.by Blauwvogeltje.Eerder verscheen in deze serie ‘Het verdriet van de indo’:deel I, deel {II}, deel {III}, deel {IV}
Dat  vooral de jongeren de Nederlandse geschiedenis onvoldoende kennen en abusievelijk denken dat Indische Nederlanders geen Nederlanders zijn of nog niet waren toen men hier aan kwam…… all onwetendheid kun je vergeven, mot je vergeven… weten zij veel… niemand heeft hen blijkbaar het allemaal verteld, niet dan?
Maar dat gestudeerden het Indische niet kennen… dat kun je wel de Nederlandse samenleving aanrekenen m.n de onderwijsinstellingen en de gestudeerden zelf.. Bijv journalisten.. Van die kun je nog zeggen dat kennis van bevolkingsgroepen geen hoofdvak was, als dat een goede smoes zou kunnen zijn… maar wat te denken van de sociologen of demografen van het Centraal Bureau voor de Statistiek ?
Wetenschappers,, gespecialiseerd in het kennen, ontleden, analyseren van de Nederlandse bevolkingen ? Zie de bloemlezing hieronder  … hoe men de grootste ethnische minderheid en dé oudste, want reeds 400 jaar, placht te ‘vergeten’ of te ‘verdonkeremanen’ .
Is een falend onderwijs enkel de oorzaak ? Nee… het negeren en onvoldoende kennen, herkennen en erkennen van Indische Nederlanders is een constante in het zelfbeeld van Hollandse Nederlanders. Niet allemaal, dat zeker niet…. en ook niet raar is dat Friezen en Limburgers een soortgelijke klacht hebben, maar ze bakenen de groep ‘Hollandse Nederlanders ‘ dan anders af.
het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS)Â schrijft:
Van alle allochtonen verdienen Turken en Marokkanen gemiddeld het minst. Mensen met een Indonesische/Indische achtergrond verdienen ongeveer evenveel als Nederlanders
En dit CBS-rapport
Een uitzondering werd gemaakt voor Indonesiërs. Het percentage islamieten in Indonesië bleek namelijk slecht toepasbaar op de Nederlandse situatie. Onder de eerste generatie Indonesiers die in de jaren vijftig naar Nederland emigreerden, bevonden zich vrijwel geen islamieten (Harmsen en Van der Heijdt, 99 ).
De Indonesische bevolking (vooral mensen uit voormalig Nederlands-Indië en hun kinderen) is de enige onderscheiden groep die op dit moment al in omvang afneemt.
In 2010 zullen er nog 380 duizend in Nederland wonen, tegen bijna 400 duizend in 2004. Klik hier
De Indonesische bevolking in Nederland zal als enige in omvang afnemen. De sterke vergrijzing onder de Indonesiërs in Nederland en de dalende immigratie vanuit Indonesië  zijn hiervan de oorzaken. Bron
Andere bron: Ruim de helft van de westerse allochtonen bestaat uit Indonesiërs (voornamelijk personen uit het voormalig Nederlands-Indië) en Duitsers. Doordat de gemiddelde leeftijd in deze groepen hoog is, zijn de aantallen Indonesiërs en Duitsers in het afgelopen decennium afgenomen.
Mede door de kleine omvang van de risicopopulatie fluctueert de TFR van Indonesische vrouwen sterk. Wel liggen de schommelingen rond het Nederlands gemiddelde. Zie hier
Volgens alle vier scenarios zal de grootste groep niet-westerse allochtonen bestaan uit Aziaten (exclusief Indonesiërs en Japanners). Bron
Dit CBS-pdf-file
 Om die reden worden Indonesiërs en Japanners gerekend tot de westerse allochtonen
—–
de eerste generatie Indonesiërs en de eerste en tweede generatie Aziatische immigranten, zijn juist relatief minder vaak geregistreerd als verdachte dan de autochtone bevolking.,
—–
de eerste generatie Indonesiërs en West-Europeanen en de eerste en tweede generatie Aziatische immigranten, hebben juist een relatief kleinere kans dan de autochtone bevolking om verdacht te zijn .Â
...................
Indisch4ever 
Ik kwam een artikel tegen op het internet.
Ik zette deze reactie weg daar:
Onderaan het topic wordt Laurent Chambon genoemd “deskundige op het gebied van integratieprocessen ”
Ik betwijfel dat… en wel vanwege deze zinsnede van hem…
“Een goed voorbeeld van assimilatie is wat er gebeurde met de Indonesiërs: ze trouwden met Nederlanders, en leven op één of andere manier voort in de kunst, bepaalde nieuwe woorden, heerlijk eten en actrices met mooie jukbeenderen. ”
Laurent bedoelde Indische Nederlanders natuurlijk, maar hij weet niet hoe ze heetten. Wat weer samenhangt dat hun culturele identiteit niet kent , notabene de grootste ethnische minderheid in Nederland.
Hoe deskundig ben je dan ?
Andere ‘deskundigen’ die dezelfde onwetendheid etaleren, die van het CBS- heb ik op een rijtje gezet in dit topic:
http://indisch4ever.web-log.nl/indisch4ever/2008/10/cbs-en-indisch.html
Ligt aan de deskundigen alleen?
Of is het meer een culturele verdringing van de gehele Nederlandse samenleving?
categorie: iets niet willen weten ?
Zo schiet het niet op met de integratie, toch ?
Weet u Blauwvogeltje, ik heb het hier over gehad met mijn Nederlandse vrienden kennissen en familie. Wat hun argument was, de Indische Nederlander hoort bij ons! We kennen ze en ze horen al zolang bij ons dat het geen “vreemden” zijn voor ons gevoel. Het eten de muziek het petjok praten is niet vreemd. De Late late Lien Show was erg populair ook onder de Nederlanders en de Pasar Malam wordt ook druk bezocht door de Nederlander die zich zelf daar net zo thuis voelt als de Indische Nederlander.En als ik uitleg dat mijn achtergrond anders is dan de Indo, kijken ze verbaasd. Het verschil is er voor hun niet, omdat in hun ogen hetzelfde geld als wat de heer Chambon beweerd nl. dat ergens in het verleden een Nederlander trouwde met een Indonesier en wat daarvan afstamt is allemaal gelijk. De Indo deelt zijn cultuur en wij zijn ermee groot gegroeid zeggen ze. Ze snappen het probleem echt niet, en geloven niet dat het belangrijk is voor de Indo om erkend te worden, Dat is toch al zo, beweren ze. De Indo is in hun ogen geen allochtoon maar een Nederlander want dat bewijst de geschiedenis toch. En daar ligt nu juist het verschil! De Indo komt voort uit de Nederlandse tijd in Nederland-Indie. Na de onafhankelijkheid van Indonesie, trouwden ook zat Nederlanders met Indonesiers, maar dat hun nazaten een andere is kan erbij hun niet in. Ook als ik de nationaliteit opgooi in het gesprek, is het simpel, als een Nederlandse man met een Indonesische vrouw trouwt dan hebben ze de Nederlandse nationaliteit en andersom de Indonesische. Dus is het logisch dat de meeste Indo’s Nederlands burger zijn en wat hun betreft gewoon Nederlander. Als argument werd ook gezegd dat hetzelfde gold voor Nederlanders die met Duitsers Italianen Chinezen Japanners enz, trouwden, voor of na de oorlog. Het is een waarachtig dilemma waar ik niet uitkom. Ik begrijp het gevoel van erkenning zo goed maar schiet tekort om het duidelijk te kunnen maken. Want je erkend daarmee ook de geschiedenis de diepste wortels van het zijn van de Indishe Nederlander. Maar maak dat maar eens duidelijk. Zijn ze tolol of zelfs goblok? zover wil ik niet gaan, want hoe maak je een probleem duidelijk aan de ander als er voor de ander geen probleem bestaat. Blauwvogeltje, reik mij eens een ander uitgangspunt aan, misschien lukt mij het dan wel.Help!!!!!
Of ze tolol of goblok zijn ?
Dat hangt af met wie je te maken hebt.
Als Indonesier met 40 jaar woon en leefervaring in Nederland durf ik wel te zeggen dat ze soms echt tolol en goblok zijn .
Vanaf jaren 70 vroegen veel Nederlandse autochtonen vaak of ik Indisch ben , of ik Maleis spreek .
In de meeste gevallen is mijn standaard antwoord , Nee en Nee .
Afhankelijk van de vrager wil ik weleens uitgebreider vertellen waarom het 2 x Nee is.
En als ze oprecht belangstelling hebben ga ik verder verklaren , en dat doe ik bij vrienden en mijn aangetrouwde Hollandse familie.
Bij vreemden waarvan ik denk dat ze geen belangstelling hebben en alleen antwoorden verwachten die hun meningen over de mensen uit de voormalige N.O.I versterken , doe ik echt geen moeite .
Ze moeten natuurlijk niet komen met idiote vragen zoals , of wij daar in stenenhuizen wonen , of we daar scholen hebben .
Zonde van de tijd en je gaat geen paarlen voor de zwijnen gooien.
Bij oprechte mensen , verteld ik voor zover het mogelijk is de geschiedenis van N.O.I , de bewoners en de verhoudingen en of verschillen tussen de bewoners.
Het heeft altijd goed geholpen.
M.i. wordt hierboven eea door elkaar gehaald.
* Hoezo “assimilatie”?
De Hollander kwam als “overwinnaar” en niet als hulpzoekende.
Dit betekent dat de Hollander zíjn regels OPLEGDE met als gevolg de autochtone bevolking zich DIENDE AAN TE PASSEN aan deze Hollandse regels en níet andersom.
Eea werd versneld dmv interculturele verbintenissen en/of het wegnemen van buitenechtelijke kinderen bij inheemse vrouwen, voor opvoeding in Hollandse kring. Vandaar dat er zovelen dènken “Hollands” te zijn, maar die wij als Indo herkennen.
De Indo hoefde dus nooit te assimileren/integreren, zij kenden reeds de regels van het spel.
* De Indo kan/mag in NL dus ook nooit als etnische minderheid worden beschouwd.
* Indo = mengeling van Europeaan en Aziaat.
* Omdat Ned-Indië destijds immers Nederlands grondgebied was, verkreeg men bij geboorte automatisch de NL nationaliteit.
1.De Indo hoefde dus nooit te assimileren/integreren, zij kenden reeds de regels van het spel.
* De Indo kan/mag in NL dus ook nooit als etnische minderheid worden beschouwd.
——————————–
1.Dan ga je hier generaliseren.
Als ik de beschikbare literatuur lees dan geldt het niet voor alle Indo.
Dat heb ik ook kunnen horen uit gesprekken van de oude Indo’ s (Ind.Nederlanders) , van de 1ste generatie.
2. Daarom kreeg de Indo(Ind.Ned) ook geen speciale behandeling zoals het bij andere nieuwe Nederlanders .
Formeel zijn ze Nederlanders(Europeanen= volgens de CBS statistiek in N.O.I.)
Het is mijn ervaring van 40 jaar , men (de totoks) weet vaak niet het verschil tussen een Indonesier (Nederlandse Onderdaan in N.O.I ) en een Indo Europeaan / Ind. Nederlanders.
Sigeblek,
Ik begrijp uw grief.
Ik sla er geen literatuur op na maar redeneer naar mijn eigen logisch denkvermogen.
Mijn bedoeling is te trachten feiten vast te stellen en niet te generaliseren.
° Ik betreur het als een individu het gevoel krijgt te moeten assimileren/integreren, maar het is een persoonlijk gevoel.
Het tekent voor degene die dit gevoel bij een ander oproept.. ik benoem het als “arrogantie”..
° Waarom zou u een speciale behandeling wensen en refereert u hierbij automatisch naar de “nieuwe” NLers? U zou uzelf in een inferieure positie plaatsen.
Ik begrijp volkomen waar u naartoe wilt, maar dan zou u geen appels met peren moeten vergelijken..
° Ik ben het niet eens met de benaming “Indo-Europeaan” wat m.i. refereert naar het (taal)gebied tussen Europa en Azië (India).
° Men weet hier ook nog nog steeds niet het verschil tussen een Turk en een Spanjaard..
Het voeren vd discussie is idd paarlen naar de zwijnen werpen.. (goblok?)
° Als men zegt Indo te zijn, denkt men direct met een Molukker te maken te hebben..
° “Indo” klinkt mij ietwat denigrerend in de oren en gebruik zelf liever het woord “Indisch”.
Wees trots op wie u bent en wat u anderen kunt leren.
Apa kabar Sigeblek? Ik woon bijna 40 jaar in Nederland, kwam hier in 1970 om te studeren. Ben maar gebleven omdat die Amsterdamse jongen zo leuk was {hi-hi-hi}. Waar ik me aan stoorde was dat er automatisch werd aan genomen dat ik goed kon koken omdat ik uit Indonesie kwam. Ik kon een ei bakken, dat was ‘t! Ik heb hier leren koken notabene van een Belanda. Tuurlijk aangevuld met de know how van onze kokkie in Jakarta als ik er met vakantie was. Onder mijn vrienden en familie geen gobloks en tolols maar oprechte verwondering over het vraagstuk. Ook ik krijg wel eens domme vragen zoals is Indonesie Bali? Goede algemene ontwikkeling deze. Met deze mensen ga ik niet in discussie, verspilde energie, ik glimlach dan alleen. Nee ik heb het over Nederlanders die echt belangstelling hebben. Ze zien het probleem niet. Daarom mijn vraag, geef mij een andere invalshoek, misschien lukt het mij dan het begrip te kweken dat er echt behoefte is aan erkenning. Selamat malam Sigeblek dan selamat makan.
Ik ben niet gegriefd .
Als Indonesier ben ik meestal geamuseerd als een paar van die “koloniale totoks” mijn pad hebben doorkruist.
Sommigen begrijpen ook niet dat ik nog steeds een W.N.I-er ben , en dat na 40 jr verblijf.
Waarom ik de Nederlandse nationaliteit niet heb aangenomen.
Ja , zeg.
Dat verwacht ik ook van een Indonesisch meisje .Ha ha ha ha .
Zelfs ik kan ook opor maken , met hulp van bumbu blokje.Haal je bij Oriental.
Niet verder vertellen.
Kom ook om te studeren , was meegegaan met mijn oude heer , een pegawai negeri uit Jakarta.
En toen kecantol met een blonde blandanese meisje.
En toen , zit ik nog steeds in Ollanda , lost in Amsterdam .
Michelle,
Ik weet niet of ik je goed begrijp hoor…
Jij zegt tegen je kennissen dat je van een nieuwe golf indo-europeanen bent, zonder enige wortels in die groep uit het koloniale tijdperk en zij snappen het verschil niet ?
Je vindt dat het op één hoop gooien van die twee groepen een ontkenning is van de culturele identiteit van beide groepen?
Zoiets denk ik dat jij dat bedoelde….??
Kom dan naar hun toe met het voorbeeld van verschillende aan elkaar verwante culturele identiteiten..
Een Nederlander is geen Vlaming… Ook al is de verwantschap groot te noemen..
In jouw geval…is het misschien zo dat je als Indonesisch kind opgroeide – weliswaar een tikkeltje anders – Terwijl velen indo’s van jouw leeftijd in Nederland opgroeide als Nederlands kind ( maar dan een tikkeltje anders)
Ook die Indischen die in de periode vóór jou volwassen werden in Indonesië laten we zeggen vóór 1960) groeiden op in een ander miljeu nl…in een stukje Indisch-Nederlandse cultuur binnenshuis maar ook buitenshuis bij andere Indische-Nederlanders of in ieder geval het op Nederland-georienteerdheid leek me sterker dan in jouw tijd en jouw plaats..
Het kan zijn dat ik ook dit verkeerd zie van je hoor..
Maar dit schiet zo door me heen
Adoeh seg.. zo roewet alles.. waarom toch?
als was altijd so simpel… live was veel te saai…
roewet is cool
Blauwvogeltje, Ik denk dat je mij toch verkeerd begrepen hebt. Ik ben Indonesisch met een Hollandse moeder. Mijn opvoeding was georienteerd op Indonesie, niet op Nederland. We zijn 2 talig opgevoed omdat mijn beide ouders dit graag wilde. Ook voor mijn familie en vrienden ben ik een Indonesische met een Nederlands paspoort, voor hun ben ik ook geen Indo. Vanuit dat uitgangspunt werd de discussie gevoerd. De erkenning ging over de Indische Nederlander, niet over de Indonesier. Ik probeerde begrip te kweken voor de behoefte van erkenning van de Indische Nederlander, met name voor de culturele identiteit. Voor mij geld dit niet omdat mijn Indonesische identiteit vaststaat. Het verschil tussen Nederlands en Vlaams heb ik ooit zelf gebruikt om het verschil aan te tonen tussen Maleis en Bahasa Indonesia. Ook qua cultuur verschillen Indonesia en Maleisia niet veel. Voor en na de oorlog werd aangehaald door mijn vrienden kring, niet door mij. Dus is er ook geen sprake van een nieuwe golf indo Europeanen geweest. Ik ben zeer zeker geen nieuwe indo Europeaan, als die al bestaan. Ik heb in Indonesie ook vriendinnen gehad die in 1960 zelfs in 1965 pas naar Nederland gingen, de kinderen van van Zuylen en de meisjes O’Brien en niet te vergeten de 2 jongens Lease. Die werden wel opgevoed met het weten dat ze Nederlander waren en absoluut geen Indonesier terwijl ik nota bene beter Nederlands sprak en schreef dan zij. Bij hun werd er iedere dag rijst gegeten ook bij het ontbijt, en bij mij thuis werd er met brood ontbeten, in de middag warm en in de avond weer brood, iedere zondag aardappelen met biefstuk dankzij mijn Hollandse mamma. Voor hun moet het heel verwarrend zijn geweest want ze spraken vloeiend Bahasa gingen ook gewoon naar een Indonesische school en hadden hun vrienden onder de Indonesiers, en dan opeens Nederland, spraken de taal niet en herkende hier niets wat hun eigen was. De familie O’Brien is toen ook in Suriname gaan wonen omdat dat meer op thuis leek dan Nederland. Er zijn ook heel veel families naar Irian gegaan omdat Nederland niet trok. Helaas moesten ze er later toch naar toe. Ik heb nog goed contact met hun en het zijn echte Belanda’s geworden. Mijn heimwee begrijpen zij niet, voor hun is dit thuis geworden. Op vakantie naar Indonesie hebben ze geen behoefte, zijn met echte totoks getrouwd en de kinderen zijn leuke kinderen die ook weer een totok als vriendje of vriendinnetje hebben of ermee getrouwd zijn .De erkenning hebben ze niet nodig zij zijn Belanda. Niets in hun omgeving is Indisch, de geur, de inrichting van hun huis, het eten, niets maar dan ook echt niets of het moet ikke zijn die af en toe langs kom met wat kue lapies en roti koekoes. Ze verstaan mij niet meer als ik wat in het bahasa zeg, en dat is oke. Het is hun leven en hun keuze en ze zijn gelukkig, en dat is het belangrijkste! Maar voor hun die het wel nodig vinden om erkenning te krijgen voor hun culturele identiteit probeerde ik een gesprek met mensen die ik goed ken, vertrouw en lief heb. Want volgens mij is een goed gesprek in ieder geval alvast een begin, ija toh !!
quote Michelle: “Ze snappen het probleem echt niet, en geloven niet dat het belangrijk is voor de Indo om erkend te worden, Dat is toch al zo, beweren ze. De Indo is in hun ogen geen allochtoon maar een Nederlander want dat bewijst de geschiedenis toch.”
“Dus is het logisch dat de meeste Indo’s Nederlands burger zijn en wat hun betreft gewoon Nederlander.”
“want hoe maak je een probleem duidelijk aan de ander als er voor de ander geen probleem bestaat”
***********
Dan heb jij geweldige vrienden, Michelle. Het gros van de Nederlanders redeneert niet zo. Als wij Indische Nederlanders ‘gewone’ Nederlanders waren geweest dan was de ontvangst in Nederland na WOII heel anders geweest.
Als wij Indische Nederlanders ‘gewone’ Nederlanders waren geweest, dan hadden we een paar jaar geleden ook geen uitnodiging gehad van de gemeente waar wij wonen om een inburgeringscursus te volgen.
Hoe je het probleem duidelijk moet maken?
Tsja.. daar zijn wij dus al een paar jaar o.a. hier op I4E bezig om het duidelijk te krijgen.
Wat mij betreft: Je kunt het niet duidelijk maken als de ander geen interesse heeft.
Als ze beweren de geschiedenis te kennen en zeggen dat ze geen verschillen zien tussen de Indische Nederlander en de Indonesische Nederlander dan kun je praten wat je wil, het komt gewoon niet over.
Dan hebben zij dus waarschijnlijk andere geschiedenislessen op school gehad dan die, die wij (onze ouders, grootouders etc) persoonlijk hebben ervaren.
INDENTITEITS CRISIS, AANDACHT TEKORT of gewoon MINDERWAARDIGHEIDSCOMPLEX?
Waarom “erkenning”?
Het klinkt 2e rangs, minderwaardig.
U bestaat toch gewoon, u bent toch blij met uzelf, waarom die wens te worden erkend en door wie?
Werd/wordt u genegeerd, slecht behandeld, voelt u zich minderwaardig tov “de Hollander”?
U spreekt en schrijft nb beter Nederlands dan uw vrienden, zoals u zegt.. dat komt door uw NL moeder.. daarom het gezegde “MOEDERTAAL” 😉
U at iedere zondag aardappelen met biefstuk (woensdag, gehaktdag?) en de rest vd dag brood.. “DANK ZIJ mijn moeder” zegt u..
Met alle respect mbt die eetgewoonte, maar dat vonden wij bijv. weer behoorlijk gereformeerd burgerlijk! 😉 .. geef mij maar nasi goreng.. met een gebakken ei..
Eigenlijk klinkt het alsof uzelf uw Indonesische kant minderwaardig vindt.
U heeft toch een identiteit, u heeft er zelfs 2.. u heeft een “luxe” probleem?!
U heeft zelfs 2 culturen.. u bent RIJK!
Waar wilt u zich aan meten en met wie?
Of wenst u toch die Hollander te zijn met een plus, omdat u eenmaal uit de tropen komt.. u wilt misschien net iets teveel.
U dient met uzelf in het reine te komen.
Wij zijn nu eenmaal niet allemaal eender..
Variatie maakt het leven en de mensen interessant.
Waarom die zoektocht?
Al dan..
@ Blauwvogeltje:
Adoeh Jong, ik heb mij zo kriepoet gelachen om je reactie.. midden in de nacht, ja.. te erreg seg!
De echte Indische spirit, ja..
Al..
@ Michelle
Een indo-europeaan heeft Indonesische en Europese voorouders.
Sommige definities van het begrip indo-europeaan hebben een extra voorwaarde, nl dat die voorouderrelaties in het koloniale tijdperk moesten zijn. Zo zie ik het niet.
@ M.Mackertich
Ieder mens wilt natuurlijk door zijn omgeving erkent worden als gelijke medemens .
Deze serie ‘het verdriet van de indo’ gaat over die eeuwenlange strijd van de indo voor die erkenning als gelijke mens en als gelijke Nederlander, maar dan een tikkeltje anders.
Wat ongezond is … is je hier al te veel druk over te maken.
Move on… en stel je niet afhankelijk op. !
Maar het is ook gezond de feiten te erkennen en er over te praten…
misschien moeten we ook maar een massamail naar het CBS sturen? Het is te triest voor woorden, dat zíj het verschil tussen Indische Nederlanders en Indonesiërs niet weten. Nogal logisch dat de onkunde steeds groter wordt als naslagwerken verkeerde voorlichting geeft.
Beste Blauwvogeltje,
Geloof mij, ik begrijp het van alle kanten.
BEEN THERE, SEEN IT, DONE THAT!
De discussie is m.i. ook te complex om het op een forum te bespreken, alhoewel internet wel een interessant medium is om eea te verspreiden.
Bovendien breek ik momenteel met mijn principe om niet openbaar te schrijven.. pff..
Ik ben als jong kind in 1958 met ons gezin naar NL gekomen.
Wij verkeerden nooit in de verwachting welkom te zijn.
BEEN THERE..
In Indonesie:
Zwembaden die VERBODEN waren voor “INLANDERS EN HONDEN” (bioscopen etc.??)
In NL:
De mensen op straat die ons vies vonden, wij waren bruin (beige) omdat wij ons niet wasten (??!)..
(moeder: 2e-graads Indisch, blank & vader: Indo-Europeaan (Armenier), getint).
de MENSENDROL in de doucheruimte vh contractpension in Scheveningen, o.a. om ons ervan te weerhouden ons meer dan 1x/pwk te wassen..
Uit vervangende schaamte blijft de andere reden onbenoemd..
De hospita weigerde de drol weg te halen!
De spierwitte kinderen uit de straat die alleen brood aten en achter de gordijnen naar ons gluurden als waren wij wilde dieren..
(Zij schrokken zich natuurlijk kapot van die mooie mensen die zij zagen)
Diezelfde kinderen die naar buiten kwamen om met ons kennis te maken en direct naar binnen werden geroepen en huisarrest kregen..
Diezelfde kinderen die, bij ons thuis, eindelijk een warme maaltijd kregen..
De groenteboer die ons uitlachte omdat wij komkommers aten.. voor de varkens, toch?.. en in aanwezigheid van zijn andere klanten zei dat ons voedsel uit bananen bestond en hij die niet verkocht!.. kasian.. hij loopt nu met kroepoek in zijn hand over de Pasar Malam of heeft zijn hele verdere leven aardappelen en boerenkool met worst gegeten..
De onderwijzer lagere school, die mij strafte omdat ik, in opdracht je eigen huis te tekenen, volgens hem “loog” toen ik ons Indische STENEN huis tekende..
Hij BEPAALDE dat ik in een HUT OP STAANDERS woonde!..
waarop een ruzie volgde..
Dezelfde onderwijzer die mijn vader complimenteerde om zijn perfecte Nederlands..??.. in zo’n korte tijd..??..
Onwetend over het Nederlandse onderwijs aldaar.
NB: Het taalniveau vd Indische Nederlander was/is vele malen hoger dan in NL zelf (met uitzondering van..).
Men zou kunnen zeggen dat de autochtone Nederlandse bevolking een behoorlijke taalachterstand heeft.. lol.. bij ons geen “ik kon hem” of “ga maar lekker leggen”..
Een andere onderwijzer mij onder de les aldoor strafregels liet schrijven, zodat ik de lessen niet kon volgen!..
Het schooladvies voor vervolgonderwijs.
(een geluk voor ons gezin dat mijn vader een geschoolde, alerte en mondige man was).
Het sollicitatiegesprek waarin men perse het beroep en afkomst van mijn vader wilde weten..
ca. 1990: de NIB bankdirecteur die “niet met die mensen” wilde werken..
De blanke Indische !! die, bij het zien van een foto van ons in de Hollandse Club in Soerabaja, mij zei dat wij daar helemaal niet mochten komen!!
Adoeh, so sielig..
ga zo maar door, en door en door..
Gelukkig zijn er ook intelligente mensen met wereldse gedachten..
Daarom ben ik ook van mening dat bepaalde mensen (Michelle?) een beetje om de pot heen draaien.. of van 2 walletjes willen eten.. dan weer Indonesisch, dan weer niet.
NEEM POSITIE!.. of.. indolent?..
Met alle respect voor al die andere, heel belangrijke problemen die men tegenkomt en misschien nog niet zijn uitgesproken.
Ik weet over de dingen die belangrijk zijn uit de geschiedenis van Ned-Indie.. het is niet allemaal mooi..
Waarom vrezen dat het allemaal wordt vergeten?
U bent immers degene die de fakkel doorgeeft, maar vergeet vooral niet het op een waardige manier te doen.
Soedah, al.. wil niet meer 😉
Beste M. MACKERTICH, misschien eet ik wel van 2 wallen! Doe het onbewust dan. Voel me net zo thuis tussen de Nederlanders als tussen mijn Indische en Indonesische vrienden. Dat is rijk, en niet iets om mij voor te schamen. Waarom moet ik een keuze maken? Ik voel mij er lekker bij. Maar daarom mag ik toch wel mee piekieren over wat er speelt voor sommige Indische mensen omdat ik hun gevoelens ook begrijp. Bedoeld u te zeggen dat ik mij door deze houding aan te nemen mij niet waardig gedraag? dat is wel erg kras gezegd zeg!Ik hoop oprecht dat ik u verkeerd begrepen heb. Nog even tussen door….., wij aten door de week gewoon rijst, maar op zondag was het een traktatie de aardappelen met biefstuk. Mijn lieveling gerecht was rijst met kangkung en ikan asin, maar nasi goreng met een gebakken ei vind ik ook lekker,alleen laat dat goed glas bier erebij maar zitten, ik drink er liever teh es erbij.
Beste sil, ik heb inderdaad geweldige vrienden, anders zijn ze mijn vrienden niet, want vrienden kies je zelf uit. Wat mijn Nederlandse Familie betreft van moeders kant, die hebben het huwelijk van hun zusje met een donkere Indonesier nooit een probleem gevonden. Volgens mijn moeder had oma Holland alleen zich zorgen gemaakt of het verschil in opvoeding misschien een probleem kon worden. Mijn ouders zijn in Hilversum getrouwd zodat mijn moeders familie kennis kon maken met mijn vader. Volgens mam was oma op slag verliefd op papa. Ik heb dus naast mijn Indonesische familie ook een geweldige Nederlandse familie. Ik wens dit iedereen toe, en als dit van 2 walletjes eten is maakt het mij niks uit. Groetjes Michelle
Oke Blauwvogeltje dan ben ik volgens uw definitie een indo-Europeaan. Salam manis Michelle.
@ Michelle.
Hangt af wanneer je geboren ben en welke status (nationaliteit) je vader hebt.
Als je vader Indonesier is en je bent geboren na 1945 , ben jij een Indonesische met nederlandse moeder.
Tegenwoordig zou je in Indonesia de naam krijgen Indo Belanda (Indo = Indonesia).
Ik ben geboren als indonesier (vader + moeder) , na 1945 .
Ben dus Indonesier.
Getrouwd met een Nederlandse .
Mijn zoon is geboren als Indonesier met een Nederlandse moeder.
Beste M. MACKERTICH
Ik heb het vaker gehoord, dat verhaal van het bordje “verboden voor honden en inlanders” in Indië.
Soms zou het gestaan hebben bij een zwembad, dan weer bij een bioskoop. Een exacte lokatie wordt nooit gegeven. Foto’s van een dergelijk bordje heb ik nog niet kunnen ontdekken.
Bij alle onrecht en apartheid van het koloniale systeem is een dergelijk bord atypisch. Sociale scheidslijnen bestonden natuurlijk, maar voornamelijk op bais van ongeschreven regels.
Het heeft er alle schijn van dat het “Verboden voor honden en inlanders” bordje” nooit in Indië heeft bestaan. Maar het blijft me intrigeren. Waarom blijft zo’n verhaal rondzingen?
Of zijn er mensen die, met exacte lokatie, het bestaan van een dergelijk bord kunnen bevestigen?
citaat—–
Mochtar Lubis
De bekende Indonesische schrijver Mochtar Lubis herinnerde zich het volgende uit zijn jeugd in de tijd van Nederlands-Indië.
“Ik kwam in contact met andere jonge nationalisten, studenten en employé’s van Hollandse firma’s zoals ik. Soms kochten we uit provocatie eerste-klaskaartjes in de bioscoop of de Bataviase tram, waarvan bijna alleen maar ‘Nederlanders’ gebruik maakten. Deze reageerden geërgerd en maakten opmerkingen als ‘inlanders die hun plaats niet wisten’.
Op zondagen hingen we rond bij het Tjikini-zwembad, met zijn beruchte opschrift: Verboden toegang voor inlanders en honden’ en probeerden conflicten uit te lokken met Hollandse jongens van onze leeftijd. Maar die gingen daar meestal niet op in, ze hadden geen zin in een bloedneus, terwijl wij juist trots waren op een blauw oog of een gezwollen lip: ‘gewond in de strijd voor een vrij Indonesia’ noemden we dat. Futiel en kinderachtig misschien, maar het vervulde een psychologische behoefte
———————einde citaat
Bron
****
Een voorbeeld van myhtevorming rond het bordje die volgens een verhaal ook hing bij de simpangsoos in Soerabaya
—–citaat–
We rijden door naar een gebouw dat een sinistere klank kreeg na 1945. Misschien had het dat voor de Indonesiërs al eerder, want het gaat om een plek waar naar verluidt het bordje hing ‘verboden voor inlanders en honden’. Historici beschouwen dat als een mythe, maar de Simpangsche Sociëteit was wel een plek waar alleen blanken welkom waren.
——–einde citaat
Bron
Een andere mythe duikt op in de tekst?
Namelijk dat de simpangsoos niet-blanken weigerden ?
Inlanders werden niet toegelaten, maar indo’s konden ze niet weigeren…lijkt me.
De apartheid in Indië gebeurde subtieler dan dat
+++++++++
Goed dat Moesson haar archief online heeft gezet.
Snuffel maar wat
Een lezer die vaak in het tjikini-zwembad te Batavia was voor de oorlog heeft dat bordje nooit gezien.
Een andere lezer beweert dat het bordje in alle grote zwembaden hing maar dan met een andere tekst:
“verboden voor blauwe trekhonden en inlanders”
en die blauwen waren indo’s natuurlijk..
dit laatste verhaal is ongeloofwaardig
Hai sigeblek,zouden wij leeftijd genoten zijn? Ik ben na 1945 geboren nl in 1949. Ik heb mij zelf ook altijd gezien als Indonesische met een Hollandse moeder, maar ik begrijp dat anderen dit anders zien. En dat is oke , zolang ik zelf maar weet wie ik ben. Gampang toh ini.
Dat verhaal van het bordje komt vaak terug bij Indonesische verhalen over de koloniale tijd. Soms stond dat bord bij zwembaden, soms bij sociëteiten. Vaak gesignaleerd in Batavia, dan weer Bandoeng, Soerabaja of op Sumatra.
Je zou haast denken dat bij vele openbare gelegenheden en bij clubs zo’n bordje was aangebracht. Ik heb zelfs op een Indonesische site mogen lezen dat in Batavia ELK openbaar gebouw een dergelijk bordje was te vinden. Dit is pertinent onwaar.
Het vreemde is dat van een dergelijk bordje geen foto’s bekend zijn en niet wordt genoemd in andere contemporaine bron als brieven, kranten en dergelijke.
Maar ik heb ook dit mogen lezen op een Indonesische site: Sekarang kita sudah tahu papan begitu tidak pernah dipakai. Baru pada jaman revolusi rekaan ini muncul sebagai propaganda lalu masuk buku sekolah indonesia.(We weten nu dat een dergelijk bord nooit in gebruik is geweest. Pas in de Revolutiejaren (d.i. 1945-1949) dook dit verzinsel op als propaganda, welke vervolgens in de Indonesische schoolboeken is beland.
Het zou heel goed kunnen dat de herinnering van Mochtar Lubis is vermengd met wat hij later heeft gehoord. Het geheugen als feilbare bron is bekend (en berucht) onder historici.
Het citaat wat ik gaf… schreef Mochtar Lubis zelf letterlijk dat hij dat bordje had gezien of bedoelde hij dat volgens zeggen dat bordje er ooit was?
Rob.. je zou eens moeten verder kijken wat Indonesische historici allemaal zeggen over dat bordje
Doet me denken aan de 40.000 van Westerling.
Dat er meer dan 4000 mensen omkwamen/vermoord zijn wil ik wel geloven… 40.000 niet
Ik heb kunnen herrineren van mijn oude heer(van 1915) dat hem ooit werd gevraagd waarom een inlander in een 1ste klas treincoupe doet.
Of het echt gebeurd en hoe vaak weet ik niet meer.
De verhalen verboden voor honden en inlanders heb ik nog nooit gehoord.
@ Michelle
Ya , wij zijn bijna leeftijdsgenoten.
Daarom moet ik lachen als een autochtone Nederlander in de jaren 70 ” gekke vragen” stelde hoe ik in Indonesia heb gewoond.
Ik betreur ten zeerste dat u mijn woorden in twijfel trekt, temeer u “het verhaal” eerder hoorde..
U stelt zich partijdig op, een discussie hierover lijkt mij dan ook zinloos.
Even voor de goede orde, mijn familie behoorde niet tot de sociale onderklasse.
Mvrg
@ BV
Ik ken het geciteerde stukje niet, maar ik neem aan dat het inderdaad van Mochtar Lubis komt.
Het bordje over inlanders en honden is ook gesignaleerd (in het Engels weliswaar) all over the British Empire. Zou er een verband zijn?
Hier een verhaal v.e ooggetuige. Bron A.D.nl
Of het waar is ?
We willen weten hoe het vroeger was toen het ministerie van Koloniën aan het Haagse Plein nog een ongeschokt vertrouwen in de toekomst had. Mien Soedarpo (84) is bereid ons terug te voeren naar de koloniale tijd. Ze behoorde tot de elite in Nederlands-Indië én in Indonesië. Haar vader was van adel en regent van Bandoeng, haar man was minister van Binnenlandse Zaken in het eerste kabinet van Soekarno. Het huis waar zij ons ontvangt is een oude Hollandse villa met een sprookjesachtige tuin waar bedienden op de gaanderij wachten op een knikje van haar. Vragen laat ze zich moeilijk stellen. Ze vertelt. Eerst over haar onbezorgde jeugd in Fort de Kock, het tegenwoordige Bukittinggi op West-Sumatra. ,,Ik ben helemaal Hollands opgevoed. Ik wist niet wat een kolonie was, totdat ik op een dag naar het zwembad ging om mee te doen aan een wedstrijd.
Op die dag las ik op de aankondiging ‘Verboden voor honden en inlanders’. Ja, ja, echt! Die borden zag ik later hier ook.’’ Ze wijst naar buiten. ,,Ik mocht toch meedoen omdat wij bij de notabelen hoorden. Langzaam begon ik te ontdekken dat ik anders was.’’
mevrouw Soedarpo zegt: “die borden zag ik later ook hier “..
waar is dat ?
borden met ‘verboden voor inlanders’ zullen er best wel zat veel geweest zijn… maar in één adem met honden kan nooit veel geweest zijn… dan waren er veel meer verhalen over en zelfs foto’s .
Mas Rob citeert een Indonesische site die het verhaal over deze borden propaganda noemt uit de revolutiejaren. Maar is dit ook de algemene opvatting onder Indonesische historici ?
Dit is het monument op de binnenplaats van de Balai Pemuda, voormalig Simpangclub te Surabaya
Bron
Vergroting van de plaque
Ik betwijfel of niet-blanken geweigerd werden in de Simpangclub. Niet-blanke Indo-europeanen waren normaal in societeiten
Inlanders werden in principe niet toegelaten –neem ik aan– tenzij als bedienden of als hoge gasten…..
Maar was er ook een bordje dan ? Met ‘verboden voor inlanders en honden ‘ ?
Ik ken het maleis niet lezen op die plaques, maar er zal wel niks staan over de martelingen en tientallen moorden door pemuda’s in de kelders van het gebouw najaar 1945?
Voornamelijk waren indo’s het slachtoffer, dacht ik.
De tekst op het monument luidt:
Di jaman Belanda gedung ini dipakai klab orang kulit putih. Orang pribumi dan anjing dilarang masuk. Dari Bulan september-november 1945 dijadikan markas besar PRI (Pemuda Republik Indonesia) terhadap pasukan Inggris / Sekutu yang mencengangkan dunia.
In het Nederlands:
In de Nederlandse tijd werd dit gebouw gebruikt als club voor blanken. Het was verboden toegang voor inlanders en honden. Van september tot november 1945 deed het dienst als het hoofdkwartier van de PRI (de pemoeda’s van de Indonesische Republiek) tegen de Engelse troepen en haar bondgenoten en die de wereld versteld deed staan.”
Blauwvogeltje schreef: “borden met ‘verboden voor inlanders’ zullen er best wel zat veel geweest zijn…”
Ik betwijfel dat ten zeerste. Niet omdat inlanders op bepaalde plekken niet welkom zouden zijn geweest, maar meer omdat zulke provocaties niet zouden zijn getolereerd door een koloniale overheid die rust en orde in het vaandel had.
Buiten dat, de koloniale apartheid speelde kleur een belangrijke rol, maar de scheidslijnen op kleur waren niet rigide. Er was geen “colour bar” zoals in het Britse kolonialisme. Door de blanke vader erkende indo’s en hun nazaten bezaten de status van de Europeaan evenals onderdanen van landen als Japan en Siam. Ook representanten van de inheemse elite konden worden gelijkgesteld met Europeanen.
Het is goed om te beseffen dat in Indonesië geschiedschrijving een rol heeft die het in Nederland niet meer bezit: namelijk als vormend element in nationbuilding en als nationale trots.
Hierdoor is de Indonesische geschiedenis canon vergeven van hele en halve mythes die steeds weer worden herhaald tot dat niemand de waarheid ervan ter discussie stelt.
Bekende voorbeelden zijn: de territoriale expansie en grootsheid van Majapahit en de marteling door vrouwelijke communisten van de generaals die werden ontvoerd en vermoord in 1965. Het zou me niets verbazen dat het inlander/hond bordje net zo’n mythe is. Een complexe werkelijkheid van uitsluiting en onderdrukking is moeilijk over te brengen. Een bordje met grove tekst des te beter.
De geciteerde tekst staat Multiply site , zonder vermelding van de bron.
Werd ook geciteerd in andere multiply sites .
Dus kunnen we niet als kapstok gebruiken.
Ik hecht meer waarde van wat een ooggetuige heeft verteld , en niet zo maar de eerste de beste.
Hier heb je een andere site :
Over een zwembad van Mevr Homann(van Hotel Sayoy Homann) , de eigenares van de oudste zwembad van Bandung( 1904).
Voor 1925 was het alleen toegangklijk voor blanken
Dezelfde bord (maklumat)staat ook daar opgesteld.
Sebelum tahun 1925, Kolam renang Centrum hanya disediakan bagi orang kulit putih, seperti terlihat dalam maklumat Anjing dan Inlander dilarang masuk. Keijakan yang diskriminatif itu terasa merendahkan martabat warga pribumi.
* Ik vraag me af of de toenmalige “Indonesische” elite ( Regenten-Wedana’s , en de andere Pangerans , leden van de Inlandse BB ) gelijkgesteld worden als de Europeanen.
Dat ze Europese opleiding en vorming hebben genoten is wel het geval.
Als ik de CBS zakboekje van 1941-42 uitgegeven in Batavia doorblader zie ik dat er duidelijk verschil wordt gemaakt tussen de Universitair geschoolde Inlanders en de Europeanen (de Belanda’s).
Omdat ze in andere kolommen werden vermeld , kan ik concluderen dat ze niet tot de gelijkgestelden werden gerekend.
Zoals wij weten zijn de Inlandse leerlingen met ELS-HBS en verdere opleiding de kinderen waren van de toenmalige elite.
En de toekomstige “vijanden”van de Nederlanders.
Als je de lijst van de Europeanen bekijkt , zie je ook dat Turken tot de Europeanen werden gerekend.
BV vroeg:
Maar is dit ook de algemene opvatting onder Indonesische historici ?
—————————
Ik denk niet.
Tijdens 1945-1949 zullen veel Indianen verhalen werden verteld , en mss vlak daarna.
Tegenwoordig is er nwe generatie goedgeschoolde historici , met hun Ph.d (S3) in het buitenland gehaald.
Natuurlijk zal het moeilijk zijn om bepaalde vastgeroestde idee-en te corrigeren .
Als ik me niet vergist zijn ze nu bezig aan de laatste afronding van de Sejarah Indonesia.
Ze zijn alleen nog niet uit over de laatste geschiedenis tijdens de omwenteling van 1965-67 en de paar jaren daarna .
Het ligt nog te gevoelig (dat kennen we ook in Nederlandse situatie) en er zijn nog veel zaken die nog onduidelijk zijn zoals de al dan niet betrokkenheid van scheidende en de nwe presidenten.
Inmiddels zijn X aantal artikelen verschenen , al dan niet met vermelding van bronnen.