Van Indonesië tot Madagascar: bij de tsunami in 2004 komen in totaal 230.000 mensen om het leven. De zeebodem scheurt open door een beving met een kracht van 9,3 op de schaal van Richter. Uiterst krachtige golven sleuren in 14 landen honderdduizenden mensen mee de dood in. Zie terugblik
Melissa Hofland uit Den Haag en van indische afkomst is nog steeds vermist in Thailand. Zeer waarschijnlijk was ze in de buurt van haar vriend Donnie toen de tsunami toesloeg. Donnie Moesman is geïdentificeerd en zijn lichaam is naar Nederland gebracht Archieftopic
Na Donnie nu ook Melissa geïdentificeerd Archieftopic 2005
Mét film: Ook in Nederland is de tsunami herdacht. In ’t Zand in Noord-Holland is er een monument ter nagedachtenis aan de 39 Nederlandse slachtoffers.
Mét film: Atjeh was het zwaarst getroffen. Alleen al in de Indonesische provincie kwamen 170.000 mensen om. De herdenking in Banda Atjeh is de eerste in een serie plechtigheden wereldwijd ter nagedachtenis aan de slachtoffers.
...................
Indisch4ever 
Was die moskee in Banda Atjeh indertijd niet geschonken door het Nederlandsch-Indische gouvernement? Na de Atjeh-oorlog? Of heb ik het over een ander bouwwerk?
@JA Somers In december 1881 schonk men de Baiturrahman moskee ter compensatie vd in brand geschoten oude. http://www.travelmarker.nl/bestemmingen/azie/indonesie/bezienswaardigheden/banda_aceh.htm
Het is alleen zo jammer dat de miljoenen euro’s die zijn geschonken onderweg is verdwenen in corrupte broekzakken van de regering en van zogenaamde burgemeesters/ dorpshoofden???
De armen wonen nog steeds in houten woningen( krotten) van aangespoeld hout enz. enz…..
Ongelofelijk triest voor de bevolking aldaar, en wat ik heb gehoord ook nog eens onder een Sharia-wet te moeten leven??!! Of dat klopt dat weet ik niet….
Afgelopen week heeft op 24-12-2014 de in Jakarta gevestigde journalist Michel Maas in de Volkskrant nog een artikel hierover geplaatst: “Atjeh is herrezen – als shariastaat.”
Besides de corrupte broekzakken mag men ook niet het gestuntel en verkwisten van de internationale NGO’s vergeten die als viegen op stront afkwamen en zich als de bekende olifanten in een porseleinkast gedroegen.
Sita zegt:
28 december 2014 om 02:51
Besides de corrupte broekzakken mag men ook niet het gestuntel en verkwisten van de internationale NGO’s vergeten die als viegen op stront afkwamen en zich als de bekende olifanten in een porseleinkast gedroegen.
—————————————————————-
Volgens een Indonesische artikel van 2013 kreeg Aceh in totaal 7 miljard US dolari, of Rp 63 trilliun van de Indonesische regering / bewoners , buitenland/donorlanden en NGO’s.
Rp 5 trilliun was kennelijk “verdwenen” .
De PemDa Aceh( “deelregering”) en de volksvertegenwoordigers van Aceh werd gevraagd om verantwoording af te leggen, uiteraard werd beroep gedaan aan de centrale overheid(Jakarta).
En wat valt te denken van het “ruimhartig” en ondoorzichtig rondstrooien van Nederlands ontwikkelingsgeld zodanig dat het never nooit meer traceerbaar is in welke zakken dat geld gebleven is? Eén ding is zeker niet besteed aan het doel waarvoor het bestemd was.
Huib
Dat is voor een deel zo. Voor een deel is het wel zeker terecht gekomen. Destijds kon ik het redelijk volgen omdat m’n vroegere werkgever voor een Amerikaanse NGO op topniveau actief werd. Het nare van de Nederlandse NGO’s en overheid was weer dat men allerlei “groentjes” uit Nederland liet overkomen die echter tittel nog jota snapten van de lokale cultuur en de Indonesische maatschappij in haar algemeen. Dat terwijl er voldoende expertise was te putten uit aanwezige Nederlanders dan wel Indonesiers die veel beter op de hoogte waren van het wel en wee van de plaatselijke situatie en wisten om te gaan met de bureaucratie, dusdanig dat er niet teveel geld zou “wegvloeien”. Er is er zelfs nog één van zo’n NGO-clubje in haar been geschoten door de GAM (of TNI). Geen leedvermaak, maar men kan toch niet naar zo’n gevoelig gebied een pas afgestudeerd “groentje” sturen?
Misschien is het wel nuttig het onderstaande in je op te nemen.
http://www.oxfamsol.net/nl/Getuigenis-Steen-voor-steen-Atjeh.html
siBo
Even goed lezen: “Voor een deel is het wel zeker terecht gekomen. Destijds kon ik het redelijk volgen omdat m’n vroegere werkgever voor een Amerikaanse NGO op topniveau actief werd.” Ik kan het nog steeds volgen omdat ik ter plaatse leef (hoewel niet in Aceh).
De opbouw gaat nog steeds door. Oxfam is een internationale steunorganisatie, geen Nederlandse (alhoewel Cordaid tegenwoordig nauw samenwerkt met Oxfam). Ik had het dus over de Nederlandse NGO’s.
Ook dit ff goed lezen
Klik om toegang te krijgen tot SWA_nieuwsbrief%20nr.2.pdf
siBo
Nou ja, daar gaan we weer. Nogmaals, als 1e heb ik vernoemd dat “Voor een deel is het wel zeker terecht gekomen.” Dus er door mij wordt niet beweerd dat alles is verdwenen of niet goed is aangewend.
Dan krijgen we in de nieuwsbrief die u aanhaalt juist datgene waartegen ik ageer, nml.: “Nadat ik mij op 7 februari van dit jaar bij SWA als vrijwilliger had aangemeld, ging ik dan toch vrij snel richting Atjeh om Ed Caffin (eerste uitzendvrijwilliger) te vervangen en het goedgekeurde programma van SWA als projectmanager uit te voeren.”
Hoe wel zeer goed bedoeld van deze persoon, lag juist daar een probleem. Hoe kunnen zulke groentjes nou functioneren in een land waar men decennia voor nodig heeft om er iets van te beginnen te snappen? Laat staan een gebied als Atjeh dat toen nog in oorlog was en een uitgesproken aparte cultuur heeft. Zowel Indonesiërs zelf als al jaren in Indonesie woonachtige Nederlanders mochten dit niet doen van de Nederlandse NGO’s, daar waar de Amerikanen juist gebruik maakten van ervaren expats en autochtonen, vaak niet eens de Amerikaanse nationaliteit (zoals die genoemde werkgever die Nederlands is). Bij de Nederlanders is er echter dikwijls sprake van nepotisme, iets dat in het nationale ontwikkelingshulpwereldje welig tiert.
Wat er aan nieuwsbrieven en rapporten is geschreven, zegt nog niets. Eén van mijn werkzaamheden is juist rapporten schrijven voor NGO’s en overheidsinstellingen. Dus weet heel goed hoe deze kunnen worden gemanipuleerd om er voordeel voor de organisatie dan wel bepaalde personen uit te trekken. Verantwoording van gelden is ook heel makkelijk te regelen in Indonesië. Dat is juist een groot probleem hier; offertes, facturen en rekeningen worden opgewaardeerd, etc. zonder dat dat wordt nagetrokken. Dit gaat al decennia zo en zal nog niet snel ophouden.
Sita zegt:
29 december 2014 om 06:28
Bij de Nederlanders is er echter dikwijls sprake van nepotisme, iets dat in het nationale ontwikkelingshulpwereldje welig tiert.
—————————————————————————————————-
Soms/vaak de tempo doeloe gevoel en goed bedoelde paternalisme.
Ook dit is leesbaar
https://www.cordaid.org/nl/nieuws/infographic-bestedingen-tsunami-2004/
siBo
Bro Bo, please don’t be naive. Daar kom je weer aan met een overzicht door een NGO. (N.B. Cordaid waarmee ik meer dan een decennium geleden voldoende te maken heb gehad. Niet dat ze te kwader trouw zijn, maar ze laten zich makkelijk beduvelen omdat hun uitgezonden medewerkers onvoldoende van de maatschappij en cultuur snappen waarin ze zich begeven.) Zoals ik al schreef, kosten zijn gemakkelijk op te waarderen waardoor het net lijkt of alles klopt.
Ik ben al te lang hier om me nog een loer te laten draaien.
Sita,
Was Ed Caffin een groentje in Indonesië op februari 2014 ?
Hij was medeoprichter van de website Indisch3.0 en ik meen gelezen te hebben dat hij regelmatig in Indonesië was de laatste 10 jaar .
Of je bedoelt iemand anders dan onderstaande ?
.
Tja ook dit nog effe
http://www.mo.be/fr/node/26288
@ Van bij het prille begin werken de buitenlanders nauw samen met Indonesische artsen en mensen van ter plaatse. Onze hulpverlening daar staat onder toezicht van Indonesiërs. Op het terrein ondervinden wij geen gevolgen van de uitspraken van de Indonesische Rode Halve Maan. Meer dan honderd internationale hulporganisaties voorzien de bevolking in Atjeh van drinkwater, voedsel en onderdak. Ik kan me de frustratie wel voorstellen van sommige Indonesische ngo’s wanneer alles in het Engels verloopt. Wij proberen hen zoveel mogelijk te betrekken, zegt Ooms.
De slachtoffers zelf hoort niemand voorlopig klagen. Murizal Hamzah, een journalist van de Indonesische krant Sinar Harapan daily, vindt het verzoek een beetje vreemd. “Ik heb veel ziekenhuizen bezocht in Atjeh. De buitenlandse dokters zijn meer in trek dan de lokale, want de bureaucratie van de Indonesische medische diensten is berucht.” @
siBo
“Meer dan honderd internationale hulporganisaties voorzien de bevolking in Atjeh van drinkwater, voedsel en onderdak.” ‘Misschien een vreemde gedachtensprong van mij? Indonesië is geen arm land. Moeten dit soort zaken niet door het land zelf worden verzorgd? Bij rampen kunnen hulporganisaties tijdelijk goed werk verzorgen. Bij de watersnood in Nederland in 1953 heeft het Amerikaanse leger uit Duitsland met een complete brigade prachtig werk verricht. Een krijgsmacht is in die situaties ideaal. Direct na de oorlog kwamen in Vlissingen noodwoningen uit Oostenrijk, Zweden en Engeland, daar hebben wij zelf ook van geprofiteerd. Maar in normale situaties is dat helemaal niet nodig. Drinkwater, voedsel en onderdak zijn toch basisvoorzieningen waar het land zelf verantwoordelijk voor is?
“Nederland ontving in 2012 in totaal 2,12 miljard euro aan Europese subsidies. De grootste bijdragen van de Europese Unie aan Nederland komen uit landbouwsubsidies en fondsen voor regionale ontwikkeling.”
http://www.europa-nu.nl/id/vh94fvv1eky2/subsidies_voor_nederland
Geeft dat aan dat iemand de maatschappij begrijpt? Natuurlijk was het een groentje en is het nog. Als iemand een paar maanden langs fietst weet hij/zij het dan beter dan degene die er al decennia woonachtig is? En daarover heb ik het. De arrogantie van de Nederlandse NGO’s die met hun nepotisme spelletjes juist degenen opzij zetten die bruikbaar zijn t.b.v. eigen vriendjes. In Jakarta hadden zich vele expat Nederlanders die er al decennia woonden i.s.m. Indonesiers aangeboden te helpen maar werd niet geapprecieerd. Wel zijn er 2 door Amerikaanse organisaties geaccepteerd met het gevolg dat er 1 nog steeds hoofd is van de nazorg voor de tsunamislachtoffers in heel Z.O.-Azie tot op heden. Nederlandse NGO’s konden hem niet gebruiken. Tja, nepotisme. Dat heb ik in de afgelopen decennia vele malen meegemaakt bij de Nederlandse NGO’s. Telkens met allerlei links naar artikeltjes komen, helpt niet. Dat heb ik u al gezegd: rapporten worden opgesteld zoals de hulpverleningsorganisatie en haar donors het willen horen, ook in Nederland.
“Nederland ontving in 2012 in totaal 2,12 miljard euro aan Europese subsidies.” Dit is een heel ander verhaal, heeft niets met (nood)hulp te maken. Het is gewoon rondpompen van geld, een herverdeling van de contributies van de Europese staten. Andere bijdragen van Nederland aan de EU gaan naar andere landen in Europa. Denk in 2013 en 2014 de crisisbestrijding in o.a. Griekenland. Morgen, 31 december, betaalt Nederland meer dan een miljard!
Ik zou de oplossing wel weten. Weg met al die verschillende beroeps NGO’s en hun toegewijde rapporten schrijvers die kennelijk uitsluitend bedoeld zijn het thuisfront zand in de ogen te strooien en te verleiden om nog meer geld te geven. Geld dat dan weer op geheimzinnige wijze verdampt. Want niemand kan met zekerheid zeggen waar het aan is besteed tot op de laatste cent.
Ik zou Nederlandse werkloze bouwvakkers, uitvoerders etc. in tijdelijke dienst nemen en ze een goed omschreven opdracht geven. Dus welke gebouwen of wijken herbouwen, in hoeveel tijd en tegen welke kosten. Indien voorhanden materialen en hulp ter plaatse aantrekken. Zo niet ook dat uit Nederland betrekken.
Het mes snijdt dan aan twee kanten en de mensen worden in no time uit de ellende geholpen.
Als je dit aan de gulle gevers kunt tonen kun je nog eens bij ze aankloppen in voorkomende gevallen.
Huib
Pak Bo
Ja de hulporganisaties kunnen mooie rapporten verlucht met grafieken en tabellen de wereld insturen. Maar als je de projecten vle jaren later ter plekke gaat bekijken zoals ook op de Philipijnen sta je er van versteld dat er desondanks na jaren nog zo weinig van al dat fraaie opbouw werk te bespeuren valt. Voor het lenigen van de eerst nood heeft Nederland meen ik noodhulp in natura gezonden. Zowel voedsel als medische zorg en medicijnen maar toch is dit blijkbaar als grootste uitgavenpost opgevoerd.
De hulp aan de Syrische vluchtelingen lijkt me ook heel veel te wensen over te laten ander zouden die mensen toch hun leven niet wagen om naar het rijke westen te trekken in gammele bootjes.
Huib
NGO’s zijn vrijwel oncontroleerbare organisaties, omdat zij een gesloten structuur hebben. Je komt er niet achter, of vaak te laat, wat de besturen van die NGO’s werkelijk beslissen en hoe hun geldstromen zijn.
Een ding is wel heel duidelijk bij NGO’s: directeur en bestuursleden geven zichzelf exorbitant hoge salarissen en onkostenvergoedingen. Niemand grijpt in, dus wat let je? En bovendien is een groot deel van het besteedbare geld afkomstig van vele particulieren en bedrijfjes, die geen gesloten front vormen om hiertegen iets te ondernemen.
Ik heb in mijn tijd werkzaam t.b.v. de Europese Commissie met veel NGO’s te maken gehad die zich bezighielden met het verkwisten en uitdelen van publieke gelden (belastinggeld en inzamelingen) in Zuidoost Azië aan eveneens verkwistende plaatselijke overheidsdienaars en
-instanties. Geen uitzondering. Voor wie het eigenlijk bedoeld was, en is, de bevolking, zag er weinig ofwel niets van.
Mijn bevindingen waren, en zijn nog altijd, dat je beter particulieren en bedrijven kunt inschakelen om dit soort zaken in goede banen te leiden. Daar heb ik ook veel voorbeelden van gezien in die landen.
Menige functionaris van een NGO gedraagt zich als een overheidsambtenaar: spelen met het geld van een ander, en als het fout gaat altijd naar een ander wijzen waarom het fout ging.
Van mij mogen alle NGO’s zich vandaag nog opheffen!
. Ja-Ja!
http://www.vonk.org/Indonesie/de-drie-plagen-van-atjeh-verwoestende-tsunami-onpeilbare-armoede-militaire-onderdrukking.html
@@Het Indonesische leger en de humanitaire hulp@@
Je zou kunnen verwachten dat het leger haar prioriteiten zou wijzigen in Atjeh
De militaire betrokkenheid in de humanitaire hulp is minimaal. Dit kunnen we afleiden uit de eigen militaire verslaggeving van 8 januari jongstleden. Specialisten schatten dat niet meer dan 2000 soldaten of slechts 5 procent van de troepenmacht uit 2003 bij de humanitaire dienstverlening betrokken is. Een gedeelte van die ‘humanitaire dienstverlening’ bestaat uit het ‘vergezellen’ van buitenlandse journalisten en ngo-personeel in de provincie en het bemannen van controleposten. Een ander gedeelte van de hulp bestaat uit het herstellen van wegen en bruggen die militaire operaties kunnen vergemakkelijken. Vergelijk dat met de 10.000 Indonesische burgers van buiten de provincie die zich vrijwillige ten dienste hebben gesteld van de noodhulp en de heropbouw. Het gros van de troepenmacht in Atjeh gaat door met haar vuile werk middenin een verwoest gebied: oorlog voeren tegen de GAM en de gewone bevolking, en zich verrijken door middel van corruptie, zwarte handel en het verkopen van hand- en spandiensten. De eerste persoon die door Jakarta werd aangesteld om de noodhulp te coördineren en kort nadien uit zijn functie werd ontheven, was generaal Adam Damiri. In 1999 was hij medeverantwoordelijk voor de vernietiging van Oost-Timor. In een ‘verbrande aarde’ operatie werd 70 procent van de hoofdstad Dili met de grond gelijk gemaakt.
siBo
http://www.vonk.org/wat-is-vonk.html
Mraxistische organisatie. De schoppers tegen alles. Maar ook alles vanuit een westerse visie bekeken. Erik Demeester zou dat niet hebben durven schrijven als hij hier bivakkeerde, dus voor mij weinig waarde: ludiek schoppen.
Een ‘mooi’ slecht voorbeeld hoe er in de periferie van de indonesische samenleving nog steeds misbruik (corruptie) wordt gemaakt van iemands ‘hogere’ sociale positie:
“Alle fondsen die zijn ingezameld voor hulp aan de slachtoffers van de Tsunami in Azië worden door de ‘hulporganisaties’ besteed aan projecten in overleg met de lokale bevolking. Een mooi voorbeeld van de werkwijze van ‘slachtoffers’ en ‘hulporganisaties’ ziet men in een documentaire van de IKON over het dorp Lamdada in Atjeh, Indonesië. Na de verwoestende tsunami was bijna het gehele dorp weggevaagd. Alleen de zwaar beschadigde moskee stond nog, omdat dit het sterkste gebouw was. De leiding van het dorp rust op de schouders van het dorpshoofd. Dit dorpshoofd, een opvallend jonge man en overtuigd moslim heeft zichzelf na de tsunami en de dood van het vorige dorpshoofd naar voren geschoven als nieuwe leider van het verwoeste dorp. Dit dorpshoofd heeft via harde onderhandelingen precies de juiste ‘hulporganisaties’ benaderd. Eerder had het dorpshoofd de bouw van huizen als onderdak voor zijn bevolking verboden. Hij had zelf namelijk geen inspraak in de verdeling van het land. Met deze organisatie kon het dorpshoofd geen zaken doen. Om toch de aandacht van hulporganisaties te krijgen liet hij een deel van het dorp een tentenkamp bouwen naast een weg waar veel hulpverleners reden. Het duurde niet lang voor de volgende ‘hulporganisatie’ zich aandiende. Gelukkig gingen zij wel akkoord met de voorwaarden van het dorpshoofd. Hij werd verantwoordelijk voor de verdeling van water, voedsel, land en de nieuw te bouwen huizen. “In overleg met de lokale bevolking” word dit genoemd. Inmiddels zit het dorpshoofd er warmpjes bij. Hij heeft de zaken helemaal onder controle. Bijna een jaar na de tsunami staat er in ieder geval één compleet afgebouwd huis in Lamdada”…( u raadt het )
http://mijn-kijk-op.infonu.nl/mens-en-samenleving/16315-zwendel-met-ontwikkelingshulp-miljarden-euros-vermist.html
Dit gebeurt zeker. Maar vergeet de otnwikkelingsorganisaties zelf niet. Daarvan heb ik in de loop der jaren ook heel wat dubieuze acties meegemaakt. Laten we nog maar niet praten over de gigantische salarissen en de snoepreisjes van de directeuren van dit soort charitatieve instellingen. Hou jezelf geen waas voor de ogen. De Indonesiers zeggen niet voor niets dat ze corruptie van hun vroegere Nederlandse meesters hebben geleerd.
Vertel: hoe werkte in tempo doeloe de corruptie?
@Loekie. Het is toch geen geheim dat zonder de vele ‘afgekochte/gesponsorde’ plaatsvorstenhuizen het koloniaal systeem geen 3 eeuwen stand kon houden?
Typo vd tablet….plaatsvorstenhuizen = vorstenhuizen
Jawel (en ik denk o.a. aan Max Havelaar): had die corruptie ook bestaan indien er geen kolonie was geweest?
Nederlanders handhaafden zich door het toepassen van de verdeel- en heersstrategie en de loyale medewerking van het merendeel van de vorsten en edelen, die arbeidskracht en opbrengsten van de bevolking konden opeisen.
Aan het einde van de achtiende eeuw nam de internationale macht van de V.O.C. steeds meer af, de Engelsen namen die positie steeds meer over. Corruptie en verkeerd management zorgden er uiteindelijk voor dat de V.O.C. in 1799 werd opgeheven.
De Nederlandse regering wilde echter het grote politieke machtsgebied dat de V.O.C. geschapen had behouden. Nederland verklaarde op 31 december 1799 Indonesië officieel als kolonie. Onder Gouverneur-Generaal Daendels (1807-1810) begonnen de pogingen het bestuur op Java te centraliseren en de heerschappij van de feodale machthebbers in te perken. Daendels organiseerde bestuur en rechtspraak op een moderne manier en hij ruimde enkele misbruiken en wantoestanden uit de tijd van de V.O.C. op. Het oude systeem waarbij de boeren gedwongen werden bepaalde gewassen te verbouwen, bleef hij hanteren.
http://www.indonesie.nl/id/1/933/geschiedenis_indonesie.html
Eh….. vergeten we de interne corruptie niet waar de VOC, onder andere, aan ten onder is gegaan?
De grootste buit van de VOC was naar de Koning gegaan. Die ook briefje uitschrijft voor legale piraaterij en PIET HEIN is daar door de grootse Hollandse held geworden .
Ik herken veel van wat Sita zegt. Ik heb jarenlang in Cambodja gewerkt en ook dat land was vergeven van ontwikkelingsorganisaties, groot en klein. Er was wel enige coördinatie, maar toch ging veel langs elkaar heen, werden dingen dubbel gedaan en was er verspilling van geld.
De big fish onder de organisaties waren de UN instanties. De lui hadden het hoogste salaris en zo gedroegen zij zich ook. Alle clubjes wilden 4 wheel drives (een Ngo presteerde het om te vragen om CD spelers in de auto’s – begin jaren negentig een ongekende luxe). De influx van grote en kleine Ngo’s in het kapotte land zorgde voor problemen: de prijzen van huizen, voedsel en bouwmaterialen schoten omhoog, de meest capabele mensen van het lokale overheidsapparaat gingen liever tegen een voor dat land astronomisch salaris werken voor een NGO waardoor de bestuurskracht ernstig werd verzwakt. Plaatselijke gemeenschappen gingen leunen op gratis geld. Voor toegangswegen die anders door de dorpen zelf zouden worden gebouwd, werd nu gewacht totdat een organisatie dat zou gaan regelen. De aanwezigheid van veel geld zorgde ook voor een toename van verrijking en corruptie, zowel binnen het overheidsapparaat als binnen de organisaties.
Het verbaast me niets als iets dergelijks ook in Aceh aan de hand was. Ik vraag me wel af of de expats – om de reden dat ze zo lang in het land verbleven – automatisch meer geschikt waren dan nieuwkomers. Lang niet alle expats hebben specifieke vaardigheden in huis of hebben de flexibiliteit in woord en daad die nodig is in crisissituaties. Trouwens, ik ben expats tegengekomen – enkele al heel lang in het land verblijvend – die niet veel anders deden en doen dan zeuren en zaniken over hoe slecht en vervelend Indonesië is en dat niemand het land snapt behalve zij. Daarbij, ook voor de capabele lui onder hen zou Aceh een nieuwe omgeving zijn: niet alleen was en is de cultuur in Aceh anders dan in Jakarta (of Java), maar tien jaar geleden was er ook sprake van conflict en een onduidelijke en regio specifieke politieke omstandigheden en veiligheidssituatie.
Mas Rob,
Voor mij is ’t nu een duidelijk uitleg,vooral het laatste pakt me
en ook Bali heeft een andere cultuur.
@@ Daarbij, ook voor de capabele lui onder hen zou Aceh een nieuwe omgeving zijn: niet alleen was en is de cultuur in Aceh anders dan in Jakarta (of Java), maar tien jaar geleden was er ook sprake van conflict en een onduidelijke en regio specifieke politieke omstandigheden en veiligheidssituatie @@
siBo
Wat te denken van het eeuwenlange streven van o.m. Atjeh naar onafhankelijkheid.
Het hield niet op bij het ontstaan van de Republiek Indonesia. Nu schijnen ze een akkoord te hebben gesloten. Hoeveel ontwikkelingsgeld heeft dit gekost?
Nog tijdens de tsunami stonden de Indonesische troepen klaar om elke opstand te onderdrukken.
Hulp bieden was er kennelijk niet bij.
Maar de bal is rond en net als de corruptiepraktijken zullen ook wel de onderdrukkingspraktijken aan de Nederlandse leermeesters worden verweten en dat tenminste 70 jaar nadat de leermeesters vertrokken zijn en reeds lang ter ziele. Maar de ontwikkelingscentjes willen ze maar wat graag ontvangen.
Huib
Door een bekende Mohammadaanse groep in Indonesia waaronder de leiders nu nog hoge functionarissen in hun groep bekleden.Was ooit een communike uitgegeven dat de Tsuname in Atjeh en de Bali Bom het werk is van de Amerikaanse CIA.Die een proef atoom bom in de Indiase oceaan had laten ontploffen en een MINI atombom op Bali die 259 mensen levens hadden gekost.
Ook dat de Amerikaanse austronoot op de maan een hoax is.
Het trieste is dat velen van hun aanhangers er in geloven. Over de eeuwen heen hebben allerlei geloven de mensheid van alles wijs gemaakt. Ben benieuwd wat de leiders van de diverse geloven over de Corona virus hebben te vertellen.
In een stad in West Java zijn de DOMINE en zijn VROUW beiden gestorven aan de covid-19 omdat zij geweigerd hadden hun kerk tesluiten.Ze propageren dat God zo veel van de mens houd dat door gebed alle ziekten zullen overwinnen.
Misschien heeft God medicijnen en vaccines in de wereld gebracht om de zieke mensen te genezen.