Inez Hollander schrijft::
My mother strongly advised against it. Everyone in my family knew that her cousin, Harry, had seen horrors during the war in the Dutch East Indies that he, nor his mother, ever talked about it in private or public. As a family, we just did not go there. Asking might mean opening the sewer. A truly legitimate argument for not asking was retraumatization.“What if it is too much,” my mother said “You’re not a psychologist…”
Who was I anyway?
I was just curious after I realized that more than three generations of my family had lived in the Dutch East Indies, yet there were no stories, no family gossip, no picture albums, nothing, nada, or rather…just a strong attraction to Indonesian food which, when we ate it at home, in the Netherlands, felt like coming home. Yet we hardly looked Indonesian or seemed to have any affiliation with that faraway country at the other end of the world. If it was talked about at all in school, we yawned, unaware of the blood-stained ties which bound us to the country of spice, coffee, rubber and Max Havelaar. Why did we know so little? Haar boek:Verstilde stemmen en verzwegen levens
-
- en
Indische Soos -
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Ik ben op de TTF ook bij van Stockum geweest en kennelijk wil ik niet lezen want ik vond niets uitgebreid over bovengenoemde onderwerpen Wel heb ik kort geleden “Het Rijk van Insulinde” 2-hands gekocht, Theodor Holman had aan dat boek aandacht geschonken en Prof. HW van den Doel kennende, schafte ik dat aan.Van den Doel heeft het over Buitenkampers en spreekt dan over Indo-Europeanen, de Nederlanders zaten allemaal in de kampen, maar dit is een fout die vvelvuldig door Nederlanders worden gemaakt. Voor van den Doel bestaat in zijn boek de Bersiap niet.
Maar dan moet iemand, bij voorkeur een ervaringsdeskundige mij zeggen waar ik dat dien te lezen, bronvermeldingen ontbreken
Die database van het KITLV is ook gemakkelijk bereikbaar, voor enige informatie over die interviews ben ik naar Data Archiving and Network Services gegaan. Het is niet alleen een probleem van traecebility maar ook van publiciteit/bereikbaarheid. Die dingen worden niet goed verkocht, er wordt weinig en efficient ruchtbaarheid aan gegeven. Ik wil best luisteren maar als ze alleen maar fluisteren, Indische bescheidenheid zeker, dan houdt het voor mij op.
En na het blubberboek “De Terugkeer” en die beruchte tentoonstelling heb ik weinig met dat Herinneringshuis te doen, hun Herinneringen zijn mijn Herinneringen niet.
Ik heb het niet over dat beruchte boek hoor. Er komt een serie TV-interviews, begonnen met Westerbork als doorgangskamp voor zigeuners, als opvang voor mensen uit Indië, en als woonoord voor Molukkers. De serie waar ik aan heb meegewerkt loopt (ongewild) parallel aan de serie van het KITLV. Ik weet niet wat ze ervan gaan maken.
De database van SMGI is inderdaad moeizaam te beluisteren, maar met de index erbij wel te doen. Ik heb Fridus Steijlen wel gezegd er ook eens een linguist aan te zetten. Je hoort er af en toe het echte taaltje, niks tante Lien. Geen geld!
“Over deze onderwerpen is weinig geschreven, danwel weinig verteld. Of degenen wel zo deskundig waren in het ervaren is een vraag zonder antwoord.” Boekenkasten vol!!!! Op de laatste Pasar Malam heb ik me weer verbaasd over het grote assortiment van Van Stockum. Maar je moet wel willen lezen! Maar ook gesproken/gefilmd woord. Zie bijvoorbeeld interviews in de database van Stichting Mondelinge Geschiedenis Indonesië (KITLV), en de videoserie die nu voor het Indisch Herinneringscentrum in de maak is. Voor beide series heb ik veel waardering voor de kwaliteit waarmee deze zijn gemaakt. En voor de rustige manier waarop we werden benaderd. Maar je moet wel willen luisteren!
Indisch zwijgen: Buitenkampers Indische Binnenkampers – Bersiap – koloniale oorlog – de uittocht 1949-1962. Over deze onderwerpen is weinig geschreven, danwel weinig verteld. Of degenen wel zo deskundig waren in het ervaren is een vraag zonder antwoord.
Prof. Wim Willems heeft in de negentiger jaren een lezingscyclus in Leiden gehouden met veel interessante gegevens over Indische Nederlanders in de ogen van de wetenschap.Ik lees uit deze bundels met veel genoegen.
En de uitspraak ” Niet dat het veel uitmaakt want de lezers zijn vaak Indo-kesasar en weten zelf niet waar het omgaat” duidt alleen op de arrogantie en onwetendheid van de schrijver dezes, misschien klinken de vaten beter!
Ik weet 2 mensen, reeds in de 80, die voor mij een goede bron zijn geworden van informatie.
De heer Hans van den Bos, schrijver van Mannenkampen Padang en Bangkinang en Vrouwenkampen Padang en Bangkinang en Louis Pauselius, auteur van vele artikelen.
Ronny Geenen
Ronny. Een beetje beter kijken (zoeken) helpt.
Van den Broek . Arrogantie? Ik zou de sutil en de wajan er buiten houden. Hoeveel interviews hebt je gepleegd? Dat wil zeggen van je soortgenoten.
Cap.
.
Ronny. Een beetje beter kijken (zoeken) helpt.
Mijn criteria is die personen te vinden die uit de streek komen (Padang, Sawah Luntoh, Fort de Cock, Pajakombo, Pakanbaru en ook Medan en het zelf het een en ander hebben meegemaakt. Dat gezegd hebbende moeten het mensen van minstens tussen de 80 en de 90 zijn. Daarnaast moeten ze natuurlijk bereid zijn om op mijn vragen te willen antwoorden en hopelijk nog helder van geest zijn.
Tell me!
Ik zoek nog steeds naar de gegevens van familie van moeders kant, Henri Antoine Chevalier en zijn vrouw Jacqueline Beljaars, die elf kinderen hadden en daarbij ook van Meindert van Bronckhorst, die in 1944 ergens in Birma aan de Burma spoorweg is overleden.
Ook zoek ik naar levend bewijs, dat mijn vader Eddie Geenen, toen hij gevangen werd gezet hij in militaire dienst als milicien bij het KNIL in opleiding was.
Ronny Geenen
Ronny, schrijf naar SAIP per gewone brief.
http://www.saip.nl/nl/content/pages/welkom.aspx
Bedankt Boeroeng, ik zal er zeker een brief aan SAIP versturen.
Ook zal ik deze site aan anderen hier in California doorgeven.
Ronny
Goed gezien Eppeson Marawasin. Niet dat het veel uitmaakt want de lezers zijn vaak Indo-kesasar en weten zelf niet waar het omgaat.
Cap.
Mss. een kleine tip over het plotseling weghalen van de (sawah-lunto)
Ombillin medewerkers uit de ”Boei” van Padang.
En de afvoer die eindigt in meedogenloze martelingen en dood
en onmetelijk leed…
.
Door Lou Lanzing en opgedragen aan zijn ouders.
”De Noorderzon Boven De Gordel Van Sumatra”
ISBN 90-73304-73-3 Nugi646-821
siBo
Inez Hollander schrijft:: My mother strongly advised against it. Everyone in my family knew that her cousin, Harry, had seen horrors during the war in the Dutch East Indies that he, nor his mother, ever talked about it in private or public. As a family, we just did not go there. Asking might mean opening […]
Mss. een kleine tip over het plotseling weghalen van de (sawah-lunto)
Ombillin medewerkers uit de ”Boei” van Padang.
En de afvoer die eindigt in meedogenloze martelingen en dood
en onmetelijk leed…
.
Door Lou Lanzing en opgedragen aan zijn ouders.
”De Noorderzon Boven De Gordel Van Sumatra”
ISBN 90-73304-73-3 Nugi646-821
siBo
Bo Keller,
Jouw bovenstaand schrijven is als een reactie op het schrijven van Inez Hollander. Echter de manier waarop je schrijft zoals “een kleine tip” en de “Ombillin medewerkers” geef mij het gevoel dat je mij iets wil vertellen. Is dat zo?
Ik weet van Daan en Meitie en van Boeke dat Lou Lanzing niet meer in leven is, echter zij kennen ook dat boek van hem niet.
Als jij dat boek goed kent, kan je dan vertellen/schrijven dat het speciaal gaat over de martelingen van gevangen kamp Pakanbaru?
Heeft Lou Lanzing dat zelf ook meegemaakt?
Intussen de groeten van Meitie en Daan voor jouw en je vrouw.
Ze komen a.s. Vrijdag de 14de Juni bij mij om o.a. over het kookboek te spreken.
Als je mij prive wilt emailen: Ronny@LetPicturesTalk.com
Het beste, Ronny Geenen
Bo,
Intussen heb ik via het internet ebay het boek van Lou Lanzing “Kura” gevonden voor $17.95 gevonden. Iemand in San Jose verkoopt het en ik heb het besteld. Hoop het binnen een paar dagen te hebben en er in te duiken.
Bedankt voor deze waardevolle tip.
Ronny
http://www.marktplaats.nl/a/boeken/geschiedenis-vaderland/m683141166-lanzing-lou-kura-de-noorderzon-boven-de-gordel-van-sumatra.html
Er zit een kern van waarheid in het begrip “Indisch zwijgen” , maar zoals Inez Hollander het omschrijft van haar familie geldt dat niet voor de meeste indo-families in Nederland
De meeste indo-families in Nederland hadden wel stories, gossip, minstens een paar foto’s. Men had familie en Indische kennissen in Nederland. Een land zo klein dat iedereen ‘dichtbij” woonde.(itt Amerika) Men woelde herinneringen en verhalen los bij elkaar. Het was niet altijd Indisch zwijgen.
Ik denk dat haar familie dat niet had. Totokfamilie, in Nederland en in Amerika in een isolement.
Maar dan kun je denken dat gerepatrieerde en doorgemigreerde totokfamilies een eigen verwerkingsproces hadden. Een onderwerp die apart belicht kan worden. In een boek bijvoorbeeld.
Hoewel dat isolement in Amerika, Australië etc… ook doorwerkte voor indo-families, lijkt me. Eveneens een verhaal op zich.
Als je wacht, kun je blijven wachten. Wil je alles van iets afweten, schrijf er een boek over! Het probleen wordt echter steeds groter, de ervaringsdeskundigen sterven uit.
Als je wacht, kun je blijven wachten. Wil je alles van iets afweten, schrijf er een boek over! Het probleen wordt echter steeds groter, de ervaringsdeskundigen sterven uit.
“Wil je alles van iets weten, schrijf er een boek over!” Hoe kan je een boek over iets schrijven als je er niets of heel weinig van af weet????????
Ronny
Dag heer Geenen, hoe bent u een goede wtb’er geworden, een goede makelaar, een goede fotograaf, een goede it’er and last but not least een goede keukenprins? Door te leren.te lezen en te doen!
Een boek willen schrijven over een bepaald onderwerp vereist namelijk van tevoren een gedegen bronnenonderzoek. Veel (specialistische)boeken¤¤¤ eindigen dan ook meestal met een bronnenverwijzing en/of een overzicht van de geraadpleegde literatuur.***
Met andere woorden je wordt op deze wijze dus vooraf gedwongen al (heel) veel van een/het onderwerp te (willen) weten, voordat je eventueel het boek gaat schrijven.
¤¤¤ science atau fiction
*** geleerd van meneer Somers
e.m.
Met andere woorden je wordt op deze wijze dus vooraf gedwongen al (heel) veel van een/het onderwerp te (willen) weten, voordat je eventueel het boek gaat schrijven.
e.m.
Dat klopt, maar zoals u het geschreven had, lijkt het er op dat de persoon een boek moet schrijven zonder voorbereiding en kennis van zaken. Hij moet toch eerst van alles iets weten en dan schrijven? U schreef n.l.: Wil je alles van iets afweten, schrijf er een boek over!
Of lees ik het verkeert?
Ronny
Goed zeg, dat even de achternaam Geenen genoemd werd. Ik dacht al, hoe komen ze er bij dat ik dat gezegd heb?
Ik ben het eens met de opmerkingen van eppeson marawasin. Pas na veel research kun je een goed boek schrijven.Ik weet het uit ervaring!
Ronny Herman de Jong, Auteur
Rising from the Shadow of the Sun: A Story of Love, Survival and Joy.
@Ronny Herman de Jong, op 10 juni 2013 om 02:47 zei: /…/ Pas na veel research kun je een goed boek schrijven. Ik weet het uit ervaring!@
TITEL: “Rising from the Shadow of the Sun, A Story of Love, Survival and Joy”
AUTEUR: Ronny Herman de Jong
‘Ronny Herman is nauwelijks 3 jaar oud als in 1942 de Japanners het eiland Java veroveren. Haar vader, MLD-piloot weet tijdig naar Ceylon uit te wijken. De achterblijvers van het gezin verdwijnen gedwongen in een Japans interneringskamp.’
Lees hier verder (Engels):
http://www.theindoproject.org/site/books/rising-from-the-shadow-of-the-sun-a-story-of-love-survival-and-joy
e.m.
Je kunt toch zoeken? Dat is tenminste de bedoeling als je een boek schrijft. Zelfs bij een keukenmeidenroman moet je toch weten hoe of die dames dat doen?
Je kunt toch zoeken? Dat is tenminste de bedoeling als je een boek schrijft. Zelfs bij een keukenmeidenroman moet je toch weten hoe of die dames dat doen?
Ik ben bezig met het zoeken. Echter ik was veel te jong tijdens mijn Indische periode. Ook waren vele familie leden erg zwijgzaam.
En als laatste, als je in een ander land woont valt het niet mee om achter bepaalde feiten te komen.
Gelukkig bestaat het internet, want dat heeft mij in korte tijd veel verder gebracht. Ik schroom dan ook niet om mijn mond te openen met mijn vragen en opmerkingen al weet ik dat ik soms anderen tegen de schenen schop.
Ronny, op 9 juni 2013 om 18:54 zei onder meer:
“Ik schroom dan ook niet om mijn mond te openen met mijn vragen en opmerkingen al weet ik dat ik soms anderen tegen de schenen schop”.
Vragen en opmerken staat vrij meneer Geenen. Waarom zou iemand zich door een vraag of opmerking van u tegen de schenen geschopt en/of op de tenen getrapt voelen?
Pak Pierre
Vragen en opmerken staat vrij meneer Geenen. Waarom zou iemand zich door een vraag of opmerking van u tegen de schenen geschopt en/of op de tenen getrapt voelen?
Pak Pierre
Omdat velen op oude leeftijd niet willen vertellen of praten wat ze hebben ervaren of hebben gezien/gehoord en ik soms toch blijf doorgaan om iets uit hun te krijgen.
Ronny Geenen
Nou … als dat alles is, meneer Geenen, dan zal het toch niet zo’n vaart lopen met die zere schenen en die platgetrapte tenen. Gewoon lief blijven doorvragen ….
Pak Pierre
Overigens, Ronny.
Vind ik dat men niet moet doorzeuren bij mensen als zij niet willen praten over een moeilijke periode in hun leven.
En zeker niet bij oudere mensen.
Niet meer aan denken, niet over praten is een strategie om te overleven. Vergeten en vooruit kijken. Men moet mensen daar niet in dwarsbomen.
Netjes vragen, in een rustige sfeer is wat anders.
Overigens, Ronny.
Vind ik dat men niet moet doorzeuren bij mensen als zij niet willen praten over een moeilijke periode in hun leven.
En zeker niet bij oudere mensen.
Niet meer aan denken, niet over praten is een strategie om te overleven. Vergeten en vooruit kijken.
Netjes vragen, in een rustige sfeer is wat anders.
Ik kan er gedeeltelijk wel mee eens zijn, maar aan de andere kant kunnen de belangen vooral geldelijk zo belangrijk zijn, dat men door moet gaan. Vooral als het gaat om verloren documenten en mensen getuigen kunnen van bepaalde situaties en/of werkzaamheden.
Het mes snijdt aan twee kanten.
Ronny Geenen
Nou …. leg ze dan maar op de pijnbank, meneer Geenen.
Pak Pierre
Inez Hollander:
I give you a complement for the courage to write a book of our history.
I am myself an oldie (76) and I think that we all should outcry what we had experience in the past. Let the whole world know what happened.
My niece, Gerdy Ungerer has been invited for the last 11 years at high schools through Southern California (Riverside and San Bernardino County) where she sits at a table with students telling about her experiences of Japanese prison concentration camp and answering questions to young students.
I know many older people do not want to talk about their experiences and I respect them for that, but I also think they are on the wrong track.
I think it is good to talk about it and get rid of those evil experiences. At the same time others get the information they are looking for.
Telling the whole world about war evil is hopefully creating a more peaceful world.
Ronny
Thank you Inez! I am an oldie too 🙂 but my mother died when she was almost 102. That is because she could talk to me and everyone who wanted to listen about her grueling experiences. She got it off her chest! And you and I are alive to tell about it!
Good for Gerdy! I speak at local high schools and middle schools too, and for veterans’ organizations.
Als iemand met mij will emailen kan dat via mijn website op de contact page, en je kunt subscriben to my weekly blog about a survivor in Australia.
Thank you for your encouraging words.
Ronny