Streetfood in Indonesië, 5 bijzondere gerechten – de Indomama

streetfoodindonesieStreetfood in Indonesië is enorm populair.
Volg de locals en je kunt de hele dag snacken en genieten van kleine tussendoortjes!
de Indomama

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

2 reacties op Streetfood in Indonesië, 5 bijzondere gerechten – de Indomama

  1. Indorein zegt:

    Maar let op: er zit heel veel kaf tussen het koren! Ik keek altijd eerst naar de wadjan: schoon??
    Nee, dan geen lekker ruikend hapje hoe begeerlijk ook!
    Ik nam alleen snacks als ze voor mijn ogen werden klaargemaakt en gebakken dan kon ik tenminste zien hoe e.e.a. werd bereid. Maar ook dat was vaak geen garantie voor hygiënisch bereid voedsel of snacks.
    Ook kant-en-klare hapjes niet eten! De bacterie heeft daar allang toegeslagen en met onze weke westerse maag en darmen absoluut niet aan te raden.
    Eén keer de hele vakantie op de wc doorbrengen terwijl je letterlijk leeg loopt …. nee dankje!

  2. Anise zegt:

    Ik heb eerlijk gezegd nog nooit meegemaakt dat de wok schoon is. Misschien als men de eerste klant is, ja. De temperaturen zijn ook zodanig hoog dat alles wel gedood wordt.

    Niet voor niets wordt alles hier gefrituurd en doorgebakken of gekookt; dat is de beste manier om zeker te zijn. Wij eten onze steak ook doorbakken en zeker niet bleu. Daarom zou ik niet adviseren om zomaar ergens Gado2 of Ketoprak te eten. Ook niet omdat rauwe kip meestal niet gescheiden wordt gesneden.

    Nu, als iets vervallen is, heeft men gewoon prijs, hoe hoog de temperaturen ook zijn. En sommige bacillen overleven zelfs bij hogere temperaturen. Het is natuurlijk ook zo, dat men vaak opwarmt maar niet genoeg verhit, zoals de gekookte rijst die men gebruikt in Nasi Goreng. Dat kan men niet zien of controleren dus het is een gok.

    Met water en ijs heeft men bij een warung of K5 bijna altijd prijs. Heeft u ooit gezien hoe zij van ijs worden voorzien? Iemand brengt een blok ijs op een fiets of gerobak mee en die wordt ter plekke in stukken gehakt, vaak zelfs op de straat. Tevens worden borden en bestek gewassen in emmers met water die uit de kali komt.

    Hier komt een flink aantal tukans elke dag voorbij maar ik ga dat zeker niet aan mijn Bule echtgenoot geven, hij moet nog even mee. Het enige wat hij van mij mag eten is wonton soep en bubur. En de borden en kommen zijn altijd van mezelf.

    De ergste diarree heeft hij trouwens opgelopen in ….. Egypte.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.