Mensen die terugkeerden uit Indië vestigden zich in Den Haag. Ook veel Indische mensen die in Nederland gingen wonen kozen voor deze stad en overleden er. Dat is te zien aan de grafstenen. Bijvoorbeeld met deze foto van de begraafplaats Nieuw Eykenduynen te Den Haag.
—-
In dit familiegraf van der Haar werd als eerste Susanna Maria Laurina Luytjes (1848-1930) begraven. In 1876 huwde ze te Bolsward met de handschoen
Haar bruidegom apotheker Willem van der Haar uit Den Helder bleef in Djokjakarta en had Susanna’s broer luitenant Frederik gemachtigd namens hem te tekenen.Die machtiging werd bevestigd door notaris Carel Lawick van Pabst ( hier vernoemd vader van de jongens) . Susanna en Willem waren nicht en neef. Ze moeten elkaar gekend hebben, maar Willem was al 5 jaar in Indië. Schreven ze elkaar ?
Willem overleed in 1890 te Djokjakarta en Susanna moet met de kinderen teruggegaan zijn naar Nederland.
Susanna had een zoon Willem die in 1950 werd bijgezet in dit graf . Willem junior huwde Clara Geertruida Schreuder te Probolinggo in 1904. Hij werkte op suikerfabrieken en circa 1919 ging hij met het gezin naar Nederland, waar de kinderen opgroeiden.
Dochter Miep ging met haar man van Ballegoijen de Jong naar Indië en overleefde de jappenkampen. Jongste kind Rudolf werd Ru genoemd en hockeyde op de Olympische Spelen van 1936 te Berlijn naar een bronzen medaille. Hij overleed in 1943 in het jappenkamp te Flores. Ru was een burger, werkzaam in de export van suiker en rubber maar werd gemobiliseerd en daarmee prisoner of war.
Clara Geertruida Schreuder (1886-1940) was een dochter van Bertha Barneveld Binkhuijsen (ontstaan van de naam) en Rudolph Schreuder. Rudolph had ca 15 kinderen uit 3 huwelijken, waarvan 5 als kind overleden. Rudolph ging als 15-jarige te Soerabaja werken voor het Engelse handelshuis Fraser Eaton & Co . Hij bleef 50 jaar in dienst van dit bedrijf .
Vermoedelijk waren zijn ouders Carolijna Wilhelmina Cornelis en de loods te Pasoeroean Rudolph Schreuder, die in 1831 te Soerabaja huwden.
...................
Indisch4ever 
De dag 15 mei 1943 dat Ru van Ballegoijen stierf op Maoemere, Flores is dezelfde dag dat mijn opa Max van Strijen daar stierf. Het kan geen toeval zijn dat opa Max zich een paar jaar voor de oorlog had toegelegd als rubberplanter (hij had plantages op Sumatra) en Ru zich bezig hield met de export van rubber. Ze zullen elkaar ongetwijfeld gekend hebben. De dag dat ze, met nog 6 anderen, gecremeerd werden is beschreven door een van de kistendragers en te vinden op internet.
Hij beschrijft dat de door van Ru een flinke domper was op het moreel van alle krijgsgevangen te Maoemere. Dat zelfs een flinke atleet als Ru binnen een paar dagen door die besmettelijke ziekte dysenterie geveld kon worden, wat kon je als persoon met mindere conditie en geen medicijnen aanwezig nog doen om te overleven?
Ook beschrijft hij dat dit de laatste dag was dat er nog hout was om doodskisten te maken. Niet echt genoeg want mijn opa Max was een lange vent en zijn kist kon daarom niet dicht.
Ook te Maoemere is gestorven Simon van Velzen zie zijn verhaal http://www.youtube.com/watch?v=6LWv7-M38kQ Een van zijn nakomelingen via zoon Lout is bekend in de muziekwereld en van tv.
Ps- Simon was een volle neef van mijn opa Max. Hij had een opleiding in de suiker.
Veel dank Marianne .
nav je reactie heb ik een boek uit de boekenkast getrokken
Ru van der Haar:
Vermoedelijk was Ru van der Haar indo via grootouders Schreuder-Barneveld Binkhuijsen. Geboren en getogen in Indië en zeker 3 van hun ouders ook