten.
Je hebt gelijk Pak Arthur, die Indianen vochten elkaar ook de prairie uit. Maar was het om “land” of om “jachtgebied”, kortom, om “eten”? Veel Indianenvolken kenden het begrip “bezit” niet, dus ook niet het bezit van land, in de zin van eigenaarschap.
Toen ik van mijn KVV-premie plus hulp van de bank mijn eerste lapje grond van 160 are met een stulpje er op kocht, ging er subiet een hekje om, ter voorkoming van herrie met de buurlieden. Good fences make good neighbours ……
Maar Tecumseh, opperhoofd van de Shawnee, zei in een speech in1810: “Het land verkopen! Waarom verkopen wij de lucht niet, de grote zee en de gehele aarde? Heeft de Grote Geest dit alles niet gemaakt ten behoeve van zijn kinderen?”
Chief Seattle, die eigenlijk Sealth heette, maar dat konden de blanken niet uitspreken, hield ruim 40 jaar later zijn “magistrale toespraak over de (gedwongen) verkoop van zijn land aan de blanken”. “Zijn toespraak is een pleidooi voor de Indiaanse levenswijze en vraagt ons om, evenals zij, mens en natuur als een eenheid te beschouwen”.
De tekstdelen tussen aanhalingstekens komen uit voor- en nawoord van het boekje “Seattle’s toespraak”, zoals opgetekend door (de blanke) Dr. Henry A. Smith.
Tja … Tecumseh en Seattle en vele anderen, toen al roependen in de woestijn. Arme baai van Ambon, arme orang oetans, arme aarde zuchtend onder steeds meer gewicht van mensen.
Ik zie dat ik weer veel heb geplagieerd. Voor het goede doel zullen we maar zeggen, niet voor eigen glorie. Bovendien lees ik onder dit en andere topics tot mijn genoegen en geruststelling dat I4E er niet alleen is voor echte en “would be” interrrlectuelen, maar ook voor dichters en dichterlijken, dromers, denkers, vliegeraars, straatslijpers, warhoofden, baduts en eenvoudigen van geest zoals ik.
Inderdaad, voor elk wat wils. Laten we elkaar met onze bijdragen verrijken en vermaken maar vooral niet “afzeiken”.
Excuses voor dat onparlementaire woord van mij, maar dan ben ik er zeker van dat andere eenvoudigen van geest ook snappen wat ik bedoel.
Pak Pierre
Ja, Pak Pierre,
De mens probeert niet alleen het dieren en planten rijk om zeep te helpen maar ook ze’n eigen medemens.
Een van die pogingen was gedurende de “Trail of Tears” waarbij de Indianen dekens kregen die besmet waren met small pox.
De Indiaanse chief Seatlle kon zich niet voorstellen dat de blanken land konden bezitten, alhoewel de Indianen voortdurend met elkaar in oorlog waren om hun territory te verdedigen.
Personelijk beaam ik het gezegde van Will Rogers:” Good fences make good neighbours”.
Grappig is dat. Ik ken namelijk alleen Roy Rogers met “Don’t fence me in”. Zal wel geen familie zijn.
2700 soorten planten en dieren verdwijnen elk jaar voor goed, dat is dus 3 per uur.
library.thinkquest.org/19689/data/esframe.html
Tja Pak Arthur,
Sag’ mir wo die Blumen sind
Mädchen pflückten sie geschwind …
Verschijnen en verdwijnen is een continu natuurlijk proces sinds de schepping of de “big bang”, wat je ook moge geloven.
Het tragische is dat er nu zo veel in zo korte tijd door mensenhand om zeep wordt geholpen.
Heb je als goed Amerikaan “Seattle’s toespraak” uit 1854 gelezen?
Pak Pierre
we gaan wel dansen ja Pak?!!
sampai besok!
100 Euro per dans ten bate van de orang oetans.
Met foto erbij 250 Euro. Anders no dice.
Maar veel dank voor “Heart of my heart”. Weet nog precies op welk meisje ik (heimelijjk) verliefd was toen dat lied een hit was. Ook een Winnie, maar niet de jarige van vandaag.
Pak Pierre
Dag meneer De la Croix, dan hebt u de winter van ’56 nog meegemaakt. waarvan ik me nog een dag kan herinneren eerste klas lagere school, dat vader zijn kinderen eerder van school kwam halen vanwege de aanhoudende sneeuwbuien. Over brings back a memory gesproken.
Maar ik wilde het in een eerder stadium eigenlijk over de haven van Ambon hebben. Zoals Alfred Russel Wallace die in de jaren 1857-1860 aantrof en lyrisch heeft beschreven en een beschrijving uit 1996 van de Ierse journalist/documentairemaker Tim Severin. Toen mij de laatste beschrijving voor het eerst onder ogen kwam heb ik echt zitten janken.
Ik heb stiekem meegelezen: Fijne dag morgen of straks; hangt van de Rolex van de webmaster af.
Alfred Russel Wallace schrijft in zijn boek ‘Het Maleise Eilandenrijk’ over de haven van Ambon op pagina 316:
[(Citaat)] /…../ Terwijl ik door de haven voer, die wel een mooie rivier leek, kon ik dankzij de buitengewone helderheid van het water genieten van een van de verbazingwekkendste en mooiste schouwspelen die ik ooit heb aanschouwd. De bodem werd helemaal aan het gezicht onttrokken door een onafgebroken stoet koralen, sponzen, zeeanemonen en andere levensvormen uit zee, met prachtige afmetingen, gevarieerde vormen en schitterende kleuren. De diepte varieerde van ongeveer zes tot vijftien meter, en de bodem was zeer onregelmatig en bestond uit rotsen en kloven, heuveltjes en dalen, die deze dierlijke wouden een verscheidenheid aan groeiplaatsen boden. Ertussendoor en erboven zwommen talloze blauwe, rode en gele vissen, zeer opvallend gevlekt, gebandeerd en gestreept, en vlak onder de oppervlakte dreven grote doorzichtige oranje of roze kwallen. Het was een schouwspel om urenlang van te genieten, en geen beschrijving kan recht doen aan de weergaloze schoonheid en belangwekkendheid ervan. Voor deze ene keer overtrof de werkelijkheid de levendigste beschrijvingen van de wonderen van de koraalzee die ik ooit had gelezen. Wellicht is geen plek op aarde zo rijk aan zeedieren, koralen, schelpen en vissen als de haven van Ambon. /…../ [(einde citaat)]
Wallace bezocht Ambon in de jaren 1857, 1859 en 1860.
Ruim 130 jaar later, om precies te zijn in 1996 -dus nog …voordat … totdat … api dalam panci- doet in het kielzog van Wallace de Ierse journalist/ontdekkingsreiziger/documentairemaker Tim Severin (1940) de reis van Wallace naar de Oost-Indische archipel nog eens dunnetjes over.
Wanneer Tim Severin op zijn tocht van Banda naar Ambon zeilt, schrijft hij op pagina 129 van zijn boek ‘Indische zeiltocht’: [(Citaat)] Maar toen we na ons verblijf op de Banda’s met de Alfred Walalce (naam van de boot e.m.) naar Ambon zeilden waren we nog nauwelijks de grote baai binnengevaren lagen we nog tien kilometer van de moderne stad toen we een slijmerige gele drab van plastic zakken, oude flessen en rioolwater tegenkwamen, die met het tij naar zee dreef. Eén blik op wat in het water dobberde volstond om ons ervan te weerhouden de stad dichter te naderen. Recht voor ons uit telden we achtereenvolgens een dode kat, op korte afstand gevolgd door iets wat op een klein vlot van geitendarmen leek, en daarna het karkas van een rat, die van verrotting zo was opgezwollen dat hij op zijn rug dreef alsof hij een opgeblazen zwemvest droeg, met zijn vier poten omhoog gericht. We voeren langzaam naar de wal en vonden een kleine ondiepte, waar het anker houvast zou hebben. /………./
De vervuiling in de haven van Ambon werd verklaard toen we een bus naar het centrum namen en zagen dat drie, vier kreekjes dwars door de stad sneden en uitmondden in de haven. Ze fungeerden allemaal als belangrijke riolen. De privé-huishoudens gooiden hun afval er gewoon in, en de gemeenschappelijke vuilniswagens die het stadsvuil ophaalden stortten hun lading in grote hopen langs de stroompjes. Op het oppervlak van elke kreek dreef een korst afval die dik genoeg om er op te lopen. /…../ De prachtige koralen die Wallace had beschreven waren allang verdwenen. Het dichter bij de stad gelegen koraal was opgeblazen met dynamiet en uitgebaggerd om te worden gebruikt als materiaal voor de wederopbouw van Ambon na de Tweede Wereldoorlog, en al het andere was verstikt door het ondoorzichtige bruine water. /…../ [(einde citaat)]
Even ‘off topic”; Is in 1996 eigenlijk al op te maken, dat het 4 jaar later tot geweldsuitbarstingen zou komen. Tim Severin schrijft namelijk: [(Citaat)] /…../ De veranderingen in Ambon sinds Wallaces tijd waren kenmerkend voor alle uitdijende steden van Indonesië. Wat ooit een aangename provinciale hoofdstad was geweest, werd inmiddels overstroomd door de toevloed van arme immigranten uit de dorpen en van de afgelegen eilanden. Ze waren op zoek naar werk en nieuwe mogelijkheden, en Ambon kon de toestroom eenvoudigweg niet aan. De stad strekte zich aan beide kanten uit in de vorm van geïmproviseerde buitenwijken, en de openbare voorzieningen in het centrum bezweken onder de druk. /…../ [(einde citaat)]
In elk geval gaat het mijns inziens zowel in de natuur als in de grote mensenwereld om het vinden van de juiste balans en de inspanningen die nodig zijn om dat wankele evenwicht niet te verstoren.
Slotvraag: Is dat wel in ieder’s belang?
e.m.
Even in haast, op die mooie haven van Ambon:
Ombak puti puti
Ombang datang dari laut
Kipas lenso putih
Tanah Ambon sudah jauh ……
Zo was het toch? Veel mooier dan “Die Gitarre und das Meer” van Pak Freddy.
En ja … wat met die Rolex van de webmaster aan de hand is weet ik niet. Sommige mensen zijn hun tijd ver achteruit. Maar goed, leven en laten leven toch? Dat zeggen alle mensen uit Bari.
Pak Pierre
Sorry, “ombang” 2de regel is geen vreemd woord. Moet natuurlijk ook “ombak” zijn. Kesandung over de haastige spoed.
Pak P.
Tja … Pak Eppeson.
Mooi liedje voor jou uit begin zestiger jaren v.d.v.e.:
Once there were green fields, kissed by the sun
Once there were valleys, were rivers used to run ….
De rest alweer vergeten. Mogelijk is het een liefdesliedje, maar deze eerste regels vind ik wel toepasselijk voor wat er gaande is in onze wereld en wat het eindresultaat zal zijn als nu niet krachtig op de rem wordt gestaan. Door wie??????? We winden ons op over racisme, onze identiteit en de oorlogsmisdaden van Coen en dan gaan we vrolijk berlibur op Bali, Lombok, Sumba, Sumbawa – Flores, Timor ………
Ik heb het roepen in de woestijn al opgegeven. Als ik weer een boot heb verkocht dan gaat de opbrengst wel naar een vertrouwde club die orang-oetans en andere bedreigde diersoorten in hun natuurlijke habitat probeert te houden en te beschermen.
Verder kop diep in het zand en troost met de gedachte dat niemand nog treurt om de dood van de laatste dynosaurus. Leven komt en leven gaat. Eén inslag van een meteoriet ….. djedorrrrrr en boem …… en we zijn er allemaal niet meer. Kom je een miljoen jaar later weer eens op aarde kijken, dan krioelt het er opnieuw van leven, ander leven.
Hopelijk heeft de (Her)Schepper dan geleerd van vorige fouten en heeft Hij zich niet meer gewaagd aan zo’n destructief onnadenkend schepsel als de mens.
Howgh.
