Mystiek – Tong Tong Fair

Mystieke gebeurtenissen, de Indische cultuur, de stad Den Haag: ze horen bij elkaar. Alle reden voor een themaprogramma op het Malieveld én daarbuiten  Tong Tong Fair.

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

10 Responses to Mystiek – Tong Tong Fair

  1. Ron Geenen schreef:

    Valt guna-guna ook onder mystiek. Vroeger in de jaren 60/70 was er een organisatie in Nederland, die de powers of the “witte guna guna” toepasten tegen de zwarte. De fam. Maitimo en Botellho hadden ook Moluks bloed en deze families zijn geparenteerd met Geenen. Een paar Geenen, de meesten zijn helaas al dood, hadden die krachten en 2 waren lid van de “witte” organisatie.
    Een, die van mijn leeftijd was, heeft mij het een en ander over hun daden verteld. Een van de gevallen eindigde met de dood van een dader, die toen in A’dam woonde. Ik hou wel van de mystieke verhalen, al zijn er ook vele, die verzonnen zijn.

    • Jan A. Somers schreef:

      Goena goena valt meer onder de actieve gebruiken van paranormale vermogens. Mystiek, zoals het verhaal over die vuurtoren, overkomt je. Ook valt goena goena onder de slechte toepassingen, volgens mij is het begrip witte goena goena, in tegenstelling tot zwarte kunst, niet correct. Mijn Zeeuws(!) meisje vertelde mij over haar droom na de eerste nacht in het nieuwe huis (40 jaar geleden). Een oude man boog zich over haar, keek goed naar haar en ging weer weg. Mijn automatische reactie: de Jaga Rumah. Even kijken of die nieuweling wel OK is. Om die man zijn werk goed te laten doen moet je daarom altijd de deur open laten. (klopt natuurlijk niet, een beetje Jaga Rumah heeft lak aan een gesloten deur!) Onder goena goena kun je lijden, mystiek hoort gewoon bij je leven, en is niet erg. Denk aan de engelbewaarder.

      • Ron Geenen schreef:

        Wat dan de waringin boom en de vrouw (gundirowoh?) met gat in de rug? De witte magie werd de naam gegeven als tegenhanger van het kwaad. En omdat de meeste mensen niet die kracht hadden, kunnen zij dat ook als mystiek beschouwen.
        Per definitie vond ik het volgende:
        Vormen van mystieke kennis[bewerken]
        Mystiek betekent in het eerste geval het op enigerlei wijze trachten te komen tot een innige vereniging met God, het goddelijke of het bovennatuurlijke, of het bereiken van diepe staten van meditatie (zoals jhanas) en spirituele realisaties (zoals Nirvana). Veelal gebeurt dit door middel van gebed, beschouwing of meditatie.
        In het andere geval is sprake van subjectieve ervaringen van bovennatuurlijke aard, contact dus met een andere werkelijkheid dan de gebruikelijke. Deze contacten kunnen meer of minder intensief zijn. Al naargelang de afstand tot het bovenaardse kunnen zulke ervaringen uiteenlopen van een eenvoudig besef van het hogere tot aan een heftige vervoering, buiten zichzelf treden of het goddelijke intens gewaarworden.

      • P.Lemon schreef:

        De rationele benadering:

        ***Ik denk dat in het Westen weinig mensen geneigd zullen zijn in de mystiek iets anders te zien dan een zeldzame en op de rand van de hysterie balancerende extatische vorm van geloofsbeleving. Dat is minstens ten dele een misvatting, maar het maakt mystiek wel tot een hoogst uitzonderlijke, nogal gevaarlijke en in ieder geval onnavolgbare zaak. Deze inkleuring van het begrip mystiek doet onrecht aan de oosterse mystiek, waar geen sprake is van een tegenstelling tussen verstand en gevoel en waar mystiek een aan regels gebonden en voor ieder navolgbare zaak is. De oosterse mystiek is niet iets wat je overkomt of wat bezit van je neemt, maar is een proces, dat geen geloof in de goddelijke genade, slechts gehoorzaamheid in het opvolgen van regels voor houding en gedrag vraagt. Dat maakt ook dat oosterse mystici met recht hun mystiekopvatting als ‘wetenschappelijk’ kunnen beschouwen en hun methode als een ‘onderzoek’.
        http://www.dbnl.org/tekst/schn016tuss01_01/schn016tuss01_01_0012.php

        De gevoelsmatige/irrationele verklaring ook wel gerangschikt onder het bijgeloof:

        ***Richard (tweede generatie, geboren in Doetinchem) noemt zichzelf een ‘echte Achterhoeker met de Indische gevoelswereld in zich.’ Tot de laatste behoort het geloof in krachten en geesten. Zo bewaart zijn broer de familiekris, die in doeken met kruiden is gewikkeld en alleen met veel eerbied en ontzag mag worden bekeken. En als een familielid overleden is komt men op de veertigste sterfdag bijeen om uitgebreid rijsttafel te eten, waarbij voor de overledene een stoel is gereserveerd. Een lege stoel zullen sceptici zeggen, maar zo zien Indische families het niet. We hebben het over een thema dat onder Indische Nederlanders populair is: het geloof in het onzichtbare om ons heen, in hogere machten, in geesten, in magie, mystiek en voorschouw, kortom in wat hier in Nederland gewoonlijk ‘bijgeloof’ wordt genoemd.
        http://www.indischhistorisch.nl/tweede/sociale-geschiedenis/sociale-geschiedenis-de-stille-kracht-van-indische-waringins-en-gelderse-lindebomen/

      • Ron Geenen schreef:

        Ben volledig met je eens wat je schrijft over het verschil van vooral het gevoel van het mystieke tussen Indo’s en Nederlanders. Daarom al is een Indo geen Nederlander. Een Indo heeft zijn eigen cultuur. Zijn Nederlanderschap is zijn paspoort en meer niet. Ik ben er van overtuigd dat er veel meer dingen en zaken plaats vinden die we nooit zullen bevatten en begrijpen en door velen onder het tapijt wordt geveegd als zijnde bijgeloof.

        Over kris gesproken, ik hoorde ook vaak, dat men een kris nooit kan geven. Er moet voor betaald worden, al is het slechts met de overdracht van 1 cent. Een vriend van mij, nu 82, vertelde dat de familie een samoerai zwaard hadden. Toen dit wapen tegen de muur werd opgehangen ontstonden er in het gezin allerlei moeilijkheden en ruzies. Iemand zei dat het beslist met het zwaard heeft te maken. Zwaard werd weggehaald. Een van de zonen geloofde er niet in, nam het wapen en hing het bij hem in de kamer. Vlak er na kwam dit persoon in moeilijkheden en werd betrokken in ruzies en vechtpartijen. Wapen is weggegeven aan een museum.

      • Jan A. Somers schreef:

        “Daarom al is een Indo geen Nederlander” In Nederland loopt men niet onder een ladder door. In Nederland kent men vrijdag de 13e. In Nederland klopt men af, op onbewerkt hout. In Nederland liep de rouwstoet drie maal rond de kerk. In Nederland mag je geen schoenen op de tafel leggen. Een dode op zondag: binnen een jaar een nieuwe dode in de familie. Bij het klinken hoor je elkaar aan te kijken, anders krijg je kinderen zonder haar. De persoon die bij de tafelpoot zit zal (?) jaren ongehuwd blijven. enz. enz.
        “dat men een kris nooit kan geven” dat geldt voor elk scherp voorwerp (een cent geven!). Dat heb ik in Nederland geleerd van mijn Zeeuws meisje!

      • Ron Geenen schreef:

        En dat in een christelijk (soms overdreven) land. En nummer 13 is mijn geluksgetal. Is dat omdat ik een Indo ben?

      • Jan A. Somers schreef:

        Maar het Christendom is toch geloof in één grote brok mystiek? Heeft kunstenaars tot grote inspiratie gebracht. En de waarden via normen tot wetgeving gebracht.

      • Ron Geenen schreef:

        Dat zelfde christendom en elk ander geloof, heeft ook veel ellende veroorzaakt. Vooral wanneer het je wordt opgedrongen.

Laat een reactie achter op bokeller Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *