Ton is zeventig jaar samen met ‘zijn’ Hermine

Geplaatst op 7 oktober 2019 door Indisch4ever

Ton de Ridder, geboren in Delft, werd voor zijn militaire dienstplicht uitgezonden naar Indonesië, waar hij diende in het Koninklijk Nederlands Indonesisch Leger, de KNIL. Op een dag vroeg vriend Henk of hij mee wilde een brief bezorgen bij de administratie. Ton stemde toe en dat bleek een goede keus, want op de administratie kwam hij oog in oog met Hermine Glasmacher, geboren en getogen in Indonesië. Bergen op Zoom – Internetbode

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

15 reacties op Ton is zeventig jaar samen met ‘zijn’ Hermine

P van Geldere zegt:

8 oktober 2019 om 10:58

Hoe komt iemand er bij om van De KNIL,te zeggen en/of schrijven Koninklijk Nederlands INDONESCH Leger neer te zetten.?
Het is nog altijd en zo blijft het De KNIL is het Koninklijk Nederlands INDISCH Leger.
Dus een blamage voor de schrijver van het stuk over Ton de Ridder.

Beantwoorden
- Loekie zegt:
  
  8 oktober 2019 om 11:21
  
  “Curieus feit is dat het in 1948 bij Koninklijk Besluit werd omgedoopt in Koninklijk Nederlands-Indonesisch Leger. Deze naamsverandering was ingegeven door de wens, de illusie mag je wel zeggen, dat het de kern zou gaan vormen van het leger van het toekomstige onafhankelijke Indonesië.”
  https://www.dbnl.org/tekst/_hol006200001_01/_hol006200001_01_0070.php
  
  Beantwoorden
  - Jan A. Somers zegt:
    
    8 oktober 2019 om 12:07
    
    “Curieus feit is dat het in 1948 bij Koninklijk Besluit werd omgedoopt” Zo curieus was het nou ook weer niet, wel correct. In de aanloop naar de soevereiniteitsoverdracht was in art.1 van de grondwet de naam Nederlandsch-Indië gewijzigd in Indonesië. Hele operatie, alle briefhoofden moesten worden gewijzigd enz. Ook de officiële benamingen. Zo ook het KNIL . Al in het Staatsblad van Indonesië(!) van 21 september 1948 stond o.a. dat ‘waar van “Nederlandsch-Indië” sprake is, wordt gelezen “Indonesië” ’.. Hetzelfde gebeurde bij de werkgever van mijn vader: Van Dienst der scheepvaart eerst naar Federale schependienst, en verder naar Djawatan Pelajaran.
    ” was ingegeven door de wens” Ik dacht niet aan een wens, daar was het teveel rompslomp voor. Gewoon ambtelijk, correct in het nieuwe lijstje namen.
    
    Beantwoorden
    - Loekie zegt:
      
      8 oktober 2019 om 14:00
      
      Dan zou het (ambtelijk) ook correct zijn om te spreken van ‘Indonesische Nederlanders”?
    - e.m. zegt:
      
      8 oktober 2019 om 15:30
      
      — Het zou wel de aandacht afleiden van de geuzennaam ‘Indo’ en het als scheldnaam gevoelde ‘pinda’. Wordt dat laatste misschien wel ‘sateetjuh’!
ellen zegt:

8 oktober 2019 om 14:35

Leuk doorgedacht, Loekie. Maar Indische Nederlanders bestonden niet bij wet en in ambtelijke taal, geloof ik. Het waren Europeanen. Even wachten op het antwoord van de heer Jan A. Somers.

Beantwoorden
- Loekie zegt:
  
  8 oktober 2019 om 14:38
  
  Lees een paar boeken over die tijd en zie wat er zoals in ambtelijke taal werd gebezigd. Daarvoor hoef je niet te wachten op het antwoord van Jan Somers (of wie ook).
  
  Beantwoorden
ellen zegt:

8 oktober 2019 om 14:57

Ik vertrouw toch op Jan Somers en heb een antwoord van Jan A. Somers van destijds gevonden. (hierbij gekopieerd).

De Indo-Europeaan bestond niet voor de wet en burgerlijke stand. De Indo-Europeaan viel onder IS (Indische Staatsregeling), Art.163. Wanneer bepalingen van deze wet, van algemeene en andere verordeningen, reglementen, keuren van politie en administratieve voorschriften onderscheiden tusschen Europeanen, Inlanders en Vreemde Oosterlingen, gelden voor hare toepassing de navolgende regelen.
(2). Aan de bepalingen voor Europeanen zijn onderworpen:
1o. alle Nederlanders;
2o. alle personen, niet begrepen onder no. 1, die uit Europa afkomstig zijn;
3o. alle Japanners en voorts alle van elders afkomstige personen, niet begrepen onder nos. 1 en 2, die in hun land onderworpen zouden zijn aan een familierecht, in hoofdzaak berustende op dezelfde beginselen als de Nederlandsche;
4o. de in Nederlandsch-Indië geboren wettige of wettelijk erkende kinderen en verdere afstammelingen van de personen, bedoeld onder nos. 2 en 3.
Onder (3) dus ook o.m. Siamezen, Filippino’s, Turken en Egyptenaren. Ook bijvoorbeeld de Inlanders die zich hadden aangemeld (niet gelijkgesteld!) krachtens (5). De Gouverneur-Generaal is bevoegd (…) de bepalingen voor Europeanen toepasselijk te verklaren op personen, daaraan niet onderworpen. …. . Maar denk ook aan het omgekeerde: mensen die zich (questio facti) in een andere bevolkingsgroep hebben opgelost, zoals Indo’s in de kampong wel werden genoemd.

Beantwoorden
P van Geldere. zegt:

8 oktober 2019 om 15:07

Als Loekie dit zegt en het is grondwettelijk bewezen dan moet ik jammerlijk zwijgen.
De regering van toen werkte vaak onder besturing van de VS.
Als dank voor wat de VS gedaan heeft voor de Hollanders na WOII.
Mijn vader,een gewezen KNIL militair van de bergartillerie in Tjimahi, zou hij omdraaien in zijn graf.

Beantwoorden
- Bung Tolol zegt:
  
  8 oktober 2019 om 16:17
  
  Dus de TNI ( Tentara Nasional Indonesia)vocht vanaf 22 september 1948 ,niet alleen tegen de KL ( Koninklijke Landmacht ) maar ook tegen Het KNIL ( Koninklijke Nederlands Indonesisch Leger ) Heb je dus vanaf 22 september 1948 2 Indonesische legers ! Als je koppig vasthoudt aan 28 december 1949 ,de onafhankelijkheid van Indonesia ( De Jure ) en niet de Indonesische onafhankelijkheid van 17 augustus 1945 erkent ( Alleen de Facto) Had je beter die naamsveranderingen aan de nieuwe Staat Indonesia kunnen overlaten of nog beter ze wel kunnen voorbereiden maar pas laten ingaan per 28 december 1949 .Maar enfin topic was dat mooie echtpaar Ton & Hermine nog van harte gefeliciteerd uw beiden !
  
  Beantwoorden
- Jan A. Somers zegt:
  
  8 oktober 2019 om 16:45
  
  “van toen” Het door mij geciteerde regeringsreglement dateert van 1925. Had niets met de VS te maken.
  
  Beantwoorden
Boeroeng zegt:

8 oktober 2019 om 15:51

Ik heb begrepen dat Nederlanders te Indië indertijd die naamsverandering van het KNIL maar onzin vonden. Het was een slappe poging om Indonesië te lijmen en aan te sturen op een commonbest ?
Natuurlijk wilde de Soekarno-regering haar leger niet Koninklijk en niet Nederlands noemen.
En natuurlijk wiilde de nationalisten geen Nederlands leger, onder bestuur van Den Haag , op hun grondgebied.
Slappe poging van politiek Den Haag.. stond men wel in de realiteit hiermee?

Beantwoorden
- Bung Tolol zegt:
  
  8 oktober 2019 om 16:33
  
  Wilt u zich wel even aan het topic houden beste Boeroeng ,anders moet ik weer die webmaster waarschuwen en die is tidak gampan ! Trouwens Ton & Hermine vormen ze ook een zangduo net zoals Gert & Hermien uit de jaren 60 en 70 ?
  
  Beantwoorden
- Jan A. Somers zegt:
  
  8 oktober 2019 om 16:42
  
  ” wilde de Soekarno-regering haar leger niet Koninklijk en niet Nederlands noemen.” Op de RTC was besloten dat het KNIL geliquideerd zou worden. De overige Indische bestuursorganen zouden in stand blijven op dezelfde arbeidsvoorwaarden. Natuurlijk onder een ander departement en een andere naam en vlag. Zie de ervaringen van mijn vader.bij de Gouvernements Marine.
  
  Beantwoorden
- R Geenen zegt:
  
  8 oktober 2019 om 18:04
  
  Bo Keller vertelde mij het volgende (het hele relaas staat op mijn website en zie hier beneden):
  “—-Ik zal je maar vanuit mijn verblijf uit Batavia vertellen, na mijn vertrek uit Padang bij de overdracht van Indonesie.
  De vraag wat gebeurt er met ons Indische KNIL militairen met een lage status? Immers de KNIL werd opgeheven te bestaan. Wij hadden (dachten we) maar een keus of ontslag uit de dienst, maar zolang dat niet gebeurde waren we als hulpjes in gedeeld voor de opvang van Europese KNIL troepen die uit de Buitengewesten toestroomden, vaak met vrouw en kinderen. Gewoon koeliewerk._____”
  https://myindoworld.com/hoe-nederland-met-haar-knil-mensen-omging/
  
  Beantwoorden