Pak Pierre
Dag meneer De la Croix, volgens mij dateert dat liedje dan uit de tijd dat voor u gold ‘Seemann, deine Heimat is das Meer’ en ik nog eersteklas MULO-huiswerk zat te maken onder de klanken van Reedio toe-oo-eet. Radio Luxemburg en dan met name dat programma met die prachtige instrumentale intro, wat later het nummer Teenscene van de Britse The Hunters bleek te heten. Nu ik dit zo weer ophoest; één van de reclames die ik uit die tijd heb onthouden ging, je gelooft het niet, over palmolie, namelijk ‘Palmolive soap’ en een ander ging dacht ik over talkpoeder van het merk ‘Cedar Woods’. Blijkbaar de sponsoren van het muziekprogramma. Gôh, dit komt nu allemaal ineens weer spontaan bovendrijven.
Omdat ik oudere broers en een oudere zus had, heb toch nog wat meegekregen uit die tijd. Van Sweet Sixteen van Jack Bulterman (Peter) tot aan Tijd voor Teenagers, Muziekparade, Tuney Tunes, voordat the British wave (mijn tijd) bij Scheveningen over het land rolde.
Maar ik wilde eigenlijk iets anders opschrijven wat wel ‘on topic’ was. Ben het nu even kwijt. Ik ga weer even broeden.
Heart of my heart, I love that melody
Heart of my heart, brings back a memory …..
Tja Pak Eppeson,
Een lied, een geur op de wind …. en we zijn ergens terug waar we al lang niet waren.
In ben met muziek blijven steken in de fifties. Vanaf 1957 zat ik “met mijn gat op zee” zoals dat heette bij de christelijke koopvaardij. Veel wilde vaart, lang van huis. In die periode heb ik een stukje muziekontwikkeling gemist, ook de opkomst van de Indo Rock.
Maar goed, met al die herinneringen zijn onze bedreigde mede aardbewoners de orang oetans, macans, badaks, gajahs en ga zo maar door nog niet geholpen.
Weer een boot verkopen ….. redden wat er te redden valt. Morgen zie ik een grote partij Indo’s. Moet maar eens met een collectebus rammelen. Voor alle orang oetans en één bedroefde Java aap uit Semarang.
Pak Pierre
Dear Kirsten,
You most kindly interviewed the newly appointed Indonesian ambassador in the Netherlands mrs Retno Masudi.
http://www.indisch3.nl/2012/04/04/looking-back-pasar-malam-indonesia-2012/
(Quote) The last Pasar Malam Indonesia (2012 e.m.) was an even bigger succes than the previous one. “/…../Furthermore, in business meetings, palmoil orders of € 19.800.000 were collected./…../” (unquote).
Kirsten you’ve missed the opportunity asking the Indonesian ambassador about the demolition of the Indonesian rainforests and the extinction of her inhabitants e.g. the ORANGUTANS in order to collect palmoil orders.
If the ambassador believes in God’s creation ask her the next time will you. Please!!!
Thank you in advance.
Kind regards.
Eppeson Marawasin
Het lot van de Javaanse neushoorn, dat van de Sumatraanse tijger en in de Bandazee zwemmen geen zeemeerminnen meer. De zeeschildpadden op Aru. Waar? Nee, wat? Een paradijsvogel en nog één en nog één; van de hemel in de hel. Op Celebes geen … ach laat ook maar.
Ik ben er heilig van overtuigd dat Moeder Natuur niet ongestraft met zich laat sollen. Van Vadertje Tijd is bekend dat hij haar niet in de steek zal laten.
Zelf zit ik op dit moment aan een grote zak (370 gram) gezouten pinda’s. De producent uit Delft waar men weet van wie de duif is, vermeldt niet op de verpakking dat Indonesië ’s wereld grootste leverancier van palmolie is voor wier plantages het onmisbare tropisch regenwoud juist moet wijken. Maar klaroenschalt ‘wist je dat D. de productie van duurzame palmolie steunt?’ Dat stelt de kritische consument gerust. Nog maar een handjevol.
Gabriël weent: “It’s the economy, stupid!”