Shock in familie na Daisy’s onthulling over overgrootvader Bart

gelderlander.nl
Decennialang dacht de familie van Daisy Kolkman (36) dat haar overgrootvader zijn gezin in de steek had gelaten in Nederlands-Indië. Maar na een vijftienjarig onderzoek blijkt de vork anders in de steel te zitten. „Hij redde hen juist!”
Foto: Bart Boer en Liena Geijtenbeek

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

6 Responses to Shock in familie na Daisy’s onthulling over overgrootvader Bart

  1. Indisch van den Broek schreef:

    Het lijkt me niet gepast om in dit kader te verwijzen naar de etnische achtergrond van journalist Achmed Majid en zijn inburgeringscursus. Wat voor hem geldt, geldt voor een groot deel van de Nederlandse bevolking wat betreft hun kennis over de koloniale geschiedenis en Indsich in het bijzonder.

    Helaas kan ik geen gepeperde en gekruide opmerking sturen naar de krant De Gelderlander, aangezien de link van het artikel door mijn computer wordt geblokkeerd.

    Het bijvoeglijk naamwoord “Indisch” is onderhevig aan inflatie. In het verleden was heel duidelijk wie ermee werd bedoeld. Neem bijvoorbeeld de NSB in Nederlands-Indië. Daarbij werd gesuggereerd dat een groot deel van de Indischen oftewel Indo-Europeanen) in Nederlands-Indië tot 1938 lid waren van de NSB. Na 1938 was het wel afgelopen met het Indsich NSB-gevoel. Veelal wordt verzwegen dat een groot deel van de leden van de Weerbaarheidsafdeling (WA), de knokploeg van de NSB in Nederland, afkomstig was uit Nederlands-Indië =de zogenoemde totoks.

    Na de soevereiniteitsoverdracht in 1949 was het wel duidelijk als er over “Indische” Nederlanders” of de “Indische” gemeenschap werd gesproken. In de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw, toen wetenschappers zoals professor Wim Willemse zich begonnen te bemoeien met Indische Nederlanders, noemden kinderen van totoks zich plotseling ook Indische Nederlanders. Een soort achteraf saamhorigheidsgevoel steeg op. Daar keek ik destijds tijdens discussies wel van op. Soms denk ik met weemoed aan de rangen- en standenmaatschappij in Nederlands-Indië; toen was heel duidelijk wie op wie neerkeek.

    Nu hebben we ook het “Indisch” Herinneringscentrum (IHC), waarbij ook aandacht wordt geschonken aan Zuid-Molukkers en Papoea’s. Al met al is “Indisch” een containerbegrip geworden, waarbij de verwarring steeds groter wordt, dat ook blijkt uit het artikel in De Gelderlander. De journalist zal wellicht een chatbot hebben gebruikt om zijn artikel te corrigeren, daarbij vergetend de bronnen te checken. Hij is niet de enige.

    Daarom is het zaak om bij de spreker of schrijver na te vragen in welke historische context hij of zij het woord “Indisch” denkt te gebruiken. Eén en ander om verwarring te vermijden met termen zoals “Indische” Oceaan,” “Indische” olifant” of “Indisch” doof.

  2. Robert schreef:

    Als je een hond wil slaan, kan je altijd wel een stok vinden.

  3. bungtolol schreef:

    De schrijver van dit artikel is ene Achmed Majid .Toch leuk voor Achmed dat hij na die Nederlandse inburgering cursus meteen aan de slag kon als journalist bij de Gelderlander .Ja Achmed oppassen voor die Indische mensen , het zijn allemaal rampokkers !🤣😂😅

  4. bungtolol schreef:

    ha ha ha leuke zin “” Buiten de kampen konden Liena en haar gezin elk moment worden aangevallen door Indische mensen en de Jappen! “” Altijd al geweten dat die Indische mensen met die Jappen heulden .Gelukkig waren die Inlanders /Indonesiers ( na 1945 ) niet zo .😎🥸🥷

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *