De Indo-mythe heeft hoofdzakelijk met het Indisch-uiterlijk te maken. De Indo-mythe is eigenlijk het verhaal over de fictie, het verzinsel van de superioriteit van het Blanken-uiterlijk, de Blanken-gezichtskenmerken en de Blanken-huid. Oftewel, dat er nog altijd veel mensen met Indo-roots zijn, die hun Indische verschijning proberen te verdoezelen, wanneer ze in contact zijn met anderen, vooral als het Blanken zijn. Door Blanken te imiteren, door zoveel mogelijk op Blanken te lijken, waardoor ze een Nep-Blanke, een Blanda-Palsu zijn geworden, hopen ze als Blanke over te komen. Er zijn nog vele mensen met Indo-roots, die liever een Blanken-uiterlijk willen hebben, omdat zij hun eigen Indisch-uiterlijk verafschuwen. Ik hoor nog regelmatig verhalen hierover. Ik ken persoonlijk ook mensen met Indo-roots, die hun Indische roots verdoezelen of ontkennen.
indo-roots.hyves.nl Zie hier, als bovenstaande link niet werkt.
...................
Indisch4ever 
Misschien gedragen Indo’s zich blank omdat ze niet beter weten? Ik ben Indo, mijn beide ouders zijn Indo. Thuis werd ik Nederlands opgevoed omdat mijn ouders ook Nederlands opgevoed zijn door hun ouders. Ik heb mijn grootouders ook nooit Bahasa horen spreken, soms hoorde ik woorden als ‘makan’ en ‘adoeh’. Ik vermoed dat met name mijn moeders familie ook in Indië al zeer westers was en dat het met name ook door de invloed van de Nederlandse vader was. Mijn Indische oma is bijvoorbeeld opgegroeid in Nederland voor de oorlog omdat haar Molukse moeder jong was overleden. Mijn vader heeft mij ooit uitgelegd dat je in Indonesië bent wat je vader is. Dus lijkt het mij heel logisch dat veel Indo’s in de Indië ‘westers’ opgevoed zijn, omdat hun vaders meestal Nederlanders waren. Ik heb twee Nederlandse overgrootvaders en een Schotse overgrootvader. Zij zijn waarschijnlijk door oorzaak zijn van de bounty in mij. Definitie bounty: bruin van buiten wit van binnen. Ik ben indo daar kom ik altijd voor uit, maar ik ben ook Nederlander. Ik zie mezelf zelfs als 100% Nederlander, omdat ik hier geboren en opgegroeid ben. Het maakt me dan ook woedend als iemand me niet als Nederlander wilt zien omdat ik bruin ben. Kun je echt alleen Nederlander zijn als je blank bent! Wat een ouderwetse perceptie van wat het betekend om Nederlander te zijn. Ja ik ben Indo en ja ik ben Nederlander.
@Ja ik ben Indo en ja ik ben Nederlander@
Indo vanwege het gevoel? Nederlander omdat het paspoort het zegt?
Waarom zo beperkt ?
Mijn vraag! Nader uitleg
Wees blij wie je bent!! Wit of zwart of bruin het maakt toch niets uit.
Boeroeng, op 26 april 2012 om 00:06 zei:
Guacamole kan een achternaam zijn van iemand van Indische komaf
Hallo Boeroeng,
Zo kan ik hier ook iemand die heet Achmed Sahljenaaui, spreek geen woord Nederlands, heeft wel Nederlands paspoort.
Als je geboren word uit een Nederlands Indische vader kan je dus Indisch zijn. Anders ben je gewoon een Indonesiër. Het woordje Indisch word nog zelden gebruikt als ras aanwijzer.
Je kan als Guacamole in Ned-Ind geboren zijn, maar je behoorde dan wel tot een andere bevolkings groep. Daar is verder nx fouts mee. Ik krijg alleen wel een klap/schok, als een Guacamole tegen me zegt, “Ik ben Indo” maar dat is mijn idee en wie ben ik dan?.
Aan al die anderen die hier zonder kleerscheuren commentaar leveren kom ff met iets waar ik je dan als ik wil, op kan villen, geef je dus bloot!! Groetjes………. Adik…….
Sociologe Marlene de Vries heeft in haar publicatie “Indisch is een gevoel” geprobeerd duidelijk te maken dat tijdens het verloop van de generaties het indisch zijn (gevoel) niet bij iedereen dezelfde inhoud heeft en niet precies onder woorden te brengen is. M.i. vormt Iedere benadering zoals biologisch, genetisch, afkomst, maatschappelijke positie, geografisch etc. etc. daarom weer een ander puzzelstukje van het totaal waarin deze ” mens (ensoort )” elkaar intuïtief zal herkennen. Al zal men wel het stukje Azië “in de aderen’ moeten hebben. De aanduiding ‘indo’ is eigenlijk een ‘pars pro toto’.
Guacamole kan een achternaam zijn van iemand van Indische komaf.
Ook van iemand van Groningse afkomst … Waarom niet ?
Ik ken een Gronings meisje en ze heet Kromowidjojo….
hoi allen,
weetje, het maak eigenlijk nx uut waar je voor staat, blank of bruin, geef nx. Omdat we Hollands bloed hebben, hadden we vroeger ons best gedaan om Hollander te worden/zijn. Pas toen de ouwe garde Nederlanders verdwenen, AOW of senioren tehuis, en de jonge leui niet wisten dat we nederlands-Indisch (Indo dus) zijn, werden we Turken en viel alles ineens tegen. Voor mij is Indo, halfbloed, geboren in Ned-indië, Hollandse achternaam, dus een uitstervend ras, want Ned-Indië bestaat ni meer. Mijn kinderen mogen dus rustig zeggen “Ik ben van Indo afkomst” als tie maar ni zeg, “Ich bin ein Indo” haha. Want Indo zijn heeft zijn trots. Spijtig voor andere achternamen, jullie waren in minderheid, dus gingen jullie naar de meest gangbare nederzettingen, dat was dus Nederlands, want zeg nou zelf, achternaam Guacamole, kan toch nooit ni een Ned-Indische afkomst zijn? Groetjes……… Adik……… 🙂
Boeroeng, ge slaat den spijker op den kop: jij zegt (je goed recht): we spreken alleen over Indische zaken. Ik zeg: oke, maar spreek ook eens VANUIT je Indische zijn, je Indische denken en voelen over allerhande andere zaken. Boeroeng, jij bent, en ook dat geeft niks, naar binnen gericht, ik minder. En dat maakt mij niet negatief.
Wat kan die David het weer goed brengen 😉 Ik kan hier toch niet ngobrollen over punk/new wave, psychedelische sixties muziek, de wereld van de digitalisering, over de politiek van het kabinet?
Misschien over het nieuwe boek van wilders en dat het een typisch indisch boek is. Maar ook dat valt te bezien.
Wat Adik betreft. U heeft gelijk, wanneer je jezelf beschouwt als behorende tot een minderheid, dan word je ook als zodanig beschouwd en behandeld.
Eerst hadden we het te stellen met onze huidskleur want dat viel in Nederland op. Nu valt bij niemand daarvan de mond wijd open. Ik werd in Indonesie ooit door iemand — die kwa uiterlijk leek op een Indier (iemand uit India) — gevraagd naar mijn afkomst. “Are you from China?”.
Ik zei dat ik Nederlander was. “I am Dutch”.
Hij schudde zijn hoofd want hij geloofde het niet en volgens mij liep hij gepikeerd weg ook nog omdat hij waarschijnlijk dacht dat ik hem in het ootje nam.
Niet goed geinformeerde buitenstaander kan soms bepaalde verwachting hebben als ze het over een Dutchy hebben.
Zoals we ook altijd denken dat Skandinaviers altijd groot, blond zijn .
Vroeger had ik ook bepaalde ideeen over Orang Belanda, grote blanke man ( ruwe bolster blanke pit) , en toen zag ik dat er ook gekleurde Nederlanders zijn .
Donker gekleurde Nederlanders , zelfs zwarte Nederlanders.
Waarom Ed zou je niet over die zaken kunnen praten…vanuit Indisch perspectief? Als we dat zouden doen, hebben we het tenminste niet meer over ‘wat is Indisch’, ‘hoe maak je lemper’, ‘ik word gediscrimineerd’, ‘waarom is zijn neus plat en van mij niet’,
Het leven bestaat uit 10 miljard liedjes. Indo’s draaien daarvan maar drie, steeds weer, steeds weer.
Over liedjes gesproken. Als we een van Halentopic hebben dan kun je best iets zeggen over hun muziek.
Offtopic gaan naar het item indo’s in de popmuziek vinden we toch wel ontopic. Het is maar wat je zelf bijdraagt.
Op Indisch4ever hebben we nog nooit de kwestie “hoe maak ik lemper” gehad . En ook niet ‘waarom is mijn neus plat’, Het wordt eigenlijk tijd dat dit op de site komt.
Maar deze site is primair een site voor Indisch Nieuws, Indische kwesties, historie en andere Indischgerelateerde onderwerpen.
David Bowie is niet interessant voor deze site.
Tenzij hij met een indo jamt, tenzij hij ineens indo blijkt te zijn of acteert als Engelse offcier in een jappenkamp.
David, misschien moet je hier zelf een topic openen over waar je jezelf mee bezighoudt of over wat je interesseert
http://www.indoforum.nl/
Dat Indo’s het altijd, maar dan ook altijd dezelfde onderwerpen aan de orde stellen, geeft aan dat ze in een klein kringetje lopen Hun belangstelling, hun interessesfeer, hun ontwikkeling en hun prestaties hebben een diameter van 3 of 4 centimeter, nog niet eens.
Of heb ik het fout? Laat zien dan! Laat horen dan! Bewijs! En graag in normaal Nederlands.
David, je ziet het weer te negatief.
Lighten up. !
Ik snap ut ni meer, zie door het bos de bomen ni meer. Ik ben nie zo gefocused op Indo, Hollander of wat dies meer zei. Ben tuurlijk in nieren een Indo goblok, geef ik toe, maar zie geen reden om het tegen een politie man te zeggen, snap tie tog ni. Ik heb de fout gemaakt, lange geleden, om te inburgeren, zag ut is fout, want je blijft ” black” maar zo wat? Pas toen de turken en Marokanen het land binnen vielen, werd ik ook een stinkende Turk, helaas maar waar!! Overigens, mij word nooit gevraagd wat soort ik ben, paspoort of ID, verder nx, bij jullie? Groetjes ( ouwe topic deez) Adik
De term “Indische Nederlander” werd reeds in 1864 gebruikt voor blanke Nederlanders in de kolonie Nederlands Indë.
Het artikel “Nederlanders te Batavia” in het Amsterdamsche Handels- en Effectenblad nr 62, van zaterdag 16 januari 1864.: overgenomen van het Bataviaasch Handelsblad.
Directe link naar: Amsterdamsche Handels- en Effectenblad nr 62, zaterdag 16 januari 1864:
Klik om toegang te krijgen tot DDD_010129988.pdf
Met de zoekopdracht: “Indische Nederlander”, vind je de genoemde term op pag. 2.
ANTWOORD OP CJ Lentze, VAN: 2 november 2011 om 17:28
Beste CJ Lentze,
Maaf, saya orang berdarah campuran dari Asia Tenggara dan darah Belanda dan darah etnis lainnya, kekurangan itu. Het spijt me, dat ik mensen met gemengd bloed uit Zuidoost Azië en Nederlands bloed en bloed van andere etniciteiten, tekort heb gedaan. Het is terecht, dat je mij op mijn vingers hebt getikt. Iemand, die zich Indo voelt en feitelijk Indo is, is natuurlijk zo vrij als vrij kan zijn om zich ook Indo te noemen. Helaas moeten soms in wetenschappelijke zin, grenzen worden gesteld om iets duidelijk te krijgen. Maar laten alle mensen met gemengd bloed uit Zuidoost Azië, zich daardoor niet geremd voelen en laten zij zich vooral Indo noemen, als zij dat willen. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.
Ah, heren, Lentze en Toorop: betrapt!
Elders op het net las ik zojuist : ANTWOORDEN op reacties: Indo Mythe en Indo Roots
Wat ik nu constateer is, dat er 2 partijen zijn, elk met een eigen zienswijze.
Ik ga er van uit dat er 1 indo groep (gemeenschap) aanwezig is.
De ene partij nu, verwijt de andere dat zij geen indo is, in de juiste betekenis van het woord. Ik laat hier in het midden wat dat nu wel is.
Natuurlijk, een zekere mate aan conservatisme c.q. orthodoxie dient aanwezig te zijn om een indo-groep bij elkaar te houden. Dit heb je bij religies bijvoorbeeld heel sterk.
Zowel de personen van groep 1 en groep 2 nu, hebben m.i. gelijk.
Doch, elkaar overtuigen van elkanders gelijk lukt m.i. toch niet.
Mij rest slechts te kijken bij welke zienswijze ik mij senang voel, en dat is wat mij betreft bij de visie van C.J. Lentze: hij kijkt over muurtjes heen en probeert daardoor zijn horizon te verbreden.
Daarvan heeft hij elders op het net ook blijk gegeven.
Al verwijt men mij dat ik een nep-hollander ben, of al helemaal niet-indisch of indo, ik heb daar geen problemen mee, noch slaap ik er minder door.
Ik weet wie ik ben en ik spreek niet met een rollende “r” 😉
Een beetje indo vindt zijn weg wel, en al zwervend verwerft hij ook wel.
En ik weet niet hoe, hij zal altijd gelijkgestemde personen op zijn pad ontmoeten.
Wellicht vormt hij samen met hen een andere, nieuwe virtuele of denkbeeldige groep, met een indisch (indo) ondertoon.
Ed, mijn devies is 100 mensen, 100 meningen. Ik vind het een mooi compliment dat je hierboven schrijft, ik dank je wel; maar het liefst reken ik me niet tot een partij of een groep, of de groep in kwestie nu los of hecht is.
Ik hoop het in de toekomst ook met jou even vaak oneens als eens te zijn.
Het is duidelijk dat de Nederlander historisch gezien etnisch, genetisch en cultureel uit een mengvolkje ( gado-gado) bestaat. Maar toch is er iets waar we een echte Nederlander uit kunnen herkennen.
“Typisch Nederlands:
Er is lang gezocht naar wat Nederland typisch Nederland maakt. Vaak worden genoemd: vrijheid van meningsuiting en levensovertuiging, individuele zelfbeschikking, solidariteit, actief burgerschap en respect voor wetten en democratie. Maar dat is niet uniek voor Nederland, dat geldt ook voor andere landen. Wat wel uniek is, is de taal. Dat is dan ook ‘het cement’ van de samenleving. Veel andere manieren en gewoontes die we typisch Nederlands vinden zijn gekoppeld aan de omgeving en die veranderen continu.
“Nieuwe Nederlanders:
In 2009 is er onderzoek gedaan naar wat zo’n 2000 migranten in Nederland typerende eigenschappen van de Nederlanders vinden. De nieuwe Nederlanders waren het opmerkelijk met elkaar eens. ‘De’ Nederlander is ongastvrij, heeft nauwelijks ontzag voor autoriteit, praat ongegeneerd over seks en heeft aan een half woord nooit genoeg: we zeggen liefst alles recht in elkaars gezicht. ( Uit Infoblok De Nederlandse identiteit. Wat is typisch Nederlands?)
Zou de nep-nederlander zich hiermee dan gevleid voelen?
Beste P. Lemon,
Zoals is gezegd, de Nederlander, met nadruk op de, bestaat niet meer. Is aan de geënquêteerden duidelijk gemaakt om welke Nederlanders het ging in de enquête, zoals: Angolese Nederlanders, Zuid Afrikaanse Nederlanders, Surinaamse Nederlanders, Argentijnse Nederlanders, Braziliaanse Nederlanders, Italiaanse Nederlanders, Spaanse Nederlanders, Turkse Nederlanders, Marokkaanse Nederlanders, Indonesische Nederlanders, Indische Nederlanders, Indo Nederlanders of Blanke [autochtone] Nederlanders. Als in de enquête, geen indeling is gemaakt naar groepen van Nederlanders, zoals hiervoor is aangegeven, is de enquête onduidelijk voor mij, is de enquête voor mij nietszeggend. Het zou voor mij duidelijker zijn geweest als aan de geënquêteerden werd gezegd, dat om een voorbeeld te noemen, om Blanke [autochtone] Nederlanders ging, het is maar een voorbeeld, het zou dus om elke hiervoor genoemde groepering kunnen gaan. Ik voel mij als Indo Nederlander, in ieder geval niet aangesproken door de uitkomst van de enquête.
Heer Toorop,
Weet het natuurlijk niet zeker, maar vermoedelijk zijn de ondervraagde migranten in het dagelijkse leven al langer geconfronteerd met die genoemde verschillende soorten nederlanders en naar ik moet aannemen niet alleen de witte maar ook met de zgn nazaten van en/of vernederlandse niet- en westerse allochtonen. Ze zullen bij de vraag ws zelf de bedoelde categorieën wel of niet eruit filteren. De jonge asielzoeker Mauro is een mooi voorbeeld van een vernederlandse niet-westerse allochtoon. Die jongen drukt zich uit in de nederlandse taal en zal die typerende nederlandse eigenschappen naar verwachting zich ook eigen hebben gemaakt. Voor een verse/nieuwe immigrant uit Angola kan Mauro als een typische Nederlander doorgaan. Maar zal een witte Roemeen als die een tijdje met Mauro is omgegaan hem wel of niet als een Nederlander zien? Moraal …een nederlander kun je van geboorte (fysiek) zijn , maar ben je dan alleen herkenbaar voor vreemden en soortgenoten door dat typische culturele sausje waar je in de loop van de tijd niet aan kunt ontkomen. Tenzij je er innerlijk tegen (blijft) verzetten of er bewust tegen afzet cq beschimpt zoals bv helaas de nederlanders van arabische afkomst doen. Een groep 3e generatie indische of indo nederlanders is niet voor niets met een inhaalslag bezig om het restje onderscheid nog te bewaren en te cultiveren.
Boeroeng,
Laat ik beginnen met te zeggen, dat ik jouw gedachtegoed respecteer, dat ik jouw denken dat ik in mijn opvatting over het Indo-zijn ben doorgeschoten, respecteer. Ik vind het ook mooi en geweldig, dat jij als het erop aankomt, zegt dat je “Indisch” bent. Was het maar waar, dat de Indo’s een ras waren, dan was een en ander anders verlopen in de geschiedenis.
Belanda komt van het woord “blanke”, toch? Als Indo’s onder elkaar over Blanken praten, gebruiken ze het woord Belanda, toch? Blanken zijn Blanken, daar is niets mis mee. Ik ben van gemengd bloed, ik ben Indo en daar is ook niets mis mee.
Voor 1945 [voor de 2de wereldoorlog] werd Europa voor 99% bevolkt door Blanken. Om enig onderscheid te maken, gaven de Blanken aan waar ze vandaan kwamen. Een Blanke uit Nederland, noemde zich dus Nederlander. Na 1945 [na de 2de Wereldoorlog] , zijn veel mensen met een gekleurd uiterlijk vanuit de [nu voormalige] Koloniën uit Oost en West naar Nederland verhuisd. Die zijn, vanwege hun bezit van een Nederlands paspoort ook Nederlander. In Nederland wonen nu dus zowel gekleurde als blanke Nederlanders. Ik heb daarom de aanduiding Nederlander verbonden aan het bezit van het Nederlands paspoort. Iemand, die geen Nederlands paspoort heeft, is dus volgens mijn opvatting geen Nederlander.
Nu komt, waar het mij omgaat. Als een blanke Nederlander op TV, in de krant of in een gesprek, zich wil onderscheiden van een gekleurd iemand, [die ook Nederlander is], dan zegt hij/zij: “Ik ben Nederlander”,alsof die ander geen Nederlander is. Alsof de titel “Nederlander” alleen is voorbehouden aan Blanken. Dit stoort mij enorm! Voor mij is dus het Nederlander-zijn, een recht voor alle Nederlanders, zowel zwarte, bruine, gele en witte Nederlanders. Misschien geeft het jou, Boeroeng wat meer rust als ik onderscheid maak in: Blanke-Nederlanders, Gekleurde-Nederlanders, Indische- Nederlanders en Indo-Nederlanders.
Indisch is in mijn optiek niet zo blankachtig, als jij doet vermoeden, want door Nederlandse antropologen wordt onderscheid gemaakt tussen het woord “Indo” en het woord “Indisch”. Allen die voorouders hebben uit de voormalige kolonie Nederlands Indië -dus voor de overdracht op 27 december 1949 van Nederland van de soevereiniteit aan [destijds nog de Verenigde Staten van] Indonesië, aan Indonesia- zoals: Totoks [volbloed Europeanen], Chinezen, Indonesiërs, Molukkers, Negers, Hindoes, Indo’s, et cetera, zijn “Indisch”. Alleen mensen van gemengd bloed, die voorouders hebben uit het de voormalige kolonie Nederlands Indië, waarvan in principe de mannelijke lijn Europees en vrouwelijke Maleis is, kunnen zich ook Indo [een verkorting van de officiële benaming Indo-Europeaan] noemen. Als Indo, zoals jij, Boeroeng dat zegt, een bijnaam is, dan moeten wij terug naar de officiële benaming Indo-Europeaan. Maar dat past niet in onze huidige tijd, dus de verkorting tot Indo, is wat mij betreft een goede aanduiding voor mensen van gemengd bloed, met roots uit de Gordel van smaragd.
Een kind dat thans wordt geboren uit een Hollandse vader en een Maleise moeder, zou zich nu eigenlijk geen Indo kunnen noemen. De Indo heeft een unieke verbijzonderde status gekregen in de antropologische orde. Daar kun je als Indo wellicht trots op zijn! Desalniettemin kan iemand, ondanks de antropologische indeling zich toch Indo voelen en zich thuisvoelen in een Indo-sfeer! Wieteke van Dort en Willem Nijholt noemen zich terecht Indisch en jij dus ook. Maar als je oudere of een van je ouders, Indo is, zou jij je volgens de antropologische indeling, net als ik, ook Indo kunnen noemen. Je zult het wel kunnen raden, dat ik de antropologische indeling, een goede indeling vind. Als slot van deze alinea: Om het woord Nederlander alleen maar voor Blanken te reserveren, stuit mij zwaar tegen de borst, dan ben je mijns inziens terug in de tijd, in de Koloniale tijd wel te verstaan. Dus Blanke-Nederlander vind ik een goede naamgeving in deze tijd, in onze huidige samenleving..
Over het aanpassen aan de huidige dominante meerderheidscultuur in Nederland en vroeger in Indië het aanpassen aan de dominante minderheidscultuur het volgende.
De Nederlandse samenleving bestaat inmiddels uit vele etnische groepen met een eigen identiteit en daar is de identiteit van de autochtone blanke Nederlanders een van. Als wij alle groepen als cirkels voorstellen, zou uit het snijpunt van deze cirkels wellicht het “Nederland-gevoel” kunnen komen, meer ook niet, want er kan geen lijstje met kenmerken worden gemaakt waaruit blijkt wat de Nederlandse identiteit, wat en wie de Nederlander, met de nadruk op de, is. Wel kan worden gezegd dat alle inwoners van Nederland zich thuis voelen in Nederland. Nederland is een multiculturele samenleving geworden, een samenleving waar mensen met verschillende culturele achtergronden naast en met elkaar leven. De Nederlander, met nadruk op de, bestaat dus niet meer, wel Nederlanders [in vele kleuren en maten en etnische achtergronden]. Een Blanke-Nederlander kan zich dus niet meer het alleenrecht aanmatigen van het Nederlander-zijn. Alle inwoners van Nederland met een Nederlands paspoort en hun kinderen kunnen zich Nederlander noemen. Maar ik vind dat ouders, vanuit hun etniciteit, wel wat in het rugzakje van hun kinderen kunnen meegeven, zonder de andere etniciteiten daarbij tekort te doen en zonder je eigen etniciteit en culturele identiteit te verdoezelen. Nederlands Indië bestaat helaas niet meer, maar Indo’s nog wel. Nederlands Indië is helaas dood, leve Nederland, leve de Indo!
Nou Ruud… je bent net iets teveel gefixeerd op ras.
Je hebt het steeds over “blanke” . Terwijl je ook het meer gebruikte woord “Nederlander” kan gebruiken.
Ouderen en jongeren van Indische afkomst in Nederland richten zich op Nederland, identificeren zich met Nederlanders. Logisch… want het zijn ook Nederlanders.
En dat is wat anders dan perse een blank mens willen zijn.
Hoe meer tijd verstrijkt na de grote exodus hoe meer men verhollandst, hoe meer jongeren opgroeien en niet beter weten dan ‘ik ben Nederlands’ .
Zeker…. mag je aanstippen dat tradtioneel Indische mensen de donkere afkomst van zichzelf neigen weg te dringen.
En natuurlijk is dat nog steeds zo, maar met dit verschil, dat het nu in de diaspora een kwestie is van aanpassen aan de dominante meerderheidscultuur en vroeger in Indië was het aanpassen aan de dominante minderheidscultuur.
Maar zoals jij dat benoemt is dat een vleugje te ver doorgeschoten.
Indo is een bijnaam en ik gebruik het niet als omschrijving van een culturele identiteit.
Ik zeg altijd Indisch en daar hoort voor mij bij ‘Nederlands’ .
Niet op de 3e plaats, maar naargelang de context zeg ik ‘Nederlands’ op de 1e plaats.
En het is een tikkeltje beledigend dat jij dat ‘nep’ noemt
Naargelang een andere context zeg ik “ik ben Indisch” .
Maar ook dat vind je teveel blankachtig .
Wat is de magie van het woord “indo” .?
Is dat een duidelijke distantie van ‘nederlandszijn’ en meer suggererend van ‘indonesischzijn’?
Ik ben helemaal niet zoveel ‘indonesisch’ . Het is een van mijn afkomsten, maar als ik het benadrukken wil, dan zeg ik ‘Indisch’.
Sigeblek,
Ik houd het op Palsu, want:
Sombong = arrogant, verwaand
Tingkah = nukkig, grillig
Palsu = vals in de zin van niet zuiver,namaak, nep
Beste CJ Lentze,
Er staat niet ‘allochtone minderheden’ maar “ieder ander allochtone mindere” Lees zijn tekst er maar goed op na. Als je wilt weten waar ik die negatieve stereotypen heb opgevist, kun net als ik gaan Googlen en gewoon de kranten lezen. Over schrijvers gesproken: Ik heb het over blanke schrijvers en niet over bruine Indo schrijvers, zoals Marion Bloem.
Ik heb het over de Overheid, die de nieuwe allochtonen hun zin geven en niet over de Marokkaan, die voor mijn deur staat. Mijn Centrale Verwarmingsmonteur is Marokkaan en als hij langskomt, dan drinken wij gezellig een bakkie koffie en blijft hij langer, omdat wij weer veel aan elkaar te vertellen hebben.
Indo’s zijn zowel blank als bruin. Maar veelal willen ze van het bruinzijn niets weten en concentreren zij zich alleen op het witzijn. De Indo Palsu ontwijkt het bruine gedeelte in hem/haar of in het extreme ontkent in sommige gevallen de Indo zijn bruine gedeelte.
Ruud ,
mss kan je een andere naam geven , een Indo Sombong , of Banjak Tingkah.
Palsu kan kan ook 2 betekenissen hebben , een valse Indo (djahat) of die zijn afkomst “verloochent”
Reactie op de commentaren van Peter van den Broek
Je kunt wel aan begrijpend lezen doen, maar als je zinnen overslaat, haal je een samenhangend geheel uit zijn verband, dan mis je de clou.
Voor de zin:… “Als er al over karaktereigenschappen van Indo’s wordt gesproken, zijn die veelal negatief gekleurd…. gaan twee essentiële zinnen vooraf, deze zijn:… Wat zijn Indo-stereotypen? Waar komen ze vandaan en hoe blijven ze bestaan? Door de pers en schrijvers van romans, worden Indo’s nog altijd op basis van hun uiterlijk, gelaatstrekken, huidskleur en gestalte als Oosterling afgeschilderd, maar nooit op basis van hun karakter, traditie of cultuur….
De vermeende denkfout die Peter van den Broek bij mij denkt te vinden, moet hij daarom zoeken bij de pers en blanke schrijvers van romans en hen daarvoor aanklagen als hij daar behoefte aan heeft. Ik stel Peter van den Broek voor zin voor zin te lezen en niet middenin een alinea te beginnen. Ik wijs lezers van mijn artikel er slechts op, hoe door pers en blanke schrijvers van romans, Indo’s op een negatieve manier in beeld worden gebracht. Dat je daar alert op zijn en dat deze negatieve beeldvorming ook negatief van invloed kan zijn op mensen.
De tweede denkfout, die Peter van den Broek bij mij denkt te vinden, moet hij daarom eveneens bij de pers en blanke schrijvers van romans zoeken en hen daarvoor aanklagen, als hij daar behoefte aan heeft. Want zijn tweede aanmerking die begint met:… Een andere storende denkfout is …..”Zij compenseert haar minderwaardigheidsgevoel, door zich bescheiden op te stellen”…. Hoort nog steeds in het blokje van wat de pers en blanke schrijvers van romans ervan maken.
Ook hier geef ik slechts aan wat pers en blanke schrijvers zeggen en schrijven, dat zijn mijn woorden dus niet. En dat wat die genoemde anderen denken en zeggen en schrijven, faliekant fout is, laat zich raden; dat is ook mijn mening. Mijn boodschap is nu ook, lees mijn artikel niet hap snap en fragmentarisch, maar zorgvuldig, zodat er geen misverstanden over kunnen ontstaan.
Over het instandhouden van de Indo-mythe en veranderen het volgende. De Indo-mythe wordt in stand gehouden door mensen met Indo-roots, die denken beter af te zijn door te doen alsof zij Blanken zijn; ze zijn dan een Nep Blanke of Blanda Palsu. Deze Belanda Palsu zijn bang dat ze niet voor vol worden aangezien, als zij als Indo door het leven moeten gaan.
Veranderen, moet je altijd zelf doen, maar dat is een van de moeilijkste dingen voor een mens. Daarom kan je de verantwoordelijkheid voor verandering nooit van de ander overnemen. Je kunt wel proberen, de ander daarbij te helpen en te begeleiden. Ik doe dat door wanneer ik een Belanda-Palsu tegenkom, met hem of haar in gesprek te raken en over het Indo-zijn te praten. Het is maatwerk, het is mensenwerk. Helpen en begeleiden, doe je vanuit je eigen ervaring en de ervaring van de ander. Daar is geen receptenboek voor, zoals Peter van den Broek denkt dat die er zou moeten zijn.
Mogelijke opties zijn: Over de Indo-mythe lezingen en/of workshops te houden, maar daar verwacht ik niet veel van. Een Malieveld vol Indo’s, die scanderen: Indo!, Indo!!, Indo!!!, is een droom. Een speelfilm met als titel: “The Indo-mythe” met Halle Berry of Beyonce in de hoofdrol, zou geweldig indruk kunnen maken en de onovertroffen klassieker “Gone with the wind” kunnen kraken.
Één mythe ontkrachten is al moeilijk, dat blijkt uit de vele reacties. Om als een Don Quichotte alle mythes, die op het internet worden aangeboden te lijf te gaan, zoals Peter van den Broek dat voorstelt lijkt mij een ondoenlijke zaak. Peter van den Broek hoeft ook niet bang te zijn voor de partijpolitiek van de PVV, want wie sterk is en sterk in zijn schoenen staat, kan elke aanval weerstaan en de vijand uitschakelen. Dat doet Geert Wilders [ook een vent met Indo-roots] evenzo, wat je ook van zijn uitspraken mag denken.
Met mijn artikel met als titel Indo-mythe en Indo-roots, heb ik willen aangeven, dat er een Indo-mythe bestaat. Dat wil zeggen dat er nog altijd vele mensen met Indo-roots zijn, die hun Indische verschijning proberen te verdoezelen, wanneer ze in contact zijn met anderen, vooral als het Blanken zijn. Door Blanken te imiteren, door zoveel mogelijk op Blanken te lijken, waardoor ze een Nep-Blanke, een Blanda-Palsu zijn geworden, hopen ze als Blanke over te komen.
Peter van den Broek ergert zich eraan, dat ik Bo Keller een tik heb uitgedeeld. Maar hij heeft de passage uit de reactie van B K, dat B K mijn artikel in de selokan wil gooien overgeslagen: Iets overslaan is iets wat P vd B wel meer doet. P vd B had zich ook kunnen ergeren aan de uitspraak van B K.
Mijn bedoeling is, met het schrijven van mijn artikel met als titel Indo-mythe en Indo-roots, dat er Nep-Blanken / Belanda’s Palsu zijn, die de Indo-mythe, in stand houden, door de fictie, het verzinsel van de superioriteit van het Blanken-uiterlijk, de Blanken-gezichtskenmerken en de Blanken-huid in stand te houden. Oftewel, dat er nog altijd veel mensen met Indo-roots zijn, die hun Indische verschijning proberen te verdoezelen, wanneer ze in contact zijn met anderen, vooral als het Blanken zijn. Bovendien wordt de fictie ook gevoed, doordat de pers en blanke schrijvers van romans, die Indo’s als negatieve personages neerzetten.
Het medicijn om de Indo-mythe te ontkrachten, waar Peter van den Broek naar op zoek is, heb ik gegeven. Dat is om Nep-Blanken / Belanda’s Palsu erop te wijzen, dat niet het uiterlijk, maar het innerlijk van wezenlijk belang is. Dat is, dat de Indo die zichzelf vanuit zijn diepste zijn, accepteert, respecteert en waardeert om wie en wat hij/zij is en hoe hij/zij eruit ziet. Hij/zij, die zijn/haar omgeving uitdaagt zich naar zijn/haar idee om te vormen, die wint. En dat andere Indo’s, die reeds zover zijn hun mede Indo’s, die nog als Nep-Blanken / Belanda’s Palsu door het leven gaan, hierop te wijzen.
Peter van den Broek, vraagt zich af wat er mis met zijn uiterlijk. Hoewel ik hem nog nooit heb gezien en niet weet hoe hij eruit ziet, kan ik alleen maar zeggen, dat er niets mis is met zijn uiterlijk, behalve als hij het zelf vindt. Maar ook hier verwijs ik P vd B naar wat pers en blanke schrijvers ervan maken. Die beschrijven Indo’s op basis van hun uiterlijk en dichten Indo’s negatieve eigenschappen toe. Misschien moet P vd B een andere leesbril opzetten als hij een document van mij leest.
Mijn verhaal met als titel Indo-mythe en Indo-roots is via de website van Gabriële van Doorn ook door een meneer met de naam Peter van den Broek gelezen. Ik weet niet of de Peter van den Broek aan wie deze reactie is gericht, dezelfde is als de Peter van den Broek uit de rubriek van Gabriële van Doorn. Die Peter van den Broek heeft net als deze Peter van den Broek, daar op basis van verkeerde aannames, mij onderuit willen halen. Mijn reacties op zijn commentaar, zijn te lezen op de website van Gabriële van Doorn. Zie:
gabrielevandoorn.wordpress.com/2011/…/indo-mythe-en-indo-roots/
Peter van den Broek haalt op een gegeven moment het begrip: “andere allochtone mindere” uit zijn hoge hoed. Voor mij is een allochtoon geen mindere en er is niets mis mee om allochtoon te zijn, net als er niets mis mee is met het uiterlijk van P vd B. Een allochtoon is iemand die is geboren in een ander land dan Nederland of die buitenlandse ouders heeft. Koningin Beatrix en prinses Maxima zijn ook allochtoon. In die zin zouden Indo’s, die in Nederlands Indië zijn geboren ook allochtoon genoemd kunnen genoemd kunnen worden, zoals mensen uit het voormalige West Indië ook allochtoon worden genoemd. Wij vinden het bijna normaal dat allochtonen, anders dan Indo’s publiekelijk zeggen wat ze willen en niet willen, en dat daar door de Overheid gehoor aan wordt gegeven. Hadden de Indo’s dat maar ook gedaan, toen ze massaal naar Nederland gingen verhuizen, dan had de Nederlandse overheid met wensen van de Indo’s rekening gehouden. Dan was de overheid net zo bang geweest, zoals ze nu ook bang zijn voor de allochtonen, die nu Nederland komen bevolken en in alles hun zin krijgen.
Peter van den Broek vindt het een “betreurenswaardige opmerking” dat je teruggrijpt op je prioriteit als etniciteit. Als iemand uit Friesland, uit Limburg, uit Beieren, uit Toscane, uit Wales, zegt dat hij trots is op zijn etniciteit, dan vinden Indo’s dat gewoon, maar als een Indo publiekelijk in een gezelschap van vooral Blanken zou zeggen dat hij trots is op zijn etniciteit, dan zouden vele Indo’s zich daar ongemakkelijk bij voelen, is mijn inschatting. Iedereen is vrij om te zeggen wat hij/zij over zichzelf wil vertellen, ook als iemand zo zwart is als roet of zo bruin als chocola en zegt dat hij/zij Blanke is, zal ik dat respecteren. Ik zal ook P vd B respecteren over wat hij over zichzelf wil mededelen. Ik vind het alleen maar sterk en geweldig wanneer een Indo in het openbaar, publiekelijk in het gezelschap van anderen vooral Blanken, zegt dat hij/zij Indo is en daar trots op is. De titel “Indisch Burger”, die Peter van den Broek heeft aangenomen is heel goed, beter is “Indo Burger” en het beste is voor mij gewoon “Indo”. Indo’s zouden P vd B in zijn voorbeeld kunnen volgen. Men zou dan: “Ik ben Indisch Burger”, publiekelijk met trots in gezelschap van vooral Blanken kunnen zeggen.
Als iemand een aanmerking maakt over je Indo-uiterlijk en Indo-gedrag, dan vraag je eerst jezelf af wat heeft die ander met mijn uiterlijk en gedrag te maken. Vervolgens ga je natuurlijk verder en blijf je vanzelfsprekend niet lembèk, roerloos en met een mond vol tanden staan, zoals P vd B denkt, dat ik zou doen of denkt dat ik dat anderen zal aanraden. Neen dus,dan gaat de beuk erin, zoals P vd B dat goed heeft verwoord, dat is zonneklaar.
Ruud, Peter zei ‘allochtone minderheden’, ‘minderheid’ in percentuele zin. Dat een demografische groep, hetzij etnisch, religieus, cultureel, niet de grootste is. Een neutraal woord, zonder waarde-oordeel.
Het belangrijkste wat ik van jou zou willen weten, Ruud, is waar je al die negatieve stereotypen in de media ziet. Welke boeken, welke televisieprogramma’s? Zelf zie ik in Nederlandse mainstream-fictie vrij weinig exoten überhaupt. Weinig Indo’s, ook weinig Surinamers, Marokkanen, etc. Ja, bij de publieke omroep wel wat vaker.
Ondertussen schrijven Indische auteurs zelf, bv. Marion Bloem, al jaren over sterke Indische personages als hoofdpersoon in hun boeken. En ja, dat is tof om te lezen.
De stelling dat er Indo’s zijn die ‘op blanken willen lijken’ en ‘als blanken willen doen’ vind ik vreemd, omdat Indo’s deels blank zijn.
Niet alleen Oosters. Zo delen we toch ook het bloed, de afkomst? Tussen blanken heb ik me altijd evenveel ‘onder mijn eigen mensen’ gevoeld als tussen Indo’s (en ik ben mokkabruin!). But then again, ik heb me ook ‘onder ons’ gevoeld in etnisch heel diverse groepen, dus ik ben niet de beste om te vragen wat nu mijn bangsa is.
Als er Indo’s rondlopen die naar buiten willen ontkennen wat en wie ze zijn, laat ze maar. Zij zijn kleinzielig. Maar ik moet me bij Bo Keller aansluiten wat betreft jouw anekdote over het meisje in dat cafeetje. Die klinkt niet zo heel erg verdwaald. So what dat ze zegt ‘mijn opa is Indisch’. Blijkbaar zijn niet al haar grootouders Indisch, en dan kom je als kleinkind vaak op uitspraken als ‘ik ben half Indisch’, of ‘één vierde’. Geloof me, zo denk ik soms ook. Half Indo zeg ik dan, terwijl ik weet dat je als Indo al ‘half/half’ bent. En dan is het toch mooi, dat je haar wat hebt kunnen informeren over haar achtergrond als Indo?
Weet je welke andere mythe, die ik vaker op Indische sites heb zien langskomen, in de selokan mag? De mythe dat ‘allochtonen in alles hun zin krijgen’. Zeg dat maar aan een Marokkaan die aan de deur van een club wordt geweigerd omdat ie Marokkaan is.
De stelling dat er Indo’s zijn die ‘op blanken willen lijken’ en ‘als blanken willen doen’ vind ik vreemd, omdat Indo’s deels blank zijn.
====================================================
Ik denk dat de oudere generatie het over de Nederlands Indische verhoudingen die (gedeeltelijk) ook voortgezet werd in Nederland.
Mijn ervaring met vele 1ste Gen en 2de gen was wat Ruud hier ergens vertelde .
Je schreef zelf dat ze “deels blank zijn ” .
Dat was ook de reden of bijna de (stille) wens van toen dat ze als het kan een blanke(re) schoondochter of schoonzoon krijgen , als het kan een totok .
Anno 2011 speel dat NIET meer .
OmeSid
Wat een ellende!
Tja …. en toen?
Toen kwam er een gajah met een grote congor, sorry, SNUIT,
en die blies pardoes dit Indische verhaaltje uit
Of nog niet?
Pak Pierre
Ik heb op de site van Gabriele van Doorn – nav het artikel van Ruud Toorop een reactie gegeven.
Ook heb ik naar dit indisch4ever blog verwezen.
Ik hoop dat ik in de reactie op Ruud Toorp’s artikel mijn woorden goed heb gekozen, en dat het niet mijn bedoeling was om hem tegen de schenen te trappen.
Mocht hij dat als zodanig hebben ervaren, hiervoor mijn excuses.
Ik weet niet hoe het komt dat er hier een paar zijn die zowel op hem als op Dane Beerling in felle bewoordingen reageerden.
Dat vind ik nu ver, ver, onder de maat. Ojo lali sopo kowe.
Ik ben zeker een geintegreerde indo, maar ook een indo in evenwicht en met een gevoel van verbondenheid met indonesie, haar cultuur en vooral haar muziek.
Ik dank u.
Heren zand erover en de solokan uit.Wij lichten met z’n allen slechts een stukje vd. selendang op.Met gesprekken komen we er wel uit.Vergeet niet dat buiten de beroemde lange tenen we ook de Indonesische fijngevoeligheid ons erfdeel is. Boeroeng, bedankt voor website
Peter van de Broeke hoort allen het geraas in zijn eigen hoofd en kent geen gevoel voor humor. Het zou me niet verbazen dat hij zich op dat indoforum heeft aangemeld als Pieter Buitenkamper de salesmanager.
svp … val de argumenten aan met andere argumenten, rustig en redelijk, val niet de persoon zelf aan
@ Boeroeng: Ik zat dus op dat andere forum, wachtte op antwoord van Toorop wat op zich laat wachten en keek met een scheef oog naar wat Ruud Toorop op deze website schreef.
Het irriteerde me dat hij de Heer Bo Keller kapittelde over “begrijpend lezen” volgens jou is dat een argument maar volgens mij is het een persoonlijke aanval, het heeft niks met het betoog te maken maar veel meer met de persoon van de Heer Keller zelve en dat ik ook hoe humoristisch zo bedoeld door Ruud Toorop. . Ik vond de reactie van de Heer Bo Keller verbazingwekkend het heeft alle trekken van een Seigneur. Alhoewel ik de Heer Bo Keller slechts eenmaal in mijn leven ontmoet heb, blijft hij mij bij als een gentlemen en hij handelt dienovereenkomstig.
Ik ben van website geswitched en gebruik ik vuige argumenten van Ruud Toorop om het feilen van zijn krakkemikkerig betoog en niet de persoon van Toorop aan de kaak te stellen. Als het door Ruud Toorop persoonlijk is opgevat kan ik daarvoor alleen begrip voor hebben maar bij gebrek aan tegenbericht ga ik ervan uit dat hij het als argument opvat.
Ik blijf erbij dat als je de Indische mythe wil afbreken dan moet je niet aan de aangesprokene veranderen maar de mythe met alle argumenten aanvallen.Anders is het alsof je als Indische geen durf of moed heb voor jezelf uit te komen en niet tegen de vooroordelen wil vechten. Dit gedrag bevestigt alleen de Indische mythe.
klein foutje ergens,het is niet anoniem.maar Bo Keller
Naast hun al aanwezige ambivalente gevoelens over blank en bruin en plaats in de parallele nederlandse samenleving in het oude Indië werd de repatriant in de jaren vijftig op een enkele uitzondering na, hardhandig met de neus op de feiten gedrukt. Voor de doorsnee witte hollander waren nl de gekleurde ‘landgenoten’ gewoon buitenlanders uit indonesië afkomstig en dus gewoon indonesiërs, zonder de bijgedachte en of kennis dat juist daar de autochtone inlander sociaal gezien op de allerlaagste trede vd maatschappelijke ladder verkeerde. De betiteling, indonesiër, buitenlander, allochtoon, blauwen, bruintjes enz. viel dan rauw op ons dak en voelde aan als een ontkenning van onze nederlandse cq europese roots. Nu we door het CBS recent als westerse allochtoon in de boeken staan is gooit men helemaal olie op het vuur om daarmee te ontkennen dat de kolonie Indië gewoon nederlands grondgebied was. Dus zijn we terug bij af en statistisch ‘indonesische nederlanders’ geworden passend in het rijtje duitse, spaanse, surinaamse, turkse, marokkaanse etc nederlanders.
Maar het kind van 2 hier geboren indo nazaten verliest dan vreemd genoeg op papier de ‘indische status’ en misschien de unieke identiteit tenzij die in familieverband wordt gekoesterd, doorgegeven en als ‘ onderscheidend’ gezien. Vooral dat beetje extra pigment dat de huid gratis bronst in de zon zorgt voor jaloerse blikken. Zijn de indo roots nog ergens goed voor :).
Geachte heer Lemon,U schreef,overigens allemaal in het goede hoor! Voor de doorsnee witte hollander waren de gekleurde”landgenoten” gewoon buitenlanders uit indonesié enz…..zonder bijgedachten en of kennis enz….Dan de betiteling van …blauw ed.,viel ons Rauw op het dak.Wat moet ik dan noemen de gebeurtenissen door mij neergezet dd.23-10-’11.Waar de Bloem der Natie met schiettuig ,door deze kennisfout ondoordacht de trekker overhaald of een zwaar gewonde in een kooi opsluit.Zou het nu anders zijn na al die jaren van behoorlijke scholing, buitenlandse reizen ed. Wij hoeven ons niet te bekeren we zijn Nederlanders.al dan niet met pigment .Hr.Lemon. bedankt voor uw kabartje en vooral delaatste zin deed me goed.
Peter,
Ik zie deze pagina
http://www.indischplatform.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=173&Itemid=78
en mij lijkt dat van de 5 bestuursfuncties van het IP, exclusief de adviseur. er 4 indo-bestuursleden zijn.
Bij IHCB is dat geloof ik 3 indo van de 7 .
Het zijn geen indo-organisaties of alleen bedoeld voor mensen die diepe wortels te Indië hadden
@ sigeblek: ik doe het altijd beheerst want ik ben nooit verstoken van een zeikerig antwoord, de andere kant wordt wel kwaad maar dat is mijn bedoeling ook. Mata gelap zegt toch iets over de psychische/ziekelijke gesteldheid van iemand en toch niets over zijn gevat antwoord of is elk gevat antwoord van een Indo psychisch danwel ziekelijk.????
@gefrustreerde Indo (de naam zegt al genoeg)
Elke neger zou ook zeggen dat zijn zwarte huidskleur maar een modeverschijnsel is en niks met superioriteitsgevoel of discriminatie te maken heeft.
De “gefrusteerde Indo” heeftt het wel over hoe de WITTE man/blanke het gebruind zijn ondervindt en NIET hoe een gekleurde bvb Indische man met zijn gekleurdheid .omgaat in een post-koloniale samenleving Dat zijn wel duidelijk verschillende dingen die bovengenoemde schrijver in zijn onzin niet doorelkaar dient te halen. Dat maakt de discussie wel wat hopeloos verwarrend.
En heeft de gefrustreerde zich ooit afgevraagd waaromer zoweinig Indo’s bestuursfuncties hebben in Indische verenigingen (indisch Platform etc) of heeft de gefrustreerde dat lezenswaardig boekje “de Terugkeer” gelezen. Dat heeft niet met eenzijdig superioriteitsgevoel te maken en is natuurlijk allemaal onzin wat ik stel.
@Peter van den Broek
[quote]De “gefrusteerde Indo” heeft het wel over hoe de WITTE man/blanke het gebruind zijn ondervindt en NIET hoe een gekleurde bvb Indische man met zijn gekleurdheid omgaat in een post-koloniale samenleving [/quote]
Dat is nou precies – om resoundeffectsGabriele van Doorn te citeren – wat Ruud Toorop heeft geprobeerd: de emoties te vertalen die bij sommige mensen van zijn generatie leven.
Ruud’s medicijn is: De Indo-mythe kan worden doorbroken door een mentaliteits-metamorfose te ondergaan ten aanzien van een juiste waarde van het Indo-uiterlijk en het Indo-zijn.
Een ander verhaal is of de gekleurde indo – want ik ken er ook die blank zijn vanwege zijn huidskleur discriminatie ondervindt, of veel veren moet laten om aan een baan te komen. Of juist vanwege zijn huidskleur minder aan salaris wordt uitbetaald.
Dat zou immmers een kwalijke zaak zijn.
Een andere vraag is waarom je weinig indo’s (in tegensteling tot bvb Marokkanen) in topfuncties aantreft. Wellicht zijn die er wel, doch zij zijn dan gewoon onzichtbaar.
Edoch die vraag kan ik niet beantwoorden, daarvoor zou je een onderzoek moeten verrichten.
Zelf weet ik van het bestaan van drie landelijk (en internationaal) bekende indo’s: de filmregieur Filmer Leonard Retel Helmrich , Joop Munsterman van FC Twente, Geert wilders (indo?). Nou dat is niet mis, zou ik menen.
Voor de gemiddelde indo geldt wat mij betreft het hebben van een topfunctie geen voorwaarde voor succes, maar hoe hij optimaal gebruikt maakt van zijn kwaliteiten(cq competenties). En wanneer veel anderen (ook niet-indo’s natuurlijk) daaraan ook nog heel veel plezier beleven, dan is zijn (levens)missie geslaagd, zou ik menen.
(overigens vond ik de reactie van de gefrustreerde indo vanwege het relativisme best grappig).
p.s. het aantal Marokkanen (cq Turken) in topfucties valt wel mee.
Ik ben een voetballiefhebber, dus ik ken veel namen van Marokkkaanse topvoetballers .
Maar het neem niet weg dat zij succesvol zijn. En waarom?
Ik krijg de indruk dat zij in alle opzichten het milieu van hun ouders willen overstijgen. Dus niet dezelfde baan als hun vader, of dezelfde ideeen als hun ouders. Zij krijgen dan vaak ook het verwijt te horen dat zij dansen naar de pijpen van de Nederlanders, doen wat die Nederlanders van ze willen.
Maar OK, dat is dan weer hetzelfde liedje…
Huidskleur is een modeverschijnsel, afhankelijk van de moraal van de tijd.
Vroeger was het in Nederland chique om bleek te zijn. Dat betekende dat je niet buiten op het land werkte. In hogere kringen deed men er alles aan om een blanke huid te houden.
Tegenwoordig zijn de bleekscheten de binnenzitters. Als je bruin bent betekent dat dat je genoeg geld hebt om op vakantie te gaan naar een warm land
Het heeft niets blanke superioriteitsgevoel tov indo’s te maken. Onzin dus.
Direct reageren , de “beuk” er in kan ook bepaalde mythe versterken , dat de Indo’s soms mata gelap kunnen worden.
Niet zo sterk zoals bij den landskinderen (inlanders) maar toch mata gelap in mildere vorm.
Of de beroemde lange tenen .
Hoe dan ?
En wat kan een individu of een paar individuen doen ?
Niet veel, het zal effectiever zijn als men gaat samenwerken , in een organisatie aan sluiten.
Maar ya , hoe was het gegaan met al die Indische partijen , de Indische belangenorganisaties ?
Bingung dese.
Ik heb geprobeerd het verhaal van Ruud Toorop volgens zijn methode “begrijpend “te lezen maar ik struikel over vele storende denkfouten, die het zicht op het geheel, de Indo mythe verduistert zoals …….“Als er al over karaktereigenschappen van Indo’s wordt gesproken, zijn die veelal negatief gekleurd. Indo’s zijn voor de pers en schrijvers van romans per definitie, aantrekkelijk, erotisch en sensueel”…. Ruud Toororop verwart hierbij uiterlijke/gedrags kenmerken als aantrekkelijk, erotisch en sensueel met karaktereigenschappen van de Indo. Ik denk dat hij probeert te bewijzen dat de uiterlijke kenmerken de karaktereigenschappen beinvloeden of zoiets in die richting.
Een andere storende denkfout is …..”Zij compenseert haar minderwaardigheidsgevoel, door zich bescheiden op te stellen”………door je bescheiden op te stellen versterkt je mijns inziens je minderheidsgevoel maar Ruud Toorop heeft daarover andere ideen die nicuw licht werpen op het postkoloniale Indo-zijn, daarbij grijpt hij terug naar het bewijs in het ongerijmde, geen bewijs dus.
Ruud Toorop komt met het volgende medicijn om de Indo-mythe De Indo-mythe kan worden doorbroken door een mentaliteits-metamorfose te ondergaan ten aanzien van een juiste waarde van het Indo-uiterlijk en het Indo-zijn
Toorop valt dan in zijn eigen valkuil, op deze manier houdt hij juist de Indo-mythe in stand . Hij schrijft ook……………..”Laten wij mensen van gemengd bloed met roots uit Zuidoost Azië elkaar helpen om onszelf te herkennen, te accepteren, te respecteren en tevreden te zijn met, wat en wie we zijn en dat wij deel uitmaken van een grote groep gemengdbloedigen met een kleur en met
roots uit de Gordel van Smaragd”………………dan legt hij de verantwoordelijkheid om te veranderen bij de Indo terwijl degene die de mythe in stand houdt tekst en uitleg dient te geven, of bedoelt hij dat de Indo de mythe in stand houdt?
Op zo’n manier ben je toch alleen maar passief bezig je stelt je toch bescheiden op en geef geen blijk van zelfvertrouwen, je bent volledig in je zelf gekeerd, dat zijn toch eigenschappen, die aan de Indo toegedicht worden, maar het meest belachelijke is dat Indo’s aan dit gezelschapsspelletje ook meedoen, kijk maar naar de lijstjes wat Indo-zijn is bij bvb Indoforum.nl . Ik zie nergens dat Ruud Toorop tegen die mythes die anderen opgesteld of verzonnen hebben, daar tegen ingaan, hij geeft helemaal geen voorbeelden of hij gaat in algemeenheden tenonder en dat lijkt me toch geen leidraad voor daadkrachtig handelen
In het verlengde ligt zijn voorbeeld hoe dient te handelen als iemand aanmerkingen maakt over het Indisch uiterlijk, dan kan men zich afvragen , wat heeft die ander met mijn uiterlijk te maken………Dat laatste lijkt mij volkomen irrelevant, is een duidelijk voorbeeld van niet adequaat reageren, maar typisch Indo-mythe reageren. Toorop versterkt door dit voorbeeld de Indo- mythe: dwz niet direct, niet assertief zijn .
Er dient mijns inziens direct gereageert worden, de beuk erin want de bezopen op- of aanmerking van de ander is a) rassistisch b) discriminerend en rijp voor een aanklacht c) de ander dient zich te bemoeien met zijn eigen zaken en dan kan je ingaan op zijn tot hilariteit neigende uiterlijk.
En dan de betreurenswaardige opmerking dat je in eerste instantie een Indo ben. Dat geeft volgens mij aan ieder ander allochtone mindere het recht om op zijn of haar anderszijn voor te staan en dat dit in al zijn aspecten gerespecteerd dient te worden. Waar wil je dan nog met Nederland heen als je teruggrijpt op je prioriteit als etniciteit. Op zo’n manier hebben etniciteiten hun eigen burgemeester en vuilnisman nodig. Dan geef je de PVV argumenten te over om hun gelijk te bewijzen?
Ikzelf ben in eerste instantie een burger van dit land en wel een Indisch burger, een burger met al zijn rechten en plichten, maar ook met een eigen Indische achtergrond. Douwes Dekker heeft hetzelfde concept aan het begin van de 20ste eeuw voor Indie ontwikkelt. Op deze manier konden Indonesiers en Indischen in Indie samenwerken en komen tot een onafhankelijk Indie, dus er was ook plaats voor Indo’s . Dat werd helaas door het koloniale bestuur verboden. Het was de laatste mogelijkheid voor Indischen om voor de eeuwigheid in Indie te blijven. 30 later werden ze voor goed het land uitgeschopt.
Ben het op veel punten met je eens, maar… ik wil je er toch op wijzen dat dat lijstje ‘Indisch zijn is…’, dat, voordat het op Indoforum.nl verscheen, al een draadje had op de Indoweb Hyve, en vooral grappig bedoeld was. Ja, vind jij het niet grappig en wil je niet met dat ‘gezelschapsspelletje’ meedoen, dan hoef je dat ook niet… maar ga dan niet een hele groep mensen een gemeenschappelijke, twijfelachtige motivatie toeschrijven. Want dat is in jouw ogen toch ook wat Dhr. Toorop doet, met zijn white-washed Indo’s?
Hier nu een persoonlijk verhaal uit het verre verleden ,ruim 60 jaar terug. Met enkele Indo’s zaten we in een verweg land,in een net veroverde loopgraaf rijst te koken.Onze korporaal Frans Toorop was in nederland geweest en had het een en ander inz. Indo’s meegemaakt, want toen speelde het al. Hierbij gaf hij ons de raad,dat je in Holland als Indo een trap van een ezel moet kunnen verdragen .Bleek een goed advies te zijn tot nu toe. Helaas sneuvelde Frans bij de inkomende artillerie beschieting .Er zijn nu 3 overlevenden die dit verhaal kunnen beamen.Er sneuvelde ook een Indo-sergeant omdat de wacht alleen naar zijn kleur keek,een Indo raakte gewond daar hij teveel op de tegenstander leek [nog in leven] Een ander werd als gewonde in een krijgsgevangen kooi opgesloten van 1×1 Ja ,U raadt het al door zijn uiterlijk.Twee van m’n maten plat geschoten door eigen vliegtuigen,men herkende niet dat Indo’s in het voorterrein de eigen gewonden verzorgden in afwachting van versterking Het waren geen Blanda-Palsu
Een schokkend verhaal, maar heeft met het onderwerpvan Ruud niets te maken.
Ik ben nog niet klaar 😉
“De Indo-mythe is eigenlijk het verhaal over de fictie, het verzinsel van de superioriteit van het Blanken-uiterlijk, de Blanken-gezichtskenmerken en de Blanken-huid. Oftewel, dat er nog altijd veel mensen met Indo-roots zijn, die hun Indische verschijning proberen te verdoezelen, wanneer ze in contact zijn met anderen, vooral als het Blanken zijn.”
Deze passage probeer ik te begrijpen, maar begrijpen doe ik het ook weer niet.
Ik denk dat degenen die zware problemen hebben met hun huidskleur eerder in therapie moeten dan die problemen proberen te verklaren vanuit hun indisch zijn of een algeheel indisch minderwaardigheidscomplex.
In Azie is in bepaalde landen (Japan, Indonesie, India) het hebben van een blank tot getinte huid niet alleen een begeerd goed, maar het is ook mode.
Kijk bijvoorbeeld maar naar de Bollywoodfilms, waarvan de acteurs/actrices kwa type wel heel erg verschillen van degenen die in de arme sloppenwijken van Bombay wonen.
Wij westerlingen kunnen wel proberen hen op andere gedachten te brengen, maar dit is hetzelfde als het proberen af te houden van een blanke (totok) om wanneer de zon maar enigszins schijnt uitgebreid liggen te “bruinen”.
Dezen hebben waarschijnlijk hele andere opvattingen ten aanzien van huidskleur.
Daarnaast zijn er ook die hun haren zelfs zwart verven
Natuurlijk zijn er personen zoals, in de USA, bijvoorbeeld Michael Jackson die hun huid daarvoor zelfs bleekten of via operatieve weg hun neus verlengden. Maar ja, excessen zijn daar schering en inslag.
Dan kom je op Java ook mensen tegen die het hebben van een donkere huid associeren met een arme petani, want daar schijnt armoede een schande te zijn, of nog erger, met kotor.
De een verft zijn haar rood, de ander weer blond (mode) en de ander weer belang-bonteng.
Maar zo erg is het in Nederland toch ook weer niet?
@ Pak Pierre
Congor is inderdaad een Javaans woord. Het betekent snuit (van vee) of mond/lippen, maar dat laatste is erg grof.
Dus toch opgepikt gedurende die straatslijpersjeugd in Semarang ben ik bang.. 😉
Heel grappig ja. Zoiets als snavel,bek
Gevoelsmatig zou iemand aan een Javaans woord moeten horen dat het grof is.
Er zijn andere woorden zoals cangkem. Ik werd kwaad toen mijn vrouw dat eens in een geirriteerde bui tegen me zei
Lambé klinkt wat vriendelijker
Dan heb je woorden als badhok voor eten (door een persoon). Ongelooflijk.
CoCongor (congor) is ook een Sundanese woord .
Volgens de Sundanese Woordenboek van Coolsma was het tjotjongor.(P). P=Plat.
Ik hoorde het in mijn Betawise tijd .
Weet niet precies welke versie (Javaans-Sundanees) ik thuis of buitenhuis heb gehoord.Het is echt plat/grof.
Surya Atmadja
Ja, dat onze ouders zich in Indie moesten aanpassen aan de Nederlanders, om aan de bak te kunnen komen, is even logisch dat zij en wij (hun kinderen) zich hier in Nederland ook moesten aanpassen.
Dat verwachten wij toch ook van andere “nieuwkomers”?
Dat is overigens iets anders dan je afkomst verloochenen (of “vergeten”) – die was overigens zowel Nederlands (of anders) en Indonesisch.
Wij leggen er – begrijpelijk – de nadruk op dat we ook van niet-Nederlandse afkomst zijn. En dat heb ik dan ook nimmer ontkend.
Inderdaad zijn er die vergeten waar zij vandaan komen – bijvoorbeeld een iemand – in een sjieke Nederlandse omgeving – die vergeten is (of ontkent) dat hij in een kampung in Jakarta is geboren uit arme ouders. Maar dat zijn excessen, en daar prik je makkelijk doorheen.
Maar je legt op het nageslacht nu – 100 jaar later – een te zware claim om te eisen dat zij zich als indischen moeten gedragen en als 1 gesloten groep naar buiten toe moeten opereren.
Daardoor verwacht je te veel van hen en het is ook uit de tijd: wat mij betreft, ik kon nauwelijks aan die eisen voldoen.
Dit is natuurlij iets anders dan van hen verlangen om hun (koloniale) geschiedenis enigszins te kennen. Maar wanneer de tijd daarvoor rijp is, zullen zij zeker daarnaar ook onderzoek doen en op zoek gaan naar gelijkgestemden. Dat zie je bijvoorbeeld op internet.
Zo rampzalig is de situatie ook weer niet: Much ado about nothing.
Waarde Pak Geblek,
Het valt niet te ontkennen dat tahu en témpé verrukkelijk zijn. Nog steeds mijn lievelingseten in allerlei gedaantes en combinaties. Vermoedelijk ook nog de favoriet van vele Indonesiërs en hun neefjes en nichtjes in de diaspora, de Indo’s.
Als mijn vader het had over mensen met “smoelen, die krom staan van het témpé vreten”, dan doelde hij cynisch op die mensen, die niet wilden weten dat ze Indo-Europeaan waren. Daaronder waren ook mensen die met alle geweld hun rollende “Rrrrr” wilden verdoezelen en krampachtig gingen brouwen, sorry, BCHOUWEN.
Met die “tjongor” bedoelde ik inderdaad “snuit” of “gezicht”. Als “congor” niet te vinden in mijn moderne Kamus Praktis. Als “tjongor” wel vermeld in mijn Indonesisch – NL woordenboek (uit 1952) van Poerwadarminta en Teeuw, met de noot “B” er achter, die staat voor “Bataviaas (Djakartaas) Maleis”. Gelukkig, ik dacht eerst dat ik de kreet uit het Semarangse Javaans van mijn straatslijpersjeugd had opgepikt.
Pak Pierre
Het begrip Indische Nederlander bestond al voor 1900.
Maar misschien niet bij iedereen met de nadruk op gemengd zijn qua voorouders.
Indo-europeanen vechten al 500 jaar voor gelijkberechting aan de totok-europeanen mn totok-Nederlanders. Dat men de naam Indische Nederlanders steeds meer ging gebruiken sluit ook aan bij die eeuwige strijd om erkenning.
NRC van 6 april 1868 gebruikt de term Indische Nederlander
Boeroeng,
Over het gebruik van de term “Indische Nederlander” het volgende. Voor zover nu bekend is, is de term voor het eerst gebruikt in 1868. In de Nieuwe Rotterdamsche Courant [NRC] nummer 97 van maandag 6 april 1868, is een bericht van de Java Bode van 26 februari 1868 overgenomen, met als titel: Koloniën, Batavia, 26 Februari. Het betreft een algemene beschouwing van de Java Bode, waarin onderwerpen van het Koloniaal Bestuur aan de orde worden gesteld. In het betreffende artikel wordt de term “Indische Nederlanders” gebruikt. Aangezien het onderwerpen betreft van het Koloniaal Bestuur, slaat de term “Indische Nederlanders” op alle inwoners van Nederlands Indië, met een Europese achtergrond, dus zowel op Totoks als op Indo-Europeanen [Indo’s], die als Europese inwoners in de Regerings-Almanak van Nederlandsch-Indië worden genoemd. Het heeft dus niet de betekenis, zoals die nu wordt gebruikt.
De directe link naar de NRC van 6 april 1868, is:
http://kranten.kb.nl/view/paper/id/ddd%3A010116396%3Ampeg21%3Ap001%3Aa0001
Voor de huidige betekenis van de term “Indische Nederlander”moeten terug naar het jaar 1916. In het genoemde jaar richtte de Indo-Europeaan Th.R. Landouw de Indische Democratische Partij op. Landouw wilde voortaan alleen spreken van Indische-Nederlanders. Voor historici is de uitspraak van Landouw in 1916 als voorloper van de huidige betekenis van “Indische-Nederlander” bepalend geweest. Zie hiervoor onder andere de biografie van de Indo-voorman Karel Zaalberg, geschreven door dr. Ulbe Bosma, de blz. 65, 219, 251, 283, 284, 288, 293, 301,336 en 436. Maar ook het artikel van Radin:
Waar komt het woord Indische-Nederlander vandaan? Hoe – indoweb …
indoweb.hyves.nl/…/Waar_komt_het_woord_Indische_Nederlander_ …
– Alle resultaten van indoweb.hyves.nl blokkeren
A place where Indo’s unite! In deze hyve komt iedereen bij elkaar die zich verbonden voelt met Nederlands-Indië, Indisch / Indo zijn, Indonesië / indonesia, …
Eerder schreef ik reeds het volgende.
Door Nederlandse antropologen wordt onderscheid gemaakt tussen het woord “Indo” en het woord “Indisch”. Allen die voorouders hebben uit de voormalige kolonie Nederlands Indië -dus voor de overdracht op 27 december 1949 van Nederland van de soevereiniteit aan [destijds nog de Verenigde Staten van] Indonesië, aan Indonesia- zoals: Totoks [volbloed Europeanen], Chinezen, Indonesiërs, Molukkers, Negers, Hindoes, Indo’s, et cetera, zijn “Indisch”. Alleen mensen van gemengd bloed, die voorouders hebben uit het de voormalige kolonie Nederlands Indië, waarvan in principe de mannelijke lijn Europees en vrouwelijke Maleis is, kunnen zich ook Indo [een verkorting van de officiële benaming Indo-Europeaan] noemen.
Een kind dat thans wordt geboren uit een Hollandse vader en een Maleise moeder, zou zich nu eigenlijk geen Indo kunnen noemen. De Indo heeft een unieke verbijzonderde status gekregen in de antropologische orde. Daar kun je als Indo wellicht trots op zijn! Desalniettemin kan iemand, ondanks de antropologische indeling zich toch Indo voelen en zich thuisvoelen in een Indo-sfeer! Wieteke van Dort en Willem Nijholt noemen zich terecht Indisch.
De laatste alinea (die je hier eerder al schreef) kan kwetsend zijn. Er zijn jongeren hier in NL die gemengd Indonesisch/Nederlands zijn, maar niet zo ver terug als de koloniale tijd vóór de repatriëring- en die zich ook Indo noemen. Naar de pure definitie van ‘Indo-Europeaan’. Veel jongeren nu, één ouder Indonesisch en één Nederlands, posten op on-line Indo fora, of bezoeken Indonesische en Indische dagen en feesten. Vinden aansluiting, ook bij Indo’s die van gerepatrieerde grootouders zijn,
Ik zou niet weten waarom zij zich ‘eigenlijk’ geen Indo zouden kunnen noemen. Dan mag ik mij ook niet ‘Indonesisch’ noemen omdat mijn oma’s petjel niet de pecel asli Indonesia is. Maar o wee als iemand dat tegen mij zegt.
Liever vier ik dan onze common grounds: we meuren toch allemaal naar trassie?
Iedereen moet zich kunnen noemen zoals die wil. Misschien ook de Indo’s-in-ontkenning die je in je blog noemt. Kan zijn dat zij gewoon minder affiniteit hebben met Indische dingen.
Indo komt van de aanduiding Indo-Europeaan. Onofficieel gebruikte aanduiding vanaf de 19e eeuw voor mensen van gemengd bloed van Aziatisch- Europese afkomst. in het dagelijks leven sprak men van Indo, vaak in denigrerende zin. Vanaf ca. 1970 is de naam Indo in Nederland een ‘geuzennaam’ geworden.
Indische-Nederlander, dit begrip werd tijdens de 1e wereldoorlog verzonnen voor Indo’s. Dit was in de tijd dat het Indonesische nationalisme opkwam. Het belang van een sterke Nederlandse laag werd erg belangrijk. Aangezien de Indo’s de grootste groep binnen de Europese laag vormden, was het in het belang van Nederland om politieke redenen om Indo’s te wijzen op hun Nederlandse identiteit. vandaar het (over)duidelijke Nederlander in Indische-Nederlander. Indo’s voelden zich gevleid, dat ze Indische Nederlander werden genoemd en hadden niet door dat het een politieke set was. Het was van groot Koloniaal belang, dat de Indo’s aan de kant van Nederland stonden. Indo’s zouden toch ook de kant van Indonesische nationalisten kunnen kiezen. Daar waren de Blanken en het Blanke Koloniaal Bestuur bang voor.
Om het nog simpeler en nog verwarrender te maken.
De woorden indisch en indo kwam niet in mijn vocabulaire voor (evenals de benaming mesties), want niet doorgegeven door mijn.
ouders. Het anderen die mij deze benamingen gaven.
Echt waar, betul
Altijd anderen: die registreren je, documenteren je, plakken daarop een etiket, en daaraan moet je maar voldoen (of men gaat er vanuit dat je daaraan voldoet.
Nu dan weer het woord nep-blanke (zoals een Uncle Tom?). Niet dat ik me aangesproken voel.
Die Indonesiers vonden toch al dat blanken duidelijker te definieren waren dan indo’s/indischen, en dat vonden ze best handig..
wikipedia zegt het te simpel over “toen” . De juridische indelingen waren niet in elke periode hetzelfde en als men bedoelt de laatste 130 jaar dan is de categorie ‘vreemde oosterlingen’ en de mogelijkheid van gelijkgestelden vergeten
Als een opa Indisch is, dan is het kleinkind niet automatisch Indisch .
Wel van Indische afkomst.
Indisch is een identiteit en zoveel kleinkinderen van nu zien hun identiteit niet als Indisch.
Mijn opa is Limburgs. Dat was zijn identiteit, niet de mijne.
Mijn andere opa was Indisch…. tenminste ik neem aan dat hij zijn identiteit zo omschreef. Hij groeide op in een Indisch miljeu, maar zijn biologische ouders waren Indonesisch.
Het kleinkind van dit Indonesisch paar was mijn vader en die omschreef zichzelf als Indische Nederlander.
Zo heb ik het ook van huis uit meegekregen: omschrijf jezelf als Indische Nederlander, afgekort tot Indisch. Het woord ‘indo’ komt daar niet in voor.
Een anekdote.
Mijn vrouw en ik doen onze wekelijkse boodschappen bij AH. Regelmatig bezoeken wij AH in steden/dorpen om Den Haag. Op vrijdag 21-10-2011 waren wij in Rijswijk en gebruikten wij de lunch, na het boodschappen doen in een café/restaurant. Wij werden bediend door een mooie pittige bruine jonge dame met mooi zwart haar. Zij bleek studente te zijn en had nog 4 jaar te gaan. Mijn vrouw 100% Indo, maar met blond haar, groenblauwe ogen en licht van huidskeur, vroeg aan de jonge dame, die ons bediende: “Ben je Indisch”? Waarop de jonge dame antwoordde: “Ja, mijn opa is Indisch”!. Toen zei mijn vrouw: “Ja, maar dan ben je toch ook Indisch”! Waarop de jonge dame beschaamd antwoordde: “Ja, dat is zo, maar ik weet eigenlijk niet, wat en hoe ik het moet zeggen”.
Dit is nu een voorbeeld, hoe het kan vergaan in het dagelijks leven van mensen met Indo-roots. Wij raakten in gesprek over het Indisch-zijn. De jonge dame raakte geboeid en wilde er meer over weten. Zij wilde mijn verhalen over het Indisch-zijn wel lezen en gaf mij haar emailadres om het een en ander aan haar door te sturen.
Ik heb vaak soortgelijke ontmoetingen op terrassen, supermarkten, in de openbare liften, in winkelcentra en gewoon op straat. Dus het praten over het Indisch-zijn met wildvreemden, zet altijd zoden aan de dijk. Ik ben ook zo’n iemand, die een gesprek opent en vraagt waar mensen vandaan komen en het loont altijd de moeite. Voor de goede orde en een goede beeldvorming: In de eerste plaats ben ik mijzelf, dan ben ik vooral Indo en op de derde plaats ben ik Nederlander. Ik zeg, daarom te pas en te onpas: “Ik ben Indo”. Ik raad het daarom een iedere met Indo-roots aan, dit te doen. Het loont de moeite!
Salam Halus
Leuk te vernemen dat deze werkende studente als voorbeeld staat voor’ ‘Nep-Blanke”, die haar/zijn Indisch uiterlijk verafschuwde,verdoezelde of ontkende. Tenminste als deze anekdote op m’n voorgaande vraag slaat .Anders mijn verontschuldigen en ik blijf uit kijken naar de echte Blanda-Palsu .
Tja …. ook over “Weltanschauung” valt niet te twisten, Pak Ruud.
Ik ben Indo. Dat valt niet te ontkennen “met een smoel die krom staat van het témpé vreten”, zoals wijlen mijn goede vader (eveneens Indo) placht te zeggen.
Ik heb mijn afkomst ook nooit verloochend. Niet alleen omdat ik daar qua tjongor toch niet omheen kon. Ik hoefde ook niet te overleven in een samenleving waarin “kleur” telde. Als ik in de Indische koloniale samenleving mijn weg opwaarts zou moeten zien te vinden, dan zou ik misschien hebben geprobeerd mij witter dan wit te gedragen. Hoe recht zou mijn rug zijn geweest? Saya tidak tahu.
In ieder geval gaat het mij hier en nu te ver om mij ongevraagd, “te pas en te onpas” zoals u aanbeveelt, te afficheren als Indo. Waarom? Niet iedereen is intensief bezig met afkomst, identiteit en etniciteit. Ik zou het eerlijk gezegd ook raar vinden als een Chinees in de tram naast mij zou komen zitten en een gesprek beginnen met “weet je wel dat ik Chinees ben” of met de vraag “ben jij ook Chinees”?
Natuurlijk heb ik desgevraagd wel eens wat uit te leggen. Dat doe ik dan gaarne en zonder schroom.
Overigens (“off topic” zoals dat heet): Eén van mijn betovergrootmoeders was een Toorop (Antoinette Wilhelmina, geboren Pekalongan 18.07.1830, naar ik meen tante of nicht van kunstschilder Jan). Zijn wij verwant?
Pak Pierre
Tempe is ook lekker , vooral tempe bacem.
Tahu is naast lekker ook heel zacht.
Van de Indonesiers wordt altijd gezegd , bangsa tahu en tempe.
Hef niks , want tahu en tempe zijn lekker , gezond .
Dus multi guna( purpose) en flexibel .
Vandaar kunnen de Indonesiers ook veel aanpassen(als het moet) , en zo soepel als een bamboe boom.
Soepel , sterk en geschikt voor vele zaken / doeleinden.
Ik denk omdat de Indonesiers en Indische mensen vroeger gemeenschappelijke roots hebben ,kunnen ze ook die eigenschappen hebben.
Congor= is wajah of gezicht (?)
@ Pierre. Er was maar één Indische familie Toorop, dus je bent verwant
De valse schaamte v afkomst en uiterlijk is natuurlijk historisch gegroeid in het land van rangen en standen en niet 1-2-3 af te leggen maar in veelkleurig Nederland meer praktisch te gebruiken ter onderscheiding van de andere licht-getinten. Bijv. vd ned.javaanse surinaamse landgenoot tenzij daar ook weer een indo-mix in de roots is bijgekomen :). Toen: In juridische zin kende de Nederlandse wetgeving echter slechts twee categorieën bevolkingsgroepen: inlands en Europees. Mensen van gemengde afkomst werden in één van beide categorieën ingedeeld. Bepalend hierbij was de wettelijke erkenning door de Europese ouder: kreeg men die, dan werd men juridisch ingedeeld bij de Europeanen, dat bekend werd als Indo-Europeaan, kreeg men die erkenning niet, dan bleef men inlands dus Indonesisch. In de praktijk betekende het laatste vaak dat het kind met zijn moeder ‘in de kampong verdween’, een uitdrukking die zelfs in officiële stukken werd gebruikt. Erkenning of wettiging van een kind, door een Europeaan buiten huwelijk verwekt bij een niet-Europese vrouw, kwam voor een kind dus neer op een overgang van de ene naar de andere bevolkingsklasse.
De Indo-Europeanen waren dus juridisch Europeaan en Nederlanders.[3] In het algemeen waren de Indo-Europeanen Nederlandse staatsburgers.
Maatschappelijk gezien vormden de Indo-Europeanen een tussenlaag (onderste laag van de Europese groep) tussen de autochtone bevolking (de inlanders/inheemse) en de sociale top van Europeanen. Een klein deel van de Indo-Europeanen zaten niet in die tussenlaag maar in de sociale top van de Europeanen/Nederlanders. Dat waren meestal de oude of de gegoede Indo-Europese families.( Wiki )
P. Lemon, you’re 99% right!
Cap.
Ik maak een buiging van respect voor de man of vrouw met sterke of minder sterke Indo-roots, die in gezelschap, zonder verdere toevoeging, volstaat met te zeggen: “Ik ben Indo”.
Sorry: mestiezen.
Getint klinkt beter, want het zijn toch vooral die Marokkanen die via opsporing verzocht, moeten worden opgespoord, en geen totok- creolen zoals u en ik.
Overigens betrap ik Ruud Toorop op een koloniaal Hollands hokjesdenken, wanneer ik me niet vergis:
“Misschien zouden mensen met Indo-roots zelfs een herkenbare hechte groep kunnen zijn.”
Dat wordt dus een eigen politiek partij oprichten (de PVV voldoet niet), een eigen sociale vereniging, een vlag een embleem..
Het hokjesdenken past een indo/indische als multicultureel wezen toch niet?
De meeste indo’s die ik ken zijn ook Nederlander.
Ik ook. Waarom zou ik er persé bij moeten zeggen dat ik indo ben?
Ja, heel wat tijdjes geleden, stond indisch nederland op zijn kop wanneer na een misdrijf de dader in de krant gekenschetst werd als een “indisch type”.
Dat heet nu licht getint. Bij een neger is het getint, zonder licht. Bij zo’n politiebericht wijst mijn vrouw meteen naar mij.
citaat uit het artikel
+++++
Vele Indo’s anderzijds ontkennen op straat meestal dat ze Indo zijn, door te zeggen dat ze Nederlander zijn, maar eigenlijk zouden ze moeten zeggen ik ben een Indo met een Nederlands paspoort.
+++++
De meeste indo’s die ik ken zijn ook Nederlander.
Ik ook. Waarom zou ik er persé bij moeten zeggen dat ik indo ben?
Waarom zou ik mijn Nederlanderschap bagatelliseren tot slechts “bezitter van een Nederlands paspoort”? Is dat niet eerder een beperkt monoculturele visie van sommigen die snel ‘buitenlanders’ buitensluiten
Het indozijn zegt mij heel wat, maar het Nederlandszijn ook.
Geachte Boeroeng, de Indo verwarring is nu compleet. Waar stoor ik me aan. letl .Door Blanken te imiteren door zoveel mogelijk op Blanken te lijken, ,waardoor ”ze” Nep-Blanken een Blanda palsu zijn geworden,hopen ”ze” als Blanken over tekomen, en dan nog wat over het blanke uiterlijk Het gaat NIET over ”INDO -en NEDERLANDERS etc etc. Maar over INDO”S .die op ”BLANKEN” willen lijken. STaat er letterlijk op of lees ik het verkeerd ?
Hartelijk dank voor U reactie en de correcties nu de … en ,,,, nog. Gelukkig hebben anderen Uw boodschap begrepen succes dan Wat heeft u toch allemaal meegemaakt en dan een heel art. hap2. Als deze niet zo geschoolde U een vraag mag stellen en even Laurentien er niet bijhalen,wie is deze Indo ,behept met min…etc.die zich zo Blank mogelijk gaat/ging gedragen. Eén naam maar of een verwijzing ernaar.GRAAG?
Indomythe en Indoroots dd.27-09-’11 Het kan niet waar zijn,wat hier staat te lezen.Ik word hier weeíg en wat racistisch van! Dit is door een Londoh….neer gezet. Ik ben een INDO en ken een paar duizend indo;s zowel uit mijn gevangenschap,knil-tyd,Nw.Gunea,tot nu 2011. De londoh’s waren juist Verrukt van de Langsep..kleur van deze indo;s, nu nog. Wij hadden wel een terughoudendheid als BELEEFHEIDSvorm wat door onkundige Blanken als een ”minderwaardigheids complex” werd bekeken.Mijn ADVIES luidt.dit stuk verwijderenen in de solokan er mee.Ik hoop,dat ik het niet goed heb gelezen.?
Het is droevig gesteld met meneer Bo Keller, want hij moet “begrijpend lezen” nog leren. Want met zijn conclusies, over de inhoud van mijn artikel, slaat hij de plank volkomen mis. De inhoud van het artikel is juist bedoeld om Indo’s, die zich om minderwaardigheidsredenen, zo Blank mogelijk gaan gedragen, te helpen om voor hun Indo-zijn uit te komen en zich trots te voelen, dat ze Indo zijn. Gelukkig hebben anderen mijn boodschap goed begrepen.
Over Londoh’s gesproken, ik ken vele goede Londoh’s. Meneer Bo Keller, moet niet te vlug met conclusies komen. Over beleefdheid gesproken: Hij had eerst moeten vragen of ik wel een Londoh ben. Helaas voor hem, ben ik het niet, want anders had hij gelijk. In de Bersiaptijd, heb ik, als kind van 6 jaar met mijn broers en moeder en andere Indo-gezinnen, in het Bersiapkamp Kahuripan gezeten, terwijl mijn vader met vele andere Indo’s in de gevangenis van Tasikmalaya werd opgesloten.
Als meneer Bo Keller, [is dit misschien een schuilnaam om niet herkend te worden] eens contact zou willen opnemen met prinses Laurentien, die Indisch bloed van vaderskant heeft, zou hij misschien in aanmerking kunnen komen voor een cursus “begrijpend lezen”. Zoals via TV bekend is geworden, is prinses Laurentien de taal-prinses, die mensen helpt met de Nederlandse taal. Dan zou meneer Bo Keller zijn weeïg en racistisch gevoel misschien kwijt kunnen raken en zou hij mijn artikel opnieuw kunnen lezen en zou hij de inhoud van mijn artikel kunnen begrijpen. Dan hoeft mijn artikel niet in de selokan [een ander spelling van het door meneer Bo Keller gebruikte woord solokan]
Dengan hormat,
Ruud Toorop
Mark-Paul Gosselaar was de opvolger van de opvolger van Jimmy Smits in NYPD Blue. Zijn moeder is Indisch.
Ik wil de schrijver, Ruud Toorop, niet tegenspreken over het gedrag van de Indo, maar wel wil ik vermelden dat er inderdaad een Indische filmster is die een hoofdrol speelde in” NYPD Blue” en “The West Wing”.
Jimmy Smits heeft een Puerto Rican moeder en een Indische vader uit Suriname.