Thuis in Beeld

Geplaatst op 18 juli 2016 door Boeroeng

Erry Stoové, voormalig voorziter van het Indisch Herinneringscentrum,
Nu voorzitter van de stichting Herdenking 15 Augustus 1945
Een video van het Indisch Herinneringscentrum
ihcb2_logo

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

23 Responses to Thuis in Beeld

  1. Huib Otto schreef:
    26 juli 2016 om 10:27

    Het is waar dat veel Indo’s ontzettend veel moeite moesten doen om hun Nederlanderschap te bewijzen. Zelfs oorspronkelijk Ned. KNIL militairen en/of hun weduwen en kinderen.

    Ook mijn moeder moest alles uit de kast trekken, tot een advocaat aan toe om te bewijzen dat mijn vader en dus ook zijn wettelijke kinderen Nederlands waren. Ik zie dat niet als een smeekschrift maar als een burgerrecht.

    Wie dat niet kon , had dus een probleem en moest Warga Negara worden al dan niet tegen hun wil. Ja, en dan ben je aangewezen op een smeekschrift. Daar is ook verder niets mis mee.
    Maar ik ben nog geen Indo’s die hun Nederlanderschap op deze moeizame wijze hebben moeten bemachtigen waarvan de loyaliteit elders ligt. En ik zou het me ook niet kunnen voorstellen.

    Als ik geen loyaliteit aan dit land en/of haar oorspronkelijke bevolking zou kunnen opbrengen zou ik akuut emigreren naar een land dat me beter bevalt en niet tegen het eigen land en haar burgers blijven hakken.

    Maar de heer vd. Broek kan getroost zijn. De huidige generaties migranten/vluchtelingen kunnen al vrij snel de Nederlandse nationaliteit kado krijgen. Het enige wat ze moeten doen is een taalles volgen en een zgn. inburgeringscursus. Met behoud van hun oorspronkelijke nationaliteit. En vaak ook nog een levenslange uitkering.

    Is het dan vreemd dat veel van die vluchtelingen al vrij snel nadat ze hun land zijn ontvlucht vrolijk in dat land die ze heeft vervolgd op vakantie gaan. En als er een coupe in hun moederland is ze voor HUN president staan te juichen en politiek andersdenkenden lopen te bedreigen en in elkaar meppen. Dan blijkt hun loyaliteit NIET bij Nederland te liggen maar bij het land waaruit ze emigreerden of zeggen te zijn ontvlucht.

    Beantwoorden
  2. Peter van den Broek schreef:
    25 juli 2016 om 19:10

    De Heren Otto en Somers slaan de plank mis..Loyaliteit was juist het probleem. De Heren zien de historische samenhang tussen de zgn Buitenkampers en loyaliteit over het hoofd, Ik kan niet ontkennen dat juist de zgn Buitenkampers aan den lijve ondervonden wat loyaliteit aan Nederland tijdens het Japanse terreurbewind in het toenmalig Ned.-Indie betekende. De moderne betekenis van loyaliteit en vergelijkingen van bovengenoemde Heren is wel waar maar heeft weinig met het het juiste tijdsbestek te maken.

    Bovendien negeren zij wel de betekenis van het verhaal achter het smeekschrift, al eerder door de zeer geachte Heer Keller gememoreerd. Hij weet tenminste waar hij het erover heeft, hij is toch bij uitstek de ervaringsdeskundige.

    Beantwoorden
    • Jan A. Somers schreef:
      26 juli 2016 om 11:56

      “slaan de plank mis” Dat is voor mij kennelijk normaal. Maar wat heeft de buitenkamper nou met loyaliteit aan Nederland te maken. Ik moest mijn kostje en dat van mijn moeder bij elkaar schrapen. Waar andere Indische huisgenoten van profiteerden zonder een hand uit te steken. Ik had bij de Kenpeitai alleen maar met mezelf te maken, niks met Nederland. Eveneens in de Simpangclub en de Werfstraatgevangenis. En mijn rood/wit strikje om mijn melkwijk rustig te kunnen rijden. Is mij gelukkig allemaal goed gelukt. En ik heb er geen problemen met Japanners en Indonesiërs aan over gehouden. Waarom zou ik? Zij mepten allen even hard (de Indonesiërs bij de Kenpeitai soms wat harder) maar die lui zijn allemaal al dood. Ik heb overigens niets met dat begrip loyaliteit te maken. Ik leef tevreden in een land dat mij mogelijkheden heeft geboden waar ik gebruik van heb gemaakt. Gewoon Nederlander, net als andere Nederlanders. En daar betaal ik gewoon belasting voor, en ga regelmatig stemmen (waar ik als vrijwilliger vaak in een stembureau zitting heb).
      De legitimatieproblemen die sommige reageerders noemen heb ik gelukkig niet meegemaakt. Waarschijnlijk doordat ik van het een in het ander ben gehobbeld. Waarbij ik altijd wel een papiertje met mijn naam en mooie tjaps erop had. Bij de evacuatie op de Princess Beatrix na de bevrijding uit de Werfstraatgevangenis hadden we helemaal niets, en moesten we alleen maar onze naam duidelijk op een lijst zetten. (zie Javapost, 11-02-2011, Met HMS Princess Beatrix naar Batavia). In opvangkamp Struiswijk idem. Toen ik me daar bij het Rode Kruis opgaf voor corveeër in Soerabaja idem (maar ik dacht ook geboortedatum en -plaats). Ik was 15, maar het was nodig dat ik 18 opgaf. Toen ik terug in Soerabaja op de ambulance ging rijden idem, maar ik dacht ook nog nationaliteit: Nederlandse. Toen ik met de Sloterdijk in 1946 naar Nederland ging kreeg ik in Batavia op vertoon van dat Rode Kruisvodje een laissez-passer + ƒ100,00 als corveeër. En met dat papier werd ik in Vlissingen ingeschreven bij wat toen nog de burgerlijke stand heette. En in de zomervakantie haalde ik een monsterboekje voor vakantiewerk bij de Mij. Zeeland. En later een paspoort. En zonder problemen naar Indonesië. Je bent thuis waar je je brood kunt kopen. Nu alleen nog maar kunnen opeten op mijn bersiapbankje. Dan is mijn geschiedenis volmaakt.

      Beantwoorden
  3. siBo schreef:
    25 juli 2016 om 12:15

    ##Indo’s en Totoks hebben één paspoort, dezelfde als alle Nederlanders.
    Ze hebben dezelfde loyaliteit#
    Tsja, dan moet je er wel om vragen [ Smeekbrief]
    siBo

    Beantwoorden
    • Peter van den Broek schreef:
      25 juli 2016 om 12:41

      touché

      Beantwoorden
    • Jan A. Somers schreef:
      25 juli 2016 om 15:42

      NederIndo’s en NederTotoks in Nederland zijn toch gewoon Nederlanders, samen met de Hollanders, Friezen en niet te vergeten mijn Zeeuws meisje. En hebben dus gewoon de Nederlandse nationaliteit en een Nederlands paspoort (of ID-kaart)? Loyaliteit is natuurlijk een ander probleem. Maar daar moet je je niet druk over maken, je bent gewoon wie je bent. Wat ik nog steeds niet weet (of in ieder geval vergeten ben), is hoe of de/het nationaliteit/paspoort van onze broeders/zusters Molukkers/Alfoeren/Papua’s is geregeld. En of hierbij sprake is van een verschil tussen generaties.

      Beantwoorden
  4. Huib Otto schreef:
    25 juli 2016 om 11:06

    In de inmiddels ter ziele gegane Stichting KJBB (Kinderen Japanse Binnen-en Buitenkampers)
    had men ook de merkwaardige opvatting dat de kinderen binnen de kampen meer hadden geleden van de Japanse bezetting dan die daarbuiten.

    Een deelnemer aan discussie werd dan ook pas serieus genomen als hij zich kon beroepen in het kamp gezeten te hebben. Was voor mij een reden om geen lid van die club te worden.

    Ook de zinloze discussie over het onderscheid tussen Totoks, Indo’s, Indonesiers, etc. en het meer of minder leed dat deze groeperingen tijdens de oorlog is aangedaan lijkt me volkomen zinloos. ALLE bevolkingsgroepen hebben geleden. Zelfs zij die met de vijand hebben geheuld of hebben moeten heulen.

    Als jeugdvriend van Frans weet ik uit een kontakt van zo’n twee jaar geleden dat hem het onderscheid tussen binnen-en buitenkampers drommels goed bekend is. Hij was zelf een buitenkamp kind. Denk niet dat hij er zich in zal vergalopperen. Trouwens ook Sandra Reemer weet dat drommels goed.

    Het moet me toch van het hart dat de discussie over Totoks versus Indo’s een weinig zinvolle
    is. Het is net alsof men het heeft over Nederturken of Nedermarrokanen met twee paspoorten.

    Indo’s en Totoks hebben één paspoort, dezelfde als alle Nederlanders. Ze hebben dezelfde loyaliteit. Het Blut und Boden ge-o…….r slaat dan ook totaal nergens op. Is Obsolete !

    Beantwoorden
  5. Peter van den Broek schreef:
    25 juli 2016 om 09:20

    Ik wil niet iemand ter verantwoording roepen dwz veroordelen. Ik wil alleen de gebeurtenissen in hun historisch kader plaatsen, ik wil weten wat er in de Indische Geschiedenis gebeurde en wat we er mee doen, daarbij 15 Augustus als Dreh- und Angelpunkt gebruiken omdat die datum nu éénmaal in ons geheugen is gegrift, Indische gebeurtenissen zijn niet of nauwelijks in de Canon van Nederland opgenomen, in ons collectief geheugen.

    Ook in de Canon staat iets waarvan ik zeg: dat klopt niet. Het gaat om de zin: “de meeste Nederlanders geïnterneerd in burgerkampen”.- ik ben die zin zo vaak tegen gekomen dat ik er bijna in geloofde, maar ik weet als Nederlander toch beter! De meerderheid der Nederlanders zat buiten de kampen, de zgn Buitenkampers door Hetty Naaijkens-Retel Helmrich in haar documentaire zo treffend uitgebeeld en aan de vergetelheid gerukt.

    Buitenkampers is wel een beetje vreemd woord, typisch Nederlands-Indisch? In Nederland is deze scheiding der geesten nooit toegepast. In de Nederlandse situatie is het vernederend, en beschamend om te spreken over Binnen- en Buitenkampers als we het hebben over Joden in WO2. Deze term, uitgevonden in de jaren 80 van de vorige eeuw is plots in het dagelijks spraakgebruik van Nederlanders uit Indie geslopen als uitsluitend en onderschikkend beginsel. In het kamp waren tenslotte de totoks, de blanke Nederlanders wel in de meerderheid. Wij en Zij, het aloude verdeel- en heersprincipe bleef ook in het Kamp gehandhaafd, kan mijn moeder als 14-jarig meisje herinneren.

    Om recht te doen aan de werkelijkheid dient De Canon daarom gecorrigeerd te worden in: “de meeste TOTOKS, BLANKE Nederlanders geïnterneerd in burgerkampen”. Om slechts twee woorden toe te voegen aan de Canon lijkt mij niet teveel gevraagd.

    Ik ben benieuwd of dhr. Frans Leidelmeyer, spreker op de 15 Augustusherdenking, dit woord zal gebruiken. Wie het woord gebruike, werpe de eerste steen ?

    Ik sprak vorige week met een vriend, een Duitser van Iraanse origine. De discussie ging over foutief woordgebruik. In Duitsland heeft het woord Ras of alles wat met Ras wordt verbonden een zeer negatieve klank . Het is incorrect dit woord te gebruiken en men doet er alles aan dit woord of woorden van gelijke strekking uit het Hoch-Deutsch te bannen. Dat zou een goed idee zijn voor Indisch en Nederland.

    Beantwoorden
  6. Huib Otto schreef:
    24 juli 2016 om 11:30

    Wiedergutmachung door de nabestaanden???

    Of moet het het vaderland daarvoor zorgen?
    In casu de Regering?
    Waren hun voorgangers niet mede de veroorzakers van die ellende?

    Beantwoorden
  7. Peter van den Broek schreef:
    24 juli 2016 om 11:11

    Een paar banken met Bersiap plaquettes bij een indisch monument is wel erg goedkoop voor tenminste 3.500 doden en niet te vergeten die duizenden vermisten. Die bankje, als doekje voor het bloeden , zijn pas het begin van de Wiedergutmachung .

    Bersiap en ander gebeurtenissen rondom 15 Augustus passen niet in het zelfbeeld dat Indisch Nederland van Toen had en Nu heeft te beginnen bij Buitenkampers – 15 Augustus – Bersiap – 17 Augustus – koloniale oorlog – gedwongen emigratie. Deze herinneringen zijn in het geweten, weten als Geschiedenis uit het Nederlands bewustzijn verbannen en daarvoor komt in de plaats 15 Augustus 1945 – Sukarno als collaborateur – politionele acties – souvereiniteitsoverdracht -repatriatie: woorden als mythes die repressief of objectief onjuist zijn.

    Beantwoorden
    • Jan A. Somers schreef:
      24 juli 2016 om 11:37

      “wel erg goedkoop ” Ik zou er heel tevreden mee zijn! Maar op die plaquette a.u.b. geen nullen vermelden, dat is pas goedkoop. En ik twijfel eraan of Indisch Nederland wel een zelfbeeld heeft. Afgezien van enkele oprispingen in dit krantje blijft het in Indisch Nederland oorverdovend stil. Ik dacht dat het aantal zeurders op I4E over die bankjes op de vingers van één hand te tellen zijn. Goed, met de zwijgende meerderheid meegeteld, de vingers van twee handen.

      Beantwoorden
  8. Huib Otto schreef:
    23 juli 2016 om 11:59

    Fijn dat er kennelijk meer mensen vinden dat het Indisch Monument onvolledig is.
    Een paar banken met Bersiap plaquettes er op bij het Indisch Monument er bij zetten en meenemen op de jaarlijks herdenking is al voldoende.
    Maar het blijkt dat er bij de Indo Bobo’s en/of de politiek geen belangstelling voor bestaat.
    Zelfs niet voor een Bersiap monument in Bronbeek. Dat laatste mag natuurlijk wel als alternatief als je het zelf betaalt als nabestaande van een Bersiap slachtoffer. En ik heb besloten om er niet meer voor te schooien op mijn oude dag.

    Beantwoorden
    • Jan A. Somers schreef:
      23 juli 2016 om 12:12

      Zelf ga ik niet meer naar de herdenking zelf, een beetje te oud. De TV-uitzending is voor mij dan genoeg. Maar wel een paar dagen later op het bestaande bankje zitten met een zelf bedachte plaquette voor mijn ogen. Met een koekje en een pakje fris. En mijn Zeeuws meisje snapt het allemaal, is zelf ook oorlogskind. En heeft ook het hoofd gebogen op Kembang Kuning. Net zoals ik bij het graf van haar moeder in Vlissingen.

      Beantwoorden
    • bokeller schreef:
      24 juli 2016 om 14:01

      Als U het onderstaande opent,ziet U ’n mannetje staan met
      lange haren en een bamboe speer.
      Zo begon in de vorige expositie in het Museum Bronbeek
      het bekende Bersiap verhaal.
      Heden,dus nu in de vernieuwde opstelling komt alleen
      de ”Bamboespeer ” terug maar dan als ’n Triomf ,dat
      hiermede de Vrijheidsstrijd werd bevochten.

      http://ok360.nl/fullscreen/Bronbeek_pan11_VN03_040209f.html
      En verder het bekende dood zwijgen.
      siBo

      Beantwoorden
  9. Peter van den Broek schreef:
    20 juli 2016 om 09:16

    Ik vraag me af of dhr Erry Stoové , als Vz van bovengenoemde Stichting de datum van 15 Augustus 1945 ter discussie zal stellen. Ik heb al aangegeven dat deze datum formeel, juridisch en ook feitelijk niet het einde van de oorlog in Azie betekent, tenminste als je deze vergelijkt met de wijze waarop de beëindiging van de oorlog in Europa plaatsvond, laat staan dat je het betekenis van rede van de Japanse Keizer beoordeelt (in naam van wie en als verantwoordelijk voor wat?).

    Dhr Stoové is weliswaar van na de oorlog, dat is ook de Vz van het Indisch Platform, maar dat betekent niet dat je hem mag uitsluiten van een oordeel dienaangaande. Als hij toch de branie, de bravour, strijdlust, vitaliteit en trots heeft, in de woorden van Tjalie Robinson, dan kan hij toch of juist als man van twee Werelden, een interessante discussie initiëren.

    Mij gaat er niet om de datum van 15 Augustus om te stoten, die is éénmaal in het geheugen, in de Geschiedenis gegrift. Het gaat erom aan 15 Augustus een meervoudige betekenis te geven zoals dat in de Geschiedenis tot uitdrukking komt. Bij 15 Augustus houdt de oorlog tenminste in het toenmalig Ned.-Indie niet op Het monument an Sich mag uitdrukking zijn van een oorlog maar dan dienen ook andere gebeurtenissen die onlosmakelijk met 15 Augustus samenhangen, beeldend gememoreerd worden, zoals de Bersiapperiode en andere gebeurtenissen uit de koloniale oorlog. Als dat gebeurt, dan heeft die plaats in Den Haag recht op de titel – Het Indisch Monument –

    Beantwoorden
  10. Peter van den Broek schreef:
    19 juli 2016 om 17:23

    Zeer geachte Heer Keller, zaal 4 is toch die zaal met die oplopende vloer richting Japanse vlag? In de vloer waren vitrines geplaatst, die de belangstellende alleen bukkend kon bekijken, zoals 3 samoerai-zwaarden, waarvan de betekenis voor de tentoonstellingsmakers onbekend was. ?

    Als dat zo is, heeft mijn moeder op de tentoonstelling toen ze nog relatief jong was, ergens achter in de 70, zonder dat ze zich ervan bewust was, het ontegenzeglijke genoegen mogen smaken, weer buigend richting Japans vlag te lopen. Histoire se répète, ook voor haar.

    In één woord een walgelijk en weerzinwekkende vertoning op het perverse af. Gelukkig zijn de tentoonstellingsmakers eindelijk na jaren zich ervan bewust dat het toch een faux pas was en zijn tot inkeer gekomen. Dat moet ik ze wel nageven. Al is de herinnering nog zou snel de waarheid achterhaalt hem wel.

    Beantwoorden
    • bokeller schreef:
      19 juli 2016 om 18:36

      ##Gelukkig zijn de tentoonstellingsmakers eindelijk na jaren zich ervan bewust dat het toch een faux pas was en zijn tot inkeer gekomen..##

      Misschien ben ik wat onduidelijk geweest met de toelichting
      op de bovenstaande.”Museum zalen.
      In ’t kort , zo zag de vaste Expositie in het Museum Bronbeek
      er toen uit..,voordat het werd herschapen tot de nu nog
      steeds bekende Japanse achtertuin.
      siBo

      Beantwoorden
      • bokeller schreef:
        19 juli 2016 om 23:14

        Hier verteld een gids over de vaste expositie van het Museum.
        Bij punt 28 en zelfs veel eerder ,komt er een vreemd verhaal
        boven water.
        Mss.dat het Uw belangstelling heeft.
        Web Opdrachtenboekje Bronbeek2013 – defensie.nl
        siBo

  11. Peter van den Broek schreef:
    19 juli 2016 om 12:46

    Zeer geachte Heer Keller: …De Japanse tuin, een aansprekend plaats, maar wel een tentoonstelling over de Bersiap, wel met wat kuilen in de grond. Valkuilen, net zoals bij die andere en beruchte tentoonstelling, ik dacht het Verhaal van indie, stuitend, beschamend, degenererend (entartete Kunst) . Hebben we weer gelegenheid om te buigen. L’histoire se répète, nous assistons à une nouvelle catastrophe. Dit ter herinnering aan het HerinneringsCentrum.

    Beantwoorden
  12. siBo schreef:
    19 juli 2016 om 09:02

    ## 15 augustus van dit jaar is het 70 jaar geleden dat door capitulatie van Japan in Nederlands-Indië een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog in het gehele Koninkrijk der Nederlanden.###

    Tsja ,toen brak de hel los in Nederlands -Indië, misschien
    dat die tijd ‘ns door het ” Indisch Herinneringscentrum”
    in beeld gebracht kan worden.
    Waar ?
    In de Japanse achtertuin natuurlijk !!!
    siBo

    Beantwoorden

Laat een reactie achter op bokeller Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *