In de expositie ‘Slavernij’ in het Rijksmuseum in Amsterdam wordt ook de koloniale slavernij in Azië belicht. Jules Toelanie is een nazaat van de drieduizend ‘Zwarte Hollanders’ die als voormalige slaven in het KNIL gingen werken in Nederlands-Indië.In de 19e eeuw (1831-1872) werden Zuid Afrikaanse mannen geronseld voor het koloniale leger in Nederlands-Indië, het KNIL. Het had tijdens de Java-oorlog duizenden Europese militairen verloren en een nog veel groter aantal inheemse soldaten. Omdat Koning Willem I na de Belgische Revolutie zelf Nederlandse militairen nodig had, kon het leger niet vanuit Nederland worden aangevuld. meerdanbabipangang.nl/
Zie ook de website van het Rijksmuseum . Lees het verhaal “Bengalen” en “Surapati”
...................
Indisch4ever 
https://www.afrika.nl/ghana/reisgids/zwarte-hollanders/
Een andere versie van dat stukje geschiedenis
In het artikel ‘Orang Blanda Itam’ van Wikipedia staat vermeld dat het ging om West-Afrikaanse rekruten geworven in de Nederlandse vestiging Elmina in Afrika voor dienst in het koloniale leger van Nederlands-Indië. Tussen 1831 en 1872 werden naar schatting 3000 West-Afrikaanse jonge mannen op deels vrijwillige en deels gedwongen basis naar Java overgebracht om dienst te doen in het Nederlandsch-Indisch Leger.
Dus het ging niet allemaal om slaven.
Zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Orang_Blanda_Itam
Het waren slaven die gekocht werden. Men moest een aantal jaren dienen in het leger om het aankoopbedrag terug te betalen.
In hoeverre men dit ervaarde als dwang of als een nieuwe vorm van hun slavernij is niet zo bekend.
Het zal deels wel. En ik neem aan dat men een contract moest ondertekenen en zo gebonden was, mét alle plichten van soldaten, zoals bevelen opvolgen, niet deserteren, want anders een straf.
Is dat wel slavernij in de juiste betekenis van dat begrip? Kan dat ook een arbeidscontract zijn > weg uit de armoede? Zo werden vele contractkoelies in Malakka geronseld voor werk op de plantages in Noord Sumatra. Met een gegarandeerde terugreis na afloop van het contract. Na afloop, van dat contract, konden ze, betaald, terugkeren. Als ze besloten te blijven (beter dan in hun thuisland) kregen ze de kosten van de terugreis contant in handen. Zo ook vele mensen uit Brits-Indië en Ceylon op contract naar Suriname gebracht. Weg uit de armoede? Maar de meesten zijn daarna gebleven. Suriname was toch beter dan hun thuisland.
+ 30% van die Javanen zijn teruggekeerd naar een Vrij Indonesia ( Jaren 50) maar vreemd genoeg houden zij er nog sterke banden met Suriname op na ! President Yudyojono ( of zoiets ) bezocht Suriname .Een journalist vroeg aan enige Javaanse meisjes ,wie zij als hun president beschouwen Yudyojono of president Weijdenbosch ,bijna verontwaardigd riepen ze uit President Weijdenbosch natuurlijk !! Ik sta er vaak versteld van hoe goed Javanen met die afro Surinamers kunnen opschieten .Zij omong omongen dan gezellig in het Sranang Tongo ! 👍😎👍