Herdenkingsdienst Den Haag.

Zondag 9 augustus jl. woonde ik de dienst bij in de Duinzichtkerk te Den Haag. De dienst stond geheel in het teken van de Indi-herdenking. Gedurende de oorlogsjaren was voor velen het geloof een enorme troost, grote steun en vaak de enige houvast om alles te kunnen doorstaan, om te blijven geloven in een goede afloop, hopend dat ook de dierbaren het zouden overleven. Tijdens haar gevangenschap zong een Indonesisch meisje elke avond het Onze Vader voor haar lotgenoten, dit “Indische Onze Vader” wordt nu vaak bij herdenkingen ten gehore gebracht.
Tot op de dag van vandaag is er nog steeds te weinig bekend over de oorlog in voormalig Nederlands Indi. Velen weten nog steeds niet dat destijds, niet alleen in Europa, maar ook in Azi een verschrikkelijke oorlog woedde, dat daar vele Nederlanders streden voor “Vorst en Vaderland”, dat velen daarvoor hun leven lieten. En tot op de dag van vandaag dragen zij, die dit alles aan den lijve hebben moeten meemaken, dat schrikbeeld en die angsten nog steeds met zich mee.

Mw. Henriette van Raalte vertelde over het verloop van de oorlogsjaren in de Oost. Hun leven werd in een klap anders. Opgesloten achter prikkeldraad, blootgesteld aan de gruwelijke willekeur van de Kempetai, honger, ziekte en wanhoop. Ook na de capitulatie was er nog steeds geen vrijheid voor hun. tekst_ hier na te lezen, en Download het gebed uit het boekje “Troost en Bemoediging in donkere tijden” dat in ’42 clandestien in Bandung werd uitgegeven.

Ook het lied “zonnetje gaat van ons scheiden” werd gezongen. Dit was destijds een “verzetslied” geworden, denk aan de rode bol op de japanse vlag.
Het was een indrukwekkende herdenkings-dienst, vol troost, bemoediging en mooie woorden. Dit zou elk jaar moeten plaatsvinden, net als op 4 mei! Wilt u deze dienst terughoren, of laten beluisteren door iemand die niet aanwezig kon zijn, dan kunt u nog drie maanden de volledige opname horen of op cd branden via www.kerkomroep.nl

“Vergeten leidt tot ballingschap
gedenken is het geheim van verlossing”

Dit bericht werd geplaatst in Herdenkingen. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *