Indonesië actueel

missindonesiacostume2014*** Hundreds of Papuan tribal people have fled their homes
*** Indonesië is het land waar inwoners Facebook het meest via mobiel bezoeken.
*** De Indonesisch radicale knokploeg demonstreert tegen Ahok
*** Indonesiërs protesteren tegen ‘zondige’ selfies… met selfies
*** Nederlandse baggeraars bouwen eiland voor kust Jakarta .
*** Miss Indonesia met beste nationale kostuum van de Miss Universe-verkiezing.
*** Uber gaat verkeerschaos in Jakarta bevechten.
*** Ex-gevangenen Indonesië pleiten voor Australische veroordeelden
*** Indonesië razend populair vakantieland in 2015 .

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

33 reacties op Indonesië actueel

  1. eppeson marawasin zegt:

    @De Indonesisch radicale knokploeg demonstreert tegen Ahok@

    [CITAAT]
    Het doel van de radicale groepering ‘Front Pembala Islam’ is het prediken en verspreiden van de soennitische islam. Maar ze lijken meer op een straatbende dan een religieuze groepering.

    “Islam, islam!”, schreeuwen jonge jongens terwijl ze naar hun scooters rennen. Onderweg proppen ze zoveel mogelijk mensen pamfletten in de handen. “Ahok Musuh Islam”: gouverneur Ahok is vijand van de islam. De hele middag hebben ze met speakers voor het parlementsgebouw van Jakarta gestaan, nu gaan ze in een optocht verder door de stad. Net zoals elke vrijdag, al een aantal weken lang.

    De jongens zijn onderdeel van radicale groepering ‘Front Pembala Islam’. Het FPI, ook wel Indonesisch radicale knokploeg genoemd. Hoewel hun voornaamste doel het prediken en verspreiden van de soennitische islam is, opereren zij eerder als straatbende dan als religieuze groepering. Niet zelden moeten christenen, communisten en ook sjiieten het ontgelden. Discotheken worden kort en klein geslagen, homoseksuelen worden belaagd. En dat spreekt tot de verbeelding van arme werkloze stadsjongeren die radicaliseren.

    “We demonstreren hier tegen de inauguratie van gouverneur Ahok”, vertelt één van de jongens, die hier met zijn twee kinderen is. Binnenkort zal Basuki ‘Ahok’ Thahaja Purnama onlangs beëdigd president Joko Widodo als gouverneur van Jakarta opvolgen. “Ahok heeft een veel te grote mond, hij is arrogant en onverschillig. Ahok is slecht nieuws voor onze stad”, schreeuwt de jongeman in het voorbijgaan. Met zijn dochters voor en achterop de scooter verdwijnt hij in de stoet. Maar het blijkt niet de werkelijke reden te zijn dat het FPI zo fel gekant is tegen de benoeming van Ahok.
    Ahok is een christen van Chinese afkomst. Dat gegeven is voor het FPI onoverkomelijk.
    [EINDE citaat]

    BRON: IAF

    — Was het niet een Nederlandse toerist die geniepig beweerde dat er na de benoeming van Universitas Cenderawasih Professor Yohana Susana Yembise tot ‘Menteri Pemberdayaan Perempuan dan Perlindungan Anak’* in het nieuwe kabinet van President Ir. H. Joko Widodo, in Indonesië géén discriminatie meer bestond?

    *minister van vrouwen-emancipatie en kinderbescherming

    e.m.

  2. eppeson marawasin zegt:

    @Papuans flee brutal military crackdown 15 January @
    http://www.survivalinternational.org/news/10639

    [CITAAT]
    Activists have reported that during a press conference on January 7, an Indonesian Police chief said, “I ordered [them] to burn the civilians’ houses in Utikini village. This was deliberately done to trim the movement. I will annihilate them’.

    The presence of so many police and soldiers has spread terror in the region and many have fled their villages and are hiding out in the jungle. Military sweeping operations such as these are commonplace in West Papua, where soldiers and police kill, rape and torture with impunity.
    [EINDE citaat]

    — Niet dat ik het akelig stil vond op dit topic … integendeel! Vanwege ‘the sound of silence’ werd ik een fan van Simon & Garfunkel.

    — Back on topic. ¡?logica¿!: “Is dit allemaal echt gebeurd?” “Nee, want er bestaan beelden van”. Dus is het uiteindelijk allemaal de schuld van Nederland. De Spanjaarden eisen niet voor niets een grondig onderzoek naar het kapen van hun Zilvervloot en hebben daarom op voorhand een ‘miljoenenclaim’ tot het betalen van schadevergoeding op tafel gelegd. Die kijken tenminste niet terug.

    Nederland krijgt trouwens steun uit onverwachte hoek. Indonesische universitair afgestudeerde historici beweren namelijk dat de 80-jarige oorlog niet kan worden beschouwd als een complete oorlog, want ze duurde in realtime slechts 68 jaar. Volgens Nederland is er daarom sprake van een ‘vormfout’.

    In de wandelgangen van de Tweede Kamer gaan inmiddels al wel stemmen op, om alleen afgestudeerde HTS’ers weg- en waterbouwkunde voor een eventuele te betalen schadevergoeding aan te slaan.

    Wat dát laatste betreft; of ik heb het niet helemaal goed begrepen, of mijn betrouwbare bron heeft zich vergist en niet goed doorgegeven, of 2e-Kamerleden snappen niet hoe gevoelig deze materie in de samenleving ligt. Een breed draagvlak is namelijk wel nodig. Zo moeten TH-ingenieurs zich niet gediscrimineerd voelen. Het gaat per saldo om de waarheid.

    Fijn weekend semoea allemaal y ‘all .. (bedenk, kou is slechts een gebrek aan warmte;)

    e.m.

    • Jan A. Somers zegt:

      “dat de 80-jarige oorlog niet kan worden beschouwd als een complete oorlog, want ze duurde in realtime slechts 68 jaar.” Een klein beetje gelijk, maar niet helemaal. Met een (12-jarig) bestand wordt eventjes niet gevochten, maar het is nog steeds oorlog. (volgens mij) Leuk dat mierenneuken!

  3. Huib zegt:

    En toch vind ik dat Indonesia een democratische staat is. Als iedereen maar doet wat de imam zegt en elke Vrijdag op zijn buik in de moskee ligt. En anders kunnen er koppen rollen. Letterlijk!

    Uiteraard de vrouwen niet die worden ontzien mits ze hun haar niet tonen.

    En wat die Spanjaarden betreft de Zilvervloot is allang terug gevaren met miljarden Euri’s.
    Maar helaas alweer geplunderd. Door wie deze.
    Zoek de ware dader want er zijn geen beelden van gemaakt

    Ook allemaal fijn en warm maar droog en zonnig week-end gewenst

    Huib

    • Mas Rob zegt:

      Als iedereen maar doet wat de imam zegt en elke Vrijdag op zijn buik in de moskee ligt. En anders kunnen er koppen rollen. Letterlijk!

      Nu ga ik in het dorpje dat ik zo goed ken, vaak naar de moskee op vrijdag. Lang niet iedereen gaat overigens: de mensen die moeten werken zijn sowieso niet aanwezig, boeren zijn vaak op het land en anderen ‘vergeten’ de verplichting vaak. Degenen die er wel zijn verrichten gezamenlijk het gebed – dat niet bestaat uit op je buik liggen, overigens. De imam is de voorganger. Het is zijn taak om vooraan het gebed te leiden. Daarnaast is er een khutbah -de Vrijdagse preek – vaak door iemand gelieerd aan Muhammadiyah of van het plaatselijke Kantoor voor Godsdienstzaken. Er wordt veelal iets gezegd over dat gokken en drinken niet goed is en dat iedereen vooral vijf keer per dag de sholat moet verrichten. De toehoorders horen dit zwijgend aan. Zij gaan naar huis met het idee dat hun sholat in de moskee meer waarde heeft – goed voor het hiernamaals – dan thuis bidden, maar de preek verandert weinig tot niets aan hun eigen leefwijze. Koppen rollen er niet en ik denk dat de mensen hogelijk verbaasd zouden zijn als zij vernamen dat iemand uit Nederland dacht dat de imam met hun hoofden zou gaan biljarten als zij niet deden wat hij zei.

      Veel vrouwen gaan zonder hoofddoek in het dorp. Niemand die daar van opkijkt of zich eraan stoort. Als men op familiebezoek of formele visite gaat dan draagt men wél een hoofddoek. Hoort erbij, is “necis”. Ik ken geen mannen die vrouwen dwingen om een hoofddoek te dragen. Het wordt door vrouwen vaak gezien als een mijlpaal in hun godsdienstige ontwikkeling gedurende hun leven. Daarom is het vrij normaal dat vrouwen die in hun jeugd hun haren lieten zien op wat latere leeftijd overgaan tot het dragen van een hoofddoek. In de moskee en tijdens de sholat zijn vrouwen trouwens geheel gesluierd. Zij dragen dan een zogeheten Mukena. Die wordt weer afgedaan als men uit de moskee komt of thuis als men het gebed heeft volbracht.

      Overigens is mijn eigen waarneming in het dorp dat de vrouwen daar veel rechter in de islamitische leer zijn dan mannen.

      • Surya Atmadja zegt:

        Mas Rob zegt:
        7 februari 2015 om 12:07
        1.Nu ga ik in het dorpje dat ik zo goed ken, vaak naar de moskee op vrijdag.

        2.Overigens is mijn eigen waarneming in het dorp dat de vrouwen daar veel rechter in de islamitische leer zijn dan mannen.
        =========================================================
        1.Zo , respect dese.
        Ik zelf gaat nooit meer naar de masjid (moskee) snds mijn kinderjaren ,
        Vroeger ging ik weleens naar Masjid Tanah Abang Jakarta tijdens de Sholat Idul Fitri met mijn ouwe heer .
        Froeher was Tanah Abang de marka van de Front Pembela Islam.

        2.Ik dacht dat de Moslima’s ( vooral in de buurt van Solo/Sukoharjo ) niet echt geemancipeert zijn.

        Zijn ze radicaler geworden omdat ze als 2de rangsburger moeten leven, en ondergeschikt zijn of onderdrukt door hun mannen ??
        Is het niet zo dat vroeger Abu B.Bashir ook daar in de buurt actief was ?

      • bokeller zegt:

        .Mas Rob
        Hoe moet ik het nu hier in Nederland de berichten
        daarover zien.
        http://www.al-yaqeen.com/va/vraag.php?id=870
        En over de ”sluier”
        Hierbij haal ik wat uit de Gelderlander van 07-02/2014
        ”Als eerste moeten vrouwen er aan geloven. Ze worden
        verplicht de sluier te dragen,of ze moslims zijn of niet.
        Zo’n 20% van de openbare scholen in Indonesië gaan
        alle onderwijzeressen en meisjes met de hoofddoek
        naar school .
        Terwijl er volgens de grondwet een strikte scheiding
        is tussen religieuze – en overheidsscholen, zegt A.Hartono
        v/d mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch ”
        En zo gaat het verder
        siBo

        • Mas Rob zegt:

          De website is een Salafistische dakwah site… een site die de Saoedische versie van de Islam probeert te verspreiden onder zowel moslims als niet moslims. De manier waarop met het geloof wordt omgegaan is anders dan ‘mainstream’ islam in Indonesië.

          Nu zijn er wel strenge, puriteinse islamieten in Solo en omgeving. Zij zijn vaak volgelingen of leden van de Lembaga Dakwah Islam Indonesia (LDII). De mannen zijn te herkennen aan hun vlassige baardje en hoogwater broeken, de vrouwen zitten ingepakt. Die vrouwen zullen bij begroeten je handen niet aanraken zoals gebruikelijk in Indonesië. In de familie van mijn vrouw zitten enkele gezinnen die zo streng leven. Ze hebben hun eigenaardigheden, waar verder niet zo moeilijk over wordt gedaan op Java, maar ze zijn en blijven uitzonderingen. Ze beijveren zich voor een puriteins islamitisch Indonesië, maar zijn niet agressief in hun zendingsactiviteiten, dit in tegenstelling tot de gangsters van Front Pembela Islam en andere soortgelijke clubjes. Ook enkele pesantren in het Solosche, waaronder inderdaad die van Abu Bakr Bashir, zijn zeer radicaal en dragen een ideologie uit die het jihadisme verheerlijkt. Maar deze pesantren zijn niet representatief voor wat leeft onder de dorpsbevolking.

          Ik gaf een indruk van wat er leeft onder een Midden-Javaans dorp. Ik pretendeer niet dat dit exemplarisch is voor hoe het in heel Indonesië er aan toe gaat. Wat ik zie is dat de meeste meisjes van het Javaanse dorp zonder hoofddoek naar school gaan. Degenen met hoofddoek bezoeken de scholen van Muhammadiyah, de organisatie waar de plaatselijke moskee banden mee heeft. Een verplichting om op openbare scholen een sluier te dragen is onbestaanbaar in Midden-Java. Het is wél een praktijk die zich al enige tijd voordoet in het westen van Sumatra in de Minangkabause gebieden. Wat ik begrepen heb is dat de apologeten de hoofddoek – en daarmee het Islamitische karakter – beschouwen als onderdeel van de Minangkabause identiteit en dat daarom ook niet-islamitische kinderen kan worden verplicht een hoofddoek te dragen. Een slechte zaak, maar de centrale regering is vrij machteloos: sinds de val van Soeharto hebben de provincies meer zeggenschap over hun eigen zaken en het moet wel heel erg bont worden wil de centrale overheid ingrijpen.

        • Mas Rob zegt:

          “Zijn ze radicaler geworden omdat ze als 2de rangsburger moeten leven, en ondergeschikt zijn of onderdrukt door hun mannen ??”

          Ik zou het niet ‘radicaal’ willen noemen, eerder iets serieuzer wat betreft godsdienst.

        • Mas Rob zegt:

          … wat betreft de godsdienstige verplichtingen.

  4. bokeller zegt:

    Uit dezelfde Gelderlander en ook weer vandaag.
    @”De religieus leider Zainal Tazar van de grootste
    moslimorganisatie Nahdatul Ulama snapt de ophef
    niet.
    Volgens de Koran moeten de vrouwen hun haren
    bedekken.
    ”Moslims zijn hier nu eenmaal in de meerderheid
    Christenen passen zich maar aan” @
    Waar zetelt deze leider op Sumatera of op Java
    Het wordt wel heel moeilijk al die organisaties met
    al hun gevolgde geloofsrichtingen
    siBo

    • Mas Rob zegt:

      Zainal Tazar is uit Padang.

    • Surya Atmadja zegt:

      bokeller zegt:
      7 februari 2015 om 22:17
      Het wordt wel heel moeilijk al die organisaties met
      al hun gevolgde geloofsrichtingen
      ==============================================
      Klopt, het is heeel moeilijk .
      Als voorbeeld sommige van de kinderen van mijn neven/nichten gebruiken ook d lichte( ik zeg moderne jilbab, zeer modieus.
      Terwijl ik hun in hun studententijd als moderne bijna “westers”geklede meisjes.
      Verschil met nu is dat ze die moderne jilbab gebruiken.
      Het geldt ook bij vele vriendinnen oud school/klasgenoten , vroeger tijdens de middelbare school en uni gaan ze normaal feesten , met jeans lopen( toen was jeans het nog niet ingeburgerd zoals nu) .
      Ze zijn ondanks hun leeftijd echt van deze tijd , sommigen hebben zelfs S2 en , studeerden ook in buitenland.Velen zijn ook haja’s , en gaan vaak naar Mekkah .

      Wat wel niet zo erg bemoedigend is dat sommigen (kleind deel) de Salafisme/Wahabisme aanhangen , en roomser zijn dan de paus .
      En die groepen hebben zich gepresenteerd en kunnen profileren sinds de democratie, openheid en mensenrechten in Indonesia beter nageleefd worden.

      Het is nu de zaak van de nog zwijgende meerderheid om de situatie in de gaten te houden .

    • Jan A. Somers zegt:

      Ik kan me nog herinneren dat in de RK-kerk mannen en vrouwen gescheiden zaten, mannen rechts, vrouwen links. Was overzichtelijk te bezichtigen. Vrouwen met het hoofd bedekt. In katholieke landen worden toeristen in kerken nog steeds gevraagd blote armen en schouders te bedekken. Ik dacht dat dit niets meer met de religie te maken heeft, gewoon een fatsoensnorm. Je bent in het huis Gods. Op audiëntie kleed je je ook netjes. Vind ik.

      • Huib zegt:

        Ik was in de 60-er jaren met mijn gezin en opa en oma op vakantie in Parijs en gingen de Notre Dame met een bezoek vereren om de architectonische schoonheid ook van binnen te bewonderen zoals op dat moment zoveel toeristen deden.

        De dames uiteraard in korte jurkjes, in ieder geval mijn toen nog jonge vrouw en geen hoofddoek bij zich. Ze mochten er niet in maar met een zakdoekje op het hoofd wel.

        Mijn schoonvader had een hoed op en die moest hij afzetten. Als een echte Zeeuw of zoiets zei hij : Krieg de klere…… en deed het niet, maar ging die kerk met geen stokslagen meer in. Toen ben ik ook maar naar buiten gegaan.

        Herinner me ook nog dat meisjes in die tijd als ze op een katholieke school zaten of naar de kerk gingen niet gewoon in een lange broek mochten verschijnen maar er een rokje overheen moesten dragen. Stel je voor je ziet het licht en het kruis. Dan had meneer pastoor niets meer te doen.
        Huib

        • Jan A. Somers zegt:

          Als werkstudent werkte ik in de jaren vijftig op ……… . Vooruitstrevende dames kwamen wel eens met een lange broek en jurk op kantoor. Het verhaal ging toen: Dames, broeken aan de kapstok!

        • Pierre de la Croix zegt:

          Ach ja …. kleding en fatsoensnormen. Ieder zijn manier. Als de wil van Toean Allah er maar niet wordt bijgehaald om mensen in een bepaald soort kledij te dwingen.

          Als ik naar begrafenis of crematie moet, dan trek ik een donker pak aan, met wit overhemd en stemmige cravate. Zo hoort het vind ik. Hormat aan de overledene en de nabestaanden. Tot mijn afgrijzen stel ik dan vast dat velen tegenwoordig in daagse vrije tijdskleding verschijnen, spijkerboek, trui of bomberjack. “Kotspak” zo gezegd. De normen vervagen!

          Als ik de vrouwen van Afghanistan via het buisje in Boerka zie, dan denk ik “Wie dost zich vrijwillig zo uit?” Retorische vraag, want ik had al voor mijzelf vastgesteld dat geen mens (m/v) zich uit eigen vrije wil in dat soort kleding hult. Volgende vraag is dan: “Zou Allah dat gewild hebben en zo ja, waarom vindt Allah dat mannen niet in zo’n mobiele gevangenis hoeven rond te lopen?”. Volgende vraag: “Als Allah dat niet zo heeft gewild, wie heeft dan wel in Allah’s naam verzonnen dat die arme Afghaanse vrouwen zich in Boerka moeten hullen?”.

          Ik geloof graag dat er in het moderne Indonesia vrouwen zijn die zich eigener beweging, zonder sociale en religieuze dwang, hebben bekeerd tot de hoofddoek. Ik zie echter, zij het alleen via het buisje, zoveel meer Indonesische vrouwen dan vroeger in mijn jeugd, volledig berkoedoeng rondlopen. Dan vraag ik mij af of ze zich allemaal zo inpakken uit puur eigen vrije wil, omdat ze het prettig vinden in dat paradijselijke tropenland.

          Tja …. bedekking van het menselijk lichaam. Van Pulau Telandjang naar de Boerka en alles daar tussenin. De Europeanen hebben er veel aan gedaan om de naakt en onschuldig levende tropenvolkeren in de broek en de kotang te dwingen. En toen werd het 1960 en 1970 …… Azië en Europa gingen zedig gekleed, maar verlicht Europa ging uit de kleren. Weg met de kotangs en vaak genoeg ook de broek.

          Toen we nog jong en mooi waren plachten mijn vrouw en ik ons te verpozen op de Pantais Telandjang van deze wereld, waar dat maar kon. Wee degene die zich er in kleding waagde. Slechts hoed of pet (tegen de felle zon) en schoenen (tegen de krikil of scherpe keien) waren sociaal geaccepteerd en, als het wat koeler werd, vooruit dan maar, een truitje of polo tegen de longontsteking.

          “Wie lacht niet die de mens beziet” zei de chimpansee …..

          Pak Pierre

        • Pierre de la Croix zegt:

          Sorry, foutje.

          5de alinea, 4de en 5 de zin van mijn voorgaand stukje, “Azië en Europa gingen zedig gekleed …” moet zijn “Azië en Afrika gingen …. enz.”.

          PP

        • Mas Rob zegt:

          Naar wat ik zie in het dorpse leven is dat de hoofddoek niet zo beladen is als in andere delen van de wereld. Zoals ik eerder zei, ook vrouwen die normaal zonder hoofddoek gaan tooien zich met een doek voor formele gelegenheden. Een huwelijk, een begrafenis, maar ook een formele visite. Daarnaast zijn er vrouwen die de hoofddoek dagelijks buitenhuis dragen. Er zijn vrouwen die een jilbab al van vroeg af aan dragen, maar er zijn er ook die later in het leven ertoe overgaan als mijlpaal in hun godsdienstige ontwikkeling. Dat is vrijwillig, maar niet zonder consequenties. Wanneer eenmaal je het besluit genomen is, is er geen weg terug. Het is een commitment for life, althans volgens mijn informatiebron die ik zeer goed ken.

          Vrije wil veronderstelt een autonomie van het individu en in de Indonesische context kun je daar enige kanttekeningen bij maken. De sociale druk in een hechte leefgemeenschap is hoog. Wie zich kleedt of gedraagt op een manier die niet in overeenstemming is met de normen en waarden van de gemeenschap krijgt het zwaar. Maar evengoed, ik ken geen voorbeeld van een vrouw in het dorp die door haar man of door een islamitisch voorman wordt gedwongen tot het dragen van een jilbab. Overigens is er tegenwoordig veel modieuze keuze in islamitische kledij, of busana muslim (een voorbeeld uiit velen: http://busanamuslimtrendi.blogdetik.com/) dat ik me wel eens afvraag of die ‘trendi’ kleding niet juist de mannelijke blikken naar zich toetrekken….

          Java, Indonesië, staat niet stil. Dingen blijven niet hetzelfde, maar veranderen voortdurend. Slechts zelden kiezen ouders in het dorpje nog ouderwetse Javaanse namen voor hun kinderen. Karno, Parman, Giman….. ik ken geen kinderen die zo heten. Roda kehidupan berputar…

        • Pierre de la Croix zegt:

          Tja Mas Rob,

          Dank voor uw uiteenzetting. Ik ben het met u eens dat zeker in de kleinere leefgemeenschappen in Indonesia de sociale controle heel groot is. Wat “pantes” is en wat niet bepaalt de gemeenschap, aangevoerd door de loerah of kepala desa en ik denk in toenemende mate door de geestelijk leider, doorgaans een man. Onder die omstandigheden moet men (m/v) al een hele sterke persoonlijkheid hebben om onder de sociaal-religieuze druk uit te durven komen en tegen de stroom in te roeien.

          Het valt dus niet uit te sluiten dat het waarneembaar toenemend aantal Indonesische vrouwen dat zich in het openbaar inpakt met hoofddoek en sluier en met misschien nog meer het niet doet omdat het zo prettig is, maar omdat de omgeving vindt dat het zo hoort.

          Rest dan de vraag waarom die omgeving het in toenemende mate vindt “dat het zo hoort”. Ikzelf vermoed vanwege de Islam, die in toenemende mate het alledaagse leven in Indonesia beheerst, maar ik ben geen ervaringsdeskundige.

          Dat de mode industrie inspringt op gegeven ontwikkelingen en de Islamitische kledij voor vrouwen probeert op te leuken lijkt mij een geringe troost voor de vrouwen. Hetzelfde zie je in het streng Islamitische Iran gebeuren. De vergelijking gaat zeer mank, maar ik moet in dit verband toch denken aan iemand die voor jaren wordt opgesloten maar te horen krijgt dat zijn cel is voorzien van TV met pornokanaal, airco, eigen douche en toilet. Big deal!

          Zo blijf ik bij mijn verzuchting: “Arme vrouwen”.

          Pak Pierre

      • bokeller zegt:

        Pak Somers
        @ gewoon een fatsoensnorm. Je bent in het huis Gods. Op audiëntie kleed je je ook netjes. Vind ik.@
        Vind ik goed gevonden .Het werd ons (ik) toen wel hardhandig ingeprent,
        alleen tijdens de leer periode.
        nl.Buigen (en hoe) voor de God/Keizer en volgelingen en na de
        uitnodige klapjes,ging het later prima.
        Geen probleem toch en je werd nog terug gegroet ook .
        Kan je ook in het Museum”Bronbeek” nu nog steeds beoefenen om
        het niet te vergeten.
        siBo

  5. Huib zegt:

    Ik heb onlangs een foto gezien van ik meen de vrouwelijk burgemeester van Surabaja in militair aandoend uniform maar met hoofddoek en daarop weer haar officierspet.
    Vond het wel komisch moet ik zeggen, ja zelfs hilarisch. Maar smaken verschillen en als er geloof is in het spel is meestal satan niet ver weg.
    Ik heb uit de Stentor van gisteren een artikel over de oprukkende Sharia in Indonesia aan Boeroeng toegezonden. Mss gaat hij dat plaatsen.

    Overigens wat te denken over de muur die er in Gouda gebouwd moet worden door de Imam bij de gigantische moskee in wording om te voorkomen dat de vrome moskee de vrouwelijke leerkrachten er naast te zien krijgen en last gaan krijgen van plotselinge verrijzenissen.

    Wij hebben lang geleden in Nederland bevochten dat er een scheiding is tussen kerk en staat en kerk en samenleving. Alleen voor de Islam gelden blijkbaar andere regels in onze moderne democratische samenleving en zijn we weer terug bij af en middeleeuwse toestanden..

    Eerst hadden we nog de Bijbelbelt met de Zwarte kousen kerk en nu gaan we de Islam Belts krijgen verspreid over nog veel meer plaatsen in het land en deze zouden we dus de Burka of Sjalaba kerk kunnen noemen.
    Huib

  6. Surya Atmadja zegt:

    1.dat ik me wel eens afvraag of die ‘trendi’ kleding niet juist de mannelijke blikken naar zich toetrekken….

    2.Karno, Parman, Giman….. ik ken geen kinderen die zo heten. Roda kehidupan berputar…
    ======================================================================
    Juist bij de trendi moslima girlis kunnen de kleren ( pardon moa) verdomd seksi sekali.
    Ik zie vaak meisjes , jonge moslima’s met een een moderne kerudung , waarschijnlijk van PC of CD of andere branded merken.
    Je moet maar een keertje gaan observeren in de Grand Indonesia Mall , Senayan City , P.S ( Plaza Senayan, in mijn jonge jaren is P.S =Pasar Senen).
    Word ik zelf wakker van , want mijn ogen zijn nog steeds goed .
    Die lopen soms in schoenen met stilleto hakken.
    http://www.grand-indonesia.com/

    2.Karno is ouderwets/ Ketinggalan Zaman ,ook geldt dat voor (Su)Parman of (Su)Giman
    Meisjes heten geen (Sa)Ijem of (Sa) Inah meer maar Sesil (van Cecile) of Siska ( van Francisca).

    *Wat kleding betreft, in mijn jonge jaren(vd vorige eeuw) liepen tante tante of ibu ibu vaak in gewone “slobber” jurken , tot dat ze naar een kondangan, officiele feest/upacara gaan.
    En dan gaan ze “trippelen”, die korte pasjes in hun seer modieuze kleom geulis .
    Dan gaan ze sarung/kebaya aan doen, je weet dat een sarung is altijd strak omgedaan, de kebaya is altijd op maat , soms als 2de huid .

    Dus sommige mannen zullen het leuk vinden en halleluya , praise the lord mompelen.

  7. Huib zegt:

    Sarung en kebaja en klom gellis is out. Ook Oben Ohne zoals ik als jonge jongen veel met bewondering heb waargenomen als de dames in de kali de was deden of zichzelf lekker badderden.

    Eén van de eerste en voor mij meest opvallende uitingen van Merdeka was de uniforme kleding van de schoolkinderen. Skola djonkok, Smp, Sma en zo. Al die kinderen moesten in hetzelfde pakean naar school. Als de ouders het niet konden bekostigen werd het van schoolwege verstrekt.

    Alhoewel geen voorstander van uniformiteit kon ik dat toen heel goed begrijpen en waarderen.
    Hier kwam nl. geen geloof aan te pas maar de gedachte dat alle kinderen gelijkwaardig zijn. Of ze nu arme of rijke ouders hadden.

    Met de ontwikkelingen zoals ik die in de tachtiger jaren al kon waarnemen heb ik totaal geen affiniteit want nmm uiting van totalitaire geloofsopvattingen.

    In mijn dorp op de Veluwe, (wij kwamen er in 1976 wonen) leefde ook nog een oude adat van buurtschappen.
    Kwam je in een buurt wonen dan werd geacht dat je “buurt” ging maken. Je nodigt je naaste buren uit voor een kennismakingsbezoek. Zes buren links en zes buren rechts. Want dat aantal had je nodig om de baar te dragen als jij of een gezinslid ter ziele ging. Bovendien werd de buurt zoals ze dat noemen, geacht mee te helpen tijdens het hooien of andere onverwachtse calamiteiten.

    Dit gebruik werd ons door de “naaste” bij aankomst uitgelegd en aldus geschiede. Wij volgden de adat. Iedereen kwam in zijn beste kleding zgn.pakje deftig zouden wij Indo’s zeggen/ De dames in donkere bloemetjesjurken met blote armen en de heren dus toen nog met colbert.

    Het grappige is dat de bokken en de geiten altijd gescheiden zaten, dus mannen bij elkaar en vrouwen bij elkaar. En in zekere zin is het nog steeds zo, al wordt je niet scheef aangekeken als je bij de vrouwtjes een praatje gaat maken. Ook andersom want vrouwlief schond al meteen het protokol door ook met de mannen een praatje en geintje te maken.

    Dit gebruik gold ook bij familie jubilea. Op school zei de hoofdonderwijzer over mijn zoon afkeurend: Hij heeft de vrijheid van de Westerling want we kwamen via Amsterdam en Egmond daar terecht.

    De laatste tien jaar zij er zovelen uit andere windstreken neergestreken dat dit gebruik tamelijk is verwaterd. Maar een maand of wat geleden werden de buurt op een huwelijksjubileum door een verre buur uitgenodigd in een restaurant voor een slokje en een hapje. En als naaste buur ga je dan centjes bij de buren verzamelen voor een gezamenlijk kado. et nadat je eerst hebt geinformeerd wat ze graag wilden hebben.

    Huib

  8. eppeson marawasin zegt:

    Dag Pak Huib, uw verwijzing naar het Noaberschap deed mij aan een Mulo-liedje denken; aangeleerd begin 60-er jaren. Eén jaar voordat The Beatles met ‘She loves you’ zingen van het lesrooster Yeah Yeah-den …

    Ain Boer wol noar zien Noaber tou, hai boer hai (2x)
    Ziene Wief dij wol mit hom goan, dom dom dom dai (2x)

    Nee Wief doe most thoeze bliev’n, hai boer hai (2x)
    Most spinn’n en naai’n, van dom dom dom dai (2x)

    Dou Boer weer ien hoeze kwam, hai boer hai (2x)
    Zee’e Wief, wat hestoe wel doan?, dom dom dom dai (2x)

    Moar ’t Wief kreeg dou berrestok, hai boer hai (2x)
    En sloug hom dou op zien kop, dom dom dom dai (2x)

    En Boer gong noar zien Noaber kloag’n, hai boer hai (2x)
    Miene Wief het mie op kop sloag’n dom dom dom dai’ (2x)

    En Noaber zee: ‘Net zie zo, hai boer hai (2x)
    Miene Wief dij dut krek zie zo!’, dom dom dom dai (2x)

    e.m.

  9. Huib zegt:

    Dag Pak Eppesom,
    Prachtig lijflied die je daat te berde brengt en als ik me niet vergis heb ik dat lied in de jaren 70 toen we in Gelderland kwamen wonen menig keer op een buurtfeest, hetzij bij iemand thuis of in een restauratntzaal menig keer moeten aanhoren. Meestal nadat er heel wat glaasjes gerstenat of jonge klares en bij de dames natuurlijk wijntjes achter de mik zijn gekieperd. Dom dom dom dai.

    Nog even een kleine aanvulling op mijn vorig boerenverhaal.
    Die korte mouwtjes van de dames is wel in hartje winter en gestookt werd er veelal nog gewoon met een kolenkachel.

    Tegen Pak Somers wil ik nog een aanvulling op het kleding protokol uit die tijd geven.

    Op het Carmel Lyceum waar in na 1955 tot 1958 ben terecht gekomen liepen er so wie so heel weinig meisjes rond. Ik herinner me een Mientje Sarabère de dochter van de natuurkunde leraar.
    Daar kon je nog niets mee al was ze het laatste vrouwelijk wezen op de hele school.

    En de jongens moesten keurig in pak met colbert en stropdas op school verschijnen;

    Spijkerbroek en trui mocht niet. Het heeft heel wat jaartjes geduurd dat ik me lekker relaxed in spijkerbroek uitdoste in mijn vrije tijd. Pakje deftig inderdaad alleen op bruiloften, begrafenissen en speciale partijen zoals de laatste keer bij de Bintang uitreiking voor mijn Pa door de burgemeester van Apeldoorn.

    In mijn werkzame leven veel met zakelijke relaties te doen in binnen- en buitenland dus daar kom je niet aan in vrijetijds kleding. Maar ook mijn eerste baan na mijn diensttijd in 1959 bij het NIPO waar ik werd belast met het wekelijkse omzetonderzoek van Frisdranken en Bier haalde je het niet in je hoofd om in spijkerbroek op je werk te verschijnen.

    Maar tijdens mijn opleiding in New York en Chicago trok de baas alleen een stropdas aan als hij mijn persoontje op een etentje of zo ging entertainen. Hij stak de straat over en ging gewoon bij het kantoor en fabriekspersoneel zitten om te lunchen. Waarschijnlijk deed hij wel een stropdas voor als hij zakelijke relaties moest ontmoeten.

    Alles is betrekkelijk

    Huib

    • Surya Atmadja zegt:

      Over de gelijkheidsbeginsel in de Indonesische scholen van af zeg maar 1950 t/m omstreeks 1970 ( ben vertrokken naar Ollanda) , met uitzondering van de afwezigheid van ongeveer 10 jr t/m heden kan ik e.e.a een beetje omong kosongen.

      Froeher voor de merdeka had je de pesantren, madrasah , Sekolah Djongkok, en Ongko Loro school (2de klasse school)
      Na 1950( eigenlijk na 1945) werd de Indonesische schoolsysteem toegankelijk voor iedere Indonesier .
      Globaal zijn er 2 verschillende soorten scholen , de particuliere school (Christen , Moslim etc) en de Staatsscholen (Sekolah Negeri) .
      Van af de froebelschool ( taman kanak2) , Lagere school , Sekolah Rakyat( later =Sekolah Dasar) ,SMP, SMA en doorstroming naar de Akademi( HBO) en W.O.
      Elke faculteit heeft eigen kleuren jacket, met hun universiteitsembleem.

      Het gebruik van uniform was tot mijn tijd ( SMA Negeri 7 ex HBS CAS Jakarta ) beperkt op maandagen , waar we met uniform , witte broek/shirt elke maandagochtend moeten opdraven voor een upatjara.
      Dus ik heb wel de opkomst van de republik , opleiding etc in de zogenaamde “nation building” periode meegemaakt .
      Andere scholen hebben meestal hun eigen uniformen , dacht dat er veel verschillen zijn tussen particuliere scholen , staatsscholen , of je in een Christelijke school zit of Moslimschool (zoals de bekende Canisius in Menteng ) of bij de AlAzhar school .
      Door de week is het vrij om andere kleding te dragen.
      En al is men verplicht om 1 dag per week uniform te dragen , merk je soms dat er verschillen zijn , in de gebruikte stof schoenen etc , of de ouders beruang zijn (ber-uang ,het goed hebben)

      Tegenwoordig:
      het zal het mss anders zijn , om de gelijkheid en solidariteit van de leerlingen te bevorderen.
      Maar ya , als je elke dag door een supir weggebracht en opgehaald werd is de “gelijkheid” alleen op papier , en zeker als je in verschillende wijken woont.
      Zelfs als men in een prestigieuze school zit.

      Het gebruik van sarung kebaya of pakaian upacara is nog steeds bijna een vereiste,
      de heren vaak met batik hemd .
      Dan paraderen de dames met hun modieuze outfit ( compleet met al die glittertjes=glas of mss swarovski ? ) , niet van de djahit maar van bepaalde huizen en ontwerpers.
      Als je toevallig langsrijdt in bepaalde straten van Menteng of Pondok Indah, zie je tijdens recepties soms rijen gasten die uitgenodigd zijn .

      http://www.edline.net/pages/AlazharSchool
      http://www.kanisius.edu/index.php/en/

      Uiteraard zijn er veel scholen die het moeilijk en geen voldoende geld hebben voor extra faciliteiten of leraren.

  10. Bo Keller zegt:
         boeroeng      Een  genieter van Indonesische Klederdrachten.
  11. laniratulangi zegt:

    Nou zeg……jullie berichtje van 2015 is heus lang NIET MEER ACTUEEL….. In 2019 is er een andere situatie…. Please keep up todate als U wat in Indonesie ACTUEEL vermeld. Gegroet
    Lani Ratulangi

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.