We hadden een opiniepeilinkje..
Is Willem Nijholt indo ?
Van de 100 stemmers zeiden
Ja 80
Nee 17
Weet ik niet 3
Willem Nijholt is geen indo..
Zijn Hollandse ouders gingen naar Indië waar hij, zijn broer en zus werden geboren. De oorlog kwam.. het hele gezin verbleef in jappenkampen, die ze overleefden.
Willem is als kind veel opgevoed door de Indonesische bedienden en vandaar zijn Indische timbre in de stem en zijn feeling met Indonesischheid en Indischheid.
Zeer geloofwaardig speelde hij een indo in de Stille Kracht en in de Late Lien shows.. Peci af.. ook voor zijn rol Philips II in ‘Willem van Oranje’.
Ik zag een boze indo met knakkende vingers.
Zijn grootouders waren geboren in Vinkega bij Weststellingwerf, Oldemarkt,.. Millingen en Nassen (Dld). (zie stamreeks Nijholt nr VIII en deze site, begin bij nr 7 kind 4 ) Ook hun ouders kwamen uit deze regio’s.
de kinderen Nijholt 1946
...................
Indisch4ever 
Totok of Indo?
East is East and West is West and never the twain shall meet.
en Tjaliie de Indichman zei indertijd
waarom ben jij zo blank en blond;koelit soesoeh,hati tjoklat,en dat klonk haast als een verwijt.
Mijn koelit-huid is inderdaad zo wit als soesoeh-melk terwijl ieder die mij beter kent weet dat mijn tjoklat hati tjokvol gevuld is met gedachten aan de tropen waar ik zo lang gelopen heb op blote kindervoeten.Al ziet men ook mijn huid het eerst,in mij is dat Oost en West elkaar ever ontmoeten warbij het warme Oosten het kille Westen overheerst.
Hans de Weerdt,5 juni 2009,22.45 uur.
indo zijn is toch heel erg een ….gevoel?????
Indisch? ‘….net als Hella Haasse … gelijke culturele roots.’
Er is veel (recent) materiaal gepubliceerd en er wordt in dit materiaal veel antwoorden gegeven over de lotgevallen en de geschiedenis en de ‘cultuur’ van Indische Nederlanders en zeer specifiek: de Indo-Europese gemeenschap. In dit materiaal zouden we kunnen lezen dat zich vanaf 1900 een langs raciale en sociale scheidslijnen gesegmenteerde samenleving (H.S. Haasse) ontwikkelde, zelfs in de Japanse kampen herkenbaar.
Volgens o.a. Doeko Bosscher, hoogleraar eigentijdse geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen was de Nederlands-Indische samenleving tot op het bot stands- en rasbewust. (2009)
In een ‘gewoon’ Indisch milieu, bijvoorbeeld geschetst door Tjalie Robinson herkennen we weinig tot niets van dat van de Haags-Indische haute bourgeoisie of ‘Indisch-Haags planters milieu. ’ Tjalie Robinson had een hekel aan de zogenoemde `grote vorming’ van de Indo-Europeanen die op gezag van de kleine groep blanke gezagsdragers zich moesten verdiepen in typisch Nederlandse aangelegenheden. T. Robinson: `De lesboekjes maakten ons vertrouwd met het leven van de heikneuters en stratemakers, […] maar wij wisten zo goed als niets van de mensen om ons heen.’
Vergelijkbaar met de volgende geschetste ‘omgekeerde’ ervaringen van H.S. Haasse.
Ik geef een voorbeeld uit de vele ‘recente’ publicaties over de geschiedenis van Indische Nederlanders. M. Ferguson, gaf in 1981 het proces, van het vooroorlogse, in de marge worden gezet van de Indische groep (Indo-Europeanen) als onvoldoende Nederlands of onvoldoende Europees wel erg duidelijk weer. Ze ging bij totok Hella S. Haasse, te luister.
Uit de mond van Haasse werd opgetekend: “Wij leefden thuis niet Indisch…. Ik ben in Indië geboren, heb er geleefd, iets van die atmosfeer, is onloochenbaar in mij, en toch ben ik er misschien nooit iets anders geweest dan een vreemdeling.”
Van wat er mogelijkerwijs elders op Java voorviel, met andere mensen, ik haal herinneringen van Haasse op: “Ik wist niets.”… “Ik weet er te weinig van.”Beschrijvingen die zij als totok geeft, (met name over de overeenkomsten tussen Nederlandse (totoks!) mensen op Java in hun gezamenlijke doorleefde situatie) bezit volgens Furgerson: “geldigheid voor het grootste deel der toen in de Indische steden woonachtige Nederlanders.”
Zij interesseerden zich minder voor de feitelijkheid der dingen buiten hun eigen gezamenlijke doorleefde situatie van de totoks.
We kunnen zelfs lezen bij o.a H. Meijer (2004) dat stands- en rasbewust zijn ook in de kampen doorwerkte. Wat ik recent (2008) ook weer in de biografie van Tjalie Robinson lees: ‘Maar na enige maanden werden het 4e en het 9e Bataljon in het kamp samengevoegd, met de Indo’s aan de ene kant en de Hollanders aan de overzijde.’
Het leven op de Indische Archipel kunnen we volgens G.W. Overdijkink (1948) en H. Meijer (2004) vanaf 1900 als volgt benoemen. De groepen van diverse raciale herkomst leefden naast elkaar, maar uitzonderingen daargelaten, nauwelijks nog met elkaar.
Ik dacht ook bijna 40 jaar: da’s een indo.
Maar het kan niet volgens zijn kwartierstaat die je kunt maken uit internetgegevens..
Maar voor mij hoort hij bij het Indische, net als Hella Haasse … gelijke culturele roots.
Wat denkt men over Wilders ?
Patricia Paay hebben we gehad in 2005
Hoe zou hij zichzelf (willen) zien…
nou voor mij is hij een “Indische jongen” hoor.