8 Responses to Mijmerschrift

1. Ed Vos schreef:

   16 augustus 2012 om 11:00

   Herman Keppy verwoordt goed wat ik voel – niet alleen wat ik denk.
   Ja,wat is de bedoeling eigenlijk van die 2 documentaires?

   Beantwoorden
   • Boeroeng schreef:

     16 augustus 2012 om 11:54

     Mensen informeren ? Betrokken geraakt zijn bij dit stukje geschiedenis?
     Net zoals jij en ik, maar dan ieder op zijn eigen manier.
     Poen verdienen, brood op de plank . Zal ook wel een reden zijn .
     Het is in de vorm van een ego-document gebracht. O.a. Had Pia van der Molen een belofte gedaan aan Sjoerd Lapré, vertelde ze.
     Over een aantal getallen ( neiging tot opschroefen) en wat ze zegt soms heb ik ook wel wat aan te merken.

     Beantwoorden
   • eppeson marawasin schreef:

     16 augustus 2012 om 16:24

     Herman Keppy zegt ‘ik hou gewoon van dat rotte Indonesië..’ Plastischer kun je het niet zeggen. Ik voel heel diep van binnen wat hij bedoelt.

     e.m.

     Beantwoorden
     • Pierre de la Croix schreef:

       16 augustus 2012 om 21:58

       Javaland u min ik teer,
       naar uw bergen keer ik weer ……

       (Uit “Kun je nog zingen, zing dan mee”, Indische uitgave)

       Pak Pierre
2. hans vieleers schreef:

   14 augustus 2012 om 08:35

   ben blij dat er nu aandacht wordt besteed,zal wel weer genegerd worden,is toch wat anders dan in de rij staan voor Anne,hoplijk leren ze hiervan

   Beantwoorden
   • Pierre de la Croix schreef:

     15 augustus 2012 om 10:53

     Tja Pak Vieleers … misschien heeft het volk van Anne een betere PR machine …… .

     Pak Pierre

     Beantwoorden
     • CJ Lentze schreef:

       15 augustus 2012 om 16:03

       Ik had eerst niet eens door welke Anne bedoeld werd.

       Het doet me eraan denken dat, terwijl Anne haar dagboek schreef, aan de andere kant van de wereld een ander tienermeisje, verblijvend onder het toezicht van nonnen, ontsnapte aan het lot ‘troostmeisje’ te worden van de Japanners (vele andere meisjes NIET).

       Anne kan de oorlog niet meer navertellen -alleen haar dagboek is overgebleven- mijn oma kan het nog wel. Maar ze praat er niet over, en ik durf haar niet te vragen.
     • Pierre de la Croix schreef:

       16 augustus 2012 om 21:55

       @ Mas Lentze.

       U schrijft over uw grootmoeder: “Maar ze praat er niet over, en ik durf haar niet te vragen”.

       Hetzelfde is mij vergaan in mijn relatie tot mijn moeder. Hoe vaak hebben wij niet zwijgend bij elkaar gezeten, in haar Haagse flatje. Zij bezig met haar puzzeltjes en ik gewoon “tengak-tengoek” zoals zij dat zei, een beetje voor me uitstaren, verzonken in eigen gedachten en vragen. Nu ze er niet meer is denk ik: “Misschien wachtte zij tot ik haar de vragen zou stellen, maar dat dorst ik niet”.

       Moeilijk dilemma, maar misschien moet u het toch een keertje proberen, dat gesprek met uw oma. Misschien is ze blij dat haar kleinzoon zoveel belang in haar en haar geschiedenis stelt ………

       Pak Pierre