Joan Marie Rose Gordon geb.1946 (67 jr) is ernstig verzwakt en ziek.
Na de dood van haar man had zij geen enkel inkomen en uiteindelijk werd zij op straat gezet omdat zij geen huur meer kon betalen. Drie jaar lang zwierf zij door Malang (Indonesië). Joan sliep op dat moment op de grond voor bij de trappen van het Ramayana warenhuis in Malang. verder….
...................
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
Bertha Lammerts van Bueren-de Wit
XXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
Indisch4ever 
Goed gezegd!!!!
Ik vind het prachtig werk wat de stichting verricht, maar vraag me af waarom er geen samenwerking is met de stichting HALIN, die al sinds midden jaren vijftig achtergebleven Nederlanders steunt. Het lijkt me dat een strategische samenwerking nog meer effect sorteert en nog meer potentiele donateurs in en buiten Nederland kan bereiken.
Waarde mevrouw Molemans,
Ik weet het niet hoor; hopelijk kan en wil het echtpaar Sellier nog eens een helder antwoord geven op uw vraag.
Overigens …. Ik steun een paar dierenasiels waar ik per ongeluk tegenaan ben gelopen. Kleinschalig allemaal, particulier initiatief, maar ik ben er zeker van dat niets van mijn geld of gaven in natura zoals voer, oude lappen en dekens, aan nodeloze “overhead” blijft hangen.
Ik kan mij voorstellen dat het met de Selliers net zo is gegaan. Gewoon een keer onschuldig op toeristisch bezoek door Indonesia en dan per ongeluk (wat is “per ongeluk”?) tegen een schrijnend geval aangelopen. Ze besluiten er onmiddellijk iets aan te doen en voor dat ze het weten dient het tweede geval zich aan, enz. enz. Zwaan kleef aan.
Initiatieven als die van de Selliers (op z’n militairs gezegd “niet lullen, maar poetsen”) zijn alleen maar te prijzen en hoeven de activiteiten van de grotere gevestigde hulporganisaties als Halin niet per se in de weg te zitten.
Het wordt pas zorgelijk als ergens in Indonesia op straat de Stichting Halin aan één arm van een zielig oudje rukt en de Selliers aan de andere.
Maar goed …. wellicht horen of lezen we nog het verlossende woord van Halin of de Selliers sendiri, want de grotere en oudere Halin mag wat mij betreft ook toenadering zoeken tot de jongere en kleinere.
Want nederigheid is een grote deugd.
Pak Pierre
Nog zorgerlijker wordt het wanneer in het heetst van de strijd zowel Selliers als Halin een ander Indonesisch oudje, een schrijnend geval in eenzelfde situatie, niet ziet staan. Of liggen.
Ach ja, dat was ik bijna vergeten.
ALLE oudjes natuurlijk, waar ook ter wereld.
Alle hens aan dek dus, want het zijn er velen. De handjes van mevrouw of meneer SiL natuurlijk voorop. Niet aan de zijlijn blijven staan en maar wat roepen.
Pak Pierre
Mijn hoofd zat nog vol papoea’s maar bovenstaande geldt ook voor een indonesiër uit Malang.
Voor de komende kerstdagen:
De Gelijkenis van de barmhartige Samaritaan is een parabel in het Nieuwe Testament van de Bijbel, verteld door Jezus als antwoord op de vraag: “wie is mijn naaste?” in verband met het gebod “Heb uw naaste net zo lief als uzelf” (Leviticus 19:18).
In het verhaal weigeren eerst twee hooggeplaatste Joden (een priester en een Leviet) hun handen vuil te maken om een slachtoffer van een geweldsmisdrijf langs de kant van de weg te helpen, maar later blijkt een Samaritaan (een destijds door de Joden geminacht volk) wel hulpvaardig.
Wat met deze gelijkenis moet worden overgebracht is dat telt wat iemand doet, niet wat hij is. En niet alleen de letter van de wet, ook de geest van de wet moet worden nageleefd, is de stelling. (Evangelie volgens Lucas 10:25-37).
Amen.
Pak Pierre
Ik geef met kerstmis een extra geldelijke bijdrage aan de armen en verschoppelingen in de wereld. Niet dat het veel helpt, maar dan zit ik ten minste niet met een groot schuldgevoel aan het kerstmaal.
Je kunt je afvragen, waarom geef je een donatie? Om er een prettig gevoel aan over te houden of omdat je het meent? Ik kan u allen geruststellen: ik zou niet graag in december in de vrieskou in een Syrisch vluchtelingenkamp in de sneeuw ergens in de woestenij willen zitten, met weinig warmte en met weinig voedsel.
Wat behelst de opmerking” Dit is slechts het topje van de ijsberg!”?
“Joan Marie Rose Gordon geb.1946 (67 jr) is ernstig verzwakt en ziek.
Na de dood van haar man had zij geen enkel inkomen en uiteindelijk werd zij op straat gezet omdat zij geen huur meer kon betalen. Drie jaar lang zwierf zij door Malang (Indonesië).”
Iets dergelijks gebeurt eveneens in een verzorgingstaat als Nederland!