AD
De schrijfster had tijdens zijn leven weinig contact met hem, na de scheiding van haar ouders. ,,Mijn vader speelt geen rol in mijn leven. Dit besluit nam ik op mijn 13de.” Michielsen leert later dat ze een ‘vaderwond’ heeft. Die heelt pas als ze hem weer in haar hart sluit.
Aan de hand van een stamboek reconstrueert ze zijn leven. Haar vader was beroepsmilitair bij het KNIL en werd in de oorlog op het ‘helleschip’ Kyoko Maru naar Japan gevaren. Opgepropt in het ruim, de zeeziekte, uitwerpselen, de straffen. Hij wordt tewerkgesteld in de Hitachi kopermijn, zeer zwaar werk. ,,Was jij ook kaalgeschoren of heb je dat zelf gedaan?” wil ze aan hem vragen.