2 Responses to Portret Boudewijn de Groot

1. Blauwvogeltje schreef:

   12 februari 2009 om 15:29

   Ik zit in de kamer van het hoge herenhuis
   Stoffige ramen filteren de warme stralen van de middagzon
   Van verre komen flarden van het carillon
   En ik denk aan het land van herkomst
   Ik verlaat m’n vaderland even, ben in het verre land
   Waar ik m’n moeder achterliet
   Ze had geen tijd om mij te leren kennen
   En ook ik, ik ken haar niet
   Ik ben dan wel bekend nu als Boudewijn de Groot
   M’n moeder weet van niets, m’n moeder namelijk is dood
   Ik heb nog een paar foto’s, uit Indi� waarop ze staat
   Als verstilde danseres in een lang en wit gewaad
   Op de schoorsteenmantel haar portret, we kijken naar elkaar
   Haar ogen zijn mijn ogen, maar lijk ik ook op haar
   Soms doet het verre carillon me denken aan de gamelan
   Aan het land waar alles begon
   Nederlandsch-Indië, m’n moeder, ik mis ze soms
   Maar ik weet er weinig van
   ———
   een van zijn liedjes
   track

   Beantwoorden
2. kroepoek schreef:

   12 februari 2009 om 14:39

   Erg leuk voor de man, is hem gegund hoor, ik vind hem altjd zo sympathiek, geen fratsen, en heerlijk hoor die oude nummmers.

   Beantwoorden