Op de vraag welke associaties men bij Papoea heeft scoren begrippen als ‘natuur’ en ‘peniskoker’ goed. Slechts 17% van de Nederlandse bevolking weet dat Papoea geen onafhankelijke rechtsstaat is. De helft van de Nederlandse bevolking, 46%, weet zelfs niet dat Papoea een voormalig Nederlandse kolonie is (Nederlands Nieuw-Guinea). Nederlanders zijn dus niet bekend met de eigen geschiedenis. Ook het onrecht dat de Papoeas de afgelopen decennia is aangedaan is hen onbekend. Bron.
Luister hier Radio 1 van 10 juni
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
@: Dus mensen met verschillende rassen kunnen niet in één land wonen?
Nee, kennelijk niet. Dat wordt o.a. gestaafd door de alom bewierookte maar danig mislukte multiculturele samenleving.
Ook de repatriëring van indertijd de Indo’s uit voormalig Ned.-Indië bewijst dat: we werden toch aangezien voor belanda’s? En dat, terwijl menige Indo familie niet beter wist dan dat Indië hun thuis was, omdat ze al enige geslachten lang daar hadden gewoond en geleefd.
Meneer Jeroen, ik ken u niet, maar als u een Indo bent van de 1e of 2e generatie dan moet u dit toch weten?
En bent u dat niet, dan moet u zich maar eens verdiepen waarom in landen als Irak, Syrië en Libië, maar ook in Centraal Afrika men elkaar de hersens inslaat alleen al omdat je van een andere stam bent. En dichter bij huis: wat dacht u van het voormalige en thans uiteengevallen Joegoslavië?
Net zoals die andere kolonisators (Engeland, Frankrijk, Duitsland e.a.) van weleer, veegde Nederland indertijd ook alles op 1 hoop zonder ook maar enige rekening te willen houden met de totaal verschillende rassen en hun culturen. Indonesië is geen eenheid, en was het voorheen (voordat NL er kwam) ook niet. Andere rassen worden volkomen onder de voet gelopen door de massa van de Javanen. Dat gaat soms vreselijk mis. Denk maar eens aan wat er gebeurde in de 90-jaren van de vorige eeuw op Kalimantan! En wat te denken van de Molukse vrijheidsstrijd?
Wat u beschrijft over waargenomen vriendschappen is heel andere koek, dat zijn individuen. De maatschappij is vaak totaal anders.
Helemaal gelijk. Ook in Israel slaat men elkaar de hersens in en daarom terecht dat Nederland zich van dat land gaat distanciëren, mede dankzij het GroenLinks van een Indo.
http://nos.nl/artikel/2043403-geen-stedenband-tussen-amsterdam-en-tel-aviv-na-kritiek.html
@Loekie “terecht dat Nederland zich van dat land gaat distanciëren”.
Niet helemaal omdat ook hier extreme groeperingen aan beide zijden een verkeerde voorstelling van zaken geven en om dan 1-zijdig een heel volk melaats te verklaren draagt ook niet bij tot het bijeen brengen van jood en palestijn.
***16 juli, 2014 ,,,Europa en de Verenigde Staten kijken in het beste geval toe hoe het Midden-Oosten afglijdt naar een totale oorlog, of zijn er in het slechtste geval medeplichtig aan. De confrontatie die Israël aangaat in de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook gebeurt immers niet in een vacuüm. Het is haast onbegrijpelijk dat Israël dit risico mag nemen terwijl de hele regio rondom in brand staat, en jihadisten sterker worden in buurland en bondgenoot Jordanië.
De Israëlische regering moet dringend joodse extremisten isoleren in plaats van zelf extremistisch uit de hoek te komen. En de internationale gemeenschap moet dringend meer aandacht besteden aan joods extremisme, en niet uitsluitend aan islamitisch extremisme.
http://hetgrotemiddenoostenplatform.nl/israel-en-palestina-cascade-van-de-dood-door-pieter-stockmans/
@: Dus mensen met verschillende rassen kunnen niet in één land wonen?
U hoeft het echt niet zo ver te zoeken
http://www.trouw.nl/tr/nl/6700/Wetenschap/article/detail/4089415/2015/06/27/Joodse-kinderen-in-1951-weggehouden-bij-de-prinsesjes.dhtml
siBo
Sorry meneer Loekie, Jesse Klaver is geen Indo, dat is zijn moeder. Zijn vader is een Marokkaan. En dan ben je een Marokkaan, want afstamming wordt bepaald door de vaderlijke lijn en niet door de moederlijke. Ook als je vader totaal geen belangstelling in je heeft en je aan je lot overlaat (maar dat doen Hollandse en Indo vaders ook met hun kinderen lees je soms in de krant).
Overigens: ik ben blij dat dhr. Klaver geen Indo is. Ik heb zijn inaugurele speech gelezen en kom tot de conclusie: leeghoofd! Gebral van een persoon die nog niets op zijn conduite staat heeft: een ,muis die brult!
Verder merk ik op, dat u net zoals vele anderen hier te lande, een mening hebt over Israël en haar buren. Wilt u mij daarmee iets duidelijk maken ofzo?
Amsterdam is een van meest hypocriete steden ter wereld. Immers, zij heeft wel een amicale stedenband met o.a. Beijing. En weet u het nog?: daar reed een tank over een protesterende student heen in opdracht van de regering. Probeer in Beijing maar eens luid en duidelijk iets tegen de regering te zeggen of te schrijven, dan is je lot bezegeld. Maar Amsterdam veegt zoiets onder de tafel, want ja de Chinezen moet je niet voor het hoofd stoten, toch?
Deze Chinezen echter veroveren langzaam maar zeker het gehele zuidoosten van Azië, te beginnen bij de zeeën, die ze claimen als hun gebied. Ik hoop echt, dat de Amerikaanse Navy daar korte metten mee zal maken.
Ja, klopt, ik ben wat men zou noemen een rechtse rakker! Schaam me er absoluut niet voor ook. Er zijn al genoeg linkse rakkers.
Jesse Klaver is indo-europeaan omdat zijn moeder dat is. Al haar voorouders zijn ook zijn voorouders.
De nationaliteit van zijn vader is een andere kwestie.
Hoe iemands culturele identiteit is, zijn gevoelen, is ook niet persé hetzelfde als die van zijn vader. Jesse Klaver is Nederlander en voelt zich ook zo
Van beide ouders heeft iemand evenveel voorouders nl 50% en 50%. Dat is de afstamming en niet alleen van de vader.
Even afgezien van zijn politieke standpunten vind ik dat Jesse het aardig doet. Een fris geluid aan de linkerzijde van het politieke spectrum. En over de leeftijd… weet Indorein nog hoe oud Hans Wiegel was toen hij lijsttrekker van de VVD werd?
Pak Boeroeng
Hoe dese,Jesse Klaver is indo-europeaan omdat zijn moeder dat is. Al haar voorouders zijn ook zijn voorouders.
Dan hebben de Nederlandse journalisten toch gelijk,onze moeders zijn
noem ’t maar op ”” Indonesische dames.” Wij Indonesiërs. Nah ?
‘siBo
Mijn moeder was indo-europeaan, omdat haar moeder dat was.
Ik ben indo-europeaan omdat mijn moeder dat was.
De vader van mijn moeder was niks indo. ….Limburger… van bij de Maas.
Het is nonsens om te zeggen dat mijn moeder geen indo was, omdat haar vader dat niet was.
Ook raar om te beweren dat zij niet Indisch-Nederlands was, omdat haar vader dat niet was.
Het is maar net hoe je de woorden indo-europeaan en indo gebruikt.
Voor mij is het geen naam van een culturele identiteit, maar een beschrijving van de culturele herkomst van de voorouders.
Overigens… de moeder van mijn moeder had — niet toevallig– een moeder en zij was ook indo-europese.
Ze had een vader uit West-Friesland en een Indonesische moeder. Sariah was haar naam en we weten verder niks van haar.
Ook geen foto.
“want afstamming wordt bepaald door de vaderlijke lijn en niet door de moederlijke. “.
Da’s bepaald anders in de Joodse traditie. Ik memoreer dit, omdat u zeer onlangs in een andere topic heeft meegedeeld dat u voor 70% afstamt van Nederlandse, Duitse en Joodse (voor)ouders.
“Deze Chinezen echter veroveren langzaam maar zeker het gehele zuidoosten van Azië, te beginnen bij de zeeën, die ze claimen als hun gebied. Ik hoop echt, dat de Amerikaanse Navy daar korte metten mee zal maken. ”
Ik denk dat de Navy daar voorlopig geen tijd voor heeft, want de economie en vrede dienen gehandhaafd te blijven.
Overigens: waar koopt u uw toko-artikelen? Mijn kop eraf: bij een Chinese toko.
Ik word trouwens moe van racistische motieven voor onafhankelijkheid zoals “Papua’s zijn Melanesisch’ dus horen ze niet bij Indonesië”.
Dus mensen met verschillende rassen kunnen niet in één land wonen?
Daarnaast wil ik ook even wijzen op de vriendschappen tussen Papua’s en Javanen. Loop een dagje over jl. Marioboro (Jogja) en je zult genoeg van zulke vriendschappen, voornamelijk tussen studenten, zien. Ook ben ik Papua toeristen tegengekomen op straat en in het hotel.
Wel verdrietig zijn de verhalen over gevechten tussen Papua’s in Jogja. Naar ik begrijp door overmatig alcohol gebruik. Waarom ze drinken weet ik niet.
Het geweld moet ophouden dat is één ding dat zeker is. Of onafhankelijkheid de beste oplossing is?
Dat de Nederlander niets of weinig weet over de geschiedenis van Nederlands Nieuw Guinea zoals ik het vroeger kende toen ik daar woonde verbaasd me niet. Het is zoals de heer Jeroen schreef: Desinteresse.
Wat mij wel verbaasd is dat de 3de en 4de generatie Papoea in Nederland zelf niet weet hoe hun voorouders getooid gingen met hun dansen.
Ik herken de hoofdtooi niet en die rokjes van de dames brengen bij mij ook geen herinneringen op.
Hun witte bodypaint is onherkenbaar en motieven doen mij meer denken aan de Maorie van Nieuw Zeeland.
Ik heb mijn bedenkingen bij de conclusie van het onderzoek.
“Duidelijk is dat het mediaverbod haar impact kent: de helft van de Nederlandse bevolking heeft geen idee waar Papoea ligt en 46% weet ook niet dat Papoea een voormalig Nederlandse kolonie is (Nederlands Nieuw-Guinea)”.
Er zijn heel veel brandhaarden in de wereld waar geen mediaverbod is. Van die brandhaarden denk ik dat de meeste mensen ook niet weten waar ze liggen. Ik denk aan Mali, Colombia en Birma.
Syrië is makkelijk omdat veel Nederlanders inmiddels weten waar Turkije ligt. Het zelfde geldt voor Libië, onder Italië. Oekraïne naast Rusland. Genoeg reverentie materiaal.
Onrust in Nigeria???? Sorry maar dat geloof ik niet! Misschien een dag nadat het in het nieuws is geweest. Maar als ik het nu zou vragen weten maar weinig wat daar aan de hand is.
Er is ook genoeg aandacht van de media voor ons koloniale geschiedenis. De grote kranten hebben er rond de Indië herdenking vaak genoeg aandacht aan besteed. Er zijn heel veel Indische Nederlanders enz.
Mijn conclusie: Het heeft weinig met een mediaverbod te maken. Er is genoeg aandacht voor Papua op de sociale-media. Free Papua Movement is vaak genoeg op het journaal geweest.
Het is gewoon desinteresse. Artikelen niet lezen, niet naar het journaal kijken enz.
van den Broek zegt:
17 juni 2015 om 10:29
NIET HELEMAAL OF HELEMAAL NIET?
=================================================
Adoeh,
een strikvraag voor een buitenlander met zijn B3(Bahasa Belanda Bengkok) ?
Als ik Indonesische bronnen doorblader , dan zou ik zeggen”niet helemaal”.
De Papua’s (Prov.West Papua en Papua) hebben tot voor kort, vlak voor de overdracht nog stammen gemeenschappen .
Er is een lijst welke stammen dat zijn , aantal stamleden ,(van tientallen, honderden t/m duizenden ), hoeveel talen ze hebben, of er gecommuniceerd werd tussen de stammen).
Dus wil je “zaken”doen moet je de stamhoofd lijmen/bewerken .
Kan je de stamhoofd, Raad van oudsten “lijmen” , dan ben je verzekerd van de JA stemmen van de stam.
Denk maar aan de verhalen van zending/missie , de ontdekking (first contact) tussen een blanke ontdekkingreiziger met een neger stam in “donker Afrika”.
En dat hebben de Nederlanders niet gedaan in West Irian , bewijs dat ze al die eeuwen hadden geslapen.Tot vlak voor de overdracht , toen ze zo goed als uitgeschakeld was door de internationalisering van de IRIAN kwestie.
Bij de papua’s is het mijn inziens een democratie pimpinan( bedacht, bedissels, besloten ) door de pimpinan(meervoud) , terwijl in Indonesia was demokrasi ter-pimpin ( ge-pimpin door 1 leider , konkreet Bung Karno *).
De Dwi Fungsi van de ABRI was eigenlijk gekomen van de 5* Generaal Abdoel Haris Nasoetion, waar hij later een beetje spijt van had.
Omdat het een eigen leven ging leiden, een zich zelf beschermende en voedende institutie werd(mijn eigen interpretatie).
Begonnen met INKOPAD, Induk Koperasi Angkatan Darat.
Op zich is de Dwi Fungsi , als beschermer van de NKRI en volk, en daarna als actief deelnemer ( de soldaten kwamen ook van het volk) een goede gedachte (ga ik 100% accoord.)
Het was een logische keuze , dat een goed geoliede organisatie met de nodige kennis/ervaring haar taak/verantwoordelijkheden nam.
Tot dat (sommige) poppetjes ( vaak niet meer actieve hoge officieren bij staatsbedrijven) een eigen agenda volgen.
Zie de vergelijking met Amerikaanse Industriele militaire complex.
NIET HELEMAAL OF HELEMAAL NIET?
Ik denk dat het experiment op Papua veel meer lijkt op Demokrasi Terpimpin en Dwifungsi ABRI , de Indonesische militair manier om Stabiliteit en Onderontwikkeling in een kolonie te brengen
Dhr Atmadja, U dwaalt af, gebruik Uw Google maps. Ik denk dat de Indonesiers op Papua op eenvoudig wijze konsepsi Demokrasi Terpimpin hebben ingevoerd, te vergelijken met de pacificatiedemocratie in Nederland.
van den Broek zegt:
16 juni 2015 om 15:36
Ik denk dat de Indonesiers op Papua op eenvoudig wijze konsepsi Demokrasi Terpimpin hebben ingevoerd, te vergelijken met de pacificatiedemocratie in Nederland.
============================================================
Niet helemaal.
Demokrasi Terpimpin in Indonesia vervangt de parlementaire democratie zoals in het Westen al gangbaar was.
Maar het werkt nog niet, gezien de mislukte kabinetten, en het te veel leiders van diverse streken.
Zie ook de opleidingsnivo van de Indonesiers, werd ook terecht opgemerkt door de Amerikanen* ( over hun rol tijdens de Indonesische opbouw) .
Met de grote leider (Sukarno) , die uiteindelijk alles bepaalde.
In de praktijk werd toen de politieke tegenstanders uitgeschakeld.
Mijn generatie is grootgebracht tijdends de D.T., het werd met de paplepel gegeven(naast de nation building)
Pacificatie democratie : ken ik niet, maar heb opgezocht:
” staatsvorm waarbij de leiders ondanks hun meningsverschillen de bereidheid vertonen om samen te werken”.
Je hebt dus verschillende leiders.
In Papua(ex Irian Barat/NNG) is het mss een afgeleide van DT , want de Papuase gemeenschap had nog weinig samenhang en grotendeels te versnipper , veel kleinere stammen en een paar grotere stammen.
De Amerikanen hebben toen over “kaniballen land”(behalve de kust papua’s.Moslim of Chridtenen.
Bij de Indonesiers waren ze al eeuwen goed georganiseerd , met hun eigen koninkrijken etc.
En ze hadden begin 1900 al min of meer bepaalde idee hoe hun toekomst geregeld moeten zijn (1908-Budi Utomo) etc.
Binnen een halve eeuw hadden ze via Sumpah Pemuda(1928) van in het verleden soms (bek)vechtende daerah/streken gesmeed tot een eenheidsstaat.
Dat dankzij Demokrasi Terpimpin.
Bij Papua dacht ik aan Papua NG, het oostelijk deel van NG dat wel onafhankelijk is. Om dan gelijk aan peniskoker te denken heeft toch meer met sexuele fixatie te maken. Misschien ken ik mijn eigen, Vaderlandse geschiedenis niet, ondanks dat mijn vader een uitgebreide postzegelverzameling van NNG heeft. .
Nu komt Dhr. Atmadja weer met uitspraken die toch wel uitleg nodig hebben, anders dan de lachlust opwekken, zoals:
1)Praktisch gezien kon men nog niet over gaan naar de Westerse democratisch systeem toepassen????
2)Vele Papua’s leven nog in het stenen tijdperk, uitgezonderd de kleine groep die al met de beschaving(Westers-Indonesisch) hadden kennis gemaakt????
Mijn bescheiden vraag is: wat kan in het oostelijke gedeelte van NG WEL dat in het westelijk gedeelte van NG NIET kan, of is hier sprake van een gescheiden darwinisme en dan nog wel sociaal en op hetzelfde eilandl!!!! Of zijn het de iIndonesiers that make the difference..
En dat aan dezelfde kant van de lijn van Wallace.
“Hoe wil Nederland de verkiezingen organiseren” Luns was als minister een belangrijke man, waar hij ook kwam stonden de belangrijke mannen vooraan. Hij wilde alles ook regelen met vooraanstaande mannen. Vrouwen? Die stonden in die tijd nog voor de aanrecht. Ook dat is onze geschiedenis.
van den Broek zegt:
15 juni 2015 om 14:55
Nu komt Dhr. Atmadja weer met uitspraken die toch wel uitleg nodig hebben, anders dan de lachlust opwekken, zoals:
1)Praktisch gezien kon men nog niet over gaan naar de Westerse democratisch systeem toepassen????
2)Vele Papua’s leven nog in het stenen tijdperk, uitgezonderd de kleine groep die al met de beschaving(Westers-Indonesisch) hadden kennis gemaakt????
3.Mijn bescheiden vraag is: wat kan in het oostelijke gedeelte van NG WEL dat in het westelijk gedeelte van NG NIET kan, of is hier sprake van een gescheiden darwinisme en dan nog wel sociaal en op hetzelfde eilandl!!!!
============================================================
Als ister mensen die door mijn omong kosong bijdrage aan het lachen kunnen dan is het toch niet erg ?
1. In veel werelddelen wonen andere mensen met andere regels/adat=gewoonten etc.
Het is een beetje arrogant dat alles bekeken en geregeld moeten worden zoals de Nederlanders of Westerlingen willen.
Kijk even in de Indonesische verhaal, daar wonen 60-70 miljoen mensen.
De Nederlanders hebben hun beschaving /democratie ingevoerd , zoals volksvertegenwoordiging.
Ze gaan Volksraad instellen( door mij als grote fopspeen gezien) die de wil van de bevolking* niet respecteren.
Toen was veel van de 60-70 miljoen Indonesiers nog niet rijp voor democratie , laat staan dat ze merdeka willen.
Een G.G(De jonge) had iets gezegd , we zitten hier al 300 jaren , dus het zal nog x jaren duren dat ……..
En toch hebben een klein deel het opgenomen tegen de Nederlanders nadat ze verenigd! waren(1928) , en als leiders fungeerden voor hun broeders en zusters.
Bij de Papua’s ( zo heet Irian Barat nu) was voor de overdacht nog geen eenheid , ze hebben nog geen eigen volks vertegenwoordiging .
Er waren drie groepen ,die 1.pro Indonesia zijn, 2.die pro Nederland en 3 de rest, vaak in de binnenlanden en bergen en dalen , vaak nog leven in de stenen tijdperk.
Er zijn veel artikelen en boeken geschreven, ook Nederlandse bronnen.
2.Het is een feit dat de kustbewoners vaak als eerste die in aanraking kwamen met vreemdelingen.
Zoals de kontakten met de Moslim handelaren, de sultans uit de Molukken, zelfs Javanen uit Java(Madjapahit).
Pas later kwamen de Westerlingen op het toneel.
http://www.vanderheijden.org/ng/history.html
“We must sell them (Australia) the proposition that a pro-Bloc (if not Communist) Indonesia is an entirely greater threat to them (and us) than Indonesian possession of a few thousand square miles of cannibal land.” Pemberton, Ref 8. p.101.
See The United nations in West New Guinea, An unprecedented story.
Zie de rol van Papua’s die pro Indonesia waren ( in een andere topic).
3. De PNG , had andere historische achtergrond dan Papua (Indonesia).
Nederland had het verwaarloosd, pas de laatste jaren voor de overdracht werd NL pas wakker.
Dat eiland!!!! is een grote eiland, met onherbergzame gebieden, met honderden kleine stammen en een paar grote stammen , met veel talen .
“West Papua (made up of the two provinces of Papua and West Papua) is the western half of the island of New Guinea and is distinct from the independent country of Papua New Guinea. It is home to around 312 different tribes, including some uncontacted peoples. The central mountainous region of Papua is home to the highland peoples, who practice pig husbandry and sweet potato cultivation.
The lowland peoples live in swampy and malarial coastal regions, and live by hunting the abundant game, and gathering.
http://www.beforethey.com/journey/indonesia—papua-new-guinea
“Het is een feit dat de kustbewoners vaak als eerste die in aanraking kwamen met vreemdelingen.” Dat klopt. Vandaar dat er in de rechtssociologie (grof) onderscheid wordt gemaakt tussen de grote rijken in agrarische binnenlanden zoals Mataram op Java en Kandy op Ceylon, en de vele (kleinere) havenvorstendommen langs de kusten. In de binnenlanden was men in zichzelf gekeerd, conservatief. De havenvorstendommen maakten deel uit van een wijd netwerk, en hadden een relatief hoog ontwikkelde handelsbeschaving. Zij hadden ook een shahbandar met wie vreemdelingen als eerste in contact kwamen. Hij regelde hun toelating. Deze functie werd meestal door een vreemdeling bekleed, zij brachten talenkennis en handelservaring in, maar als vreemdeling waren zij voor hun positie afhankelijk van de gunst van de vorst.
Indonesië dwong de Papoea’s de volksstemming te houden volgens het Javaanse moesjawara-systeem, waarbij 1025 afgevaardigden voor alle ongeveer 800000 Papoea’s moesten stemmen.
====================================================================
Praktisch gezien kon men nog niet over gaan naar de Westerse democratisch systeem toepassen.
Vele Papua’s leven nog in de srenentijdperk, uitgezonderd de kleine groep die al met de beschaving(Westers-Indonesisch) hadden kennis gemaakt.
In Afrika, Azie ,Midden Oosten kende men andere democratische systemen , waar de stamoudsten, oude wijze mannen door middel van overleg of wijsheid bepaalde beslissingen nemen.
Musyawarah is van oorsprong een Moslim/Arabische manier van overleggen .
Dus GEEN Javaanse moesjawara.
Door musyawarah(overleg) komt men tot Mufakat(overeenstemming).
In West IRIAN ( nu Papua) heb je honderden stammen die niet dezelfde taal, ontwikkeling hebben en soms elkaar bevechten .
Dus niet elke individu kan stemmen (1) , van daar dat Indonesia de stamhoofden/wijze mannen hadden benaderd om namens zijn stam/stammetje uit te spreken.
Waarschijnlijk resulteerde het tot die 1250 “vertegenwoordigers” , stamhoofden, oudere wijze mannen etc .
Logisch dat Nederland zegt dat het niet gebaseerd werd door “one man, one vote” principe.
Ze hebben gelijk wat dat betreft .
Hoe wil Nederland de verkiezingen organiseren, elke dal, elke dorp bezoeken , ook boven de bergen en elke persoon(m/v) voorlichting geven en duidelijk maken wat er van hun verlangt werd ?
Kiezen tussen 3 mogelijkheden,1. mee gaan met Nederland ,2. meegaan met Indonesia(IRIAN) of 3. 100% MERDEKA ?
Dat zal tientallen jaren duren voordat de autochtone Papua’s “rijp” genoeg zijn om over hun zelfbeschikkingsrecht recht te beslissen.
Ze moeten in goed harmonie met stam A, Stam B , X-Y-Z overleggen .
Dat geloof je zelf niet, toch ?
Tja , dat we (NL-RI) nu problemen krijgen door de achtergelaten koekoeksei is een feit.
1.NL ging eenzijdig West Irian tot Koninkrijks gebied verklaren(in strijd met de RTC).
2.Vlak voor 1960-61 ging NL in allerijl een regering, politie of legermacht oprichten (de koekoeksei)
3.En mss bepaalde verwachtingen/beloften gegeven aan de groep die 100% merdeka willen.
Nou dat moeten ze maar in Den Haag aankloppen.
Los van het feit dat tientallenduizenden Nederlandse burgers hun belangen (toekomst, bezit etc)werd verkwanseld.
Djangan loepah om bij de juiste loket te kloppen.
@Pak S.A. ” koekoeksei ”
U hebt natuurlijk zo uw eigen dwz ‘ Indonesisch gekleurde’ visie en invalshoek op het verloop der zaken en daarbij zijn die ‘ pienter boesoeke blanda’s ‘ natuurlijk de gebeten hond.
1. Waarom niet meegegaan met de gedachte dat Nieuw Guinea bij de overdracht om humanitaire (zelfstandigheid en meer behorend tot de melanesische archipel )reden buiten werd gehouden? In die tijd was het eiland zelfs meer een blok aan het been v/h kikkerlandje, want pas later (te laat vd Papoea bevolking) ontdekte men de rijkdom aan natuur- en bodemschatten.
2. Logisch dat men zich wilde verdedigen tegen de vroegtijdige met militaire middelen uit te voeren annexatie door de RI
3.Nederland schiep wel verwachtingen ( zie 1) , maar als de USA en de Internationale gemeenschap zich ‘ertegenaan’ bemoeien, kruip je als klein maar sombong landje toch maar in een klein hoekje.
Tragisch ook voor de indische gemeenschap, dat de RI het slechte voorbeeld van de oude leermeester Nederland volgde en dat halve eiland opeiste.
De vraag is nu in de lucht komen te hangen bij wie de weggejaagde (Zwarte Sintkl) indische familie’s voor hun materiële schadevergoeding moeten aankloppen.
De 4 partijen , USA, de VN, de Republiek en Nederland wijzen natuurlijk allen naar elkaar en laten daarmee de Indo en Papoea met de brokken zitten.
Heer Mertens,
Heb me er niet zo in verdiept hoor die overdracht van financiele verplichtingen van het Nederlands Indische bestuur bij de overdracht aan Indonesie die het land met plichten en lasten overnam. Was denk ik door de toenmalige leiders van beide landen getekend. Nu komt U met een verhaal dat het wel begrijpelijk is dat Indonesie zijn aangegane verplichting om de achterstallige KNIL- en ambtenaren salarissen uit te betalen niet nakomt. Daarbij zakt me de broek toch wel omlaag Afspraken en overeenkomsten zijn er om nageleefd te worden. Ook door derde wereld landen, als Indonesie. Ook de afspraken over Nieuw Guinea zijn kennelijk gemaakt met de vooropgestelde bedoeling dit toch niet na te komen. Waar blijft de UN?
Politiek is smerig, maar zo smerig als Indonesie en Nederland het spelen ten koste van haar burgers is onvoorstelbaar. Waarom pikken die burgers dat.
Huib
@Otto. ik omschreef wat en hoe alles bij de overdracht is ontstaan/gebeurd. Vooral de lasten naar de Republiek toe. De lasten, vooral van Nederlandse (Indische) ex krijgsgevangenen! Nederlandse burgers ten koste uiteindelijk van ….de Indonesische Republiek/ burgers, nb. een straatarme net opgerichte/ met revolutie bevochten zelfstandige Republiek. Zo uw weet, dat het Indisch Platform het niet pikt-al jaren niet pikt.En Nederland verzoekt, het alsnog uit te betalen. Wiens broek zakt nu af? (neem anders een kollor!) om het een en ander nog eens door te nemen.
pm. bent u toevallig niet één/nazaat(?) van die burgers? Geen interesse voor opa/vader’s backpay?
“Geen interesse voor opa/vader’s backpay?” Staat niet hoog op mijn agenda, heb andere voor mij belangrijke zaken te doen. Mijn vader zag het ook al lang niet meer zitten, en maakte zich daarover ook niet druk. Na een paar bijeenkomsten ging hij ook niet meer naar de periodieke bijeenkomsten van zijn vereniging: ‘Ze draaien maar steeds in het zelfde kringetje rond’. Maar in de Indische gemeenschap maken ze zich daarover ook niet druk, geloof ik. Bij mijn weten gebeurt er in ieder geval niets. En de aanjager van de toenmalige rechtszaken is, geloof ik, ook al dood. En ook na ‘Indisch verdriet’ bleef het stil.
“aan Indonesie die het land met plichten en lasten overnam” Maar ook de lusten. Een staatshuishouding kent naast de passiva ook de activa. Les nr. 1 boekhouden.
“Het zelfbeschikkingsrecht door Nederland(!) vastgelegd” Ja, in 1948 was de voor de overdracht nodige grondwetswijziging in eerste lezing voltooid. Indië bestond niet meer, het was Indonesië geworden. En politionele acties of niet, gemengde ambtelijke commissies bleven bezig met de uitwerking van Linggadjati t.b.v. de RTC. En kwamen gelukkig op tijd klaar. Net als de in Nederland nodige tussentijdse verkiezingen en tweede lezing in gemeenschappelijke vergadering. Zonder dat zou de soevereiniteitsoverdracht niet zijn goedgekeurd.
“Als je wat ouder bent/wordt is het goed (zo mogelijk) de ware toedracht van ons verleden onder ogen te zien/brengen” Ik dacht dat ik daaraan meer heb gedaan dan menig andere Indische landgenoot. Na mijn pensionering rechten gaan studeren (6 jaar) en staatkundig afgestudeerd op een stuk Indische geschiedenis, eindcijfer 9. Mijn vrouw (ook met een verleden) snapte het wel, liet me mijn gang gaan, en ging alleen op vakanties naar mijn dochter in Zwitserland. Daarna 5 jaar dissertatie over de volkenrechtelijke basis van de VOC, de wieg van Indonesië. (vanaf eerste pauselijke bul van 1452 tot Engelse verovering in 1811). Een Chinese Indonesiër als secretaris van de promotiecommissie mocht de ondervraging inleiden. Daarna 4 jaar voor mijn boek (gesubsidieerd door ‘Het Gebaar’) gebaseerd op mijn eindstudie. Ik ben toen gestopt met studie, mijn vrouw was lang genoeg alleen geweest. Nu begin ik wat na te denken over de exorbitante rechten van de Gouverneur-Generaal. Daar is weinig onderzoek over gedaan, de laatste dissertatie is van Jongmans uit 1928. Alle details zijn in Nederland te vinden, zelfs in tweevoud. De GG was verplicht te rapporteren naar de Minister van Koloniën of de Staten-Generaal. En de verplichte rapportage naar de Volksraad waarvan kopieën ook in de Nederlandse archieven zijn te vinden. Ik zou zijn gestopt bij de soevereiniteitsoverdracht. Voor onderzoek daarna moet je in Indonesië zijn, en met de explosieve stijging van de aantallen onder het Suhartoregime is er geen beginnen meer aan. Maar mijn schatting ging over zo’n zes jaren werk, dat red ik niet meer. Ik denk ook niet dat de digitalisering al zo ver is, en elke dag in Den Haag studeren zie ik niet meer zitten.
Maar inderdaad Nederland (en de Indische gemeenschap) kent zijn eigen geschiedenis niet. Eigen schuld, moeten ze maar lezen. Er is zoveel te lezen, en in de archieven na te pluizen. Je moet het wel doen, binnen de Indische gemeenschap zijn veel gepensioneerden!
@Somers. ad.’aan Indonesië die het land met plichten en lasten overnam’. Nederland zette een ‘sterfhuis constructie’ op waarin (zoveel mogelijk) Nederlands(-.Indische)lasten werden opgenomen oa. achterstallig soldij/salarissen van Nederlandse! ex krijgsgevangenen. Al vanaf sept.1945! getraineerd voor uitbetaling tot ;’het doorsluizen’ bij de overdracht dec.1949 naar de Republiek. Uiteraard juridisch ‘correct’ afgehandeld. Een ‘activa’ die Indonesia ‘boekhoudkundig’ kreeg toebedeeld. ‘Natuurlijk verwachte Nederland dat de Republiek, dit gebaar zonder morren zou accepteren’. Waarom zouden zij? Dat merken nu al 70 jaar na dato ook het Indisch Platform.
ad. zelfbeschikkingsrecht( een gotspe, na het verloochenen van het Atlantisch Handvest in 1945); In 1948 zette Nederland, als tegenwicht tegen de Republiek, de Federale Staten op. Waarbij de staten het recht hadden/kregen om zich van de Republiek af te keren en bv. een overeenkomst met Nederland zouden prefereren.( zie nu de Antillen) Nou, die staten bleken al in mei 1948-Bandoeng conferentie zich achter de Republiek te scharen. Een grondwetswijziging door wie, op wiens gezag? Van Nederland natuurlijk want die was (althans naar eigen zeggen) nog souverein over Indië( terwijl het Indonesië werd op gezag van de VN) Nou na 27 dec.1949 kwam dan het gezag bij de RIS. En die schrapte…de door Nederland opgezette RIS en het zelfbeschikkingsrecht. Met instemming van de Federale Staten. En de reactie van Nederland?
“Een grondwetswijziging door wie, op wiens gezag? ” Voor een soevereiniteitsoverdracht moest nou eenmaal de Nederlandse grondwet worden veranderd. En als wij dat vinden, doen wij dat gewoon. Zoals in 1948. Als opmaat voor de Indonesische soevereiniteit. Daar heeft de VN niets over te zeggen, het is onze grondwet. De VN eerbiedigt de grondwetten van de aangesloten naties. Nederland heeft wel op 27 december 1949 de RIS voorgedragen als lid van de VN. Dat kon daarvoor nog niet, pas na de soevereiniteitsoverdracht. Gewoon een stukje geschiedenis. En als de RIS daarna de RIS schrapt is dat een beslissing van de soevereine staat Indonesië, daar heeft Nederland, noch de VN iets mee te maken. Adreswijziging zal wel zijn verstuurd, anders komt de post niet aan.
En dat zelfbeschikkingsrecht was al tijdens de RTC door Indonesië geschrapt. Krachtens de overeenkomsten van Linggadjati en Renville hadden minderheden recht op uitoefening van externe zelfbeschikking, het recht om rechtstreekse banden met Nederland te houden. Binnen het kader van de Ronde Tafel Conferentie werd echter op 29 oktober de voorlopige constitutie van de Verenigde Staten van Indonesië door de vertegenwoordigers van de Republiek en die van alle deelstaten geparafeerd waarin slechts het interne zelfbeschikkingsrecht werd erkend. Deze beperking werd binnengesmokkeld in artikel 1, lid 2 van het Charter Souvereiniteitsoverdracht waarin: ‘De Republiek der Verenigde Staten van Indonesië aanvaardt deze souvereiniteit op de voet van de bepalingen van haar Constitutie, welke in ontwerp ter kennis is gebracht van het Koninkrijk der Nederlanden.’ De genoemde groeperingen kregen de gelegenheid zich door een subcommissie te doen horen maar weigerden dat, zij wensten een rechtstreekse band met het Koninkrijk. Ook dit probleem werd op praktische wijze ‘opgelost’, dat wil zeggen te beslissen na de soevereiniteitsoverdracht. Het was dan geen Nederlands probleem meer. Ook opmerkelijk was dat niet een Constitutie in het geweer werd gebracht, maar een ontwerp Constitutie. Dus een niet bestaande grondwet. Maar ik denk dat Nederland allang blij was er van af te zijn. Ze zoeken het verder maar uit. En de UNCI wilde waarschijnlijk ook naar huis. Na een hapje en drankje in Amsterdam.
@Somers. ‘grondwet wijziging; op wiens gezag etc.’ Op gezag van Nederland natuurlijk etc. Dat schreef ik toch ook? Op gezag van Nederland werd het RIS, terwijl al vanaf jr.20′- Soepah Moedah men voor een eenheidsstaat Indonesia stond. Zoals ook Nederlands Indië gevormd was. Maar Nederland ‘dramde’ maar door. Droeg de RIS, ‘als bevriende natie, zoals door u veelal geformuleerd’,voor bij de VN.(Waarvan velen al hadden verwacht/erkend dat het de Republiek Indonesië werd; India, Egypte ea)
En toen de RIS soeverein werd en de ….RIS schrapte, bleek dat alle pogingen ten spijt( om de Republiek dwars te zitten) wederom niets opleverde. Zo ook de pogingen met die Federale Staten; ‘zij wensten een band met het Koninkrijk’ (zie de Antillen nu!), zou het werkelijk zo zijn geuit of was het wishful thinking. Reeds bij de oprichting olv. van Van Mook werden op ‘pragmatische’ wijze de Staten gevormd. (lees hoe te Den Pasar de pro Ned. leden werden weggestemd). Bij de Bandoeng conferentie, mei 1948, bleek al duidelijk dat de Staten zich toch achter Republiek schaarden.(vandaar de start van de ‘2e politionele actie’). In 1956 werd de Nederlandse opzet; de RIS, in een Unie met onze koningin aan het hoofd’ (!) ten slotte ter ziele gedragen.
Het ‘Nederlandse probleem’ werd onder ogen van Nederland opgelost.
En Nederland was allang blij….(?), want het had nog Nw.Guinea. Dat in 1962 eveneens, na ‘gedram en gedraai’ ten einde kwam.
Nederland dacht toen, na een bezoekje/ zachte drang van Robert Kennedy; ‘zij zoeken het verder maar uit’.
Sorry, het is nou eenmaal geschiedenis waar ik niets aan kan (gelukkig) veranderen. Maar geschiedenis is dynamisch, gelukkig. Dingen uit het verleden worden ingehaald door ‘later’ of het heden. Gelukkig hebben we niet meer te maken met Mojopahit of Mataram e.d.. Dat jeugdcongres dat u noemde was van oktober 1928. Vrije meningsuiting in ‘bezet’ Indië! Met welke legitimatie? (In Nederland is er elk jaar een congres van de Nederlandse Republikeinen). Vervolgd door een verdrag van 27 december 1949. Een volkenrechtelijk verdrag, gelegitimeerd door twee soevereine staten, het Koninkrijk der Nederlanden en de Verenigde Staten van Indonesië. De RIS als onderhandelingsresultaat van Sjahrir en Van Mook. En als zodanig geaccepteerd door twee staten, onder toeziend oog van de VN (UNCI). In de Tweede Kamer aanvaard met 71 tegen 29 stemmen, in de Eerste Kamer met 34 tegen 15 stemmen. Dat betekent tenminste wat. En met de betekenis van het begrip ‘verdrag’, een tweezijdige wilsverklaring. Ik dacht, ook op 27 december, was er in Jakarta de gezagsoverdracht van de Republiek Indonesia aan de Verenigde Staten van Indonesië. Dat de Staten zich in Bandoeng achter de republiek schaarden zie ik als een normale formele beslissing. De Republiek was aangewezen als formele onderhandelingspartner van Nederland. Dat ziet u terug in Amsterdam. De heer Hatta voerde het woord namens alle Staten. En alle Staten tekenden afzonderlijk, niet de heer Hatta in zijn eentje. Het einde van staatkundige ontwikkelingen binnen een koloniale relatie. Begonnen met een verdrag van 1 juli 1596 in Bantam, dat terug is te vinden in CD, I,3-4, ook geschiedenis. En daarmee gaat voor mij het boek dicht. Wat daarna gebeurde is binnen een soevereine staat Indonesië gebeurd. Dat is hun zaak. Van een bevriende natie zoals dat in het normale volkenrechtelijk verkeer heet. Niks bijzonders. Ik houd me nu met andere zaken bezig. Dat anderen nog steeds gebukt gaan onder hun rugzak met onverwerkt verleden mag ik niet beoordelen. Wel blijf ik ontwikkelingen in Indonesië met belangstelling volgen. Het is toch ook een beetje ‘mijn’ land? Met genen in mijn lijf!
@somers. Ik schetste u, zoals door mij geanalyseerde, feiten toen zijn gegaan. Met nadruk, dat het Nederlands beleid uitging van eigen ‘drammige’ zienswijze en dus total geen rekening hield met de wensen van het Indonesische volk, belichaamd door Soekarno/Hatta ea. nl. een Republiek Indonesia, van Sabang tot Merauke, conform de eed der Jongeren. Vanaf het begin was het al duidelijk dat men niets voor een RIS en Unie olv. van de Nederlandse Vorstin(!) voelde.( zie Hatta’s verklaring okt.1945) Echter Nederland dreef zijn zin door- conform volkenrechtelijke regels- een verdrag te realiseren, die zeker niet ‘een tweezijdige wilsverklaring’ inhield. Het was gewoon; zetten en tegenzetten. Het moet u toch duidelijk zijn, dat dat ‘gedoe’ niets met oprecht (!) onderhandelen van doen heeft. En zeker niet tot een beoogde Unie verband. Uiteindelijk had de Republiek de laatste zet! Tot aan Nw.Guinea toe,
Inderdaad (Indische) Nederlanders kennen hun geschiedenis niet. Velen willen het niet kennen .
note; ik ga zeker niet gebukt onder mijn rugzak met een onverwerkt verleden. In tegendeel. Mijn verleden wil/tracht ik juist met feiten onder ogen te zien. En vanwege mijn afkomst, door ‘twee brillen’. Mijn eerbied vooral betuigen aan hen; HMvan Randwijk, D.Koch, J.de Kadt, Bep Vuyk, prof.Wertheim ea. die toen al stelling namen tegen het gevoerde Nederlands beleid.
Maar in januari 1948 sloten de strijdende partijen op het Amerikaanse schip Renville nog een akkoord dat in het voordeel was van Nederland. De Verenigde Staten oefenden zware druk uit op het republikeinse kabinet om het te aanvaarden.’
==============================================================
Dat was ook de reden waarom Sutan Sjahrir( favoriet van NL, gesteund door Sukarno -Hatta) later het veld moet ruimen.
De militairen( TNI) , Generaal Sudirman, de Kominterngroep en andere hardliners waren behoorlijk kwaad dat ze voor de 2de keer (de 1ste keer was Linggardjati) belazerd voelen.
Ik heb de indruk dat NL regering haar eigen volk hadden belazerd, jaren lang vele feiten hadden verdonkeremaand .
Ik vind het kwalijk dat Nederlandse historici passief staan toe te kijken , weet niet hoe het de andere actieve lezers denken.
Wel weet ik dat velen alleen maar zeuren over subsidie, anders kunnen ze hun werk niet doen.
Jan A. Somers zegt:
16 juni 2015 om 16:50
Dat jeugdcongres dat u noemde was van oktober 1928. Vrije meningsuiting in ‘bezet’ Indië! Met welke legitimatie?
===============================================
2de jeugdcongres werd gehouden door studenten/pemuda’s die namens hun organisaties en streek plechtig verklaren( een Sumpah Pemuda) dat ze 1 land, 1 volk, 1 taal hebben, Indonesia.
Van af dat moment zijn ze Indonesiers, geen Javaans , Sundanees, Ambonees etc meer
Van af dat moment bestaat de droom van Groot Java( Madjapahit= Sumpah Palapa) niet meer .
De Internationale gemeenschap heeft een flinke klont boter op het hoofd tijdens de dekolonisatie periode. Men werd zand in de ogen gestrooid bij de overdracht vd eilanden aan de Verenigde Staten van Indonesië, waarbij feitelijk voor N Guinea alle opties nog openstonden tot groei naar zelfstandigheid. Intussen was fluks de federatieve Indonesische staat veranderd in de éénheidstaat RI zodat bij de laatste afgedwongen en gemanipuleerde overdracht v Irian Barat geen haan meer kraaide naar de oorspronkelijke belofte vd blanda waarbij men zeker in de ogen vd nationalistische Papua met een nieuwe koloniale bezetting te maken kreeg.
Door Japans ingrijpen kon de Javaan en de andere etniciteiten op de vele eilanden in tweede instantie zich bevrijden vd zichtbare en onzichtbare westerse banden.Tegen wil en dank is er voor de Papua en enkele andere bewonersgroepe een nog steviger (militaire) oosterse band voor in de plaats gekomen.
De tijden van ‘landje pik’ zijn voorbij (hoewel met Poetin?) zodat de naar zelfstandigheid snakkende bevolkingsgroepen hiervoor bij het Wereldforum (VN) moeten aankloppen.
@Lemon. In de ondertekende Linggadjatti overeenkomst staat klaar en helder; de overdracht van geheel Nederlands Indië. Het is Nederland die toen deze overeenkomst ‘aankleedde’ met oa. het niet overdragen van Nieuw Guinea.(over landtje pik gesproken) De toen nog in het stenen tijdperk levende Papoea’s werden santenkraam, compleet met vlag en volkslied ‘klaar gestoomd voor zelfbeschikking!’ (jaja, zowaar zelfbeschikking conform de VN/Atlantisch Handvest) Tot 1962 duurde olv.min.Luns dit gefrustreerd gedoe, waarin Nederland uiteindelijk, na wederom bijna een ‘politionele actie’ via het VN gehoor gaf om een volksstemming te houden. De keuze viel (warempel) op Indonesië. Een flink klont boter op de hoofden van de Internationale gemeenschap? Het was Nederland die de VN zand in de ogen strooide. Het lied ‘tijdbommen( federale staten politiek) achter’ voor de jonge Republiek. Ik hoor de piepende stem van de toenmalige min.pres.de Quai nog als hij het over ‘de Papoea’s (met de klemtoon op poea’s) had..
Nog te vermelden, dat door boven vermelde Nw.Guinea politiek de Indo gemeenschap in Indonesië, die voor WN opteerden in grote problemen kwamen. Gediscrimineerd, sommigen gemolesteerd. Hun bezittingen werden genaast etc. De hulp die tenslotte Nederland hen aanbood was;…. op eigen kosten naar Holland! Zij die niet konden betalen/lenen verdwenen verpauperd in de kampongs/achterbuurten. Een NASSI comité voerde acties en ontfermden zich tenslotte over hen. Als spijtoptanten werden zij toegelaten. Spijt; door wiens toedoen?
Note; een 2e Nederlandse aankleedpunt is; overname door de RIS van de Nederlands Indische schuldenlast (oa back pay!) waar 70 jaar na dato, zie Indisch Platform, nog steeds actie voert. Was het niet een Nederlander die ‘boter’ uitvond?
@Hr Mertens “(jaja, zowaar zelfbeschikking conform de VN/Atlantisch Handvest)”
Nederland had Nieuw Guinea in 1949 uitgezonderd van de overdracht van de koloniale soevereiniteit omdat het land van de Melanesische Papua’s geen wezenlijk onderdeel van de Indonesische archipel uitmaakte en wilde dus het principe van de zelfbeschikking voor de onmondig gebleven Papua-bevolking toepassen. Indonesië eiste de overdracht van Nieuw Guinea (West-Irian zoals zij het noemden) eenvoudig op als onderdeel van het voormalige Nederlands-Indië. De VS hadden zich steeds op het standpunt gesteld dat gebiedsoverdracht niet gewapenderhand mocht geschieden.
…de geschiedenis van Nieuw-Guinea, Irian Barat, Irian Jaya, Papua ettert door als een verontreinigde wond.
http://www.westpapua.nl/2002_02/onrecht.html
@… gehoor gaf om een volksstemming te houden. De keuze viel (warempel) op Indonesië. Een flink klont boter op de hoofden van de Internationale gemeenschap?
***Nederland wilde Nieuw Guinea liever helemaal niet overdragen, maar werd met name door de Verenigde Staten tot het Verdrag van New York gedwongen.
Het referendum is nooit gehouden, althans niet zoals was voorgeschreven en het was zeker niet volgens ‘internationaal geldende normen’. Indonesië dwong de Papoea’s de volksstemming te houden volgens het Javaanse moesjawara-systeem, waarbij 1025 afgevaardigden voor alle ongeveer 800000 Papoea’s moesten stemmen. Indonesië kreeg daarbij de goedkeuring van de VN-waarnemingsmissie die onder leiding stond van de Boliviaanse diplomaat Fernando Ortiz Sanz, die, na stevige Indonesische druk, ook vond dat je niet kon verwachten dat die ‘primitieve’ Papoea’s in dat gigantische, uiterst ontoegankelijke gebied allemaal hun stem zouden kunnen uitbrengen.
En zoals dat gaat bij het moesjawara-systeem, de afgevaardigden overleggen net zo lang tot er overeenstemming is bereikt en dat die overeenstemming luidde dat Nieuw Guinea bij Indonesië moest horen, kon je aan de effectieve pressie van de Indonesiërs op de afgevaardigden wel overlaten. Jakarta was gewoon van tevoren al niet van plan een ‘nee tegen Indonesië’ te accepteren.
Al voor de ‘volksstemming’ was er in het gebied sprake van opstandige bewegingen, die zich in 1970 bundelden in de Organisatie voor een Vrij Papoea (OPM), die ook daadwerkelijk vocht tegen het Indonesische leger, maar door haar gebrekkige bewapening geen partij was. Die OPM heeft in 1984 de onafhankelijke staat West-Papoea ook al eens uitgeroepen, maar hard Indonesisch optreden heeft veel strijders naar het buurland Papoea Nieuw Guinea doen vluchten.
http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/article/detail/2503056/2000/06/08/Papoea-s-hebben-gelijk-maar-krijgen-het-niet.dhtml
@Lemon. Toen Nederlands Indië gevormd/veroverd werd, werd ook Nw.Guinea gewoon ‘ingepikt’. Ook al was het gebied/de bevolking Melanisch van etnische oorsprong.(?)
De volksstemming indertijd geschiedde door de VN! Effectieve pressie door de Republiek op de VN? (Ook de door Nederland gevormde deelstaten kozen reeds in 1948-Bandoeng conferentie- voor de Republiek). Wie zaait zal ….oogsten.
Wellicht is het aan Nederland de Republiek bij te brengen/te adviseren; hoe een wingewest te besturen/ te exploiteren. Als ethische roeping!
Indonesië heeft met het zelfbeschikkingsrecht ook wat uit het Linggadjati-akkoord gehaald. En net als Nieuw-Guinea mede voor akkoord ondertekend op 27 december. 1949. Net als de financiële paragrafen. Indonesië nam toch de hele staat, met de daarbij horende staatshuishouding over? Ik maak me daar niet zo druk over, het is opgeschreven in de geschiedenis, en dat kom je zo af en toe tegen. Maar je komt zo veel uit de geschiedenis tegen. Als je wat ouder bent heb je nou eenmaal veel geschiedenis.
@Somer; wat heeft de Republiek uit het Linggadjatti akkoord gehaald/aangekleed?
De RIS heeft op 27/12’49 inderdaad akkoord MOETEN gaan. Echter uiteindelijk Irian verkregen, conform Linggadjatti en ….de financiële afwikkeling; de schulden vooral, de backpay!, bij…. Nederland terug/onder-gebracht. Als je wat ouder bent/wordt is het goed (zo mogelijk) de ware toedracht van ons verleden onder ogen te zien/brengen
Er stond toch zelfbeschikkingsrecht? En de RIS heeft helemaal niet akkoord MOETEN gaan. RTC onder toezicht van de UNCI, de hele wereld keek mee. De RIS was in de winning mood. Op 27 december 1949 hadden ze aardige woorden voor Nederland. Dat ze hun financiële verplichtingen niet nakomen is een eenzijdige verbreking van het verdrag.
@Hr Mertens “…werd ook Nieuw Guinea ingepikt.”.
U schermt toch graag met het Atlantisch verdrag en het recht op zelfbeschikking van volkeren. Waarom misgunt u het Papoea volk dan dit recht en maakt u zich sterk dat hun eiland opnieuw door een etnisch vreemd volk bezet wordt? Tja, dat Nederland en de VN de papoea’s per slot van rekening in de steek lieten is moreel eveneens niet goed te praten.
Zo hebben we gewoon 3 boosdoeners in het politieke spel met 1 slachtoffer dat als vanzelfsprekend onze sympathie verdient.!?
@Somers. Al tijdens de Bandoeng conferentie Mei 1948 (Nederland niet uitgenodigd!), werd duidelijk dat de Federale staten zich achter de Republiek zouden scharen. Zij eisten het vertrek van de Vertegenwoordiger van de Kroon(Beel) en vervanging door een Directorium van 3 Indonesiërs en 1 Nederlander. Nederland werd buiten spel gezet. Om het tij te keren werd daarom de ‘2e politionele actie’ ingezet! Het zelfbeschikkingsrecht door Nederland(!) vastgelegd( in de hoop dat de deelstaten de mogelijkheid hadden een verbintenis met Nederland aan te gaan/ wishful thinking) werd toen al een ijdele hoop. Toen de RIS, na slechts enkele maanden na de overdracht, Republiek werd, was er geen één federale staat die protesteerde. Ook Nederland niet. ‘dat zij (de Republiek) hun financiële verplichtingen niet nakomen etc….’ Het is juist Nederland, die zijn -vooral- financiële verplichtingen aan zijn eigen onderdanen(ex krijgsgevangenen) NIET wilde nakomen (steeds uitstel van uitbetaling sedert sept.1945) en het op slinkse manier doorsluisde naar de Republiek! Want om welke (morele) redenen zouden zij de Knil achterstallige salarissen betalen? Dat zelfde Knil (inclusief die ex,krijgsgevangen) die hen 4 jaren bevocht? Over boter gesproken…..
@Lemon. Ik misgun het Papoea volk helemaal niets. Zelfs een zelfbeschikkingsrecht. Ik accentueer alleen de rol van Nederland in die hele dekolonisatie proces. Een onoprecht/ gefrustreerd handelen zonder enig vertrouwen wekkende visie/perspectief. Alleen maar om de Republiek-vooral Soekarno- dwars te zitten; Federale Staten, Pasoedan/ Westerling, RMS,etc. Om onderlinge tweedracht te zaaien. En wat was het uiteindelijke resultaat tot Nw.Guinea aan toe? Niets! Het wordt hoogste tijd dat Nederland eens oprecht omkijkt naar het Indië/Indonesië verleden.( zei ene historicus dat toevallig deze week ook). Daarvan lessen trekt om toch een (bemiddelende) rol te kunnen/willen spelen in dat verre land, waar we eens ca. 300 samen geschiedenis hadden. Een rol om Indonesië te steunen/helpen in; ‘eenheid in verscheidenheid’. Zoals Nederlands Indië ook eens was. Of het voor de eilanden zelfbeschikking wordt zal de tijd uitmaken. Wel dan hopend langs de democratische weg. Zie nu Engeland met zijn Gemenebest (ex koloniën) landen. Zelfs Pakistan en India zijn nog lid! En dat onder leiding van de Britse vorstin.
@Hr Mertens. ” Als je wat ouder bent/wordt is het goed (zo mogelijk) de ware toedracht van ons verleden onder ogen te zien/brengen “.
Op een leestip vd dhr Surya Atmadja de visie van de Ned-amerikaanse historicus Frances Gouda.
***De Nederlanders waren stijf, koppig en gespeend van diplomatieke kwaliteiten***
Nieuwe inzichten in de Nederlands-Indonesische oorlog komen niet uit Indonesië of Nederland. In de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Australië verschijnen nieuwe studies met verrassend materiaal over het Indonesië-beleid van deze landen
Australië, Amerika en Groot-Brittannië en de Indonesische dekolonisatie
Door: Bas Kromhout
Over de rol van Amerika in het Nederlands-Indonesische conflict verschijnt in september dit jaar een boek van Frances Gouda en Thijs Brocades Zaalberg. Frances Gouda is een `Nederlandse Amerikaanse’ en is sinds 1 juni hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. `In Amerika en Nederland bestaat de mythe dat de Verenigde Staten van het begin af aan achter de Indonesische republiek stonden,’ zegt zij. `Zelfs Bill Clinton gelooft dat, zoals bleek uit zijn felicitaties aan de Indonesiërs bij het vijftigjarige onafhankelijkheidsfeest in 1995. Hij verklaarde dat “er aan jullie vrijheidsstrijd krachtige diplomatieke steun werd geboden door president Truman en ons Congres, zodra jullie natie werd geboren”. In ons nieuwe boek prikken we dat eenzijdige beeld door.’
Zeker in het begin bewaren de Verenigde Staten een welwillende neutraliteit in het voordeel van Nederland. Per slot van rekening is dat land een `oude vriend’ uit de Tweede Wereldoorlog. Nederlands-Indië moet een belangrijke rol spelen in de wederopbouw van Europa, als een `reddingssloep’ vol olie, rubber, tin, koffie en thee. Gouda: `Er was 86 miljoen dollar aan Marshall-geld uitgetrokken voor het herstel van de kolonie. Dat ging bijna helemaal op aan bewapening, net als het overige geld dat Den Haag kreeg uit het Amerikaanse fonds voor de wederopbouw. De militaire operatie in Indonesië heeft van Nederland een enorme inspanning gevergd. Er zijn volgens schattingen tussen de 140.000 en 170.000 soldaten ingezet, eentiende van de mannelijke bevolking van twintig tot vierenveertig jaar. Zonder de Marshallhulp had Nederland de actie nooit van de grond gekregen. Zoals een hoge Amerikaanse ambtenaar in 1948 aan een Australische diplomaat bekende: “Holland wordt slechts door de Verenigde Staten drijvend gehouden.” De Nederlanders kochten bijna al hun wapens in Amerika, inclusief tanks en vliegtuigen. De Britten, die de halsstarrige Nederlanders met de nationalisten aan de onderhandelingstafel proberen te krijgen, ergerden zich daaraan. Ook de Indonesische regering heeft een keer om Amerikaanse wapens gevraagd, maar kreeg nul op het rekest.’
Volgens Gouda was de pro-Nederlandse houding van de Amerikanen deels te danken aan de partijdige berichtgeving van hun consul in Batavia, Walter Foote. In het boek beschrijft ze deze Texaan als een koloniaal van de oude stempel, `met zijn witte linnen pakken en gigantische panamahoeden’. In ambtsberichten geeft Foote blijk van dezelfde racistische vooroordelen en zelfingenomenheid als zijn Nederlandse vrienden. Hij bezweert zijn meerderen in Washington dat de bevolking van Indonesië niets moet hebben van het nationalisme en `volslagen apathisch’ is, tevreden met haar rijstvelden en waterbuffels. Bovendien zou de republikeinse regering `ritselen van de communisten’. De Amerikanen, bevangen door het Koude Oorlog-denken, gokken er voorlopig op dat de Nederlanders hun kolonie weer onder controle zullen krijgen.
Antikoloniale retoriek
Langzaamaan verandert de Amerikaanse houding. De Eerste Politionele Actie in 1947 wekt diepe verontwaardiging bij de Britse en Australische bondgenoten. Londen verbiedt de verkoop van wapens aan het Nederlandse leger in Indonesië. De Australische minister Evatt lobbyt succesvol bij de Verenigde Naties om een Commissie van Goede Diensten in te stellen. Die moet zoeken naar een vreedzame oplossing van het koloniale conflict. Het Amerikaanse commissielid Frank Graham begrijpt al snel dat zijn regering door consul Foote is misleid. In oktober 1947 wordt deze vervangen.
`Vanaf die tijd werd de Amerikaanse regering beter geïnformeerd,’ zegt Gouda. `Dat betekende op den duur een verandering van het beleid. Maar in januari 1948 sloten de strijdende partijen op het Amerikaanse schip Renville nog een akkoord dat in het voordeel was van Nederland. De Verenigde Staten oefenden zware druk uit op het republikeinse kabinet om het te aanvaarden.’ De Nederlandse voorstellen voor een federaal Indonesië binnen het Koninkrijk worden grotendeels gehonoreerd, en de gebieden die tijdens de eerste militaire campagne zijn veroverd mogen in Nederlandse handen blijven. De Amerikanen zullen erop toezien dat Nederland snel een referendum uitschrijft, waarin de Indonesische bevolking kan kiezen tussen een republikeinse en een federalistische staatsvorm. Als dat naar de zin van de Indonesiërs te lang op zich laat wachten, spreken ze van het `verraad van Renville’.
`Daarna was het snel afgelopen met de Amerikaanse steun aan Nederland,’ aldus Gouda. `De ergernis over het onbetrouwbare en treuzelende gedrag van de voormalige kolonisator groeide met de dag. Het Australische lid van de Commissie van Goede Diensten Thomas Critchley deed de Nederlandse voorstellen voor geleidelijke dekolonisatie af als propaganda en “regelrechte fraude”. Zijn Amerikaanse collega Coert Du Bois en diens opvolger Merle Cochran koersten vanaf augustus 1948 steeds duidelijker af op onvoorwaardelijke dekolonisatie.’
Ook de publieke opinie in de Verenigde Staten staat kritisch tegenover de Nederlanders. Sommige vakbonden zijn al vroeg na de Tweede Wereldoorlog de straat op gegaan om te demonstreren voor vrijheid van Indonesië. Keer op keer wordt de Amerikaanse Onafhankelijksheidsverklaring uit 1776 aangehaald om sympathie te betuigen aan het Indonesische volk. Het is verkiezingsjaar, en president Harry Truman voelt de hete adem van zijn republikeinse rivaal Thomas Dewey. Het grootste gevaar voor de democraten komt van de linkse kandidaat Henry Wallace, leider van de Progressive Party. Met zijn antikoloniale retoriek kan hij veel democratische kiezers wegkapen. Zo dwingt Wallace president Truman tot een hardere opstelling tegenover Nederland.
Bovendien beginnen de Amerikanen te beseffen dat Nederland de oorlog in Indonesië niet kan winnen. Hoe langer het geweld duurt, zo redeneren ze, hoe groter de kans dat de Indonesische bevolking radicaliseert en in de armen van Moskou wordt gedreven. `Het leek erop dat een sterke regering van Soekarno en Hatta de beste garantie bood tegen een communistische machtsovername,’ aldus Gouda. ‘Die vermoedens werden bevestigd toen de nationalistische regering en haar leger in september 1948 het hoofd wisten te bieden aan een communistische staatsgreep in Madiun.’
Gouda vertelt dat op 17 december 1948, vierentwintig uur voordat de Nederlandse regering besluit tot de Tweede Politionele Actie, in Washington een vertrouwelijk gesprek plaatsheeft tussen de George Kennan, George Marshall en Robert Lovett. Deze drie architecten van het buitenlandse beleid besluiten dat Amerika de Republiek Indonesië moet erkennen. Amerika zal Nederland onder druk zetten door de Marshallhulp aan Indië in te trekken. Daarnaast moet Washington andere landen mobiliseren om de Hollanders tot onderhandelingen te dwingen. Gouda: `Ik vraag me af of Den Haag het besluit tot een nieuwe militaire campagne ook had genomen als men van dit gesprek had geweten. Het was duidelijk dat de zaak verloren was. Tegen de Amerikanen kon Nederland niet op.’
De vraag blijft waarom de Verenigde Staten niet eerder partij kozen voor Indonesië. Volgens Gouda had de regering-Truman eigenhandig het Nederlands-Indonesische conflict kunnen oplossen als zij dat had gewild. Maar zelfs na de Tweede Politionele Actie leveren de Amerikanen nog militair materiaal aan de Nederlandse troepen in Indonesië. Dit tot afgrijzen van de Australische regering. Pas in januari 1949 is de regering-Truman bereid op te komen voor het recht op zelfbeschikking van de Indonesiërs. Dan stemt ze voor de VN-resolutie die Nederland veroordeelde wegens zijn agressie tegen Indonesië en zijn poging het gezag over de oud-kolonie te herstellen. `Dan pas maken de Verenigde Staten een einde aan hun gedraal, dat ervoor had gezorgd dat het Nederlands-Indonesische conflict zo lang kon doorwoekeren en zoveel mensenlevens eiste.’
http://www.historischnieuwsblad.nl/nl/artikel/5700/australie-amerika-en-groot-brittannie-en-de-indonesische-dekolonisatie.html
@Lemon. Dank voor de leestip. Had het ooit een kortere versie gelezen, maar kon het niet terug vinden om te archiveren. Nu wel. Toch stel steeds de vraag; waarom handelde Nederland zo? En dat, na een wereld oorlog/ Duitse bezetting.
@Hr Mertens “waarom handelde Nederland zo?”
De Gouden eeuw, de VOC periode en 300 jaar de baas zijn over een gebied zo groot als Europa kweekten een zekere arrogantie bij deze handelsnatie. En als men weet dat je in de nieuwe tijd na WO2 internationaal weer achteraan moet aansluiten probeer je het verloren prestige met ‘machtsvertoon’ te herstellen. De echte grote wereldmachten vonden dit maar een zielige vertoning en wezen het kodoklandje weer terug op z’n nieuwe en lagere positie op de landen ranglijst.
De indische bevolkingsgroep vormt feitelijk het levend bewijs en erfenis van de oude hollandse glorietijd(en). De boeleh’s zouden ons moeten koesteren ipv zich te schamen over die heerszuchtige periodes.
Ook in het vooroorlogse Indië was Nederlands Nieuw-Guinea een soort verweggistan. Dat was niet eens geschiedenis, maar actualiteit. Dank zij mijn vader die met de GM vanaf station Ambon ook tot Merauke kwam wisten wij thuis het een en ander. En pater Vertente , en pater Geurtjens kwamen af en toe bij ons thuis.
Het vreemde is dat ik in mijn jeugd wél het een en ander te horen kreeg van Nieuw-Guinea. Op de lagere school, een dorpsschooltje van katholieke signatuur, lazen we boekjes over de missie in Papua. We hoorden dus van arme, primitieve Papoea’s die voor de eeuwigheid werden gered door door godsvrucht gedreven missionarissen. Veel aandacht werd in de boekjes, die zowel in de klas gelezen werden als mochten worden geleend, besteed aan de beschrijvingen van de natuur aldaar. Helaas had onze leraar in het pre-digitale tijdperk geen afbeeldingen voorhanden en pas veel later zag ik voor het eerst een afbeelding van een paradijsvogel die zo lyrisch werd beschreven. Daarnaast was ik lid van een scoutinggroep die “Jungle Pimpernel” heette. In onze vlag was een afbeelding van Nieuw-Guinea verwerkt. Ik kende de naam eerder dan de man en zijn geschiedenis.
Nieuw-Guinea was inderdaad Verweggistan, maar dat maakte het, voor mij als kind althans, juist tot een geheimzinnig en spannend oord en ik vond het heerlijk om weg te dromen bij de verhalen erover.
@masrob. In mijn jeugd, Soerabaja 1948, las ik (net uit Nederland in de schoolbibliotheek ontvangen) ‘Om het goud van Nieuw Guinea’. Ik dacht toen al dat Nederland het reeds wist, dat daar ‘goud’ te vinden was. Laat de Republiek het nu werkelijk gevonden hebben.
Dat de Nederlander over het algemeen weinig weet van Nieuw-Guinea doordat het gebied niet vrij door journalisten kan worden bezocht, vind ik nogal overdreven. Vrije toegang voor journalisten tot de Papua provincies zou de informatievoorziening ten goede komen, maar het is niet zo dat het gebied een onbekend gebied is. Lokale journalisten doen geweldig werk en veel informatie is tegenwoordig makkelijk en vrij beschikbaar via internet.
Over de geschiedenis van het gebied heeft Dirk Vlasblom een aantal jaren een dik boek geschreven: http://www.letterenfonds.nl/en/book/426/papua . Over de overgang naar Indonesië en het zelfbeschikkingsrecht van de Papua’s heeft Pieter Drooglever een veel besproken boek geschreven: http://www.historischnieuwsblad.nl/nl/artikel/6751/een-complete-farce.html . Over de paters waar ik in mijn jeugd zoveel over hoorde, heeft het onvolprezen VPRO radioprogramma “Het spoor terug” eens een uitzending aan gewijd: http://www.vpro.nl/speel.POMS_VPRO_406954.html . Een aanrader om te beluisteren.
Over huidige ontwikkelingen raad ik de artikelen van Inside Indonesia aan: http://www.insideindonesia.org/topics/tag/16-papua
When the island was carved up between the Netherlands, Britain and Germany, none of these nations had an administrative presence. Late in the century, spurred on by British and German activity in the east, Holland established an administrative post in Manokwari and Fakfak in 1898 and Merauke in 1902 and continued to maintain its 15 outposts in Dutch New Guinea until the Japanese invasion in 1941.
*1956: New Guinea becomes part of “the Kingdom of the Netherlands” constitution.
Adoeh landje pik dese !
http://www.vanderheijden.org/ng/history.html
Wordt dit verstaan onder geleide democratie? Of rechtstaat?
Huib