Javabode 1855, …. meer over Toontje Poland
-
...........𝓘𝓷𝓭𝓲𝓼𝓬𝓱𝟒𝓮𝓿𝓮𝓻
Berichten van het heden, maar ook uit het verleden -

- en


Indische Soos -

Recente reacties
- Boeroeng op Jim schrijft boek vol portretten over Indische Amersfoorters
- Vincent Klabbers op Jim schrijft boek vol portretten over Indische Amersfoorters
- wanasepi op Vegetarisch Indisch
- Gerrie Overweg op Vegetarisch Indisch
- herinnering en van den Broek op Njai in de internering.
- cryptisch van den Broek op 30 nov NPO 2 Ernst Jansz zoekt voorouders
- Anoniem op Njai in de internering.
- Noordin op 30 nov NPO 2 Ernst Jansz zoekt voorouders
- Gerard op Njai in de internering.
- XXX op Njai in de internering.
- Gerard op Njai in de internering.
- Depok - van den Broek op 30 nov NPO 2 Ernst Jansz zoekt voorouders
- Boeroeng op Njai in de internering.
- Miramont - van den Broek op Njai in de internering.
- Padang van den Broek op Njai in de internering.
Archief
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! Categorieën
Zoeken op deze weblog
Meest recente berichten : Het gebeurde ergens in de Indonesische archipel
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Deze slideshow vereist JavaScript.




































U zult wel gelijk hebben want matig me niet aan deskundig te zijn op dit gebied. Maar vanaf het begin moet ik met een omweg deze site in en ook andere sites waar ik wel eens info af wilde halen, werden door de software van mijn pc gefilterd als zijnde vijandig.
Ik wens u verder succes met het vinden van de oplossing.
Heer Huib, dank voor uw response.
Maar cookies hebben hiermede niets te maken. Cookies worden namelijk door een BEzochte website geplaatst op de computer van de bezoeker. (Dit gebeurt in de explorer sofware en worden geplaatst om een volgende keer sneller de website op de computer in te laden…. een soort voor-gebaand pad als het ware, voor de zoekmachines om de webservers te makkelijker en sneller te vinden.)
Boeroeng verklaarde al dat hoogstwaarschijnlijk de software filters van de bezochte website (WordPress) dusdanig zijn ingesteld, dat deze (misschien ongewild) de IP-adressen van sommige bezoekers te streng filteren en sommige (zoals het voorbeeld van de heer E.M. aangeeft hierboven) weer minder streng filteren.
De software op websites ( bijvoorbeeld in het geval van WordPress) wordt regelmatig door de software techneuten onderhouden en gecleand en ook de servers zelf hardware matig. Het kan best zo zijn geweest, dat bij een onderhoudsbeurt door een software techneut iets anders is ingesteld dan door zijn voorganger werd gedaan/ingesteld.
Ik maak zelf op mijn computer soms mee, dat bekende en betrouwbare afzenders, zomaar ineens door mijn spamfilter systeem, als spam aangemerkt worden.
Nogmaals in elk geval dank voor uw bijdrage.
Ik denk dat het te maken van het wegfilteren of beter gezegd niet toestaan dat er cookies gebruikt worden.
Huib
Link ken ik. Dank je wel. Heb via CBG 26 aug 2013 gehaald.
Heb daar al portretten weggehaald van familie.
Ik weet niet waarom mijn berichten door WordPress in de spam worden gemieterd. Zo vaak geprobeerd al en elke keer geweigerd. Ook links naar mijn website. Daarom maar op bovenstaande manier gedaan en ook met diverse emailadressen geprobeerd.
Dag Pak Boers, mijn ervaring, zowel op I4E als op JavaPost, is dat als ik meer dan één url-link probeer mee te sturen met mijn bijdrage, meteen de melding verschijnt ‘je reactie is in afwachting van moderatie’. Ik vermoed dat ‘meer dan één url-link’ de bottleneck vormt.
Zie bijvoorbeeld mijn reactie (no. 19) onder dit topic:
Ik houd daar tegenwoordig dus rekening mee. Maar ik weet niet zeker
of bij u hetzelfde euvel aan de orde is.
Aangename voortzetting van deze dag.
e.m.
Dag meneer E.M.
Dank voor uw response/reactie. Bij mijn weten heb ik altijd getracht slechts één link mee te sturen. Het verschijnsel is ongeveer een maand of 2 geleden begonnen.
Ik denk dat ik maar de hulp inroep van Toon Poland met zijn barisan Meduro om die software boys van WordPress over de klewangs te jagen.
U ook een prettige dag nog.
Er is dus een spamfiltersysteem van wordpress.com
Die werkt best goed, maar soms zit er een reactie tussen die geen spam is. Dat beheersen we niet.
Wij hebben ook onze eigen filtermogelijkheden o.a. een reactie met meer dan 5 linkjes wordt in de wachtrij gezet.
Dat aantal van 5 of meer bepalen we zelf en toch toelaten uit de wachtrij doen wij.
En we kunnen ook ip-nummers geen toegang geven.
Mail ons als een reactie ineens foetsie is:
indisch4ever@gmail.com
Gelukkig dat ik niet weet wat een URL Link is. Anders had ik mij natuurlijk ook in deze discussie gemengd.
Pak Pierre
President-directeur van de KLM toch, meneer De la Croix. Of vloog u naar Ceylon* met Singapore Airlines?
http://www.youtube.com/watch?v=-oTlqs-0b4k
*de link met het topic;)
Oy … het 8 uur journaal. Ik vlieg al!
e.m.
Hihihi …. Toen ik voor een van mijn vele bazen regelmatig in Z.O. Azië (inderdaad ook in Ceylon oftwel Sri Lanka) moest zijn vloog ik bij voorkeur Sing Airlines, aisle seat voor het beste uitzicht op die frêle poppetjes in hun sarong en kabaja …..
Maar in die tijd was Camiel nog misdienaar, ergens in het brons(t)groen eikenhout …….
Pak Pierre
Klik op mijn naam om het verhaal van Theodorus “Toontje” Poland te lezen.
(Als ik hier een url-link plaats, dan verdwijnt deze response in de spambak van Boeroeng en ik weet nog steeds niet waarom?)
Hij had totaal 22 kinderen (waaronder een drieling en drie tweelingen).
Hij huwde de Javaanse Fien, de moeder van zijn kinderen om haar weduwenpensioen veilig te stellen, maar na zijn dood kreeg zij geen weduwenpensioen van het leger en wegens dankbaarheid voor haar trouw. Zijn oude strijdmakkers zamelden geld in voor zijn weduwe en de nog 7 in huis wonende kinderen toen hij stierf aan een aanval van dysenterie.
In 1901 kreeg zijn graf te Cilacap nieuwe naamzerken, bij elkaar gelapt uit een fonds. Tijdens zijn diensttijd kreeg hij de opdracht om een legerafdeling Madoerezen te drillen en te vormen. Deze legerafdeling bleef hem altijd trouw en ging voor hem door het vuur en omgekeerd.
Hij bedwong de vrije aftocht van de manschappen en gezinnen bij de Padri’s tijdens het beleg van het Fort Amerongen, wegens het respect van de Padri’s voor zijn vechtlust en mededogen als hij vijanden had overwonnen.
Zijn en Fien’s lijfsieraden alsmede zijn decoraties werden in 1940 en 1941 door zijn erfgenamen geschonken aan het Krijgsarchief te Bandung. Waar deze zijn gebleven is mij onbekend, aangezien vlak daarna de oorlog uitbrak. Bij de nalatenschap was een schilderij van Fien aanwezig.
Willem Adriaan Rees (1881) en later Johan Fabricius hebben boekwerken over Toon Poland geschreven met zijn hele levensverhaal en daden erin.
Hans, die spamfilter werkt automatisch. Alleen de wordpressadministrators kunnen daarmee rommelen. Ik niet
Maar een gewone link verdwijnt meestal niet
http://imexbo.nl/toontje-poland.html
—-
Mooie pagina weer…
Ken je deze database? Gloedjenieuw Zoek op een militaire naam
http://www.nederlandsmilitairerfgoed.nl/nl
Of misschien di sebul, guna-guna?
Pak Pierre
Niet een de la Croix.
Maar gisteravond kwam ik informatie tegen dat haar ex-verloofde 6 maanden na de breuk overleed.
Ai…. mijn soapfantasie gaat werken… Heeft hij het niet kunnen verwerken ?
Nou …… die eerste man zal dan wel weer een De la Croix zijn geweest. Daarvan waren er nogal wat in de archipel.
Pak Pierre
En toen stond de volgende dag in die zelfde krant:
“Tell Laura I love her, tell Laura I need her”
En zo waren de beginregels geboren van een weemoedig liedje dat jaren later een tophit werd (Neil Sedaka?).
Het mini drama achter die annonce van Laura voltrok zich 80 jaar geleden. Misschien zijn ze weer bij elkaar gekomen en leefden ze samen nog lang en gelukkig. Misschien zijn er (achter)(klein)kinderen die ons meelevende lezertjes (wie heeft er nou niet een keer de bons gekregen?) toch willen vertellen hoe het Laura en haar ex verloofde verder is vergaan.
Of zo’n mededeling van een ontloving of scheiding tegenwoordig “not done” is betwijfel ik. “Alles mag en moet kunnen” is nu toch het devies; een iegelijk gooit haar/zijn privé hebben en houden via TV, de sociale media, couranten en “de bladen” toch met graagte en gemak op straat?
Pak Pierre
Het blijft altijd intrigerend, zo’n officiële afkondiging van een gesprongen relatie….het hoorde zo in die tijd. Dat was netjes en misschien respectvol voor beide partijen? En hoe nu verder?
De heer in kwestie kon zijn oog op haar jongere zusje (Waltzing)Mathilda hebben laten vallen. Pittiger, vrolijker en kon goed dansen… Of Pa zag de bui hangen en stuurde haar naar Holland voor een beter leven? Who knows?
Ach de tijd heelt vele wonden en wellicht flitst er af en toe in beider levens met vele cucu’s nog even zo’n moment van hartzeer of spijt. Maar de rivier stroomt verder…
Tegenwoordig gaat dat misschien per SMS of zo…..
“Not done” houdt voor mij eigenlijk in dat men geen stijlvolle oplossing heeft voor een emotioneel en netelig probleem. En dat zou in deze snelle tijd helaas best ‘comme il faut’ zijn….
Laura was onderwijzeres en ze huwde een jaar later een veel oudere man van wie ze een dochter kreeg. In 1926 scheidde ze van hem en ze hertrouwde in 1929 met een man die ook in de suikerindustrie werkte .
Ze overleed in 1978 in Nederland.
Haar achternaam was Duits, die van haar ex-verloofde was Armeens, die van haar eerste man was Frans en van haar tweede man was Engels. Haar moeder had een Nederlandse naam van haar Belgische vader Nahhhhhhh… multicultureel dus.
In het nieuws van den dag voor Nederlandsch Indië uit 1921 las ik dit in een advertentie:
Laura had haar naam en die van haar ex-verloofde voluit gepubliceerd, maar dat doe ik even niet, Misschien vinden de kinderen en kleinkinderen dat niet zo leuk,
Tegenwoordig is dit toch ‘notdone’ ?
Spekkoek is net als goede wijn: Hij dient, voor maximaal genot, op de juiste temperatuur te worden geconsumeerd. Voor mij is dat in NL normale kamertemperatuur (want tropentemperatuur energieverslindend en kostbaar). .
Dat betekent dat bij mij – als ik in het rijke bezit van spekkoek geraak – de hele koek in de ijskast verdwijnt behoudens een rantsoentje dat voor consumptie later op de dag is bestemd. Dat gaat in de gewone kast, keurig afgedekt om uitdroging te voorkomen. En dan in quality time, liefst nog met een mok kopi tubruk, genieten van een dunne potong. Ik heb uit armere kindertijden in Semarang nog steeds de gewoonte om zo’n sneetje bijna laagje voor laagje op te eten, nee, te laten smelten op mijn tong.
Laatst kreeg ik van een goede ziel zo’n groene spekkoek, met pandan. Doeh …. wie doet zo’n edele lekkernij zoveel geweld aan?
Pak Pierre
Ah…een connaisseur.
Spekkoek is als de Indische samenleving….. bruin en witgelaagd, heerlijk kruidig, niet droog, gebakken tussen twee vuren…maar altijd smaakvol. Op verschillende manieren te nuttigen: bij de kopi tubruk heerlijk, maar als beleg tussen twee sneetjes vers witbrood…een ware delicatesse.
Maar heb altijd speciale herinnering: zag mijn moedertje eens op de keukenvloer zitten met een arangoventje en kipas…en dan geduldig laagje voor laagje bakken. En ik hielp haar dan…als pannenlikker.
Kijk, en dan is spekkoek nooit meer gewoon spekkoek.
Heb nu ook een speciale lengganan via een Javaans Surinaamse toko, spekkoek gemaakt door een Indische dame: zalig….precies goed.
Heb mijn Hollandse buurman die me af en toe met mijn computer hielp zo’n spekkoek gegeven: he’s hooked. Het was een feest voor die familie (moest hem wel eerst leren hoe te eten…niet hapslok met grote brokken, maar bedachtzaam met kleinere hapjes…). Nu wil hij ook kookles van me….. Hahaha.
Wat die variatie betreft, dat is de commercie: in diverse kleuren en smaken en wellicht per kilo verkrijgbaar. Dat is meer gericht op de nieuwe fastfoodgeneratie denk ik?
Voorzichtig, voorzichtig, awas, awas, hati-hati ……. het is ook de generatie die onze AOW betaalt.
Laat die maar lekker dikke plakken spekkoek met pandan en chocolademuisjes eten.
Pak Pierre
Tja … het was een wondere wereld, die van Nederlands Indië.
Wat zou Toontje P., de houwdegen die nog in Napoleontische oorlogen had gevochten, ineens hebben bewogen zijn moentjie, of njai, te huwen en zijn motieven zo uitvoerig te etaleren in de plaatselijke courant? Voelde hij zijn einde naderen en dacht hij aan het moment dat hij stram in de houding voor zijn Opperste Commandant zou staan? Wilde hij de gemeenschap van Poerworedjo duidelijk maken dat hij de slechtste niet was of was het toch een uitgestelde “mariage d’amour”, een huwelijk uit liefde, omdat hij het tot dan te druk had met vechten? Huwde hij zijn Fientje om haar en hun beider kind nog te verzekeren van een militair pensioentje? Als we alles zouden weten, dan zou er niets meer te fantaseren overblijven.
Ik meen dat ik in het boek van kolonel b.d. Heshusius over het tangsileven in Indië heb gelezen, dat menig Jan Fuselier zijn moentjie huwde om buiten de kazerne te mogen wonen. Aan boedjangs die in concubinaat leefden was dat recht niet voorbehouden. “Mariages d’amour” of “mariages de raison” dus, of van allebei een beetje?
Zo bevorderde de Kompenie in ieder geval dat de Europese militairen niet in zonde hoefden te leven en dat hun kinderen niet als bastaards in de kampong of het weeshuis verdwenen.
Mijn grootvaders zijn in respectievelijk 1854 en 1880 geboren. Zij waren kinderen van de tijd van Toontje P. De jongste van die opa’s, ook Pierre, heb ik nog jaren gekend. Zijn moeder was een “inlandse vrouw”, slechts aan mij bekend onder de naam Mirah. Hij, mijn opa dus, werd pas 6 jaar na zijn geboorte “erkend”. Wat bracht mijn overgrootvader Lodewijk Alexander de la Croix, onderwijzer te Rembang, plotseling tot die nobele daad en waarom heeft hij Mirah de geneugten van de huwelijkse staat onthouden? Toen mijn Opa nog leefde dorst ik er niet naar te vragen. Niet pantas, not done, niet goed prrrraten over deeese.
Van oude mensen en de dingen die voorbij gaan ….. Dat die oude mensen rusten in vrede.
Pak Pierre
Het gebeurde vaker dat iemand zijn einde al voorzag en toen de kinderen erkende, zijn vrouw huwde .
Ik vind dat wel betere huwelijksredenen. De kinderen een europese naam geven, zijn vrouw kreeg pensioenrechten en recht op de erfenis.
Toontje Poland overleed twee jaar later in 1857.
Een achterachterkleinkind van het bruidspaar huwde Tjalie Robinson in 1940.
Zie je nou wel …… eind goed, al goed.
En nu maar gauw kijken of er nog een stukje spekkoek in de dapur ligt.
Pak Pierre
Als we in onze stambomen klimmen komen we geheid van die moeilijke situaties tegen; het is blijkbaar niet anders in die koloniale tijd.
Soms uit liefde, soms uit een soort verantwoordelijkheid en soms uit beide: Indo’s zijn net mensen……maar met al hun talenten hadden ze vaak geen sociaal-maatschappelijke keuze in die gesepareerde wereld.
Ze hebben wel interessante en bijzondere genen voortgebracht.
Dat heeft de geschiedenis inmiddels bewezen, denk ik dan.
Na zulke pikirans spoed ik me ook naar de ijskast/frigidaire….en verdomd…. nog een hele spekkoek, zeg. Maar mag vanwege de goede voornemens dat (nog)niet aansnijden. En dàt is voor een Indo not done….
Mijn moeder heeft ook iets dergelijks, maar anders en minder erg. Haar leven begint op twee data, geboortedatum en datum van het geëcht worden. In de ene stamboom wordt de ene datum genoemd, in de andere stamboom de andere datum. Er was geen geld voor een advertentie. Ik weet het niet zeker, maar ik dacht dat het echten nodig was om haar bij de nonnen op kostschool te kunnen doen. Ze woonden afgelegen op hun kleine koffieplantage op de ZW-helling van de Semeroe en mijn grootvader wilde haar naar school laten gaan. Die was er niet in de buurt.
Als ik deze advertentie lees, dan denk ik… wat ben jij een jakkes, Toontje. Dat is toch geen reden om te huwen met haar, met wie je al meer dan 20 jaar samenleeft en moeder is van je 4 kinderen ?
Zie ik dat fout met mijn 21e-eeuwvisie ?
Zou hij dat ook zo in de krant hebben gezet als zij een Europese vrouw was ?
De baby werd gezond geboren in 1833, kreeg kinderen en overleed te Semarang in 1883.