Sla eens een ouwe krant open

Javabode 1855, ….    meer over Toontje Poland

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

28 Responses to Sla eens een ouwe krant open

  1. Huib schreef:

    U zult wel gelijk hebben want matig me niet aan deskundig te zijn op dit gebied. Maar vanaf het begin moet ik met een omweg deze site in en ook andere sites waar ik wel eens info af wilde halen, werden door de software van mijn pc gefilterd als zijnde vijandig.
    Ik wens u verder succes met het vinden van de oplossing.

  2. Hans Boers schreef:

    Heer Huib, dank voor uw response.

    Maar cookies hebben hiermede niets te maken. Cookies worden namelijk door een BEzochte website geplaatst op de computer van de bezoeker. (Dit gebeurt in de explorer sofware en worden geplaatst om een volgende keer sneller de website op de computer in te laden…. een soort voor-gebaand pad als het ware, voor de zoekmachines om de webservers te makkelijker en sneller te vinden.)

    Boeroeng verklaarde al dat hoogstwaarschijnlijk de software filters van de bezochte website (WordPress) dusdanig zijn ingesteld, dat deze (misschien ongewild) de IP-adressen van sommige bezoekers te streng filteren en sommige (zoals het voorbeeld van de heer E.M. aangeeft hierboven) weer minder streng filteren.

    De software op websites ( bijvoorbeeld in het geval van WordPress) wordt regelmatig door de software techneuten onderhouden en gecleand en ook de servers zelf hardware matig. Het kan best zo zijn geweest, dat bij een onderhoudsbeurt door een software techneut iets anders is ingesteld dan door zijn voorganger werd gedaan/ingesteld.

    Ik maak zelf op mijn computer soms mee, dat bekende en betrouwbare afzenders, zomaar ineens door mijn spamfilter systeem, als spam aangemerkt worden.

    Nogmaals in elk geval dank voor uw bijdrage.

  3. Huib schreef:

    Ik denk dat het te maken van het wegfilteren of beter gezegd niet toestaan dat er cookies gebruikt worden.

    Huib

  4. Hans Boers schreef:

    Link ken ik. Dank je wel. Heb via CBG 26 aug 2013 gehaald.
    Heb daar al portretten weggehaald van familie.

    Ik weet niet waarom mijn berichten door WordPress in de spam worden gemieterd. Zo vaak geprobeerd al en elke keer geweigerd. Ook links naar mijn website. Daarom maar op bovenstaande manier gedaan en ook met diverse emailadressen geprobeerd.

    • eppeson marawasin schreef:

      Dag Pak Boers, mijn ervaring, zowel op I4E als op JavaPost, is dat als ik meer dan één url-link probeer mee te sturen met mijn bijdrage, meteen de melding verschijnt ‘je reactie is in afwachting van moderatie’. Ik vermoed dat ‘meer dan één url-link’ de bottleneck vormt.

      Zie bijvoorbeeld mijn reactie (no. 19) onder dit topic:

      Aziatisch uiterlijk? Dan geen melkpoeder

      Ik houd daar tegenwoordig dus rekening mee. Maar ik weet niet zeker
      of bij u hetzelfde euvel aan de orde is.

      Aangename voortzetting van deze dag.

      e.m.

      • Hans Boers schreef:

        Dag meneer E.M.
        Dank voor uw response/reactie. Bij mijn weten heb ik altijd getracht slechts één link mee te sturen. Het verschijnsel is ongeveer een maand of 2 geleden begonnen.
        Ik denk dat ik maar de hulp inroep van Toon Poland met zijn barisan Meduro om die software boys van WordPress over de klewangs te jagen.

        U ook een prettige dag nog.

    • Boeroeng schreef:

      Er is dus een spamfiltersysteem van wordpress.com
      Die werkt best goed, maar soms zit er een reactie tussen die geen spam is. Dat beheersen we niet.

      Wij hebben ook onze eigen filtermogelijkheden o.a. een reactie met meer dan 5 linkjes wordt in de wachtrij gezet.
      Dat aantal van 5 of meer bepalen we zelf en toch toelaten uit de wachtrij doen wij.
      En we kunnen ook ip-nummers geen toegang geven.

      Mail ons als een reactie ineens foetsie is:
      indisch4ever@gmail.com

      • Pierre de la Croix schreef:

        Gelukkig dat ik niet weet wat een URL Link is. Anders had ik mij natuurlijk ook in deze discussie gemengd.

        Pak Pierre

      • eppeson marawasin schreef:

        President-directeur van de KLM toch, meneer De la Croix. Of vloog u naar Ceylon* met Singapore Airlines?

        http://www.youtube.com/watch?v=-oTlqs-0b4k

        *de link met het topic;)

        Oy … het 8 uur journaal. Ik vlieg al!

        e.m.

      • Pierre de la Croix schreef:

        Hihihi …. Toen ik voor een van mijn vele bazen regelmatig in Z.O. Azië (inderdaad ook in Ceylon oftwel Sri Lanka) moest zijn vloog ik bij voorkeur Sing Airlines, aisle seat voor het beste uitzicht op die frêle poppetjes in hun sarong en kabaja …..

        Maar in die tijd was Camiel nog misdienaar, ergens in het brons(t)groen eikenhout …….

        Pak Pierre

  5. Hans Boers schreef:

    Klik op mijn naam om het verhaal van Theodorus “Toontje” Poland te lezen.
    (Als ik hier een url-link plaats, dan verdwijnt deze response in de spambak van Boeroeng en ik weet nog steeds niet waarom?)

    Hij had totaal 22 kinderen (waaronder een drieling en drie tweelingen).

    Hij huwde de Javaanse Fien, de moeder van zijn kinderen om haar weduwenpensioen veilig te stellen, maar na zijn dood kreeg zij geen weduwenpensioen van het leger en wegens dankbaarheid voor haar trouw. Zijn oude strijdmakkers zamelden geld in voor zijn weduwe en de nog 7 in huis wonende kinderen toen hij stierf aan een aanval van dysenterie.

    In 1901 kreeg zijn graf te Cilacap nieuwe naamzerken, bij elkaar gelapt uit een fonds. Tijdens zijn diensttijd kreeg hij de opdracht om een legerafdeling Madoerezen te drillen en te vormen. Deze legerafdeling bleef hem altijd trouw en ging voor hem door het vuur en omgekeerd.
    Hij bedwong de vrije aftocht van de manschappen en gezinnen bij de Padri’s tijdens het beleg van het Fort Amerongen, wegens het respect van de Padri’s voor zijn vechtlust en mededogen als hij vijanden had overwonnen.

    Zijn en Fien’s lijfsieraden alsmede zijn decoraties werden in 1940 en 1941 door zijn erfgenamen geschonken aan het Krijgsarchief te Bandung. Waar deze zijn gebleven is mij onbekend, aangezien vlak daarna de oorlog uitbrak. Bij de nalatenschap was een schilderij van Fien aanwezig.

    Willem Adriaan Rees (1881) en later Johan Fabricius hebben boekwerken over Toon Poland geschreven met zijn hele levensverhaal en daden erin.

  6. Pierre de la Croix schreef:

    Of misschien di sebul, guna-guna?

    Pak Pierre

  7. Boeroeng schreef:

    Niet een de la Croix.
    Maar gisteravond kwam ik informatie tegen dat haar ex-verloofde 6 maanden na de breuk overleed.
    Ai…. mijn soapfantasie gaat werken… Heeft hij het niet kunnen verwerken ?

  8. Pierre de la Croix schreef:

    Nou …… die eerste man zal dan wel weer een De la Croix zijn geweest. Daarvan waren er nogal wat in de archipel.

    Pak Pierre

  9. Pierre de la Croix schreef:

    En toen stond de volgende dag in die zelfde krant:

    “Tell Laura I love her, tell Laura I need her”

    En zo waren de beginregels geboren van een weemoedig liedje dat jaren later een tophit werd (Neil Sedaka?).

    Het mini drama achter die annonce van Laura voltrok zich 80 jaar geleden. Misschien zijn ze weer bij elkaar gekomen en leefden ze samen nog lang en gelukkig. Misschien zijn er (achter)(klein)kinderen die ons meelevende lezertjes (wie heeft er nou niet een keer de bons gekregen?) toch willen vertellen hoe het Laura en haar ex verloofde verder is vergaan.

    Of zo’n mededeling van een ontloving of scheiding tegenwoordig “not done” is betwijfel ik. “Alles mag en moet kunnen” is nu toch het devies; een iegelijk gooit haar/zijn privé hebben en houden via TV, de sociale media, couranten en “de bladen” toch met graagte en gemak op straat?

    Pak Pierre

    • Wouter schreef:

      Het blijft altijd intrigerend, zo’n officiële afkondiging van een gesprongen relatie….het hoorde zo in die tijd. Dat was netjes en misschien respectvol voor beide partijen? En hoe nu verder?

      De heer in kwestie kon zijn oog op haar jongere zusje (Waltzing)Mathilda hebben laten vallen. Pittiger, vrolijker en kon goed dansen… Of Pa zag de bui hangen en stuurde haar naar Holland voor een beter leven? Who knows?
      Ach de tijd heelt vele wonden en wellicht flitst er af en toe in beider levens met vele cucu’s nog even zo’n moment van hartzeer of spijt. Maar de rivier stroomt verder…

      Tegenwoordig gaat dat misschien per SMS of zo…..
      “Not done” houdt voor mij eigenlijk in dat men geen stijlvolle oplossing heeft voor een emotioneel en netelig probleem. En dat zou in deze snelle tijd helaas best ‘comme il faut’ zijn….

      • Boeroeng schreef:

        Laura was onderwijzeres en ze huwde een jaar later een veel oudere man van wie ze een dochter kreeg. In 1926 scheidde ze van hem en ze hertrouwde in 1929 met een man die ook in de suikerindustrie werkte .
        Ze overleed in 1978 in Nederland.
        Haar achternaam was Duits, die van haar ex-verloofde was Armeens, die van haar eerste man was Frans en van haar tweede man was Engels. Haar moeder had een Nederlandse naam van haar Belgische vader Nahhhhhhh… multicultureel dus.

  10. Boeroeng schreef:

    In het nieuws van den dag voor Nederlandsch Indië uit 1921 las ik dit in een advertentie:


    “Mijn verloving met den heer ****, is door mij verbroken.
    Laura **** ”

    Laura had haar naam en die van haar ex-verloofde voluit gepubliceerd, maar dat doe ik even niet, Misschien vinden de kinderen en kleinkinderen dat niet zo leuk,
    Tegenwoordig is dit toch ‘notdone’ ?

  11. Pierre de la Croix schreef:

    Spekkoek is net als goede wijn: Hij dient, voor maximaal genot, op de juiste temperatuur te worden geconsumeerd. Voor mij is dat in NL normale kamertemperatuur (want tropentemperatuur energieverslindend en kostbaar). .

    Dat betekent dat bij mij – als ik in het rijke bezit van spekkoek geraak – de hele koek in de ijskast verdwijnt behoudens een rantsoentje dat voor consumptie later op de dag is bestemd. Dat gaat in de gewone kast, keurig afgedekt om uitdroging te voorkomen. En dan in quality time, liefst nog met een mok kopi tubruk, genieten van een dunne potong. Ik heb uit armere kindertijden in Semarang nog steeds de gewoonte om zo’n sneetje bijna laagje voor laagje op te eten, nee, te laten smelten op mijn tong.

    Laatst kreeg ik van een goede ziel zo’n groene spekkoek, met pandan. Doeh …. wie doet zo’n edele lekkernij zoveel geweld aan?

    Pak Pierre

    • Wouter schreef:

      Ah…een connaisseur.
      Spekkoek is als de Indische samenleving….. bruin en witgelaagd, heerlijk kruidig, niet droog, gebakken tussen twee vuren…maar altijd smaakvol. Op verschillende manieren te nuttigen: bij de kopi tubruk heerlijk, maar als beleg tussen twee sneetjes vers witbrood…een ware delicatesse.

      Maar heb altijd speciale herinnering: zag mijn moedertje eens op de keukenvloer zitten met een arangoventje en kipas…en dan geduldig laagje voor laagje bakken. En ik hielp haar dan…als pannenlikker.
      Kijk, en dan is spekkoek nooit meer gewoon spekkoek.
      Heb nu ook een speciale lengganan via een Javaans Surinaamse toko, spekkoek gemaakt door een Indische dame: zalig….precies goed.

      Heb mijn Hollandse buurman die me af en toe met mijn computer hielp zo’n spekkoek gegeven: he’s hooked. Het was een feest voor die familie (moest hem wel eerst leren hoe te eten…niet hapslok met grote brokken, maar bedachtzaam met kleinere hapjes…). Nu wil hij ook kookles van me….. Hahaha.

      Wat die variatie betreft, dat is de commercie: in diverse kleuren en smaken en wellicht per kilo verkrijgbaar. Dat is meer gericht op de nieuwe fastfoodgeneratie denk ik?

      • Pierre de la Croix schreef:

        Voorzichtig, voorzichtig, awas, awas, hati-hati ……. het is ook de generatie die onze AOW betaalt.
        Laat die maar lekker dikke plakken spekkoek met pandan en chocolademuisjes eten.

        Pak Pierre

  12. Pierre de la Croix schreef:

    Tja … het was een wondere wereld, die van Nederlands Indië.

    Wat zou Toontje P., de houwdegen die nog in Napoleontische oorlogen had gevochten, ineens hebben bewogen zijn moentjie, of njai, te huwen en zijn motieven zo uitvoerig te etaleren in de plaatselijke courant? Voelde hij zijn einde naderen en dacht hij aan het moment dat hij stram in de houding voor zijn Opperste Commandant zou staan? Wilde hij de gemeenschap van Poerworedjo duidelijk maken dat hij de slechtste niet was of was het toch een uitgestelde “mariage d’amour”, een huwelijk uit liefde, omdat hij het tot dan te druk had met vechten? Huwde hij zijn Fientje om haar en hun beider kind nog te verzekeren van een militair pensioentje? Als we alles zouden weten, dan zou er niets meer te fantaseren overblijven.

    Ik meen dat ik in het boek van kolonel b.d. Heshusius over het tangsileven in Indië heb gelezen, dat menig Jan Fuselier zijn moentjie huwde om buiten de kazerne te mogen wonen. Aan boedjangs die in concubinaat leefden was dat recht niet voorbehouden. “Mariages d’amour” of “mariages de raison” dus, of van allebei een beetje?
    Zo bevorderde de Kompenie in ieder geval dat de Europese militairen niet in zonde hoefden te leven en dat hun kinderen niet als bastaards in de kampong of het weeshuis verdwenen.

    Mijn grootvaders zijn in respectievelijk 1854 en 1880 geboren. Zij waren kinderen van de tijd van Toontje P. De jongste van die opa’s, ook Pierre, heb ik nog jaren gekend. Zijn moeder was een “inlandse vrouw”, slechts aan mij bekend onder de naam Mirah. Hij, mijn opa dus, werd pas 6 jaar na zijn geboorte “erkend”. Wat bracht mijn overgrootvader Lodewijk Alexander de la Croix, onderwijzer te Rembang, plotseling tot die nobele daad en waarom heeft hij Mirah de geneugten van de huwelijkse staat onthouden? Toen mijn Opa nog leefde dorst ik er niet naar te vragen. Niet pantas, not done, niet goed prrrraten over deeese.

    Van oude mensen en de dingen die voorbij gaan ….. Dat die oude mensen rusten in vrede.

    Pak Pierre

    • Boeroeng schreef:

      Het gebeurde vaker dat iemand zijn einde al voorzag en toen de kinderen erkende, zijn vrouw huwde .
      Ik vind dat wel betere huwelijksredenen. De kinderen een europese naam geven, zijn vrouw kreeg pensioenrechten en recht op de erfenis.
      Toontje Poland overleed twee jaar later in 1857.

      Een achterachterkleinkind van het bruidspaar huwde Tjalie Robinson in 1940.

      • Pierre de la Croix schreef:

        Zie je nou wel …… eind goed, al goed.

        En nu maar gauw kijken of er nog een stukje spekkoek in de dapur ligt.

        Pak Pierre

      • Wouter schreef:

        Als we in onze stambomen klimmen komen we geheid van die moeilijke situaties tegen; het is blijkbaar niet anders in die koloniale tijd.
        Soms uit liefde, soms uit een soort verantwoordelijkheid en soms uit beide: Indo’s zijn net mensen……maar met al hun talenten hadden ze vaak geen sociaal-maatschappelijke keuze in die gesepareerde wereld.
        Ze hebben wel interessante en bijzondere genen voortgebracht.
        Dat heeft de geschiedenis inmiddels bewezen, denk ik dan.

        Na zulke pikirans spoed ik me ook naar de ijskast/frigidaire….en verdomd…. nog een hele spekkoek, zeg. Maar mag vanwege de goede voornemens dat (nog)niet aansnijden. En dàt is voor een Indo not done….

  13. Jan A. Somers schreef:

    Mijn moeder heeft ook iets dergelijks, maar anders en minder erg. Haar leven begint op twee data, geboortedatum en datum van het geëcht worden. In de ene stamboom wordt de ene datum genoemd, in de andere stamboom de andere datum. Er was geen geld voor een advertentie. Ik weet het niet zeker, maar ik dacht dat het echten nodig was om haar bij de nonnen op kostschool te kunnen doen. Ze woonden afgelegen op hun kleine koffieplantage op de ZW-helling van de Semeroe en mijn grootvader wilde haar naar school laten gaan. Die was er niet in de buurt.

  14. Boeroeng schreef:

    Als ik deze advertentie lees, dan denk ik… wat ben jij een jakkes, Toontje. Dat is toch geen reden om te huwen met haar, met wie je al meer dan 20 jaar samenleeft en moeder is van je 4 kinderen ?

    Zie ik dat fout met mijn 21e-eeuwvisie ?
    Zou hij dat ook zo in de krant hebben gezet als zij een Europese vrouw was ?

    De baby werd gezond geboren in 1833, kreeg kinderen en overleed te Semarang in 1883.

Laat een reactie achter op Pierre de la Croix Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *