Geen actueel nieuws, maar wel informatief
2017 Bekijk en beluister hier het prachtige en ontroerende verhaal “Ga terug naar je eigen land” van Ernst Kraft van Ermel
2024: Publicatie uit het boek ‘Indische blik’ : het verhaal van Reinier Kraft van Ermel
...................
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
Bertha Lammerts van Bueren-de Wit
XXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
Indisch4ever 
Wellicht is deze link een bijdrage aan de discussie
Ook Perplexity hallucineert. De gebruiker steekt er een joint bij op om de impact te vesterken en schrijft een “wetenschappelijke” verhandeling.
Een lezer verwees naar deze foto:
zie: https://indisch4ever.nu/2008/02/27/indos-ga-weg3/
@Gerard; ‘ga terug naar je eigen land etc.’- Dat hoorde ik de jr.50. hier in Nederland! In die jaren in Indonesia, nav. Nw.Guinea ; ‘usir belanda’ werd op alle gebouwen gekalkt!
De uitdrukking “Ga terug naar je eigen land” werd al in de vroege jaren tachtig in Nederland als racistische scheldkreet gebruikt, zoals blijkt uit concrete meldingen uit 1983 toen een Antilliaanse jongen, Kerwin Duinmeijer, door een skinhead werd vermoord die deze uitroep gebruikte. De frase duikt sindsdien regelmatig op in het openbaar debat en in persoonlijke getuigenissen van mensen die racisme ervaren op straat of in winkels in Nederland en Vlaanderen.
Historische eerste vermelding
De uitdrukking is in ieder geval sinds de jaren tachtig in Nederland publiekelijk en racistisch gebruikt, onder meer tijdens het dodelijke incident met Kerwin Duinmeijer in 1983.
De precieze herkomst of eerste documentatie in tekst is lastig te achterhalen, maar publieke verslaggeving koppelt de kreet vooral aan racistische en xenofobe incidenten.
Context van het gebruik
De uitdrukking wordt ingezet als uiting van xenofobie en racisme, vaak tegen mensen met een migratieachtergrond of mensen van kleur, ongeacht of zij zelf in Nederland geboren zijn.
De context is meestal negatief, gerelateerd aan uitsluiting en discriminatie in het dagelijkse leven: op straat, in openbare gelegenheden, of tijdens persoonlijke confrontaties.
In de literatuur en media wordt hierover gesproken als voorbeeld van maatschappelijke verharding en als aanleiding voor discussie rond identiteit, uitsluiting en racisme.
Interpretatie en maatschappelijke impact
In latere jaren is de uitdrukking publiekelijk bekritiseerd en soms omgedraaid of omgebogen tot boodschap van empowerment door kunstenaars en denkers, zoals in poëzie en opinieartikelen.
Toch blijft het vooral een symptoom van racistische uitsluiting in de maatschappij, met tastbare gevolgen voor mensen die ermee geconfronteerd worden.
Samenvattend: De frase is vooral bekend geworden door racistische incidenten zoals in 1983, maar is vermoedelijk al langer in gebruik. Hij dient primair als middel tot sociale weerstand en uitsluiting.
Tot zover Perplexity.
Ik kwam in 1956 voor de tweede keer in Nederland en bleef. Geen van mijn vriendjes, noch ik, kende toen de term “belanda indo”. Wel de term “Indische Nederlander”. Een oom van mij, ook op Java geboren, voelde zich ontheemd in Nederland. Maar dat kwam niet door wat er tegen hem werd gezegd, maar wat hij zelf voelde.
Er zijn vele redenen waarom mensen moderne gezegden gebruiken, om te beschrijven wat vroeger tegen hen werd gezegd. Dat hoeft geen liegen of fantaseren te zijn, maar kan een hertaling zijn van wat er tegen Ernst Kraft van Ermel werd gezegd. “Jullie zaten lekker in de warme zon” werd er wel gezegd tegen mensen die zoals ik in het jappenkamp hadden gezeten. Maar ik kan me niet herinneren dat het ooit tegen mij is gezegd.
Ik ben ruim zes jaar ouder dan mijn oudste en scheel ruim tien jaar met mijn jongste zus. Het is opvallend hoe mijn jeugdherinneringen verschillen van die van mijn middelste zus.
Hartverscheurend en een aangrijpend verhaal.
Gerrie.
Geloof er geen moer van dat werd gezegd ‘ga terug naar je eigen land’. Die uitdrukking bestond toen nog nauwelijks of niet. Indo’s zullen allerlei verwensingen en dreigementen hebben gehoord, maar niet ‘ga terug…’. Geloof er geen moer van.
Hoorde jij niet in 1957/1958 van vriendjes/kinderen: hee belanda indo, ga terug naar je eigen land.
Dat kan. Zovelen belanda-indo’s hoorde dit niet van kinderen toen, neem ik aan. Ernst Kraft van Ermel hoorde het wel. Het was aan hem gericht. Zoiets onthoud je wel. Waarom zou hij liegen of fantaseren ?
Een schrijver ‘liegt’, verzint, fantaseert, componeert, zwakt af, verhaspelt, verdraait, rangschikt, illustreert, vertekent, blaast op enz. Dat is eigen aan schrijven.