14 Responses to Indonesia Aktueel

1. kantjil schreef:

   20 april 2006 om 13:35

   Ik hoop dat ook …

   Beantwoorden
2. sigeblek schreef:

   20 april 2006 om 11:15

   Kantjil , je heb in bepaalde zaken gelijk.
   De Chinezen , hun (rechts)positie in het verleden voor 1945 en daarna werd bepaald door de keuze die ze gemaakt hebben en de mogelijkheid die ze gektregen hebben van de koloniale overheid (Ned.Ind.Regering).
   Hoe je omkeert omdraait ze zijn ook slachtoffers geweest.Vroeger van de kolonialen, verdeel en heers politiek, .
   Ze werden min of meer als buffer gebruikt , als instrument (zoals pachters etc = lees de geschiedenis) ,werden bevoordeeld tot dat ze lastig werden gezien.Zelfs in hun ontplooingsmogelijkheden werden ze belemmerd , dat is ook te zien hoe ze eerst hun eigen scholen moeten oprichten.Gebeurt ook bij de Inlanders .
   De positie van de gewone chinezen is in de tijd van soekarno heel erg sterk.Als middenstanders dus economische , en als politiekegroep.Terwijl ze demografisch gezien met ongeveer 2.500.000 te verwaarlozen z\ijn.Zijn eigenlijk oververtegenwoordig , maar Soekarno heeft hun nodig tijdens zijn flirt sessie met zijn as Djakarta , Hanoi , Peking.
   Maar als groep , arm of rijk zijn ze veiliger.
   De problemen komen pas naar buiten toen een kleine groep chineze Tjoekongs(conglomeraats) zich gaan verbinden met Soeharto en zijn korrupte kliek.
   Er zijn ongeveer 200 chinese conglomeraats . en een deel ervan hebben het land leeg geroofd.
   Geen wonder toen de beschermheer/en zijn kliek valt en in combinatie met de Krismon komen er dan onlusten .
   Het is life te zien in de hele wereld.
   Er gebeuren ook rare dingen , maar er zijn ook indianen verhalen verspreid (films).
   Blijkt dat het om een vervalsing gaat.
   Er zijn duizenden chinezen gevlucht naar buitenland.
   En terecht , zal ik ook doen als mijn gezin of mijn dochter bedreigd wordt.
   Maar er zijn ook leugens en horror verhalen verteld.
   Bij bosjes werd het in amerika ontdekt dat er veel chinese vluchtelingen met nep verhalen komen.
   Dus dat bedoeld ik met dat de Indonesiers ook slachtoffers zijn.Worden ze aangekeken of aangesproken om de daden van een bepaalde groep die express chaos wilden veroorzaken.
   En de PP 10 mei 1958 is gevolg van de overeenkomst tussen China en Indonesia.Met de SKBRI.
   Hun dubbele nationaliteit werd toen terug gedraaid , je kan kiezen of Chinees blijven of indonesisch worden.
   De meeste arme chinezen, de tani en de arbeider (de rijken zijn een klein %) worden indonesier.
   Dus toen er rellen kwamen tijdens o.a. de betrokkenheid van RRT werden veel toko’s in Jakarta plotseling Taiwans
   (Heb jaren langs gereden , eerst zijn ze Chinees , daarna Indonesisch en daarna Taiwans .
   Dat zie je bij de feestdagen ook.)
   RRT is wel degelijk betrokken geweest , heeft ook lading wapens gestuurd naar de 5de macht van de communisten.Heb zelfs de wapens gezien bij een vried van de Brimob (brgade Mobil).
   Ik weet ook wel dat soms de chinese middenstanders vaak de schuld krijgen , dat heb ik ook gevolgd.Niemand ontkend dat.Een bekende verschijnsel , bij feestdagen verdwijnen de veel gevraagde artikelen uit de winkels , en komen terug met X % toeslag.
   De jakartanen zeggen Pat pat gulipat , mss ken je dat.
   En over Ali Baba connection , iedereen weet dat hoe het geregeld werd.
   Heb ook veel chinese vrienden vanaf de lagere school, middelbare school , mijn studie in belanda , zelf aangetrouwde familie.
   Heb mijn diploma SMA 6 maanden later moeten krijgen in de roerige tijd, de transitie van OrLa naar OrBa in Jakarta .
   Heb met mijn vrienden( ook chinese) ook op de 1ste plaats meegedaan .
   Veel inside information gekregen van mijn ooms die in de leger , politie , justitie zaten .
   Ook over de rellen van 1963 in Bandung.
   Mijn oom was toen Kapolda van Bandung, waarschijnlijk ook van Jabar.
   Bij die rellen was hij toen op tournee buiten bandung , en de hele tijd niet beschikbaar.(hebben toen geen GSM).
   Later hoor ik dat hij toch wel iets weet , maar kon hij niks doen . Vandaar op tournee.
   Werd later weg gepromoveerd .
   Ben met Kantjil eens dat eeuwenlang negatieve erfenis niet zo maar veranderd kan worden , geldt voor beide kanten.
   Ben toch hoopvol dat de Indonesische chinezen ook hun rechtmatige plaats zal krijgen en gaat gedragen en voelen als een Indonesier.

   Beantwoorden
3. kantjil schreef:

   20 april 2006 om 09:16

   Waarom voelen de peranakans (etnische Chinezen uit Indonesia) zich Chinees??
   Zij zijn immers niet in China geboren , hebben daar geen families wonen en velen spreken slechts een paar woorden chinees.
   In het vroegere Nederlands Oost-Indi� werd de bevolking in drie groepen onderverdeeld:
   1. de Europeanen
   2.vreemde oosterlingen
   3.Nederlanders
   De Chinezen werden met de ceylonezen en arabieren tot die vreemde oosterlingen gerekend.
   De Chinezen moesten in speciale wijken wonen, het zgn. Chinezenkamp, en konden alleen reizen met een speciale pas.
   In het Chinese kamp mochten zij hun religie en gewoonten behouden.
   Zij hadden een eigen bevolkingsadministratie, verzorgd door wijkmeesters,luitenants,kapiteins en majoors der Chinezen, die ook voor contacten met de blanke overheid zorgden.
   Zij mochten zelfs de Chinese vlag hijsen ter herdenking van de geboorte van Confucius en het Chinese nieuwjaar uitbundig vieren.
   Ondanks hun eeuwenlange verblijf in Indi� bleven zij Chinezen.
   Toen de Japanners in 1942 Nederlands Indi� binnenvielen werden veel Chinezen in interneringskampen gestopt.
   De vijanden van de Jappen waren in feite alleen de Nederlanders en het KNIL.
   De politiek van de Japanse bezetters was om de invloed van de Nederlanders in Indie geheel te doen verdwijnen.
   Alle Nederlanders werden geinterneerd,Nederlandse scholen werden gesloten.
   De Chinezen moesten naar Chinese scholen en moesten de Japanse bezetting accepteren en eerbied tonen voor de bezetters , maar vooral ook voor de Japanse keizer.
   Had de Japanse regering plannen om Indonesia de onafhankelijkheid te geven of het als een Japanse kolonie blijven bezetten,als zij de overwinning behaalden ?
   De Chinese identiteit tijdens de Indonesische onafhankelijkheid
   Met de capitulatie van Japan op 15 augustus 1945 kwam aan de Tweede wereldoorlog officieel een einde.
   Er kwam echter geen vrede voor de Chinezen, noch in China, noch in Indonesia.
   Twee dagen na de Japanse capitulatie hadden de Indonesiers hun onafhankelijkheid geproclameerd, maar moesten nog wel 4 jaren lang de strijd met de Nederlanders aanbinden.
   De Nederlanders hadden met twee politionele acties in 1947 en 1948 bijna het gehele land bezet en Sukarno gevangen genomen.
   De Chinezen dachten eerst dat met de komst van de Nederlanders de toestand van voor de oorlog zou terugkeren, maar durfden toch niet met zekerheid te voorspellen hoe de strijd zou aflopen.
   Zij bleven zo veel als mogelijk neutraal en hechtten zich aan het voortbestaan van hun peranakan Chinese identiteit.
   Begin 1948 werd onder leiding van Thio Thiam Tjong, die als adviseur voor Chinese zaken aan Gouverneur Generaal van Mook was toegevoegd, de politieke partij “Persatuan Tionghwa” opgericht.
   Hij was voor de oorlog een aanhanger van de Chung Hua Hui, die de Nederlandse bezetting accepteerden.
   Ook was op de oprichtingsvergadering aanwezig de zg “Sin Po groep” met hun hoofdfiguren Ang Goan en Kwee Kek Beng.
   Die Sin Po groep was politiek meer op China gericht.
   De bedoeling van de oprichting was om de positie van de Chinese minderheid te verbeteren bij de nieuwe Nederlands Indische overheid.
   In 1949 moest Nederland onder druk van de Verenigde Naties en de U.S.A de onafhankelijkheid van Indonesie erkennen en zich geheel terugtrekken uit Indonesie net uitzondering van Nieuw Guinea, dat pas in 1962 werd overgedragen.
   Daarmee verloren de Chinezen in Indonesie in feite hun “thuisland”.
   Er ontstond een onzekere situatie:
   Eeuwen lang van rassen scheiding tussen Chinezen en Inheemsen moesten overwonnen worden.
   De Chinezen kozen in grote meerderheid voor het Indonesische staatsburgerschap.
   In de koloniale tijd waren de Indonesi�rs kleine landbouwers of werkers in plantages.
   Zij hielden zich toen niet bezig met de industrie of infra-structurele problemen, ook niet met her regelen van land’s financien en belastingen innen.
   Bij de opbouw van Indonesie was een efficient bestuursapparaat nodig, wat veel tijd nodig had om zich te ontwikkelen,wat zij nog niet hadden met als gevolg vriendjes-politiek en machtsmisbruik.
   Een controle apparaat ontbrak en werkte niet.
   Indonesi� kende talrijke volkeren,ieder met eigen taal en cultuur, zoals de Dayaks, de Batak,Minangkabouwer,Menadonezen,Ambonezen en balinezen.
   Gelukkig wilde President Sukarno de Chinezen als een “suku” als een Indonesische bevolkingsgroep zien.
   Zij mochten derhalve nog hun eigen identiteit behouden.
   Sukarno hechte veel waarde aan “nation building”.
   Op school leerden de kinderen veel nationalistische liederen zingen, zoals “Van Sabang tot Merauke”.
   Er waren in de beginperiode van de Republiek veel binnenlandse strijd, b.v. tegen de “Darul Islam” op W-Java, de Permesta op Celebes, de R.M.S. op Ambon, de P.R.R.I. op Sumatra.
   President Sukarno benoemde enkele Chinese intellectuelen tot ministers, maar de Chinezen kregen in de loop der tijd met velerlei discriminerende maatregelen te maken.
   De economische ontwikkeling van de pribumies geschiedde veel te langzaam en dat werd de Chinezen verweten.
   De Chinezen konden alleen licenties krijgen als zij met autochtonen, toen asliers genoemd, samenwerkten.
   Zo ontstonden de zg. Ali-Baba’s firma’s.
   De zaken gingen niet goed.
   de Chinezen deden het werk, verdienden het geld en de Indonesier haalde het geld weg om een luxueus leven te leiden.
   Berucht was de P.P. 10 van 1958, de regeringsverordening, die de Chinezen verboden zich op te houden in de kleine steden om daar handel te drijven.
   Met de val van Sukarno werden de Chinezen beschuldigd van communistische sympathien.
   Enkelen werden gevangen genomen en hun organisatie de Baperki, een overlegorgaan van de Peranakans, die streefde naar geleidelijke intregatie en nauw met Sukarno samenwerkte, werd verboden.
   Later werd onder zachte dwang de Chinezen gedwongen hun namen te veranderen in Indonesisch klinkende namen.
   Het Chinese schrift werd verboden, evanals de viering van hun feestdagen, het Chinees nieuwjaar en de Sam Po optochten in Semarang.
   De bedoeling was om de Chinese identiteit geheel te doen verdwijnen.
   Er kwam zelfs een beweging dat de Chinezen met Indonesiers moeten trouwen en tot de Islam oesten overgaan.
   De val van President Suharto in 1998 ging gepaard met plunderingen, brandstichtingen en zelfs verkrachtingen van Chinese vrouwen.
   Hieruit bleek weer dat ondanks de medewerking van de Chinezen om hun identiteit te verloochenen, dat zulks totaal geen zin had.
   Zij zijn en blijven Chinees.

   Beantwoorden
4. kantjil schreef:

   20 april 2006 om 08:35

   De scheiding tussen de verschillende bevolkingsgroepen in Indonesia die in de koloniale periode is bewerkstelligd
   is in feite de grondoorzaak van de etnische conflicten tegenwoordig.
   Na de onafhankelijkheid moesten deze bevolkingsgroepen leren samenleven .
   De totok chinezen houden erg vast aan hun tradities wat
   ook weer een scheiding veroorzaakt, dit ten koste van de peranakans.
   De naamsverandering kon ook geweigerd worden.
   De Chinezen die een goede handelsnaam hadden opgebouwd door hard werken gingen niet zomaar hun naam veranderen, uiteindelijk hebben zij moeten vluchten
   naar Europa.
   Alwaar zij daar ook, sommigen althans, op hun Chinese naam alleen al werden gediscrimineerd en zo hun positie misliepen in de arbeidsmarkt; uiteindelijk hebben deze hun naam veranderd in een Europese naam om hun kinderen te besparen voor discriminatie.
   Niet de Indonesiers zijn de zondebok, maar de Chinezen.

   Beantwoorden
5. sigeblek schreef:

   19 april 2006 om 09:00

   Ik heb de sites van Kantjil nog niet gelezen , maar wil toch gaan reageren op bovenstaande reacties.
   * Over de rijke chinezen die de zonde bok werden.
   Het is gedeeltelijk waar , maar in de meeste gevallen gaat het om Indonesische chinezen waarvan men denkt dat ze hun rijkdom afkomstig zijn uit duistere bronnen.
   Men ken genoeg rijke chinezen die hun rijkdom al eeuwen hebben in hun familie.Waar men geen opmerking(en) kunnen maken.Uit Semarang en Java en Sumatra.
   * over het niet veilig voelen na de val van Soekarno is het te begrijpen , Soekarno staat openlijk te flirten met Peking.Dus staat de positie van de chinesen enigzins sterk.Door de NaSaKomgedachte van Soekarno.
   Alleen 1 ding begrijp ik niet waarom tijdens de OrBa het gevoel van veiligheid niet beter werd, want juist tijdens de OrBa hebben de Chinezen (klein deel ervan) meer mogelijkheden door zich te gaan verbinden met Soeharto.In de oeriode OrBa werd zelfs de 200 Tjukongs min of meer gevormd.
   *Over de naams verandering , dat kan een beetje kloppen .
   Dat komt als gevolg van een verdrag tussen China en Indonesia (1955?) .
   Zoals jullie weten zijn de Chinezen verplicht door China om hun Chinese Nationaliteit te behouden .
   Zelfde situatie zoals de Marokanen in Nederland.
   Terwijl ze (de peranakan) al eeuwen in Indonesia wonen.|Zeg maar sinds dekomst van De Chinese handelaren in de kust steden van Java. Een paar eeuwen voor de komst van VOC.
   En Sinds het verdrag zijn de Chinezen verplicht om de zgn SKBRI te overleggen.Dit zijn feiten , kan je gewoon nachecken.
   * Over de PKI , het is gewoon duidelijke zaak .
   Ze zijn fout geweest.Geen nadere komentaar nodig.
   *Over het Arabisas(wat heet , meer arabische namen kiezen) is het logisch.
   Tenminste voor de Indonesiers die Islamieten zijn.
   Dat is vrije keuze.In nederland en west europa waar de joods/christelijke traditie sterk is hebben de bewoners ook Joods/Christelijke namen evt. met oude Germaanse namen.
   Over achternamen , sinds waneer gebruiken de meeste Indonesiers achternamen.Is praktisch nooit gebruik omdat ze onder Islamistische traditie leven.
   > 90% van de Indonesiers zijn islamieten , dus bijna 700 jaren hebben ze geen achteramen gebruikt.
   Tegenwoordig gebruiken een kleine deel van de Indonesiers wel familienamen .
   *O ya ik las in de krant dat het niet raadzaam was om je kinderen met dure merkschoenen en handphone laat rondlopen in Amsterdam(en waarschijnlijk in andere grote steden van Nederland) , want de kans dat ze beroofd werden is groot.
   Ter informatie : niet “alle” chinezen in Indonesia zijn handelaren (in de VOC tijd wel) en rijk.
   Veel zijn gewone mensen die keihard moeten werken voor hun hapje rijst.
   PS : Het is aan te raden om de geschiedenis van de Chinezen in Indonesia te gaan lezen.
   Te beginnen voor de VOC tijd , tijdens , en na de VOC tijd.
   Daarna in Soekarno en OrBa tijd.
   Er zijn tig boeken geschreven.
   Dat kan je vergelijkingen maken of de soms indianenverhalen in diverse sites wel waar zijn.
   Anders gaat men de Indonesiers als zondebok gaan gebruiken.

   Beantwoorden
6. Usnavys schreef:

   18 april 2006 om 01:34

   Adoe, Selamat……….
   arlette mede namens Boy van Minnen

   Beantwoorden
7. kantjil schreef:

   1 maart 2006 om 13:42

   voor meer info betreffende peranakan chinezen in Indonesia ;
   http://kantjil.diaryland.com/peranakans.html
   http://kantjil.diaryland.com/tears.html
   http://kantjil.diaryland.com/peranakan.html

   Beantwoorden
8. kantjil schreef:

   1 maart 2006 om 13:36

   De naamgeving in Indonesia gaat meer Arabische vormen aannemen..tenminste dit is wat mijn zwager vertelde in Jakarta, ik geloof dat achternamen gaan verdwijnen, maar het fijne weet ik er ook niet van….
   Momenteel is het in de grote steden van Indonesia, vooral Jakarta, niet erg veilig meer..mijn neefje, uit Jakarta, kwam laatst thuis van school…zonder schoenen; hij was op klaarlichte dag beroofd door drie Indonesische jongens in de bus..
   Sinds de brandstofprijzen zo gigantisch zijn gestegen is het leven daar erg moeilijk geworden voor de kleine man..

   Beantwoorden
9. Indisch4ever schreef:

   1 maart 2006 om 13:29

   Hi Kantjil,
   Ik las ergens dat SBY die naamwetten heeft ‘afgeschaft’ of…men durft nu meer.. Ik weet niet precies hoe het zit.
   Steeds meer Chinezen en Indo’s gebruiken weer hun eigen naam.

   Beantwoorden
10. kantjil schreef:

    1 maart 2006 om 13:19

    sommige peranakans weigerden hun Chinese naam te verruillen voor een Indonesische…
    Een Chinees gaat niet zomaar zijn naam veranderen..
    In wezen zijn de Chinezen vogelvrij verklaard in Indonesia.
    Nog steeds zo..

    Beantwoorden
11. Indisch4ever schreef:

    28 februari 2006 om 22:22

    Toen de indo’s en de belanda’s weg waren werden Chinezen de grootste zondebok.
    En het is wat je zei…het maakt niet uit hoeveel succes men heeft.. …
    Er is altijd wel een smoes te vinden voor ethnische haat.
    PKI-jongens waren de kinderen met communistische ouders, neem ik aan.
    De schatting is dat 500.000 tot 1 miljoen mensen toen vermoord zijn in 1965-1970… door de campagne die Soeharto begon.
    Kantjil schrijft ook wel eens hier.. hij en zijn vrouw zijn met hun ouders ook gevlucht in die jaren. Toen waren ze kind.
    Bedankt voor je verhaal…

    Beantwoorden
12. quetzalquatl schreef:

    28 februari 2006 om 20:21

    Wij moesten onze chinese familienaam omzetten in een indonesische.
    Op school zag ik de omslag:
    Van het ene moment op het andere waren de populaire PKI-jongens uitgeroepen tot pariah.
    In deze crisis kregen, zoals gewoonlijk, de ‘rijke chinezen’ de schuld.
    Maar als de chinezen, net als de turken en marokkanen in nederland, ‘minder succesvol’ waren geweest, dan nog zouden ze uitgeroepen zijn als zondebok, ‘profiteur van gemeenschapsgelden’ etc.
    Xenofobie kijkt eigenlijk niet naar mate van succes, maar naar kleur en cultuur, dat is altijd en overal hetzelfde, ook in nederland!

    Beantwoorden
13. Indisch4ever schreef:

    28 februari 2006 om 00:40

    Moesten jullie halsoverkop vluchten in ong 1967?
    Bedreigd geweest vanwege achternaam of tjina-belanda zijn ?

    Beantwoorden
14. quetzalquatl schreef:

    28 februari 2006 om 00:32

    Sinds de val van Bung Karno heb ik me niet meer veilig gevoeld in Yogyakarta, en dat wil wat zeggen… 😦

    Beantwoorden