Spookmoeders en ondode oma’s: de griezelfilm bloeit in Indonesië

Ting ting tinggg – daar klingelt het belletje van moeder weer. Op haar sterfbed in een krakerig huis op het Indonesische platteland maakte ze op deze manier duidelijk dat ze iets nodig had. Zo vond ze het fijn als haar oudste zoon aan haar bed kwam zitten om haar haar te kammen. Maar ditmaal doet het belletje de haren te berge rijzen bij haar kinderen: moeder is immers nèt overleden.  De Volkskrant

Dit bericht werd geplaatst in diversen, Indonesia actueel. Bookmark de permalink .

9 reacties op Spookmoeders en ondode oma’s: de griezelfilm bloeit in Indonesië

  1. Jan A. Somers zegt:

    ‘s-ochtend na de eerste nacht in het nieuwe huis vertelt Zeeuws meisje over haar droom: Er kwam een oude man binnen, boog zich over mij om mij goed te kunnen zien. Ging vervolgens weer weg. Uit mijn Indische opvoeding door baboe Soep: dat was de djaga roemah. ff kijken wie dat is: goed volk dus.

    • Indorein zegt:

      “… Er kwam een oude man binnen, boog zich over mij om mij goed te kunnen zien…”:
      Volgens mij zag uw Zeeuws meisje iemand uit de toekomst: u namelijk vandaag de dag!
      N.b.: dit is een grapje heer Somers!

      • Jan A. Somers zegt:

        Zeeuws meisje is te realistisch om zich met een verre toekomst bezig te houden. Indo-meisjes misschien? Bij erfenis het achterstallige salaris van hun vader? Ver leven en verre toekomst door elkaar halen, tot Indisch Verdriet? Dat wachten hebben ze al goed geleerd.

    • Indorein zegt:

      ” Er kwam een oude man binnen, boog zich over mij om mij goed te kunnen zien. “:
      Volgens mij zag uw Zeeuws meisje iemand uit de toekomst: u, zoals u nu er uit ziet?

  2. Mister Bule zegt:

    Zo lang ik al weet zijn de horrorfilms hier populair. We nemen nu al decennia DVD’s voor een verzamelaar in NL mee. (De Blu-Rays zijn verrekte duur en alleen voor de heel recente films.)

    Altijd een beetje hetzelfde, één of andere spookverschijning in een (verlaten) huis. En door effecten als bij The Ring houden ze de productie lekker goedkoop. Vind er geen ruk aan. Maar het alternatief, de romantische komedie is helemaal 🤢…

    Je hebt echt in sommige landen van die films waarvan voor buitenstaanders de bestaansreden redelijk onbegrijpelijk is, zoals ook de Bollywood flicks in India. Genieten wat ze doen, en roepen en meezingen. Alleen de (serieuzere) Koreaanse films kan ik wel waarderen. Voordat je het vraagt; niet die van standrechtelijke executies uit het noorden natuurlijk.

    In Asia en later America’s Got Talent, raakte de Indonesische Riana trouwens heel ver. D’r was een grote fanclub hier in de (schoon)familie want ze kwam ook van Santa Ursula, de katholieke meisjesschool in Jakarta (ze hebben de dependence Santa Maria in Surabaya)…

    • Jan A. Somers zegt:

      “dependence Santa Maria in Surabaya” Daar is vóór de oorlog mijn zus op school geweest. Heel deftig. De meisjes noesten er lange zijden kousen dragen.

  3. ellen zegt:

    Mijn vader had – vanwege een scheutje Moluks bloed – via een verre voormoeder van hem, gevoel voor het paranormale. Hij kwam dat overal tegen zonder het op te zoeken. Maar dat liet weleens een verhaal achter. Het ging om overledenen en vooral om een parfumachtige bloemengeur die hij rook als hij het voormalig woonhuis van de overledene betrad. Ik heb het verhaal opgeschreven van de zoektocht van mijn vader naar diens vader (mijn grootvader), die na de oorlog door de nationalisten was weggevoerd. In een droom (of al soezend in een dergelijke toestand weggegleden), zag hij zijn vader naderen. De droomverschijning zei niets en vertrok weer. Later bleek, dat op die dag en op datzelfde tijdstip van de droom, mijn grootvader was overleden in een nationalistenkamp. Maar mijn vader speelde ook wel vals. Tijdens seances van tafeldans, had hij stiekem een haak verstopt in zijn mouw.

    • Anise zegt:

      In feite is dat wat men l’odeur de sainteté noemt, een oude katholieke overlevering die door o.a. Santa Theresia en Theresia van Lisieux actueel bleef. Een andere bekende myrobliet was Sint Nicolaas. Men dacht dat iemand die zeer gelovig was en voornamelijk een heilige, een bloemachtige geur afgaf net voor en na het sterven. Later legde men het uit als iets wat ontstond door bepaalde chemische processen.

      • Robert zegt:

        There are more things in Heaven and Earth, Horatio, than are dreamt of in your philosophy!

        Go to the website of the Australian lawyer Victor Zammit, and you’ll find out.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.