Het liep gisteravond weer storm bij het Rex Theater

Geplaatst op 10 maart 2015 door Boeroeng

Mas Rob:
Een van de onderwerpen die er maar bekaaid af komen in de geschiedschrijving van de laatste jaren van Nederlands-Indië is het culturele leven in de kolonie. Indië kende zo bijvoorbeeld een eigen filmindustrie, iets dat in Nederland vrijwel vergeten is. Ik kom erop omdat ik, al zwervend over internet het volgende artikel uit de Indische Courant van 3 juni 1937 tegenkwam:

rextheater_bataviabron van de foto .

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

11 Responses to Het liep gisteravond weer storm bij het Rex Theater

  1. Surya Atmadja schreef:
    11 maart 2015 om 17:41

    “Dat was niet ‘netjes’ geloof ik.”
    =================================================
    Hoewel er verschillen zijn in de gezelschappen , de bezoekers en de steden was een Stamboel voorstelling vaak mede beinvloed door inbreng van de bezoekers .
    Het mee zingen, of commentaren .

    Dus het is logisch dat jonge (toekomstige) heeren van hun moeders niet naar zo’n voorstelling mogen.(Zelfs getrouwde heeren moeten het “stiekem”doen)
    Bij de ronggengs (lagere kaliber) kunnen de heeren vaak mee dansen (tandak-ken) en eventueel na afloop kon men soms prive converseren met de danseressen.

    Beantwoorden
  2. Surya Atmadja schreef:
    11 maart 2015 om 15:38

    Nji Tjitjih was een Sundanese ze werd ontdekt op haar 15 jaardoor Opera Valencia een rondreizende stamboel(?) gezelschap.
    Dus een echte nette gezelschap, anders dan de ronggengs.
    Later werden ze bekend onder de naam Sandiwara Miss Tjitjih , de “titel Tjitjih kreeg ze van de kolonialen en en Indonesiers.
    (Quote : diberi gelar oleh kaum kolonial dan bangsawan bumi putra dengan sebutan “Miss” ).
    In mijn jonge jaren heb je ook de openlucht bioscoop ( MisBar) .
    Als geriMIS (begint te regenen) , gaan de kijkers buBAR ( lopen weg).

    Beantwoorden
  3. Surya Atmadja schreef:
    11 maart 2015 om 09:47

    Naast de Gambar Hidoep gebeuren is ook interessant om te schrijven over de geschiedenis van Miss Tjitjih.
    Echt bekend bij de Orang Betawi en Orang Indo Belanda.
    Niet iedereen kan en wil naar de Schouwburg ( schuin tegenover de ingang van Passer Baroe) .

    Beantwoorden
    • P. Vermaes schreef:
      11 maart 2015 om 15:01

      @Surya Atmadja: Miss Tjitjih, die naam herinner ik me heel goed uit de periode 1947/50 in Batavia. Zij trad op in een soort stamboel voor Indonesiërs in een openluchttheater van gedek. In die tijd waren er meer bioscoopzalen opgetrokken van gedek, maar die hadden een dak. Dat bewuste theater lag in mijn vage herinnering aan een grote weg, ‘k dacht naar Kemayoran.

      Beantwoorden
  4. Boeroeng schreef:
    11 maart 2015 om 00:08

    rex
    Een tekening van Peter van Dongen.

    Beantwoorden
    • Mas Rob schreef:
      11 maart 2015 om 06:46

      Mooie tekening van Peter van Dongen: bioscoop REX tussen 1946 en 1950 (?). Wanneer we die vergelijken met de foto uit 1939, valt op hoe in de tekening de E van REX er bijhangt.

      Sign of the Times?

      Beantwoorden
  5. P.Lemon schreef:
    10 maart 2015 om 22:52

    Wat achtergrond info ( via de vertaalmachine v Pak Google )

    Algemeen Nederlandsch Indische Filmsyndicaat
    Indonesische Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
    ( http://id.wikipedia.org/wiki/Algemeen_Nederlandsch_Indisch_Filmsyndicaat )

    Algemeen Nederlandsch Indische Filmsyndicaat (ANIF) filmmaatschappij eigendom Albert Balink opgericht in 1938 . Het bedrijf richt zich op het maken van een documentaire over Indie voor vertoning in de Nederland . Zijn studio is gelegen in de regio Jatinegara (nu studio PPFN) in Jalan Otto Iskandar Dinata. De eerste nieuwsfilms gemaakt door ANIF zijn opnames over drukte op het Waterlooplein ( Banteng-plein ), de mars naar het paleis van de gouverneur-generaal, Pasar Gambir ( pekan Raya Jakarta oudheid), en ga zo maar door.

    In de ANIF News, werd bekend dat aanvullend op het maken van Spiegel van Indie (Mirror-Indië) bleek dat Balink ook van plan was om films met titels Goa Djin, Land Geurige, Boemi Volcano, Boelan Light (Blue Moon), Gogoda en Tjandoe te produceren. Na Balink’s vertrek stagneerde de productie van ANIF De meest opvallende creaties van Mannus Franken (leider ANIF camera’s)zijn, Land Sabrang (1938), een documentaire. In Februari-maart 1940, werd ANIF opgeheven.

    Beantwoorden

Laat een reactie achter op P. Vermaes Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *