Beetje smakeloos? Wel erg wrang? “Moet kunnen” ?
Best wel cool ? Lees hier
-
- en
Indische Soos -
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
OPEL agila of Suzuki wagon ? wat is het verschil anno 2012?
koreaan is niet te vertrouwen ? dat kan kloppen
maar hoeveel mensen ken je die je echt kan vertrouwen ? die lan je tellen op 1 hand, als je gluk hebt op t handen , maardan houd het op.
Dus die of dat is niet te vertrouwen, dat geld voor HEEL VEEL
Ben het helemaal mee eens met Boeroeng en Pak Pierre, hier in Nederland is het algemeen gebruikelijk om allerhande producten te kopen van Japanse makelij, ondanks de slechte ervaringen en herrinneringen aan de Japanse generatie van toen die ons zoveel ellende heeft doen ondergaan tijdens WO2. Men kan deze generatie Japanners toch niet verantwoordelijk stellen daarvoor. Ditzelfde is immers gelijkwaardig te stellen met Duitse artikelen die wereldwijd ook gretig aangeschaft worden door landen die evenzo in het verleden van de Duitse terreur geleden hebben. Ik ben in elk geval heel tevreden over mijn Suzuki Swift en diverse electro apparatuur.
Hai … arigató Peter-San, je hebt gelijk.
Bovendien zijn de Amerikaanse automobielen te groot en te duur, hebben de Koreanen nog geen status en zijn de Franse niet te vertrouwen. Vaak mogok heb ik gehoord. Wat blijft dan over?
Ik zie je wel gagah voorrijden op het Haagse Malieveld in die Suzuki Swift.
Over Malieveld en Japan geschreven ….. Nog even en we hebben niet alleen Ali B. op de TTF, maar ook Okonomiyaki en Sushi met Wasabi. Moet kunnen en misschien lekker met tjèndol.
Pak Pierre
Gezeten in de gezellige virtuele huiskamer van Nelly en Boeroeng, reëel glas kopi toebroek onder handbereik (van heerlijke gemalen koffie tjap “Kapal Api”, van een mij liefhebbende neef gekregen).
Ik lees aandachtig de commentaren op het thema “Big in Japan” over een T-shirt met gelijkluidend opschrift en wat stralen van een rijzende zon. Blijkt een – ongetwijfeld in grote onschuld – ontworpen
en gedragen T-shirt te zijn ter ere van ene Mike Havenaar, een Japanse Nederlander of Nederlandse Japanner, voetballend voor zijn dagelijkse portie sushi bij Vitesse. Ik ken hem van de TV. Inderdaad, een lange Nederlandse slungel met iets Japans over zich. Als hij een gele kaart zou krijgen, dan zou hij nog diep buigen voor de scheids en roepen “Haj!”.
Zoals de meeste I4E lezertjes inmiddels wel weten ben ik in 1938 geboren en heb ik de Japanse bezetting van mijn 3de tot mijn 7de jaar als klein kind meegemaakt in Semarang, onder veilige hoede van mijn inlandse omi en haar 2 dochters, mijn moeder en tante. Mijn herinneringen aan die tijd zijn fragmentarisch; de bersiaptijd en de nare episode die volgde zijn veel nadrukkelijker op mijn harde schijf vastgezet.
Nochtans heb ik mijn hele leven geen Japanse producten gekocht. Nu moet ik er natuurlijk in berusten dat in mijn Philips TV, Opeltje en Kodakcamera Japanse electronica is verwerkt. Maar i.p.v. de Philips is er nooit een Sony geweest, voor het Opeltje nooit een Toyota en voor de Kodak geen Canon.
Ik haatte en haat de Japanners niet. Ik ben verschillende keren “voor de baas” in Japan geweest, eerst als zeeman, veel later in dienst van een internationaal opererende bank. Ik heb het e.e.a. over Japan en de Japanners gelezen. Ik heb hun cultuur leren begrijpen en in het licht van die kennis ook hun gedrag in
WO II enigszins kunnen plaatsen. Toch is die weerstand tegen het Japanse gebleven.
Het vreemde is nu, dat ik over zo’n T-shirt affaire mijn schouders ophaal. Geen boos opzet in het spel, laat maar.
Ik moet denken aan een voorval uit mijn bankleven. De bank waarvoor ik in de tachtiger jaren v.d.v.e. werkte had op enig moment besloten in Azië te gaan expanderen. Zo ook werd een geldwinkeltje in Colombo, Sri Lanka, geopend en mocht ik daarbij – niet als hotemetoot, maar als lid van een projectteam uit Amsterdam – aanwezig zijn. Blikvanger in de mooie hal van de nieuwe “foreign branch” was een grote vitrine met daarin een fraai opgetuigd VOC-schip, met heel veel kanonnen, of kanons voor de marinemensen. “Waarom juist dat?” vroeg ik de Nederlandse General Manager. Hij keek mij aan alsof hij het in Keulen hoorde donderen. “Je weet toch dat we hier bijna 200 jaar met de VOC hebben gezeten?”. “Ja”, zei ik, “maar zouden wij het leuk vinden als Deutsche Bank in Amsterdam een filiaal zou openen en in de hal daarvan een Stuka of Messerschmitt uit WOII zou neerzetten?”. Oeps … niet aan gedacht …….
Voor zover ik weet hebben de Sri Lankanen zich niet aan het schip gestoord. Misschien waren zij te beleefd om daarover te morren.
Pak Pierre
P.S.: Wie van de lezertjes bezit/heeft ooit bezeten een Toyota, Suzuki, Mitsubishi (je weet wel, van die Navy Zeroes), Mazda, Canon, Olympus, Sony Walkman, enz. enz. enz. “Made in Big Japan”????
Ayo, eerlijk zijn luidjes!
Pak P.
Mag ik anoniem antwoorden op de enquete , Pak P?
Mijn vader,pow-er, kocht in de 70tiger jaren een Japanse auto, Japanse electronica. Was niet tegen de komst van Hirohito naar Nederland (itt tot mijn persoon, ik vond het maar zozo)
Ik koop mijn electronica in op prijs, kwaliteit, wel of niet Japans.
@ Pak Boeroeng.
Tja … mijn vader, eveneens ex POW (Siam/Birma) kocht in de zeventiger jaren eveneens een Japanner, een Mazda. Tot mijn verbazing. Maar goed, hij was ook de eerste die mij op jonge leeftijd het gedrag van de Japanners die hem te pakken hadden genomen, verklaarde tegen de achtergrond van hun cultuur en oude “Bushido” riddermoraal. Ik heb daar, geloof ik, een poosje geleden al over geschreven.
Enfin, je hebt gelijk. Hep niet de Heere Jezus gezegd dat wij onze vijanden moeten vergeven en liefhebben?
Maar aan de andere kant …… iedereen heeft recht op z’n eigen afwijking. Gun mij de mijne, ik heb niet gepreekt dat men mij in mijn afwijkingen moet volgen.
Selamat tidur.
Pak Pierre
Prachtige verhandeling meneer De la Croix, eerbiedwaardig leeftijdgenoot van Hare Majesteit. More of these please. Wat een avontuurlijk bestaan.
In elk geval, één die mij m’n avweiijking gunt. Zie er van af alle merken te noemen.
Las trouwens vandaag, dat er over 1000 jaar geen Japanners meer zijn. Als Moeder Natuur in die contreien zo tekeer blijft gaan misschien wel eerder.
U was trouwens voor uw doen nachtbrakerig bezig. Na ja, voor straks alvast ‘goede morgen’ dan maar.
e.m.
@ Pak Eppeson.
“Avontuurlijk” zou ik niet willen zeggen, want niet in Vietnam gevochten, geen schipbreuk geleden, geen krokodillen gejaagd, altijd te eten gehad.
Ik was wel een zwerfkat. Als zo’n beestje valt onder de categorie “avontuurlijk”, dan vind ik dat mooi.
Blij dat je mijn stukkie hebt geapprecieerd. More? Adoeh, dan moet ik weer nachtbraken. Mag geen gewoonte worden, zegt Monica. Een beetje zeeman moet de klippen des huwelijks weten te omzeilen.
Pak Pierre
@ Babi in Japan
Als je zwerfkat afzet tegen een huismus zoals ik, dan zeer zeker avontuurlijk meneer De la Croix. Mijn langste zeereis en naar het zich laat aanzien waarschijnlijk mijn mooiste en laatste ook, helemaal niets aan eigen herinneringen. Nu schijnt dat wel vaker voor te komen bij baby’tjes van 10 maanden jong. Later wel dunnetjes overgedaan. Met de pont van Vlissingen naar Breskens en dan weer helemaal terug. Poeh … poeh! Oh ja, en ook nog een keer van Lauwersoog helemaal naar het eiland van de grijze monnik in de volksmond Schiermonnikoog visa versa. Een meeuw, die al vliegend een opgeworpen stuk brood uit de lucht vangt. Met meer avontuur kom je dan niet thuis. Tenzij je de vele hulpeloze konijnen met myxomatose op het eiland vertellenswaardig vindt. Ik denk toch echt dat een zeeman, die voor langere tijd het ruime sop (ver)kiest met spannender avonturen thuis komt. Ook 6 lange jaren of 6 jaar lang Majesteit’s wapenrok dragen aan de goede zijde van het Ijzeren Gordijn moet sowieso al de nodige soldatenhumor opleveren. Over Koude Oorlog gesproken. Aan de ander kant van The Iron Curtain. Twee mensen zijn aan het praten. Vraagt de één: “Wat is jouw mening over de politieke situatie?”, zegt de ander: “Ik heb wel een mening, maar ik ben het er niet mee eens.”
In de tweede klas van de lagere school ging mijn favoriet leesverhaal over een jongetje, dat in mijn herinnering Boemi heette en ’s avonds voor het slapen gaan, als de regen stormachtig tegen het raam klettert, voor zijn vader bidt die kapitein op de grote vaart is. Op de zondagschool was mijn favoriete ‘Wie zingt mee?-lied “Zie in blinde razernij – tuimelen de vloeden – Hulp noch haven is nabij – in dit onweerswoeden – Eén toch in de don’kre nacht – Eén houdt over ons de wacht – Here trek mee – door stormen en door zee.” Ook hier toch weer die associatie met ‘La Mer’. Maar waarom en hoezo dat? Geen idee!
Als je het dan vervolgens aandurft om een eigen stulpje aan te schaffen, een bankleven begint (niet op de balé-balé, da’s voor later; wel gereserveerd natuurlijk), daarna ook nog eens zelfstandig verdergaat en onderweg tijd hebt besteed aan ‘education permanente’ en vervolgens verstand krijgt van batikmachines en VOC-modellen in Sri Lanka tot aan Tokio Hotel, dan is dat met alle ups en downs toch één en al avontuur. Ben ik nog dat stadje in Westfalen vergeten. Zoals gezegd ‘één en al avontuur’.
Als je, niet als a a – rijm, Jap en Bersiap hebt meegemaakt, wat telt Niet In Nam geweest dan nog. Het nauwkeurig navigeren langs de orthodoom leidt wijselijk niet tot een schipbreuk. Pienter toh! En zeg nou eerlijk, een beetje trotse Indo/Indische mens maakt alleen jacht op paarse krokodillen.
Ik kan met u instemmen. Uw Monica heeft gelijk. Maar juist als liefhebbende echtgenote kent ze volgens mij (but who am i) de uitzonderingen die horen bij een echte ‘Man from Semarang’.
Tot uw volgende verhandeling dan maar 😉
ps
Ik koester mijn bijna drie decennia oude originele en nog effectief operationele Sony Walkman. Mijn Suzuki Alto heb ik ingeruild voor een Benteng Fiësta en mijn Technics stereotoren voor een Bose WaveSystem. Een vleugje ferm Ambonees pragmatisme blijft aan mij kleven: ‘wiens schoorsteen men veegt, diens roet men hoest.’
@ Pak Eppeson.
Je reactie verdient natuurlijk dubbel en dwars een serieus antwoord, maar daar moet ik nog op broeden tijdens een nieuwe nachtwake. Weet niet wanneer (vreedzame cohabitatie met Monica gaat voor).
Moet nu in ieder geval iets bedenken voor mijn allochtoontjes, die morgenochtend vol spanning op mij wachten voor een nieuw gezellig rondje Nederlandse taal en cultuur.
Welk thema? Misschien “Moederdag”. Eens zien of en in hoeverre onze nieuwkomers de economische betekenis van dat fenomeen al door hebben.
In de groep “Gevorderden” zit tot mijn grote plezier een Indonesische, uit Bandung. We spreken af en toe een geheimtaaltje terwijl de rest (uit Irak, Iran, Turks Koerdistan, Rusland, Oekraïne, Roemenië, Turkije, Egypte, wat al niet meer) jaloers toehoort.
Bovendien zijn we nu zwaar “off topic” geraakt, tenzij ik nog even doorzeur over die Walkman van jou. Terwijl de Stichting Japanse Ereschulden zich maandelijks suf demonstreert bij de Japanse ambassade en van het gebeuren uitgebreid op I4E verslag doet, blijken met jou al 2 I4E lezertjes plus de webmaster himself de Japanse economie zwaar te steunen onder het motto “Let bygones be bygones” of toch …… erst das Fressen und dann die Moral?
Ik wed dat veel meer Indootjes in Toyota’s, etc. rondrijden.
Hoe toch dese?
Terug naar die Sony Walkman. Heb indertijd de biografie gelezen van zijn bedenker, Akio Morita. Heel leerzaam boekje dat ook de ziel bloot legt van Japans denken en dat denken vergelijkt (Morita) met het westerse, lees Amerikaanse.
Merkwaardig volk die Japanners. Enerzijds uiterst gewelddadig en wreed jegens de medemens, zoals we dat in WO II hebben mogen ervaren. Anderzijds voortdurend bezig om elkaar hormat te betuigen, al dan niet via complexe rituelen. Misschien dat het een uit het andere voortvloeit. Roofdieren met dodelijke bewapening gaan ook uiterst behoedzaam met elkaar om. Wel eens 2 katers in slow motion om elkaar heen zien draaien en vervolgens eentje met grote waardigheid zien wegstappen?
Ziezo, toch weer op het juiste spoor van “Big in Japan”. Pak Boeroeng kan opgelucht adem halen.
Pak Pierre
P.S. (off topic): Ik heb niet 6 jaar HM’s wapenrok gedragen, maar op de kop af 7 jaar, 2 maanden en 28 dagen, inclusief de tijd als dienstplichtige, voordat ik het licht zag en aangelokt door gratis studiefaciliteiten, premie en heldendom een dikke handtekening zette onder een KVV contract en daarna nog eentje (KVV = Kort Verband Vrijwilliger oftewel “premiehengst”, voorloper van de hedendaagse BBT = Beroeps Bepaalde Tijd).
Pak P.
De 1e voorzitter van Vitesse in 1892 was de Indische jongen Frans Dezentjé, geboren in 1874, overleden in 1900 te Solo
In die eerste paar jaren waren er 5 neven Dezentjé speler
http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_spelers_van_Vitesse#D
http://nl.wikipedia.org/wiki/Mike_Havenaar
Het shirtje is een hulde aan Mike Havenaar, van Nederlandse ouders, opgegroeid in Japan en het hele gezin heeft nu de Japanse nationaliteit. Hij speelt in het nationale Japanse voetbalteam en is dus beroemd in Japan:
“big in Japan” .
Als ik het shirtje moest ontwerpen zou ik zeker niet de Japanse legervlag als basismotief nemen. Ook niet de huidige staatsvlag. Idd om emoties te voorkomen. Daarom is het shirtje smakeloos.
De rood-witte kleuren zijn niet gebruikt, en dat is voor mij reden om te brommen “ze doen maar”… “moet kunnen” .
Hoeveel mensen zullen dit shirtje op straat gebruiken ? Best wel weinig.
Er is een verschil met “niet eens zijn” en “je ergeren” en “met geemotioneerd zijn” door dit shirt. Voor mensen onder de 70 denk ik bij dit laatste, meestal… Kom nou, relativeer dat nou eens.
Voor ouderen die concrete herinneringen hebben aan die legervlag ligt het anders . De meesten van hen — 99 %– kunnen het prima wegleggen.
Soedah… lah maar.
Een enkeling zal even opschrikken bij dit shirtje, maar ook die zal het toch wel uit de gedachten kunnen zetten.
Ik ga er vanuit dat die enkeling misschien nooit dit shirtje tegen zal komen op straat En als ze die zien op een Indische site, zoals deze, dan kiezen ze voor een tegenkomen van dat oorlogsverleden.
En wie die keuze maakt, hoef ik niet in bescherming te nemen.
Daarom: ‘moet kunnen’
citaat: “Voor ouderen die concrete herinneringen hebben aan die legervlag ligt het anders . De meesten van hen — 99 %– kunnen het prima wegleggen. Soedah… lah maar.”
Dat geldt voor mij ook. Maar ik zie bij dit soort zaken in de media ook nog tegengestelde reacties. Er zijn ook nog mensen die dat soort gevoelens hebben bij de Indonesische vlag. Dat zijn hun gevoelens, en die respecteer ik ook, zonder hierover in debat te gaan. Was het overigens geen marinevlag?
Zie ook dit artikel uit 2009
http://historiek.net/woii/stichting-ontstemd-over-gebruik-japanse-oorlogsvlag-2318
Volgens sommige schrijvers moet zo’n shirt best kunnen, alhoewel het Japanse zonneteken in spiegelbeeld is afgedrukt en de letters in Japanse opdruk moeilijk te lezen zijn, want we moeten niet altijd naar het verleden kijken en we moeten niet zoveel drukte maken.
Als dat zo is waarom maakt ViteSSe niet een sshirt met de mooie duitsse oorlogssvlag uit de WO2 met de Sswastika in het midden met de opdruk “Wir haben es nicht gewusst”. Ik herinner me deze sierlijke vlag bij U-booten die zoveel geallieerde schepen naar de bodem brachten. Dat moet toch ook kunnen. Dus niet.
Wat ik hiermee wil zeggen dat de perceptie van WO2 in Nederland tov de Duitsers iets anders is als de Jappen. Bij dat laatste mag alles (de ver van mijn bedshow) maar bij dat eerste kan helemaal niets, zelfs niet een grap over de buitenechtelijke kinderen van Prins der Nederlanden Bernard. Behalve natuurlijk als Ronald Koeman in 1988 zijn kont afveegt met de Duitse vlag. Dat kon toen wel want de fiets van de opa van Ronald was door de Duitsers in de oorlog geconfisceerd. Er wordt dus weer met twee maten gemeten, de Duitse maat en de Jappenmaat.
Schrijvers die deze actie van ViteSSe stilzwijgend goedkeuren moeten natuurlijk niet gaan zeuren als Indo’s weer bij Indonesie worden geteld of dat de geschiedenis van Ned. Indie nog steeds niet wordt verteld. Nederlanders hebben wat dat betreft een Zeer Korte Termijn geheugen (zie ook het gedicht over de Waffen-SS wat het comitee op 4 Mei wilde laten voordragen, stel je voor.
Apropos ik heb ook een wel erg scherpe reactie op de website van Vitesse geschreven maar die is blijkbaar niet geplaatst daar ik over het pisgele shirt van ViteSSe praatte. Die Gelderse boeren toch. En ik vraag me af of Vitesse ueberhaupt weet wat de Japanse vlag is.
We hebben het, dacht ik over gevoelige symbolen/tekens-gedichten van de toen zijnde tegenpartij .Toen lieten we ons ook niet onbetuigd in prenten ,gedichten en liedjes bv. ”Wat doen we met de Keizer v Japan,”
Mag/kan dit of rust er taboe op,hier of in ’t land van de toenmalige vij.
Ik meen me te herinneren,dat in Wageningen een persoon verwijderd werd inz. tekst Papoea oid.
In ’t museum BB,was in de goeie ouwe tijd nog een SS-embleem met veel heisa uit een vitrine gelicht ,Japans kan weer wel.!
Allemaal so moeilijk dise. Kura !
Dit is een fanshirt van de voetbalclub Vitesse. Daar speelt de speler Mike Havenaar. Zoon van Nederlandse ouders die verhuisd zijn naar Japan, waar Mike geboren en opgevoegd is. Hij spreekt Nederlandse, maar is verder een echte Japanner. Zelfs zijn uiterlijk heeft wat weg van een Japanner.
ik kan me ook, zoals Boeroeng niet druk maken om een t-shirt, big in japan..we hoeven er nix achter te zoeken en we moeten ook maar niet steeds naar het verleden kijken als er iemand toevallig helemaal vol is van het huidige japan..en ja ook ik heb een dotje oranje-shirts bemachtigd, via het kopen van wat kratten(25) heineken bier, die strax met de Ek heerlijk ijskoud wordt gedronken…moet ik nu ook gaan denken dat ik het maar niet moet aantrekken, omdat nederland vroeger….ach laten we daar mee uitscheiden zeg…mocht Nederland uitgeschakeld worden en Duitsland gaat door, dan ben ik bijna zeker voor de duitsers en waarom…? Omdat ze erg goed voetbal tonen en net als Nederland hele goede (getinte duitse) voetballers hebben, dus hier denken wij ook niet direct aan de ss of nazi…Dankzij van Gaal en Arjan Robben is bijna half nederland voor Bayeren Munchen…vooral strax de finale CL…of zijn er die voor Chelsea zijn, dat Russisch bezit is..pff zo kunnen we lekker doorgaan…LOL
Ach ja. citaat: “Het zijn de dagen dat de doden van de tweede wereld oorlog worden herdacht. Zowel zij die hier in europa stierven als zij in Azië.” Daar heb ik rond 4 mei in de Nederlandse pers overigens niets van gehoord. Weten zij hier veel! In Nederland zeggen we dan: moet kunnen.
Beetje smakeloos, maar dan vooral omdat het ontwerp niet bepaald mooi is. De titel “Big in Japan” zal door de meeste (al niet mee zo jonge) jongeren doen denken aan een hit van Alphaville in 1984, en die stralen daarachter, die een beetje op de Japanse marinevlag lijken (de echte vlag heeft vier stralen meer) verwarmen misschien niet echt, maar veel kou zullen ze ook niet brengen. Ook nu nog is die marinevlag in gebruik. Dit bijvoorbeeld in tegenstelling tot de runen-schrijfwijze van de SS. Tenslotte: stel dat hier de gewone Japanse vlag was gebruikt (rode bol op wit vlak), hadden we dan ook deze vraag gesteld? Ik betwijfel het.
Persoonlijk kan ik me er niet zo druk over maken… ze doen maar.
Dit shirt zeker zal ik nooit aantrekken, maar ik heb een oranje t-shirt die ik als onderhemd gebruik.. ik zit nu al met de vraag of ik dat moet aantrekken voor de tv tijdens een voetbalwedstrijd van Nederland in Oekraine. Ik heb mijn t- shirts het liefst zonder opdruk.
Ik bedoel maar.
Ik vind het wel interessant wat andere I4E-lezers denken.
Moet kunnen. Smakeloos . Sfeerverhogend.
cit.Wij leven in Arnhem(2012) met o.a.ex.Knil-soldaten in Bronbeek ,Indische nazaten etc. ….
Ook in Bronbeek kan het.! De ”Vlag” ,de Japanse verovering van toen Ned.Indië uit gebeeld in pure Japanse propaganda foto’s en schilderijen. Dus onze lijken -onze gevangenen -onze vernietigde ..-onze overgave onder de noemer vijandelijke …. ,sfeerverhogend en het moet kunnen.
Een beetje smakeloos vind ik toch wel,dat de Japanse oorlogsverklaring aan Nederland een maand later dan aan de Amerikanen en Engelsen,die kregen geen voorkeurs behandeling maar de echte bommen toegestuurd.
Sfeerverhogend vind ik ook de executies op Tarakan dmv.varkensmanden inh. krijgsgevangenen in zee verzopen. Sorry,dat stond er niet bij,ook niet de zinloze moorden op de in zee gedreven Nederlanders en Ned.geestelijken te Balikpapan en Kei waarbij de inheemse ingezetenen mochten toekijken.
’t Moet kunnen, volgens de kenners ”sfeerverhogend” voor mij SMAKELOOS.
grapje moet kunnen/ over holland of inda pinda, bestaan ook grapjes
naqtuurlijk niet speciaal adresseren aan personen war van je weet dat het gemeen is, een grap is grappig , als ie grappig is, en laat ik eerlijk zijn ik rij in een auto van een duits merk , maar made in NIPPON en ik vindt de HONDA en suzuki als motorfiets beslist erg goed. maar een geintje kan best