Indiëherdenking Den Haag gemist ?

Geplaatst op 15 augustus 2015 door Boeroeng

klokindischmonument
Zie de NPO-opnames  15 augustus Indië-herdenking in  DenHaag en de documentaire ‘Wat komen jullie hier doen?’.

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

14 Responses to Indiëherdenking Den Haag gemist ?

  1. R.L.Mertens schreef:
    16 augustus 2015 om 22:59

    De andere kant van de medaille; Herinneringen aan 17 Augustus 1945.
    Pemoeda’s van de Tentara Repoeblik Indonesia Peladjar; ‘We waren nog kinderen( in de leeftijd tussen 12-22 jaar) en als één van ons was gesneuveld(en er waren er heel wat) moest ik ook iedere keer weer huilen, de tranen liepen mij over de wangen. Heel duidelijk zag ik voor mij, hoe we zo net nog grapjes maakten, vochten om het hardst om de laatste katjang van het bord te graaien. Om de beurt een trekje namen van een distributiesigaret. Samen dronken uit dezelfde klapper dop en samen baadden in ons blootje in de kali. Oh God, ontvang hun ziel aan Uw zijde. Vergeef hun zonden, geef troost aan hun vader en moeder waar zij ook waren, toen hun geliefde zoon sneuvelde. Amen’. Harun Zain ex.1e kl.KWIII 1941/ Berkeley University USA/ gouverneur West Sumatra.

    Beantwoorden
  2. Pierre de la Croix schreef:
    16 augustus 2015 om 13:54

    Taal naar mijn hart van de heer Cap van Balgooy.

    Ik moge in dat verband ook verwijzen naar de reactie van onze Aborees Pak E.M., onder het topic “Akihito spreekt ….”. Ouders en vooral vader door het Nederlandse gouvernement genaaid*. De zoon heeft zijn eigen weg én geluk in Nederland bij de Nederlanders gevonden, zonder zijn ouders te verloochenen en hun lot te bagatelliseren. Groots!

    * “Genaaid”: Excusez le mot, een netter woord heb ik niet voor de behandeling van de Molukse KNIL-militairen die door de Nederlandse overheid naar Nederland zijn gehaald. Gelukkig mag onparlementaire taal op I4E worden geschreven. Gisteren las ik nog iets over “scheten laten” op een herdenkingsbankje. Maar dat terzijde. Terug naar “was ich noch zu sagen hätte …. “.

    Gisteren gedaan wat ik ieder jaar op 15 augustus doe (zie mijn bijdrage onder “Ik herdenk …”). Anders dan alle andere jaren heb ik niet gekeken naar de herdenkingsceremonie op het buisje. Alles voorspelbaar, de rituele dans gedanst volgens de geijkte choreografie. Scenario ligt vast. Wellicht wettelijk vastgelegd. De “keynote speaker” gescreened, haar/zijn speech in orde bevonden. Nergens staat het woordje “bersiap” of iets over “Indonesische excessen na de Japanse capitulatie”. Nog wat mooie woorden van een andere hotemetoot getoetst. De generaals opgetrommeld voor het cachet, de kranslegging, het défilé, het “Indisch Onze Vader” (wat is er zo Indisch aan?) afgewerkt en dan ….. aaaal. Over tot de orde van de dag. Vluchtelingen, de politie CAO, de koopkracht, de uitkeringen en pensioenen.

    O ja, de konech was aanwezig. Als extraatje, want het was een lustrum. Te druk om ieder jaar te komen en hormat te betuigen aan hen die leden en vielen voor ZIJN koninkrijk. Dat gebeurt wel op 4 mei …. Mogen de Indische slachtoffers bij de gratie van Toean Allah aanschuiven.

    Een beetje djèngkèl geworden dus dit jaar. Mede door de vele discussies en debatten op dit wonderschone forum. Met respect lieve lezertjes, ik vind veel “water under the bridge” zoals de Britten zeggen. Op z’n Hollands “veel wind die voorbij is”. Daar gaan de molens niet van draaien. De Japanners slecht en hardleers, het Nederlandse gouvernement perfide, de Indonesische regering komt haar verplichtingen niet na. Naald blijven steken in de zelfde groef van de zelfde grammofoonplaat. Geen nieuwe gezichtspunten. Geen werkbare oplossingen. What’s new, Pussycat?

    Indisch Nederland staat met lege handjes. Ik denk dat al het gemopper, gebrom en gelamenteer op de Nederlandse regering(en) niets uithaalt. Daar is een aantal redenen voor aan te wijzen. De Indische gemeenschap is niet zo hecht en eensgezind en herkenbaar als op deze site vaak wordt gesuggereerd. Zij gedraagt zich niet als “gemeenschap”. Dientengevolge worden de organen die de, aldus fictieve, gemeenschap formeel vertegenwoordigen, door de overheid niet erg serieus genomen. En – al dan niet ook “dientengevolge” – halen die vertegenwoordigende organen, het IP voorop, ook niet alles uit de kast wat er uit te halen zou zijn. De vertegenwoordigers van de Joodse gemeenschap hebben dat beter bekeken. Hun lobby en PR-molen werkt voortreffelijk. Iemand moet maar naar een keppeltje wijzen of de holocaust bagatelliseren en de rapen zijn gruwelijk gaar. Bersiap is geen holocaust, maar toch …… wat weet Nederland er van? Waarom staan de media nu wel weer bol van de Nederlandse excessen in Indonesia die eigenlijk “oorlogsmisdaden” moeten worden genoemd?

    Dus …. de moraal van mijn verhaal is dat een iegelijk haar/zijn zegeningen zou moeten tellen en zich niet moet opwinden over wat oma en opa, vader, moeder, tante’s is aangedaan. Wie het er niet bij wil laten zitten, die zoeke naar andere middelen dan de pen of het toetsenbord. Middelen die effectiever zijn dan keer op keer het zelfde ach-en-wee schrijven op sites als I4E.

    Ik heb de wijsheid niet in pacht, ik zie geen oplossingen. Evenals Pak Eppeson ben ik dankbaar voor al het goede dat mij is overkomen na mijn vertrek uit Indonesia. Onrecht vergeten kan ik niet, maar ik ben wel zo wijs geworden dat ik mijn leven er niet door laat verpesten als ik er niets aan kan doen.

    Zo, dat lucht op. Blij dat ik in dit goede Nederland in ieder geval mijn mening mag uiten. Dan hoef ik niet bang te zijn dat ik daarom wordt neergesabeld. Bij voorbaat bied ik die lezertjes mijn excuses aan die zich aan dit stukje wild hebben geërgerd. Het was niet mijn bedoeling.

    Pak Pierre

    Beantwoorden
    • Jan A. Somers schreef:
      16 augustus 2015 om 16:38

      “Nergens staat het woordje “bersiap” of iets over “Indonesische excessen na de Japanse capitulatie”.” Natuurlijk niet, die bestaan niet, toen was het vrede. Maar net als de heren Van het Kruis en E.M. ben ik wel tevreden over mijn bestaan in Nederland.

      Beantwoorden
    • Ferry Geuther schreef:
      16 augustus 2015 om 22:03

      Mooi gesproken Pierre.

      Beantwoorden
      • Pierre de la Croix schreef:
        16 augustus 2015 om 22:34

        What else to do on a rainy day?

        Pak Pierre

      • Ron Geenen schreef:
        16 augustus 2015 om 23:41

        “What else to do on a rainy day?”

        Als het een troost is voor u, hier is het vandaag een hitte golf van 40 graden. Gelukkig niet vochtig en morgen zakt het een graad of 6 a 7.

      • Pierre de la Croix schreef:
        17 augustus 2015 om 11:01

        Ik neem het weer zoals het komt.

        Regent het op een warme dag, dan vind ik het niet erg om buiten te zijn en nat te worden. Nog een erfenis uit vroeger tijden onder de tropenzon. “Mam, mag ik in de regen baajen?” vroeg ik mijn moeder als het in Semarang in de natte moesson met bakken uit de lucht kwam. Ergens was de dakgoot lek. Ik wist niet beter. Die dakgoot was altijd lek geweest. In Indië had men niet zo’n haast met onderhoud en reparatie. In het huidige Indonesia ook niet, geloof ik. Hoe het ook zij, door dat gat in die dakgoot kwam een enorme hoeveelheid water naar beneden. Een heuse pantjoeran. Feest!

        Regent het en is het buiten kil, dan heb ik binnen van alles te doen. Een Bergrede schrijven op I4E bij voorbeeld. Of zoals dadelijk, mijn eerste les van na de vacantie voorbereiden voor “anderstaligen”, zoals de allochtoontjes moeten worden genoemd van de Stichting waarvoor ik als vrijwilliger werk.

        Hebben we eindelijk eens een hittegolf in NL? Dan wat langer luieren in de krosi males in de schaduw. Naar de vogeltjes luisteren of kijken, hoe de kat een vlinder probeert te vangen. Glaasje klapperwater met ijsblokjes erbij. Heb kort geleden ontdekt dat Albert Heijn het in kartonnetjes verkoopt. Ben er aan verslaafd geraakt. Smaakt alsof het zo uit de klapperdop komt. Ben nog niet in de verleiding gekomen om er rozenstroop bij te doen. Die maakt dik en in mijn geval …. nog dikker. Afzien. Ook een vorm van Ramadan.

        Dus ook t.o.v. het weer vertoon ik typisch boenglon gedrag. Aanpassen. Typisch Indisch? Weet niet. Heeft wel met een zekere luiheid te maken. Niet willen vechten tegen de bierkaai.

        Pak Pierre

  3. Cap van Balgooy schreef:
    16 augustus 2015 om 06:29

    Vergeten en vergeven. Het is ZEVENTIG jaar geleden dat de oorlog opield dat is een mensenleven. In die tussentijd ben ik rustig door gaan leven. Gelukkig heb ik mijn schulden afbetaald, Nu kan meneer Rutte mij niet vervolgen.

    Beantwoorden
    • Ron Geenen schreef:
      16 augustus 2015 om 18:21

      “Nu kan meneer Rutte mij niet vervolgen.”

      Ik geloof niet dat hij de moed heeft om dat te proberen. Ik ken een paar hier in Ca. die bezoek kregen van ambtenaren van een zekere Klompe. Die werden toen weg gelachen.

      Beantwoorden
  4. Ron Geenen schreef:
    16 augustus 2015 om 00:18

    Net ontdekt dat NPO mij niet toelaat om de Indieherdenking in Den Haag te zien.

    Beantwoorden
  5. Ron Geenen schreef:
    15 augustus 2015 om 22:42

    Dank voor het zenden van de film.
    Al doen de beelden mij bij het zien van ons leven ongeveer 70 jaar geleden, wel heel veel pijn.
    Maar niet alleen pijn, maar ook een enorme boosheid, zoals het in rekening brengen door de Nederlandse staat, voor kleren van andere landen via het rode kruis.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *