Een reconstructie van de pogrom op burgers door Pemoeda’s, in de Djalan Olo te Padang op zondag 18 november 1945. Uitgaand van onze persoonlijke familietragedie, hebben Richard en Lotus Brouwer von Gonzenbach een 5-delige podcast documentaireserie gemaakt. Onze vader (gemengd bloed) heeft tijdens en vooral vlak ná de 2de wereldoorlog in Azië in 1945, de helft van zijn familie verloren. Google onze lange achternaam + oorlog of Bersiap en je vindt meer informatie en foto’s van oorlogsgraven.
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Ik ben van Padangfamilies, maar ouders, grootouders, directe ooms en tantes woonden in 1945 niet meer te Padang eo. Vandaar dat ik geen verhalen over de olo-moorden meekreeg.
Familieden wat verder verwijderd wel.
@I4e; ‘olo moorden etc.’- Ik heb bersiap in Ambarawa ondergaan ( oom vermoord, tante dood gewaand;) Mij steeds daarna afgevraagd; hoe het mogelijk is geweest, dat die furie van molest/doodslag begin okt.1945 over ons heen kwam! En dat terwijl we in de Japanse periode, welleswaar vijandig doch links werden gelaten. Nb. in de kampong te midden van de bevolking. – Waar/waarom kwam die haat vandaan? Zomaar bersiap?
@ dhr Mertens
17 augustus 1945 Proklamasi, maar er werd geen begin gemaakt van de jacht op Nederlanders/indo-Europeanen en hun sympathisanten.
Nu las ik laatst in één Uwer reactie dat eind Augustus 1945 Nederlandse vliegtuigen pamfletten afwierpen op Java en wellicht andere eilanden . ik weet de datum niet meer, maar ik vermoed 31 Augustus, de verjaardag van Koningin Wilhelmina, maar het kan ook enkele dagen eerder zijn geweest. In het pamflet stond een verklaring van de ltnt.GG Van Mook of van Van der Plas en daarin werd aangegeven dat de Nederlands Bewind de toestand van vòòr de oorlog zou herstellen, Orde en Gezag vestigen, Soekarno, Hatta en al diegenen die met het Japanse Bewind hadden geheuld dwz gecollaboreerd gevangen genomen en berecht worden, de Indonesiers wisten best wat dat betekende: Enkele reis naar Boven-Digoel met voor onbepaalde tijd gratis kost en inwoning .
Wat ik begrepen heb, is dat deze verklaring in de oren van de Indonesische Nationalisten klonk als een Oorlogsverklaring. Voor dat laatste zoek ik bevestiging. De Indonesische politieke houding moet toch zijn veranderd en dat moet door iets bij de Nederlanders gebeurd zijn. Het resultaat van deze Nederlandse verklaring moet dan duidelijk worden in September. De Indonesiers zagen toch duidelijk dat Nederland dat in luttele dagen op Java, het hoofdeiland capituleerde en eigenlijk in de oorlog in Zuid-Oost Azie toch weinig militair tot stand had gebracht zich als de Toean Besar aan de Indische Dis zette en deed alsof Business As Usual was. Na die datum keerden ook Nederlandse ex-geinterneerden in hun woonplaats terug met de air van de koloniaal.
Wat meewerkte was de halfslachtige houding van de Britten. Die vierden eerst zelf feest in Singapore en op 2 september 1945 vond de officiele capitulatie plaats op de USS Missouri. Pas op 16 september werden wat RAPWI-teams gedropt op Java. En wat was de Indonesische reactie?
Zodoende is een duidelijke Aanleiding-Gevolg redenering op te bouwen. De oorzaken heeft U al eerder uitgelegd maar nu mag U duidelijk maken hoe het smeulend vuur aangewakkerd werd.
Wat deden de Indonesiers in de September weken? waar vind ik de smoking gun?
Pembunuhan Olo pada tahun sembilan belas empat puluh lima ( 1945 ) semua kue tua atau kue manggok tua .
kue manggok mudah is beter
Kue Manggok ini masih dari tahun 1945 ,lebih baik memang Kue Manggok muda ! Ngomong-ngomong ,seorang wanita muda juga lebih baik daripada seorang wanita dari tahun 1945! 🤣😂😁
@vandenBroek; ‘ in de September weken’45?’- Op 15 sept. arriveerde de Britse kruiser Cumberland olv. adm.W.A.Patterson te Priok, Batavia. Idem 16/9 de Tromp. Een stad versierd met leuzen; independence now, we don’t like the Dutch etc. Waarbij in opdracht van Patterson elk gewapend optreden tegen Republiek achterwege moest blijven. Hij drong tevens aan dat van Mook/vdPlas, in overleg met de Nederlandse regering Schermerhorn, overleg zou plegen met de Republiek. De regering Schermerhorn verbood resoluut elke contact met de Republiek; ‘een Japans maaksel, Soekarno, de collaborateur etc.’.Op 16/9 Tjarda arriveert te Batavia; ‘ zonder gezag herstel(!) is elke concessie met de Republiek een teken van zwakheid’. 17/9 de komst van 10 Knil bommenwerpers en de landing van Sea forth Highlanders en 23th.Indian divisie die woede wekte bij de pemoeda’s! Er was dus strijd op handen. Toen ook bekend werd wat er op 19/9 te Soerabaja, vm.Oranje hotel gebeurde; een woedende menigte die de gehesen driekleur neer haalde en verscheurde tot het rood/wit, sloeg de stemming om en leidde tot gewelddadigheden. Strijdlust van jongeren door fanatici(?) geleid, en voortdurend aangewakkerd door radio berichten wat er elders gebeurde.
Nooit hebben de Engelsen zo’n verlies gehad in 21 dagen van 2 generaals(Simons en Malabby) en 3000 soldaten( van de 30.000).Als in de schermutsellingen in Soerabia.Tegen een ongetrained volk met arme wapens.
@ 400 Engelse doden tegenover 16.000 Indonesische doden .Die Engelse doden waren voornamelijk mensen uit India ,dus beter kun je spreken van de slag om Soerabaja tussen India en Indonesia .In India brak later een conflict uit 1000 x groter dan de Slag om Soerabaja ! Welk conflict ? Die tussen Hindoes en Moslims ,gevolg vele miljoenen doden .
Prachtige maar ook buitengewoon verdrietige reconstructie. Ik ben de oudste dochter van Anton Michiel Wijshijer de zoon van Willem & Wilhelmina Wijshijer.
Dag Antonia, mijn zus en ik zijn de makers van de podcast-reconstructie. Wilhelmina’s oudere zus Christina von Möschel was onze oma. Mocht je wat met mij willen praten, mijn e-mailadres is richard.bvg@tiscali.nl
Vriendelijke groet,
Richard Brouwer von Gonzenbach.
Jl Olo vlak bij de Emmahaven in Padang? Of is er ook een jl Olo aan de zuidkant van Batang Arau? Daar ligt nl de voormalige Emmahaven terwijl jl Olo, met de kennis die ik nu heb, ten noorden van Batang Arau in Padang City ligt.
Het lijkt mij een verschrijving dat de Olostraat , het huidige Jalan Olo Ladang, in de buurt van de toenmalige Emma haven ligt.
Dhr Geenen schrijft in zijn My Indoworld: “De Djalan Olo was een lange rechte straat net buiten het beveiligde gebied. De Britse politiepost was in het zicht op een afstand van 300 tot 500 meters “.
De Britse politiepost bevond zich bij het z.g.n. RAPWI-kamp “Noord” zie Bersiap atlas. Aangezien na de Japanse capitulatie De Britten verantwoordelijk waren voor Orde en Gezag op Sumatra, lag het voor de hand, dat zij zouden ingrijpen, te meer daar minstens 34 mensen vermoord, ontvoerd en vermist werden. Dat bewoners van de Olostraat 27 ex-geïnterneerden weliswaar zelf kozen buiten de beschermde wijken te wonen doet niets af aan de plicht van de Britten hen te beschermen en hulp te bieden. De Britten schoten te kort en hadden minstens hun excuses kunnen aanbieden.
Aan deze massamoord mag toch niet ongemerkt voorbij gegaan worden?
Er moet toch ergens een situation report opgemaakt zijn door de verantwoordelijke Britse officier?
Daarnaast is er rapport opgemaakt door commissaris –
Goldman maar ook door de BB-ambtenaar Ballendux (beperkt opvraagbaar). Op basis daarvan werden in 1948 minstens 24 verdachten opgepakt en later veroordeeld, waarvan één geëxecuteerd meldden kranten uit die tijd.
De verdachten werden toen nog steeds als Inlanders beschouwd en zullen hoogstwaarschijnlijk door een inlandse Rechtbank (van Padang?) berecht en veroordeeld zijn.
Maar bij welk onderdeel van het Archief (Nationaal Archief, NIOD,etc) kan ik de gerechtelijke vonnis vinden? Dan worden ook de motieven van de daders duidelijk.
De Djalan Olo van toen was in elk geval dicht bij het water, zoals de bronnen aangeven. Wellicht niet bij de Emmahaven, maar omdat Lou Lanzing in zijn boek KURA! de Belakan Olo vermeld, denk ik zelf dat onze familie in de Verlengde Belakang Olo kan hebben gewoond.
Het rode driehoekje is Emmahaven (teluk bayur)
De haven werd ca 1885 gebouwd aan de baai, omdat de branding daar rustiger was en de haven dieper kon zijn dan de oude haven van Padang.
Dat was nodig met de moderne stoomschepen. Die waren groter, lagen dieper.
Daarbij neigde de oude haven meer dicht te slibben.
Ook werd in die periode een spoorlijn aangelegd van de kolenmijnen Omblilin naar Emmahaven
De spoorlijn verbond tegelijk de steden Sawah Lunto, Fort de Kock, Padang Pandjang met Padang
Naar mijn idee was die bewuste straat Olo 27 ( er waren er meer met de naam Olo) niet in de buurt van Emmahaven.
de straat Verlengde Belakang Olo gaat richting zee en is een verlenging van Belakang Olo
Dwars op de lange laan Damar Olo
Het lijkt erop dat deze straat nu Jalan Olo Ladang heet
Onderaan de scan is de cemetery te zien. Dat was de europese begraafplaats, die in de zeventig jaren geruimd is . Er kwam een busstation op die plek.
Ik wil best geloven dat het hier om de Jalan Olo Ladang ging, die loopt ook naar zee zoals het verhaal wil. Maar ik kan het relaas van Lou Lanzing (in zijn boek KURA), waarin hij schrijft dat het hier om de Belakan Olo gaat, niet zomaar naast me neer leggen. Bovendien heeft familie van mij en van de Wijshijers ook aan dat boek meegewerkt.
Ja Richard, Mee eens
Dat boekfragment wat je toont is een sterk bewijs.
Ik begin over Jalan Olo Ladang omdat Peter van de Broek daar als eerste over schreef.
In de verhalen is duidelijk dat de beruchte Olostraat dicht bij zee lag.
De verlengde belakang olo ligt het dichtst bij, maar ook de belakalang olo is niet zo ver van zee.
Nu weten we dankzij Lou Lanzing redelijk zeker dat het gebeurde in een van deze twee straten, toch ?
Misschien noemde men indertijd ook de verlengde straat simpelweg Belakang Olo ?
Is korter om te zeggen.
De Jalan Olo Ladang staat op een oude kaart (uit 1945) genoemd als de Belantoeng Ketjil en de Verlengde Belantoeng Ketjil (zie bijlagen).
Daaronder loopt parallel de Damar Dwarsstraat, tegenwoordig de Jl Damar 1, en weer daaronder de Jl Ulung Belakan Olo, toen de Verlengde Belakang Olo.
Vanwege deze oude kaart ga ik er dus vanuit dat het drama zich afspeelde in de Verlangde Belakang Olo – aan het strand, bij de zee. In het relaas van Lou Lanzing (in zijn boek KURA, waar o.m. mijn nicht Hetty Brouwer v,G, aan meewerkte), schrijft hij ook dat het hier om de Belakan Olo gaat.
families
Apitule (4 slachtoffers)
Hittepeu A.J. en nicht A.M. Sapulatey-Hittepeu A.M. (2)
Kretzer (7)
van Leenen (4)
Van Moeschel (4)
Scheffer (5)
Wijshijer (5)
De naam Buter in het lijstje van Lou Lanzing berust wellicht op een vergissing, de enige Buter, die ik kan vinden is mevr. Johanna Buter van Möschel. Hopelijk kunnen nabestaanden uitsluitsel geven
Op het lijstje van Lou Lanzing ontbreken:
Familie Frans en Wilhelmina Brenneisen (2)
Rudi Freeth (1)
Van de heren Frans Brenneisen en Rudi Freeth zijn de namen/graven te vinden op http://www.oorlogsgravenstichting.nl . Van mevr, Wilhelmina Brenneisen ontbreekt elk spoor, ontvoerd en vermist betekende in die tijd vermoord.
In totaal werden 34 (vierendertig) personen in de leeftijd van 2 jaar ( iris Scheffer) tot 58 jaar (Wilhelm Wijshijer) door slag- en steekwapens op beestachtige wijze afgeslacht. 11 onschuldige slachtoffers waren in de leeftijd van 2 tot 18 jaar.
Van de slachtoffers waren 11 van het manlijke en 23 van het vrouwelijke geslacht. Er wordt aangenomen dat de jonge vrouwen ontvoerd, verkracht, mishandeld en later vermoord werden (borsten afgesneden, intieme lichaamsdelen mishandeld etc).
Ik kan niet nalaten er op te wijzen dat de werkgroep dekolonisatie 1945-1949 wel het seksueel geweld tegen de Indonesische bevolking bestudeerd en daarover volgend jaar verslag geeft, maar het seksueel geweld door Indonesische extremisten tegen Nederlanders en hun sympathisanten volledig buiten beschouwing laat. Althans toen ik tijdens een seminar in Amsterdam (2019) een vraag daarover aan dr. Stef Scaiola stelde, ontweek zij deze op een voor een wetenschapper van haar niveau, die een politicus eer aan doet.
Peter, is dit de verwarring?
Johanna Catharina Buter-van Leenen geb 14 maart 1900 in Padang
Ze was met twee dochters Catharina en Maria, resp van 19 en 21 geïnterneerd in 1942
Oorlogsgravenstichting schreef de naam met dubbele T.
Maar ze was geboren Buter.
https://www.nationaalarchief.nl/onderzoeken/archief/2.19.255.01/invnr/23426A/file/NL-HaNA_2.19.255.01_23426A_0002
Het zou kunnen dat Johanna Buter een dochter was van het echtpaar Buter-Freeth.
Moeder Cecile Freeth overleed in kamp Bangkinang
Johanna was in 1919 gehuwd met Christoffel Rudolf van Möschel (roosjeroos)
Dan moeten dochters Catharina en Maria de achternaam van Möschel gehad hebben ?
Er was een onderwijzer Dingeman Jan van Leenen te Sawah Loento waar Johanna woonde in 1942.
Had ze een relatie met hem, vandaar dat de naam van Leenen bij haar werd gevoegd ?
Dingeman J van Leenen was in het mannenkamp te Bangkinang en was een van de Olo-slachtoffers
zie OGS
Dingeman Jan van Leenen is geboren 5 september 1907 in Kota Radja, zoon van Hendrik van Leenen en Sawitem.
Dus dit concept:
het gezin van Leenen was Dingeman Jan en Johanna Buter en twee van haar dochters van Möschel
Welke verwarring?
Op de web site van de oorlogsgravenstichting is een Butter-van Leenen vermeld en zo staat dat ook op haar graf. lk heb haar ook zo geregistreerd met als opmerking dat zij eigenlijk heet van Leenen geboren Buter.
Op MyIndoworld van dhr Ron Geenen lees ik
dari SAWAHLOENTO, aangekomen op 03-09-1942 op Missiecomplex:
Buter-van Leenen J.C. (toen 41) Catharina (toen 21) en Maria (toen 19)
Catharina en Maria komen niet voor op de web site van de oorlogsgravenstichting, er zijn geen graven van hun. Gezien de leeftijd heb ik niet zoveel fantasie nodig om te gissen naar het lot van Catharina en Maria
bron: https://myindoworld.com/wp-content/uploads/2020/04/Vrouwen-Kampen-Padang-en-Bangkinang.pdf. Toch erg handig die web site van dhr Geenen.
Daarnaast is er de familie van Möschel
Dhr Geenen heeft op zijn web site over de familie van Möschel en ik heb de namen geregistreerd van:
van Möschel, Christoffel Rudolph (?)
van Möschel, Johanna Buter (?) maar dat wordt Johanna van Mõschel geboren (?)
van Möschel,Christine (bijnaam) Ietje)
van Möschel,zusje van Ietje (bron Ron Geenen)
Alleen Christine van Möschel is geregistreerd bij de Oorlogsgravenstichting e komt in het Archief van Tranen, dossier Jack Boer (doc 39A) voor. Haar ouders en zusje werden ontvoerd en vermist. In die tijd betekende dat vermoord zoals ook bevestigd door Lou Lanzing.
Conclusie
-familie van Leenen: 4 Bersiapslachtoffers
-familie van Möschel: 4 Bersiapslachtoffers
Peter…
Men heeft een gezin van Leenen van 4 personen genoteerd. Dat klopt, neem ik aan
Maar Johanna Buter heet geen van Leenen van geboorte en ik neem aan, haar dochters ook niet, gezien ze waren geboren kort na haar huwelijk met Christoffel Rudolf van Möschel
Mijn oma was Christina Brouwer von Gonzenbach-van Möschel. Haar jonger zus was Wilhelmina (Lien) Wijshijer-van Möschel, wier dochters trouwden met Kretzer en Scheffer. Dit zijn dus allemaal aangetrouwde families. De kinderen Kretzer en Scheffer waren de kleinkinderen van mijn oudtante Lien. En nu begrijp ik dat ook Buter aangetrouwd is. Allemaal familie…
Johanna Catharina van Leenen geboren Buter staat weliswaar bij de Oorlogsgravenstichting vermeld als J.C. Butter-van Leenen maar dat is een detail. Ze wordt tenminste herdacht. Dat geldt niet voor haar dochters Catharina en Maria, die ontvoerd , seksueel misbruikt en afgeslacht werden.
Van de familie Van Möschel wordt bij de Oorlogsgravenstichting alleen Christine (Ietje) herdacht. Van haar zusje (naam onbekend) en haar ouders, Christoffel Rudolph en Johanna, ontbreekt elk spoor (ontvoerd en vermist=vermoord). Ik heb niet zoveel fantasie nodig om te gissen naar het lot van de zusjes Van Möschel.
Het hangt van de nabestaanden en Oorlogsstichting af hoe deze Bersiapslachtoffers (ontvoerd en vermist=vermoord, maar de jonge vrouwen ook seksueel misbruikt) erkend en herdacht kunnen worden.
Dhr R. Geenen vermeldt op zijn Web site MyIndoWorld het boek van H. van den Bos KTZ b.d. “ vrouwenkampen Bangkinang en Padang 1942-1945 deel II. Daarin staat dat 24 slachtoffers van de Olo-slachting oorspronkelijk afkomstig waren uit Sawahloento. Alleen de families Scheffer (5) en Wijshijer (5) waren afkomstig uit “Tapi Bandar Olo”.
Misschien kan iemand mij uitleggen wat dit laatste betekent in samenhang met de Olostraat?
Zie mijn rode streep.
Dit moet Tapi Bandar zijn. Waarom men soms Olo toevoegde aan de naam weet ik niet.
Het zijn hele kleine letters. Ik lees daar Tapi Bandar Damar
Aan de context waarbinnen de Bersiap zich afspeelt, wordt te weinig aandacht geschonken zoals de omwenteling in de Indische/Indonesische maatschappij na de Proklamasi van 17 augustus 1945. Op Sumatra is er sprake van een sociale revolutie.
De Nederlanders en Indo’s op Sumatra zijn 3 jaar geïnterneerd geweest, totaal afgesloten van de buitenwereld en hebben totaal geen weet dat buiten de omheining de wereld verandert, de roep van de Republikeinen, de Indonesische nationalisten naar onafhankelijkheid.
Aangezien mijn moeder geïnterneerd was in Bangkinang heb ik een reconstructie gemaakt van de gebeurtenissen. pVanaf 30 Augustus 1945 druppelen ex geinterneerden uit Bangkinang per Britse legervrachtwagens Padang binnen.
Diverse openbare gebouwen in Padang zijn in handen van de Indonesische Nationalisten zoals het Postkantoor, de Elektrische Centrale, het Telegraafkantoor, de Waterleiding en het zusterhuis van het Missiecomplex dat als Gemeentehuis wordt gebruikt Maar het zusterhuis/Gemeentehuis wordt op last van de Britten door de Republikeinen ontruimd en ter beschikking gesteld aan de ex-geïnterneerden
Onderwijl evacueert RAPWI 100 Engelse vrouwen en mannen per vliegtuig naar Singapore. Eind September bevinden zich 1350 Ex-geïnterneerden in Padang. Aan het eind van oktober is het aantal uitgegroeid tot in totaal 4000 personen , vnl indo-Europeanen. Indonesische nationalisten beginnen de wijken met geëvacueerden lastig te vallen. Daarop besluiten de Britten de geëvacueerden te beschermen. De met prikkeldraad omheinde wijken worden door Gurkha eenheden bewaakt. De kampen zijn vrij uitgebreid en bestaan uit twee afzonderlijke woonwijken Kamp Noord en Zuid, het Missiecomplex, het Oranje Hotel en het Militaire Hospitaal. De ex-geïnterneerden verblijven in hotels, huizen en diverse andere gebouwen van de vroegere Europese wijk. (o.a. Jongensweeshuis, Belantoeng 52). De situatie word bedreigend. “Een avondklok wordt ingesteld. Buiten op straat is men niet meer veilig (diverse personen worden gekidnapt)”.
Onderwijl vinden op 19/20 november 1945 de Olomoorden plaats. In december worden in Padang tientallen met Nederland sympathiserende Chinezen op gruwelijke wijze afgeslacht. Wat gebeurt er in oktober/november in Padang?
Mijn vader was 1920-1927 in een RK-jongensweeshuis te Padang.
Ik vermoed dat het St Franciscus was , Belantoengweg 52. Maar ik weet het niet zeker.
Nu heet het Jalan Jenderal Sudirman.
bijgaande een link naar plattegrond van Padang met verwijzing naar het jongensweeshuis: zie blz 14 van het boek
Klik om toegang te krijgen tot Mannen-Kampen-Padang-en-Bangkinang.pdf
met dank aan Heer Geenen
blz 15
1. Vanwege voortdurende aanvallen van Indonesische Nationaliste, waarbij ook Indo’s ontvoerd worden, verbiedt het Britse Commando in Padang de geëvacueerden buiten de omheinde en beschermde stadsgedeeltes te wonen . Zij, die er buiten de beveiligde gebieden wensen te wonen, doen dit op eigen risico. Groepen Indo families negeren het Brits verbod, of keren terug naar hun oorspronkelijke woning in Padang of trekken bij familie in. Het gaat hierbij om een groot aantal personen, ongeveer 950 geëvacueerden,
2. Ook de Indo-families Scheffer en Wijshijer keren terug naar hun huis in de Tapir Bandar Olo. Familieleden uit Sawahloento trekken bij hun in huis,
3. Op de avond van de gebeurtenissen bevinden zich ook de Ambonese families Apitule en Sapulatey-Hitipeuw in het huis Olo 27. Deze Ambonezen zijn ook afkomstig uit Sawahloento. Ik heb de indruk dat allen aanwezig zijn omdat een paar dagen eerder de moeder van de meisjes en jongens Apitule overleden is.
Het klinkt misschien raar maar er zijn sterke aanwijzingen dat de slachtpartijen NIET in de Olostraat plaatsvinden. Althans ik trek deze VOORLOPIGE conclusie op basis van de on-line beschikbare documenten.