Ed Kool van Langenberghe in NRC: ‘Ik ben opgegroeid in Djokjakarta, hemelsbreed 50 kilometer van de Merapi, een actieve vulkaan op Midden-Java. Het asfalt van de Malioboro, de hoofdstraat van Djokja, zat altijd vol scheuren, door die vulkaan. Na mijn geboorte ben ik direct uit handen gegeven aan mijn grootmoeder van moeders kant. Zij vond dat mijn moeder te jong was. Ze was een jaar of 21 en bovendien ongehuwd. Mijn biologische vader heb ik nooit gekend, die was al wel getrouwd. Op latere leeftijd heb ik ontdekt dat ik nog een halfbroer en een hele familie in Nederland heb. Maar dat is een ander verhaal.
...................
Indisch4ever 
@ ‘door de Nederlanders, vooral de regeerders is misbruikt etc.’ – Inderdaad; in plaats van erkenning van hun roep om vrijheid, werd er op een oorlog afgestuurd! – Op een tv.doc.1995(!) vertelde een veteraan hoe hij werd voorgelicht; ‘Indië bevrijden etc’. Toen hij op Sumatra aankwam waren er geen Inlanders, die hem begroetten. Die zo nodig bevrijd moesten…van wie bevrijden? De vijand heette nu; bendes, rampokkers, peloppors ea. Bij de eerste patrouille werd de opdracht; ‘schiet op alles wat beweegt’. Verschrikkelijke dingen gebeurden, wanneer een kameraad werd gedood….kampongs als vergelding in brand gestoken, bewoners die vluchtten werden neergemaaid etc. Of hij nu zich zich schuldig voelde; neen hoor….of hij verder last had? Momenten van stilte …hij sliep alleen, hoe langer hoe slechter….!
Wat is de naam van de oogdokter? Was het Ong Ki Hong? Mijn moeder en haar familie waren bevriend met diens familie. Zij speelde ook vaak Chopin en andere klassieke muziek en gaf piano les aan Chinese meisjes tijdens de oorlog.
Vele Nederlanders hebben hun leven te danken aan de bescherming van de jap vlak na de ooplog maar het was geen liefdadigheidsgebaar.