Het mooiste verhaal van jouw Indische grootouders

Geplaatst op 29 maart 2012 door Boeroeng

Online magazine Indisch 3.0 organiseert, in samenwerking met cabaretier en acteur Diederik van Vleuten, de verhalenwedstrijd ”Hier Wordt Wat Groots Verricht”. Iedereen tussen de 16 en 36 jaar met een verhaal van zijn grootouders over Indië, kan dit tot 13 april in sturen. Wereldjournalisten

Dit bericht werd geplaatst in Algemeen. Bookmark de permalink .

17 Responses to Het mooiste verhaal van jouw Indische grootouders

  1. nelly schreef:
    31 maart 2012 om 14:38

    …moet toch steeds lachen hoe de diverse topics ontaarden in….tja iets wat/dat lekker niet relevant is, geen ene trassiebal te maken HEP met ’t onderwerp en gewoon eigen leven gaat leiden maar toch ook vaak een leuke, levendige en soms interessante dongengan oplevert.
    Carry on piepels

    Beantwoorden
  2. Ed vos schreef:
    30 maart 2012 om 14:38

    p.s. (om misverstanden te voorkomen) die Gedangan of GeNdangan(?) is een plaatsje ca 5 km buiten Salatiga maar in deze website wordt dus dit stadsdeel in Semarang bedoeld:

    bron:
    http://www.japanseburgerkampen.nl/Gedangan.htm

    Kloosterkamp Gedangan; Bunsho III Kamp 1 (Japanse administratie)

    Kamp-ligging

    Het Klooster Gedangan (meisjesafdeling van het Europese weeshuis van de Zrs Franciscanessen van Heyt­huysen) lag in het noord-oostelijk stadsdeel van Semarang aan de Kloos­terstraat. Dit gebouw wordt vermeld op de stadskaart van Semarang in de Stedenatlas van Neder­lands-Indië (nummer 98). Het kamp was onder­gebracht in het klooster (vandaar de naam Kloosterkamp).

    Beantwoorden
  3. Ed vos schreef:
    30 maart 2012 om 11:04

    Beste Jan, je weet niet half hoeveel onzijdige personen er nu in Indonesie rondlopen, van waria (wanita-pria), tot bencong aan toe. 😉

    Beantwoorden
  4. Ed vos schreef:
    30 maart 2012 om 10:58

    Of de meisje, die , zo …

    Beantwoorden
  5. Ed vos schreef:
    30 maart 2012 om 09:39

    Voorbeeld:

    http://sites.google.com/site/degrotezoektocht/

    En ik haal er nog info uit over ambarawa (dicht bij salatiga) uit ook nog.

    Beantwoorden
    • Jeffrey Pieroelie schreef:
      30 maart 2012 om 10:46

      http://sites.google.com/site/degrotezoektocht/candi-nederlands-indiee-1928-1934. Precies zoals heer Maurits Antoni (de Quillettes) me vertelde betreft die 3e zondag van elke maand tot 17:00 uur waarop hij zijn zusje mocht bezoeken, dat bij de nonnen in Gedangan in het meisjes R.K. internaat woonde. Maurits zat met m’n vader ook in Tjandi op het Rooms Katholieke Weeshuis dat beheerd werd door de Broeders van de Congregatie van St.-Louis (Broeders van de Congregatie van de heilige Aloysius Gonzaga). Twee tantes van me woonden bij de nonnen in Gedangan, ’n andere tante in Salatiga ca. 45 kilometer verder ook in ’n R.K. meisjes internaat.
      Een verhaaltje van m’n pa hierover zou ook goed van pas kunnen komen als voorbeeld voor de 3e generatie.

      Beantwoorden
      • Ed vos schreef:
        30 maart 2012 om 14:01

        Blij dat dit linkje met verhaal enthousiasme oproept.
        Dat plaatsje Gedangan ken ik, daar stap ik altijd in de bemo naar Salatiga.
        Ik reis achterop de brommer met iemand die daar naar de pasar gaat. Vreemd dat er lui zijn die dat ook Bandoengan noemen?

  6. Ed vos schreef:
    30 maart 2012 om 09:15

    Kijk daar heb je het al: “het verhaal, die”. typisch indische fout.
    Afkomst verloochent zich niet.

    Beantwoorden
  7. Ed vos schreef:
    30 maart 2012 om 09:12

    Een verhalenwedstrijd? Een prachtig verhaal van een grootouder over een verliefde bandeng die niet op journalistiek verantwoorde wijze wordt neergezet, zal nooit een prijs behalen.
    Het ware beter dat die 3e generatie een website gaat maken met verhalen en foto’s van hun opa’s en oma’s Ik kijk er altijd naar. Wel de link doorgeven.

    Beantwoorden
  8. Cap van Balgooy - nog steeds schreef:
    30 maart 2012 om 03:34

    Ik voel me echt oud. Zesendertig jaar?
    Cap.

    Beantwoorden
    • Pierre de la Croix schreef:
      30 maart 2012 om 10:59

      Tja Pak Cap … leeftijdsdiscriminatie. Tidak boleh toch?

      Gelukkig heb ik geen kleinkinderen. Anders hadden die een rotboekje over mij opengedaan. Hele imago naar de knoppen.

      Wat zouden wij over onze opa’s schrijven?

      Pak Pierre

      Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *