Coos Ayal, de uitvaart

Geplaatst op 4 april 2015 door Indisch4ever

Vrijdag 4 april was de uitvaart van Coos Ayal in de Laurenskerk te Rotterdam
De foto’s hieronder zijn van Mad Tuharea en Nancy Jouwe
…

Op het internet staat een oudere video met mevrouw Ayal.

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

12 reacties op Coos Ayal, de uitvaart

willigenburg zegt:

4 april 2015 om 21:24

Diep Respect heb ik voor Coos Ayal met gevaar voor eigen leven heeft zij het aan gedurfd om met een groep mannen een Guerilla-oorlog aan te gaan tegen de agressor Japan, met aan het hoofd Commandant Sergeant Kokkelink in Nieuw-Guinea. Een verzetsvrouw van het eerste uur mag zeker nooit vergeten worden. Coosje rust zacht in vrede en vrijheid.

[ Lees het in het boek Oerwoudstrijders van H.George Franks ]
( komt er een monument voor haar ?)

Bert van Willigenburg

Beantwoorden
- bokeller zegt:
  
  5 april 2015 om 09:16
  
  Mevrouw C. Ayal
  GOEGOER SEBAGAI BOENGA MELATI
  siBo
  
  Beantwoorden
- bokeller zegt:
  
  7 april 2015 om 20:31
  
  Heer B.van Willigenburg.
  Hierbij ben ik al tevreden als er één foto geplaatst wordt
  in het museum”Bronbeek”,bij de Nederlandse vlag dat
  Mevr.Ayal in een bamboekoker al die jaren bij zich droeg
  en nu in een zeer ruime vitrine en zoals daar
  gebruikelijk zonder enige toelichting te zien is.
  siBo
  
  Beantwoorden
  - Pierre de la Croix zegt:
    
    7 april 2015 om 22:41
    
    Als de I4E gemeenschap representatief is voor de Indische gemeenschap, dan zal het Museum Bronbeek wel zeer in zijn nopjes zijn met de lauwe ontvangst van het bericht van overlijden van Coosje Ayal.
    
    Waarom een toelichting bij de vlag die zij met groot gevaar voor eigen leven en onder de last van enorme ontberingen jaren met zich meedroeg, als niemand geïnteresseerd lijkt te zijn?
    
    Als de Indische gemeenschap haar eigen helden niet in ere houdt en vergeet, dan is die gemeenschap gedoemd ten onder te gaan in de massa. Weg Indische identiteit. Dan zijn er nog maar cluppies ongeregeld die samen komen op een pasar malem om de potjo-potjo te dansen, een rijstmaaltijd te nuttigen en zich te laten vermaken door de Rickies Risoles van deze wereld.
    
    “Coosje Ayal? Kokkelink? Wie waren dat ook alweer?”
    
    “Zij hoorden tot de zeer weinigen die tegen de Japanners in verzet durfden te komen”.
    
    “O ……….”.
    
    “Sèh …….. djempol jouw nieuwe Toyota”.
    
    Pak Pierre
    
    Beantwoorden
    - bokeller zegt:
      
      7 april 2015 om 23:42
      
      Dat wij dit nooit zullen vergeten.
      http://www.cmo.nl/erfgoed-vo/index.php/23-geschiedenis/nieuwguinea/101-bron-moluks-meisje-sluit-zich-aan-bij-guerrilla
      siBo
  - Nico Bakker zegt:
    
    12 mei 2015 om 16:29
    
    Inderdaad, twee weken geleden ben ik op bezoek geweest in Bronbeek. Tot mijn stomme verbazing liep ik zomaar tegen deze bewuste vlag aan. Ik heb gelezen over de geschiedenis van deze vlag en met name het heldhaftige verzet van deze groep waar Mevrouw Ayal deel uit van maakte. Ik stond ook met kippevel tegen de vlag aan te kijken en mijn verbazing werd nog groter dat er geen enkele verwijzing bij stond. Je kan deze vlag alleen op waarde inschatten als je het verhaal ken, nu staat hij in mijn ogen ‘afgedankt, in een vitrine.
    
    Deze vlag en hiermee de personen van deze groep verdient meer respect en eer….
    
    N.Bakker.
    
    Beantwoorden
brijl, J.Z. zegt:

9 april 2015 om 17:36

Nadat ik het bericht had ontvangen, dat mw. Coosje ernstig ziek was opgenomen in een ziekenhuis in Rotterdam, heb ik verschillende instanties en Molukse vrienden ingelicht, dat haar toestand heel ernstig was. Kort hierna werd zij weer naar haar familie in Ridderkerk teruggebracht, omdat verdere medische hulp niet zinvol was.
N.a.v. het bericht heeft o.a. de Directeur van de Nederlandse Veteranen Stichting uit diep respect, namens alle Veteranen, nog tijdig daar een boeket bloemen aan haar kunnen afgeven. Enige tijd
later is zij toen overleden.
Het leek mij goed U hierover te informeren.
mvg.
JZB

Beantwoorden
- Pierre de la Croix zegt:
  
  9 april 2015 om 22:23
  
  Well done!
  
  Pak Pierre
  
  Beantwoorden
Arthur Olive zegt:

13 april 2015 om 01:14

Gedurende een groot deel van de geschiedenis der mens heeft de vlag altijd een van de voornaamste oorlogsuitrustingen ingenomen. Zodra de drager van de vlag gewond raakte gedurende een veldslag, werdt de vlag meteen opgepakt door een ander om de moed er in te houden.
Koosje Ayal heeft de driekleur altijd gedragen gedurende haar verzet met de Kokkelink group in de vogelkop van Nieuw Guinea.
Bronbeek heeft eindelijk een plaats gevonden voor die vlag zonder eenige toelichting zoals pak Bo ons verteld. het lijkt me dat ze toelichting met moedwil hebben weg gelaten, terwijl daar zoveel Jap oorlogsuitrustingen zijn met een uitleg.
Shame on you Bronbeek!

Beantwoorden
- bokeller zegt:
  
  13 april 2015 om 07:37
  
  Nog sterker en wel met toelichting ,betreft de
  Bataljons vlag van het 5e Knil bataljon. Andjing Nica.
  Alleen is een heel andere vlag en ook nog ‘ns uit
  een andere tijd en plaats.
  En zo schokt het Museum voort.
  siBo
  
  Beantwoorden
  - Pierre de la Croix zegt:
    
    13 april 2015 om 11:29
    
    Ome Sjoerd, RMWO, zal zich omdraaien in zijn graf, if any.
    
    Waar zijn de veteranenclubs die deze museale misstanden recht willen zetten?
    
    Pak Pierre
    
    Beantwoorden
Paul Beek zegt:

20 mei 2015 om 08:40

Is er iemand bekend met de naam Augustina Ayal,wonend in Batavia in 1931?Is dit misschien familie van deze mevrouw Ayal?
Zij was getrouwd met Leonard Theodoor Proost en had een zoon Johannes Eduard Emil, geboren 3-8-1937

Beantwoorden