Actiegroep bekladt huis. Foutje

Geplaatst op 8 oktober 2014 door Indisch4ever

AD: De schrik was groot toen mevrouw Willemsz Geeroms zaterdagochtend de gordijnen van haar woning aan de Haagse Hortensiastraat opendeed. Met schreeuwerig oranje verf stond er in grote letters ‘IND NEE’ op haar ramen gekalkt.

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

27 reacties op Actiegroep bekladt huis. Foutje

Anoniem zegt:

8 oktober 2014 om 14:07

Slaat nergens op!!

Beantwoorden
- Anoniem zegt:
  
  8 oktober 2014 om 16:59
  
  Jawel, boos op de IND. Niet alleen foutje, ook een beetje domme club denk ik, gezien dat foutje. En voortaan opruimen die troep!
  
  Beantwoorden
  - Jan A. Somers zegt:
    
    8 oktober 2014 om 17:08
    
    Anoniem was ik.
    
    Beantwoorden
hansvschaik zegt:

8 oktober 2014 om 19:07

Triest, maar hoe vind je de daders?

Beantwoorden
- Pierre de la Croix zegt:
  
  8 oktober 2014 om 19:41
  
  Tjari di kerkop, Pak.
  
  Pak Pierre
  
  Beantwoorden
  - hansvschaik zegt:
    
    8 oktober 2014 om 22:46
    
    Altijd Pak Pierre, daar zijn de daders te vinden.
    
    Beantwoorden
    - Pierre de la Croix zegt:
      
      8 oktober 2014 om 23:10
      
      Mogen zij daar NIET in vrede rusten.
      
      Pak Pierre
Lance zegt:

9 oktober 2014 om 10:04

In ieder geval staat er geen ” INDO NEE “

Beantwoorden
Boeroeng zegt:

9 oktober 2014 om 10:10

Overigens…. voor wie het wllt weten…
De naam Willemsz Geeroms ontstond te Indië in de 19e eeuw.
Jan Johannes Willems en Petronella Geeroms kregen in 1885 vergunning zich te noemen Willemsz Geeroms. Beiden waren te Indië geboren.
Zie ouwe krant

Beantwoorden
- bo keller zegt:
  
  9 oktober 2014 om 12:05
  
  Johannes Bernardus Herman Willemsz Geeroms – Wikipedia
  http://nl.wikipedia.org/wiki/Johannes_Bernardus_Herman_Willemsz_Geeroms
  Johannes Bernardus Herman Willemsz Geeroms (Kediri, 1 oktober 1902 – Manokwari, mei 1944) was een Nederlands kapitein der infanterie van het Indische
  siBo
  
  Beantwoorden
  - Boeroeng zegt:
    
    9 oktober 2014 om 20:56
    
    Bo, ik vemoed dat de vader Willemsz Geeroms van deze mevrouw een neef was van Johannes Bernardus Herman Willemsz Geeroms .
    
    Beantwoorden
    - Loekie zegt:
      
      9 oktober 2014 om 21:46
      
      Die neef had een oom die voor de derde maal was getrouwd en uit dat huwelijk acht kinderen heeft gekregen. Samen met de kinderen uit zijn eerdere huwelijken had hij zestien kinderen. Eén van die kinderen, Eleonora, is op jonge leeftijd gehuwd met een planter van Zweedse afkomst. Een jaar na hun huwelijk is het paar naar Zweden vertrokken en sindsdien werd niks meer van hen vernomen. Aangenomen werd en wordt dat zij nog lang en gelukkig hebben geleefd.
    - Boeroeng zegt:
      
      9 oktober 2014 om 23:15
      
      Loekie .. is dat een serieus antwoord ? Wie was die oom?
    - bo keller zegt:
      
      9 oktober 2014 om 22:13
      
      Pak Boeroeng,
      Ik kan het effe niet laten en wel dat er nog 2 personen inleven
      zijn die dat allemaal hadden mee gemaakt.
      Het had een jaar geduurd ,voordat Museumstaf Bronbeek
      toch maar besloot ,de Nederlandse vlag met de namen
      van de overlevenden in een aparte vitrine te tonen…
      weliswaar zonder enige toelichting en foto’s van deze
      overlevenden.
      Schaamte misschien ,dat een handjevol militairen en burgers
      een combinatie van het KNIL in staat waren het
      Japans leger te trotseren.
      siBo
    - Pierre de la Croix zegt:
      
      9 oktober 2014 om 23:46
      
      Noem ze nog maar, die 2 laatsten der dappere Mohikanen, Pak Bo. Ze mogen best weer eens voor het voetlicht worden gehaald. Over hun zal nooit een musical worden gemaakt, noch zullen ze een standbeeldje krijgen.
      
      Eentje was Koosje Ayal als ik me niet vergis. Die andere?
      
      Pak Pierre
    - Boeroeng zegt:
      
      10 oktober 2014 om 12:45
      
      P. de Kock en Koosje Ayal
      https://indisch4ever.nu/2012/05/03/de-vlag-die-de-kokkelinkgroep-bewaarde/
      https://indisch4ever.nu/2012/05/17/de-vlag-die-de-kokkelinkgroep-bewaarde-2/
Arthur Olive zegt:

10 oktober 2014 om 17:38

De verzetstrijders onder Geeroms en later Kokkelink waren de bekenste, maar er waren meer verzetsrijders in Nieuw Guinea waarvan weinig of niets bekend is.
De groep van dr. J.V. de Bruin bij de Wissel meren.
De Australische Crayfish en Oaktree parties.
De groep onder Jan van Eechoud, commissaris van politie, die informatie collecteerden voor de Amerikanen onder operatie “Bulldozer”.

Beantwoorden
- bo keller zegt:
  
  10 oktober 2014 om 17:56
  
  U heeft volkomen gelijk hierin
  Deze zgn. Vogelkopgroep werden wel per ongeluk ontdekt
  en meer in het nieuws gekomen .
  Dan hebben we ’t nog niet gehad over de Ambonese en
  Papoea verzetsstrijders. En hoe verschrikkelijk
  deze mensen om het leven zijn gekomen.
  En de waardering door het Nederlands bestuur na de
  oorlog.
  siBo
  
  Beantwoorden
  - Pierre de la Croix zegt:
    
    10 oktober 2014 om 20:00
    
    Tja …. ondank is ’s werelds loon.
    
    Je raakt eerder beroemd als je op TV glashard beweert dat iemand van 10 km hoogte uit een vliegtuig naar beneden kan tuimelen en landen met het kapje van het zuurstofmasker nog op de neus. Mana boleh dese …. in die vrije val komen G-krachten los die je alle kleren van het lijf rukken, laat staan zo’n kapje dat met een karètje aan je hoofd vastzit.
    
    Had die Dr. (Vic?) de Bruin niet als bijnaam “Jungle pimpernel” en is er ook niet een boek door of over hem geschreven?
    
    Pak Pierre
    
    Beantwoorden
    - Mas Rob zegt:
      
      11 oktober 2014 om 02:07
      
      De Bruijn schreef “het verdwenen volk”. Zie: http://www.papuaerfgoed.org/nl/BK/146/16
    - Pierre de la Croix zegt:
      
      11 oktober 2014 om 10:30
      
      Als man van pen-en-papier grijp ik niet direct naar Google en Wikipedia als ik met een vraag zit. Dom-dom-dom.
      
      Vanochtend vond ik o.m. dit verhaal met foto, maar die krijg ik hier niet gecopieerd:
      
      Quote
      
      In de voetsporen van Jungle Pimpernel
      
      junglepimperneldebruijn.jpgAnthony van Kampen, scrhijver en journalist werd op pad gestuurd naar het voormalige Nederlands Nieuw Guinea. Daar ontmoette Anthony, in de meest afgelegen oerwouden ter wereld, ‘the middle of nowhere’, het ‘terra incognita’, Dr. Vic de Bruijn. Anthony was dermate onder in druk van de Bruijns activiteiten aldaar, dat hij hem de bijnaam ‘Jungle Pimpernel’ gaf en er een gelijknamig boek over schreef.
      
      Tijdens de oorlog moet de Bruijn op de loop voor de Japanners en vluchtte vanuit zijn thuisbasis in Enarotali, in het onherbergzame hoogland van Nieuw Guinea, met de Papua’s van de Moni-stam de lager gelegen rimboe in.
      
      95 dagen was het team onderweg toen ze uiteindelijk het Hagenmeer bereikte en middels hun meegzeulde langegolf-zender een Catalina watervliegtuig charterde die onder begeleiding van een paar bommenwerpers landde op het meer en het gehele team in vrijheid bracht naar Australie.
      
      Deze slopende vluchtroute is het doel van de expeditie en tevens een ode aan de bijna vergeten en enige ‘Indiana Jones’ van de Lage Landen , Dr. Jean Victor de Bruijn alias Jungle Pimpernel.
      
      Unquote
      
      Pak Pierre
  - Erik Becking zegt:
    
    12 oktober 2019 om 14:23
    
    Beste meneer Bo Keller, ik weet dat U waardevolle dingen voor elkaar hebt gekregen op Bronbeek. Kunt U mij helpen om toch een beetje waardering te tonen voor wat die mensen hebben gepresteerd. Mijn zus heeft het monument van Kapitein Willemsz Geeroms terug gevonden op het kerkhof van passir Putih te Manokwari. Ik wil er wat mee doen. Ergens hieronder heb ik beschreven waar ik aan denk.
    
    Beantwoorden
    - Erik Becking zegt:
      
      12 oktober 2019 om 14:25
      
      En als we snel zijn kan Pieter Paul de Kock hem nog onthullen! Eventueel samen met U.
Erik Becking zegt:

12 oktober 2019 om 05:37

Blij dat ik dit artikel toevallig tegen kwam. Om een lang verhaal kort te maken… het gaat om het volgende:
Mijn zus heeft op Manokwari het grafmonument van Kapitein Willemsz Geeroms terug gevonden. In deplorabele staat! Wij waren in ieder geval dolblij dat het er tot onze grote verrassing nog was. Ik heb de Oorlogsgravenstichting benaderd, maar na aanvankelijk groot enthousiasme trokken zij zich terug, want de kapitein en zijn dochter zijn ondertussen herbegraven op Kalibenteng.
Dat monument, dat in 1955 in bijzijn van Oom Maurits Kokkelink, mijn ouders en mijzelf is onthuld, staat echter voor veel meer dan de dapperheid van de kapitein. Het eert ook de hele verzetsgroep Kokkelink en staat symbool voor de onverzettelijkheid van alle Indo’s die na 1949 naar Manok kwamen en daar uit het niets een bestaan opbouwden, èn een stad waar de huidige bewoners nog profijt van hebben.
Dat monument heeft dus voor mij als boreling Manokwari heel veel waarde. En, dacht ik, voor velen met mij. Dat bleek niet zo te zijn.
Na de begrijpelijke desinteresse van de gravenstichting, liep ik stuk bij Bronbeek! Daar waar de bijbehorende vlag hangt nota bene. Maar de leiding en de conservator blijken niet zoveel betrokkenheid te hebben.
Toen een poging gedaan bij het nieuwe Sophiahof. Daar bleek mij nogmaals dat dit nieuwe ‘Indisch herinneringscentrum’ een farce is. De eerstbeste expositie ‘Vechten voor vrijheid’ over verzet in NI tegen de Jap vergeten ze de belangrijkste en meest aansprekende actie, de strijd in de Vogelkop! Ongelooflijk amateurisme en ik wist eigenlijk al genoeg, maar toch geprobeerd. En inderdaad: geen interesse!
Mijn ideaalbeeld: een replica op Bronbeek, á la de replica’s van de beelden ‘Vrouwenkampen’ en ‘Jongenskampen”, die zowel in Semarang als in Bronbeek staan.
Het origineel van het prachtige monument ter plekke restaureren en laten onderhouden door de familie van Barent Mandatjan, de medestrijder van Kok. Zo verdienen die mensen een extra centje en heeft Manokwari er een toeristisch dingetje bij.

Beantwoorden
Loekie zegt:

12 oktober 2019 om 08:25

” Zo verdienen die mensen een extra centje en heeft Manokwari er een toeristisch dingetje bij.”
Je bedoelt het niet zo, maar je had het zo niet moeten zeggen.
Alsof opeens de aap uit de mouw komt.

Beantwoorden
- Erik Becking zegt:
  
  12 oktober 2019 om 14:18
  
  U heeft gelijk. Zo lijkt het hoofddoel in plaats van bijvangst. Komt door de emoties. Hoop dat anderen, net als U, dit ook zien.
  
  Beantwoorden
- Jan A. Somers zegt:
  
  12 oktober 2019 om 16:04
  
  Wij maken toch ook reclame voor het Nationaal Monument op de Dam, het Anne Frankhuis, enz. Lange rijen! Straks krijgen wij er Nationaal Holocaustmonument er ook nog bij. In mijn jonge jaren sleepte ik ook bezoek mee naar het Indisch Monument. prachtige plek!
  
  Beantwoorden