-
- en
Indische Soos -
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
-
Indische portretten
ingezonden door de Indisch4ever-lezers.
Heb je nieuws, foto of een oproep?
Mail ons !
Indisch4ever 
De Indonesisch Onafhankelijkheid op 17 augustus werd in het grote Amare Theater in Den Haag gevierd terwijl twee dagen ervoor het einde van WO2 het op steenworp afstand gelegen relatief kleine “Theater aan het Spui” plaats vond.
Schijnbaar werd voor het feest op 17 augustus subsidie verstrekt door enkele Nederlandse instelllingen. Met wat voor doel wordt Nederlands belastinggeld voor zulke specifiek niet-Nederlandse activiteiten en wel een Nationale feestdag van een ander land uitgegeven? Naar het antwoord ben ik wel benieuwd!
Ik heb nu begrepen dat savond een interessante discussie werd gevoerd waarbij een voor mij onbekende Nederlandse historicus Jan Bruist aan het woord kwam. Weet iemand of deze discussie on-line te zien of horen is?
Het is toch interessant deze gebeurtenissen vanuit verschillende perspectieven in de historische context te bezien. Dat kan wellicht een vruchtbare bijdrage vormen tot de discussie over de Indonesische strijd tot onafhankelijkheid.
Ik zou niet weten of het evenement Indonesia Merdekka te Amare ook gefinanciëerd is met Nederlands belastinggeld.
Je kunt ook zo denken: Indonesiërs en hun directe nazaten betalen ook belastinggeld en Hari Merdeka is hun cultuur. Als Nederlandse burgers hebben ze evenveel recht op subsidie.
Indirecte nazaten zijn er erg veel in Nederland mn Indische Nederlanders en daar zijn ook mensen bij die interesse hebben in zo’n evenement te Amare.
Betalen belastingen, interesse in Indonesia is ook van hun cultuur
Great en First van den Broek schreef:
Ik heb veel Indische mensen ontmoet in Wassenaar en in Amare. Er waren ook een heel aantal Javaanse Surinamers aanwezig in Amare. Het gamelan orkest was Javaans-Surinaams. Er waren ook witte Nederlanders aanwezig.
De Indonesiërs en hun nazaten zijn wel Nederlandse burgers. Zij wonen hier. Zij hebben net als elke andere Nederlander recht op subsidie als aan de voorwaarden wordt voldaan.
Pardon, het moderne burgerschap (Franse Revolutie: Citoyen) in historische zin, houdt in dat iedereen die de Nationaliteit van een land bezit als Burger wordt beschouwd, met gelijke rechten en plichten. Blijkbaar is het ook juridisch begrip na mijn migratie in 1989 en na de Inclusiviteits-manie veranderd.
Subsidies worden uit de Algemene Middelen (belastingen) gefinancierd. Daarbij is het toch een legitieme vraag wat het belang voor de Nederlandse gemeenschap voor zulk soort gebeurtenissen is? Apropos, ik betaal nog steeds belasting op mijn pensioenen uit Nederland.
Op de Herdenking van 17 augustus in het Amare-theater hoorde ik veel Bahasa-Indonesia om mij heen. In gezelschap van een witte Nederlander keken wij met interesse naar deze gebeurtenis. helaas was ik te moe om het avondpogramma mee te maken, nu blijkt het dat ik griep onder de leden had.
Thuis heb ik wel wat gelezen en gezien over de Herdenking van 17 augustus van vorig jaar.
De beelden stemmen mij wel tot kritisch nadenken. In het panel was een jonge vrouw van Javaans-Surinaamse afkomst. gekleed in Saroeng Kabaja (sic) , waarvan de voorouders eind 19de begin 20ste eeuw als koelies van Java naar Suriname waren gedeporteerd. Daarna zijn zij, wellicht uit vrije wil, terecht gekomen in Nederland, het land met een voor discussie vatbaar koloniaal verleden. Daarbij heeft Zij als vrouw en mondige Burger alle mogelijkheden gehad om zich in dit land te ontwikkelen. Het doet haar PIJN als zij in Rotterdam, waar ze kennelijk woont, resten van het Indisch koloniaal verleden ziet.
Ik kan haar een zeker opportunisme en subjectieve waarneming niet ontzeggen.
Ik heb niet de Indruk dat Indonesiers en hun nazaten, die belasting betalen in Nederland, ook “Nederlandse Burgers” zijn, maar dat is maar een detail.
Mijn vraag was met wat voor (sociaal) DOEL voor zulke manifestaties subsidies wordt gegeven. Daarvoor moet toch het algemeen belang in Nederland worden gediend als zo’n manifestatie uit de Algemene Middelen wordt gefinancierd., Uit het programma wordt dat niet duidelijk gemaakt. Interesse in Nederland is ook bvan mijn. cultuur maar daarvoor was het aantal Niet-Indonesiers op één hand te telle. Het laatste dient figuurlijk worden beschouwd.
Wordt dat niet duidelijk uitgelegd dan geraak je gauw op het populistisch terrein van “Make The Netherlands Great Again” of “The Netherlands First”.
Dat willen we toch juist vermijden?
Heeft de overheid subsidie gegeven voor dit evenement te Amare?
Dat is mij niet bekend.
Ik gebruikte de term Nederlandse burgers voor mensen die in Nederland wonen. Nationaliteit en of iemand wel of niet zich Nederlands voelt, of omschrijft als Nederlander, is terzijde
Iedereen wordt geacht de wetten van zijn land te kennen.
De Nederlandse Grondwet definieert niet direct wie een ‘Nederlandse burger’ is, maar stelt wel dat “De wet regelt wie Nederlander is”.
Dit betekent dat de definitie van het Nederlanderschap niet in de Grondwet zelf staat, maar is vastgelegd in een afzonderlijke wet: de Rijkswet op het Nederlanderschap.
De Grondwet spreekt wel over de rechten en plichten van “Nederlanders” en “allen die zich in Nederland bevinden”, en maakt zo een onderscheid tussen beide groepen. Dit onderscheid is van belang voor de toepassing van bepaalde rechten, zoals kiesrecht of de mogelijkheid om in openbare dienst te worden benoemd.
Dan blijft de vraag wat de plichten zijn……..!
Ja, de ceremonie van het hijsen en strijken van de vlag, is altijd zeer indrukwekkend. Mijn zus heeft zich ingeschreven en de plechtigheden aan het paleis bijgewoond. Het tofste vond ze de dans en de witte duif op de pet van de militair.
Mijn echtgenoot zag het niet zitten om in zijn kostuum de hele dag in de hitte ‘af te zien’ en daar te zitten. De parades e.d. zijn hier heel erg militair georiënteerd. Wel is er dans en zang uit de verschillende provincies. De president draagt ook steeds een andere outfit, gebaseerd op traditionele kledij.
Bij ons in het kompleks werd er om 7 uur een bijeenkomst gehouden. Met veel eten en drinken natuurlijk. Het was gezellig.
Ik krijg hier nu ook toegeroepen dat het eigenlijk in weinig landen zoals Nederland ‘verboden’ is om militair te groeten of te salueren zonder hoofddeksel. Ik zou echt niet weten of dat in Indonesië ook zo is. Iedereen draagt wel iets op het hoofd. Maar veel mannen die nooit in het leger zijn geweest brengen wel de militaire groet, misschien geleerd bij de scouts ? Daarvan was laatst ook een werelddag, enorm populair in Indonesië.
Mr B zou er heel anders over denken als hij die Parade vanuit zijn terrasstoel kan aanschouwen , gekleed in vrijetijd kledij en het nodige bier op tafel .
Wkwkwk. Het is nu 18.30 uur en hij zit hier precies zoals u zegt, te ‘aperitieven’.
Hij haat het om een lange broek en gesloten schoenen met sokken te dragen. In Europa heeft hij er geen problemen mee.
We bezochten een fair over interieur inrichting in Kebayoran Expo. Ik waarschuwde hem op voorhand maar hij wilde natuurlijk niet luisteren. En toen werd hij geweigerd bij de ingang. 🤦🏻♀️
Ik ben daarna ook naar Amare geweest . Weer een grote opkomst . Het was een veredeld soort jaarmarkt. Ook daar de vlag in top bijgewoond . Ik zag nog een kraampje van Marjolein van Pagee, o. a bekend/berucht van het boek over Bung Tomo. Ik had echt geen zin haar een onprettige middag te bezorgen en liet de discussie aan haar voorbij gaan.
Nadat de poco-poco werd gedanst, ben ik maar naar huis gegaan. Het avondprogramma werd mij toch iets te dékoloniaal, veel verontwaardiging en JP Coen. De mantra tot vervelens toe al gehoord.
Peter,
Jou kennende zou je ruzie krijgen met van Pagee. Ook omdat ze jou al snel zou etiketteren als koloniaal, dus racist.
Ik ruzie met van Pagee? daar kijk ik wel voor uit. Scherp schrijven is iets anders dan discussiëren. Bij het laatste kan meer nuances en argumenten worden gebruikt.
Als ik met haar zou discussiëren, dan is de eerste vraag wat zij onder Kolonialisme en Dekoloniseren verstaat. In haar kringen zoals Histori Bersama wordt daar heel apart en creatief over gedacht. Ik heb wel eens een genuanceerde reactie geschreven op die web site. Mijn reactie werd binnen korte tijd geëlimineerd. En het was nog op gedegen onderzoek en feitenmateriaal gebaseerd. Dan lijkt mij vrijheid van meningsuiting, ook in Nederland, wel een punt van discussie.
Wanneer bovenstaande definities duidelijk zijn dan kan er gediscussieerd worden-
Van Pagee past in het rijtje van Triyana & Co die elke kritiek op Indonesiers als racisme betitelen, zie de Bersiapdiscussie bij de tentoonstelling Revolusi in het Rijksmuseum. Dat is toch een red herring argument. Ja, dan kom je snel bij gebrek aan valide argumenten aan het einde van een gesprek.
Marjolein van Pagee is een radicaal. FIN is de radicale club van de andere zijde. Die vond dat de burgemeester van Den Haag dit Amarefeestje had moeten verbieden. FIN noemde het een ‘provocatie’.
@Bernadette :”” Op een zuipen zetten “” noemen jullie dat “”aperitieven “” ? In het “”betere deel “” van Nederland zullen ze het ook wel zo noemen , denk ik aan Aerdenhout ,Laren , Bloemendaal etc Maar in Amsterdam ? denk het niet ! In Indonesia liep ik er altijd net zo bij als in Nederland d.w.z. Zwarte pantalon , wit overhemd ,gesloten schoenen ,zwarte sokken ,das en net colbertje .Dat plus die ongure zwarte kop van mij erboven , had 1 heel groot nadeel ! Welk nadeel ? Nou ze dachten dat ik een Indonesier was ❗❗Gaf veel soesa bij banken ( geld wisselen ) .Ze dachten dat ik als Indonesier een toerist had beroofd .In Salatiga belde die bankbobo zelf een Nederlandse client om te testen of ik wel een Nederlander was .Ik zei tegen die Nederlandse client “” Laat die hufter lekker naar z,n moer lopen die kankerleier ! “”Die Nederlander zei tegen die bankdirecteur “” Hij is wel degelijk een Nederlander komt beslist uit de achterbuurten van Amsterdam !”” Werd toen met de snelheid van een kruisraket geholpen .😎🥸🥷😂🤣
Afgelopen zondag, 17 augustus, bezocht ik de onafhankelijkheidsviering in de Sekolah Indonesia Den Haag (SIDH), ondanks het feit dat ik voor ‘verrader’ werd uitgemaakt.Zulke dingen dien je vanuit verschillende perspectieven te bekijken, vandaar. Trouwens mijn oma van moederzijde was van Indonesische afkomst. Uit respect doe ik het voor haar en haar familie.
Het was de eerste keer dat ik zo’n evenement bijwoonde en ik was verrast door de overweldigende opkomst en betrokkenheid. De vlaghijsing was een indrukwekkende, op militaire leest geschoeide ceremonie. Toen het Indonesische volkslied werd gezongen, stond ik op, bijna in de houding. De Indonesiërs om mij heen salueerden, maar in mijn diensttijd bij de Koninklijke Marine heb ik geleerd dat je alleen salueert als je een hoofddeksel draagt. Uit respect legde ik mijn hand op mijn hart.
Daarna werd er gezongen en met vlaggetjes gezwaaid. Na de ceremonie ging iedereen naar de eetkraampjes.
Als aandenken heb ik een aantal foto’s waarop ik met twee Indonesische vlaggetjes in mijn hand op het podium sta. Gezien de gevoeligheden is het wellicht provocerend om deze foto’s hier te plaatsen.
Bij zulke gelegenheden pas ik me aan. Ik kijk hoe men zich gedraagt en doe dan hetzelfde, dat gebeurt ook in Italie bij zulke gelegenheden
Leuk Peter,
Dan hebben we elkaar net gemist. Ik was er ook – net als vorig jaar. Ik ben daarna nog naar de merdeka viering in Amare in Den Haag geweest. Dat was ook best indrukwekkend.
Groet,
mas van Beek
Op 17 augustus ben ik naar een rommelmarkt geweest en daarna een big mac geluncht. ‘s-Middags voetbal gekeken.