…………………..
Door Peter van den Broek.
VOORGESCHIEDENIS 2602
De film Het jaar 2602 bestaat uit een serie interviews met Nederlanders die de Japanse bezetting in interneringskampen hebben doorgebracht. De vraaggesprekken worden afgewisseld met amateurfilmpjes uit de vooroorlogse tijd, enkele Japanse propoganda opnames en beelden van Indonesische nationalisten. De kinderen uit de Jappenkampen, nu zestigers, zeventigers en tachtigers, vertellen in de film over hun persoonlijke herinneringen aan de kamptijd.
Ik heb kritiek op de wijze waarop de Indo-Europese Nederlanders (Indos) in beeld worden gebracht, ze zijn niet als zodanig te herkennen en hun specifieke plaats in de Japanse bezetting wordt niet vertoond; zoals het moeten kiezen tussen Nederland en Indonesie of de rol die Indos- speelden zowel in de Indische maatschappij als in het kamp. Ze zijn op deze wijze onzichtbaar- ofwel hun bestaan wordt niet gekend. Op deze wijze wordt geen recht gedaan aan de plaats die hen in de Indische maar ook Nederlandse geschiedenis rechtmatig toekomt, zij vormden in de oorlogstijd de meerderheid der Nederlanders in Indie. Ik eis dan ook rechtzetting binnen het kader van de filmvertoning.
De Stichting Verfilming Japanese Burgerkampen 1942 1945, 3, (Stchting) werpt mij tegen dat ik de film niet gezien heb en mijn oordeel anders zal uitvallen na het zien van de film. Daar kunnen zullen ze meer dan gelijk in krijgen.
Bij mijn eerstvolgende bezoek aan Nederland heb ik op het Tong-Tong festival de filmvoorstelling bezocht. Het is zonder twijfel een indrukwekkende en mooie film. Aan het eind van de film vroeg ik mijn buurvrouw of n der geinterviewden wel een Indo is, want ik kon in de gehele film hoegenaamd geen Indo ontdekken. Volgens de Stichting wordt de Indo-europese Minderheid (3 Indos) wel getoond maar wordt geen gesproken of geschreven uitleg aan gegeven. De (h)erkenning van de Indos wordt ook bemoeilijkt daar de filmmakers de veronderstelde Indos helemaal geen informatie laat geven over hun uitzonderlijke positie zowel in Indie als in de kampen.
Er worden tevens beelden getoond van een Indonesische Nationalist en of Pemoedas die allerlei bedreigende dingen over de Endloesung van Nederlanders zeggen. Ze zouden bij wijze van spreken als sat aan de getoonde bamboesperen geregen worden. Opmerkelijk is dat de Pemoedas hun dreigementen pas na de oorlog, in de Bersiaptijd ten uitvoer brengen Waarom de Pemoedas ten tonele wordt gevoerd, zij hadden toch in de Japanse kampen niks te maken, is uit de context van de film niet te halen. Het lijkt alsof een Feindbild in de film wordt ingevoerd. Hier wreekt zich het feit dat de beelden in de fim niet in hun historisch context worden geplaatst, dat er geen uitleg wordt gegeven terwijl de Stichting juist dat gebrek aan uitleg als een sterk punt van de film aangeeft, een beetje uitleg na meer dan 65 jaar lijkt mij wel nodig.
De Stichting zegt zelf op haar website dat de binnenkampers, dus de in het beeld gebrachte vnl blanke Nederlanders konden na de oorlog nog bescherming zoeken in de kampen. De buitenkampers, de bruine meerderheid der Nederlanders daarentegen, hadden al in de oorlog wel het wrange genoegen gesmaakt om met de Pemoedas veelal gewelddadig kennis te maken maar zij zijn als bruine meerderheid voor de Stichting irrelevant. . Ik vind dat de Pemoedabeelden moedwillig uit hun historisch verband worden gehaald, de beelden zijn suggestief maar volledig misplaats.
Na afloop van de film keek ik rond in de zaal en ik schat dat tussen de 10 tot 15% van de aanwezigen uit Indos bestaat. Alhoewel de film op het Tong-Tongfestival wordt getoond, d plaats van samenkomst voor de Indos in Nederland , blijft een grote mate van belangstelling der Indos uit, bij andere voorstellingne in het Theater was er toch een meer gemengd (sic) publiek. Ik kan me niet voorstellen dat alle aanwezige Indos op die Zaterdag de film al hadden gezien. iK verklaar de afwezigheid van Indos dat zij zich niet herkennen in de film en dat er nog steeds een scherpe tweedeling bestaat in de Indische gemeenschap. De film heeft er niets aan gedaan deze tweedeling te verminderen, het is wel een gemiste kans, in tegendeel, ze heeft de tweedeling alleen maar aangescherpt. En de Stichting heeft niets gedaam om uitleg te geven bij de film zelve, zelfs niet op het Tong-Tong Festival.
De film zal op 15 Augustus op de televisie vertoond worden, de dag dat niet alleen de bevrijding van Nederlands Indie maar de gehele oorlog in Nederlands Indie wordt herdacht. Deze herdenking geldt voor niemand uitgezonderd, voor de gehele Indische gemeenschap zowel Indo-Europese als Europese Nederlanders, binnenkampers als buiten kampers. Het is een dag van verzoening met het oorlogsverleden
Daarom vind ik het onbestaanbaar en ongepast dat de film 2602 op die dag wordt uitgezonden. Het is een gotspe Ik vind dat de film, door het onzichtbaar maken van de Indos in de kampen een halve waarheid vertoont, dat de keerzijde is van de halve leugen. De Stichting beweert dat deze film staat recht overeind als een monument voor Nederlandse ervaringen in n van de situaties van de Japanse bezetting van Nederlands-Indi. Een koloniaal monument zeker.
Wat zei die mevrouw toch na afloop van de filmvoorstelling: eindelijk herkenning en erkenning; slegs vir totoks.
...................
Indisch4ever 
@ Derk HilleRisLambers
Dank u wel voor de informatie. Helaas zijn de voorstellingen iets te ver weg van waar ik verblijf.
De film zal even moeten wachten. Ik sta op het punt voor een aantal maanden naar Indonesi te vertrekken. Maar zien ga ik de film zeker.
@Mas Rob
Aanvulling voor Zoetermeer Utopolis
Do 2 juli Za 4 juli Ma 6 juli 2009 : al deze voorstellingen aanvang 13:30 uur
@ Mas Rob
De film draait 27 en 28 juni a.s. in Wageningen, en 27 en 29 juni a.s. in Zoetermeer
Wageningen Heerenstraatheater
zaterdag 27 juni 14:15 u
zondag 28 juni 14:15 u
tel. 0317-414029
Zoetermeer Utopolis
Zaterdag 27 juni 13:30 u
Maandag 29 juni 13:30 u
tel. 079-3300366
zie ook: http://japanseburgerkampen.org/vjb/cms/cms_module/index.php?obj_name=home
@ Sigeblek
Ja, maar ik had het over iets anders.
De sumpah pemuda was het initiatief van de Bataviaanse studenten vereniging PPPI(Perhimpoenan Peladjar-Peladjar Indonesia). Dit waren geen veertigers, maar studenten.
De ongeregelde troepen van 1945 waren ook geen veertigers, maar jongeren.
@ Peter
1.
Over de pemoeda’s, zie boven.
2.
Heiho’s waren niet de kern van het betoog, maar als antwoord op wat je schreef over pemoeda’s. Je suggereeerde dat zulke bendes al bestonden tijdens de Japanse bezetting. Ik haalde heiho’s erbij omdat deze Indonesische hulpsoldaten gebruikt werden als bewakers van interneringskampen.
3.
Goed te horen dat je je nu niet beschouwt als worodvoerder van Indische belangen. Ik kan me echter herinneren dat je de filmmakers maande om elke voorstelling van de film te begeleiden van een uitleg over de situatie van Indo’s in de kampen en erbuiten. Door zo’n eis werp je je impliciet op als voorvechter/spreekbuis van Indo-belangen.
3.
Jouw verwijt dat ik je persoonlijk aanval wordt wel erg schril, nu je het gepsychologiseer weer een stapje verder brengt. Er schijnt iets aan de hand te zijn met mijn ego. Ook schijn ik incompetent te zijn. Ik maak beginnersfouten (welke dan?), en schijn niet duidelijk genoeg te formuleren. Dit laatste is de aanleiding voor de opmerking “Als jij je eerst precies en foutloos uitdrukt dan wil ik wel discussieren”, waarover ik heel wat zou kunnen zeggen, ware het niet dat ik NIET op de persoon wil spelen.
4.
Je zegt dat het koloniaal Indi een vergelijking kan doorstaan met de Zuidafrikaanse apartheid. Dit zou je kunnen verdedigen, maar is in deze discussie volkomen irrelevant. Jij gebruikte de apartheid (en kolonialisme) niet om Indi te kenschetsen, maar om de filmmakers in een hoek te zetten. Ik vind dat een onbehoorlijke manier van discusseren. Tegen zulke opmerkingen is namelijk geen verweer mogelijk.
5.
Ik beargumenteerde daarop dat iemand met hetzelfde gemak dat trucje, want dat is het, met jou kan uithalen. Met hetzelfde gemak zou ik jou van kolonialisme kunnen betichten. Je tegenwerping dat je bouwjaar ergens in de jaren vijftig ligt, doet verder niet ter zake. De filmmakers zijn ook van ver na de oorlog.
6.
Je opmerking bloedschande, die van “het bloed komt over ons en onze kinderen”, snap ik niet en ik vraag me af of ik dat wel wil snappen. Is dit ook onderdeel van je spiegologiese duiding van mijn persoontje?
7.
In mijn eerdere reacties heb ik al gezegd dat ik de film nog niet heb gezien, maar dat ik er benieuwd naar ben.
Mijn grote vraag is of de makers wel gelijk hebben met hun stelling dat er over alle kampen een gemeenschappelijke (kinder)ervaring is te distilleren.
8.
Uit wat ik over de film heb gehoord en gelezen, heb ik opgemaakt dat de film gaat over het interneringskamp door kinderogen bezien. De genterviewden zijn allen in Indi geboren en getogen en verscheidenen van hen zijn indo.
Dat ervaringen van indo’s niet aan bod komen in de film is dus niet waar. Alleen wordt aan het verschil tussen de ervaringen van totok en indo verder geen aandacht besteed. Maar is dit echt nodig? Voegt het iets toe aan de kinderervaringen? Ik betwijfel dit.
Er zijn overigens andere factoren die de ervaringen in een interneringskamp bepaalden, bijvoorbeeld het verschil tussen “rijk” en “arm”. Gezinnen van employes van grote ondernemingen beschikten over relatief veel geld, die van ambtenaren over minder en die van lagere miltairen en gepensioneerden hadden geen financile reserves. Je zou zeer goed kunnen verdedigen dat dit verschil net zo belangrijk waren als het verschil tussen totok en indo. Maar hierop wordt de film niet beoordeeld. Waarom eigenlijk niet?
Ik ben benieuwd naar de film. Misschien vind ik hem aardig, misschien heb ik er wat op aan te merken. Maar dat staat verder los van een met de haren bijgesleepte indo/totok perkara.
Ik begreep al dat je mijn manier van discussieren aanvalt. Dat je daarbij eerst “stellige” fouten maakt over de pemoeda’s (Sigebek komt wel met feiten) en over de Heiho-soldaten ( dat zijn toch van die mannen met zo’n baseballpet, witte kleren en een band met de Japanse vlag om de mouw), die helemaal niet in de film aan het woord komen, dus jouw opmerking is volledig irrelevant dienaangaande. Ik vind dat wel sbeginnersfouten en dan wordt het moeilijk jouw beweringen op hun waarheidsgehalte te beoordelen.
Als jij je eerst precies en foutloos uitdrukt dan wil ik wel discussieren. Maar om te praten over de wijze waarop ik duscussieer vind ik wel curieus. Ik heb wat argumenten aangedragen maar waarom de film geen beeld geeft van de werkelijk en deze argumenten zijn niet aangetast.
dat mijn wijze van argumentatie jou niet ligt, daar kan ik niet van wakker liggen en ik weet ook niet wat ik daar mee aan moet, lijkt me ook niet een steekhoudend argument.
Ik spreek hier uit Italie alleen in de ik-vorm en dat jij dat interpreteert als woordvoerder van Indische belangen, ljkt mij jouw probleem, meer een probleem van jouw ego en daar zit ik dus ook niet mee. Je weet nog wel dat ik de term Mas Rob op Rob Malasch, hij kritiseerde nogal vuig het boek Indisch Erfgoed, projekteerde en dat zinde jou ook niet. Had dus niets met het boek te maken en dat gebeurt hier dus weer. Dus je neemt het elke keer wel zeer persoonlijk en voel je aangesproken.
Natuurlijk heb ik bewust een link gemaakt met het Zuid-afrikaans racisme. Daar kan je koloniale tijd toch mee vergelijken,ze zijn keerzijden van dezelfde medaille. In Indie was de scheiding colorline niet geformaliseerd maar bestond wel. En de Volksraad is toch niet het toonbeeld van democratische verhoudingen maar een afspiegeling van de koloniale verhoudingen (heerser en overheersten), dat was ook zo in Zuidafrika. En het is allebei van Nederlandse oorsprong. Het is natuurlijk geen prettige vergelijking maar dat is ook niet het criterium.
En dat Indo’s in Indie kolonialer waren als Nederlanders heeft natuurlijk niks met mij (bouwjaar 1953) te maken. Of je hebt teveel gelezen over “het bloed komt over ons en onze kinderen”. Ja de boemerang komt 60 jaar na dato nog terug. Nou Robbie, dat is meer jouw pakkie-an, de bloedschande. Met dit argument kom je natuurlijk nergens.
Ik heb je de hele tijd nog niet n keer op een argument over de film kunnen betrappen. We zijn wel heel erg afgeweken zonder dat je hoegenaamd een geboekstaafd feit heb aangehaald. Dat vind ik wel jammer (toch zit ik ondertussen te werken aan mijn Handelsmaatschappijtje ; de Verenigde Oost-Italiaanse Compagnie VOC). Dus
Over de leeftijd van de Pemuda’ s van of voor de Sumpah Pemuda 1928 .
De meesten zijn toch veertigers , soms nog jonger.
Dat komt omdat bij de Indonesiers vaak grote leeftijdverschillen zijn in terwijl ze (bijna) tot dezelfde generatie behoren.
Als voorbeeld de generatie van een ” zeer goede bekende” van mij was tentijde van 1945 ongeveer 30 jaar oud , hij was leraar van H.I.S in West Java . In de periode tussen 1945-1950 was hij “actief” bij verschillende bewegingen .
Zijn oudste broer was 1 van de ondertekenaar van Sumpah Pemuda .
Dat geldt ook voor zijn vrouw (ook lerares HIS) .Haar oudere broers en zusters waren ook actief als pemuda(en pemudi) en of bij het leger (TNI)en politie (Polri) .
Direct en indirect waren die ” jongeren” en hun familie betrokken bij de nationalistische bewegingen .
Het is nogal een zwaktebod om je familie erbij te halen in een discussie. Elke Indo heeft familie met nare oorlogservaringen. Wil je nu dat ik met mijn familie op de proppen kom? Het geeft onze discussie geen enkele meerwaarde.
Verder vind ik het opvallend, dat je mij verwijt op de persoon te spelen, terwijl jij toch zelf je eigen persoonlijke omstandigheden in de discussie gooit.
Het argument dat ik op de persoon speel wordt nog zwakker omdat jij er niet mee zit mijn opvattingen psychisch te gaan duiden (“alleen zelfprojectie”).
Kom nou toch, wat doe ik nu allemaal? Ik val je manier van discusseren aan en je aangebrande toon richting anderen. Ik bekrititiseeer je omdat ik er niet van hou dat iemand zich opwerpt als een woordvoerder van indo-belangen. Jouw belangen zijn de mijne niet.
Wie grote woorden als (neo)kolonialisme niet schuwt om mensen op hun plaats te zetten en hen passant ook nog gaat associeren met Zuidafrikaanse racisten moet niet gek opkijken dat een weerwoord wat barser uitvalt dan in andere gevallen.
Wie de bal kaatst, kan hem terug verwachten.
…..dat moet allemaal in een documentaire, anders “herkent” Peter van den Broek zich niet: …………..dat vind ik gewoon een lullige opmerking want mijn familie van moeders kant heeft in het kamp gezeten en mijn opa en een oom van vaders kant zijn in het kamp gebleven maar dat terzijde.
En ik woon in Italie en vertegenwoordig alleen mijzelf en niemand anders. dat jij daar wat anders van maakt lijkt mij alleen zelfprojectie.
dus Mas Rob als net als de vorige keer weer eens persoonlijk (typisch in Indische discussies) wil worden moet je dat maar zeggen.
Ik heb hier steeds over de koloniale film 2602, een opeenvolging van gemanipuleerde koloniale beelden. niks anders. Ik heb eigenlijk over alles behalve over de film jouw mening gehoord
Ik vind het prima dat die film op 15 augustus wordt getoont. Ik kan hem dan zien, en met mij miljoenen Nederlanders.
Over pemuda’s heeft hierboven Sigeblek al uitgelegd wat het verschil is tussen de pemuda’s van de Sumpah Pemuda uit de jaren twintig en de ongeregelde strijdgroepjes van de jaren veertig. Buiten alle andere verschillen tussen hen springt er een uit die eenieder zonder nadere studie kan begrijpen: ten tijde van de laastste waren de eerste als van middelbare leeftijd. Overigens waren er ook Indonesische jongeren actief als hulppolitie en als Peta strijders. Ik haalde de heiho eruit, omdat die ook optraden als bewakers van interneringskampen.
Je verwijt de filmers koloniaal/neokoloniaal te zijn omdat zij geen of niet genoeg aandacht besteden aan Indo’s. Daarbij schuw je vergelijkingen met de Zuidafrikaanse apartheid niet. Speciale positie van Indo’s, buitenkampers, verschillen tussen totok en indo in de kampen… dat moet allemaal in een documentaire, anders “herkent” Peter van den Broek zich niet.
Het ironische is dat jij in je inspanningen om indo’s een plekje onder de zon te gunnen, totaal zwijgt over alle andere bevolkingsgroepen in voormalig Indi. En van die bevolkingsgroepen hadden onder andere gestudeerde Chinezen en Knil-molukkers een grote band met Nederland. Als we toch aan evenredige vertegenwoordiging gaan doen: moet een documentaire dan niet het gehele verhaal vertellen? Of is een Slegs vir Indo’s voorstelling voldoende? Het gemak waarmee kolonale groepsindelingen worden aangehouden en de meerderheid van Indische samenleving wordt buitengesloten is opvallend.
Splinter, de balk en ogen. Het is een ongemakkelijke waarheid dat indo’s in Indi kolonialer dachten en handelden dan menig totok. Dat is de boemerang: jij verwijt filmers overgeleverde of nieuw aangeleerde koloniale attitudes, met hetzelfde gemak kun je dat indo’s verwijten.
Op hoge toon werp jij je op als vertegenwoordiger van de indo’s. Je eist dit en vindt dat. Dat is je goed recht, maar niet in mijn naam. Ik “herken” mij niet in je verongelijktheid.
Daarom verzoek ik ook wederom ,om juist met alle generaties te komen, en de rug naar Hr Balkenende te keren,Ik weet niet of ik kom,ben jaren geleden ook voor het eerst geweest,en zei toen tegen mijn moeder, Ma, ga maar hier zitten, toen er een hoge ome van het leger naar ons toe kwam en zei dat het alleen voor genodigden was, had niet veel gescheeld ,of ik had zijn strot afgebeten, maar mijn moeder mocht blijven zitten,Mijnheer Peter U bent gewaarschuwd, het kan pijnlijk zijn! mijn Vader heeft veel kampen en de spoorweg overleefd, maar toch VERMOORD in 50’omdat hij Nederlander is gr Hans Vieleers
Er is een groot verschil tussen de Pemoeda / Nationalisten en de “Pemoeda” Veel Nederlanders weten vaak niet wat het het verschil is .
De “Pemoeda’s ” zijn dan de ongeregelde vaak rondreizende “ploppers” die slachtoffers maakten bij de Nederlanders , ook bij de Indo/Indische Nederlanders.
De Pemuda/Nationalisten zijn Indonesische jongeren die hun idealen willen verwezenlijken.
Sommigen van hun hebben ook de wapen genomen tegen de Nederlanders ondanks dat ze vaak Nederlandse opleiding en vorming hebben genoten.
Tussen 1942-1945 heb je bijna geen “Pemuda’s groepen , ze worden ook in het gareel gehouden door de Japanners en door de Pemuda/Nationalisten.
Pas na 1945 en zeker na de Politionele Actie I en II kunnen de “Pemuda’s (“rampokkers-pelopors”) bijna vrije spel hebben door de onstane machtvacuum .
Ik heb helaas voor Mas Rob de mensen in de film geen verwijten gemaakt en ik zou dat uit respect ook niet dan, wat moet ik ze verwijten, hun totok-zijn, hun menszijn, hun Indisch-zijn, vreemde redenering hou jij erop na. . Je zou je niet inhoudelijk bezighouden met de film, nou dat zie ik. Aangezien mijn moeder zelf geinterneerd, geuiterneerd en daarna weer geinterneerd is kan ik je opmerking over die gemeenplaats van “dat straatje” ook helaas niet plaatsen. Die fim zou juist in mijn straatje passen als die ook Indo’s als zodanig had laten zien.
Mijn kritiek richt zich louter en alleen op de wijze waarom de samenstellers en makers van de film 2602 met de halve waarheid=halve leugen omgaan. Daarbij baseer ik me op de eigen website gegevens van de Stichting. Daarvoor hoef je in principe de film niet te zien. En waar staat eigenlijk die stereotypering, je zou eigenlijk de film 2602 moeten zien, dan weet je wat stereotypering is.
Aangezien ik wat weet over koloniaal kolonialisme ,snap ik niet hoe die als een boemerang kan werken. Wordt ik (1953)van kolonialisme beschuldigd, kom nou Mas, Ik heb het over de bril waardoor de samenstellers van de film kijken en dat noem ik koloniaal/neo-kolonialisme. Dat iemand zoals de Stichting aangesproken voelt is ook de bedoeling. Hoe zou jij dan zoiets noemen, je hoeft daarvoor niet de film te zien, maar wel binnen de context blijven.
De fim gaat over Nederlanders i.c.totoks in de Jappenkampen. Ik kan wel uitweiden over andere groepen maar daar gaat de film niet over. De Stichting heeft wel elke uitweiding handig gebruikt om de aandacht van het topic afteleiden, zodoende bleven mijn vragen onbeantwoord, wel handig maar tamelijk dom.
En Mas Rob, ik had het over Indonesische Nationalisten OF Pemoeda’s. Misschien weet je dat al in 1920 de term pemoeda voor de studentenbeweging in Bandoeng werd gebruikt. In het maleis betekent het jongeren. Ook van der Doel heeft het er in zijn boek “Afscheid van Indie” (ligt onder handbereik) over . Dus waar jij jouw bron met zulke stelligheid vandaan haalt is mij een raadsel. En het verschil tussen een Heiho en een nationalist/pemoeda lijkt mij evident, daarvoor moet je de film zien om de stelligheid van de bewering te kunnen staven.
Mar wat denk je ervan dat zo’n koloniale film op 15 Augustus wordt vertoond??Dat is mijn kernvraag, die nog niet beantwoord is!!!
“Waarom de Pemoedas ten tonele wordt gevoerd, zij hadden toch in de Japanse kampen niks te maken, is uit de context van de film niet te halen.”
Er waren geen “pemuda’s tijdens de Japanse bezetting, stel je voor… Ongeregelde strijdgroepen waren/werden meteen door Japan in de pan gehakt. Genterneerden en de bevolking buiten de kampen hadden wl te maken met heiho’s, Indonesische hulptroepen in dienst van Japan. Voor een foto, zie: http://www.martialhub.com/articles/heiho.jpg
Ik heb de film niet gezien, en onthoud me verder van inhoudelijke commentaar erop. Ik zou er wel op willen wijzen dat je mensen die vertellen over ingrijpende ervaringen over hun leven, zoals in de film, niet kunt verwijten een totok te zijn of dat hun ervaringen niet in iemands straatje passen. Negatief bedoelde stereotyperingen als koloniaal en neo-koloniaal kunnen pijn doen.
Koloniaal/Neo-koloniaal, het zijn woorden die als een boemerang op het eigen indische hoofd terecht komen.
Wie maakt zich druk om de dwangarbeiders, de hongersnood en de Japanse brutaliteit ten aanzien van de Javaanse bevolking? Het met hen niet verbonden voelen is zo koloniaal als het maar zijn kan.
Verder, waar zijn de molukkers? Waar zijn de Chinezen?
Stelselmatig worden die groepen vergeten zodra het totok/indo vuurtje weer wordt aangeblazen.
Ik voel me niet gefrustreerd, alleen maar diep teleurgesteld in de filmsamenstellers en vooral de filmmakers, die makers hebben zich kritiekloos voor een koloniaal karretje laten spannen
Ik heb ze nog vergeleken met een beheerder van een pasfoto-automaat en nu voelt deze laatste zich zwaar beledigd.
Ik mag toch wel een beetje niveau verwachten en dan komen ze met dit “koloniaal monument”, nog wel gefinancierd door Het Gebaar (die hebben ook zwaar liggen slapen). Als klap op de vuurpijl wordt de film op 15 AUGUSTUS OP TELEVISIE vertoond, kan je nagaan een koloniale film, zonder enige uitleg, wordt op de Nederlandse TV 65 jaar na dato vertoond. In Zuid-Afrika zouden ze in het verleden zeggen: slegs vir blanke.
Dus Cap, dan heb je toch kans met eigen ogen deze neokoloniale film te zien. En vooral niet ergeren, want dat is die opeenvolging van gemanipuleerde beelden gewoonweg niet waard.
Ik ga op 15 Augustus voor de eerste keer naar het Indisch monument, wel n de officiele plechtigheid, want ik herken me niet in en voel me ook niet vertegenwoordigd door die lui. Gewoon gezellig met mijn moeder. Het was toch ook haar oorlog. Herdenken en gedenken, dat verre Indie,
alles van waarde is weerloos.
Peter van den Broek,
Ik zal die film waarschijnlijk nooit zien. Ik sta echter niet verbaasd als het als het een recreatie van de geschiedenis is. Als het inderdaad zo is dat de “Japanse tijd” gemengd wordt met Bersiap dan is het een onoverkomelijke wanhoop en er zal geen Indische gast of Indo wat aan kunnen doen.
Zij (ik weet niet wie ze zijn) waren de eerste met de film en wij kunnen alleen maar toekijken.
Cap – Gefrustreerd.