Parool : In een persoonlijk stuk verkent Misha Ragas, kleindochter van Boudewijn de Groot, het belang van bewustzijn over de geschiedenis van Nederland in Indonesië. Zij legt op 15 augustus met haar moeder en haar grootvader een krans bij het Indisch Monument in Den Haag.

Zij kwam met haar twee kinderen in kamp Kramat terecht, waar ze beviel van haar derde kind. Dat was mijn grootvader. Al snel werd Fee met haar kinderen verplaatst naar kamp Tjideng, berucht om zijn verschrikkelijke leefomstandigheden. Fee stierf kort voor de bevrijding, vel over been en ernstig ziek. Mijn grootvader verliet Indonesië en ging samen met zijn broer en zus en hun vader naar Nederland.
‘Mijn grootvader zingt erover in zijn lied Achter glas: over het bloed van Batavia, de hongerdood in Tjideng en het buigen voor de jappengroet. Naast deze donkere zijde van zijn verleden zingt hij ook over de lieflijke eigenschappen van zijn moederland, op een manier die mijn verbeelding prikkelt. Over het strand van Soerabaja, de koele tuinen van Bandoeng en het geluid van de perkoetoet.