Indisch in Beeld


Bantengjacht 16 AUG 1932 Gandrungmangun – niet voor de eerste generatie of tweede generatie Indos. Met donker pak en hoed mijn Oom Michel, overleden in Japans camp te Cimahi op 69 jarige leeftijd. Met wit pak en hoed de broodjager Kaltofen, die mijn vader’s leven redde van een banteng aanval. Hij overleed in het Indonesische kamp Bodjong aan dysentery. Voor de witte hond Kancil die tenslotte door een panter is opgegeten. Uit woede vroeg mijn vader een zekere Mehlbaum (broodjager) om elke panter in die buurt weg te schieten. Voor elke staart zou hij dan 5 gulden krijgen. Eerst waren het een of twee staarten, maar het liep op tot meer dan dertig.
Toen zei mijn vader:”Hou op er blijft niets over”.

Dit bericht werd geplaatst in Indisch in Beeld. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *