Toko , waar dan ?

Geplaatst op 6 augustus 2014 door Boeroeng

tokowaar

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

58 Responses to Toko , waar dan ?

  1. Corrie van der Brugh schreef:
    17 juli 2016 om 02:41

    Zijn er ook bekenden uit Jakarta?
    Ik zoek Meipie Bochem

    Beantwoorden
  2. eppeson marawasin schreef:
    11 augustus 2014 om 19:00

    @Pak Pierre de la Croix, on 10 augustus 2014 at 13:00 said: Als je in de herfst de gevallen blaadjes terug bindt aan de boom, dan wordt het toch winter.@

    — Hoe anders in die Pflaumenzeit: ‘hoog opgemaakte kapsels, slanke bovenlichamen met een diep decolleté en een hoepelrok.’

    Apa itoe djam ketimoen … ?

    e.m.

    Beantwoorden
    • Pierre de la Croix schreef:
      11 augustus 2014 om 21:15

      Ja. Maar het liep toch goed af met de Graaf van Monte Christo.

      Pak Pierre

      Beantwoorden
      • eppeson marawasin schreef:
        11 augustus 2014 om 22:00

        Weet het nog niet meer zo zeker meer precies …

        [QUOTE]
        In a moment that part of the floor on which Dantès was resting his two hands, as he knelt with his head in the opening, suddenly gave way; he drew back smartly, while a mass of stones and earth disappeared in a hole that opened beneath the aperture he himself had formed. Then from the bottom of this passage, the depth of which it was impossible to measure, he saw appear, first the head, then the shoulders, and lastly the body of a man, who sprang lightly into his cell.
        [UNquote]

        e.m. pas Dumas

      • Pierre de la Croix schreef:
        11 augustus 2014 om 23:11

        Spannend hè?

        Pak Pierre

  3. Surya Atmadja schreef:
    10 augustus 2014 om 11:09

    “De Javanen hebben zich natuurlijk wel vermengd, maar dan met lokale aanwezigen. En enige tempo dulu-sfeer ontbreekt dus -logischerwijze- ook volledig.”
    —————————————————————————————-
    De Javanen in Suriname hebben een andere tempo doeloe ervaring en beleving dan de Indische Nederlanders uit Nederlands Indie.

    De oudere Javanen die in Nederland wonen in een woongemeenschap hebben/houden nog steeds ( in ieder geval een paar jaar geleden) vast aan hun bangsa Jowo “zijn “.
    Ze houden hun Javaanse cultuur in ere .
    Dat had ik gezien tijdens een bezoek met een groep nog jongere generasi 1 en 1,5 aan een Javaanse woongemeenschap in Den Haag .

    Beantwoorden
    • Pierre de la Croix schreef:
      10 augustus 2014 om 13:00

      Ik was een maandje geleden op een “Surinamedag” in mijn doesoen in de polder.

      Aldaar – naast veel lawaai van een donkere rapper – ook enige vreetstalletjes van “Javaantjes”. Natuurlijk probeerde ik er mijn jeugd-javaans te slijten, maar helaas katjangsaus, de jongere verkoopstertjes keken mij schaapachtig aan.

      Dat kan natuurlijk aan mijn Javaans (zwaar ngoko natuurlijk) hebben gelegen, maar ik geloof eerder dat de Javaans-Surinaamse jeugd in Nederland, ook etnisch nog onversneden, de taal hunner voorouderen niet (goed) beheerst.

      Tja …. djangan nangis. Dit soort ontwikkeling is niet tegen te houden. Als je in de herfst de gevallen blaadjes terug bindt aan de boom, dan wordt het toch winter.

      Pak Pierre

      Beantwoorden
      • Edwin Linders - Edwiño do Sinyo schreef:
        11 augustus 2014 om 19:04

        Wat het boso Jowo betreft: hier in Suriname wordt (logisch) ook vooral gewoon ‘ngoko’ gesproken, hoewel er best een aantal anders-Javaans-sprekenden zijn hoor, waaronder mijn schoonvader en enkele (nog) oudere buurtbewoners / opa’s en oma’s.

