Ik hield laatst met kennissen een fotoshoot op de begraafplaatsen Eikenduinen,  Nieuw en Oud,  te Den Haag. We zwierven over de begraafplaatsen en we moesten soms wel op de zerken staan .  Niet echt morbide, hoewel we een grapje maakten van ‘zullen we picknicken op dit graf’ of ‘ saté gorengen hier’?
De entree van Nieuw Eykenduynen was niet imposant Er staan 2 nieuwe gebouwen en een grafkaarsenautomaat bij de parkeerplaats. De feitelijke ingang moet je ontdekken in een hoekje. Zet daar toch een mooie poort met tekst , die vanaf 100 meter te herkennen is.
Loop je binnen dan is er  dit beeld:
..
De engel  waakt .  Die bezoeker rechts zou een morbide zwerver kunnen zijn.🤣

Er was een graf Ramakers van Praag. Dat is een unieke naam die in Indië ontstaan is, dus nam ik een foto. Helaas lette ik niet hoe mijn autofocus aan het hannessen was. De meeste foto’s werden blauwgekleurd.

De poort van begraafplaats oudeikenduinen aan de laan van eikenduinen.
.
Voorbij de poort een mooie wandellaan met prachtige oude bomen . Eiken ?
Rechts: een van de fellowship stond plots bij het verloren graf van voorouders.
Ik had de indruk dat veel grafzerken op Oud Eikenduinen meer verweerd en onleesbaar waren dan op Nieuw Eykenduynen.

Daar passeerde ik  het familiegraf de Wolff van Westerrode
Toch maar een foto nemen en thuis kijken of er een link is met de Indische familie de Wolff. En heeft deze man wel iets met Indië te maken ?
Na vorschen thuis….. geen link met Indische de Wolff, maar zijn echtgenote was wel Therese du Perron en ze leefden in Indië.  Therese was een nicht van de vader van de schrijver du Perron.

Voor een hapje en drankje naar Museum Sophiahof gegaan . Een melatispeldje gekocht en de expositie bekeken.  Er was een bericht dat de bersiap in deze expositie gebagatelliseerd zou zijn, dan wel dat het Indonesisch verzet op zich te positief werd uitgebeeld.
………. nex van waar….