By Boeroeng
Een ingezonden brief van Huib Otto werd gepubliceerd in de Telegraaf van 2 mei. Klik op het plaatje.
Huib had het over het vergeten van de Nederlanders te Indië die niet in een jappenkamp zaten en de slachtoffers van de Nationalistische extremisten, kort na de oorlog.
Mooi van de Telegraaf daar oog voor te hebben . Het sluit prima aan bij de landelijke diskussies rond de 4-mei-herdenkingen:
wat te herdenken en wie?
Minder geslaagd is dat een bijdrage van een indisch4everlezer zonder opgaaf van redenen als reactie werd geweigerd.
Wat schreef hij verkeerd?
Zelf heb ik ook een stukje ingediend als te plaatsen reactie .
Deze werd niet toegelaten. Waarom ? Geen idee!
Onbegrijpelijke censuur van de Telegraaf
Dit schreef ik:
Als mensen iemand, een groep of een geschiedenis willen herdenken dan zijn ze daar vrij in. Net zoals mensen die hier niet aan willen meedoen.
De nationale Indiëherdenking van 15 augustus in Den Haag en de vele anderen in het land rond die datum zijn al vele jaren ook een herdenking van familie en kennissen die na de oorlog overleden. Daar gaan de gedachten van de aanwezigen naar uit.
Maar dit is niet officieel . Misschien een idee voor het comité te Den Haag om formeel ook de Nederlandse slachtoffers van de Indonesische revolutie te herdenken en die hele geschiedenis van 41-50 op zich. Dit opent de weg ook niet-Nederlandse slachtoffers te benoemen en hoe die periode voor hen was.
Natuurlijk verder, de focus op Nederland en Nederlandse slachtoffers te houden.
Vergeten wordt soms dat er ook velen buiten de kampen het moeilijk hadden, mishandeld en gedood werden en na 15 augustus 1945 werden velen van hen vermoord of met de dood bedreigd of opgesloten door de nationalistische regering .
Officieel worden die slachtoffers van na 15 augustus 1945 niet herdacht op de Nationale herdenking in Den Haag.
De organisatie moet een aparte plaquette voor die Nederlandse slachtoffers van de nieuwe oorlog van 45-50 bij het monument zetten.
En men moet vaker opmerken dat de meerderheid van de Nederlanders niet in de jappenkampen zaten.
En deze ontving ik vanochtend als email:
Beste lezer,
U heeft gereageerd op een artikel op De Telegraaf. Ons moderatingteam heeft uw reactie beoordeeld en niet vrijgegeven voor publicatie op De Telegraaf.
Met vriendelijke groeten,
Het moderatingteam van De Telegraaf.
PS. Dit is een automatisch gegenereerd bericht.
Waren ze nog niet wakker? Wakker Nederland sliep nog ?
...................
Indisch4ever 
Misschien te veel karakters ?
Ik las zoiets van “nog 550 karakters”
Oke … dat moet het zijn. Ik probeer het nog eens , met een kortere tekst.
Tja, de Telegraaf. Waren die dan zo correct tijdens 40-45?
Nou moe……
Ook de verkorte tekst is geweigerd.
Ik kreeg dit binnen op 13.28
Is er een lezer in de zaal die de link naar dit topic daar post?
Zouden ze die ook weigeren ?
https://indisch4ever.nu/2014/05/04/de-onbegrijpelijke-censuur-van-de-telegraaf/
Als ik deze laatste reactie lees, denk ik dat men er niet op uit is om Pak Huibs verhaal door lezers te ondersteunen, hoewel mijn verwijt dat de huidige burgerij eigenlijk ‘dom werd gehouden’ over de merdeka slachtoffers hier veel van weg heeft maar minder pedis.
” spango”
Het herdenken van de buitenkampers is nou niet echt in het belang van onze regering. Stel je voor dat er een open discussie komt over de periode net na de bevrijding van de Nederlanders in Indonesie? Dan moet de regering met de billen bloot en daar zitten ze echt niet op te wachten.
Mijn eerste tekst zal wel te lang geweest zijn.
ik zag niet dat er ergens stond ‘nog 550 karakters’
Of ik zag het wel, maar ik begreep het niet.
Maar waarom is mijn 2de korte tekst geweigerd?
Wat is daar nou verkeerd mee ?
Mss zijn ze wel van regeringswege op de vingers getikt.Waarom niet de andere kranten geprobeerd zoals NRC,AD,Het Parool etc?
De Stentor met een aantal regionale bladen heb ik het artikel ook gisteren gestuurd maar nog niet geplaatst tot nu toe. Ook Moesson en de Indo heb ik verblijd met dat artikel. Ook nog niets vernomen. Maar hopelijk gebeurt dat nog.
Op FB het artikel geplaatst en al door sommige Indo sites gedeeld en geliked.
Van het Australische Bambu wel een hartelijk antwoord gekregen en dat ze me een proef exemplaar zenden ter kennismaking met hun blad.
In Nederland hebben ze zo’n 30 ã 40 abonnees. Dus wie interesse heeft roep ik vast op dat blad te steunen.
Toch even een reality check. De Nederlandse journalistiek doet niet alle dingen even geweldig en kritiek, bij tijd en wijle forse kritiek, is goed mogelijk. Maar we leven NIET in een dictatuur waarbij de regering de schrijvende pers op de vingers tikt bij onwelgevallige publicaties.
De telegraaf heeft spelregels opgesteld voor het reageren op artikelen: http://www.telegraaf.nl/reacties/huisregels/ . Op basis van deze regels is het modereren uitbesteed aan derden: aan het bedrijf Noviafacts dat aan “reputatiemanagement” (soms voel ik een hevig verlangen naar vroeger tijden) doet: http://www.noviafacts.nl/nl/ .
Het is dus Noviafacts die verantwoordelijk is voor het al dan niet doorlaten van reacties.
Die ‘censuur’ wordt door alle kranten gehanteerd, zonder onderbouwing. De journalist heeft gelijk. Heeft hij ongelijk, dan weet hij niet waarom. Veel te ingewikkeld. Afkappen.
Artikel 1: De journalist heeft, in de rol van vertegenwoordiger van zijn krant en zijn hoofdredacteur, altijd gelijk.
Artikel 2: Als de journalist geen gelijk heeft, dan treedt art. 1 in werking.
Tja …. één ingezonden stuk over een bepaald thema kan zo maar worden geplaatst. Pak Huib had geluk. Een keten van inzendingen over het zelfde wordt gauw gezien als “gezeur”, tenzij sensatie in de lucht hangt en de krant er een graantje van denkt mee te kunnen pikken.
Met respect voor Pak Boeroeng, maar als b.v. een politieke hotemetoot als Frits Bolkesteijn of desnoods Paul de Leeuw, Gordon of Badr Hari op het stuk van Pak Huib zouden hebben gereageerd, dan zouden die reacties tien-tegen-satoe wél zijn geplaatst, i.v.m. grote kans op publicitaire “spin off”.
Zo werkt het nu eenmaal in de boze buitenwereld. Een pagina-grote advertentie met het verhaal van de Buitenkampers en de Bersiapslachtoffers à raison van 30.000 (?) Eurtjes is natuurlijk wel van harte welkom bij de krant.
Is er een filantroop in de zaal?
Pak Pierre
Bij het Indië- en Nw Guinea-monument 1941-1982 in Park Eekhout in Zwolle wordt ieder jaar vanaf 19.00 uur een herdenking gehouden ter nagedachtenis aan de slachtoffers van WO II in Oost Azië, de slachtoffers van de Bersiap en de daaropvolgende revolutie en zij die de dood vonden tijdens de militaire conflicten in Nw Guinea.
Kom gewoon naar Zwolle op 15 augustus 2014. Het ligt lekker centraal en is gratis toegankelijk.
Moet zijn Indië -en Nieuw Guinea-monument 1941 – 1962.
Op 15 augustus 1962 werd in New York een verdrag ondertekend door Nederland en Indonesië over de nieuwe status van Nederlands Nieuw Guinea.
Goed idee heer Hielckert. Daar moet in Indische kringen dan wat meer ruchtbaarheid aan worden gegeven.
Ik was althans niet op de hoogte, maar dat komt misschien omdat ik mij tot voor kort niet erg heb verdiept in wat allemaal herdacht zou moeten worden en waar dat dan zou moeten gebeuren.
Iets voor Pak Huib – die ik in zijn initiatief volledig ondersteun – om in ieder geval in zijn overwegingen volgende vragen mee te nemen: (1) Waar in Nederland zijn al herdenkingsplaatsen als die in Zwolle (2) Wie beheert die plekken (3) Wie organiseert de officiële herdenkingen, wanneer en hoe?
Ik suggereer hiermee niet dat Pak Huib zijn plan moet laten varen, ik opper wel de mogelijkheid dat uit de inventarisatie nieuwe ideeën kunnen voortvloeien die nog beter zijn dan de huidige.
Wat mijzelf betreft: Mijn hart en mijn geheugen zijn mijn eigen herdenkingsplaatsen. De oorlog en bersiaptijd en wat erna kwam zijn nooit ver bij mij vandaan.
Ieder jaar gaat wel de vlag uit op 4 en 5 mei en 15 augustus, ook of misschien juist om de buurt een beetje “op te voeden”, helaas nog niet met wereldschokkend resultaat.
Zendingsarbeid is moeizame arbeid en sommige zendelingen belanden in de kookpot.
Pak Pierre
PS: Het is natuurlijk wel zo dat er in Den Haag al een Indisch Monument staat waar op 15 augustus de oorlog – tot 15 augustus 1945 – wordt herdacht, compleet met een admiraal, wat generaals en hotemetoten uit de regering (een reserve koning en burgerprinses kan er nog niet vanaf, maar soedah we moeten niet alles willen….).
Uit dat oogpunt ligt het voor de hand dat de buitenkampers en de slachtoffers van “toen er al vrede was” op de zelfde plek en te zelfder tijd kunnen worden herdacht. Ruimte genoeg en de plek is wonderschoon en wie goed snuift kan in de koele bries nog een beetje de geur van trasi opsnuiven.
Muulek dese.
Pak Pierre
Niks mis mee, met uw brief, integendeel! Kwestie van censuur c.q. gebrek aan goed journalistiek inzicht, zoals wel vaker het geval is bij De Telegraaf…
Sta niet verbaasd er is en was altijd censuur. Elke nieuwsorganisatie heeft zijn censuur anders weten de mensen te veel.
Cap.
In vervolg op het bovenstaande. Van het gebeuren in Zwolle was ik al via Pak Lemon op de hoogte. En ook in Nijmegen is dal al 11 jaar het geval heeft de heer Marijnisse van de stichting PION mij vanochtend gemaild. Hij gaat mijn verzoek om advies en steun in de vergadering gooien en laat me nog weten wat ze kunnen betekenen.
Ondertussen heb ik hem beloofd in Juli tijdens de 4-daagse hun monument te bezoeken wanneer ik toch in Nijmegen ben.
Wie de whereabouts van het comité in Zwolle kent , hou ik me ook daarvoor aanbevolen.
En ik ben het volledig met Pak Pierre eens dat er in den Haag al een Indisch monument staat en er dus betrekkelijk eenvoudig een uitbreiding tot 1962 aan gegeven kan worden.
Zijn er in vmlg W. Nw Guinea ook burger slachtoffers gevallen?
Is mij niet bekend.
Daarnaast heb ik het IHC /Bronbeek ook maar weer via een nieuwe kontaktman het verhaal gestuurd en gevraagd hieraan mee te willen werken via een monument en betere voorlichting. Nog geen antwoord
maar dat is begrijpelijk want er moet natuurlijk intern over vergaderd
worden.
Overigens heb ik ook nooit enige affiniteit met die herdenkingen gehad anders dan dat ik het wel een goede zaak vind. Teveel een zaak van hoogwaardigheidsbekleders en bobo’s die in pakje deftig vooraan zitten en eigenlijk de schijn wekken alleen met hun vooraanstaande positie en karieres bezig te zijn.
Ook gisteren hebben we er ons weer aan kunnen verkneuteren. Maar toch blijf ik het via de buis jaar in jaar uit volgen. Ook 5 Mei.viering.
“nooit enige affiniteit met die herdenkingen gehad” Daar kan ik me wel wat bij voorstellen, teveel bla bla en zelfverheerlijking. Maar ik vind het een daad van erkenning, Nationaal! In Den Haag! Mijn Zeeuws meisje en ik gaan elk jaar naar een begraafplaats in Vlissingen waar nogal wat voorouders liggen. Er is ook een Engels ereveld. Met in de hoek een rustig bankje waar we onze boterham eten. En even in het gastenboek kijken en tekenen. Een prachtig ereveld, waarbij we altijd even stilhouden bij onbekende soldaten, known unto God. Zij krijgen nooit bezoek, vandaar dat even stilstaan.
Een bezoek aan erevelden/graven van hen die van ver kwamen om voor onze vrijheid te sneuvelen moet ons er ook aan herinneren dat wij té argeloos, té naief en té zuinig zijn geweest om de bui te zien aankomen en ons er beter op voor te bereiden.
Een overrompeling als bij WO II zou ons niet weer mogen overkomen.
Helaas … ik vrees dat de nieuwe naoorlogse generaties zich eerst weer als een klein kind zelf aan de kachel moeten branden vooraleer ze geloven dat-ie pijn doet. Wie komt hén bevrijden, wie heeft daar nog zin in?
Pak Pierre