Mijn Opa , Arthur Dom, placht tegen ons kleinkinderen te zeggen : wij stammen af van een Belg D’ Homme D’ Anvers. Hij emigreerde van Antwerpen naar Nederlands-Indië en trouwde aldus Opa met een Prinses uit de kraton te Djocja. Ergens heeft elke Indo lijkt het uit de overlevingsverhalen wel een overgrootmoeder, afkomstig uit de kraton van Solo of Djocja.
Van opa leerden we al op heel jeugdige leeftijd jagen, gokken en bridgen. Hij had een kast in zijn slaapkamer waar hij zijn jachtgeweren achter slot en grendel bewaarde.
Dezer dagen las ik in Time Magazine hoe Amerika aan het veranderen is qua bevolking, de Latino’s zijn bijna in de meerderheid. De samenstelling van de bevolking verandert elke dag. Binnenkort is het Caucasische ras in de minderheid. Zo las ik.
Amerika zo zegt Time magazine heeft door haar emigratie-pollitiek geen gebrek aan jongeren. Innovatie en creativiteit schijnen een gevolg te zijn van de toenemende mengcultuur. Een interessante ontwikkeling. Als voorbeeld werd Steve Jobs van Apple aangehaald.
Mijns inziens wil dat niet zeggen dat je regionale culturen en verantwoordelijkheden niet moet koesteren, integendeel : eenheid in diversiteit zijn ook voor Europa heel belangrijk. Griekenland mag best heel anders zijn dan Nederland, dat is juist de sterkte van Europa. En natuurlijk moet Griekenland zijn eigen huishoudboekje in orde hebben net zoals Duitsland en Frankrijk, die dat in het verleden ook wel eens hebben verzaakt, hebben gedaan.
Maar als ik onze politici over Griekenland hoor praten dan denk ik dat kan toch niet dat alle Grieken worden weggezet als lui en onverantwoordelijk enz enz. Een hele cultuur wordt hier gewoon weggezet. Onwillekeurig moet ik dan denken hoe de Nederlanders vaak de Indonesiërs hebben weggezet in het verleden en soms nu nog wel eens als een achterlijke cultuur.
Churchill wijtte zo las ik in het verleden een hongersnood in India aan de cultuur van de natives. Ze werkten niet hard genoeg net als de Britten.
Laten wij met Europa niet in dezelfde fout vervallen, die wij hebben gemaakt met de koloniën. Indonesië en India behoren nu tot toonaangevende landen. Dat is voor Europa wel even wennen.
Misschien ook goed om ons te realiseren, dat de Founding Fathers van de Indonesiërs, Hatta, Soekarno en Syahrir al in 1945 hun visie ‘’ Een Indonesia met één taal, volk en land’’ trachten te verwezenlijken. Dezelfde strijd moesten voeren als wij nu in Eruopa met al hun culturen en talen .
Als Indo-Eruopeaan leerde ik al heel jong te leven met verschillende culturen en identiteiten. Als ik sommige politici hoor spreken over identiteit, denk ik oei ze maken een denkfout. Ik heb niet één identiteit nl Nederlander. Ja ik ben een Nederlander, maar ik hoor ook tot de groep Europeanen, dus ik heb ook de Europese identiteit, ja en ik ben ook een Indo, dus ook een Indo identiteit. Maar ik heb nog meer identiteiten, mijn godsdienst is Rooms-katholiek, dus ook nog een katholieke identiteit, en ik behoor tot een grote groep ouderen, dus die identiteit kan ik er dus ook nog bijtellen. Zo kan ik nog even doorgaan.
Met het bovenstaande wil ik dus zeggen, dat het gewoon niet klopt alle Nederlanders in één potje te stoppen en er het etiket : Nederlander op te plakken. Net zo min kun je mensen van 1 godsdienst zeg de Islam in één potje kunt stoppen met het etiket “Islam”. Als je denkt dat je mensen en groepen mensen zo kan en mag wegzetten schep je verdeeldheid, oorlog.
Laten wij hopen dat wij komende woensdag wijze wereldburgers als onze leiders kiezen, Politici die hun geschiedenis kennen en niet bang zijn om nieuwe grenzen en horizons te ontdekken.
Joty ter Kulve Wassenaar.
...................
Indisch4ever 
@Arthur Olive, op 28 september 2012 om 12:00 zei:@
Dag meneer Olive, dank voor uw uitleg. Met uw conclusie in gedachten, probeer ik de laatste zin uit bovenstaande gastpikirans van mevrouw Ter Kulve -[CITAAT]’Laten wij hopen dat wij komende woensdag wijze wereldburgers als onze leiders kiezen, Politici die hun geschiedenis kennen en niet bang zijn om nieuwe grenzen en horizons te ontdekken.’ [EINDE citaat]- in die waarde te schatten. Ik ben er nog niet helemaal uit.
Met het aanhalen van ‘niets nieuws onder de zon’ bedoelde ik zelf min of meer een duiding te maken naar de woorden uit Prediker 4:1
[CITAAT] ‘Wederom aanschouwde ik alle onderdrukkingen die onder de zon geschieden, en zie: tranen der onderdrukten, en zij hadden geen trooster; maar aan de zijde hunner onderdrukkers was macht – en zij hadden geen trooster. [EINDE citaat]
e.m.
@Boeroeng, op 17 september 2012 om 11:22 zei:@
Wadoeh … over lust voor het oog gesproken:
http://images.google.com/search?num=10&hl=nl&site=&tbm=isch&source=hp&biw=1152&bih=530&q=birds+of+paradise&oq=birds+of+paradise&gs_l=img.1.0.0j0i24l9.2687.7906.0.11625.17.11.0.6.6.0.16.172.11.11.0…0.0…1ac.1.8l7h_WOrDzw
Van Pak Vos heb ik geleerd, dat je er bij moet vermelden: ‘Sorry voor de lange URL’ (?????)
En Pak Pierre zeg ik na: ‘Niet katapullen, ja?
e.m.
Vraag is: over wie gaat deze song?
e.m.
Bedankt Boeroeng! Johannes Pieter Dom is de meneer Dom die ik heb gekend – ik wist wie hij was. Hij woonde in een groot huis in Poerwokerto (residentie Banyumas).
Cap.
‘After this, it’s easy to understand why development makes such slow progress in remote areas when their leaders, for the most part, don’t encourage their people to do anything. ‘
Dit is precies wat ik heb aangekaart in mijn postings. En niet alleen in de afgelegen gebieden maar ook in Salatiga en blijkbaar ook in Magelang. Het gemeentebestuur bestaat uit personen die alleen maar aan hun eigen wel en wee en aan de eigen cucu denken.
Er worden weinig faciliteiten geboden aan de wong cilik die nu eens iets bijzonders wil ondernemen. Geld daarvor is er nooit. Maar naar naar buiten toe, vooral naar de bule, hebben ze de mond vol hoe geweldig hun stad is en om daarin te investeren. Vaak is het niet eens een buitenlandse onderneming die in de stad investeert,maar alweer een rijke indonesier annex geldwolf.
In Salatiga is het bijvoorbeeld de rijke Wahid (van Chineze afkomst) die de stad kapotmaakt met zijn hotels, zijn mall, zijn apotheek, zijn winkels. Het bekende hotel Wahid is gelegen naast de burgemeesterswoning. Je zou kunnen zeggen dat zij elkaars buren zijn.
Eigenlijk heerst er hier de liberale instelling: eigen intitiatief.. Maar als er niets is of men heeft niet de kans (de steun) om zich te ontploioien dan gebeurt er ook weinig. Dan wordt bvb zo’n jathilan een houtje-touwtje vertoning.
Ja wanneer de jeugd de hele dag op de stoep zit te roken uit verveling en te ngobrollen of de hele dag op de rug ligt dan is het makkelijk zegen dat ze lui is.
Doe dan er iets aan zou ik zeggen. Zie ook mijn bijdrage over roken en wat ik schreef over de minister van gezondheid, die doet echt alsof ze van de prins geen kwaad weet.
Die zou ook eens met de minister van verkeer moeten rijden op de B-wegen en en genieten van het wegdek en de rookwolken. Overigens hoef ik niet eens ver te gaan. Loop maar eens door de hoofdweg hier die door de stad Salatiga loopt – een normaal mensen kan daar niet eens van zijn wandeling genieten.
Dag meneer Vos, je kunt aan uw weergaven van de realiteit van alle dag merken dat u begaan met de ontwikeling(en) in en van het land Indonesië, indachtig het motto ‘vrienden zeggen elkaar de waarheid’. Hoe je dat prudent op z’n Javaans doet, geen idee. Ik heb niet in Semarang of Soerabja gewoond en geleefd (hihihi … hahaha).
Als je zelf Nederlandse maatstaven, in welvaarts- en welzijnsstatistieken altijd hoog in het linkerrijtje te vinden, bent gewend en ook de nodige kennis draagt van en over Indonesië, dan kan ik me indenken dat je na acclimatisatie op vakantie of familiebezoek of beide, gegeven uw beschrijvingen van ‘Tanahyangkucinta’ vanuit een staat van ‘whishful thinking’ niet in te tomen Jekyl and Hyde-neigingen gaat vertonen. Zeg maar a.h.w. een haat-liefde verhouding ontwikkelt: “Himmelhoch jauchend, zum Tode betrübt”. Hoogste tijd voor Yin Yang!
In die zin ben ik zelf eigenlijk wel blij dat mijn ouders na juni 1951, de tijd werd stil gezet, nooit meer naar hun land van herkomst zijn terug geweest. Zij behielden daardoor alleen maar mooie herinneringen aan de schoonheid van de natuur. Aan flora en fauna van delen van het toenmalige Nederlands-Indië; de landschappen; de bergen en valleien; de wateren, kusten en luchten; de geuren en de kleuren.
Als het ware meegevoerd door de moessons konden zij daar bij tijd en wijle nog zichtbaar (na)genietend immer herhalend over uitweiden in het koude Nederland. De helderheid van de De Baai van Ambon beschrijvend zoals Alfred Russel Wallace dat in zijn ‘Het Maleise Eilandenrijk’ heeft gedaan, of zoals ‘het water uit de rots vloeit in de waai’ volgens de dichter G.J. Resink.
Vader en moeder hebben Indonesië, toen het weliwaar nog Nederlands-Indië werd genoemd, gekend als het land waar de Orang Oetans de weg nog wisten in hun door de Creator geschonken tropisch regenwoud.
In hun beider herinnering is gelukkig ook mogen blijven de ‘eeuwige’ lotsverbondenheid van de eilandbewoners; dat Moslims meehielpen met de bouw van een Kerk en dat Christenen meehielpen met de bouw van een Moskee.
Als Prediker gelijk heeft meneer Vos, dat er ‘niets nieuws onder de zon’ is. De geschiedenis zich dus telkenmale herhaalt, dan wil je, gelezen uw wederwaardigheden in het Indonesië van vandaag, toch niet met grote vreze vrezen(!?)
In menig opzicht is er in elk geval voorlopig nog lang geen sprake van dat de leerling de meester overtreft. Op die 10% aan zichzelf denkende en verrijkende elite na dan. ;-(
Op mijn netvlies staat dat plaatje gebrand in één van de Engelstalige kranten van een rij Indonesische mannen en vrouwen die na de vastenmaand in afwachting zijn om ieder $4 aan Rupiahs te mogen ontvangen van een niet onbemiddelde moslim uit Semarang.
In het polderstadje waar ik woon beperkt het zich -één keer in de week op zaterdag- tot een accordeonspelende Tzigonjur voor de AH en een Roemeens knaapje, dat op mijn weg naar de Aldi verderop, voor de PlusMarkt de straatkrant probeert te slijten aan wegkijkende consumenten. Oók ik heb soms alleen maar m’n pinpas bij me.
Fijne dag verder!
e.m.
@ Eppeson Marawasin
Het is een feit dat de geschiedenis zich telkenmale herhaalt, daar ben ik het met u overeens, maar dat is niet waar Prediker het over had toen hij zij dat er ‘niets nieuws onder de zon is’.
Prediker gebruikte het woord ‘niets’ en we weten bvb. dat de zwangerschap van de virgin Mary iets nieuw was.
In Genesis lezen we dat de zon en de maan de tijd bepalen.
De enige conclusie die we kunnen maken is dat Prediker het hier over predestinatie had.
Alles wat zich afspeelt onder de zon is al voorbestemd voordat tijd begon.
@Pierre de la Croix, op 16 september 2012 om 13:00 zei:@
Oh … bij het horen of lezen van de naam Dutch Burgher moet ik altijd weer terugdenken aan die allereerste TV-marathon van Mies Bouwman in het kader van het project ‘Open het Dorp’, begin 60-er jaren. Ook een Dutch Burgher kwam een donatie in het Nederlands aanbieden. Op de vraag waar hij het Nederlands had geleerd, zei de goede man dat hij zich dat via een Nederlandse vertaling van de Bijbel geheel zelfstandig eigen had gemaakt. Zo herinner ik het mij. Ik heb dat altijd bewonderenswaardig gevonden. Sri Lanka heette toen nog Ceylon.
e.m.
Ja, die Dutch Burghers zijn behoorlijk fanatiek en hecht verenigd in hun DUtch Burgher Union. Omstreeks de tijd van “Open het Dorp” of later, in de zeventiger jaren v.d.v.e., was er ook eentje op de Nederlandse TV die hier in Nederland 17de eeuws Nederlands studeerde, om oude VOC documenten te kunnen bestuderen. Misschien was dat de zelfde man op wie u doelde.
Hun geschiedenis loopt ook in die zin parallel met die van de Indische Nederlanders in Indonesië, dat ook zij in de koloniale tijd, onder de Britten, bevoorrechte posities innamen die zij na de onafhankelijkheid van Ceylon/Sri Lanka langzamerhand kwijt raakten. Direct na de onafhankelijkheid zou de meerderheid van de officieren van de Sri Lankaanse marine nog Burgher zijn en een Nederlandse naam dragen!
Terwijl de Indische Nederlanders nog (in meerderheid) konden “repatriëren” naar “thuisland” Nederland was dat voor deze kinderen van de VOC uitgesloten. Velen emigreerden naar Australië; de stad Melbourne werd daar het “Den Haag” van de Burghers.
Pak Pierre
Volgens mij hebben die Dutch Burghers ook in Nederland een vereniging Nederland-Sri Lanka o.i.d. Een tijd geleden was Jurrien Van Goor, toenmalig Universiteit Utrecht, daar actief mee bezig. Dat was nog in de tijd van de strijd met de Tamil Tijgers. Hoe het er nu mee staat weet ik niet. Van Goor heeft ook veel gedaan aan de archieven van de VOC.
@ Pak Somers,
Neen, dat heb ik eerder nagegaan. Volgens mijn Sri Lankaanse vriendjes in Nederland (niet Burghers) is die vereniging niet specifiek gericht op contacten van Burghers met hun stamland Nederland.
De Dutch Burgher Union (DBU) is wel voornemens in 2014 in Amsterdam (!) een congres te organiseren. Pak Boeroeng wil er over publiceren omdat e.e.a. ook interessant is voor Indische Nederlanders met VOC wortels; om de zaak “netjes” te spelen heb ik voor formele toestemming en het noemen van persoonlijke emailadressen namens Boeroeng contact gezocht met één van de organisatoren (in Melbourne). U leest er dus nog van.
Pak Pierre
@Pierre de la Croix, op 16 september 2012 om 11:36 zei:@
Dag meneer De la Croix, u hebt maar weer eens goed nagedacht over uw hiervoor geduide kwalitatief hoogstaande reactieve bijdrage aan I4E. Heel wat anders dan een recente reactie op Javapost waar ze elkaar inmiddels met ‘fourletter words’ bejegenen. Maar mogelijk heeft de webmaster reeds ingegrepen.
Tja … het komt er eigenlijk op neer of je al dan niet in staat bent om ‘wilt gij niet wat u geschiedt, doe dat ook een ander niet!’ altoos toe te passen.
Zo moest ik mij pas gewaar worden van mijn (te) strenge opvoeding van dochterlief toen mijn vrouw op een keer opmerkte: “Je lijkt je moeder wel!” Oeps! Of op z’n Chinees: ‘Oey’
e.m.
ps
U bent eerder een Burung Cendrawasih
Oeps …. Burung Cenderawasih:
Was er jaren geleden niet een TV programma dat “Paradijsvogels” heette, waarin allerlei odd balls in hun dagelijkse doen en laten te kijk werden gezet?
Nu ja, MIJN vrouw vindt dat ik mij af en toe als een “odd ball” gedraag, maar wel als eentje van het goedaardige soort. Daar kan ik mee leven.
Pak Pierre
bron
Wadoeh ….bagoes deese, Pak Boeroeng.
Pak Pierre
P.S.: Niet katapullen, ja?
Pak P.
nahhhh boeroengs onder elkaar… niet doen zo toch
boeroengs of a feather
Arend Arthur Dom, geboren in 1872, zoon van Hendrik Louis Dom en Albertine Lammers, huwde Johanna Pereira. Hij had geen ambtelijke baan.
Een neef van hem was Johannes Pieter Dom, net 3 jaar ouder, overleden 5 september 1936, was assistent-resident te Tjilatjap en Poerwokerto.
Ik heb een vraag. Wie was Arthur Dom? Was hij eens Ass. Resident of Controleur? Woonde hij in Midden-Java?
Cap.
De laatste tijd waren er in de regio diverse festiviteiten van reog, warok dansen tot campursari en dangdut. Gisteren was er in het dorp een reog dans van jonge vrouwen. Ik heb er een video (foto’s) van gemaakt voor Pak Lurah c.s. hier, een verwoed wodkadrinker.
Er ging een koude rilling door me heen en ik kon eigenlijk nauwelijks een traatje wegpiinken. De gouverneur van java hier of midden Java vond dit soort dansen de lelijkste van Indonesie. Indonesie. Ik kan dat bewuste artikel wel opzoeken.
De meeste voorstellingen kon ik niet bijwonen, want ik was halfdood na een dag toeren. maar op een avond hoorde ik campursari-klanken, en die waren zo opzwepend dat ik zelf in trance begon te raken. Wat een ritme, dit had ik nog nooit gehoord. Ik kan het me best voorstellen dat pemoeda of balinezestrijders vroeger zichzelf opjutten op die manier voor de komende strijd.
Gisteren leerde ik weer een nieuw javaans woord, “saweran”. Oudere indische mensen kennen dit wel in de een of andere vorm
Je biedt een zangeres geld aan om met haar te kunnen dansen op het podium (en missschien nog voor meer 😉 )
Maar de man die geld aanbood had zo’n pak biljetten in zijn hand dat ik vond dat hij “gaya “.
Op een gegeven moment waren er een stel dronken 😉 Vriendjes van Pak Lurah en voor het podium stond een boel opgeschoten pemuda die jagoan waren. Je moet er maar tussen staan 😉
@De gouverneur van java hier of midden Java vond dit soort dansen de lelijkste van Indonesie. Indonesie.@
Ja dat heb ik ook gelezen meneer Vos. Het ging om een soort van traditionele paardendans. De volgende dag kwam hij toch met een nadere toelichting. Hij had het meer over de slechte kwaliteit van de uitvoering. Dat was de traditie onwaardig volgens hem. Waren het nog schoolkinderen die de dans uitvoerden?
Je gaat dat natuurlijk wel krijgen als je adat en traditie opoffert aan het massatoerisme ten behoeve van Mammom.
e.m.
Oh dan had ik het verkeerd geinterpreteerd. De uitvoeringen varieren wel van dorp tot dorp, niet iedereen is prof. Hoeft eigenlijk ook niet.
het kunnen schoolkinderen zijn amateurs die het in de vrije tijd doen e.d.
Een aantal personen uit de wijk waarin ik nu verblijf vond de reog die ik hoorde te wild, en niet zo goed…
Vandaar dus die hele opzwepende klanken, het ging er daa rfors aan toe..
Zoals ik schreef, de een probeert glasscherven te eten, de ander gedraagt zich als een paard, en weer een ander probeert met een kris zijn borst te doorboren…
Found! Lost words:
http://www.thejakartapost.com/news/2012/09/14/comment-jathilan-world-s-worst-dance.html
http://www.thejakartapost.com/news/2012/09/15/governor-refuses-apologize-comments.html
e.m.
eppeson marawasin, op 16 september 2012 om 04:11 zei:
Je gaat dat natuurlijk wel krijgen als je adat en traditie opoffert aan het massatoerisme ten behoeve van Mammom.
—————————————————————————–
Over de de jaran kepang .
Kennelijk is de Bapak Gubernur iets anders gewend.
Jammer dat zijn opmerking ( zeer waarschijnlijk terecht) door de journalist werd gehoord , en ik kan ook goed voorstellen dat de dansers het niet leuk vinden.
Het gebeurd ook wel eens dat plaatselijke dansgroepen in Indonesia voor de toeristen “optreden” , en dan schrik je echt rot als je ziet de kwaliteit van de dansers/groep .
Dezelfde verhaal de uitvoering van serimpi dans en op het nivo van “ronggeng” dans .
De enige spanning die ik ondervind is de snelheid van de verbinding van het noteboekje dat iemand hier voor de familie heeft achtergelaten.
Om terug te komen op het oorspronkelijk onderwerp.
Ik zie mezelf als kind van een bi-culturele samenleving, en iemand die bi is weet wel wat voor spanningen dat soms oproept 😉 apalagi multi.
Wanneer je hoort wat Javanen —- die vinden zichzelf de exponenten van een hoogstaande cultuur — over bepaalde andere eilandbewoners zeggen dan wil je het niet horen. Mensen die Indonesie regelmatig bezoeken zullen het wel weten. Daarnaast hebben bewoners van bvb een eilandenrijk in het oosten het ook niet zo op met javanen. Alle mensen zijn gelijk, maar sommige mensen zijn meer gelijk dan anderen.
Dus wanneer je in multicultureel Nederland enigszins discriminatoir overkomt dan hoef je je daarover geen zorgen te maken ,lijkt me. Dat is een vorm van nationalisme . Terecht of niet terecht, je moet het wel niet zwaar overdrijven
Dag meneer Vos, vandaag was ik … nou gisteren eigenlijk, een toerist in eigen land in dubbele betekenis. Mijn liefhebbende echtgenote is een fervent tuinierster op ca. 35 m² grond. Dankzij een actie van de personeelsvereninging op haar werk kon ook ik gisteren mee voor € 15,00 all in naar de Floriade 2012. Ik laat de politiek even voor wat ze is (radiostilte lol) ondanks dat de bus langs Boxmeer (SP) reed richting Venlo (PVV/GL).
Het dubbele zit ‘m in het feit, dat ook Indonesië een paviljoen heeft op de Floriade. Overigens was het alweer 20 jaar geleden, dat ik voor het eerst en het laatst op de Floriade was.
Ik ben opgegroeid met het Ambonees/Molukse aspect van Indonesië, dus anders dan anderen deed het rood-witte dundoek mij niet zoveel bij het betreden van het paviljoen. Maar du moment dat ik binnen was, gebeurt er toch iets met je. Ik heb helemaal geen herinneringen aan Nederlands-Indië en Indonesië, dus ‘thuiskomen’ is wat teveel gezegd, maar er hangt iets ondefinieerbaar in de lucht. Deja vu is misschien ook weer iets teveel van het goede. Toch is er een gevoel van herkenbaarheid/herkenning. Het voelt niet (wild)vreemd is. Is het omdat je enkele Maleise klanken herkent, of omdat je iets meer af weet van batikken dan van de textiele producten van Jansen & Tilanus; of omdat je inmiddels veel plaatjes en boeken over Indonesië ingezien hebt. In elk geval het doet je toch wel wat, het raakt je op de één of andere manier TOCH, of je wilt of niet.
Hoewel mijn maleistalige vocabulaire zich tegen het absolute minimum begeeft, heb je nog wel wat in huis. Het geeft dan ook een voldaan gevoel als een Nederlander na het proeven van de Salakvrucht, in het Nederlands vraagt hoeveel zo’n vrucht nou kost (lol) en de gastheer de vraag ook in het Engels niet begrijpt, jouw fonetische bijdrage ‘ditanjahberapa’ wel een begrijpende glimlach bij de host opwekt.
Ook dit keer was er muziek, zang en dans. Wat mij wel opviel was dat bijna alle uitvoerenden in mijn ogen heel jong waren. De muziek was aanstekelijk. Van de twee dansen die werden uitgevoerd, heb ik de eerste wel gezien en gehoord. In één woord: ‘prachtig!’ Maar de vrouw wilde ook nog meer zien. De schitterend in klederdracht uitgedoste jonge danseressen en dansers voerden een dans op uit West Kalimantan.
Ik was ook aangenaam verrast door een miniatuur Borobodur. Ik kon me, een notoire ‘alpha’ zelfs een indruk maken hoe overweldigend de Borobodur wel niet in het echt moest zijn. Je moet er inderdaad niet aan denken wat er mee zou kunnen gebeuren indachtig de door de Taliban vernietigde Boeddhabeelden in Afghanistan.
Wat het bezoek ook bijzonder maakte, was dat het niet als een vorm van verraad aan vader en moeder voelde. Een bezoek aan Indonesië heb ik niet op mijn verlanglijstje staan, maar zo kan het ook.
Overigens zag ik de balé balé van Pak Pierre op de voorgalerij van het paviljoen van Sri Lanka staan.
http://www.floriade.nl/het-park/world-show-stage/indonesie
http://nl.wikipedia.org/wiki/Salak_(plant)
Maar de vrouw kwam voor de ‘thuynen’. Dus voldaan togen wij beiden huiswaarts.
e.m.
@ Pak Eppeson: “Overigens zag ik de balé balé van Pak Pierre op de voorgalerij van het paviljoen van Sri Lanka staan”.
Dat zou wel eens kunnen kloppen. In de tijd dat ik vaker “dienstlich” op het eiland moest zijn en er – met mijn vrouw, op eigen kosten – een paar daagjes vakantie aan vastknoopte, heb ik gemerkt hoeveel Sri Lanka lijkt op Indonesia, ook v.w.b. het meubilair in de huizen en huisjes. Uiteraard is ook daar bamboe (voor o.m. de balé-balé) het bouwmateriaal bij uitstek; het huismeubilair voor de beter gesitueerde Sri Lankaan is qua model en houtsoort duidelijk geïnspireerd op wat de Nederlanders in de VOC tijd lieten maken en zou als zodanig zonder meer in een typisch Indisch huis anno tempo doeloe passen.
Het Singhalees van Sri Lanka heeft via de Portugezen en de VOC ook veel woordjes gemeen met het BI, zoals sepatu, sabon, bendeira en ….. kakus, hoewel mijn Sri Lankaanse vriendjes van laatstgenoemd woord zeggen dat het in (hun) beschaafde kringen niet wordt gebruikt.
Een paar weken geleden kreeg ik van één van die vriendjes een exemplaar toegezonden van het clubblad van de Dutch Burgher Union (DBU), de zeer bloeiende vereniging van nazaten van VOC-dienaren, met verslag van hun jaarlijkse feest. Op de menukaart onder meer “beef semoor”. Dat gerecht kennen we ook, dacht ik.
Pak Pierre
Anoniem was ik
Geen spanning, relaxed, geen regen…
Een Chinees op bezoek in Tilburg vroeg een passant, een Nederlander, wat die mensen daar allemaal deden voor een bepaald gebouw (het was daar entree).
De Nederlander; Today we have elections for a new government.
Cynisch voegde hij er aan toe: “When will you have elections too?”
De Chinees:”,Oh, evely molning”
eppeson marawasin, op 14 september 2012 om 23:36 zei:
Dag meneer Vos, ik heb hieronder een link en vraag me af of er nog Indo’s of Indische mensen zijn die dit soort excessen in Indonesië goed willen praten?
Ik kan niet in de hoofden kijken van de mensen, maar het overgrote deel van het volk zald it diep in het hart niet goedkeuren. maar Indonesiers en regels/wettten dat wringt nogal eens vaak. maar omdat deze islamitsche terreurgroepen (de inquisitie) – vooral of voornamelijk mannen – dit soort zaken als voorbeeld stellen, zal de gewone bevolking op straffe van arrestatie en dergelijke het wel nalaten om westers gekleed rond te lopen of naar wsterse muziek te luisteren..
Van de andere kant kunnen mensen nogal al eens basaal reageren. Ik hoorde onlangs dit verhaal. Tijdens de opwinding na de uitbarsting van de merapi veroorloofde iemand het zich om een koe te stelen.
Hij werd door de bevolking gepakt en akls een geit geslacht. Dit zal wel niets met de islam te maken hebben, in het abattoir hier in de stad worden koeien, geiten hier ook geslacht, evenals de kippen hier in het dorp.
p.s. religie en zelfmoord, en laat staan euthanasie gaan ” natuurlijk” niet hand in hand. Behalve wanneer het gelegimiteerd is, bvb tijdens de jihad 😉
Voelt u die spanning trouwens ook om u heen, of merk je dat als toerist niet zo. Nah … ja, u kent het universeel spreekwoord toch meneer Vos: ‘een gewaarschuwd man telt voor twee!’
Na een aardbeving had men een waarschuwingsbord geplaatst bij een bamboebrug over een woest stromende rivier: “Pas op! Eén voor één over deze brug!” Een Chinese boer, die gewoon was dagelijks met diens gezin zijn akker aan de overkant te bewerken liep gewaarschuwd, alleen over de brug. Maar halverwege zakte de arme ziel toch door de brug. Met heel veel moeite en de nodige krachtinspanning wist hij uiteindelijk na bijna drie kwartier tegen het element water te hebben gestreden, weer veilig op de kant te geraken. Hij begreep er niets van. Hij liep toch alleen over de brug. Nog stomend nahijgend van dit heftig en hachelijk avontuur, ging hem na enige tijd een lichtje op ‘natuulijk, ik beglijp waalom. Een gewaalschuwd mens telt vool twee!”
e.m.
“Een gewaalschuwd mens telt vool twee!”
Hihihi …..kostelijke grap van Pak Eppeson te midden van serieuze beschouwingen over de kinderen van een multi-culti samenleving. De rest van mijn zondag kan dan eigenlijk niet meer stuk.
Maar ik zou mij ook schuldig moeten voelen toen ik mij vrolijk maakte over die “Tjina ketjeboer”, die de “r” niet kon uitspreken maar wel snel door had waarom hij in het water viel. Want druist de grap niet in tegen de moraal van het verhaal van mevrouw Ter Kulve?
Zij schrijft: “Met het bovenstaande wil ik dus zeggen, dat het gewoon niet klopt alle Nederlanders in één potje te stoppen en er het etiket : Nederlander op te plakken. Net zo min kun je mensen van 1 godsdienst zeg de Islam in één potje stoppen met het etiket “Islam”. Als je denkt dat je mensen en groepen mensen zo kan en mag wegzetten schep je verdeeldheid, oorlog”.
Volgens de kern van haar boodschap had de grap dus niet mogen worden gemaakt en zou er niet om mogen worden gelachen, want net zo min als “dé Nederlander” bestaat, zal ook “dé Chinees” niet bestaan en mogen wij hem zelfs niet als zodanig wegzetten in een mopje als het bovenstaande, want (1) niet alle Chinezen hebben moeite met de uitspraak van de “r” en (2) niet alle Chinezen zijn boven gemiddeld vlug van begrip nadat ze in het water zijn gevallen.
De moraal van mijn verhaal is dat mevrouw Ter Kulve gelijk heeft, maar dat de boze praktijk altijd anders zal uitwijzen. “Wij” zullen “de ander” steeds blijven waarderen aan de hand van een beperkt aantal in het oog lopende, meestal als negatief beoordeelde kenmerken en komen dan tot stereotiepen als “Moslims denken middeleeuws”, “Amerikanen zijn naïef”, “Duitsers gründlich doch zonder humor”, “Nederlanders bot”, “Indo’s snel op hun teentjes getrapt”, “Liberalen niet sociaal”, “Socialisten wel sociaal maar met andermans geld”, om van die arme Belgen maar niet te schrijven.
“The fool is always on the other side of the fence” zeggen mijn Britse vriendjes. Volksmennertjes groot en klein maken handig gebruik, sorry misbruik, van deze oermenselijke – waarschijnlijk evolutionair bepaalde – kijk op de ander en wij tuinen er altijd weer in. Dat merken we bijna wekelijks op en rond de voetbalvelden en nu even dagelijks via de TV in de Chinese steden, waar het opgehitste volk woedend te hoop loopt tegen “dé Japanner”, in hun ogen nog steeds imperialistisch, oorlogszuchtig en wreed zoals in de dagen van het bloedbad van Nanking.
Zo lang wij nog niet eens onze eigen hooligans met mooie gedachten in bedwang kunnen houden is ook tolerantie jegens “de ander” ver te zoeken in een wereld vol culturele verschillen.
Ik vind dat wij ons als troost wel een grapje zouden mogen blijven veroorloven over “de” Chinezen, Joden, Belgen en al die andere rare snuiters aan de andere kant van onze pagger (= heg).
Hoewel ….. het blijft natuurlijk oppassen geblazen met de gevoeligheden van sommigen; voordat we het weten staat een ambassade in brand.
Pak Pierre
P.S.: Over Orang Oetans gesproken. Als Vroege Boeroeng pleeg ik zondagmorgen tussen 7 en 8 op Radio 1 (dus nog voor het échte programma Vroege Boeroengs begint) te luisteren naar het programma “Dit is de zondag” van de EO. Niet omdat ik een EO-mannetje ben, maar omdat in het programma vaak inspirerende figuren aan het woord zijn. Vanochtend Willy Smits, een Brabantse jongen die jaren geleden naar Indonesië is getogen, begaan met het lot van de orang oetans en hun oerwoud en de rest van de natuur. Hij heeft zich permanent in Indonesië (op Kalimantan) gevestigd, is WNI geworden en met een Indonesische getrouwd en hij is, met vallen en opstaan, heel succesvol in zijn streven om een stukje natuur met alles er op en er in, te behouden. Hij doet dat onder meer door zijn bijzondere manier van omgang met de lokale bevolking en de toeans die het in de buurt voor het zeggen hebben.
Het gesprek is terug te beluisteren via eo.nl/ditisdezondag. Ik moge het aanbevelen.
Pak Pierre
Ed Vos, op 15 september 2012 om 00:27 zei:
Ik kan niet in de hoofden kijken van de mensen, maar het overgrote deel van het volk zald it diep in het hart niet goedkeuren. maar Indonesiers en regels/wettten dat wringt nogal eens vaak. maar omdat deze islamitsche terreurgroepen (de inquisitie) – vooral of voornamelijk mannen – dit soort zaken als voorbeeld stellen, zal de gewone bevolking op straffe van arrestatie en dergelijke het wel nalaten om westers gekleed rond te lopen of naar wsterse muziek te luisteren..
————————————————————————————
Men moet vaker praten met de Indonesiers uit verschillende opleidingsnivo’s, uiteraard nadat er een vertrouwensrelatie was opgebouwd.
Indonesia (dus de Indonesiers) kent 3 soorten rechten(Hukum), van de staat (ex BW , Islam=geloof en adat) .
Ook speel de sociale laag/opleidingsnivo een grote rol.
En als hun taal spreekt heb ik gemerkt dat je gewoon kan praten met alle soorten mensen , ongeacht hun achtergrond.
Vandaar mijn “adpis” om alle kranten te lezen om de mening van de gemeene Indonesier te kunnen achterhalen.
Daar heb je ook verschillende kranten/magazines die progressief , religieus, informatief etc.
Van plaatselijk, regionaal, landelijk , van roddel t/m kwaliteitskranten.
Mw ter Kulve zoekt in de culturen het kgv ( kleinste gemene veelvoud), terwijl mensen in de praktijk alléén met de ggd ( grootste gemeensch deler) kunnen omgaan. China en eerder Japan imiteren bv de westerse consumenten cultuur tot schade van het milieu en leidend tot grondstoffenschaarste. Religieuze cultuur hebben -en nog steeds -slachtpartijen veroorzaakt. Rassencultuur dito.
Waarom men in de ander(vreemdeling) niet een deel vanzichzelf herkent en daarbij altijd last krijgt van misplaatste superioriteitsgevoelens is ironisch het leitmotiv in de religieuze geschriften. Alleen anthropologen komen soms kleine primitieve onbedorven gemeenschappen tegen waar geleefd wordt zoals bedoeld en waarschijnlijk weer door ons naar wordt terugverlangd.
ik zie hier op Midden-java steeds meer vrouwen gekleed in monochrome gewaden die eerder stammen van de Arabische woestijncultuur dan die van de traditionele javaanse cultuur. Uiteraard worden ook zeer modieuze hoofddoeken (kerudung) gedragen, maar wie draagt ze nou behalve een geemancipeerde moslima. In een kleine dorpsgemeenscap waar ik nu verblijf zie ik gelukkig nog iets doorschijnen van wat de traditionele javaanse cultuur was. maar deze vorm van islam is dan weer beinvloed door het hindoeisme,
Naar mijn mening gaat het echt – en niet alleen hier op java – de verkeerde kant op wanneer de fundamentele islam de overhand krijgt. Dat is te vergelijken met zoiets als het christendom van Staphorst, maar nog erger.Dat wordt daarnaast op elke 50 meter afstand een moskee zoals er op Bali wel ergens een pura staat.(ook in de tuin) maar zo’n pura is weer volgens traditionele Balineze hindoemaatstaven gebouwd, de moskeen hier zijn niet meer de traditionel javaanse moskeeen met stapeldaken maar Arabische..
ik dacht dat de islam zich aanpast aan de cultuur van het land waar zij neerstrijkt – de walisomngo – maar dat blijkt straks verleden tijd.
Dag meneer Vos, ik heb hieronder een link en vraag me af of er nog Indo’s of Indische mensen zijn die dit soort excessen in Indonesië goed willen praten?
http://www.thejakartaglobe.com/lawandorder/aceh-teens-suicide-brings-shariah-scrutiny/544317
e.m.
Ed vos, u heeft helemaal gelijk. Ik ik kom er jaarlijks en zie het ook. Indonesie is steeds fanatieker islamitisch land aan het woorden. En inderdaad islamitisch op z’n arabisch.
De eerste Soennieten waren bekeerde Joden, Christenen, Zoroatisten etc.
Het waren volkeren die door de Arabieren bezet waren of slaven.
Door te bekeren, wat de Arabieren liever niet hadden, hoefden ze geen speciale belasting te betalen (iets wat de Arabieren van de Romeinen en Perzen hadden afgekeken).
Door de Hadiths/Soenna te verzamelen haalde ze de religieuze kennis en macht weg bij de Arabische heersers.
Het is daarom goed mogelijk dat er overblijfselen zijn van hun vorige geloof in de huidige Islamitische cultuur.
In de Koran staat bijvoorbeeld maar heel weinig over Sadom en Gamora en andere bekende verhalen. Toch worden die verhalen vrijwel op de elfde manier verteld als de bij de Joden, Christenen etc.
De vraag is dus: hoe Arabisch is de Islamitische cultuur in het Midden-Oosten?
Misschien is het ‘verberg je sierraad’ dat geïnterpreteerd word als ‘draag een hoofddoek’ wel gedaan vanuit een voormalig Joods oogpunt?
Laat Indonesiers dus niet alles klakkeloos overnemen van de Arabieren.
@Laat Indonesiers dus niet alles klakkeloos overnemen van de Arabieren.@
Al dan niet dankzij Franciscus Xaverius kennen ze in de gordel van smaragd de uitdruking ‘Roomser dan de Paus’. Waarom zouden Indonesische moslims daarvan gevrijwaard (willen) blijven?
e.m.
De moraal van dit verhaal?
Paradox: ‘Made in Indonesia’
🙂
Je verwacht een rolletje lemper, maar het blijkt een broodje kaas. Ach zo..
@ Pak Vos: “De moraal van dit verhaal?”.
Van welk verhaal, dat van mevrouw/de heer Lemper (ik neem aan dat we hier met een schuilnaam van doen hebben) of van mevrouw Ter Kulve?
Pak Pierre
De moraal van het verhaal van Lemper,
Bij ons op het lab hing een bordje: Zet er op wat er in zit.
Arme stagiaires. “Er stond luchtbel op het etiket meneer, maar het potje was leeg!”
e.m.
Ik wil smeerkaas op brood. Ik eet. Ik proef chocopasta. Dat is een ander element van beleg, hoor ik. Jawel, zeg ik, maar ik wil heus smeerkaas proeven, waar is de smeerkaas en hoe komt het dat in dit potje blijkbaar chocpasta zit terwijl het etiket smeerkaas zegt.?
De vraag is of een (elk) persoon zich ziet als een optelsom van losse identiteiten met afzonderlijke elementaire gedragingen, Of als een gestructureerd geheel. In het eerste geval is een persoon, lijkt me, voortdurend met zich zelf in tegenspraak. Een paradox..
a
Mooie blog. Herkenbaar en terechte conclusies.