30 sept Indische Kwestie op het Binnenhof 10.30 , te zien online

Geplaatst op 29 september 2019 door Boeroeng

Het gesprek was te zien achter deze link.  Nu niet meer.
Meer informatie

Groen van Prinsterenzaal 30 sept 10.30
Gesprek over Indische kwestie

Dit bericht werd geplaatst in agenda - evenementen. Bookmark de permalink .

137 reacties op 30 sept Indische Kwestie op het Binnenhof 10.30 , te zien online

  1. Bert Krontjong zegt:
    9 oktober 2019 om 00:01

    Niemand weet waarin ,die Peter docent was/is terwijl hij dat wel neergepend had op 3 oktober j.l om 9.11 uur ,zegt dus dat weinig mensen zijn stukjes lezen ( Ik had die reactie even nageplozen ) Docent Economie dus .Zijn reacties hebben een groot Nederlandse dominee effect ,u kent dat wel “”‘Het opgeheven vingertje “” U dient dit en u dient dat ,jammer want enige kennis van zaken kun je hem niet ontzeggen ,ietsje minder gedram en we gaan het misschien toch lezen .

    Beantwoorden
    • R Geenen zegt:
      9 oktober 2019 om 00:31

      @@jammer want enige kennis van zaken kun je hem niet ontzeggen @@
      Dat klopt. Hij heeft mij aan informatie geholpen, want hij is aardig op de hoogte van Padangse informatie via het engels archief. Ben benieuwd welk ander persoon op I4E en Javapost ook de Engelse archieven napluis. In dat opzicht petje af.

      Beantwoorden
  2. buitenzorg zegt:
    8 oktober 2019 om 11:46

    Buitenzorg zwijgt alleen als hij denkt er beter aan te doen te zwijgen.

    Beantwoorden
  3. Peter van den Broek zegt:
    8 oktober 2019 om 10:58

    De wijze waarop over die 36 miljard van Molemans werd gespeculeerd is meer dan beschamend. Het lijkt wel of moddergooien naar Molemans een nieuw soort Indisch tijdsverdrijf is geworden, het begon al met haar boek “opgevangen in de Andijvielucht” wat ook zo’n hartelijke ontvangst kreeg. Op zo’n manier hoeft niemand bang te zijn dat de Indische cultuur wat zurige kritiek betreft, verwatert.

    Dan komt Mevr. Molemans met een duidelijke en nauwkeurige uitleg, waar ik als docent niks op aan te merken heb, integendeel, maar dan zwijgt wel de spraakmakende Goegemeente met dhr Buitenzorg voorop. Kan er helemaal geen bedankje van af.

    Kom Heren, wees eens fair en beperk het gezichtsverlies, laat zien dat Uw Indische opvoeding sporen achterlaat.

    Beantwoorden
  4. Lord Dendeng zegt:
    3 oktober 2019 om 22:03

    Wat kan je verwachten van de losse Commissie van Volksongezondheid, Slechtzijn en Spot?

    Beantwoorden
  5. Robert zegt:
    3 oktober 2019 om 18:24

    De kleine man kan alijd naar zijn geld zoeken in het onderste van de kan ,bij het zoeken valt het lid op zijn neus.

    Beantwoorden
  6. Peter vanden Broek zegt:
    3 oktober 2019 om 17:19

    De Nederlandse staat heeft toch gezegd dat de eisers bij Indonesische Staat hun claim moeten indienen? Is dat ooit gedaan? Daarvan is mij niks bekend, ik ga ervan uit dat Indonesië de claim niet zal erkennen. Maar heeft Indonesië ooit erkend dat zij de rechtsopvolger zou zijn van Nederlands Indie? , zo ja, waarom heeft Nederland dan niet gelijk bij de overdracht Nieuw-Guinea cadeau gedaan? Nederland heeft op basis van dat opvolgerbeginsel wel meer kunstjes geflikt door Indonesië op te willen laten opdraaien voor de kosten van de militaire operaties in Nederlands Indie 45-49, of voor de moord op Nasoetion.

    Bij de back pay is die vraag welke staat voor de betaling verantwoordelijk is, dat kan alleen een internationaal hof beslissen , die dat toets aan internationale verdragen of algemene beginselen van internationaal recht. Zoiets kan niet overgelaten worden aan een gewone nationale rechter, die toets niet aan internationaal recht.

    maar wie durft dit zo hard te spelen? we mogen niet vergeten, dat het geld dat tot nu toe aan advocaten is vergooid is veel meer dan een rechtsgang naar een internationaal hof. we mogen wel eens samen de handen uit de mouw steken en niet zoals vroeger iedereen voor zich en god voor ons allen.

    Beantwoorden
    • Anoniem zegt:
      3 oktober 2019 om 21:20

      Min grootmoeder diende een schade claim in bij de Indonesische Staat voor het verlies van haar bedrijf. tijdens de Bersiap tijd. Zij kreeg 3,000 rupiahs uitbetaald voor haar schadeclaim!

      Beantwoorden
      • Bung Tolol zegt:
        5 oktober 2019 om 20:34

        Is toch van belang in welk tijdperk uw grootmoeder die 3000 rupiahs heeft gekregen van de Indonesische Staat..In november 1949 was de rupiah 1 Nederlandse gulden waard ,daarna is de waarde telkens omlaag gedonderd .Heden 2019 is 3000 rupiahs nog maar 25 eurocent waard .Toch wel een inflatie ,niet dan ? In 1949 was 3000 rupiah 3000, Nederlandse gulden waard en tegenwoordig 2019 nog maar 25 eurocent .

      • R Geenen zegt:
        6 oktober 2019 om 00:03

        @@tegenwoordig 2019 nog maar 25 eurocent @@
        Hoeveel pinda’s krijgt je daar voor?

      • Anoniem zegt:
        8 oktober 2019 om 20:19

        1 gulden was in het begin 3 rupiahs waard, voorzover ik het mij herinner.

    • Jan A. Somers zegt:
      4 oktober 2019 om 11:38

      “De Nederlandse staat heeft toch gezegd” Dat heeft het Amsterdamse Hof gezegd, en dankbaar door de Nederlandse regering opgeschreven tot in de eeuwigheid.
      “ik ga ervan uit dat Indonesië de claim niet zal erkennen” Dat ligt nog in het koffiedik.
      “heeft Indonesië ooit erkend dat zij de rechtsopvolger zou zijn van Nederlands Indie? ” Dat is af te leiden uit de na de overeenkomst uitgevoerde regelingen. In een bij het Uniestatuut behorende overeenkomst inzake de positie van de Nederlands-Indische burgerlijke ambtenaren waren dezen overgedragen aan de regering van de Verenigde Staten van Indonesië, een buitenlandse mogendheid! In juridische zin was dit correct, Indonesië nam immers alle plichten en rechten over van de Indische regering, zo ook alle verplichtingen ten aanzien van de Indische ambtenaren.Deze regeling blijkt ook uit een door mijn vader ontvangen brief (verkort):
      Bij besluit van de minister van Perhubungan, Tenaga dan Perdjaän van 28 januari 1950 werd het volgende bepaald:
      1e Alle aangelegenheden behorende tot de werkkring van het voormalige Dept. van Scheepvaart (,,,) zullen behoren tot de werkkring van het Dep. Pel.;
      2e Alle wettelijke en contractuele bevoegdheden van de voormalige Secretaris van Staat zullen (…) onder de bevelen en het oppertoezicht van genoemde Minister, worden uitgeoefend door Kepala Dep. Pel.
      In die functie werd de heer Van Deinse vervangen door Mas Pardi, vóór de oorlog eerste officier van de Gouvernements Marine, en tijdens de bezetting admiraal bij de Angkatan Laut Republik Indonesia. Een man wiens nieuwe functie door de officieren van de voormalige Gouvernements Marine van harte werd gegund.
      De schepen bleven varen onder dezelfde Nederlandse officieren en Indonesische bemanningen. Alleen naam en vlag waren veranderd. Ook op het departement Djawatan Pelajaran bleven de Europese afdelingshoofden in functie, en werden soms bij pensionering nog afgelost door jongere Europese collega’s.
      Het salaris/invaliditeitspensioen plus pensioenpremies van mijn vader is in Nederland door de RIS betaald. Ook de eindafrekening bij zijn pensionering. Keurig geregeld door de Komisaris Agung RIS in Den Haag.
      “laten opdraaien voor de kosten van de militaire operaties in Nederlands Indie 45-49, ” In het onderhandelingsspel probeer je van alles. Is uit de Indische staatsschuld gehaald, die verder wel aan de RIS is overgedragen.

      Beantwoorden
      • Peter van den Broek zegt:
        7 oktober 2019 om 13:32

        Dat is af te leiden uit ….? Zo funktioneert dat niet. Nergens staat uitdrukkelijk dat er sprake is van vorderingen op korte termijn van of schulden aan (ex) werknemers , wat iets anders is als wettelijke en contractuele bevoegdheden. Normaliter staan deze claims op de balans van een rechtspersoon, maar had het Gouvernement een Balans in de dekolonisatieoorlog????? Zelf minister Lieftinck beweerde dat de administratie van het Gouvernement een zooitje was of woorden van gelijke strekking.

      • Robert zegt:
        7 oktober 2019 om 16:08

        Juridisch was het alles “prachtig” geregeld, de facto was was het een ZOOITJE dat geen grenzen kende.

      • Jan A. Somers zegt:
        7 oktober 2019 om 17:28

        “Dat is af te leiden uit ….?” Ik heb via de ervaringen van mijn vader en zijn collega’s een voorbeeld gegeven waaruit viel af te leiden dat de RIS zijn nieuwe werkgeverschap serieus nam. Maar ook in het burgerlijk bestuur bleven de Nederlandse ambtenaren BB nog lang hun functies vervullen, gewoon doorbetaald, incl. pensioenpremies overgemaakt naar Nederland! Door de RIS! Maar niemand uit de Indische gemeenschap reageerde hier op. Je gaat toch niet bij inlanders je salaris vorderen?
        De ambtelijke commissie van Van Mook, en de CAB hadden in dat zooitje van Lieftinck een goed overzicht van die achterstallige salarissen. Kon behoorlijk over worden gepraat, ik denk degelijker en gedetailleerder dan vandaag gebeurt. Maar Lieftinck zag de bui al hangen met het territorialiteitsbeginsel, dat al van lang vóór de oorlog bestond ( u weet wel, zelfstandige rechtspersoon met eigen begroting) en nu door de Hoge Raad weer opnieuw was uitgesproken. En uit de opvattingen van Lieftinck werd afgeleid dat we maar moesten wachten totdat dat zooitje was opgeruimd. Doen we nu nog! Waarom door onze representanten Rutte geen boodschap meegegeven? Gezien die vlaggetjes was hij welkom!

      • Peter van den Broek zegt:
        7 oktober 2019 om 17:51

        Ik leid daaraan af dat de gezagsvoerders van de GM en andere Nederlandse collega’s , toch de vroegere Grote Boengs bij de Indonesische werkgever gingen werken, zonder bij de contractonderhandeling over die achterstallige salarissen e.d. wordt gediscussieerd. Dat zijn toch normale arbeidrechterlijke verhoudingen. Die Grote Boengs waren toch sociaal vaardig of leiden ze plotseling aan een minderwaardigheidscomplex?
        Hoeveel geld in guldens van 1949 heeft bvb een Gezagsvoerder daar laten liggen? Het gaat toch gauw om een tienduizenden guldens per jaar en kontant gemaakt (rente tussen 4 en 12% op die 10-jarige staatslening) meer dan honderd duizend Euro’s. Dat laat dhr Somers liggen? En Sinterklaas en Zwarte Piet is nog geen eens geweest?.

        Als je dan je bek houdt moet je natuurlijk niet vreemd kijken dat je niks krijgt. Denken die Indonesiers “Niet geschoten, altijd mis.
        Wat minister Lieftinck of de Indische gemeenschap hier mee te maken heeft, snap ik niet. Die hadden toch niks te maken met de arbeidsrechterlijke verhoudingen van de zelfstandige rechtspersoonlijkheid Nederlands Indie.

      • Jan A. Somers zegt:
        9 oktober 2019 om 09:53

        “de vroegere Grote Boengs bij de Indonesische werkgever gingen werken, zonder bij de contractonderhandeling over die achterstallige salarissen e.d. wordt gediscussieerd.” Ze GINGEN niet werken, ze BLEVEN op hun post, onder een andere werkgever, maar met gelijkblijvende arbeidsvoorwaarden. Daar valt toch niets te onderhandelen?
        “Het gaat toch gauw om een tienduizenden guldens per jaar ” Waar haalt u die tienduizenden guldens per jaar vandaan? Een tijdje geleden heb ik hier of op Javapost een overzicht gegeven van de verdiensten van mijn vader, vanaf zijn aanstelling in 1918 tot aan zijn pensionering. Met toch een voor die tijd ‘hoog’ salaris! Ik heb geen zin weer te moeten graaien in mijn schoenendozen, u heeft toch super zoeksystemen?i
        ” had het Gouvernement een Balans” Uiteraard! Indië werd met alles en nog wat overgedragen, dat gaat toch gewoon aan de hand van actief en passief in te vullen? U had het laatst over de Indische staatsschuld? Dat is toch gewoon een post passief?
        “Wat minister Lieftinck of de Indische gemeenschap hier mee te maken heeft, snap ik niet” U snapt zoveel niet. Mijn gezondheid is nu een beetje slecht, maar ik kom wel terug op die man. Zoals het hoort in geldzaken (salarissen zijn toch geldzaken?) de centrale figuur in het spel!

      • Jan A. Somers zegt:
        9 oktober 2019 om 10:45

        “een Gezagsvoerder”‘ Bij de GM is de gezagvoerder van het schip tevens gezaghebber, de hoogste bestuursambtenaar ter plaatse.

      • Jan A. Somers zegt:
        11 oktober 2019 om 12:43

        “Wat minister Lieftinck of de Indische gemeenschap hier mee te maken heeft, snap ik niet.”
        U bent toch over die man begonnen? (“Zelf minister Lieftinck beweerde dat”). En het gaat toch om mensen uit de Indische gemeenschap. en de Indische gemeenschap als mede belastingbetaler?
        “Die hadden toch niks te maken met de arbeidsrechterlijke verhoudingen van de zelfstandige rechtspersoonlijkheid Nederlands Indie.” Dat is volkomen correct. Maar de tijdlijn staat niet stil! Die arbeidsrechtelijke verhoudingen waren allang een gepasseerd station. Nu ging het over het geld, en daar was Lieftinck de aangewezen figuur. U weet wel, de man van het tientje. Beroemd, maar bij belanghebbenden ook berucht.
        Het territorialiteitsbeginsel uit de comptabiliteitswetten en grondwet was tot in de Hoge Raad bevestigd, en daar heeft de regering zich aan te houden. (zie ook de huidige door de Hoge Raad genoemde handhavingsproblemen rond de klimaatcrisis). Zo ook minister Lieftinck. Het was nu voor hem onmogelijk om betaling door Nederland van achterstallige salarissen door de Tweede Kamer te krijgen. Ook de heer Vrijburg had dit nu goed begrepen: Van recht naar ereschuld! Maar dat schijnt men nu maar niet te willen snappen.
        Maar die ereschuld was in die tijd een financieel gelijk probleem. En dat geld was er niet. Nederland was financieel veel slechter uit de oorlog gekomen dan Indië, en daar kwam de watersnoodramp van 1953 nog bij. Hoge belastingdruk! Die financiële situatie is nu goed, maar de belastingbetaler let nu nog steeds op de centjes. Vooral na de uitkeringen in het kader van de ‘back pay’ (wat dat ook moge zijn) die er al zijn geweest.
        Dat territorialiteitsbeginsel binnen het koninkrijk was helemaal niet zo bijzonder. Over de hele wereld is dat binnen het staatsrecht vastgelegd. Zo ook binnen Nederland. Staat, de deelgebieden provincie, gemeente ,en waterschap, zijn allemaal zelfstandige rechtspersonen. Die hun eigen boontjes moeten doppen. Een paar jaar geleden speelde dat in Delft rond de stadsvernieuwing bij de ondertunneling van de spoorbaan. Geldnood. Antwoord van de rijksoverheid: zoek het zelf maar uit! Een splitsing die ook speelt in het arbeidsrecht. Elk gebiedsdeel heeft met zijn ambtenaren een eigen CAO. Als een Delftse gemeenteambtenaar met zijn werkgever (Delfts gemeentebestuur!) een probleem heeft, moeten zij dat zelf oplossen: Een vordering op het Delfts gemeentebestuur, en bij een afwijzing een rechtszaak tegen dat gemeentebestuur als werkgever. Heel laagdrempelig, de kantonrechter. Bij een veranderde gemeentelijk indeling uiteraard naar die nieuwe gemeente! Leuker kan ik het niet maken, om in belastingtermen te spreken.

      • Jan A. Somers zegt:
        13 oktober 2019 om 17:15

        “Hoeveel geld in guldens van 1949 heeft bvb een Gezagsvoerder daar laten liggen?
        Het gaat toch gauw om een tienduizenden guldens per jaar”
        Ik wilde nog even terugkomen op die “tienduizenden guldens per jaar” die mijn vader als gezaghebber, “de vroegere Grote Boengs”, zou hebben laten liggen.
        Mijn vader kwam in 1918 direct van de zeevaartschool in Vlissingen, met een arbeidsovereenkomst, gesloten op het Ministerie van Koloniën, in Indië aan, ter beschikking gesteld van den GG. ƒ100,–. Die GG vond dat kennelijk zielig en maakte daar voor hem als 3e Officier GM ƒ125,– van. enz. enz. In 1937 bevorderd tot gezaghebber. Op 1 maart1940 de bezoldiging gebracht (deftig hé?) op ƒ600,–. Op 1 Juli 1945 (let op de datum!) in het genot gesteld van een bezoldiging (nog deftiger!) van ƒ650,–. Beide laatste bedragen zijn bepalend voor de achterstallige salarissen.
        Eind februari 1942 hebben mijn moeder en ik het salaris over februari 1942 opgehaald, maar we kregen drie maanden salaris mee. Begin van de achterstallige salarissen is dus 1 mei 1942.
        In zijn Singapore Pay and Identity Book zie ik in 1945 eerst RAPWI-uitkeringen tezamen 1458 Singapore Dollar. Maar dan vanaf oktober1945 zie ik salarisvoorschotten binnenkomen, tot juni 1946 samen ƒ1764 en 2895 Singapore Dollar. Die administratie in Batavia was toch wel tot op de laatste gulden correct, hoezo zooitje?) Samen met de latere nabetalingen in Nederland tot volledig salaris kan je het herstel van de salarisbetalingen zetten op 16 augustus1945.
        Optellend vanaf 1 mei 1942 tot 15 augustus 1945 kom je dan op een achterstallig salaris van totaal 39,5 x 600 + 75 = ƒ23775.–. Feitelijk minder want er is ook nog de belastingaftrek. Die kun je natuurlijk ‘vergeten’,maar dan int de belasting in één keer het hele bedrag achteraf, duurder vanwege de oplopende tarieven. Waar zijn die ”tienduizenden guldens per jaar”? En hoe kom je samen met al die kleinere boengs dan op die vele miljarden? Voor de rente op rente bijtelling wordt door u gewerkt met de rente van staatsleningen. Maar een normaal mens in Indië had niets met staatsleningen. Wel een goed werkende Rijkspostspaarbank. En die rente lijkt mij meer correct.
        Die berekening van rente lijkt mij overigens discutabel. Het gaat over twee verschillende situaties, de tijd van de vordering en de tijd van de ereschuld.
        Vordering:
        Het gaat over een vast bedrag dat is gevorderd. De optelsom van de achterstallige salarissen. De vordering is het begin van onderhandelingen. Lopen die jaren uit, bijvoorbeeld door halsstarrigheid van de werkgever, dan kan de eiser dreigen met rente over het gevorderde bedrag. Maar: er is niets gevorderd bij de werkgever!!! Noch het oorspronkelijk bedrag, noch het bedrag met opgelopen rente. En er zijn geen lopende onderhandelingen met de werkgever. Mijn conclusie is voorspelbaar: Niks rente bijtelling. Het is feitelijk nog erger: Verjaring! Er is niets meer te eisen, niets meer te onderhandelen, niets meer om rente bij te tellen. Die bijtelling zou dus moeten stoppen op het tijdstip van verjaring.
        Ereschuld:
        Je kunt de Nederlandse overheid, die in feite met de kwestie niets te maken heeft, vragen om de Nederlandse belastingbetaler, die in feite niets met de kwestie te maken heeft, over te halen om je a.u.b. wat geld te geven. Je hebt het zo slecht gehad doordat je werkgever je achterstallig salaris niet heeft uitbetaald. Het begint al met het vaststellen van het bedrag waar het over gaat. Niemand kent dat. Maar de overheid reageert ook traag, daar gaan jaren over heen. Kan je over dit onbekende bedrag (dat geen vordering is maar een verzoek) rente vragen? Ik geef maar geen antwoord, u kent het al.
        Als je al wilt proberen bij de Nederlandse overheid als ereschuld, wat geld los te peuteren, dan lijkt mij de enige mogelijkheid dit te doen op het nettobedrag van de achterstallige salarissen. Dus zonder rentebijtelling, wel met aftrek van belastingen. Het is toch niet die overheid die onderhandelingen over een vordering heeft vertraagd. Bij dit alles mag ook niet worden vergeten dat er al uitkeringen zijn geweest, in de papieren van mijn vader vind ik er meerdere, maar ik weet niet precies waar het over gaat. Zo, ik kruip weer in mijn bed.

    • Jan A. Somers zegt:
      12 oktober 2019 om 16:25

      “is veel meer dan een rechtsgang naar een internationaal hof.” En de eerste vraag die die rechter stelt is of al bij uw nationale rechtspraak tot het uiterste bent geweest.

      Beantwoorden
  7. Anoniem zegt:
    3 oktober 2019 om 17:07

    Bizar dat mevrouw Molemans voor haar absurde claim de Indische gemeenschap definieert als “een verzamelterm voor alle voormalige inwoners van de kolonie”. Is dat echt nodig om je claims kracht bij te zetten? Alleen hierom is haar claim al ongeloofwaardig.

    Beantwoorden
  8. PLemon zegt:
    3 oktober 2019 om 15:49

    @ Wie, oh wie van de Indisch ambtenaren, incl. KNIL, heeft zijn werkgever ooit een vordering gestuurd tot betaling achterstallig salaris?

    # De repatrianten werden destijds tot op hun teennagels bevoogd. Niet ondenkbaar dat men dacht dat ook dat met de vorderingen op de overheid eea recht getrokken zou worden.

    *** De contactambtenaar en maatschappelijk werkster.
    Van overheidswege stelde de overheid ambtenaren aan die de nieuwkomers moesten begeleiden in hun overgang naar de Nederlandse maatschappij. Als de mensen geluk hadden troffen zij een ambtenaar die zelf ook ooit in Indië had gewoond en dus begrip had voor de problemen die mensen hier tegenkwamen.
    De contactambtenaar regelde de zaken met allerlei instanties, regelde geldzaken (inhouding!) en zakgeld, bemiddelde bij woningbouwcorporaties voor woonruimte en hielp bij het inrichten van de inmiddels verkregen nieuwe huizen. De maatschappelijk werkster stond mensen bij in sociale en medische problemen en bemiddelde bij conflicten in het pension.
    Djangan loepah!
    De overheid vond dat de Indische Nederlanders zich zo snel mogelijk dienden aan te passen aan de gebruiken in de Nederlandse samenleving. Daarom liet het ministerie een losbladig boekje uitgeven met als titel:
    “Djangan loepah! – Niet vergeten!”. Daarin stonden (opvoedkundige) adviezen, instructies, wijsheden, geldtips etc
    http://www.dedokwerker.nl/indische_kwestie.html

    Beantwoorden
    • Jan A. Somers zegt:
      3 oktober 2019 om 16:29

      “De repatrianten werden destijds ” Het gaat niet alleen om repatrianten, het kon tot 1950 al in Indië.
      “stelde de overheid ambtenaren aan die de nieuwkomers moesten begeleiden in hun overgang naar de Nederlandse maatschappij.” Ja, en de achterstallige salarissen was iets heel anders. Daar hielden andere vooraanstaande (Indische) Nederlanders zich mee bezig, u weet wel Koningin en vaderland. In plaats van gewoon gangbaar arbeidsrecht.
      “Niet ondenkbaar dat men dacht dat ook dat met de vorderingen op de overheid” Wie had die ambtenaren dat moeten zeggen? Dat waren toch die vooraanstaanden, was dus geen probleem. Misschien was er nog een ander probleem. In de Indische standenmaatschappij was een ambtenaar erg hoog (behalve de straatveger dan). En het arbeidsrecht is er voor het klootjesvolk, geholpen door hun vakbonden (ook al zo’n slechte club!).

      Beantwoorden
      • R Geenen zegt:
        3 oktober 2019 om 18:01

        @@“De repatrianten werden destijds ” Het gaat niet alleen om repatrianten, het kon tot 1950 al in Indië.
        “stelde de overheid ambtenaren aan die de nieuwkomers moesten begeleiden in hun overgang naar de Nederlandse maatschappij.” @@
        Ja, ja. En de Nl ambtenaar regelde het zo, dat de fam. Geenen eerst wel naar Nl kon vertrekken en 6 maanden later het weer werd ingetrokken. Een alleen staande vrouw met 4 kinderen kan toch niet in Nl slagen. Hoe heette ook die man die dat rapport samenstelde?
        En B, als ik daar aan denk, heb ik wel een hekel aan het toenmalige NL.

      • Jan A. Somers zegt:
        5 oktober 2019 om 17:23

        De heer Lemon had het over maatschappelijk werkers, sociaal raadslieden. Mensen met een hulptaak, niet regelend. Soms wel samen met een ambtenaar met regelende bevoegdheden. Tegenwoordig heet dit keukentafelgesprekken. Uit eigen ervaring: die man kwam voor huishoudelijke hulp van de WMO niet alleen de situatie inschatten, maar wist van te voren al met welke beslissing hij zou komen. Maar zo’n beslissing kan je aanvechten. en niet zitten hopen op betere tijden. Zelf hadden we al een betere oplossing gevonden.

      • R Geenen zegt:
        5 oktober 2019 om 17:41

        @@Maar zo’n beslissing kan je aanvechten. en niet zitten hopen op betere tijden. Zelf hadden we al een betere oplossing gevonden.@@
        Dat aanvechten van een weduwe met een NL paspoort is ook gebeurd, zelfs met de hulp van een collega en afdelingschef van het werk. Toen dat ook niet hielp hebben ze moeder geholpen door het gemeentehuis in Cideng voor 12600 te verkopen. De reis naar Nl zelf betaald voor moeder en 4 kinderen voor 8600. Heb later begrepen dat o.a. DMZ niet erg blij waren met onze komst. Als je tegenwoordig een persoon met Nl paspoort niet in NL laat binnen komen heet dat discriminatie.

      • Jan A. Somers zegt:
        8 oktober 2019 om 13:35

        “Een alleen staande vrouw met 4 kinderen kan toch niet in Nl slagen” En hoe kwam mijn nichtje Tineke Versteegh (gezin van moeder met drie kinderen, vader omgekomen in het kamp) dan wel vlot naar Nederland? En mijn tante Alice Versteegh, wiens man ook in het kamp is omgekomen?

      • R Geenen zegt:
        8 oktober 2019 om 17:48

        Hoe? Wel misschien moet u het eens uitzoeken. Misschien heeft het te maken met verschil van huidskleur? Relatie? Latere jaren? Corrupte ambtenaar in Djakarta? Als u het weet, laat het me dan weten. Ik heb in ieder geval de brieven in mijn bezit. Ook zwart op wit de geplande bootreis die gecanceld werd en de bootreis door moeder betaald.

      • PLemon zegt:
        3 oktober 2019 om 20:54

        @. en de achterstallige salarissen was iets heel anders. Daar hielden andere vooraanstaande (Indische) Nederlanders zich mee bezig, u weet wel Koningin en vaderland.

        # Noemt u een voorbeeld als u de prominenten/bestuursleden vd diverse belangenorganisaties bedoelt. Die waren natuurlijk subsidietechnisch aan handen en voeten gebonden en hielden wijselijk de mond.
        Maar ….? De contactambtenaar regelde de zaken met allerlei instanties, regelde geldzaken (inhouding!) en zakgeld,….zou die het niet willen weten cq instructies hebben gekregen de vragen in deze richting de kop in te drukken?

      • Jan A. Somers zegt:
        9 oktober 2019 om 10:21

        “Noemt u een voorbeeld als u de prominenten/bestuursleden vd diverse belangenorganisaties bedoel” Makkelijke vraag, moeilijk antwoord:. Ik was toen student en nauwelijks thuis. Maar mijn vader had altijd wel een verhaal. Zelf was hij lid van zo’n club van mensen van de Gouvernements Marine. Op de Koempoelans in Den Haag was er altijd wel een mannetje (vrouwtjes waren verstandiger!) dat een ander mannetje kende. Zij zouden de regering wel eens mores leren. Dan begon het nieuwe wachten. Mijn vader stopte er al snel mee, niet alleen dat er niets uitkwam, ze zeurden altijd!
        Vier namen weet ik nog, die waren aan het grote werk begonnen, rechtszaken tegen de staat. W.A. van Mierlo, L. de Haan. E.J. Froeling, en J. Polderman. Jaren 50?? De vriendelijke rechter wees keurig de weg, maar daar liepen alleen maar inlanders! En natuurlijk eerst een nee-briefje halen bij je werkgever!. Pas ir. G.S. Vrijburg begreep dat de juridische weg onbegaanbaar was. En dat alleen het morele argument de doorslag zou kunnen geven Einde achterstallige salarissen, begin ereschuld.

  9. Loekie zegt:
    3 oktober 2019 om 10:47

    Morgen oorlog.
    Je komt drie jaar knijp te zitten.
    Over drie jaar krijg je salaris, vakantiegeld, 13e maand enz over die drie jaren?
    Hoe weet je dat? Dat staat in je huidige arbeidscontract? Is geregeld in CAO? iets anders?

    Beantwoorden
    • Jan A. Somers zegt:
      3 oktober 2019 om 15:08

      ” Is geregeld in CAO?” Klopt zo ongeveer, ja, (alleen het begrip CAO was er nog niet). En als de werkgever zich er niet aan houdt, stuur je hem een vordering. Zo nodig (kan niet netjes Nederlands schrijven bijv.) kan je bij je vakbond om hulp vragen. Wie, oh wie van de Indisch ambtenaren, incl. KNIL, heeft zijn werkgever ooit een vordering gestuurd tot betaling achterstallig salaris? Maar er waren wel enkele vooraanstaande (gingen vooraan staan!) voormannen die zeiden: Wij hebben koningin, volk en vaderland gediend, de Staat der Nederlanden moet ons betalen. De rechter, t/m het Amsterdamse Hof, (ik weet niet of er nog cassatie is geweest) zei twee (?) keer nee. Maar was zo vriendelijk om de weg te wijzen: uw werkgever, bij name genoemd. En toen werd het stil, en was er een Indische Kwestie.

      Beantwoorden
      • Loekie zegt:
        3 oktober 2019 om 16:33

        In mijn voorbeeld gaat het niet over toen, maar over nu.
        Wat als nu hetzelfde zou gebeuren.

      • Jan A. Somers zegt:
        3 oktober 2019 om 17:02

        Gewoon naar de kantonrechter. Als je geen steun bij een vakbond kunt vragen, eerst een babbel maken met de griffier, heel nuttig. Maar wel eerst het nee van je werkgever ophalen! Een tijdje terug heb ik hier of in Javapost verteld over een mevrouw die op Sint Maarten (van de landsregering) haar niet opgenomen vakantiedagen niet uitbetaald kreeg. Heeft bij het hof van eerste aanleg (= kantonrechter) gelijk gekregen. Geen Sint Maartense kwestie geworden! Achterstallige salarissen is toch gewoon een recht > arbeidsrecht. Maar wel een recht dat je soms moet gaan halen. Maar ik dacht dat het bij de Indische achterstallige salarissen nu al lang verjaard is. (van een van mijn kleindochters, advocaat, gehoord) Zullen ze in Indonesië best leuk vinden.

      • Loekie zegt:
        3 oktober 2019 om 21:51

        Salaris de beloning voor verrichte arbeid?
        Wat als er geen arbeid is verricht?

      • R Geenen zegt:
        4 oktober 2019 om 00:33

        @@Wat als er geen arbeid is verricht?@@
        Als er 8 uren werk wordt verwacht, wordt er dan ook echt gewerkt? Of vallen de koffie, thee en lul breek ook onder te betalen uren? Nog vergeten: de toilet uren.

      • Jan A. Somers zegt:
        4 oktober 2019 om 17:25

        Er bestaat ook nog zo iets als overmacht. Maar als er nooit iets is gevorderd valt daar ook niet over te praten. Voor mij is het enige: Ons is door vooraanstaande mensen uit Indië voorgehouden, je moet bij het koninkrijk zijn. En alle Indische mensen knikten ja, het waren toch onze vooraanstaande mensen. En zo bleven we wachten op paatje gouvernement die er niet meer was. Waar toen de verjaring overheen is gerold.

  10. Peter van den Broek zegt:
    3 oktober 2019 om 09:11

    Een teleurstellen antwoord, de juiste vraag is niet WIE rekent maar HOE er gerekend is om op die 36 miljard uit te komen.
    De waarde van de claims is al aangegeven. DE hamvraag is dan welke “indexatie” is gebruikt om de huidige waarde van de claims te berekenen bvb de back pay per persoon was in 1946 10.000 waard, hoeveel zou dat bedrag Anno Nu waard zijn?

    Als docent economie leg ik dat zo uit.
    Bij de rente-op-rente berekening is natuurlijk cruxiaal met welke rentevoet wordt gerekend. De redenering is dan, als de Staat het nominale bedrag in 1945 had uitgekeerd dan had zij deze extra uitgave gefinancierd met geleend geld, dwz schatkistpapier/staatsobligaties oid.. De rentevoet waartegen schatkistpapier/staatsobligatie worden uitgegeven is bekend. Maar deze rentevoet is van 1945 tot 2019 niet constant gebleven. Een calculatie obv de gemiddelde rentevoet over die periode is niet betrouwbaar, de afwijkingen zijn te groot. Ikzelf gebruik een gewogen gemiddelde waarbij de afwijkingen geminimaliseerd zijn. In Excel heb ik wat simulaties uitgevoerd om het resultaat te valideren,
    Op basis daarvan is een bedrag van 36 miljard best aannemelijk en redelijk.

    Heer Buitenzorg: De hele rekenarij staat of valt met de indexatie, niet met welk bureau dat berekent
    Maar dit is in wezen een schijnprobleem, dhr Buitenzorg weet dat ook en probeert alleen maar de aandacht af te leiden, dat blijkt wel uit zijn reacties.
    Essentieel is en blijft de rechtmatigheid van de Backpay en andere claims op de Nederlandse Staat .

    Beantwoorden
    • buitenzorg zegt:
      3 oktober 2019 om 10:28

      “Essentieel is en blijft de rechtmatigheid van de Backpay en andere claims op de Nederlandse Staat”
      – dat is juist. Waarom dan al dit gezeur en al die commissiebijeenkomsten met Kamerleden en niet de staat meteen voor de rechter gesleept?
      Nee, er wordt vanuit gegaan dat die rechtszaken worden verloren, en dus moet het spel worden gespeeld van overreding. Precies het spel dat het Indisch Platform enkele jaren terug heeft gespeeld, en waaruit het Gebaar en de backpay regeling zijn voortgekomen. Het spel van het ´meest haalbare´.
      En als er dan al iets uitkomt, – wat zeer te betwijfelen is – , dan wordt daarna een Indisch Platform 3.0 opgericht, en daarna weer een Indisch Platform 4.0.

      Beantwoorden
      • Boeroeng zegt:
        3 oktober 2019 om 10:41

        Die rechtszaken worden ook verloren, volgens de jurisprudentie.
        Daarom probeert men het via de weg van lobbyen, overreding, aandacht genereren.
        Dat ia geen spel.

        Iemand met veel poen zou rechtszaken kunnen opzetten met een andere insteek,
        Een nieuwe insteek vinden waardoor de Nederlandse rechter genoodzaakt is wederom Indonesië aan te wijzen als diegene die de schuld moet betalen.
        Met een beetje geluk wordt men alsnog boos in Indonesië… waardoor meer aandacht in beide landen.

      • Jan A. Somers zegt:
        3 oktober 2019 om 15:24

        “volgens de jurisprudentie.” Volgens mij was er geen jurisprudentie, maar wel volgens het gewone arbeidsrecht, je hebt krachtens je arbeidsovereenkomst recht op uitbetaling van het overeengekomen salaris. Hoefde je niet eens zo hoog te gaan, de kantonrechter. Heb je ook geen advocaat voor nodig, lekker goedkoop. Alleen een papiertje van je werkgever die nee heeft gezegd tegen uw vordering. Afhankelijk van de datum van uw vordering het Indische Gouvernement of de Indonesische regering. (bij werknemers van de Nederlandse staat zoals KM en KL, en werknemers van particuliere bedrijven natuurlijk hun werkgever, maar dat is allemaal geregeld). Denk er wel om, in het arbeidsrecht zijn er wel verjaringstermijnen!

      • Jan A. Somers zegt:
        3 oktober 2019 om 16:08

        ” en niet de staat meteen voor de rechter gesleept?” Is al twee (?) keer gebeurd, het Amsterdamse Hof. De vader van mijn Rotterdamse promotor was er, geloof ik, toen Raadsheer. Beide keren behulpzame rechters, hebben de juiste weg gewezen. Maar dat is al zo lang geleden, en ik had nog geen juridische kennis en interesse. Vandaar mijn ‘geloof ik’. In 1946 is er in Indië een commissie voor geweest. Met als conclusie dat het recht op soldij was verankerd in de wetgeving van het land waar de militairen deel van uitmaakten (Let op, het ging volgens mij alleen om militairen, en er wordt het begrip soldij gebruikt, wat geen salaris is). Daarna is er ook in Nederland nog een ambtelijke commissie geweest, maar volgens hen was er geen geld. Onzin natuurlijk, de staat heeft nooit geld. Moet van de belastingbetaler komen, en op de begroting gezet. Maar daar heb je toch een minister van financiën voor? Die commissie was er in 1951-1953, Kamer 1953-1954 kamerstuknummer 3107 ondernummer 2, VOORLOPIG VERSLAG Nota inzake het Rapport van de Commissie Achterstallige Betalingen. Voor deze CAB was er echter het probleem dat de Nederlandse staat hierbij geen werkgever was geweest.
        Buitenzorg heeft wel gelijk: “Het spel van het ´meest haalbare´.”: En niemand heeft zijn vordering ingediend bij zijn werkgever.

      • R Geenen zegt:
        3 oktober 2019 om 17:29

        @@En als er dan al iets uitkomt, – wat zeer te betwijfelen is – , dan wordt daarna een Indisch Platform 3.0 opgericht, en daarna weer een Indisch Platform 4.0.@@
        Net zoals het IHC, Sophiahof in Den Haag dat in wezen Indisch Huis 4 is? Misschien werkt die methode.

      • Robert zegt:
        3 oktober 2019 om 18:16

        En de backpay van de meeste gerechtigden wordt uitbetaald in het Hiernamaals, na een feestelijke maaltijd!

    • Griselda Molemans zegt:
      4 oktober 2019 om 15:44

      @Peter van den Broek:

      Om de waarde van de claims op 30 september 2019 te berekenen wordt uitgegaan van historische rentetarieven. Deze rentetarieven zijn de rentes van 10-jarige Nederlandse staatsobligaties. De reden om voor deze rente te kiezen is dat het gezien kan worden als een risicovrije rente. Een andere reden om voor de rente op 10-jarige Nederlandse staatobligaties te kiezen is dat er veel betrouwbare data hiervan beschikbaar zijn; en aangezien de claims teruggaan tot 1942 is het van belang dat er een betrouwbare benchmark is. De rente is ook consistent over tijd en de officieel gerapporteerde rentetarieven gaan terug tot 1 januari 1960. De bron van de data is de Federal Reserve Economic Data (FRED). De FRED-database is opgericht door de onderzoeksafdeling van de Federal Reserve Bank of St. Louis en wordt door experts als erg betrouwbaar beschouwd. Er wordt veel naar gerefereerd in wetenschappelijke artikelen en door de media. De data zijn afkomstig van officieel erkende bronnen als centrale banken en overheidsinstanties (vergelijkbaar met CBS) in Amerika.

      In de berekening is ervoor gekozen om de 10-jarige rente jaarlijks als rente bij te schijven. Daarbij wordt voorbijgegaan aan koersontwikkelingen om pragmatische reden en omdat deze vereenvoudiging niet materieel andere bedragen oplevert. Indien de claim niet geldt per 1 januari, cq. tot 31 december, wordt de rente niet berekend over een geheel kalenderjaar, maar wordt er een proportionele fractie van de jaarlijkse rente gehanteerd.

      De claims zijn in guldens en dollars en daarom dient er een geschikte en representatieve wisselkoers gekozen te worden om de waarde van claims te bepalen in euro’s. Omdat de claims in guldens en dollars zijn, dient er een geschikte en representatieve wisselkoers gekozen te worden om de waarde van de claims te bepalen in euro’s. De wisselkoers voor de Euro naar US Dollar – en andersom – is beschikbaar van 1999 tot heden. Echter, de euro is pas op 1 januari 2002 ingevoerd in Nederland en daarom wordt de waarde van de bedragen pas vanaf 1 januari 2002 omgerekend van guldens naar euro’s. Voor 1 januari 2002 wordt de wisselkoers gebruikt van de gulden naar dollar en vice versa. Ook deze data is afkomstig van de FRED en is beschikbaar vanaf 1 januari 1971. Voor de ontbrekende jaren van 1 januari 1942 tot en met 31 december 1970 wordt een vergelijkbare database gebruikt.

      Voor de ontbrekende data van 1 januari 1942 tot en met 31 december 1970 worden data gebruikt van Clio Infra. Clio Infra heeft een aantal databases opgericht met wereldwijde data over sociale, economische en institutionele parameters over de afgelopen 5 eeuwen. De nadruk ligt vooral op de afgelopen 200 jaar en de data zijn consistent met de huidige ontwikkeling op de financiële markten. In 2010 heeft Clio Infra een subsidie gekregen van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO). Tevens werkt het instituut samen met de universiteit van Utrecht, de universiteit van Groningen en de International Institute of Social History. De data kunnen daarom dus als dusdanig betrouwbaar beschouwd worden, zodat deze kunnen worden gebruikt om de rentetarieven en de wisselkoersen te bepalen voor de ontbrekende jaren voor 1 januari 1971.

      Zo, ik ga weer verder met m’n werk. Hartelijke groet.

      Beantwoorden
      • Loekie zegt:
        4 oktober 2019 om 20:12

        Ofwel:

      • Erik Becking zegt:
        5 oktober 2019 om 17:37

        Griselda, ik zeg het nogmaals; GOED GEDAAN!!
        Zou je ook het bedrag kunnen noemen wat een soldaat Infanterie van negentien jaar in 1942 heden ten dage kan claimen voor de periode maart 1942 t/m aug 1945?
        Mijn moeder dient iedere week een aanvraag in, en ze zou er graag een bedrag bij willen zetten.
        Ze gaat ermee door tot ze niet meer kan, dan neem ik het van haar over.

      • Peter van den Broek zegt:
        6 oktober 2019 om 20:09

        @Mevr. Molemans.

        Uw reactie lijkt me meer bedoeld voor de ongelovige Thomassen op dit blog , die met hun onwaardige reacties Uw acties delegitimeren, in een duister daglicht plaatsen. Op basis. van mijn berekeningen blijft het bedrag van 36 mld geloofwaardig en aannemelijk.

        Ik hou vol dat de Nederlandse staat verantwoordelijk is voor de uitbetaling van de claims. De redenatie van de Nederlandse Staat die Indonesie als rechtsopvolger beschouwt, is niet geldig zoals wel blijkt uit de affaire Adriana van der Have, weduwe van Nasoetion, zie (1) en (2). Daarin werd de Staat der Nederlanden in 1953 wel in het ongelijk gesteld.

        Dat andere gerechterlijke instanties daar anders over denken verwondert mij. Ik snap niet dat in rechtszaken over de Backpay de zaak van der Have-Nasoetion niet naar voren is gebracht. In een hoger beroep had daarover duidelijkheid kunnen worden gegeven. Wellicht hadden de anderen niet de onafhankelijke en invloedrijke steun van Prof E. Meijers ( die van het nieuw Burgelijk Wetboek) en een advocaat zoals Rijckevorsel, een vooraanstaand kamerlid van de KVP. Daarmee wil ik natuurlijk niet suggereren dat er sprake is van klassejustitie.

        Ik heb geprobeerd het vonnis van de Haagse Rechtbank te achterhalen om de motivatie te begrijpen, maar klaarblijkelijk is dat vonnis niet gedigitaliseerd , althans vanuit Italie waar ik woon, niet toegankelijk.

        Ik denk dat een beetje onafhankelijke advocaat, die ver afstaat van het Haagse gebeuren, net zoal de advocate Zegveld, iets nuttigs met het vonnis Van de Have-Nasoetion kan doen. Zo niet dan moet een onafhankelijk internationaele rechtsinstantie besluiten welke Staat verantwoordelijk is voor de afhandeling van de Backpay. Nederland kan en mag dat niet in haar eentje en in haar voordeel beslissen. Dan wordt eindelijk Gelijk en Recht gehaald.
        

        (1) https://javapost.nl/2017/01/28/hoe-een-weduwe-de-nederlandse-staat-deed-buigen/

        (2) https://www.nrc.nl/nieuws/2017/01/27/hoe-een-weduwe-de-nederlandse-staat-deed-buigen-6426428-a1543254

      • Jan A. Somers zegt:
        7 oktober 2019 om 12:08

        “dat de Nederlandse staat verantwoordelijk is voor de uitbetaling van de claims.” Ik weet niet over welke claims u het heeft. Ik bemoei me niet met de back pay, alleen met de achterstallige salarissen. Ik dacht dat er hierover twee processen waren geweest, tot aan de Hoge Raad. En die de weg hebben gewezen voor de vorderingen. In 1975 was het G.S. Vrijburg (hé! ingenieur, reserve-officier, met verstand van, en gevoel voor juristerij!), die het begrip ‘ereschuld’ introduceerde. Niet meer een rechtmatige vordering van de achterstallige salarissen met juridische processen, maar een moreel beroep op de Nederlandse overheid. Geen recht dus!.Hij koos voor een vast bedrag om de verschillen in loonschalen, en beroepsmilitairen vs dienstplichtigen te omzeilen. Hij concludeerde dat de juridische weg om recht te halen definitief afgesloten was.Hij besloot in te zetten op een morele verantwoordelijkheid van de regering, waar ook de Hoge Raad in de jaren vijftig op had gewezen. Op 11 november 1976 richtte hij de Stichting Nederlandse Ereschulden op. Sindsdien is het begrip achterstallige salarissen verdwenen en vervangen door Backpay. Leuk, een vreemd woord, kan iedereen zelf verzinnen wat daaronder valt. Indisch verdriet.
        Zijn conclusie dat de juridische weg was afgesloten is niet helemaal correct. De Hoge Raad had de weg gewezen, Indonesië als rechtsopvolgende werkgever. Ware het niet dat intussen de verjaring ertussen was gekomen.

      • Bung Tolol zegt:
        7 oktober 2019 om 12:23

        Hidup ratu Griselda dan raja Peter ,ga zo door pukul terus ,zet die wellustige machthebbers in Den Haag maar klem ! 36 miljard meteen betalen graag !

      • e.m. zegt:
        7 oktober 2019 om 15:35

        @36 miljard meteen betalen graag !@

        — Niet zo dan Bung, laat de regering het geld lenen en in een Investeringsfonds stoppen voor armlastige Indische/Indo generaties -vanaf de tiende, zeg maar- in Nederland en Indonesië, als het water ze in toekomst na aan de lippen staat. Nah…okay dan, ook eventuele toekomstige Amerindo-generaties (idem dito) aan de oostkust, opdat ze zich niet buitengesloten voelen.

      • R Geenen zegt:
        7 oktober 2019 om 17:29

        @@Nah…okay dan, ook eventuele toekomstige Amerindo-generaties (idem dito) aan de oostkust, opdat ze zich niet buitengesloten voelen.@@
        Bij enkele heb ik mede geholpen al wat compensatie te krijgen. Het heet o.a. WUV. $$$$!

      • Jan A. Somers zegt:
        11 oktober 2019 om 16:52

        “de waarde van de claims op 30 september 2019” Arbeidsrechtelijk zijn de claims m.i. verjaard. In het arbeidsrecht zijn die termijnen veranderlijk, afhankelijk van het belang. In dit geval, salaris, schat ik (uit dikke duim) 10 jaar. Vanwege overmacht kon een claim pas vanaf 15 augustus 1945 worden ingediend, + 10 jaar = 15 augustus 1955. Laat me nou eens vriendelijk zijn, 15 augustus 1965. Als je na die datum geen claim meer hebt doordat je geen vordering meer hebt, kan je voor een ereschuld die jaren nadien ook niet meerekenen. In ieder geval niet de indexatie, er viel niets te indexeren. Behalve renteverlies over je vordering op 15 augustus 1945 natuurlijk. Dat is mijn inschatting hoor, ik zal jullie rekenwerk niet helemaal begrepen hebben, en in rekenen ben ik geen wonderkind. Ik kan het best mis hebben. Maar wel van belang, overvragen maakt geen goede indruk.

  11. Peter van den Broek zegt:
    2 oktober 2019 om 22:29

    Heer Buitenzorg hoort een getal wat hem niet zint, waarom is volledig duister. Wat voor getal heeft hij dan in het hoofd, wat voor getal wil hij horen? 36 miljard kan ook 360 miljard zijn is een kwaadwillige reactie, neemt hij Molemans wel serieus met zijn denigrerende taal?

    Vragen kunnen gesteld worden maar geef eens ook een geloofwaardige antwoord, mag ook een calculated guess zijn, een onderbouwd antwoord. Met een Excelsheet kan mooi gerekend worden , what if…… Als financial controller ben ik wel gewend met onvolledige informatie te werken. Trouwens ik heb ook wat rekenwerk gedaan, is nog steeds mijn werk, geschiedenis beschouw ik als een nuttig tijdsverdrijf.

    Beantwoorden
    • buitenzorg zegt:
      2 oktober 2019 om 22:41

      Beste heer Van de Broek,
      Ik reageer niet op dingen die mij niet zinnen. Ik reageer slechts op zaken die ik niet onderbouwd acht.
      Ik heb al zo veel cijfers voorbij zien komen:
      – De Indische gemeenschap in Nederland is inmiddels gegroeid tot drie miljoen (las ik vorige week);
      – In de bersiapperiode werden tussen de 30 en 50 duizend Indo´s gedood;
      – De schuld van de NL overheid is gegroeid tot 36,5 miljard.
      Ook ik doe graag aan rekenwerk. Maar wel op basis van verifieerbare gegevens.
      Mbt de gegevens van Griselda Molemans, nogmaals de vraag: op basis van welk ´onafhankelijk bureau´.

      Beantwoorden
      • Jan A. Somers zegt:
        5 oktober 2019 om 17:11

        “De schuld van de NL overheid is gegroeid tot 36,5 miljard.” Is dit wel allemaal een schuld van de Nederlandse overheid?
        “De rentevoet waartegen schatkistpapier/staatsobligatie worden uitgegeven is bekend.” Het gaat toch (ik ben geen econoom) om het verlies aan rente dat de werknemers hebben geleden? Maar die werknemers rekenen niet met schatkistpapier/staatsobligaties, maar met spaarrente.Of rekent u met het geld dat de overheid verdient door niet uit te betalen, en daardoor geen staatsschuld opbouwt?

  12. Boeroeng zegt:
    2 oktober 2019 om 13:52

    citaat
    _________________
    Een onafhankelijk bureau berekende op grond van indexatie en rente-op-rente de huidige waarde van de claims: de backpay (de nooit uitbetaalde salarissen over 3,5 jaar Japanse bezetting aan 82.000 KNIL-militairen en ambtenaren); de nooit uitbetaalde KNIL-pensioenen; drie buitenlandse compensatieregelingen voor oorlogsslachtoffers c.q. ontheemde gezinnen; en het naar de Federal Reserve in New York weggesluisde goud en geld van De Javasche Bank, de centrale bank van Nederlands-Indië.Het afrondende onderzoeksdossier betreft de ontmanteling van de filialen van de Yokohama Specie Bank en de Bank of Taiwan, de Japanse banken die de oorlogsvoering financierden en waar het in beslag genomen geld, goud en diamanten van inwoners van de bezette kolonie gestald was. Teneinde inzage te krijgen in de afhandeling van deze individuele claims dient er toegang te worden gegeven tot afgegrendelde Nederlandse archieven

    Bron: Uitgebleven Indisch rechtsherstel bedraagt 36,5 MILJARD EURO – Nieuws.nl

    Beantwoorden
    • buitenzorg zegt:
      2 oktober 2019 om 20:11

      “Een onafhankelijk bureau” – Welk onafhankelijk bureau? Mogen we de bevindingen van dit bureau zien, of is het allemaal uit de lucht gegrepen?
      Ik begrijp dat het gaat om de som van: “de backpay (de nooit uitbetaalde salarissen over 3,5 jaar Japanse bezetting aan 82.000 KNIL-militairen en ambtenaren); de nooit uitbetaalde KNIL-pensioenen; drie buitenlandse compensatieregelingen voor oorlogsslachtoffers c.q. ontheemde gezinnen; en het naar de Federal Reserve in New York weggesluisde goud en geld van De Javasche Bank, de centrale bank van Nederlands-Indië.”

      Over de backpay: daarover is eerder een akkoord bereikt (of we dat nu leuk vinden of niet) tussen vertegenwoordigers van de Indische gemeenschap en de overheid; het betrof een lumpsum als vergoeding voor het geheel (niet uitbetaald salaris en pensioenrechten) van gederfde inkomsten.
      Over de buitenlandse compensatieregelingen: dit betreft gelden betaald door Thailand en Japan aan Nederlandse slachtoffers. Voor zover ik kan overzien (en ruimschoots heb onderbouwd in de Java Post) is dit geld daadwerkelijk uitbetaald aan de personen voor wie dit geld bestemd was;
      Over weggesluisd geld via de Javasche Bank: naast de betreffende tekst in ´Opgevangen in andijvielucht´ van Griselda Molemans heb ik daar niets over gelezen. Ik weet het, dit zegt niets. Echter, gelet op haar gemakkelijk te falsifiëren uitspraken m.b.t. ander onrecht (zie hierboven), heb ik daarover mijn twijfels.
      Graag meer info: welk onafhankelijk bureau, welke vraagstelling?

      Beantwoorden
      • R Geenen zegt:
        2 oktober 2019 om 20:23

        @@Over de buitenlandse compensatieregelingen: dit betreft gelden betaald door Thailand en Japan aan Nederlandse slachtoffers. Voor zover ik kan overzien (en ruimschoots heb onderbouwd in de Java Post) is dit geld daadwerkelijk uitbetaald aan de personen voor wie dit geld bestemd was;@@
        Het werkelijk uitbetaald geld is al lang niet meer na te traceren. SAIP vertelde mij na 6 maanden wachten op mijn schrijven, dat die informatie van de betalingen volgens de NL belastingwetten maar 5 jaren moesten bewaard blijven. Die zijn dan ook al heel lang vernietigd. SAIP schreef aan het eind dat ik op hun blauwe ogen moest geloven, dat ze het hebben uitbetaald.
        Het vreemde is dat ik alle documenten en briefwisselingen uit de periode 1950 en latere jaren 70 in mijn bezit heb. Alles is bewaard op volgorde, maar de SAIP info ontbreken.
        Misschien weet u meer en kan u mij zeggen waar ze dan wel zijn te vinden?

      • buitenzorg zegt:
        2 oktober 2019 om 21:11

        Ron, het komt hier aan op details. verklaar je nader. Desnoods aan mij persoonlijk. Je hebt mijn contactgegevens.

      • R Geenen zegt:
        2 oktober 2019 om 22:01

        De details van 5 jaren geleden, waarvan de ene persoon in Nederland woont, als die nog in leven is en die van een persoon van nu 78 jaar in California zijn mij nu niet meer bekend. Ik weet dat de man in Ca, Menno van der Veen, nu in de buurt van San Jose woont. Hij heeft met zijn moeder in een van de Jappenkampen ten zuiden van Medan gezeten. Een van de kampen AEK Pamingke, die met ook de hulp van Luit. Westerling werden ontzet. Deze man is bank in het donker en heeft ook last van nachtmerries. In zijn woning staan dag en nacht de lichten aan. Slaapt met lichten aan in huis. Is al 3 maal afgewezen.

      • buitenzorg zegt:
        2 oktober 2019 om 22:04

        Ron, zoals je begrijpt: hier kan ik niet goed over oordelen, omdat het – op grond van jouw gegevens – een medisch oordeel betreft. Herziening aanvragen, lijkt me de enige optie.

      • R Geenen zegt:
        2 oktober 2019 om 22:43

        Dat begrijp ik. Het was ook een medische beoordeling, want uit de SVB werd een arts naar CA gestuurd die 6 verschillende aanvragen heeft bezocht en beoordeeld. Het volgende punt wil ik maken. Terwijl van der Veen op mijn aanbeveling een nieuwe aanvraag indiende, kreeg ik van uit Nederland het verhaal van een ander waarbij een persoon wel de uitkering kreeg. Dat was jaren geleden gebeurd. Blijkbaar werden in het verleden andere beoordeling er op na gehouden. Vanuit SoCal is het vaak moeilijk werken met Nl instanties.

      • Peter van den Broek zegt:
        2 oktober 2019 om 20:58

        nauw, de onderbouwing op Javapost is wel een soort vergiet, meer speculatief redeneren, veel veronderstellingen. Kijk maar bij topic over claims.

        Op Javapost is de discussie gevoerd, kunnen we hier overdoen, maar dan gaat dhr Buitenzorg weer nat.

      • buitenzorg zegt:
        2 oktober 2019 om 21:09

        Sommigen horen slechts wat zij willen horen. Het zij zo.

    • Jan A. Somers zegt:
      5 oktober 2019 om 16:54

      “82.000 KNIL-militairen en ambtenaren” Dit aantal intrigeert mij. Ziet er ondanks de nullen enigszins exact uit. Waarin is dat geteld? Voor beide groepen splitsing in Nederlanders en Indonesiërs? Voor de militairen splitsing in beroeps en dienstplichtig?
      “de nooit uitbetaalde KNIL-pensioenen” Als hier de pensioenpremies zijn overgemaakt naar Nederland (ABP > SAIP), dan kan SAIP toch niet anders dan pensioenen uitbetalen?
      “het naar de Federal Reserve in New York weggesluisde goud en geld van De Javasche Bank, de centrale bank van Nederlands-Indië.” (niet alleen naar Amerika!) Wat heeft dit met de Indische kwestie te maken? Dit was toch nodig voor het voortzetten van de oorlog buiten Indië? Is naderhand, samen met de Indische staatsschuld aan de RIS overgedragen. Over het overbrengen van de goudschat van De Nederlandsche Bank naar Engeland is toch ook geen kwestie gemaakt?
      Over dat wegsluizen van de goudschat en geld: Toen mijn moeder (+ ik) in Soerabaja eind februari 1942 zoals gewoonlijk het salaris van mijn vader ging ophalen kon ze deze keer niet terecht bij ‘s-lands kas, maar moesten we naar het Gouverneurskantoor. Daar kreeg ze drie maanden salaris mee, drie zakjes met muntgeld i.p.v. papiergeld. Volgens de verhalen was het papiergeld volledig weggesluisd. Het muntgeld was veel zwaarder voor transport, daar was een deel van achtergebleven voor het uitbetalen van salarissen. Ik dacht dat dit geen algemene situatie voor heel Indië was. De operatie met dat goud/geldtransport ging vanuit meerdere plaatsen, op de eene plek ging dat sneller dan op de andere plek.

      Beantwoorden
  13. Bert Krontjong zegt:
    2 oktober 2019 om 05:56

    Ben erg onder de indruk van die oude heer ,professor dr Paul de Chauvigny de Blot geb 15 mei 1924 ,tevens ridder in de orde van Oranje Nassau ,ja hij verzuchtte op een gegeven moment “” Laten we deze discussie stoppen er was al zo veel onrecht gedaan PUNT ER ACHTER !”” Ja kan ik mij voorstellen hij is al 95 jaar en aan het eind van zijn krachten ,hem werd een WUV uitkering geweigerd omdat hij de benodigde papieren niet meer had ,ja dank je de koekoek ,als je leven gevaar loopt tijdens een oorlog is het laatste waar je aan denkt documenten ,ook mijn ouders hadden veel documenten verloren zien gaan .De prof kwam in 1947 terug uit Japanse kampen en werd afgescheept door de Nederlandse autoriteiten met 35 gulden en een paar kleren ( vodden) Daarna werd ook nog eens zijn WUV uitkering geweigerd ,juist vanwege die ontbrekende documenten .Deze prof dr heeft die uitkeringen helemaal niet nodig ,geld zat maar hij heeft er RECHT op ! Daar zit hem de kneep ,hem is onrecht aangedaan ,daar kan prof dr Paul de Chauvigny de Blot niet zo goed tegen ,hopelijk kan die SVB deze enorme blunder op een goede manier goedmaken .( Heb er weinig fiducie in sociaal gevoel bij ambtenaren is ver te zoeken ) .Hoop dat we nog op de hoogte worden gehouden ,hoe deze zaak is afgelopen ,ben erg benieuwd of er toch nog enig menselijk gevoel bij de SVB zit .

    Beantwoorden
    • Loekie zegt:
      2 oktober 2019 om 08:35

      “hem is onrecht aangedaan ,daar kan prof dr Paul de Chauvigny de Blot niet zo goed tegen ”
      Hij is een Jezuïet, die kunnen wel tegen een stootje, tegen een hele stoot zelfs. Die stoten delen ze zewlf ook graag uit.
      Vraag me af of Paul zichzelf heeft uitgenodigd voor het gesprek… of dat hij (op zijn leeftijd) erbij is gesleept, als man van postuur en als illustratie van vermeend onrecht. Denk niet dat hij zich een tweede keer erbij laat slepen.

      Beantwoorden
      • peggysteinblogt zegt:
        2 oktober 2019 om 15:00

        Deze Jezuïet heeft zich bij Indisch Platform 2.0 gemeld omdat hij is afgewezen voor de Backpay en voor zijn Wuv een lange tijd geleden. Vlak voor dit Rondetafelgesprek. Hij is ervoor uitgenodigd omdat hij weet wat er speelt, wilde hij er graag bij zijn. Uitgenodigd dus. Hij laat zich niet zomaar ergens ‘bijslepen’. Wat je hier doet Loekie is met aannames de boel verstieren – zoals vaker het geval is. Deze man die tegen een stootje kan vind het belachelijk wat er rond de kwestie gebeurd en laat zijn stem horen. Zo ook de 91 jarige vrouw die haar zegje wilde doen.

      • peggysteinblogt zegt:
        2 oktober 2019 om 15:04

        Moeilijk he, geloven dat er ook nog een andere wereld is dan de wereld van Loekie.
        gebeurd=gebeurt en vind=vindt

      • peggysteinblogt zegt:
        2 oktober 2019 om 15:02

        Moeilijk he, geloven dat er ook nog een andere wereld is dan de wereld van Loekie.

      • Loekie zegt:
        2 oktober 2019 om 16:32

        Helemaal gelijk Peg. De wereld is zo groot. En één persoontje, wie ook, is in die grote wereld van geen belang. Ik bedoel: als die persoon sterft, dan gaat de wereld gewoon door en door en da’s maar goed ook.

        Zo is de wereld, en het leven, zo oneindig veel meer dan alleen maar vragen om geld.

        Maar wat ‘de Jezuïet” betreft: als ik hem kan bereiken zal ik hem vragen of hij (nog steeds) een wuv-uitkering wil. Ge hoort wat dat betreft van mij.

    • R Geenen zegt:
      2 oktober 2019 om 16:53

      @.( Heb er weinig fiducie in sociaal gevoel bij ambtenaren is ver te zoeken ) .Hoop dat we nog op de hoogte worden gehouden ,hoe deze zaak is afgelopen ,ben erg benieuwd of er toch nog enig menselijk gevoel bij de SVB zit .@
      Weinig tot niets, Bert. Dat heb ik hier wel gemerkt. Die figuren van de SVB, die in SoCal mensen komen bezoeken, kijken wel hun ogen uit. En opmerkingen zoals ” Wat woont U mooi en wat een mooi huis heeft U” Dat is wat de meeste aanvragers krijgen te horen. Waar het omgaat is dan bij de voordeur al een verloren zaak. Zo ook voor een Indische dame van 97 jaar uit San Dimas, die bij haar dochter inwoont. Pas geleden heeft ze nog gebeld. Gewoon om een praatje te maken.

      Beantwoorden
      • Bert Krontjong zegt:
        2 oktober 2019 om 22:35

        Mijn zusje geb 1939 in Fort de Kock was 6 jaar toen ze uit het kamp kwam ( Bangkinang) zou je zeggen wat kan een kind van 6 nou geleden hebben in zo,n kamp ? Nou daar dachten de dokters en psychiaters anders over ,zij heeft al jaren een hoge WUV uitkering ,is haar natuurlijk wel gegund ,want volgens mij en ik kan het weten als haar broer ,heeft ze een behoorlijke tik opgelopen in dat kamp ,ik zei altijd “” zij heeft een kokosnoot op haar kepala gekregen in dat kamp “” .Later veranderde ik dat ,ik zei nu dus “” Zij heeft een hele kokospalm boom op haar kepala gekregen “” Functioneerde zij nog goed in de Maatschappij ? Ja redelijk ze had een goede baan als onderwijzeres maar op een gegeven moment toch afgekeurd met goede uitkering ,alles gevolg van trauma opgelopen in dat Jappenkamp .Mijn 2 andere broers hadden volgens mij ook een beroep op de WUV kunnen doen ,want helemaal sporen deden ze ook niet maar zij wilden dat niet .moet je ook respecteren .

      • R Geenen zegt:
        2 oktober 2019 om 23:22

        Sorry to hear about your sister. Ik heb hier ook een voorbeeld. Zijn naam is Ronald Sitterop, ongeveer 85 jaar. Heeft de problemen rond 10de bat in Batavia na de oorlog meegemaakt. Heeft als jongen mensen in stukken op straat gezien en lijken in de rivier. Heeft voor anderen die niet konden bewijzen, een papier als getuige getekend.
        Heeft zelf aangevraagd bij de SVB. Een jonge dame kwam aan de deur en was weg van hun huis in Upland. Daarna toonde ze niet te weten wat het verschil is tussen een Indische en een Indonesier. Met dat valse rapport werd hij ook afgewezen. Heeft totaal geen vertrouwen in de SVB. Leeft erg teruggetrokken en is meestal terug te vinden in zijn achter tuin en het verzorgen van zijn planten. Nachts vaak vreselijke dromen, waar zijn vrouw van wakker schrikt.

      • Jan A. Somers zegt:
        3 oktober 2019 om 16:47

        “maar zij wilden dat niet .moet je ook respecteren ” Mijn vader en zus, en ikzelf ook, hebben het ook niet gedaan. En niet alleen van de bersiap, maar ook nog de Kenpeitai. Dingen die voorbij gaan. Wij konden ons best zelf redden. En als ik heel eerlijk moet zijn: misschien ben ik het ook vergeten. Ik had zoveel leuke dingen te doen. Zowel in Soerabaja als hier in Nederland. En als slachtoffer zou ik het misschien ook nog moeilijk krijgen met problemen enzo. Ik weet uit ervaring, er zijn mensen erg aan toe met hun gezondheid. Die gun ik alles.

      • Arthur Olive zegt:
        3 oktober 2019 om 17:22

        Ongever 12 jaar geleden heb ik gesproken met een dame die ook trauma had opgelopen in het jappenkamp en daarvoor compensatie kreeg. Ze vertelde me dat ze er op los wilde slaan elke keer als ze iemand zag die op een Japanner leek. Ze was co-eigenaar van RUNEL, de bekende sambal die hier in So. California werd gemaakt en zowat door iedere Indo in Amerika werd gekocht.

      • R Geenen zegt:
        3 oktober 2019 om 18:14

        @@Ongever 12 jaar geleden heb ik gesproken met een dame die ook trauma had opgelopen in het jappenkamp @@
        Ik vraag mij af hoeveel van de Indische mensen, vooral op oudere leeftijd, trauma’s hebben opgelopen. Mijn ervaring na vele gesprekken en vragen, geeft het vermoeden dat het minstens 50% en misschien wel meer. Vraag me ook af wat het percentage is bij het SVB.

      • Loekie zegt:
        3 oktober 2019 om 18:30

        Zou best aardig zijn als je eens zou horen of lezen over oorlogsgetroffenen die heel goed weten wat ze hebben meegemaakt, maar desondanks vrolijk door het leven zijn gegaan en die misschien wel gewoon gelukkig zijn geworden. Ik bedoel: ook eens wat anders dan meppende vaders, agressieve sambel-koks enz enz.
        Moet hierbij opeens denken aan die tekst bij een monument: de geest overwint…
        Je kan je haast niet voorstellen dat er iets overwonnen is als je alleen maar kassian, kassian hoort.

      • Indorein zegt:
        7 oktober 2019 om 14:14

        ” … Ze vertelde me dat ze er op los wilde slaan elke keer als ze iemand zag die op een Japanner leek. ” :
        Ze kon beter een wapen aanschaffen daarzo in SoCal! Dat is in de USA een stuk eenvoudiger dan hier in NL! Inclusief een tas vol munitie! En dan dat wapen laten ombouwen tot een volautomatisch snelvuur geweer. Ook dat is in de USA een stuk eenvoudiger dan hier in NL.
        Dan zou ze ook geen last krijgen van pijn in de knokkels omdat ze “er op los had geslagen”.
        Kortom: Die dame was dus inderdaad geschikt voor een WUV-uitkering!

      • R Geenen zegt:
        7 oktober 2019 om 17:20

        @Ze kon beter een wapen aanschaffen daarzo in SoCal! Dat is in de USA een stuk eenvoudiger dan hier in NL@
        In iedere staat is dat wel anders geregeld. Bv in Texas mogen ze er zelf mee rondlopen. Trouwens in A’dam schijnt het ook niet zo moeilijk te zijn.

  14. Boeroeng zegt:
    2 oktober 2019 om 00:08

    Naar aanleiding van het verschijnen van de heer Blot de Chauvigny aan de ronde tafel… hij kan opnieuw WUV aanvragen.

    Beantwoorden
    • R Geenen zegt:
      2 oktober 2019 om 00:35

      @@die géén oorlogsgetroffenen uitkering heeft ontvangen mag Wuv opnieuw aanvragen @@
      Die goede man is 96 jaar. Moet al het papier werk invullen en opnieuw de boel aanvragen. Hoop dat er iemand hem kan en wil helpen. Is de WUV lichtelijk gechoqueerd door de in het openbaar vermelde weigering. Vermoedelijk werken er bij de SVB teveel figuren alleen voor het geld en hebben geen idee wat de Indische oudjes hebben meegemaakt.

      Beantwoorden
      • buitenzorg zegt:
        2 oktober 2019 om 20:29

        Ron, waarom wordt iedereen hier altijd zo nerveus als een uitkering wordt geweigerd aan iemand die op hoge leeftijd is? Mag dat niet?

        De Wuv is vrij duidelijk; ben je vervolgd geweest (internering) tijdens WO II, dan kijkt een arts naar de vraag of je daar iets aan hebt overgehouden. Indien niet: afwijzen. Indien wel: een uitkering, van welke aard dan ook.

        De Wubo is nog wat ruimer: dáár vallen ook andere calamiteiten (bombardementen, gevangenschap e.d.) onder de wet, evenals – bijvoorbeeld – internering in bersiapperiode. Ook daar geldt: alleen een uitkering als sprake is geweest van medische gevolgen.

        De backpay: daarvoor geldt dat aannemelijk moet worden gemaakt dat iemand begin 1942 (betaald) in dienst was van de overheid, zodat sprake was van inkomstenderving.

        Er zijn vele mogelijkheden te bedenken op grond waarvan iemand niet voldoet aan deze criteria. Of de betrokken persoon nu 80, 90 of 100 jaar oud is.

        Soms het je ergens recht op, soms niet.

      • R Geenen zegt:
        2 oktober 2019 om 21:20

        Buitenzorg, alles wat je daar schrijf is mij ook bekend. En wat mij betreft wordt ik er niet zenuwachtig van. Ik weet welke punten en onderwerpen van belang zijn voor de WUV. Het probleem wat ik zie en vaak niet is te begrijpen valt, is wanneer 2 identieke situaties bij twee verschillende mensen uit twee erkende jappenkampen twee verschillende beoordelingen krijgen.

  15. Bert Krontjong zegt:
    1 oktober 2019 om 18:43

    Mw Stein schrijft “” Hij werd Niet tot de orde geroepen ,daar is het de man niet naar “” Dat geloof ik meteen nu ik naar zijn c.v heb gekeken ,die si Loekie hier plaatste ,buga main wat een man !! Hij is 95 jaar oud en spreekt zo uit het losse polsje ,zonder iets op te schrijven ,hij is dus ook nog eens professor en heeft les gegeven aan diverse universiteiten en zo,n man wordt een uitkering geweigerd omdat zijn papieren zoek zijn ,hemeltergend toch ! trouwens die tante van Peter Flohr is ook een kranige tante van 91 jaar ,ik dacht eerst ,zij ziet er uit als 70 jaar ,hoe kan zij nou wat van de oorlog weten ,blijkt ze 91 te zijn !

    Beantwoorden
  16. buitenzorg zegt:
    1 oktober 2019 om 15:25

    Tja, 36 miljard. Griselda Molemans schrijft doorgaans met een heel dik potlood. Helaas hebben we door de gebrekkige weergave van de zitting haar berekeningen niet voor ons op papier en kunnen daar verder weinig mee. Ze had dus ook 360 miljard kunnen zeggen.
    Wat ik wel bijzonder vond, was dat een kroongetuige, de heer Chauvigny, juist pleitte voor het beëindigen van de discussie. Er was al zo veel onrecht gedaan. “Punt erachter.” Dat was niet de bedoeling van de initiatiefnemers. Hij moest tot de orde worden geroepen door Peggy Stein.

    Beantwoorden
    • peggysteinblogt zegt:
      1 oktober 2019 om 17:55

      Even een goed verslag: Hij werd NIET tot de orde geroepen. Daar is het de man niet naar. Hij reageerde nadat ik zei dat hij zich gemeld had voor zijn backpay én zijn WUV wat hij maar niet gekregen had, dat dat grote onrecht was. Dáárvoor heeft hij zich laten horen. En hij heeft gevraagd of wij hem wilden ondersteunen. Dat laatste is niet voor niets. En ook de verzoening die ‘part of his job’ is bespreekt hij graag, zo men kan zien in al zijn artikelen en bij zijn video’s. Wel graag het hele verhaal. Desnoods ook over zijn afwijzing WUV. vriendelijke groet, Peggy

      Beantwoorden
      • buitenzorg zegt:
        1 oktober 2019 om 18:53

        En waarom is hij bij de Wuv dan afgewezen? Vriendelijke groet, Bert

      • R Geenen zegt:
        1 oktober 2019 om 19:53

        @En waarom is hij bij de Wuv dan afgewezen? @
        Dat heb ik al vaker mij afgevraagd. Waarom krijgt de een wel een WUV uitkering vanwege dat hij bang in het donker is, een trauma ervaring uit het kamp en een ander met de zelfde ervaring en nu altijd alle lichten in huis aanheeft, bang in het donker, het niet krijgt. O.a. Eddy Chatelin van de Crazy Rockers krijgt wel de WUV en een man van ongeveer de zelfde leeftijd uit CA is al 3 maal afgewezen.

      • PLemon zegt:
        1 oktober 2019 om 18:55

        @. Ze had dus ook 360 miljard kunnen zeggen.

        # Dichting und Wahrheit.( Goethe) fictie of feit?

        *** Bert Immerzeel was sinds jaar en dag verbonden aan zowel de Pensioen- en Uitkeringsraad als Stichting Pelita. Hij heeft zich in zijn werk over een lange periode intensief gericht op de verificatie van gebeurtenissen tijdens WO II in Nederlands-Indië en aansluitend de Bersiapperiode.
        Allerlei claims die gebaseerd zijn op die ‘doofpottheorie’ hebben geen kans van slagen, hoe zeer we ook anders willen. De afgelopen jaren werd de Indische gemeenschap een worst voorgehouden door journalisten en advocaten, zonder enig zicht op succes.
        Het effect van die beloftes heeft de geschiedenis en geschiedschrijving van Indië echter geen goed gedaan. Evenmin helpen andere initiatieven die binnen de Indische gemeenschap tot ruzie leiden. Zo werd dit jaar een jarenlange strijd voor herstelbetalingen van de Japanse overheid in een kwaad daglicht gesteld door degenen die vonden dat vrijwillige bijdragen voor deze strijd verkregen waren door oplichting. De rechter oordeelde anders…
        Uit:PELITANIEUWS jaargang 24 nr. 2 oktober 2017

      • buitenzorg zegt:
        1 oktober 2019 om 19:05

        Een wat onbegrijpelijke tekst….Is dit letterlijk overgenomen?
        Ik heb het blad hier niet bij de hand, maar – als het er zo in heeft gestaan – wie schreef dit?

      • buitenzorg zegt:
        1 oktober 2019 om 19:07

        Of is het een samenvoeging van een stuk dat ik zelf schreef met een stukje van Pelita?

      • buitenzorg zegt:
        1 oktober 2019 om 19:26

        Ik heb het gevonden. Onder de titel ´Indië, een discussie zonder eind´, schreef ik twee jaar geleden in Pelita Nieuws:

        “Iets moet me van het hart. De geschiedenis van Nederlands-Indië is te rijk om te worden mishandeld. Schrijfster Vilan van der Loo verwoordde het kort geleden nog in de nieuwsbrief van haar Indische schrijfschool: “Schrijven over Indië kan tegenwoordig snel beladen worden. Het is net of er een nieuw taboe aan het ontstaan is: of we niets uit Indië met vreugde mogen bewaren.”
        De laatste tijd wordt over Indië nog slechts geschreven in de meest donkere tinten. Eerder schreef ik zelf al over dit fenomeen: een combinatie van factoren, ontstaan en gevoed door het internet. Laat ik nog een keer proberen mijn gedachten te ordenen.

        De doofpot
        Dat internet is natuurlijk de meest fantastische uitvinding van de afgelopen decennia. Het verrijkt ons op een ongehoorde manier met toegang tot allerlei bronnen waarvan we het bestaan niet kenden, laat staan de inhoud daarvan. Een voorbeeld: ‘de doofpot’. U kent het begrip wel. Het wordt gebruikt, te pas en te onpas, wanneer we denken dat de overheid ons iets onthoudt waarvan we denken dat we daar recht op hebben. Laat ik u dit zeggen: die doofpot bestaat niet, of althans niet meer. Allerlei documenten die vroeger ‘geheim’ waren, omdat dat gebruikelijk was voor documenten van een zekere importantie, zijn tegenwoordig vrij opvraagbaar of zelfs online in te zien. Als de overheid ons iets onthoudt, dan is dat om een veelheid van juridische, financiële of politieke redenen, maar de redenen van die beslissing worden niet in een doofpot gestopt. We leven tegenwoordig in een transparante samenleving.

        Kritische geluiden
        Allerlei claims die gebaseerd zijn op die ‘doofpot-theorie’ hebben geen kans van slagen, hoe zeer we ook anders willen. De afgelopen jaren werd de Indische gemeenschap een worst voorgehouden door journalisten en advocaten, zonder enig zicht op succes.
        Het effect van die beloftes heeft de geschiedenis en geschiedschrijving van Indië echter geen goed gedaan. Evenmin helpen kritische geluiden ten aanzien van het enige Indische platform dat contact met de overheid onderhoudt over het beheer van het Indisch erfgoed. Boos zijn mág, maar recht van spreken heb je pas als je kunt aantonen veel betrokkenen te vertegenwoordigen. Roepen vanaf de zijlijn is gratuite, en in dit geval contraproductief.
        Evenmin helpen andere initiatieven die binnen de Indische gemeenschap tot ruzie leiden. Zo werd dit jaar een jarenlange strijd voor herstelbetalingen van de Japanse overheid in een kwaad daglicht gesteld door degenen die vonden dat vrijwillige bijdragen voor deze strijd verkregen waren door oplichting. De rechter oordeelde anders. Misschien dat bovenstaande u weinig zegt. Indien zo, des te beter. Het zijn allerlei ruzies die worden uitgevochten op hetzelfde internet waar ik het eerder over had.

        Indië voor niet-Indischen
        De geschiedenis van Indië kent echter nog een andere belangrijke component: die van de oorlog uit de jaren 1945-1949. Ook dáár hangt voor Indië de vlag halfstok. Het KITLV, NIHM en NIOD hebben uiteindelijk toestemming gekregen tot een breed historisch onderzoek naar de gebeurtenissen in deze periode, en zullen, in afwachting van de definitieve uitkomsten, de komende jaren met enige regelmaat hun bevindingen publiceren. Deze zullen ‘Indië’ mogelijk tekenen als koloniale staat waar we niets te zoeken hadden. Zelfs dáár is echter onenigheid over de invulling van het onderzoek, en zijn journalisten op oorlogspad om de waarde ervan te ondergraven.
        Tenslotte, het kolonialisme-debat. Ook al weten we dat het kolonialisme per definitie meer kwaads dan goeds heeft berokkend, is de discussie over de mate waarin nu pas écht ontvlamd en krijgen gerelateerde discussies (de waarde van monumenten, Zwarte Piet, Gouden Koets) een belang dat ook onze kijk op Nederlands-Indië zal raken.

        Een positieve benadering
        Geschiedschrijving is nooit definitief, en zal altijd aan verandering onderhevig zijn. Eén ding is echter duidelijk: degenen die uit eerste hand, en met enige helderheid, nog van Nederlands-Indië kunnen verhalen, zijn schaars. Laten we nu het nog kan naar hen luisteren. En laten we vooral alle initiatieven die hun geschiedenis vastleggen, ondersteunen. Dit jaar werd de vestiging aangekondigd van het Indisch Historisch Centrum in Den Haag, werd de eerste (!) hoogleraar benoemd voor de bestudering van de Molukse geschiedenis, en viert Stichting Pelita haar 70-jarig bestaan. Voldoende redenen om positief te zijn, toch?”

        We zijn inmiddels twee jaar verder. Misschien dat ik het nu iets anders had geformuleerd, maar op de hoofdlijnen sta ik hier ik nog steeds achter.

  17. Boeroeng zegt:
    1 oktober 2019 om 14:48

    Griselda Molemans betoogde dat het totaal van claims die Indische Nederlanders kunnen eisen van de staat zowat 36 miljard euro is.
    Hoor haar verhaal, camerawerk van Tweede Kamer-technici is flut:
    https://debatgemist.tweedekamer.nl/debatten/indische-kwestie?start=7245

    Beantwoorden
    • Loekie zegt:
      1 oktober 2019 om 15:09

      36 miljard lijkt me wat veel…

      Als je een toespraak houdt, met kerst, op een jubileum, tijdens een uitvaart, aan een huwelijksdiner, bij een afscheid, tijdens een vergadering of bij welke gelegenheid ook en je begint met de aankondiging dat je 30 minuten gaat spreken, dan gaan de aanwezigen niet benieuwd rechtop zitten, maar beginnen ze te zuchten. De aandacht ben je dan meteen kwijt en wat je zegt doet er niet meer toe. Deze waarheid is onder meer te vinden in tal van boeken over communiceren.
      Op school, bij colleges, tijdens symposia, congressen e.d. spreekt men wel een half uur of langer. Maar een tafelgesprek is geen symposium of iets. Dan kun je beter een paper uitdelen en in je beperkte spreektijd een spannende samenvatting geven van wat in je geschrift staat met de vrolijke oproep toch vooral te gaan lezen voor het slapen gaan. En als je gaat goochelen met 36 miljard, dan kijken de kamerleden naar het plafond en denken ze aan de staatsschuld, de financiële gevolgen van brexit, de kosten van het onderwijs en de zorg, kortingen op pensioenen… aan alles denken ze. Maar ze denken niet: gaan we doen die 36 miljard…

      Beantwoorden
    • Bert Krontjong zegt:
      1 oktober 2019 om 17:23

      Zie nu pas ,op deze site de bijdrage van Griselda Molemans ,ja een beetje vreemd ,je ziet die cameraman naar links zwenken en ook alle hoofden van de aanwezigen maar Griselda zagen we helemaal niet maar even goed met grote belangstelling geluisterd ,tjonge jonge die Griselda heeft het nodige onderzoek gedaan ,daar is zij niet over 1 nacht ijs heen gegaan ,prachtig die vasthoudendheid van haar ,had zij de onderhandelingen met Martin van Reijn maar gevoerd in plaats van die suffe Silvraire .Krijg je dit soort discussies Martin”” ik stel voor 200 miljoen te betalen aan de Indische Gemeenschap “” Griselda “” Ik stel voor dat de Nederlandse Staat 36 miljard euro gaat betalen aan de Indische Gemeenschap !”” Zo Martin van Reijn bewusteloos afgevoerd naar het ziekenhuis ,nooit meer wat van gehoord ,helemaal van de aardbodem verdwenen .

      Beantwoorden
  19. Bung Tolol zegt:
    1 oktober 2019 om 12:16

    Of we dronken een paar (? Veel) glazen en toen moesten we van de verkeerspolitie blazen en het is wrang maar nu zitten we in het gevang .

    Beantwoorden
  20. Jan A. Somers zegt:
    1 oktober 2019 om 12:03

    Als ik de reacties bekijk, dan is het: We dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was.

    Beantwoorden
    • peggysteinblogt zegt:
      1 oktober 2019 om 17:56

      Heer Somers, wel 360 graden reacties blijven kijken ok. Anders heeft u een beperkt overzicht.

      Beantwoorden
      • Jan A. Somers zegt:
        2 oktober 2019 om 12:16

        “Anders heeft u een beperkt overzicht.” Dit is voor mij de werkelijkheid van vandaag. Het was een standaard bijeenkomst, de kamerleden hebben goed geluisterd, gaan nu terug naar hun fractie, komt onder in de stapel. Behandeling van die stapel is afhankelijk van veel meer andere factoren. Wellicht voor de fractie van groter belang binnen het beschikbare geld. Ja, ik ben een geboren pessimist. Maar in mijn ervaring is dat ook vaak meegevallen. Nu maar weer hopen. In mijn gedachten wordt dat een aai over de bol in het kader van handhaving van rust en orde. Net als vroeger.

      • R Geenen zegt:
        2 oktober 2019 om 17:24

        @@. Nu maar weer hopen. In mijn gedachten wordt dat een aai over de bol in het kader van handhaving van rust en orde. Net als vroeger.@@
        En de bedragen die door mevrouw Molemans worden genoemd zullen dan ook in de doofpot blijven. Dat wordt in de achterkamertjes wel even geregeld. Of zie ik als buitenlandse Indo dat verkeerd.

  21. Bert Krontjong zegt:
    1 oktober 2019 om 09:56

    De Pelita vroeg in 1947 subsidie van de Nederlandse Staat aan ,die werd geweigerd ,die subsidie was bedoeld om huizen te bouwen voor mensen uit Indie ,toen kreeg de Pelita 12 miljoen van Van Mook ,12 miljoen was in die tijd een gigantisch bedrag maar dat geld kwam dus uit de Indische staatskas ,ik neem aan dat Van Mook dat niet uit eigen zak betaalde .Dus er was wel wat geld in die Indische staatskas ,waarom niet ook meteen die achterstallige salarissen betaald ? De Pelita bouwde hier in Nederland inderdaad huizen ermee ,dus met dat geld van de Indische staatskas .Nu doet de Pelita goed werk in Nederland maar hun startkapitaal kwam dus uit Indie en niet van die benepen krenten mikkers uit Den Haag .Het zou daarom de Pelita sieren als ze ook stelling neemt tegen dat onrechtvaardige besluit van de Nederlandse Staat om die salariseisen af te wentelen op de Staat Indonesia .Wat het IHC betreft ja die zit in een spagaat ,ze zijn afhankelijk van subsidies en er is een spreekwoord “” Wiens brood men eet ,wiens woord men spreekt “” Verder mijn respect voor die kleine groep aanhangers van IP 2 ,zag er ook Nelly ( Partner van Boeroeng ) Moest ook erg lachen om die Indische mevrouw ,die dacht “” Ga ik nou gewoon zitten op die stoel of ga ik djonkok ?”” Zij deed er iets tussen in en donderde dus van die stoel af ,exemplarisch voor de Indische situatie ,of je doet het ene of je doet het andere maar beiden ken niet .

    Beantwoorden
    • R Geenen zegt:
      1 oktober 2019 om 16:57

      @@.Wat het IHC betreft ja die zit in een spagaat ,ze zijn afhankelijk van subsidies en er is een spreekwoord “” Wiens brood men eet ,wiens woord men spreekt “”@@
      Mevr. van Genugten, die van de backpay en alle geldelijke getallen weinig tot niets afwist ging toen het IHC verdedigen. Want IHC was geen Indisch Huis. Ze vergeet dat het eerste huis in Scheveningen Indisch was. Het tweede Indisch Huis ook Indisch was. Beiden een grote fiasco. Het derde Indisch Huis in Bronbeek liep vast op de samenwerking met Defensie en het IHC is eindelijk droog gelegd en uit de modderpoel getrokken. Er is een zware dijk omheen gebouwd en de dijken worden zwaar gecontroleerd door o.a. oud militairen. En de I van IHC staat ook voor Indisch.
      Het blijft dus een Indisch erfenis, al geef je er een andere naam aan.

      Beantwoorden
    • Jan A. Somers zegt:
      2 oktober 2019 om 12:01

      “waarom niet ook meteen die achterstallige salarissen betaald ?” Wie heeft zijn/haar achterstallig salaris gevorderd, bij zijn/haar werkgever, toen dat nog kon?

      Beantwoorden
  22. Boeroeng zegt:
    30 september 2019 om 23:20

    Walsen Loekie?
    Ik zie jouw vaak walsen met je verzuurde schrijfstijl.
    Peggy steekt haar handen uit de mouwen. jij walst …

    Beantwoorden
    • Loekie zegt:
      30 september 2019 om 23:42

      Handen uit de mouw betekent niet dat je de naam IP ‘leent’ en dat je organisaties neerzet als onbeduidend. Als je dat verzuurd van mij vindt, up to you.

      Beantwoorden
      • peggysteinblogt zegt:
        1 oktober 2019 om 17:59

        Betreffende organisaties hebben zichzelf neergezet. Daar kregen ze de kans voor. Allen door de kamerleden uitgenodigd. Ook het IP. Deze laatste heeft gemeld zoals wij begrepen: ‘geen behoefte te hebben’. Scherp blijven op wat er zich echt afspeelde lijkt me niet geheel onbelangrijk.

  23. Loekie zegt:
    30 september 2019 om 23:14

    Ferdinandus en Van Genugten zaten daar niet namens “de” Indische gemeenschap, ook niet namens de “eisers”, maar uit hoofde van hun functie, i.c. directeur van Pelita c.q. IHC.
    Zij wisten dat ze te maken hadden met kamerleden, dat de camera draaide en dat er een handjevol mensen op de tribune zat. Ze hadden maar één belang, en dat is hen niet kwalijk te nemen, : hun eigen organisatie niet beschadigen. En dus bleven ze steken in algemeenheden en waren niet in de positie, en hadden ook geen behoefte, om te gaan ‘krijsen’ tegen de commissie.
    En wat het voorbeeld van die 20 euro van Peggy betreft: daarmee viel ze het IHC af, maar meer nog: ze bewees daarmee dat ze voor haar eigen gelijk over alles en iedereen heen wil walsen. Net zoals ze met het IP heeft gedaan. En kijk, zoiets wordt door weldenkenden niet op prijs gesteld.

    Beantwoorden
    • Jan A. Somers zegt:
      1 oktober 2019 om 13:29

      “Ze hadden maar één belang, en dat is hen niet kwalijk te nemen, : hun eigen organisatie niet beschadigen. En dus bleven ze steken in algemeenheden en waren niet in de positie, en hadden ook geen behoefte, om te gaan ‘krijsen’ tegen de commissie.” Dat weet je toch al van te voren, en ze deden dat ook prima.

      Beantwoorden
      • R Geenen zegt:
        1 oktober 2019 om 17:20

        @@hadden ook geen behoefte, om te gaan ‘krijsen’ tegen de commissie.” Dat weet je toch al van te voren, en ze deden dat ook prima.@@
        In de eerste plaats werd er door niemand gekrijst. Period. Maar ze zaten daar ook om de belangen van de Indische mensen naar voren te brengen en/of te verdedigen. They were the wrong persons on the wrong spot.

    • peggysteinblogt zegt:
      1 oktober 2019 om 18:07

      Ze zaten daar omdat ze werden uitgenodigd om hun reactie op de Indische Kwestie. Ze zaten daar namens de groep die ze vertegenwoordigen. Vanuit hun functie. Ze hoeven niet te krijsen. De commissie luistert. Die 20 euro is een klacht die gemeld is. Een van de vele. Daar kun je als IHC en als kamerlid iets van leren. Nu inmiddels is er een programma waar mensen 50 euro voor mogen betalen. Ook daar zullen klachten over komen. Dat lijkt me niet meer dan logisch als het in de totale geste is weggezet als een pleisterplek. En als zogenaamde ‘Collectieve Erkenning’. Bij de les blijven. Het gaat niet om eigengelijk het gaat om het melden van zaken die binnen de gemeenschap leven. Stemmingmakerij Loekie tja, het IP laat het afweten en viert met veel tromgeroffel de behaalde resultaten: en daarmee werd de gemeenschap Collectief erkent… Daar mógen in dit land mensen het niet mee eens zijn. Wat jij.

      Beantwoorden
      • Loekie zegt:
        1 oktober 2019 om 18:25

        Peg, als het IP heeft afgezegd, dan moet ook jij toch toegeven dat daar begrip voor op te brengen is? Immers, jij bent uit het IP gestapt, jij bent iets begonnen met nagenoeg dezelfde naam, jij vecht iets aan wat het IP heeft bereikt. Moet het IP dan aanschuiven bij een gesprek waarin het IP door IP 2.0 de oren wordt gewassen en waar het welles/nietes over de tafel zou vliegen?
        IP zal toch zelfrespect hebben?

      • Bung Tolol zegt:
        1 oktober 2019 om 19:14

        Tja als ik Silvraire ( IP) was geweest en ik had zo,n klote deal gesloten met de Staat ,waarna ik de hele Indische gemeenschap op mijn kepala had gekregen ,zou ik mij ook 100x bedenken om mij tussen die boze Indo,s te begeven .Laf ? nee hoor gewoon lijfsbehoud ,ben bang dat die brave Silvraire getjintjangt zou worden .Lees de grote koppen al in de Telegraaf morgen …”” Man ernstig toegetakeld door boze Indische oudjes in de Tweede Kamer nog wel !!””

      • R Geenen zegt:
        1 oktober 2019 om 19:29

        @@, jij vecht iets aan wat het IP heeft bereikt.@@
        Wat heeft het IP bereikt?

  24. Bert Krontjong zegt:
    30 september 2019 om 22:53

    Wat ik me af vraag ,hoe staan de dames Y van Genugten en H Ferdinandus tegenover Indisch Platform 2 ? Yvonne van Genugten is van het IHC en mw Ferdinandus van Pelita .Op een gegeven moment haalde Peggy Stein het geval aan van een oude Indische dame ,die na betalen van 20, euro entree zeer teleurgesteld was ,”” op mijn zolder liggen meer Indische spullen dan hier in dat museum “” Nou ja zo,n opmerking moet toch wel hard aankomen bij Yvonne ,ik weet het niet maar volgens mij zitten de dames Van Genugten en Ferdinandus niet op 1 lijn met IP 2 ,verder viel mij op dat die SP man veel te laat was ,ben blij dat ik die partij de rug heb toegekeerd .die Groen Links man deed het een stuk beter .

    Beantwoorden
    • Erik Becking zegt:
      2 oktober 2019 om 19:20

      Na het lezen van alle reacties op het ‘rondetafel gesprek’ met de Commissie VWC of WVC (kan ik nooit onthouden) besloten toch even te reageren. Peggy Stein en de heer Te Mey verdienen wat mij betreft alle lof. Allereerst dat zij het voor elkaar hebben gekregen aan tafel te komen bij onze volksvertegenwoordigers en ten tweede voor de manier waarop zij ons verhaal hebben overgebracht. Natuurlijk af en toe rommelig, maar de boodschap kwam zeker over. Ben benieuwd naar het vervolg a.s. donderdag 3 oktober in de plenaire vergadering. Die dame van die 20 euro is mijn moeder. Hieronder haar brief. Meer hoef ik hier niet over te zeggen. Papoea Becking.

      Geachte heer, mevrouw,
      Ongeveer twee weken na de opening door onze koning van het Sophiahof heb ik daar een bezoek gebracht. Omdat het mij zo enorm tegen viel schrijf ik U deze brief.
      Toen ik het nieuws van de opening hoorde schrok ik, omdat ik dacht dat Bronbeek dicht zou gaan, want twee herinneringscentra? Dat slaat toch nergens op?
      Mijn kinderen en ik gaan namelijk graag en vaak naar Bronbeek om onze overleden geliefden en ons eigen leed te herdenken.

      Ik ben een vrouw van 85 jaar en geboren in Temanggung, Java. Mijn moeder is een Indische vrouw en mijn vader een Hollander uit Schiedam. Van hem heb ik mijn blanke huidskleur en lichtgroene ogen.
      Toen ik 7 jaar was moest mijn vader weg om te vechten tegen de Jappen en begon de ellende voor mijn moeder en haar vier kinderen, ik was het enige meisje. Eerst de rampokbendes, die gelukkig ons huis schreeuwend voorbij renden omdat mijn moeder een soort dokter was voor de kampongmensen en ze van haar hielden. Toen werden we door de Nip opgesloten in Ambarawa. Na jaren hongerlijden was de oorlog met Nippon afgelopen, iedereen was blij en mijn moeder besloot naar ons huis in Temanggung te lopen. Daarmee begon voor ons pas de echte hel. Ons huis was vernield en we werden opgejaagd, in kampen hoog in de bergen opgesloten, we ontsnapten en moesten weer op de vlucht. Constant enorme honger en vooral doodsangst. In 1947 kon mijn moeder niet meer en ging in onze armen dood. We moesten toen alleen zien te overleven en bijna dood werden we gered door twee Hollandse soldaten.

      Dat was met de kerst 1948. Onze vader had zijn gevangenschap in Japan overleefd en vond ons twee maanden later terug. Daarmee was de ellende niet voorbij. We werden nog steeds opgejaagd en wisten op het nippertje in Manokwari op Nieuw-Guinea te komen. Daar zijn we liefdevol opgevangen door onder andere Maurits Kokkelink en de Mandatjans, de bergpapoea’s en ik ontmoette de man van mijn leven, die ongeveer hetzelfde had meegemaakt. Manokwari was voor ons een paradijs. Het was heel primitief, maar door hard te werken had mijn man een bedrijf opgebouwd en konden we een stuk land kopen. We werden beschermd door Barent en Lodewijk Mandatjan en samen met de marine richtten we een monument op voor de stoere kapitein Willemsz Geeroms en zijn dappere mensen, zoals onze buurman Maurits. Maar ook hier werden we weggejaagd door Soekarno en moesten eind 1962 hals over kop naar Nederland vluchten, met achterlaten van al onze bezittingen en Papoea-vrienden. We hebben hier in een houten barak de strengste winter van de eeuw doorgemaakt. We hebben het nooit breed gehad. We waren alles kwijt en moesten een enorme schuld terugbetalen voor de overtocht en dingen die nodig waren om te leven, terwijl mijn man nog drieënhalf jaar salaris tegoed had. Hij heeft van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat in twee baantjes moeten werken om zijn gezin te onderhouden.
      Omdat de koning was geweest wilde ik dat nieuwe herinneringscentrum ook zien. Samen met mijn dochter ben ik geweest.
      Wat een grote teleurstelling was dat! We moesten twintig euro betalen en er was bijna niets te zien. Alleen maar ongezellige stalen stellingen met af en toe een foto en een stukje tekst. Er lagen spullen waarmee mijn huis vol ligt. Ik noem dit misleiding! Hoezo kunnen wij hier onze heimwee kwijt? Naar de kampen hebben wij echt geen heimwee, en daar doet dit kille centrum een beetje aan denken!
      En dan de grootste blunder! Er was een expositie over het Indisch Verzet! Vergeten de tollols gewoon de belangrijkste gebeurtenis! Stond niet eens op de kaart!! Nergens Kokkelink of Kapitein Willems Geeroms met hun actie in de Vogelkop van Nieuw-Guinea. Alleen dat Molukse meisje Ajal. Dat was trouwens ook opvallend; bijna alles ging over de Molukkers. Daar heb ik niets op tegen, het zijn mijn vrienden. Maar omgekeerd is dat niet zo! Zij willen niets met ons te maken hebben en laten ons bij iedere gelegenheid links liggen. Alsof zij de enige slachtoffers zijn!
      Nee, het is voor mij heel duidelijk dat er weer dure mensen willen verdienen aan onze ellende! Die hebben daar wat opgezet, niet aan ons gedacht, maar aan baantjes voor zichzelf en hun vrienden! En toen ik hoorde dat er een Jap de baas was, ontplofte ik helemaal! Zijn ze gek geworden!! Een Nip die voor onze belangen moet op komen!! Toen begreep ik hel helemaal. Gewoon weer vriendjespolitiek van óns geld!
      En dan de plaats van dat centrum. Midden in Den Haag. Geen parkeergelegenheid te vinden, of tegen nog een keer heel veel geld.
      Kortom; dat zogenaamde herinneringscentrum is een aanfluiting!
      Dat wilde ik u laten weten.
      Hoogachtend,
      Mevrouw J.M.C. Marks.

      Beantwoorden
      • R Geenen zegt:
        2 oktober 2019 om 20:08

        @Naar de kampen hebben wij echt geen heimwee, en daar doet dit kille centrum een beetje aan denken!@
        Wel Erik, het schrijven van mevrouw Marks en de uwe laten niets aan onduidelijks achter.

      • Boeroeng zegt:
        2 oktober 2019 om 20:45

        De entree voor de expositie te Museum Sophiahof is 9.5 euro. 20 euro is genoemd als totaal voor 2 personen, neem ik aan ?
        9,5 euro vind ik ook wel veel. Had minder gemoeten, maar anderzijds men moet uit de kosten komen. Die entree-inkomsten kunnen nooit een vetpot zijn.

        Bij een naam als museum denken mensen aan iets groters , meer ruimte, meer zalen, meer te zien. Dat is niet zo bij Sophiahof.
        En met zo’n verwachting valt een bezoekje tegen.

      • Loekie zegt:
        2 oktober 2019 om 21:13

        .Dus zou wellicht het woord ‘museum’ niet meer gebezigd moeten worden.
        Alternatief misschien: vitrine, kiosk, plakmuur, fotozuil, kamar portret, rumah anting-anting…

      • R Geenen zegt:
        2 oktober 2019 om 21:30

        Het is niet alleen het kleine museum, maar ook de gekozen onderwerpen en episodes. Bv de keuze van de vrouw in Nieuw Guinea en niet de hele groep Kokkelink. De heer Keller heeft dat zelfde probleem gehad in Bronbeek wat betreft de groep Kokkelink en zijn vlag. Hebben de mensen die de tentoonstelling opzetten wel genoeg ervaring?

      • Jan A. Somers zegt:
        6 oktober 2019 om 16:55

        “de plaats van dat centrum. Midden in Den Haag.” Een van de duurste plekken in Den Haag! Ik vond dat wel een luxe plek voor dat IHC. Tussen ambassadegebouwen. Makkelijk vanaf station HS bereikbaar met één tram, lijn 1. De andere OV=lijnen staan in de folder of op hun website. Voor mensen van buiten Den Haag zijn vrije parkeerplekken in de buurt moeilijk te vinden, maar bijvoorbeeld (wat ik toevallig weet) is er tussen Delft en Den Haag zat vrij parkeren, vlakbij haltes van lijn 1. Wij hebben zelf geen auto, maar als we ergens moeten zijn, is het OV op de computer zo gevonden. Als mijn oudste dochter vanuit haar woonplaats in Den Haag moet zijn, parkeert zij de auto in Delft en gaat verder met lijn 1. (niet vertellen aan een vroegere mede- reageerder, heeft andere ervaringen met parkeren in Delft gehad.)

      • R Geenen zegt:
        6 oktober 2019 om 18:33

        @@Als mijn oudste dochter vanuit haar woonplaats in Den Haag moet zijn, parkeert zij de auto in Delft en gaat verder met lijn 1. @@
        Wat heb ik het dan toch heerlijk hier in SoCal. Van uit mijn huis en woonplaats rijd ik overal naar toe en er is altijd een parkeerplaats.

  25. Loekie zegt:
    30 september 2019 om 22:02

    Ik geloof niet dat het een ijzersterke bijeenkomst is geweest, als ik een en ander beluister.
    Ofwel, wat ik hier ooit zei: Indisch Nederland heeft een overvloed aan opgewonden standjes, maar niet één, niet één iemand die welbespraakt, met kracht, met bezieling, met overtuiging een verhaal kan houden waar vriend noch vijand omheen kan.
    Dat wil zeggen: er zijn wel enkelen die dat zouden kunnen, maar die verkeren niet in de Indische kliekjes te Amsterdam of Den Haag. En los van de vraag of ze het zouden willen, de kliekjes zijn nog nooit op de gedachte gekomen om hen te zoeken en te vinden.

    Beantwoorden
  26. XXX zegt:
    30 september 2019 om 21:26

    Al zo lang bezig maar geen erkenning en financiële compensaties tot de laatste rechthebbende er niet meer is. De “BLANDA” geeft in deze niets en te nimmer toe, helaas!
    Waarom niet naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM)?
    Waar zijn de JURA onderlegde personen(INDO) in de gelederen?

    Beantwoorden
    • R Geenen zegt:
      1 oktober 2019 om 01:20

      Als iemand die van buiten in de NL politieke kamer binnen kijkt, keek ik naar aanleiding van het onderwerp naar de diverse sprekers. Daarbij telde voor mij vooral wie er trachtte voor de Indische iets te betekenen. Van de 4 eerste 4 sprekers kon mevrouw van Genugten wat mij betreft direct naar huis. Mevrouw Fernandes van Pelita zat daar wat betreft het onderwerp ook wat ongemakkelijk. De blanda partner/collega van der Mey? van Peggy Stein probeerde een beetje lief te zijn, maar zei niet veel over het onderwerp. Ja dan heeft Peggy Stein wel zich gepresenteerd als een voorvechter voor de Indische mens.
      Aan het einde heeft zei dat ook nog gedaan bij het helpen van de oudjes. Peter Flohr heeft gelukkig een duidelijke stem en een paar punten naar voren gebracht.
      Daartussen door vond ik de informatie van Griselda Molemans indrukwekkend. Ook de dame en de heren politiek waren er van onder de indruk. Griselda kreeg weinig tijd, maar desondanks is ze er in geslaagd haar punt te maken en hopelijk een shockgolf in de kamer veroorzaakt. Getallen zeggen vaak meer dan een heel verhaal. Nogmaals Peggy Stein, Griselda Molemans en Peter Flohr waren het waard om naar de uitzending te kijken.

      Beantwoorden

Laat een reactie achter op Boeroeng Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.