        Maarrr… net als in Nederland wordt het door de jongeren nauwelijks nog gesproken. En als het al gesproken wordt, dan vooral door de meisjes. Jongens vinden het veeel stoerder om ‘Sranan’ (Sranantongo) te praten… goblok 😉

    • Pierre de la Croix schreef:
      11 augustus 2014 om 23:18

      @ Pak Surya: “Ze houden hun Javaanse cultuur in ere”.

      Als ik goed ben geïnformeerd was het eergisteren (9 aug) “Javanendag” (The day of the Wong Djowo) in Suriname.

      Pak Pierre

      Beantwoorden
  4. Huib schreef:
    9 augustus 2014 om 12:31

    Dus toch Pak Surya in Jakarta?

    Huib

    Beantwoorden
    • Huib schreef:
      12 augustus 2014 om 12:20

      Paks Bo en Pierre

      Bedankt voor alle goede wensen en zou dat meisje Otto in den Haag waar je het eerder over had mss. toch een van de net gevonden nichten kunnen zijn Pierre.
      Zegt de naam Anky of Peggy je iets?

      Idd mijn deelname aan I4E nu ruim een jaar geleden en dat gedoe over die Indonesische weduwes als directe aanleiding heeft me veel goede dingen opgeleverd. Familie (terug) gevonden en nieuwe vrienden die aanvoelen als heel oude bekenden.
      Wat wil je nog meer en ook Pak Boeroeng voorziet blijkbaar in (latente) behoefte onder Indo’s .Mijn complimenten en dank daarvoor .

      Huib

      Beantwoorden
  5. Pierre de la Croix schreef:
    9 augustus 2014 om 12:04

    Nu het Grote Geheim al verraden is wil ik wel verraden dat ik, toen Suriname als plaats delict in beeld kwam, de foto had gezonden aan mijn oude dienstvriendje Wim, met de vraag of hij plaats en toko herkende.

    Wim, van huis uit Haagse totok en “Leidse bal”, is nl. getrouwd met een Surinaamse en overwintert ieder jaar van october tot maart in Suriname, in een goeboeg ergens op een landje aan de rand van Paramaribo, die hij huurt van een Hindoestaan. In Suriname gaat hij door het leven als “Bakra Bill”. Insiders weten dat totoks in Suriname “Bakras” of “Boeren” (Boeroe) worden genoemd.

    Welnu, gisternacht nog schreef Bakra Bill mij vanuit zijn Haagse flatje een antwoord dat ik u, lezertjes van I4E, niet wil onthouden omdat er zoveel in staat is wat we kunnen beschouwen als “Indisch gerelateerd”.

    Quote

    Na een lange, emotionele dag van de begrafenis van ……… in Rotterdam, weergekeerd op het Kijkduinse adelaarsnest, tref ik jouw vraag.

    Ja PP, dit is een moeilijke.

    Te oordelen naar de vaag zichtbare nummerborden zou ik zeggen: die zijn ongetwijfeld Surinaams. De winkel/het bedrijf aan de overkant zou Surinaamse architectuur kunnen zijn en ook de terreinwagens wijzen in die richting.

    Maarrr, bij mij als kenner van de stad en van de vele Javaanse toko’s en warungs, zowel in het centrum van Parbo als op Blauwgrond, de Javaanse wijk aan de monding van de Surinamerivier, roept deze foto geen enkele herkenning op.

    Verder heb ik het woord ‘Indo’ nog nooit in Sur. gehoord, behalve als ik het zelf gebruikte. Geschweige, dat ik ooit een Indo-vlag heb gezien (is dit trouwens een (semi-) officiële?) De Javanen hebben zich natuurlijk wel vermengd, maar dan met lokale aanwezigen. En enige tempo dulu-sfeer ontbreekt dus -logischerwijze- ook volledig.

    De ‘menukaart’ op de foto is voor ons, Nederlandse, Indisch angehauchte, lekkerbekken, heel herkenbaar, maar in mijn lange carrière in Sur. ben ik nog geen spekkoek tegengekomen en pastei staat voor een heel ander gerecht. Inderdaad de Javaanse loempia’s zijn klein en vegetarisch (net als de lempers, trouwens). V.w.b. de sate vraag ik mij af waarom hier een Engelse vertaling bij staat. De meeste Surinamers zijn gewend aan Nederlands.
    De prijzen zouden wel op Suriname kunnen wijzen.

    De enige plek, die ik ken, waar deze gerechten en nog wat meer Indische snacks verkrijgbaar/afhaalbaar zijn, is aan de straatzijde van het grote restaurant Sarinah, dat als enige een ouderwetse Indische sfeer uitademt, met vergeelde foto’s van Semarang, bebatikte djongos etc. Maar ook daar heet een bepeperde fricandel : kipbol, resp. visbol (?). En de lombok of tjabeh rawit heten dus gewoon pepers.

    De doorsnee warung heeft weliswaar een menukaartje met daarop tahu telor en meer herkenbaars, maar als je je bestelling wilt plaatsen, dan is het steevast: ‘nee, we hebben helaas alleen saoto, bami en nasi goreng. En we konden op de markt geen goede bananen vinden voor de ‘bakabana’.’ En tot mijn grote teleurstelling en verbazing is er in het hele land niet één durian te vinden. Honderd jaar geleden zeker vergeten een paar pitten mee te nemen….

    Mijn conclusie moet dus zijn: óf hier is een NL Indo op een achteraf-locatie in Parbo, maar misschien ook in Nickerie of op Lelydorp (gelegen tussen de stad en vliegveld Zanderij (veel Javanen)) verdwaald, hoewel het gebouw aan de overkant mij daarvoor wat te volumineus lijkt, óf hier is -in het kader van de ‘quiz’- een fotosjopje gepleegd.

    Het spijt mij dus, PP, dat ik je geen uitsluitsel kan geven.
    Maarrr, daarom niet getreurd, fluks de rokjes opgebeurd en….vrolijk rondgesprongen!

    Unquote

    Ik hoop dat u van Bill’s verhaal hebt genoten. In de voorlaatste alinea zat hij met zijn conclusie helemaal niet zo ver naast de waarheid. Voor hem mag dus in ieder geval de troostprijs worden gereserveerd.

    Pak Pierre

    Beantwoorden
    • bo keller schreef:
      9 augustus 2014 om 12:45

      Hierbij heb ik gewoon de weg van de minste weerstand
      gekozen en eenvoudig in de ”zoekbalk”Indische snacks
      in de Antillen/Suriname getikt.
      En het complete verhaal met namen ed. aangetroffen.
      OGOR
      siBo

      Beantwoorden
      • Pierre de la Croix schreef:
        9 augustus 2014 om 13:20

        Complimenten. Zoals je weet ben ik niet zo “quick on the internet en google trigger”.

        Maar … een leuk verhaaltje over “Indisch in Suriname” als bijvangst is toch ook nooit weg – hoop ik.

        Pak Pierre

      • bo keller schreef:
        9 augustus 2014 om 20:27

        Pak Pierre,
        Inderdaad een merkwaardig en leuk verhaal daar een
        echte kenner van de stad het ook niet thuis kan brengen
        en zelfs spekkoek en pastei ,de een daar nooit tegen-
        gekomen en de ander voor een heel ander gerecht.
        Tsja dan zou ik Boeroeng aanraden de ”quiz”ook daar
        te houden en dat trekt beslist ook nieuwe klanten.
        Voor ons,dacht ik een beetje uit de normale winkel
        route.
        siBo

      • Pierre de la Croix schreef:
        10 augustus 2014 om 10:56

        Pak Bo, is het jou ook opgevallen dat mijn vriendje Bakra Bill vermeldt dat de Javaanse wijk aan de monding van de Surinamerivier “Blauwgrond” heet?

        Waren de Javanen dus oorspronkelijk de “Blauwen” en niet hun neefjes en nichtjes de Indo’s?

        Pak Pierre

      • Pierre de la Croix schreef:
        11 augustus 2014 om 11:23

        Voor Pak Bo en andere lezertjes die het verhaal van mijn goede vrindje Bakra Bill over “de Javaantjes” in Suriname (zie mijn reactie van 9 aug 1204 uur) nog een nabrandertje van Bakra Bill, een Haagse totokjongen die zich – hoe kan het anders voor een Haagse totokjongen – zich zeer in het Indische heeft ingeleefd:

        Quote

        Grappig, die Indische conversaties. Heb het vervolg op de quiz nog even gevolgd.

        ‘Er is sprake van een ander tempo dulu-gevoel bij de Sur. Javanen dan bij de Indische Nederlanders.’
        Mijn ervaring in Sur. is -en ik zoek de Jampanesi altijd op in gezelschap- dat er helemaal geen gevoel is van een zoete herinnering aan N-I. Hetgeen natuurlijk ook niet zo onlogisch is. Die mensen zijn, grotendeels om hun armoe te ontvluchten, zo’n 100 jaar geleden op de bonnefooi aan boord gegaan van een schuit met (on)bekende bestemming.

        Kennelijk zijn de verhalen over die armoe door de generaties heen blijven hangen, want ik ken er niet één, die, brandend van heimwee/nieuwsgierigheid de lange reis naar zijn/haar roots zou willen aanvaarden.

        Een ander verhaal is dat van de KNIL-militair Gill. Hij was van Sur.-Creoolse afkomst en diende op Java. Hij trouwde een jonge, plaatselijke bloem en het stel kreeg een dochtertje. In de jonge republiek waren het moeilijke tijden voor ‘hun soort mensen’. Dus gaven zij de baby in bewaring bij een zus van de echtgenote en vertrokken.

        Uiteindelijk belandden zij in Sur., zonder geld om hun kind daarheen te halen. Pas toen de NL regering lang genoeg gewacht had tot er nog maar weinig rechthebbenden op pensioen over waren, kreeg ook meneer Gill een paar duizend florijnen. Zij hebben toen onmiddellijk de reis naar hun dochter ondernomen…..inmiddels moeder en oma van tegen de 50.

        Tragische bijkomstigheid is, dat meneer Gill -na het langdurig weerzien met zijn kind- op de terugreis via NL, in Appelscha (of all places) overleed. Wij waren bij de teraardebestelling van dit tropenkind, op een troosteloze winterdag, in een graf, uitgehakt in de bevroren grond.

        Al lezend en foto’s kijkend stuitte ik op de naam Winsser en in het verlengde daarvan op die van Grace Winsser. Nu was ons flatgebouwtje op de Aronskelkweg rijkelijk gezegend met buurtjes met een Indisch verleden. Meneer en mevrouw Boon (BB), Tilly MacGillavry, de Sijnja’s en als ik mij niet heel sterk vergis, ook de Winssers, van wie zij Grace heette. Grappige toevalligheden….

        Unquote

        Noot: Bakra Bill woont niet meer op de Aronskelkweg.

        Gauw naar de sportschool.

        Pak Pierre

    • Edwin Linders - Edwiño do Sinyo schreef:
      11 augustus 2014 om 18:43

      Helaas zit Bakra Bill ernaast… hij was gewoonweg niet ‘at the right place at the right time…’ (geeft u het aan hem door Pak Pierre?):

      ‘NL Indo’ tot daar aan toe (Indische Brabander yang darah ketiga heeft mijn voorkeur), maar ‘achteraf-locatie’ zou ik de hoek David Simonsstraat / Wilhelminastraat – inderdaad bij Oriental Market Soeng Ngie – absoluut niet noemen.
      En van een fotosjopje is al helemaal geen sprake, hhh.

      Samen met Indolicious.Suriname (nog steeds te vinden op facebook) stond deze Indische jongen de afgelopen jaren daar onze enige echte eigen Indische (!) keuken te promoten. Ik ben een Indisch ambassadeur van geboorte, zou je haast kunnen zeggen, dus grijp ik menig gelegenheid aan om onze cultuur onder de aandacht te brengen. Hoe beter dan via onze keuken, aangezien Surinamers erg gevoelig zijn voor eten en drinken.

      Echter, je zou het misschien niet zeggen, maar niet alleen de buru’s (boeroe’s = afstammelingen van de Gelders en Groningse boeren die hier eeuwen geleden neergestreken zijn), ook voor het overgrote deel van de rest van Suriname geldt: het zijn niet boeren… Althans, als je kijkt naar het gezegde: “Wat de boer niet kent…” want dat lijkt mijn landgenoten wel op het lijf geschreven.

      Spekkoek kent ‘men’ inderdaad niet, degenen die in Nederland hebben gewoond en de mensen die het van doSinyo Indische Spekkoek ooit kochten daar gelaten.
      Sate babi (met Engelse vertaling aangezien de bezoekers op deze zondagsmarkt uit de meest uiteenlopende landen komen en lang niet altijd Nederlands of Surinaams praten) is al helemaal een unicum in een land waar alles ‘halal’ schijnt te moeten zijn. Eigenwijs en anders (ofwel: Indisch) als we zijn, deden we daar niet aan mee :p.

      Sarinah – dat voorheen nog ‘Indisch restaurant Sarinah’ heette, maar er ook zélf achter is gekomen dat dat ‘Indisch’ niet meer van toepassing is – was ooit één van de verkooppunten van doSinyo’s Echte Indische Spekkoek. Totdat de heer Ong (Chinees-Indische jongen uit Sao Paulo / eigenaar) erachter kwam dat de voorraadafname niet geljikop ging met het aantal verkopen… Zodoende is mijn spekkoek (eigenlijk die van m’n moeder, want: gebakken naar haar recept) daar ten onder gegaan aan z’n eigen populariteit.

      Wat Bakra Bill heel juist en terecht heeft opgemerkt: het zijn allemaal niet-alledaagse gerechten (Indische pasteitjes, Vietnamese loempia’s, Spekkoek, Sate babi… nergens anders te vinden hier!) die er door Indolicious.Suriname te koop aangeboden werden. Voor (Nederlands-) Indische begrippen allemaal doorsnee spul, maar voor Suriname echt uniek.
      Jammer dat Bill erop misgegrepen heeft. Hij heeft toch echt 14 maanden de kans gehad om ons daar te treffen. Iedere zondagochtend…

      Onze pandan dawet (het enige ‘Javaanse’ onderdeel op onze kaart) was en is nog steeds ontzettend populair. Klanten blijven ernaar vragen, aangezien ze nergens anders zo’n lekkere dawet kunnen vinden. Op de mini-Pasar Malam afgelopen zaterdag bij Sana Budaya kwam ik nog zo’n klant tegen die gelijk 5 liter bestelde.

      Maar goed, zoals ik al zei: tegenwoordig ‘ambassadeer’ ik op een heel andere manier. Minder uren in de keuken, en meer met de pen in hand, om het één na het ander gedicht en (kort) verhaal te produceren.

      Jullie gaan vast nog meer horen van Edwiño do Sinyo, ben maar niet bang…

      Groetjes uit (toch echt) SurinaManis!

      Beantwoorden
      • Huib schreef:
        12 augustus 2014 om 08:56

        @Pak Pierre

        Het verhaal van Bakra Bill met meer dan gewone belangstelling gelezen. Wat kan die man goed observeren en sterker nog het ook goed verwoorden.

        In het slot vermeld hij tot mijn grote verbazing de naam van Grace Winsser in de flat in de Arondskelkweg. Het is mij even ontgaan in welke plaats.

        Nu wil het geval dat Grace Winsser een volle nicht van mij is nl. de dochter van de oudste broer van mijn moeder. Vlak na de oorlogsellende kwam zij, haar zus Martha en hun broer Dolf een tijdje bij ons in huis omdat ze totaal berooid en ontredderd door de oorlog kwamen. Ze waren enkele jaren ouder. Samen met hun moeder.

        Nadat ze omstreeks 1948/49 vertrokken heb ik ze nooit meer gezien.

        Via deze site kwam ik echter in kontakt met een kleindochter van Grace n.a.v, een genealogisch vraagstukje op I4E waarbij de zuster voorkwam van onze opa Frans Winsser, ooit politiecommissaris in Semarang.

        Van het een kwam het ander en het resultaat is dat we via internet in kontakt gekomen zijn met de kinderen van Grace en van haar zus en broer. Helaas hoorde ik dat Grace, Martha en Dolf al overleden zijn.

        Maar nu komt het, Wij hebben met die nazaten a.s. Zondag een familie reunie in ’s Gravenland want mijn zus en zwager zijn ook over uit Amerika,om voor het eerst met elkaar kennis te maken en te gemessen.

        Als dat geen nasleep van de grote uittocht is, dan weet ik het niet meer.

        Overigens de dochters van mijn moeders jongste broer heb ik bij een bezoek aan mijn zus en zwager in sCal. in de 90-er jaren ook heel toevallig tijdens een Indoparty bij de Indische club Avio ontmoet.

        En onlangs de dochters van mijn vaders jongste broer Thijs Otto ook kunnen opsporen. Ook hen heb ik nooit gezien of zelfs van hun bestaan geweten. Nu hebben we via telefoon en internet kontakt alsof we elkaar al jaren kennen. De oudste is nu in Indonesia op vakantie en daarna gaan we elkaar beslist opzoeken.

        Huib

      • bo keller schreef:
        12 augustus 2014 om 10:03

        Pak Huib.
        Geweldig toch,door tussenkomst van Indisch4Ever
        via Suriname en wie weet nog meer,tot goede
        contacten gekomen.
        Succes met de samenkomst as. zondag.
        siBo

      • Pierre de la Croix schreef:
        12 augustus 2014 om 10:44

        Pak Huib,

        Ook met jou in het achterhoofd heb ik besloten de tekst van de 2de mail van Bakra Bill op I4E te citeren.

        De Aronskelkweg waar hij het over heeft ligt in Den Haag. Mooi rustig bloemenbuurtje ingeklemd tussen de Laan van Meerderveurt en de duinen.

        Happy hunting ground in mijn Haagse jeugd. Met kloppend hart wachten op een schone van de Dalton HBS aan de Dotterbloemstraat, op verjaardagen de beroemde hazelnoottaart van Maison (jawel!) Kelder ophalen in de Arabisstraat. Ik was er ook nog een maand postbode.

        Ik zal BB wijzen op je blije reactie, zo hij daartoe al aansporing nodig heeft, want ik heb gemerkt dat hij nu stiekem I4E volgt.

        Inderdaad, daar is in mijn ogen I4E PRIMAIR goed voor: Herinneringen ophalen en delen en contacten leggen.

        Voor de jongkies die nog niet veel herinneringen hebben ligt de zaak natuurlijk anders ….

        Pak Pierre

  6. Edwin Linders - Edwiño do Sinyo schreef:
    8 augustus 2014 om 20:11

    Gefeliciteerd Wern (volgens mij was jij de eerste die ‘Suriname’ schreef), gevolgd door runners-up Ronaldo, Pak Pierre en Bo Keller…

    Inmiddels hebben de mensen van Indolicious.Suriname hun wadjans op lage pitjes gezet, waardoor ikzelf meer tijd heb voor mijn schrijf- en dichtwerk (onder andere)… Dus een stukje Spekkoek van DoSinyo voor slechts SRD 8,- zit er niet meer in, maar kijk gerust op m’n fb-page en laat uzelf belonen met één van m’n gedichten 😉 &JOY!

    Aardig speurwerk jongens (y)

    Beantwoorden
  7. bo keller schreef:
    8 augustus 2014 om 11:26

    Hier worden we wel op het verkeerde pootje gezet.
    Let op de laatste aanbieding ” SpekkGek”
    siBo

    Beantwoorden
  8. Huib schreef:
    8 augustus 2014 om 09:18

    Big Brother is watching all over the world

    Om de staatskas te spekken nu Vadertje Poetin het westen een poepje heeft laten ruiken?

    Huib

    Beantwoorden
  9. Huib schreef:
    8 augustus 2014 om 08:27

    Mag ik nog een gokje wagen?

    Na de diepzinnige analyse van Pak Olive zou het ook gewoon Jakarta kunnen zijn, waar Pak Surya incognito een privé toko-tje is gestart om met de opbrengst zo’n huisje van 25 pop in Bali te kunnen huren all-in met bediening.

    Huib

    Beantwoorden
  10. Wern schreef:
    8 augustus 2014 om 08:27

    volgens mij is het Kwakoe in a’dam ZO

    Beantwoorden
  11. Arthur Olive schreef:
    8 augustus 2014 om 07:46

    Tenzij het een eenrichtings verkeersweg is, is het verkeer links. Het nummerbord van de auto is geel, dus het kan in New Jersey (VS) zijn maar hoogst waarschijnlijk in Singapore.

    Beantwoorden
  12. ronaldo schreef:
    7 augustus 2014 om 10:03

    Paramaribo….toko van Edwin…????

    Beantwoorden
  13. Huib schreef:
    7 augustus 2014 om 10:02

    California?

    Beantwoorden
  14. Wern schreef:
    7 augustus 2014 om 08:51

    of Suriname?

    Beantwoorden
  15. Wern schreef:
    7 augustus 2014 om 08:15

    ergens op de Antillen denk ik… Curacao,Aruba,Bonaire?

    Beantwoorden
  16. Boeroeng schreef:
    6 augustus 2014 om 23:36

    ahhhh jij toh… na de oorlog… zie de auto’s

    Beantwoorden
    • Pierre de la Croix schreef:
      6 augustus 2014 om 23:42

      Adoeh djangkrik tjina mati …. loepoet dus.

      Mag ik nog een keer raaien?

      Pak Pierre

      Beantwoorden
      • bo keller schreef:
        7 augustus 2014 om 07:35

        Pak Boeroeng,
        Ik raak door de tokoprent even in de war ,nl.
        de indo vlag bevestigd aan een twijg en kleurnya.
        Ook door de vertaling in het Nederlands en Engels.
        Dan de straat (een industrie terrein) maar dan weer
        de bakbeesten van de auto’s.
        In Spanje misschien ,maar dan klopt het no bord
        weer niet.
        Wanneer geef je het geheim en de winnaar vrij.
        siBo

      • Boeroeng schreef:
        7 augustus 2014 om 10:52

        grijns.. grijns.. Bo… die verwarring is ook logisch..

      • Pierre de la Croix schreef:
        7 augustus 2014 om 22:03

        Ach Pak Bo, apa itoe, je was toch ook verkenner in het leger? Ieder grassprietje, iedere hobbel in het landschap had voor jou betekenis.
        Dit is toch een eitje?

        Pak Pierre

  17. Pierre de la Croix schreef:
    6 augustus 2014 om 23:29

    De toko van Boh Liang Kien in Gang Sinting in Probolingo in 1936?

    Pak Pierre

    Beantwoorden
  18. Boeroeng schreef:
    6 augustus 2014 om 22:07

    wie al weet van fb…. niet verklappen even ya ?

    Beantwoorden

Laat een reactie achter op eppeson marawasin Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *