Pieke Hooghoff, medewerkster indischhistorisch.nl en auteur van ‘ Bandoeng aan de Waal ‘schreef deze brief aan van Stockum :
Vanochtend las ik in uw nieuwsbrief:
Indië door de lens van koningin Elisabeth – Sophie De Smet
Beeldverslag van een bijzondere reis
1925. Koning Albert I schenkt koningin Elisabeth voor hun zilveren huwelijksjubileum een reis naar Indië. De keuze voor Indië was niet ongewoon, want de koningin was net als vele andere westerlingen al langer gefascineerd door de Indische cultuur. Wel opmerkelijk was de grote invloed die de tocht had op haar verdere leven. Ze werd een fervente aanhanger van yoga. De Indische cultuur bepaalde in grote mate haar wereldbeeld.
Het boek biedt een unieke kijk op de levensstijl van koningin Elisabeth. Aan de hand van exclusief
================================================
U hebt een reputatie als boekhandel voor Indische en Indonesische onderwerpen.
Daarom verbaast me bovenstaande boekaankondiging.
Waarschijnlijk komt de fout vanuit een Vlaamse tekst.Gelieve dit te verbeteren. Dit wekt verwarring De Engelse koningin ging naar INDIA, zie ook Wikipedia.
vriendelijke groet,
Pieke Hooghoff (auteur van Bandoeng aan de Waal).
...................
Indisch4ever 
Opmerking van Pieke Hooghoff, inzender van dit item:
Het ging me er ook om dat de kans heel groot is dat de lezer die niet verder dan de titel: ‘Indië door de lens van koningin Elisabeth’ komt,
denkt: Goh, is de koningin van Engeland in (Nederlands) Indië geweest??
En dan geeft de toelichtende tekst ook geen uitsluitsel, behalve dan de term yoga.
Het boek lijkt me overigens interessant.
Sophie, tof dat je persoonlijk reageert op de discussie in dit blog; uiteindelijk zal de inhoud van het boek veel interessanter zijn dan de vraag of het nou Indië, India, of Brits-Indië moet zijn. Hollanders, hè (al zijn we dan Indo…). 😉
Sophie,
Je had het gewoon bij Britsch-Indië moeten houden.
Je keuze voor “Indië” is toen en nu verwarrend
Boeroeng
Beste,
Als auteur van ‘Indië door de lens van koningin Elisabeth’ kwam ik op deze pagina terecht. Graag schep ik hier wat duidelijkheid over de keuze van ‘Indië’ boven ‘India’. Het boek is ontstaan als masterproef bij de opleiding Geschiedenis en al tijdens het opstellen van de tekst heb ik hierover grondig overleg gepleegd met mijn promotoren. Uiteindelijk hebben we voor ‘Indië’ gekozen omdat het gaat over een reis naar Brits-Indië (1925) en India als dusdanig nog niet bestond in deze periode. Zoals Mas Rob hierboven aangeeft, gaat hier niet enkel over het huidige land India, maar ook over gebieden die nu bv. tot Pakistan behoren. Er is dus bewust voor gekozen om de ‘koloniale’ benaming te gebruiken. Om hieraan tegemoet te komen, bevat het boek wel een lijst met de geciteerde plaatsnamen en hun huidige benaming in bijlage.
Vriendelijke groet,
Sophie
@ CJ Lentze
Dat is waar ook, niet eens zo ver gedacht. Nu ik dit typ valt het me te binnen dat de Nederlandse kolonie in het Engels Netherlands-India heette…
@ Boeroeng
Ik denk inderdaad dat het een Belgische standaardtekst is die door de uitgeverij is opgesteld ten behoeve van de boekenmarkt en dat winkels die tekst zonder meer overnemen. De auteur, Sophie de Smet, studeerde aan de Leuvense universiteit en het boek is verschenen bij een Belgische uitgeverij.
We zijn het er denk ik allemaal over eens dat de tekst verwarrend is in de Nederlandse context en daarom aanpassing behoeft.
Dank je wel trouwens. Ik vind het ook prettig dat I4E weer actief is. Het blijkt maar weer dat je pas merkt hoe gehecht je aan iets bent, als je het plotsklaps moet ontberen.
Ik sluit me hier aan bij Mas Rob. Mede omdat de Indus, waarnaar alles wat de naam ‘Indisch/India/Indo/Hindoe’ draagt uiteindelijk vernoemd is, door het voormalige Brits-Indië stroomt (dwars door Pakistan).
They were first!
Maar tegelijkertijd snap ik ook hoe het gebruik van ‘Indië’ hier verwarring kan scheppen.
Ik weet het Mas-Rob (btw…. goed om jou en de vaste lezers weer te zien)
Maar ik ging ervanuit dat dit een Belgische tekst kon zijn en men bedoelde India Als het toenmalig Britsch-Indië werd bedoeld dat men dat ook zo geschreven had.
Ook in België zei men vroeger Britsch-Indië en ik neem aan dat men tegenwoordig ook Pakistan en Bangla Desh apart benoemt en niet meer onder “Indië” wegzet.
Tenminste als het een Belgische tekst is…
@ Boeroeng
Brits-Indië was meer dan alleen dan het huidige India. Het omvatte ook Bangladesh en Pakistan.
In Nederland heet dat land India.
Taalkundig, literair, aardrijkskundig, historisch, anthropologisch, pedagogisch, demografisch en vooral communicatief is Indië de verkeerde term hier.
Dit valt me ook tegen van van Stockum.
En misschien is het opgesteld door een jonge medewerker, zo van een Vlaamse tekst overgenomen en de supervisor was even niet thuis, op vakantie te Bombay in Indië bijvoorbeeld ?
Als het over kolonien gaat , gaat er altijd wel wat fout, in wezen is de verzamelterm Indie niet fout (het huidige India was ook Indie), maar het woord is wel wat onnauwkeurig en kan verwarring scheppen. Een verdwaalde lezer kan denken dat een Belg zijn vrouw uitnodigd op vakantie naar Oost-Indie te gaan en dat lijkt me zelfs voor een Belg een wrede grap.
Laten we er maar van uitgaan dat dit één van de vele slordigheden is waarmee Indischen/Indo’s/Indonesiers in aanvaring komen, de allerlaatste was dat 300.000 Indonesiers als repatrianten naar Nederland kwamen, domheid overschrijdt zijn eigen grenzen.
En dat Van Stockum zich aan zulke slordigheden te buiten gaat, kan ik me indenken, sinds mijn zusje niet meer bij Van Stockum werkt, is daar het Indonesisch niveau onder NAP gedaald. Soms dien je olifanten door olifanten te laten bestuderen zoals je Indischen door Indischen dient te promoten, zelfs in een boekenwinkel.
Is de term Indië fout gebruikt, zoals Pieke Hooghoff stelt in haar brief?
Het gebruik van Indië voor koloniaal India beperkte zich niet tot Vlaanderen. Voor de Indiase onafhankelijkheid was het in Nederland zeer gewoon om te spreken over Brits-Indië. De archipel werd contrasterend aangeduid als Nederlands-(Oost)Indië.
Om het nog verwarrender te maken: Nederlands-Indië werd in het Maleis Hindia-Belanda genoemd, met een A dus.
Woorden als Indië, Indisch en Indo leiden makkelijk tot grote verwarring over betekenis en afbakening. Het zijn termen die meerdere dingen kunnen betekenen. Daarbij die betekenissen waren en zijn onderhevig aan – soms grote, maar vaker subtiele – veranderingen. Taal is immers levend.
Het is in mijn ogen zinloos om woorden en enkelvoudige betekenissen van woorden te claimen. Indo is bijvoorbeeld als afkorting van Indonesië niet verkeerd, ook al betekent het ook gemengdbloedig in Indisch/Indonesische context.
Niet het criterium juis/onjuist, maar duidelijk/onduidelijk zou leidend moet leidend zijn in het gebruik van woorden. Pieke Hooghoff heeft gelijk om Van Stockum aan te schrijven over het gebruik van de term “Indië”. Niet omdat die term fout is, maar omdat die verwarring wekt.