Columns van Liesbeth Steur, oud-Moessonmedewerker en zus van Patricia

Perkoetoet: Ik had als gast van dit prachtige land weinig keuze dan te doen wat mijn gastheer deed. Stilstaan bij de schoonheid van het gezang. Er was n vogel bij die door zijn eentonige gefluit indruk maakte. De perkoetoet. Perrrrkoetoet

Mijn Indische boeken: Ik hecht aan mijn Indische boeken. Er zijn weinig zaken waar ik aan hecht, maar mijn Indische boeken? Die. Gaan. Niet. Mee! stelt mijn partner bij iedere verhuizing. Ik moet soebatten als de beste en tot nu toe is het gelukt.

Drie musketiers: Mijn zus en ik waren gewend aan logeerpartijen die langer duurden dan een maand. Regelmatig woonden bij ons schoolvriendinnen die niet alleen gezellig waren, maar ook wel kasian.

Tjalie Robinson: Ik logeer nog een paar weken bij mijn moeder, dan verhuis ik officieel van Portugal naar een eigen tampat in Den Haag. En wat een geluk dat ik nog bij haar logeer.

Tante Cor: Op de oude Pasar Malam in de Houtrusthallen had mijn tante Cor altijd een stand. Tante Cor had namelijk een business

Indische handen: Mijn oud-tante Willy had echte Indische handen. Slank, met lange vingers en een rimpelig, dun vel waar doorheen je de bolle aders kon zien bewegen. Haar nagels waren altijd gelakt in roze parelmoer.

Andy en mijn moeder: Ik sta straks oog in oog met Andy Tielman.

Tante Maryse: Het was een frisse zomerdag in 1961 toen we haar tegen het lijf liepen. Bij de kruidenier op Scheveningen. Op het hoekje bij de Oranjeflats. Ze was lang en dun en ze had Indische handen zoals mijn moeder