Oorlogsmisdaden in naam der koningin

vannoorttv-programma Altijd Wat:
Van Noort kwam naar Indië toen Westerling het commando niet meer voerde. Hij zat drie jaar als vrijwilliger in Nederlands-Indië. Volgens hem liep het vooral in de eerste helft van 1949 op Java uit de hand, waarbij oorlogsmisdaden zijn gepleegd
—–
Het gesprek tussen onze verslaggever en Van Noort vond plaats in Bronbeek (Van Noort woont hier niet zelf). scroll naar onderen en zie de film

filmpje van eenvandaag:
Nog nooit is er alomvattend onderzoek gedaan naar de politionele acties van Nederland in Nederlands-Indië van 1945 tot 1949. Nu is de tijd rijp om dat wel te doen, en de kans is groot dat Rutte II daarvoor toestemming geeft.
Dat stellen de gerenommeerde historici Gert Oostindie en Cees Fasseur
Op zaterdag 8 december is Gert Oostindie in Debat op 2, Nederland 2, 21.10 uur, over het thema onderzoek naar Nederlands geweld  ,
Drie instituten. KITLV, NIMH en NIOD, hebben samen een website geopend http://www.indonesie45-50.nl/

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

10 Responses to Oorlogsmisdaden in naam der koningin

  1. P.Lemon schreef:

    Ook aan de overkant van het Kanaal duikt men in het koloniaal verleden en worden vergelijkbare zaken blootgelegd die een ‘veroveraar van een gebied’ zich in dat tijdsgewricht ws ‘ terecht’ maar naar huidige maatstaven volkomen als ‘ misdaden tegen de menselijkheid’ meende te kunnen permitteren.

    07/12/12, ‘Te lang is gedacht: wij zijn superieur, wij martelen niet’

    Hebben de Britten hun koloniale verleden verwerkt of moet dat proces nog beginnen?

    “Als je ziet welke non-fictie boeken over ons koloniale verleden goed verkopen, dan zijn dat stuk voor stuk boeken die dat verleden rooskleurig beschrijven. Ja, hier en daar wordt melding gemaakt van een bloedbad dat de Britten aanrichtten. Maar geen van die boeken legt uit dat het Britse Rijk een proces was waarmee we de wereld uitbuitten. Het einde van het Britse Rijk was buitengewoon bloedig, omdat we vastbesloten waren aan elke rots of stuk zand vast te klampen waarvan we geloofden dat het van ons was.”

    Die houding bestaat nog steeds. Ex-premier Brown zei nog niet zo lang geleden dat de Britten trots kunnen zijn op het Britse Rijk.
    Ian Cobain (1960) is onderzoeksjournalist van dagblad The Guardian. Sinds de aanslagen van 11 september verdiepte hij zich in Britse betrokkenheid bij martelpraktijken in Irak en Afghanistan. Voor zijn onderzoekswerk heeft hij verschillende journalistieke prijzen gewonnen zoals de Martha Gelhorn Prize en de Paul Foot Award. In zijn boek ‘Cruel Britannia’ beschrijft hij hoe de Britse geheime diensten de afgelopen zeventig jaar marteltechnieken systematisch en op grote schaal hebben gebruikt bij de vele conflicten waarbij het Verenigd Koninkrijk betrokken was. Cobain kreeg toegang tot geheime staatsdocumenten die onthullen hoe de Britse regering voortdurend loog over haar betrokkenheid bij martelingen.
    http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/3359780/2012/12/07/Te-lang-is-gedacht-wij-zijn-superieur-wij-martelen-niet.dhtml

  2. P.Lemon schreef:

    1Vandaag:
    “Het onderzoek behoort zich niet te beperken tot Nederland. Ook Indonesische historici moeten erbij betrokken worden om eens eindelijk aan de weet te komen wat er feitelijk gebeurd is.”

    Tja zonder die invalshoek wordt het steeds meer van hetzelfde en een voortslepen van incident naar incident en van de ene wandaad naar de volgende.

    …………
    “Hoe is het juridisch mogelijk geweest dat Nederland een dienstplichtig leger van 100.000 man in minder dan een jaar op de been kon brengen om in de Indische archipel een politiek uitzichtloze en militair afschuwelijke guerrilla oorlog te gaan voeren? Het ging niet zonder slag of stoot. De periode kenmerkte zich door manifestaties pro (het door Gerbrandy aangevoerde, vooral in de zomer 1947 roerige Comité Rijkseenheid) en contra (b.v. de grote algemene werkstaking van 25 september 1946 bij het scheep gaan van de eerste troepen). De linker en de rechterzijde in de politiek stonden scherp tegen over elkaar.

    “In januari 1994 bewoog een Nederlandse parlementaire delegatie zich behoedzaam door Jakarta om de beschadigde betrekkingen weer op te poetsen. De Indonesiërs hebben zich ontdaan van de historische last van het verleden en vinden dat dat ook van Nederlandse zijde zou moeten gebeuren. Zij zijn daarvoor best bereid om met parlementariërs een filosofische discussie over grondrechten te voeren. Of het Nederlandse domineesland zich zo gemakkelijk van het verleden kan bevrijden, is de vraag. Na verdringing komt schuld. Maar voor wat de grondrechten betreft, zou ik zeggen: breng de filosofie eerst maar eens in eigen land in de praktijk!
    Uit: De politionele akties en het recht; de uitzending van dienstplichtigen, desertie, en de Excessennota
    http://www.ivir.nl/publicaties/dommering/boomsma.html

    • Jan A. Somers schreef:

      ff snel: citaat: “Hoe is het juridisch mogelijk geweest dat Nederland een dienstplichtig leger van 100.000 man in minder dan een jaar op de been kon brengen ” Rond de jaren vijftig was in Nederland het normale leger ruim 100.000 man groot, meest dienstplichtigen (zoals ik). Dat in een land in vrede, een land zo groot als een kwart van Java. Ruim 100.000 man naar Indië, een land zo groot als heel Europa, tijdens een gewapend conflict.

  3. bokeller schreef:

    Zie Museum ”Bronbeek” levensgrote prent van -klewang-zwaaiende donker uiterlijk uitziende militairen met de gedode tegenstanders aan hun voeten en letterlijk met de voet op liggend persoon.Triomf !

    Dan de voorstelling van de massamoord gepleegd in Rawah-gedeh,wel 3x levensgroot geplaatst waarbij zelfs Ned. militaire Politie al brandstichtend aan meedeed.

    Kijk ,dat is nu voorlichting uit de eerste hand.Oja, meneer Tomo,die elke 7min. de allerhoogste aanroept voor de vrijheidstrijd in Soerabaja.
    siBo
    .

  4. Jan A. Somers schreef:

    Ik zou het interessant vinden als de Nederlandse televisie een interview gaf met de personen die mij in de Simpangclub in elkaar hebben geramd. Nog interessanter een interview met de personen die mijn medegevangenen hebben doodgeslagen. En al die (burger)lijken waar ik bij het bergen heb mogen helpen. Eerlijk gezegd heb ik er geen belangstelling voor, ik weet het al. Het gaat mij alleen maar om evenwicht.

    • Pierre de la Croix schreef:

      Pak Somers,

      Waarom zou u uw verhaal, mét pleidooi voor evenwicht, toch niet plaatsen op de website van de drie betrokken instituten KITLV, NIMH, NIOD?

      Ze zullen er niet om zitten te springen, maar wie weet …….

      Pak Pierre

      • Jan A. Somers schreef:

        Ach, verhaal van een oude zei…. Maar wel heel veel verhalen die allang bekend zijn bij de door u genoemde instituten en nog vele andere. Die moeite hoef ik niet te nemen. Denk bijvoorbeeld aan de Stichting Mondelinge Geschiedenis Indonesië, in beheer bij het KITLV. Ik ben pas nog geïnterviewd voor het Indisch Herinneringscentrum, ik trots natuurlijk, twee DVD’s met mijn kop erop, kost waarschijnlijk zo’n 1000 Euro. Komt in de databank, verder waarschijnlijk geen belangstelling voor. Ons Nederlanders wordt nog elke dag verteld dat wij slechte mensen zijn, dat wij steeds met klewangs achter zielige inlanders aanjoegen. Nou, dat ga je toch geloven? Eerlijk gezegd interesseert het mij eigenlijk niet meer. Dat zijn dingen die gebeurd zijn. Soms kijk ik trots naar mezelf (niet echt, want dan schrik ik): wat ben ik toch een bijzonder mens dat ik zoveel heb mogen meemaken. Wat is Indië/Indonesië toch bijzonder!

  5. Anoniem schreef:

    Wanneer ze die zaken aan de kaak willen stellen, moeten ze het oderzoek in Nederland beginnen en wel bij de toenmalige regering en de legerleiding. En in Indonesie de beide kanten van de misdaden optafel leggen. En niet zoals vaak het geval is een eenzijdige situatie op tafel leggen en de rest in de doofpot.What is new!

  6. Boeroeng schreef:

    eenvandaagaankondiging was dit :
    ” inktzwarte bladzijde in de Nederlandse geschiedenis, waar naar schatting 150.000 Indonesiërs en 5000 Nederlanders om het leven kwamen en naar schatting , want er is nooit precies onderzocht wat er nou tijdens die zogeheten politionele acties in Indonesie tussen 1945 en 49 is gebeurd. ….”

    Dat heb je met het in de doofpot stoppen zodat nationale trauma’s maar door blijven woekeren. Mensen zijn onvoldoende geinformeerd, men vult zelf de gaps in….zo ontstaat er een verkrampt beeld.
    In deze aankondiging stelt eenvandaag de ‘politionele acties ‘ gelijk aan die hele laatste fase van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd (15 aug 1945-27 dec 1949)
    Die acties duurden bij elkaar maar 5 weken en de meeste genoemde doden zijn niet in die periode gevallen.
    Ook in dit verkrampt beeld neemt men aan dat 150.000 Indonesische doden allemaal door Nederlandse legers zijn gedaan.

    Last but not least.. Het aantal Nederlandse doden was meer dan 5.000.
    Zeker eerder 10.000
    Het getal van 20.000 Nederlandse burgers die in de documentaire ‘archief van tranen’ wordt genoemd is omstreden.
    Maar die 5000 is bewezen onjuist.

    • Pierre de la Croix schreef:

      @ Pak Boeroeng: “Dat heb je met het in de doofpot stoppen zodat nationale trauma’s maar door blijven woekeren”.

      Doorwoekerend nationaal trauma? Met permissie, maar ik geloof er geen bliksem van. Wij zijn met z’n 16 miljoen minus een paar honderd, misschien een paar duizend, iedere dag met heel andere dingen bezig.

      En komt er voor veel geld een “alles omvattend” onderzoek, dan zullen de resultaten daarvan met een beetje geluk even de voorpagina’s van de kranten en de talkshows halen.
      Wat dan? Zijn diegenen die met het trauma rondlopen er dan, als bij toverslag, van verlost en kunnen zij eindelijk lekker slapen?

      Tja ….. mopper, mopper, mopper. De opbrengst van pakjesavond viel ook al tegen. Veel gedichten, weinig inhoud.

      Rot Sinterklaas, pleuris Pieten. Willen ze ook nog “nationaal erfgoed” worden. Ik vraag om onderzoek. Alles omvattend als het kan.

      Pak Pierre

Laat een reactie achter op Pierre de la Croix Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *