NRC schrijft:
Van de echt Indische restaurants worden de eigenaren oud en stoppen met hun zaak. De zaken die er nog zijn, worden vooral bezocht door een slinkend, vergrijzend publiek met heimwee naar de verre archipel.
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Masakan Padang .
Anggun gaf hier uitleg.
Uitleg?
Ik vind dat de journalist van NRC dhr Hoeben het onvervalste en echte heimwee-eten vergeten heeft te vermelden. Ik noem het summum cum laude dat Indischen uit Indie hebben meegebracht en dat niet alleen geintegreerd maar ook geassimileerd en daarna ingeburgerd is in de Nederlandse haute cuisine nl de Bami- en Nasibal. Ook tante Lien heeft met haar lied Nasibal aan het succes bijgedragen dat dit gerecht onlosmakelijk met de fijne Nederlandse keuken verbonden is. Wie echt wil finedinen en sjiek uit de muur eten is dit maaksel te vinden in de betere automatieken Ik heb zo’n ding weleens opengemaakt, ik zag wat schilfers vlees die kennelijk het paardenschandaal ontkomen zijn en de rest was niet nader te definieren. Na het eten van een hap kreeg ik zo’n heimwee naar echt Indisch eten dat de tranen uit mijn broek liepen.
IK denk niet dat je bij Indisch eten al te pseudo-intellectualist gelijk aan heimwee dient te denken, alhoewel deze keuken door emigranten naar Nederland is gebracht. Indisch eten is vooral gezellig bij elkaar zitten met een bord op schoot gaan eten, de verschillende smaken proeven, want zoet gaat samen scherp en zout gaat samen met pedis, het zijn die combinaties van geuren en smaken die het Indisch eten zo uniek maken. Hoe dat eten gepresenteerd wordt is meer voer voor food-analfabeten en aan lager wal geraakten.
Dat dhr Hoeben culinair journalist is, heb ik niet gemerkt en nooit geweten, maar ik woon al een hele tijd niet in Nederland.
Het heimwee-eten in Italie bestaat uit Pindakaas met nootjes (Calvé), Hagelslag puur (de Ruijter) en ikzelf ben gek op zoute drop. Voor de rest heeft de Nederlands heimweekeuken in Italie geen deuk in een warm pakje boter geslagen
Voor de rest heeft de Nederlands heimweekeuken in Italie geen deuk in een warm pakje boter geslagen
Bij mij in Cal. ook echt niet. De Nederlandse keuken heeft, moet ik bekennen, in culinair opzicht, geen grote naam.
Toen ik nog in Nederland woonde heb ik 11 jaren achter elkaar, mijn vakantie van 5 weken in Italië doorgebracht. En de meeste tijd in hotels aan de Adriatische zee. En ik moet bekennen het Italiaanse eten heeft mij enorm bekoort.
Een paar jaar geleden heb ik in een antiek winkel een oud kookboek gevonden onder de titel “{The Talisman Italian Cook Book” by Ada Boni en vertaald/afgedrukt in 1958.
In het voorwoord was de eerste zin: Cooking is a language all its own, and no two countries speak the same way.
Dat er zoveel gereageerd wordt in een makantopic is vooral heimwee, zou de schrijver van het NRC-artikel kunnen zeggen.
De man is al vele jaren een culinaire journalist en hij snapt nog niet de Indische manier van met Indisch eten omgaan.
Dat er zoveel gereageerd wordt in een makantopic is vooral heimwee, zou de schrijver van het NRC-artikel kunnen zeggen.
De man is al vele jaren een culinaire journalist en hij snapt nog niet de Indische manier van met Indisch eten omgaat.
Wie is eigenlijk die man? Ik zou hem best per email een berichtje willen sturen en op een fatsoenlijke manier wakker willen maken.
Van onze lieve gids Agnes op Sumatra kreeg ik het lekkerste recept (maar ook het meest pedis :)) van rendang daging.
Van de Citra Minang is het Rendang “Basah” , bij Natrabu is het Rendang Kering (Droog), donker bruin/bijna zwart van kleur.
Met minder kunyit.
Bij kleinere R.M Padang is zijn de smaken vaak nog authentiek , bezwaar is dat de vitrines vaak niet gekoeld ..
En vooral als ze de niet opgegeten gerechten in kleine schaaltjes weer terug nemen en weer in de grote pan terug zetten.
Wat vreemd is dat ik in mijn 2 reizen in West Sumatra weinig goede(eetbare =te heet) rendang kan krijgen , vooral buiten Padang Voor ” betere” rendang moet je zoeken bij grote restaurants of hotelrestaurants waar veel toeristen komen.
In de kleinere plaatsen gebruik men ook karbouwen vlees.
Taai en soms met kleine botjes .
Niet bevorderlijk voor je kunstgebit.
Dat ben ik in Indonesië ook tegengekomen bij de sate kambing. Jammer, want dat is lekker spul!
hummmmmmmmmmmmm broodje rendang klinkt niet zo gek, toch?
of rendang bij de friet?
ja….. je bent tjampoer of niet..
Geef mij maar rijst… Met echte droge rendang waar je de draadjes vlees, intens van smaak, van kan afpellen,compleet met daun singkong en sambal hijau…
Ronny,
Kun je een stukje schrijven hoe jij Rendang Padang maakt ?
Het hele recept dus.
Dan publiceer ik dat in een topic.
heb dat stuk aandachtig gelezen en ook de reacties, tsja….dan heb ik er niets aan toe te voegen…het is kolder om eeuwenoude recepten te gaan vernieuwen, je kan wel nieuwe recepten uitdokteren maar niet met bestaande recepten gaan knoeien… “pepesan op een toastje van tempéh “….tis al erg genoeg dat indisch/indonesische toko’s broodjes babi pangang
en broodje pepesan of broodje rendang aan de man probeert te brengen, mijn gedachten dan he…er zijn mensen die het geweldig vinden, okay, MAAR…ik ben ook benieuwd naar het recept van Ronny Geenen waar Boeroeng om vraagt, Maar Ronny…niet om te katten of zo… Rendang is een echt Padangs recept,dan mag je toch absoluut niet aan denken, om het met varkensvlees te bereiden…uit respect voor het heerlijke gerecht….en om ff terug te komen wat die koekebakker van de nrc schrijft, dat rendang lekker is maar er niet uitziet, dan heeft tie echt geen kaas van gegeten, want het is juist een van de mooiste en spannendste gerechten, vooral als feestmaaltijd, in vele combinaties, zoals met sb buncis en nasi kuning, ketimun, telor goreng, sb tempeh en de vele tahu gerechten etc. etc….dus die man moet gewoon lekker naar een pannekoekehuissie gaan…, de Pannekoek, met zn alom bekende fietspompelullegezichie….:)
Laat me het eerst vertalen, want mijn gerecht heeft op het ogenblik allemaal plaatselijke maten in het amerikaans.
NRC: Ronald Hoeben citaat:…….Het Indische en Indonesische eten heeft voor veel liefhebbers met heimwee te maken ……………….Daar in zit ook de kern van het dispuut over de authenticiteit van gerechten: iedereen heeft er zijn eigen waarheid over,dé Indische keuken bestaat niet.
De journalist Ronald Hoeben geeft natuurlijk niet aan waar dat heimwee in zit, want hij houdt zich louter bezig met clichés en zijn tololwijsheid. Ik heb er wel een voor de handliggende verklaring : toen de Indische Nederlanders naar Nederland kwamen ,wilden ze ook wel wat assimileren en integreren , dus ze probeerden de uitgelezen Nederlandse Keuken zoals hutspot met uitgebakken spek en een gaatje jus , of stampot maar het hoogtepunt waren wel de spruitjes waarvan de lucht het portiek nog dagenlang bezwangerden, het was alsof je een beerput opentrok. Bij al die Hollandse heerlijkheden werd ik ofwel impotent danwel ongesteld. Mijn moeder moest me onder dwang bijvoeden. De volgende dagen aten we weer lekker, dus Indisch.
Dus dhr Hoeben, heimwee-eten is niet eten uit heimwee maar als emigrant is het heimwee hebben naar veel maar danook veel beter eten dan de Hollandse Hap..
Als klap op de vuurpijl laat onze Ronald een flaturerende opmerking: iedereen heeft zijn eigen waarheid over, voetbal bestaat niet. Als je dat in het Feyenoordstadion zegt, dan wordt je wel standrechtelijk het doel ingetrapt maar dhr Hoeben kan dat rustig over het heimwee-eten zeggen, hij heeft er toch geen verstand. Ik begrijp ondanks zijn gebrekkig Nederlands danwel logica wat hij bedoelt want hij heeft het over de GGD of KGV, maar daarvan is hij niet bewust van, hij is niet toerekingsvatbaar
van den Broek, op 14 mei 2013 om 14:42 zei:
De journalist Ronald Hoeben geeft natuurlijk niet aan waar dat heimwee in zit, want hij houdt zich louter bezig met clichés en zijn tololwijsheid.
———————————————————————-
Hoop maar dat Ronald H de pittige uitspraken van een paar oude jongeren niet leest .
Het idee om een moderne jasje te geven( presentatie) omdat het oog wil ook iets zien is ook goed .
Dus hoe meer de panca indra’s worden geprikkeld hoe meer je van het gerecht kan genieten.
Panca Indra :
1.Oog=presentatie
2.Tong = Indonesiers zeggen “Gojang lidah “= dansende tong
3.Oren=
Leuke achtergrondmuziek , een Balinese ( vaak is het een Sundanese suling muziek), niks Balinees .
4.Neus = lekker ruikende gerechten ( niet te veel trasi of knoflook)
5.Huid= zorgen voor goede ventilatie/inrichting/temperatur .
PS: ik kan niet koken , heb geen koelienaire achtergrond.
Werd vroeger redelijk verpest door de streekgerechten,bereid met “geheime recepten” die al generaties werden overgedragen aan mijn inlandse ouders , hun inlandse ouders , inlandse grootouders etc.
Sate Bar is natuurlijk wel een voorbeeld van een goed concept. Men kan door heel Nederland filealen opzetten.
Er staat duidelijk NRC ,wie gelooft nu die geitenwollen sokken boeren .
Bekrompen mensen met een bekrompen verstand het is maar goed dat ze één hersencel laten werken anders lag heel de zooi onder de stront daar 🙂
Mijn jongste kleindochter heeft een Chinese vriend. Net afgestudeerd Rechten en Lucht-en-Ruimtevaart. Werkt in het weekend in het restaurant van zijn ouders. Ze moeten daar de grondstoffen gebruiken van een leverancier die door de geldschieter is aangewezen. Overgoten met ve-tsin. Voor zichzelf koken zij veel lekkerder.
Boeroeng, dit was een schot in de roos. Ikzelf zeg alleen: als maar lekker is, toch?
Rendang is een Sumatraans gerecht, pruttelpot, dat wordt gemaakt van grote brokken rundvlees dat, ik maak het maar kort, met kruiden gestooft wordt De echte rendang is bloed heet en is voor een ´´Europeaan´´ niet te eten. Misschien dat het daarom in Nederland verbasterd wordt tot een stoof vlees schotel.
Origineel moet het karbouwen vlees zijn
Als ik het goed begrijp, ik heb een boekje meegenomen uit Indonesie, zijn er verschillende soorten Rendang. O.a. Rendang Daging, Rendang Ayam, Rendang Ati etc.
Pak Jeroen. Komt in Uw aangeschafte boekje ook de
onvolprezen ”Rendang Pucuk Paku” in voor.
Ik ben geen koker maar een genieter en bij deze rendang
eet je als je niet oppast je vingers erbij op.
Smakelijk siBo
Ik ga eens kijken
Als ik mij goed herinner is “paku” een vaarn plant in het wild.
Als ik het goed begrijp, ik heb een boekje meegenomen uit Indonesie, zijn er verschillende soorten Rendang. O.a. Rendang Daging, Rendang Ayam, Rendang Ati etc.
Rendang kan je inderdaad van allerlei soorten vlees, kip en vis, zoals garnalen maken, zelfs van nangka pitten. Echter weet wat je doen, want rendang vlees kookt op klein vuur minstens 6 uur en veel roeren.
De rendang garnalen kook je eerst de saus tot heel dik en dan op klein vuur de garnalen er in, want anders worden ze erg uitgedroogd.
Ik heb het zelfs gemaakt van Kambing, lekker.
Rendang = Padang = Sumatra = Minangkabau, waar moeders wil wet is (matrilineaire systeem).
De Minang-mannen, geliefd in heel Indonesië als nijvere harde werkers en bekend om hun handelsgeest trokken er dus op uit. Zo is ook het Padangse eten over Indonesië verspreid. Maar om het eten voor onderweg zolang mogelijk goed te houden werd het dus extra pittig gemaakt; een kenmerk van de Padangse keuken.
e.m.
Rendang = Padang = Sumatra = Minangkabau, waar moeders wil wet is (matrilineaire systeem).
De Minang-mannen, geliefd in heel Indonesië als nijvere harde werkers en bekend om hun handelsgeest trokken er dus op uit. Zo is ook het Padangse eten over Indonesië verspreid. Maar om het eten voor onderweg zolang mogelijk goed te houden werd het dus extra pittig gemaakt; een kenmerk van de Padangse keuken.
e.m.
Volledig mee eens!
Ik heb voorzichtig geschat op 4 uur voor het maken van een rendang sapi(runder).
Voor werkenden is het lang genoeg. Bijna een halve werkdag.
Weet wel dat vroeger bij ons thuis langer duurde,
Ronny zegt 6 uren. Is extra lang .
En toch lees ik :
Ciri khas dari rendang asal payakumbuh adalah warna yang coklat kehitaman serta bumbu yang kering dengan rasa yang sangat lezat. Untuk mencapai warna yang coklat kehitaman serta bumbu rendang yang kering tersebut, rendang dimasak cukup lama yaitu minimal 12 jam.
( Rendang uit Payakumbuh , met bruin/zwart kleur , bijna droog moet men minimaal 12 uren bezig zijn met voorzichtig omscheppen.).
Maart 2013 heb ik na tientallen jaren eindelijk DE bruin zwarte rendang geproefd in Jakarta , van een tante (Orang Palembang-geen Padangse) .Dezelfde smaak /kwaliteit zoals ik 40 jr geleden proefde van mijn tante ( Betawinese) die getrouwd is met een Padanger .
Ik heb voorzichtig geschat op 4 uur voor het maken van een rendang sapi(runder).
Voor werkenden is het lang genoeg. Bijna een halve werkdag.
Weet wel dat vroeger bij ons thuis langer duurde,
Ronny zegt 6 uren. Is extra lang .
En toch lees ik :
Ciri khas dari rendang asal payakumbuh adalah warna yang coklat kehitaman serta bumbu yang kering dengan rasa yang sangat lezat. Untuk mencapai warna yang coklat kehitaman serta bumbu rendang yang kering tersebut, rendang dimasak cukup lama yaitu minimal 12 jam.
( Rendang uit Payakumbuh , met bruin/zwart kleur , bijna droog moet men minimaal 12 uren bezig zijn met voorzichtig omscheppen.).
Maart 2013 heb ik na tientallen jaren eindelijk DE bruin zwarte rendang geproefd in Jakarta , van een tante (Orang Palembang-geen Padangse) .Dezelfde smaak /kwaliteit zoals ik 40 jr geleden proefde van mijn tante ( Betawinese) die getrouwd is met een Padanger .
Weer moet ik vermelden, dat de tijdsduur om rendang te maken heeft te maken met het soort vlees dat wordt gebruikt.
Als ik thuis niet te lang wil koken, dan maak ik rendang van een kilo varkens vlees en snij het in stukken. Nadat de kruiden en de klappermelk kookt en de olie begin boven te drijven, gaat het vlees er in.
Laat het nog een half uur op groot vuur, vervolgens nog een half uur op half en afsluitend twee uren op klein. Klaar.
Rendang is een Sumatraans gerecht, pruttelpot, dat wordt gemaakt van grote brokken rundvlees dat, ik maak het maar kort, met kruiden gestooft wordt De echte rendang is bloed heet en is voor een ´´Europeaan´´ niet te eten. Misschien dat het daarom in Nederland verbasterd wordt tot een stoof vlees schotel.
Origineel moet het karbouwen vlees zijn
Jim,
De hoeveelheid lombok of sambal kan je aanpassen/beheersen, zodat een blanda het ook kan eten, echter niet met de kruiden knoeien.
Rendang Padang wordt, zoals ik vernomen heb, over de hele archipel gemaakt en op verschillende manieren. In Nederland wordt meestal de Javaanse methode voorgeschoteld (met suiker) en nog erg nat (kalio).
Het hoeft niet altijd erg heet te zijn, maar zet op het menu wat voor rendang het is. Als ik op het menu alleen het gerecht rendang ziet staan vraag ik altijd aan de restaurant houder “wat voor rendang”
Ik weet niet of dit algemeen is wat ik ga vertellen maar mijn kleinkinderen van een jaar of twintig mailen me elke keer: Opa wanneer kom je weer naar Nederlamd ,dan gaan we weer bij de Kraton Damai eten in Den Haag natuurlijk
Er zijn best oplossingen voor dit ‘probleem’.
1. Begin een Nederlandse vestiging van het Indonesische Es Teler 77. Een Amerikaanse formule waar ze pakketten verkopen van o.a. Mie Baso, Nasi Goreng etc. Een plek met veel licht waar je makkelijk naar binnen loopt zonder reservering.
2. Verzin iets nieuws, iets met brood en/of waar mensen kunnen kiezen welk vlees, welke saus welke garnering ze willen.
3. Ga authentiek, presenteer jezelf als authentiek. Dat kan Indonesisch of Indisch zijn.
In het eerste geval moet je proberen over the top te gaan, qua kleding, qua zweer. Misschien de hele dag een varken aan het spit zoals in Bali, echt top voedsel.
In het laatste geval moet je ook Indische Macaroni schotel, Indische Bruinebonensoep en andere Indische gerechten op het menu zetten.
@ Jeroen
In Indonesia heb je tegenwoordig thema restaurants .
Specialiteiten restaurant waar je gerechten uit bepaalde streek kan eten, al dan niet met bepaalde “ambiance ”
Es Teller 77 is een oude formule, zoals de G.M nog ouder .
Uit mijn SMP tijd.
Hun keuken is een gemiddelde keuken qua smaak.
Wat een beetje origineel is zijn de Sundanese Warung Ampera keten.
Of de andere gespecialiseerde Sundanese ketens !!( grote valkuil – wordt massa product).
Bekend zijn o.a Dapur Sunda , Saung Kuring etc.
Javanen hebben het ook , Ayam Kalasan Mbok Berek ( zelfs in USA) , Ayam Ibu Suharti etc .
Van de Padangers is bekend de R.M Padang , van de oude Natrabu , Garuda, Sari Ratu , Simpang Raya , Sederhana ( cijfer 6).
Andere streken hebben ook hun specialteit restaurant in Jakarta en grote steden , Orang Minahasa , Aceh etc.
De fijnproevers , vaak oudjes hebben hun eigen plekjes .
Vaak al tientallen jaren oude kleine restaurants die NIET aan franchising doen.
Ik krijg honger…
Wist niet dat Es Teler al lang bestond.
Nederland kent ook geen echt Masakan Padang restaurants, daar kunnen ze ook iets mee doen. (dan zullen ze in de etalage wel plastiek voorbeelden moeten neerzetten ben in bang).
In van Baerle straat Amsterdam,omstreeks 1970 heb je een specialiteiten restaurant Padang.
Hun Rendang is enak sekali.Maar duur !
Omdat het arbeidsintensief is om het te maken, geen pruttelpot maar de hele tijd aanwezig zijn om zachtjes om te scheppen , en dat voor een paar uren ( mss tot 4 uren ?).
Het moet bijna droog zijn zonder te laten verbranden.
Vroeger heb je restaurant Selecta , Sukasari (Damstraat) ,Indonesia (Singel).
Rundvlees kan je altijd vervangen door kip, varkensvlees( goedkoop) , zelfs tahu en telor.
Het gaat namelijk om de bumbu (bumbu rendang).
Zelfs dat heb in vele variaties , van Padang (stad) , Pariaman etc.
Met een beetje dittem en dattem. De geheimen van de kok of kokkin .
Ja….. Sukasari op de Damstraat… dat restaurant herinner ik me nog goed…. Ging er altijd naar toe voor de sate kambing…
Stapelen ze daar ook de borden met gerechten op tafel?
Kwam een jaar of 2 geleden tevergeefs ….. en ja
zag het later bevestigd in een blog…
06.10.2009, 09:21
Raymond Zomer wrote:
> Als ik in Amsterdam was, ging ik altijd bij Sukasari in de Damstraat
> eten. Leuk indisch restaurant. Maar ik kwam er zaterdag achter dat het
> dicht is. Na 39 jaar! Jammer, kent iemand een alternatief in die buurt?
Ja, het ging mis na het overlijden van de oude eigenaar de zonen zette het
voort maar miste de strenge hand om nog iets lekkers op tafel te krijgen en
werdt het de zoveelste toeristen fuik.
Inderdaad jammer.
Raymond.
Er zijn best oplossingen voor dit ‘probleem’.
Daar ben ik ook van overtuig, want er zijn een heleboel heel gemakkelijke gerechten al in het oude indie aangepast aan de totok smaak, zoals sajur menir.
Ik geloof niet dat de persoon achter het artikel van NRC weet waar zij/hij weet waar ze over praten.
Over Ossenhaas (filet boeuf) gesproken, volgens mijn frans kookboek van de heer Pellaprat moet gebraden of gebakken worden in de pan, ongeveer 18 minuten per kilo vlees en gekruid worden met zout en peper.
That is all!
Zonde van de Ossehaas en zonde van de Rendang.
Probeer eens rendang van krabbetjes te maken, niet duur en gewoon lang laten sudderen tot bijna droog en zwart. Krabbetjes hebben vaak veel kraakbeen, heerlijk!
Ossehaas voor Rendang gebruiken??? Ik lig “dubbel” 🙂
Siapa sih yang namanya Pascal itu ?
Rendang Padang “Asli” , dus een beetje donker (bijna zwart van kleur) relatief droog kan je goed serveren met bepaalde garnering zoals ketimoen, tomat (geen rijpe , rood en groen ) .
Garnering kan men ook in 2 soorten onderscheiden, gewoon als sier maar wel eetbaar en garnering echt die bij de hoofdgerecht(in dit geval rendang) paste.
Ik geef toe dat je bij sommige toko vaak zgn rendang verkocht werden (eigenlijk kalio) met een onsmakelijke geelachtige kleur die op braaksel er uit zien.
Dat geldt ook voor gado gado , sayur lodeh, sayur gudeg , rica rica , ayam goreng Kalasan ( mbok Berek is wereld beroemd) .
Asinan Bogor , Lotek en Karedok Sunda etc .
Ik krijg heimwee naar de echte Dapur Indonesia met de verschillende streekgerechten.
Er is een groot verschil tussen Chinees -Indisch -Restaurant van de jaren 60-70 en de “echte” Indonesische Restaurants.
Eerlijk gezegd heb ik nog nooit een echte Indische Restaurant gezien van binnen .
Ik ben geheel met u eens, Surya, vooral als ze die gerechten van die kant en klare pakjes maken.
En als Padanger kan ik het volgende aanbevelen:
Rendang is een pittige tot heet gerecht en als tegenhanger is ketimoen een zeer geslaagd afkoel middel. Ketimoen gewoon in plakjes en desnoods bestrooid heel licht met wat zout of als atjar.
Zorg altijd dat een heet gerecht uitgebalanceerd wordt met iets dat verlicht.
Nog een tip (ronaldo?). Jullie hebben toch wel gehoord van het gerecht Ajam Peniki?
Beslist wordt het door diverse streek keukens een beetje anders gemaakt, maar het lekkerst wordt het op een zomer avond. U doet de stukken kip voor een minuut of 3 in de kokende saus, dan legt u ze op de BBQ om licht te bruinen, terug in de saus voor 2 minuten en dan weer op de BBQ en afmaken in de saus.
Eet smakelijk.
Als ik één ding van Pascal Jalhaij heb begrepen is dat hij wel enig verstand van Marketing maar de ballen verstand van Indisch/Indonesisch eten heeft.
Als hij zegt ….”Een rendang is vreselijk lekker eten,maar het ziet er niet uit. Als je mooie ossenhaasstukjes zou geven in de perfecte cuisson, in combinatie met die saus,zou je foodies over de streep kunnen trekken. Nou Pascal, misschien ben je het vergeten maar het gaat ten eerste om de smaak, daarna een hele tijd niks. Ik weet wel dat je opgegroeid ben met de Nouvel Cuisine van Bocuse: Die gerechten zien er heel mooi uit, de porties zijn heel klein en soms smaken ze ook. Fout Pascal. En ossehaas gebruiken in een Rendang krijg je in wel Italie de doodstraf voor, Pascalino. Ossehaas heeft een goede smaak en die gaat je bederven door er een cuisson (wat is dat Pascal) over heen te gooien, dan kan je beter met je foodies gaan eten bij de McDonalds, die heeft geen kapsones en smijt gewooon d emayo en ketchup over het eten.
Een andere opmerking waaruit Pascal onbenul en ook zijn arrogantie volledig blijkt is “Binnen de grote Indische gemeenschap denkt iedereen er verstand van te hebben, iedereen houdt vast aan zijn eigen interpretatie van de Indische keuken.Daardoor blijft alles altijd maar bij het oude. .. Pascal ik leg het je één keer uit: Mijn moeder kookt goed…ik kook ook maar nooit zoals mijn moeder dus er verandert wat. Pascal als jij ook een in je opvattingen verandert en niet al die stereotypen volgt misschien leer jij wat in het leven, daar word je ook een beter mens van
En Pascal, in vooruitdenken zit niet altijd toekomst , bij schaken dien je soms ook achteruit te denken, daar zit perspectief in.
Toen ik vroeger in Rotterdam woonde, las ik de NRC, toen werden er nog mooie stukken geschreven en werd nog veel gecorrigeerd. De Courant heette een kwaliteitskrant te zijn, tenminste het Rotterdamse gedeelte. De krant is in de jaren hard in kwaliteit achteruitgegaan als ik het artikel van dhr Ronald Houben lees. Waarom worden zulke mensen niet tegen zichzelf in bescherming genomen als hij schrijft: de Indische keuken bestaat niet..?
Of Indisch eten heeft met heimwee te maken…….de onzin komt niet van dichtbij…….
Of de titel van het stuk … de Stille kracht in de keuken.. Die meneer Houben moet maar eens uitleggen wat de stille kracht met de keuken te maken heeft.
Het is meer melk horen klotsen en waar de tepel hangt…
Ach…. als Pascal zijn rendang opvrolijkt met blaadjes broccoli, lomboksnippers, atjar ketimoen aan de zijkant.
Ik heb het nooit geprobeerd, maar het zou er best presentabel uit kunnen zien. Wie weet trek je dan zo meer klanten ?
Ik vraag me af of Pascal rendang KAN maken. Iets presentabel maken is niet de kunst, als u begrijpt wat ik bedoel.
Heb altijd het idee gehad dat echte indische restaurants met een vergrootglas in de andere plaatsen dan de grotere steden waren te vinden. Daar beperkten de aanbieders van indisch eten zich tot toko’s met afhaal-eten. Niks mis mee. En dat de bestaande indische restaurants het moeilijk hebben door de veranderingen in de presentatie en invloeden van concurrerende nieuwe buitenlandse keukens blijft een survival of the fittest dwz zonder aanpassing wordt het uitsterven.
Pascal: „Binnen de grote Indische gemeenschap denkt iedereen er verstand van te hebben, iedereen houdt vast aan zijn eigen interpretatie van de Indische keuken. Daardoor blijft alles altijd maar bij het oude. Tot de inrichting onder zo’n systeemplafond aan toe. Van die oubolligheid moeten ze af zien te komen. Een rendang is vreselijk lekker eten, maar het ziet er niet uit. Als je mooie ossenhaasstukjes zou geven in de perfec- te cuisson, in combinatie met die saus, zou je foodies over de streep kunnen trekken. Nu is het vaak allemaal nogal grof en onelegant, het ziet er zielloos uit.”
Zielloos, grof en onelegant: we zijn suf-ouderwets en hebben bovendien geen verstand van zaken. Nou, goed om te weten…
Mensen koken hun eigen potje. Zoals ze dat willen .. en zij hebben er verstand van hoe ze dat willen, toch?
Maar als iedereen zijn eigen interpretatie heeft … dan is er toch een grote diversiteit ? Dan is er toch geen eenduidige ‘oubollige het oude’?
Een andere zaak is of ondernemers van Indisch/Indonesische restaurants… nieuwe formules, nieuwe menu’s, nieuwe gerechten moet presenteren.
Dat moeten ze vooral doen als dat nodig is. Het is hun struggle for life!
Maar Indische tantes die de boontjes al 60 jaar maken op de eigen manier moeten ook vooral doorgaan te koken wat zij lekker vinden.
Het is haar kokkerellerij om te leven !!
Over tantes gesproken :
http://voordekunst.nl/vdk/project/view/1120-de-indische-tantes
Is volgens jullie de Indische keuken nou ontstaan in Nederland of in Nederlands-Indie? Ik zelf denk dat er geen Indische keuken bestaat. Wel een aantal euraziatische(=Indisch) gerechten zoals De huzarensla, spekkoek, pastel toetoep, ajam soewar-soewir etc. De rest(oftewel de meeste) van de gerechten van de ‘Indische keuken’ zijn gewoon Indonesisch(javaans, sumatraan,Moluks etc). De Indonesische gerechten die in Nederland worden gemaakt zijn grotendeels inderdaad aangepast aan de Nederlandse/Europese klanten. Worden het dan automatisch Indische(euraziatisch) gerechten?
Meneer verteld in het artikel dat er geen Indonesiers in de keuken werken van de Indonesische restaurants. In restaurant asiantaste, johanhuizingalaan 119 wordt gekookt door een geboren en getogen surabayaan.
Een discussie over de Indische keuken is niet compleet zonder de constatering dat de Indonesische keuken op zich al een fusion keuken is van regionale gerechten en invloeden van buiten.
Dat vermogen om allerlei nieuwe gerechten op te nemen en aan te passen – die dynamiek kent de Indonesische keuken nog steeds. De opmerking over de “heilige” regionale gerechten roept een beeld op van een zeer traditionele, starre keuken waar ik me niet in kan vinden.
tjonge tjonge… luie schriijver …
Hij reageert vanuit cliché’s over Indische mensen.
Ze doen aan stille kracht en ze hebben heimwee naar Indonesië of heimwee naar Indië.
Ik kom wel eens in een Indisch restaurant.
Om te eten, omdat het lekker is, voor de gezelligheid.
Hoezo heimwee ?
ps… ik ben wel vergrijzend.