2013: Oude onbekenden : het politieke en publieke debat over postkoloniale migranten, 1945-2005
Vanuit Indië migreerden achtereenvolgens drie groepen naar Nederland. Deze groepen hadden andere kenmerken (klasse, etniciteit, familierelaties), kwamen in en uit
een andere politieke en economische context en kregen te maken met verschillend beleid.
De eerste migranten, die direct na het einde van de Tweede Wereldoorlog kwamen, waren de trekkers – door kranten en politici ook wel totoks genoemd – uit de hogere sociale klassen die voor korte tijd in Indië hadden gewoond en direct na de oorlog
op recuperatieverlof naar Nederland kwamen.
Het waren ongeveer 45.000 mensen.
Zij waren geïnterneerd geweest in Japanse kampen en mochten in Nederland bijkomen. Sommigen vestigden zich permanent in Nederland en anderen keerden (soms kort) terug naar Indië. De laatsten waren vooral Nederlandse militairen en hoger personeel van de koloniale overheid of Nederlandse bedrijven
Het schip de Willem Ruys maakte 14 reizen naar Nederland in de jaren 1946,1947,1948,1949.
Met de eerste groep migranten uit Indië.






















































Als men vanuit Nederland naar Indie reisde dan werd men nooit gezien als een emigrant in Indie.
Zulke Nederlanders werden Hollanders of Indiegangers genoemd en als ze terug gingen met pensioen dan werden ze Indischman genoemd in Nederland.
Indo Europeanen, zoals wij, die naar Nerland verhuisden na de oorlog werden gezien als repatrianten, immigranten, emigranten of zelfs asielzoekers. Vreemdelingen die wel of niet werden aangezien als Nederlander met het volle recht om in Nederland te wonen.
Het is mij duidelijk dat ethnicity hier een rol heeft gespeeld.
A.Olive
@AOlive; ‘Indischman etc.’- Bas Veth; Het leven in Nederlandsch Indië 1900: ‘de Indisch-man maakt in Indië een dolzinnig gebruik van prerogatieven (voorrechten): positie, geld en blanke huid! Als regel de losgelaten bourgeois in de ploertigste buitensporigheid. Hij is een vervaarlijke rijstafel vreter; eter is veel te zwak. Borden vol rijst met vieze poespas verdwijnen achter zijn kaken, tot hij etenszat, zijn bedtent opzoekt. Waar hij als een boa- constrictor ligt tot vijf uur s’middag’.
Bas Veth in ‘Het leven in Nederlandsch-Indië :
“‘Want, heusch, als men te Parijs of London of Weenen of Amsterdam leeft en men weet, hoe dan ook, wie de europeesche vrouw is, dan lijken de inlandsche vrouwen ons toe te behooren tot het ras der apen. Hoe is het mogelijk geweest, dat vrienden, dat anderen, dat ik – en bitterheid pijnigt – ooit contact hebben gehad met zulke wezens. ”
Basje heeft 12 jaar in Indië gewond en als handelaar gewerkt. Hij is er steenrijk geworden.
@Gerard; ‘steenrijk geworden etc.’- Dat waren veelal de meeste Trekkers( Tottoks) die naar het vaderland terug keerden.
“Basje heeft 12 jaar in Indie gewond”. Ja inderdaad hij heeft er vele mensen gewond met zijn stupide and racistische opmerkingen vol met sarcasme en imbeciliteiten. Een mens zonder respect voor het leven en welzijn van anderen. To Hell with him, that S.O.B.
@Robert; ‘to hell etc.’- Bas Veth: ‘Indië is een goed land. Er is whisky, soda, er is een rijsttafel! En …je kunt er geld verdienen, makkelijker, ploerteriger, meer ongebonden, gemener dan in Europa….daarop komt het aan, waarde vrienden!!!’- ‘Het karakteristieke van onze natie in Indië is, van Inlandse zijde bekeken; jenever en kot-per dom’
Can someone provide me with the entire thesis? I tried all the links and was not successful. Thank you.
Priscilla,
Try to download this pdf-file
Klik om toegang te krijgen tot postkoloniale-immigranten.pdf
Thank you, Boeroeng. As always, you provide important information to the Indische Community…even abroad.
Thank you
Ik doe de weblog met soms hulp van Ellen.
En samen doen we facebook. Waarbij meer topics van Ellen.
De titel van dit onderzoeksverslag noemt de meerderheid die na WO II vanuit Indië verhuisde “postkoloniale migranten”
Die verhuizers noemen zichzelf niet migranten. Soms wel, maar niet veel.
En nog veel minder met het naamwoord postkoloniale.
Van huis uit zegt men in onze familie niet … wij zijn migranten. Ik ook niet.
Hoewel strikt genomen die 1e generatie met hun jonge kinderen wel zo genoemd kunnen worden. Het CBG gebruikt tegenwoordig de term ‘met migratie-achtergrond’
Er zijn ook nazaten van die 1e generatie die gruwen van het woord ‘migranten’.
Die zien het als eigenlijk zeggen indo’s zijn buitenlanders, niet-Nederlanders, Indonesiërs.
Ach in de jaren 50 en zeker ook daarvoor zagen dorpsbewoners de inwoners van een ander dorp 5 kilometer verderop ook als vreempies c.q buitenlanders ,dus laat staan inwoners van een ander land duizenden kilometers ver weg ,die ook nog eens een bruin tintje hadden en beduidend beter Nederlands spraken !Boer tegen Indo “” Waor komme gij vandaon ? “” Indo fronst de wenkbrauwen ? Ach u wilt weten waar ik vandaan kom ?””Trouwens migreren kan ook in eigen land .Die miljoenen Amerikanen ,die tijdens de crisistijd van de ene ( Amerikaanse) Staat naar de andere ( Amerikaanse ) Staat verhuisden c.q migreerden .
45.000?
De site 30dagenopzee noemt 70.000 repatrianten in 1946.