MH17: de wereld kijkt mee, Indonesië: :De Indische Nederlandse tante Mien 85 heeft geen tv of radio maar via de tam-tam is ze tot op het laatste detail van de vliegtuigramp met al die belanda’s, Nederlanders, aan boord op de hoogte.
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:en
Recente reacties
- Bung Tolol op 18 juni indofilmcafé: Mayday! Mayday! Mayday!
- Léon Algra op De diamant van Banjarmasin… wat te doen ?
- Andere Mr. B. namelijk Hans B, op 18 juni indofilmcafé: Mayday! Mayday! Mayday!
- Mr. B. op 18 juni indofilmcafé: Mayday! Mayday! Mayday!
- Mr. B. op De parachutesprong
- A Olive op De parachutesprong
- Boeroeng op De diamant van Banjarmasin… wat te doen ?
- vandenbroek@libero.it 1953 op Woede op publieke tribune Kamer na wegstemmen uitkering voor KNIL-weduwen
- Bung Tolol op Stichting Japanse Ereschulden – Brief aan alle kamerleden 2de kamer
- Léon Algra op Stichting Japanse Ereschulden – Brief aan alle kamerleden 2de kamer
- Paulus van Geldere op Stichting Japanse Ereschulden – Brief aan alle kamerleden 2de kamer
- A Olive op Woede op publieke tribune Kamer na wegstemmen uitkering voor KNIL-weduwen
- Boeroeng op Woede op publieke tribune Kamer na wegstemmen uitkering voor KNIL-weduwen
- Boeroeng op Woede op publieke tribune Kamer na wegstemmen uitkering voor KNIL-weduwen
- Anoniem op Woede op publieke tribune Kamer na wegstemmen uitkering voor KNIL-weduwen
Archief
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
......................................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! Categorieën
Zoeken op deze weblog
Meest recente berichten : Het gebeurde ergens in de Indonesische archipel
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXXBertha Lammerts van Bueren-de Wit
XXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!Detachement Verbruiksmagazijn, Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Deze slideshow vereist JavaScript.
Is er meer over tante Mien bekend?
Pak Pierre
Heer Piet,het verwonderd mij dat U haar Tante noemt.
Als ik de zeventig gepasseerd ben,moet U toch wat meer jaartjes in Uw mars hebben.
Mvg Jos Crawfurd.
Nou heer Jos, als u de 70 bent gepasseerd, dan hoef ik per definitie nog niet “wat meer jaartjes” in mijn mars te hebben.
Maar goed, waarom noem ik de vrouw in kwestie “tante Mien”?
In de eerste plaats omdat het ook zo stond in het artikel, “tante Mien”.
In de tweede plaats maakt die vrouw – althans haar foto – zo’n indruk op mij dat ik haar alleen al uit eerbied “tante” zou willen noemen. Uit haar gezicht lees ik af dat ze door vele stormen is gegaan.
In de 3de plaats komt haar wat mij betreft die eretitel toe omdat ze zo’n 9 à 10 jaartjes ouder is dan ik (dan weet u nu ook hoe oud ik “zo ongeveer” ben). Eerbied voor grijze haren is mij ingepeperd en is er niet uit te ranselen, ook niet nu ik zelf grijs ben en enige hormat van jongeren zou mogen claimen (hoop dat Stacey nu meeleest, kan ze in haar handleiding “Door blauwe ogen” noteren).
Pak Pierre
Pak Pierre,
In Bronbeek wordt ik regelmatig door Indische en Indonesische
bezoekers met Om aangesproken.
Maar vorige week met kakèk door een pakweg 7jarig jongetje
van een Italiaanse vader en West-Javaanse moeder en
in Duitsland woonachtig.
’t Klinkt nog mooi ook KAKÈKBO.
siBo
Nou … als ik met Kakèk zou worden aangesproken door een jochie, dan zou ik hem een tempiling verkopen.
Pak Pierre
Ja pak Pierre,hormat heb ik van huis uit ook meegekregen.
Mijn Zus van 87 en mijn Broer van 85 die beiden al meer als een kwart eeuw alleen wonen geef ik die hormat.
Als ik dit alles lees zou ik die Oudjes wat willen toestoppen.
Bedankt pak Pierre voor de conversatie via deze site.
Mvg Jos Crawfurd.
Je bent pas oud als ze in de bus voor je opstaan: gaat u maar zitten Opa! Ik heb dan de neiging te zeggen: ik ben niet de vader van je moeder. Doe ik maar niet, zo’n jongmens zal dat niet snappen. Vind ik zielig.
In het goede oude Indië, althans in Semarang, zou mijn reactie zijn “Kakèanmoe” als ik met “opa” zou worden aangesproken.
En daarna natuurlijk alsnog die tempiling verkopen. Nu en hier is dat laatste wettelijk verboden, zo heb ik begrepen. Je mag kinderen niet eens meer djèwèr.
Pak Pierre
Ik kan niks vinden verder over Tante Mien
Ik las dat ze in Soerabaja woont. Niet bekend bij de Seliers of Halin?
PP
Hr Pierre. het verhaal is van
Wilma van der Maten en zij is zoals dat heet op Facebook, woont in Jakarta en werkt als freelance journalist. Langs deze weg zou u haar kunnen bereiken om meer over ‘tante Mien’ te weten te komen.
W. korte reportages zijn van een ‘adoeh’ gehalte…
http://www.oneworld.nl/auteur/wilma-van-der-maten
Uit:
De huisjesmelkers van de sloppenwijk
Ik herinner me nog een oud omaatje. Kartini was volgens mij haar naam, die met haar gebochelde rug de grond onder de tafels afstruinde op zoek naar gevallen visjes. Ze wilde graag mij haar huis laten zien. Het woord schuur was zelfs een nog te groot woord. Enkele planken en wat golfplaten lagen op het dak. Het was niet haar huis, vertelde ze me. Ze huurde het van de huisbaas voor 100.000 roepies, bijna zes Euro per maand. Ze had vaak moeite de huur op te brengen. Dan kon ze voor een woekerrente van 10 % bij de ‘bank’ in de sloppenwijk een lening afsluiten. Kartini klonk bezorgd. Haar schuld was nu zover opgelopen dat ze zowel geen huur als de maandelijkse rente kon aflossen. “Wanbetalers worden onverbiddelijk door de huisbaas uit hun krot gezet”, beaamt de bejaarde vrouw. Op steun van haar familie hoeft ze niet te rekenen. Haar enige dochter is gescheiden en heeft haar zoon van 12 bij haar gedumpt. Hij ging nog naar school hoe lang nog?
Ik hoop niet dat het huisje van Kartini en haar kleinzoon in rook zijn opgegaan. Hoe moet het dan verder met haar? Het kind is te klein om voor haar te zorgen. Bovendien moet het naar school. De krant schrijft dat de daklozen dankbaar hun vasten braken in de tenten van het Rode Kuis en met het voedsel dat ze kregen. De hulp is slechts voor drie dagen. Dat is nu eenmaal het beleid, legt een woordvoerder van de hulporganisatie aan. Na die tijd moet iedereen maar weer voor zichzelf zorgen.
Bedankt voor de tip, Pak Lemon.
Zoals waarschijnlijk bekend ben ik niet zo’n (kruis)ridder op internet en zeker niet op Facebook. Koudwaterangst zullen de jongkies zeggen, maar goed, ieder mens heeft recht op z’n eigen fobietje.
Wilma van der Maten ken ik wel van de tijd dat ze nog correspondent was voor de NOS in JK en toen ook vaak op TV verslag deed. Zij sprak Bahasa met een vermakelijke Hollandse tongval, zoals die van de Totok Baroe’s toen froeherrr. Wist niet dat ze weer terug was; ik dacht dat ze was overgeplaatst naar India en daar nog zat.
Enfin, zal eens kijken of ik nog wat meer te weten kan komen over “Tante Mien”. Als ik kon schilderen zou ik een portret van haar gezicht op die foto willen maken. Welk een leven weerspiegelt dat. Dan toch nog begaan met het lot van anderen en vertrouwen op God.
Respect!
Pak Pierre